Σε μια μελέτη που δημοσιεύτηκε το 2010, οι Jones και Schneider βρίσκουν ότι η μέση νοητική ικανότητα ενός έθνους, όπως μετριέται από το IQ, επηρεάζει την παραγωγική του ικανότητα. Χρησιμοποιώ την έκφραση “νοητική ικανότητα” και όχι τη λέξη “εξυπνάδα”, διότι διάφορες μελέτες έχουν δείξει ότι το IQ επηρεάζεται από το περιβάλλον στο οποίο μεγαλώνει κανείς καθώς και την παιδεία που λαμβάνει. Επομένως, τουλάχιστον μέρος του IQ είναι επίκτητο. Ακόμα πιο ενδιαφέρον όμως είναι το εύρημα ότι η επίπτωση του εθνικού IQ στην παραγωγικότητα του ατόμου είναι αρκετά μικρότερη από την επίπτωσή του στην παραγωγικότητα του έθνους. Ας γίνω πιο συγκεκριμένος.
Οι συγγραφείς ξεκινούν εξετάζοντας αν μεταξύ των μεταναστών που κατοικούν στις ΗΠΑ το IQ της χώρας προέλευσης έχει επίπτωση στον μισθό τους. Πράγματι, η μελέτη βρίσκει ότι όταν το IQ της χώρας προέλευσης είναι υψηλότερο κατά ένα βαθμό, ο μέσος μετανάστης κερδίζει στις ΗΠΑ 1% υψηλότερο μισθό. Το εύρημα αυτό είναι ίσως αναμενόμενο. Άλλωστε, θα περίμενε κανείς ότι άτομα με υψηλότερη νοητική ικανότητα μπορούν να παράξουν μεγαλύτερη αξία προϊόντος ανά ώρα εργασίας. Παρόλα αυτά, όταν οι συγγραφείς εξετάζουν αν η επίπτωση του IQ στην παραγωγικότητα του ατόμου μπορεί να εξηγήσει τη διαφορά στο εισόδημα μεταξύ των χωρών, βρίσκουν ότι στην καλύτερη περίπτωση μόνο το 20% της διαφοράς μπορεί να εξηγηθεί. Με άλλα λόγια, η επίπτωση του IQ στην παραγωγικότητα του ατόμου είναι πολύ μικρή ώστε να εξηγήσει για ποιό λόγο χώρες με υψηλό IQ έχουν 15 φορές μεγαλύτερο εισόδημα από χώρες με χαμηλό IQ.
Η εξήγηση που δίνει ο Jones σε μια σειρά από άλλες μελέτες είναι ότι το ομαδικό IQ είναι πιο σημαντικό από το ατομικό για διάφορους λόγους. Ένας από αυτούς είναι ότι άτομα με υψηλότερο IQ δείχνουν περισσότερη εμπιστοσύνη το ένα στο άλλο, συνεργάζονται περισσότερο, και συμπεριφέρονται με πιο κοινωνικά επιθυμητό τρόπο. Σύμφωνα με τον Jones, αυτό οδηγεί σε ποιοτικότερους θεσμούς, οι οποίοι επιδρούν θετικά στην παραγωγικότητα των πολιτών. Έτσι, μέσω των θεσμών,το IQ έχει και έμμεση επίπτωση στην παραγωγικότητα ενός έθνους, με αποτέλεσμα η συνολική επίπτωσή του να είναι μεγαλύτερη. Άλλος λόγος είναι ότι, όπως διάφορες μελέτες έχουν δείξει, άτομα με υψηλότερο IQ είναι πιο υπομονετικά. Αυτό σημαίνει ότι χώρες με υψηλότερο IQ αποταμιεύουν περισσότερο και έτσι κατέχουν περισσότερο πλούτο από τον οποίο κερδίζουν εισόδημα. Επιπλέον, οι υπομονετικότερες χώρες εχουν μικρότερη πιθανότητα να επιλέξουν πολιτικές που, αν και ευχάριστες βραχυπρόθεσμα, επιβαρύνουν τις μελλοντικές γεννιές. Π.χ., η διαφθορά σε αυτές τις χώρες είναι μικρότερη. Αν ο Jones έχει δίκιο, τι σημαίνουν όλα αυτά για την Ελλάδα?
Μια λίστα με το IQ των χωρών μπορεί κανείς να βρεί εδώ, στον πίνακα της σελίδας 357. Η κατάταξη είναι ονομαστική, άρα ο πίνακας χρειάζεται μερικά λεπτά μελέτης. Όπως είναι αναμενόμενο, οι Ασιατικές χώρες (Ιαπωνία, Κίνα, Χονκ Κονγκ, Κορέα, Σιγκαπούρη, Ταιβάν) έχουν το υψηλότερο IQ στον κόσμο. Από την άλλη, η Ελλάδα βρίσκεται στον πάτο μεταξύ των ανεπτυγμένων χωρών, αρκετά πίσω από τα Αμερικανάκια, και στο ίδιο περίπου επίπεδο με Βουλγαρία και Τουρκία. Η κατάταξη αυτή καταρρίπτει βεβαίως πολλούς από τους εθνικούς μας μύθους, και θέτει τις οικονομικές μας επιδόσεις σε διαφορετική βάση. Δεν είναι δηλαδή περίεργο το ότι η παραγωγικότητά μας είναι χαμηλότερη από αυτή των βορειο-Ευρωπαίων, αλλά το ότι είναι τόσο υψηλή, σημαντικά υψηλότερη από αυτή των γειτόνων μας με το ίδιο IQ. Ποιά είναι η διαφορά μεταξύ ημών και υμών? Ότι η Ελλάδα είναι μέλος της Ε.Ε. και, ως τέτοιο, αναγκάστηκε να ακολουθήσει πολιτικές που δεν ήταν ιδιαίτερα δημοφιλείς μεταξύ των Ελλήνων. Οπότε γεννιέται το ερώτημα αν εμείς, και όχι οι ξένοι, είμαστε οι εχθροί του εαυτού μας.
