Συνταγματολογικά και εκλογικά άτακτα ΙV

Σύμφωνα με το άρ. 35 παρ. 1 Σ

Καμία πράξη του Προέδρου της Δημοκρατίας δεν ισχύει ούτε εκτελείται χωρίς την προσυπογραφή του αρμόδιου Υπουργού, ο οποίος με μόνη την υπογραφή του γίνεται υπεύθυνος, και χωρίς τη δημοσίευσή της στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως. Στην περίπτωση που η Κυβέρνηση απαλλαγεί από τα καθήκοντά της σύμφωνα με το άρθρο 38 παράγραφος 1, αν ο Πρωθυπουργός δεν προσυπογράφει το οικείο διάταγμα, αυτό υπογράφεται μόνο από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας.

Εξάλλου, σύμφωνα με το άρ. 36 παρ. 1 Σ

Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, με τήρηση οπωσδήποτε των ορισμών του άρ. 35 παρ. 1, εκπροσωπεί διεθνώς το Κράτος, κηρύσσει πόλεμο, συνομολογεί συνθήκες ειρήνης, συμμαχίας, οικονομικής συνεργασίας και συμμετοχής σε διεθνείς οργανισμούς ή ενώσεις και τις ανακοινώνει στη Βουλή, με τις αναγκαίες διασαφήσεις, όταν το συμφέρον και η ασφάλεια του Κράτους το επιτρέπουν.

Ο ΠτΔ είναι ο Ανώτατος Άρχων και ο ρυθμιστής του πολιτεύματός μας. Με μία τόσο δα υποσημείωση: είναι ένας ανεύθυνος άρχοντας. Τίποτε από όσα κάνει δεν ισχύει χωρίς τον κηδεμόνα του: τον αρμόδιο Υπουργό.

Read moreΣυνταγματολογικά και εκλογικά άτακτα ΙV

Συνταγματολογικά και εκλογικά άτακτα ΙΙΙ

Κακώς μας ήλθε και η Χρυσή Αυγή στα κοινοβουλευτικά τα έδρανα λοιπόν.

Είναι ο μαίανδρος, για όσους δεν το κατάλαβαν.

Ο σοφός ελληνικός λαός έστειλε λοιπόν ως αντιπροσώπους του στην Βουλή ένα θίασο ανθρώπων που συνηθίζουν να γνωρίζουν τον Ποινικό Κώδικα βιωματικά.

Ομολογώ όμως ότι αυτού του έχω μια συμπάθεια.

Από το να βλέπουμε τα μούτρα τους όμως μήπως θα ήταν καλύτερα να τους απαγορεύσουμε την λειτουργία του κόμματος; Να διαλύσουμε το κόμμα; Να μην επιτρέψουμε την συμμετοχή του στις εκλογές; Τόσες επιλογές υπάρχουν: στην Σχεδονδημοκρατία δεν υπάρχουν αδιέξοδα!

Read moreΣυνταγματολογικά και εκλογικά άτακτα ΙΙΙ

Συνταγματολογικά και εκλογικά άτακτα ΙΙ

Σχολίαζα μεταξύ άλλων λίγες ημέρες πριν τα του προκομμένου μας κατά Σκανδαλίδη και Παυλόπουλο εκλογικού νόμου. Του νόμου της υπερενισχυμένης αναλογικής, που τάχα θα διασφάλιζε κυβερνητική σταθερότητα. Την είδαμε την προκοπή του.

Είπαμε λοιπόν τότε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θα δικαιούτο το περιβόητο βραβείο των 50 εδρών, γιατί δεν είναι κόμμα ενιαίο, αλλά συνασπισμός κομμάτων, των περιώνυμων συνιστωσών.

Από τότε κύλησε πολύ νερό στο αυλάκι της πολιτικής και εκλογικής σκοπιμότητας. Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι πλέον ένα ολοκαίνουργιο ενιαίο κόμμα, που διατελεί ασυγχύτως, ατρέπτως, αδιαιρέτως, αχωρίστως ηνωμένος ενώπιον Αρείου Πάγου και εκλογικού σώματος.

Να δω για πόσο καιρό ακόμα θα ασχολούμαι μαζί τους.

Προβλήθηκε η προσπάθεια να δικαιολογηθή η προφανής και πρωτοφανής ιδεολογική κυβίστηση των τέως πρωταθλητών της απλής αναλογικής με το επιχείρημα ότι το βραβείο των 50 εδρών απονέμεται οπωσδήποτε από τον εκλογικό νόμο. Αν όχι δηλαδή στο πρώτο κόμμα, τότε στο δεύτερο.

Διαφωνώ με την ερμηνεία αυτή.

Read moreΣυνταγματολογικά και εκλογικά άτακτα ΙΙ

Συνταγματολογικά και εκλογικά άτακτα

Μερικές σκόρπιες συνταγματολογικές σκέψεις της επικαιρότητας:

1. Τι διερευνά ακριβώς ο παραλήπτης μιας διερευνητικής εντολής; Σε ποιον απευθύνεται;

Ασκήθηκε κριτική κατά του Τσίπρα, γιατί έβγαλε στην γύρα την διερευνητική εντολή. Την πήγε από δω, την έδειξε από κει. Την ντάντεψαν συνδικαλιστές, την ταχτάρισαν εξωκοινοβουλευτικοί, την παίξανε στα γόνατα προσωπικότητες.