Είναι εντυπωσιακό, όχι το γεγονός ότι φαίνεται να υπάρχει κάποια συσχέτιση μεταξύ “Εθνικού IQ” και εθνικού πλούτου, αλλά ότι τέτοιου είδους πονήματα δημοσιεύονται σε επιστημονικά περιοδικά ως τάχα “αξιόλογες επιστημονικές έρευνες” – και επηρρεάζουν συνάμα και την αξιολόγηση πανεπιστημίων. Δεν είμαι πανεπιστημιακός – ευτυχώς, δηλαδή – είμαι όμως αρκετά επιστήμονας ώστε να αναγνωρίζω πόσο κομπογιαννίτικες είναι όλες αυτές οι υποτιθέμενες “ερευνητικές εργασίες”.
Μόνο ένα μικρό δείγμα: η, μικρή έστω, συσχέτιση μεταξύ αυτού του υποτιθέμενου “Εθνικού IQ” και του εθνικού πλούτου λαμβάνει εντελώς αυθαίρετα χαρακτήρα σχέση αιτίου – αιτιατού, και χωρίς καν να εξηγείται γιατί το αίτιο είναι το IQ και όχι ο πλούτος. Αν είναι τα πανεπιστήμιά μας να κάνουν τέτοιου είδους έρευνα, καλύτερα να τα αφήσουμε στην ησυχία τους.
Τη διάβασες τη μελέτη να δεις αν κοντρολάρουν για ενδογένεια ή έτσι τα ρίχνεις τα αναθέματα επειδή δεν γουστάρεις τα ευρήματα?
Και εν πάση περιπτώσει για ποια μελέτη μιλάς? Η πρώτη κοιτάει αν μετανάστες από χώρες με υψηλότερο IQ κερδίζουν, κατά μέσο όρο, περισσότερο όταν πάνε σε άλλη χώρα. Τι ζήτημα αίτιου-αιτιατού υπάρχει εκεί? Επιπλέον, το εισόδημα μεταβάλεται διαχρονικά αλλά το IQ είναι σχετικά σταθερό. Τι λέει αυτό για την αντίστροφη αιτίαση?
Εννοείται ότι διάβασα τις “έρευνες”, αλλιώς πώς θα παρέθετα το μικρό αξιολογικό μου δείγμα;
Επιμένω ότι πέραν της ασθενούς συσχέτισης καμμία στέρεα επιστημονική λογική δεν υποστηρίζει τα συμπεράσματά τους – αν μπορεί να θεωρηθεί ότι εξάγουν συμεράσματα. Ούτε στατιστική σημαντικότητα υπολογίζουν, ούτε διαστήματα εμπιστοσύνης, και για να έχουμε το καλό ‘ρώτημα, ποια είναι η (στατιστική) υπόθεση που ελέγχουν;
Τέλος, υποτεθείσθω ότι υπάρχει σχέση αιτίου – αιτιατού. Από πού ακριβώς προκύπτει ότι το αίτιο είναι το IQ και το αιτιατό ο πλούτος και όχι το αντίστροφο, δηλαδή, ότι το υψηλότερο IQ είναι αποτέλεσμα (αιτιατό) μεγαλύτερου πλούτου (αίτιο);
Είναι κάτι περισσότερο από προφανές ότι αυτές οι “έρευνες” που προσπαθούν να συσχετίσουν την “εξυπνάδα” με τον πλούτο είναι απολογητικές απόπειρες να δικαιολογηθεί η ανισοκατανομή του πλούτου στη βάση κάποιας υποτιθέμενης διαφοροποίησης ενός “Εθνικού IQ”. Ως τέτοιες δεν έχουν περισσότερη αξία από πχ. το πολιτικό πρόγραμμα ενός ελληνικού κόμματος.
Υ.Γ. Το IQ είναι κανονικοποιημένος δείκτης (μ=100), και ως εκ τούτου χρονικά αμετάβλητος. Το ΑΕΠ (πλούτος) από την άλλη διαχρονικά αυξάνεται εδώ και 8000 χρόνια περίπου.
Αν τις διάβασες και γράφεις αυτό
“Ούτε στατιστική σημαντικότητα υπολογίζουν”
τότε λυπάμαι για τα ψέματα που λες. Αν δεις εδώ http://mason.gmu.edu/~gjonesb/Immigrant%20IQ
(παλαιότερο version της μέλετης), στον πίνακα 1 της σελίδας 19 οι συγγραφείς παραθέτουν και τα standard errors (ένα 95% διάστημα εμπιστοσύνης είναι περίπου +/- δυο φορές τα standards errors) και το p-value. Τα ευρήματά τους είναι σημαντικά λοιπόν στο 1%.
Για την έλλειψη αντίστροφης αιτίασης ξαναδιάβασε το κείμενο. Αντίστροφη αιτίαση θα σήμαινε ότι ο μισθός που κερδίζει ένας μετανάστης αφού μεταναστεύσει στις ΗΠΑ επηρεάζει το IQ της χώρας από την οποία προείλθε. Προφανώς κάτι τέτοιο δεν μπορεί να ισχύει. Η επιστημονική έρευνα φίλε μου δεν γίνεται με βάση το τι θα θέλαμε να ισχύει, αλλά για να δείξει το τι πραγματικά ισχύει.
Υ.Γ. Και εγώ για σχετικό εισόδημα μιλάω. Η Κίνα από το 1980 μέχρι σήμερα έχει κλείσει σημαντικά τη διαφορά στο εισόδημά της με τις ΗΠΑ, ωστόσο το IQ του μέσου Κινέζου δεν έχει μεταβληθεί σημαντικά σε σχέση με αυτό του μέσου Αμερικάνου. Παραμένει περίπου 8% υψηλότερο.
Συγγνώμη, δεν γνώριζα ότι ώφειλα να ερευνήσω και για διαφορετικές εκδόσεις της όποιας μελέτης.
Lies, damned lies and statistics. Με R^2 στην καλύτερη περίπτωση 0.44, πρέπει να είσαι εντελώς αποφασισμένος να «αποδείξεις» αυτό που έχεις (προ)αποφασίσει.
Για την αντίστροφη αιτιότητα: Αφού το IQ δεν έχει μεταβληθεί διαχρονικά, πώς εξηγούν οι ερευνητές τη χειρότερη κατάσταση των «έξυπνων» χωρών τα προηγούμενα χρόνια;
Ο ίδιος πίνακας βρίσκεται και στη δημοσιευμένη μελέτη. Κοίτα, δεν είναι κακό να παραδεχτείς ότι έκανες λάθος. Τα επιστημονικά περιοδικά, τα οποία βιάστηκες να απαξιώσεις μαζί με τα πανεπιστήμια του εξωτερικού, δεν δημοσιεύουν στατιστικές μελέτες αν δεν αναφέρουν οι συγγραφείς τη στατιστική σημαντικότητα. Είναι δε εξαιρετικά ευαίσθητα σε θέματα αντίστροφης αιτίασης και ενδογένειας γενικότερα. Το ξέρω διότι έχω φάει απόρριψη για αυτό το λόγο, και μάλιστα από το συγκεκριμένο περιοδικό. Για αυτό και με ενόχλησε ιδιαίτερα η άδικη κριτική σου!
Το R^2 δεν έχει καμία σχέση με αυτό που λες. Στη συγκεκριμένη περίπτωση το R^2 λέει ότι διαφορές μόνο στο IQ εξηγούν το 23% της μεταβλητικότητας της εξαρτημένης μεταβλητής. Αυτό απλώς σημαίνει ότι υπάρχουν και άλλοι τυχαίοι παράγοντες που επηρεάζουν την εξαρτημένη μεταβλητή, το IQ δεν είναι ο μόνος. Όμως, το αν το ΙQ έχει στατιστικά σημαντική επίδραση εξαρτάται από το standard error, το οποίο είναι μικρό. Έλεος πια με την προσπάθεια δημιουργίας εντυπώσεων. Αν θες να γράψεις δική σου έκδοση της οικονομετρίας πρόβλημά σου, αλλά η μελέτη δεν κάνει τίποτα διαφορετικό από όλες τις άλλες.
“Αφού το IQ δεν έχει μεταβληθεί διαχρονικά, πώς εξηγούν οι ερευνητές τη χειρότερη κατάσταση των «έξυπνων» χωρών τα προηγούμενα χρόνια;”
Αυτό έχει ερωτηθεί από το Θανάση και απαντηθεί παρακάτω. Επαναλαμβάνω όμως, βάση ποιας λογικής είναι δυνατή αντίστροφη αιτιότητα? Είναι δυνατόν ο μισθός που κερδίζει ένας μετανάστης αφού μεταναστεύσει στις ΗΠΑ να επηρεάζει το IQ της χώρας από την οποία προείλθε?
Εγώ θα κάνω μια πολύ πιο θεμελιώδη ερώτηση, για κάτι που αγνοώ: πόσο αξιόπιστος είναι ο δείκτης νοημοσύνης; Και τι μετράει ακριβώς;
Αυτό δεν υποτίθεται ότι είναι δείγμα της λεγόμενης συναισθηματικής νοημοσύνης;
Γιατί είναι αναμενόμενο; Πριν 50 χρόνια, όταν ψωμολύσσαγαν στην πείνα, σε τι τους ωφελούσε το “διαχρονικά σχετικά σταθερό” αϊκιού;
Θανάση, στο πολύ σωστό τελευταίο ερώτημά σου, η απάντηση (όπως λέει και ο Σωτήρης πιο κάτω) είναι ότι πέρα του IQ υπάρχουν και άλλοι παράγοντες που επηρεάζουν το εισόδημα. Το κομμουνιστικό σύστημα της Κίνας υπεραντιστάθμιζε το όποιο πλεονέκτημα σε IQ. Αν ωστόσο συνεχίσει τις μεταρρυθμίσεις τότε θα περιμένουμε να ξεπεράσει σε κατά κεφαλή εισόδημα τις ΗΠΑ, όπως έχουν ήδη κάνει το Χονκ Κονγκ και η Σιγκαπούρη (ειδικά αν λάβουμε υπ’όψιν τους φυσικούς πόρους που κατέχει η κάθε χώρα).