Σκοπός της διερευνητικής εντολής είναι η διερεύνηση της δυνατότητας σχηματισμού κυβέρνησης απολαύουσας της εμπιστοσύνης της Βουλής. Εξ ορισμού λοιπόν και κατ’ ακριβολογίαν ενδιαφέρει η κοινοβουλευτική στήριξη μιας κυβερνητικής πρότασης. Όμως, δεν μπορούμε να παραβλέψουμε ότι πρόκειται για μια πολιτική διαδικασία με έντονα τα στοιχεία της διαπραγμάτευσεις. Ειδικά σε αυτές τις εκλογές, όπου το 19% της λαϊκής ψήφου έμεινε χωρίς κοινοβουλευτική εκπροσώπηση, αποκτά άλλη βαρύτητα η διερεύνηση μιας εντολής του 2ου κόμματος προς π.χ. το 3ο, όταν αυτή συνοδεύεται από μια ευρύτερη πολιτική στήριξη, πέρα από τα όρια του εντολοδόχου, ακόμη και εξωκοινοβουλευτική. Για τον ίδιο λόγο βέβαια, μπορούμε να φανταστούμε ότι η περιφορά της εντολής και π.χ. στον Αρχιεπίσκοπο είναι εξίσου θεμιτή στο πλαίσιο της οικοδόμησης μιας πολιτικής συμμαχίας. Συνεπώς, χορρίμπιλε ντίκτου, καλά έκανε ο Τσίπρας.

Αντιθέτως, συνταγματικό ατόπημα θα αποτελούσε η παρουσίαση της εντολής σε πρόσωπα εκτός πολιτικής διαδικασίας, π.χ. σε αλλοδαπούς.

Παρ' ολίγον διερευνώμενος.

Το Σύνταγμα λοιπόν παρέχει λοιπόν ευρέα περιθώρια ενεργείας στον κάθε εντολοδόχο. Άλλωστε, [και] από την διαχείριση της εντολής κρίνεται και ο ίδιος ο καταληψίας-βυσματίας-πρωθυπουργευσείων.

Read moreΣυνταγματολογικά και εκλογικά άτακτα

Όταν λέμε όλοι, εννοούμε όλοι, κύριε Πρόεδρε!

Τέτοιες ώρες, τέτοια λόγια. Την ώρα αυτή, που διεξάγεται η μάλλον τελευταία και μάλιστα άπελπις προσπάθεια σχηματισμού κυβέρνησης, σχολιάζω ένα θεματάκι Συνταγματικού που προέκυψε.

Ο ΠτΔ προσεκάλεσε στην τελευταία αυτή σύσκεψη των πολιτικών αρχηγών τους αρχηγούς όλων των πολιτικών κομμάτων, πλην ενός. Μαντεύετε τίνος.

440.000 ντροπές.

Είναι όμως αυτή η τακτική των επιλεκτικών προσκλήσεων συνταγματική; Υποστηρίζω πως όχι. [και ο Κατρούγκαλος λέει το ίδιο]

Read moreΌταν λέμε όλοι, εννοούμε όλοι, κύριε Πρόεδρε!

Παρατηρήσεις υπό την ΕΔΔΑ Κώνστας κατά Ελλάδος

Μετά από αυτήν εδώ την ανάρτηση, τώρα και στις Εφαρμογές ΔΔ Ι/2011, 65-69: Αναγνωστόπουλος Αθ., Σχόλιο υπό την Κώνστας κατά Ελλάδος, ΕφαρμΔΔ 2011, 65-69

Περί των υποχρέωσεων της Ελλάδος από την απόφαση πλαισίου 2008/913/ΔΕΥ

Πραγματικά, αυτός πρέπει να είναι ο πιο βαρετός τίτλος άρθρου που έχω γράψει ποτέ. Το θέμα όμως που κρύβεται πίσω από αυτόν είναι αρκετά ενδιαφέρον, νομικά και πολιτικά.

Καταρχάς, τι μέρος του λόγου είναι (ήταν) οι αποφάσεις πλαισίου [βρυξελληνιστί αποκαλούμενες “αποφάσεις-πλαίσιο”];

Συλλογική έκδοση των αποφάσεων πλαισίου υπό Δημ. Κιούπη και Διον. Μουζάκη

Οι αποφάσεις πλαισίου ήταν πριν από την Συνθήκη της Λισαβόνας ένα από τα νομικά εργαλεία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, υποπερίπτωση του παραγώγου δικαίου της ΕΕ. Ανήκε στον τρίτο πυλώνα της ΕΕ, την αστυνομική και δικαστική συνεργασία σε ζητήματα ποινικού δικαίου. Ήταν με άλλα λόγια ο πυλώνας μας, η πρώτη φορά που η ευρωκρατία μάς ενώχλησε, αλλά όχι και η τελευταία. Συνολικά κατά την δεκαετία του 2000 εκδόθηκαν καμιά 30αριά, η μία χειρότερη από την άλλη, με λίγες εξαιρέσεις, οι περισσότερες δε από αυτές έχουν μεταφερθή στο ημεδαπό δίκαιο. Με αισθητά αποτελέσματα στις ατομικές μας ελευθερίες.

Στα γενικά χαρακτηριστικά των αποφάσεων πλαισίου καταλέγω: α) κάκιστη νομοτεχνική επεξεργασία, με αοριστολογίες, απεραντολογίες και παλλιλογίες, ώστε να καταλήγουμε με πολιτικά κείμενα που καμώνονται τα νομικά, β) επιβολή αγγλοσαξωνικών νομικών αντιλήψεων σε χώρες ηπειρωτικών δικαίων, γ) προτεραιότητα στην καταστολή του εγκλήματος, πραγματικού και κατά φαντασίαν, εις βάρος των εγγυήσεων του κράτους δικαίου, και δ) κατάχρηση, αν όχι υπέρβαση, του νομοθετικού τους θεμελίου.

Read moreΠερί των υποχρέωσεων της Ελλάδος από την απόφαση πλαισίου 2008/913/ΔΕΥ