Κώστα, πιστεύω κι εγώ πως ό,τι έχει να κάνει με IQ είναι επιστήμη-φρανγκενστάιν. Υποθέτω ξέρεις τις αιτιάσεις μου. Για να μη γενικολογούμε, επισημαίνω απλώς ένα σημείο στην έρευνα των Jones & Schneider (βρήκα το πλήρες κείμενο εδώ)
1) Βλέπω (σελ. 4 του pdf) ότι δούλεψαν με τις βάσεις δεδομένων των Lynn & Vanhanen (“IQ and Global Inequality”, 2006). Αυτές όμως δέχτηκαν άγρια κριτική από τον Richard Nisbett (“Intelligence and How to Get it”, 2010), ότι τα δείγματα ήταν μικρά και μη-αντιπροσωπευτικά, ότι οι συγγραφείς έκαναν κοπτική-ραπτική και πέταξαν ό,τι δεν τους βόλευε, ότι οι μέθοδοί τους ήταν biased. Να, δες εδώ για παράδειγμα: These tests [Raven Progressive Matrices], which require subjects to identify patterns in abstract shapes, have shown extremely high culturally-driven increases over time, but they are also used extensively by researchers such as Lynn and Vanhanen to estimate developing country IQ levels. This application is typically defended along the lines that the within-country correlations of life outcomes and Raven scores are strong, but such correlations would not be disrupted by an across-the-board change such as the Flynn Effect (and have not been disrupted in rich countries) or its absence, and these tests are clearly ‘culture-unfair’
2) Από όσο ξέρω, οι ίδιοι οι Lynn & Vanhanen αναγκάστηκαν πρόσφατα, και μετά τη δουλειά των Jones & Schneider που παρουσιάζεις, να αναθεωρήσουν πολλά από τα στοιχεία τους του 2006 λόγω των κριτικών που δέχτηκαν, τόσο από τον Nisbett όσο κι από άλλους (ουσιαστικά, τους κατηγόρησαν για καμουφλαρισμένο ρατσισμό, να λέμε τα πράγματα με τ’ όνομά τους). Ψάξτο, άμα θέλεις, δεν έχω χρόνο. Αυτό όμως καθιστά τη δουλειά των Jones & Schneider κάπως άκυρη, όχι;
3) Ένα τελευταίο: υπάρχει επίσης η πρόσφατη ενοχλητική κριτική της Duckworth, ότι πολλές από τις παλαιότερες έρευνες IQ μετρούσαν, άθελα, και τη βαρεμάρα των υποκειμένων, όχι μόνο τις θεωρητικές τους δεξιότητες. Ότι άμα τάζεις χρηματική αμοιβή στο τέλος του τεστ, τείνεις να παίρνεις και καλύτερες επιδόσεις (= δίνεις κίνητρο στο υποκείμενο να ασχοληθεί με το τεστ). Δες για παράδειγμα εδώ (η δουλειά της είναι εδώ). Απ’ όσο είδα, δεν έχει υπάρξει κάποιος αντίλογος μέχρι στιγμής. Αυτό, απ’ ό,τι καταλαβαίνεις, απαξιώνει έναν μεγάλο αριθμό παλαιότερων και τωρινών ερευνών για το IQ.
θαναση
προφανως η οικονομικη αναπτυξη εξαρταται απο πολλα πραγματα, ακομα και απο την γεωγραφικη αποσταση απο την Φρανκφουρτη ή το Λονδινο ξερω γω. Αλλα ειναι μια ευλογη θεση που μπορει να μελετηθει, οτι χωρες με υψηλοτερη νοητικη ικανοτητα θα τεινουν ceteris paribus να εχουν υψηλοτερο εισοδημα. Αυτο θα σημαινει ας πουμε οτι ενω ολη σχεδον η Ασια ηταν φτωχη πριν 100 χρονια, η Ιαπωνια θα ειχε υψηλοτερο εισοδημα και η Ινδια χαμηλοτερο (αν τα δεδομενα που παρουσιαζουν περι IQ ειναι σωστα)
Τωρα, αν πας να μετρησεις την νοητικη ικανοτητα φυσικα προκυπτουν μεγαλα προβληματα. Πολλα IQ τεστ ειναι ευαισθητα σε πολιτισμικες διαφορες, σε εκπαιδευση για το τεστ (οι Κινεζοι ας πουμε εχουν ενα εκαπιδευτικο συστημα που προετοιμαζει συνεχως για τετοιου ειδους τεστ, πραγμα που τους κανει να σκοραρουν τρελα στο GRE αλλα εντελως απροετοιμαστους για δημιουργικη επιστημονικη εργασια) κτλ
Εγω δεν μπορω να ειμαι σιγουρος για τα δεδομενα του Λυνν, τα στοιχεια που εχουμε σχετικα με την ευφυια των εθνων ειναι ακομα μαλλον περιορισμενα. Ομως απο την καθημερινη μου εμπειρια στην Ελλαδα και αλλες χωρες, θεωρω οτι η Ελλαδα εχει ενα ζητημα νοημοσυνης με την εξης εννοια: το εκπαιδευτικο συστημα δεν προωθει καθολου την λογικη και τεχνικη σκεψη στα παιδια. Πολλοι Ελληνες φαινεται να εχουν ελαχιστη τριβη με πραγματα οπως λογικη επεξεργασια κειμενου, στοιχειωδη μελετη και αναλυση επιστημονικων υποθεσεων κτλ (τι σημαινει αιτιοτητα, πως μπορεις να την προσδιορισεις κτλ). Αυτο υποψιαζομαι οτι θα βγαινει και σε τεστ IQ, παρολο που ειναι πολυ ασθενη οργανα μετρησης του νοητικου οπως ειπα.
Και νομιζω οτι αυτη η ελλειψη οντως ριχνει το ελληνικο εισοδημα ποικιλοπτροπως. Απο την μια κανει τους εργαζομενους λιγοτερο παραγωγικους, απο την αλλη κανει τους ψηφοφορους ανεκτικους σε απαραδεκτες θεσεις. Μια χωρα δεν φτανει ευκολα σε δημοσιο χρεος στο 160% του ΑΕΠ αν ολοι οι ψηφοφοροι ειναι ορθολογιστες, συγγνωμη δηλαδη.
οχι, γιατι? το ζητημα ειναι οτι εξυπνοτεροι ανθρωποι αντιλαμβανονται πιο γρηγορα τα οφελη της συνεργασιας και μπορουν να συνεννοηθουν γρηγορα για τον τροπο που θα συνεργαστουν.
Θανάση,
Συμφωνώ με το Σωτήρη. Με άλλα λόγια, άτομα με υψηλότερο IQ είναι πιο πιθανό ότι θα δράσουν με βάση τη λογική, και αυτό ευνοεί τη συνεργασία. Πρόσεξε δε ότι το συμπέρασμα βασίζεται σε πειραματικές έρευνες με “πειραματόζωα” πανεπιστημιακούς φοιτητές.
“Συμφωνώ με το Σωτήρη. Με άλλα λόγια, άτομα με υψηλότερο IQ είναι πιο πιθανό ότι θα δράσουν με βάση τη λογική, και αυτό ευνοεί τη συνεργασία. ”
Πιθανώς να ισχύει αλλά τι θα λέγαμε για τα μυρμήγκια και τις κοινωνίες τους; Ότι έχουν υψηλότερη νοημοσύνη από τις γάτες; Ή τους ρινόκερους;
Αντιλαμβάνεσαι ότι συσχετίσεις μεταξύ ατόμων του ιδίου είδους δεν εξηγούν απαραίτητα τη συμπεριφορά άλλων ειδών, έτσι?
Από εκεί και πέρα, όσον αφορά στους ανθρώπους αυτό δείχνουν οι εμπειρικές πειραματικές μελέτες. Όταν θα καταφέρεις να μετρήσεις το IQ και να διεξάγεις αντίστοιχα πειράματα με μυρμήγκια θα σου απαντήσω.
Κώστα, πιστεύω κι εγώ πως ό,τι έχει να κάνει με IQ, είναι επιστήμη-φρανγκενστάιν. Υποθέτω ξέρεις τις αιτιάσεις μου. Να σταθώ σε τρία σημεία:
1) Οι Jones & Schneider στηρίζουν την οικονομική τους ανάλυση στα στοιχεία των Lynn & Vanhanen. Αυτοί ξεκίνησαν το 2002 (“IQ and the Wealth of Nations”) για να δείξουν ότι το εθνικό IQ συσχετίζεται με το κατά κεφαλήν ΑΕΠ. Δέχτηκαν άγρια κριτική για τη μεθοδολογία τους, για μαγειρέματα στοιχείων, ότι πήραν μικρά δείγματα, μη-αντιπροσωπευτικά του πληθυσμού, διάλεξαν ό,τι τους βόλευε κι άφησαν ό,τι δεν τους βόλευε, τα τεστ τους ήταν culturally biased κ.λπ. Ουσιαστικά, δέχτηκαν κριτική για καμουφλαρισμένο ρατσισμό, να λέμε τα πράματα με τ’ όνομά τους.
Ξέρω ότι αναγκάστηκαν να αναθεωρήσουν κάποια στοιχεία τους (αρχικά έβγαζαν όλη την Υποσαχάρειο Αφρική σχεδόν καθυστερημένη!). Ψάξ’ το, αν θες, κάπου πήρε το μάτι μου και μια φετινή τους δημοσίευση. Δεν πείθομαι ότι είναι αξιόπιστοι. Δεν ξέρω τι ακριβώς έκαναν, πάντως για μένα (και για πολύ κόσμο) απώλεσαν το τεκμήριο της αθωότητας.
2) Πρόσφατα δημοσιεύτηκε η κριτική της Duckworth, που λέει με λίγα λόγια ότι σ’ έναν τεράστια αριθμό παλαιότερων ερευνών IQ, οι επιστήμονες μετρούσαν άθελά τους και τη βαρεμάρα του υποκειμένου που κάνει το τεστ. Το κατά πόσο έβλεπε ή όχι λόγο ν’ ασχοληθεί με το τεστ. Και πως όταν οι ερευνητές τάζουν χρηματική αμοιβή στο τέλος του τεστ, τείνουν να παίρνουν και καλύτερες επιδόσεις. Δες εδώ, το paper είναι εδώ.
Παρόλο που αυτό, τυπικά, δεν αλλάζει τη θεώρηση του IQ ως predictor για τη σχολική-ακαδημαϊκή πορεία, το εισόδημα κ.λπ., απαξιώνει έναν μεγάλο αριθμό ερευνών, καταλαβαίνεις. «Τι υποτίθεται ότι κάνετε; Είστε σίγουροι ότι ξέρετε τι κάνετε και τι μετράτε;». Δεν έχω δει αντίλογο μέχρι στιγμής στη δουλειά της. Οπότε, γίνεται κάπως πιο… λεπτή υπόθεση να χρησιμοποιείς επιδόσεις IQ, καταλαβαίνεις. Το IQ τυπικά μεν συνεχίζει να είναι predictor, όμως κάπου απαξιώνεται ο κλάδος της ψυχομετρίας.
3) Επίσης, υποστηρίζω ότι από τη στιγμή που έχεις ένα τέτοιο μέγεθος (την επίδοση IQ) η οποία, υποτίθεται ότι, συσχετίζεται με τη μουσική παιδεία, το αστικό έναντι μη-αστικού περιβάλλοντος, το ύψος, τη διάμετρο της κεφαλής, τη διατροφή, τη χειρωνακτική έναντι μη-χειρωνακτικής εργασίας, τη φυλή, την αμοιβή ή όχι στο τέλος του τεστ (Duckworth), τη σχιζοφρένεια και διάφορες άλλες ψυχικές παθήσεις, τη διατροφή της μητέρας κατά τη διάρκεια του τοκετού, το οικογενειακό περιβάλλον, το επίπεδο στρες, το κάπνισμα και την κατανάλωση αλκοόλ της μητέρας κατά τη διάρκεια του τοκετού… τότε άστο καλύτερα, έχεις φτιάξει ένα τέρας του Φρανγκενστάιν. Αν μη τι άλλο, πάντα, σ’ όποια έρευνα και να κάνεις που να συνδέει το IQ με κάτι, θα μπορέσει και κάποιος να σε αμφισβητήσει: «Έλεγξες για μουσική παιδεία; Για κοινωνικο-οικονομικό στάτους; Για ψυχικές παθήσεις; κ.λπ. κ.λπ. Αν όχι, τότε άκυρη η έρευνά σου».
(admin, σβήσε το αόρατό μου σχόλιο!)
Ηλία,
νομίζω είναι υγιής μια επιφυλακτικότητα για το τι ακριβώς μετράει το IQ. Από την άλλη…
1) Τα στοιχεία που χρησιμοποιούν οι Jones and Schneider είναι από την εργασια των Lynn και Vanhanen του 2006, στην οποία έχουν βελτιώσει τα στοιχεία τους ως αποτέλεσμα της κριτικής που δέχτηκε η μελέτη του 2002. Η πιο ενδιαφέρουσα απάντηση δίνεται ωστόσο από τους Lynn και Meisenberg (2010). Δες σε παρακαλώ το σύνδεσμο του κειμένου που παραπέμπει στη λίστα με το IQ, η οποία σε πάει στη μελέτη (η οποία περιέχει τη λίστα). Το έκανα έτσι ακριβώς διότι περίμενα την κριτική αυτή. Όπως βλέπεις, η μελέτη βρίσκει εξαιρετικά υψηλή συσχέτιση (0.917 με ανώτατο όπως ξέρεις το 1.0) μεταξύ IQ και μαθητικών επιδόσεων σε διεθνή τεστ σε μαθηματικά, επιστήμες, κ.α. Αν οι μετρήσεις τους του IQ είναι τόσο χάλια, πώς εξηγείται αυτό?
2) Σε συνέχεια των πιο πάνω, αν οι μετρήσεις είναι τόσο χάλια πώς εξηγείται ότι σε πειραματικά τεστ, όπου σε όλους τους φοιτητές έταξαν χρηματική αμοιβή ανάλογη της επίδοσης στο πείραμα, εκείνοι με το υψηλότερο IQ είχαν μεγαλύτερη τάση στη συνεργασία, ή ήταν πιο υπομονετικοί? Πώς εξηγείται ότι οι εθνικές μετρήσεις των Lynn και Vanhanen που έγιναν σε τελείως διαφορετικά υποκείμενα εξηγούν τις αμοιβές των μεταναστών προς ΗΠΑ? Όπως γνωρίζουμε όσοι κάνουμε στατιστική έρευνα, το να έχει η ανεξάρτητη μεταβλητή σου λάθος μέτρησης δεν είναι τόσο πρόβλημα αν το λάθος είναι τυχαίο. Είναι πρόβλημα αν το λάθος συσχετίζεται με την εξαρτημένη μεταβλητή. Όσο όμως και αν έσπασα το κεφάλι μου (το Economic Inquiry στο οποίο δημοσίευσαν τη μελέτη οι Jones and Schneider απέρριψαν εργασία μου ακριβώς επειδή θεωρούσαν ότι δεν ήλεγχα επαρκώς για αντίστροφη αιτίαση και έτσι τους έχω άχτι) δεν μπόρεσα να βρω γιατί κάτι τέτοιο θα ίσχυε.
3) Εδώ δεν καταλαβαίνω την ένστασή σου. Στη συγκεκριμένη περίπτωση είναι καλό που το IQ είναι τέρας του Φρανκενσταιν. Διότι αντί να χρησιμοποιήσεις σαν μεταβλητές όλα όσα αναφέρεις τα οποία πιθανόν επηρεάζουν την νοητική ικανότητα, είναι καλύτερο να χρησιμοποιήσεις τον ένα δείκτη που αντικατροπτίζει όλα αυτά. Θα ήταν πρόβλημα αν αυτό που ήθελες να μετρήσεις είναι κατά πόσο η γεννετήσια νοημοσύνη (π.χ. οφειλόμενη στα γονίδια) επηρεάζει τις οικονομικές επιδόσεις. Δυστυχώς αυτό καταλαβαίνουν πολλοί όταν ακούν IQ και για αυτό θίγονται (δες π.χ. το πρώτο σχόλιο). Οι Jones και Schneider όμως δεν ισχυρίζονται κάτι τέτοιο. Και προσπάθησα και εγώ να το ξεκαθαρίσω, προφανώς ανεπιτυχώς, στην πρώτη παράγραφο. Πάντως στη μελέτη τους ελέγχουν για το επίπεδο εκπαίδευσης των μεταναστών.
παρη
η συνεργασια στα μυρμηγκια ειναι αμυαλη (αποσο μπορω να καταλαβω), βασικα ειναι γενετικα προγραμματισμενα να συμπεριφερονται ετσι. Στους ανθρωπους ειναι αρκετα πιο περιπλοκο το ζητημα της συνεργασιας και εχουμε να κανουμε με συνειδητες επιλογες.
ηλια
το περιμενα να εχεις ενστασεις :)
Κοιτα, το βασικο ειναι αυτο που λεει στο 3 του ο Κωστας. Δεν μιλαει κανεις (ελπιζω) για γενετικα μειονεκτηματα πληθυσμων. Απλα κοιταμε ενα προξυ για την νοημοσυνη των πληθυσμων και βλεπουμε πως συσχετιζεται αυτο με την οικονομικη αναπτυξη. Σιγουρα η νοημοσυνη των λαων μπορει να αλλαξει, αυτος ακριβως ειναι και ο στοχος θα ελεγε κανεις. Αφου δουμε οτι δεν φτανει για την οικονομικη αναπτυξη να εχουμε 5 εξυπνους ανθρωπους σε μια χωρα, ή να μαζευουμε απλα οσο φυσικο κεφαλαιο μπορουμε, ή να κανουν οι κατοικοι συλλογη περγαμηνων (αγαπημενο σπορ των Ελληνων), θα καταληξουμε ισως στο συμπερασμα οτι ειναι απαραιτητο να κοιταξουμε λιγο πιο προσεκτικα το εκπαιδευτικο μας συστημα, με την ευρεια μαλιστα εννοια (και οι εφημεριδες εκπαιδευουν τον πληθυσμο, και τα καναλια).
Εγω θα επαναλαβω την εικασια μου οτι η συνολικη εμπειρια ενος ατομου που μεγαλωνει στην Ελλαδα δεν του ερεθιζει/καλλιεργει αρκετα την νοημοσυνη, ειδικα σε τεχνικα ζητηματα, στην λογικη σκεψη κτλ Δινουμε πολυ μεγαλη εμφαση, παλι απο τα δημοτικα σχολεια εως την ΕΡΤ, στο φαινεσθαι, στον φανφαρονικο λογο, στις ατακες. Και πολυ λιγη εμφαση στην ψυχραιμη και λογικη αναλυση, στην ακριβολογια κτλ Ολα αυτα νομιζω βγαινουν τελικα και σε ενα τεστ IQ.
Να προσθεσω μονο οτι αυτο που λεει ο Κωστας περι συσχετισης με τις επιδοσεις στις ερευνες PISA μαθηματικων και επιστημων, μαλλον σημαινει το αναποδο. Οτι δηλαδη δεν εχουμε αναγκη απο IQ τεστ και θα επρεπε να μετραμε κατευθειαν τις επιδοσεις σε τετοια αντικειμενα.
Δεν εχω διαβασει τις μελετες ακομα και ως εκ τουτου επιφυλασσομα για το κατα ποσον το ερωτημα που θα απευθυνω παρακατω εχει ηδη απαντηθει απο τους ερευνητες.Γιατι θεωρουμε οτι το IQ καθοριζει την παραγωγικοτητα και οχι το αντιθετο?Ενας συντελεστης συσχετισης μπορει να μετραει τον βαθμο συσχετισης μεταξυ των δυο μεταβλητων δεν μας λεει ομως αν αυτη η σχεση ειναι μονοσημαντη πρωτον και αν δεν ειναι δεν μας λεει σιγουρα ποια μεταβλητη επηρεαζει ποια.Εν ολιγοις δεν μας λεει αν το αυγο εκανε την κοτα η αν η κοτα εκανε το αυγο.
Γιατι στην συγκεκριμενη περιπτωση μπορω να κρινω ως ευλογο ενα επιχειρημα που θεωρει οτι η παραγωγικοτητα επηρεαζει το IQ καθοτι μια χωρα που παραγει πλουτο δημιουργει το καταλληλο εκπαιδευτικο συστημα και παρεχει στους ανθρωπους της τον ελευθερο χρονο για να ασχοληθουν με δραστηριοτητες που αυξανουν την ευφυια των ατομων,δηλαδη η υψηλη παραγωγικοτητα δημιουργει και πολιτισμο ο οποιος με την σειρα μπορει να αυξανει την μεση ευφυια.Υπο την συγκεκριμενη οπτικη μπορω να θεωρησω ευλογες τις μετρησεις που δειχνουν οτι ο μεσος Κινεζος ειναι εξυπνοτερος του μεσου Αφρικανου γιατι οπως και να το κανουμε η Κινα εχει παραδοση οργανωμενης και ευημερουσας για τα στανταρ καθε εποχης παντα οικονομιας και κοινωνιας ενω η Αφρικη ουσιαστικα αρχισε απο την αποικιοκρατια και μετα να ερχεται σε επαφη με τα επιτευγματα του συγχρονου κοσμου.
Απο την αλλη βεβαια ειμαι σιγουρος πως αν οι συγκεκριμενες ερευνες γινοταν κατα την διαρκεια της εποχης του Χρυσου Αιωνα του Περικλη η της Ελληνιστικης Περιοδου θα εδειχνε τους Ελληνες εξυπνοτερους απο τα γερμανικα φυλα που ειναι οι προγονοι των Γερμανων,Αγγλων και σε μεγαλο βαθμο και των WASPS Αμερικανων η απο τους Κελτες που επισης ανηκουν στους προγονους των WASPS.Ομως η αληθεια ειναι οτι οι τελευταιοι εφτιαξαν ενα κρατος που δεχτηκε ως μεταναστες τους(εστω και θεωρητικα)απογονους των Αρχαιων Ελληνων!Αρα τελικα το IQ δεν βοηθησε τους Ελληνες,ενω δεν φανηκε να δυσκολευει τους Κελτες και τους Γερμανους!
μαριε
ξερεις οτι wasp σημαινει white anglo saxon protestant, δηλαδη σχεδον παντα αποκλειει τους Κελτες, ετσι?
Κατα τα αλλα, τα ζητηματα αιτιοτητας εχουν συζητηθει στο νημα αρκετα.
Φυσικα και το γνωριζω.Η αληθεια ειναι οτι πολλοι Προτεσταντες στις ΗΠΑ και απογονοι των πρωτων αποικων ειναι απογονοι Σκωτσεζων,Ουαλλων και Σκωτσεζο-Ιρλανδων δηλαδη Κελτων.Πολλοι απο αυτους ειτε εχουν αφομοιωθει με τους Αγγλοσαξωνες ειτε εχουν υιοθετησει συνειδηση WASP απο την εποχη που εγινε η μεγαλη μεταναστευση των Καθολικων Ιρλανδων στις ΗΠΑ.Επομενως δεν ειμαι και τοσο λαθος. Ο στοχος μου δεν ηταν να κανω εθνολογικη καταγραφη των ΗΠΑ αλλα να επισημανω οτι οι προγονοι των πρωτων Ευρωπαιων αποικων των ΗΠΑ που ειναι Σαξωνες ΚΑΙ Κελτες ειχαν το πιθανοτερο μικροτερο μεσο ορο ευφυιας απο τους προγονους των σημερινων Ελληνων ομως παρολαυτα ειναι προφανες ακομα και στα μικρα παιδια οτι οι ΗΠΑ ειναι πιο ψηλα σε σχεση με την Ελλαδα με βαση το κριτηριο της παραγωγικοτητας και οχι μονο.
Η αληθεια ειναι οτι δεν κοιταξα καλα τα σχολια και τις ερευνες ομως δεν εχω δει ακομα να θιγονται τα ερωτηματα.Μπορει να κανω λαθος.Για αυτο εξαλλου τονιζω στην αρχη του πρωτου μου σχολιου την συγκεκριμενη επιφυλαξη μου.
Eχεις δικιο για το θεμα της συσχετισης μεταξυ IQ και AEΠ.Ζητω συγγνωμη.
Μάριε, διάβασε το τέταρτο σχόλιο από την κορυφή (απάντησή μου στον Βρέννους). Επίσης, δες πέντε σχόλια πιο πάνω (απάντησή μου στον Ηλία) στο σημείο 3. Δεν μιλάμε απαραίτητα για γενετικά μειονεκτήματα.
Τα ειδα τα σχολια μολις τωρα Κωστα.Ζητω συγγνωμη που “επιασα χωρο” απο αλλους σχολιαστες.
Εγω θα επαναλαβω την εικασια μου οτι η συνολικη εμπειρια ενος ατομου που μεγαλωνει στην Ελλαδα δεν του ερεθιζει/καλλιεργει αρκετα την νοημοσυνη, ειδικα σε τεχνικα ζητηματα, στην λογικη σκεψη κτλ Δινουμε πολυ μεγαλη εμφαση, παλι απο τα δημοτικα σχολεια εως την ΕΡΤ, στο φαινεσθαι, στον φανφαρονικο λογο, στις ατακες. Και πολυ λιγη εμφαση στην ψυχραιμη και λογικη αναλυση, στην ακριβολογια κτλ Ολα αυτα νομιζω βγαινουν τελικα και σε ενα τεστ IQ.
SG, ακριβώς αυτό. Αλλα αυτό είναι και το θέμα. Ότι το τελικό αποτέλεσμα δεν είναι το IQ απλώς βγαίνει σε ένα τεστ IQ.
Γιατί είναι αυτό το θέμα? Ζήτημα ορισμού είναι. Αν ορίσουμε το IQ σαν το δείκτη νοημοσύνης που προκύπτει ως αποτέλεσμα γενετικών αλλά και περιβαλλοντικών παραγόντων δεν υπάρχει κανένα θέμα.
Αν ορίσουμε το IQ σαν το δείκτη νοημοσύνης που προκύπτει ως αποτέλεσμα γενετικών αλλά και περιβαλλοντικών παραγόντων
Tο γράφεις λες και είναι το πιο απλό πράγμα στον κόσμο.
Ξεχνάς το μέγεθος, το είδος, την ισχύ των αλληλεπιδράσεων μεταξύ γενετικών παραγόντων, μεταξύ γενετικών και περιβαλλοντικών παραγόντων και μεταξυ περιβαλλοντικών παραγόντων.
Μπερδευομαστε λιγο. Εσυ και ο Ηλιας μιλατε λιγο λες και ψαχνουμε να βρουμε τι ακριβως ειναι ευφυια, τι την επηρεαζει κτλ
Εδω παμε για κατι πολυ λιγοτερο φιλοδοξο. Υπαρχει ενα μετρησιμο χαρακτηριστικο του μεσου πολιτη, που να συσχετιζεται με την νοημοσυνη του, και να βρισκουμε οτι εχει σημαντικα αποτελεσματα στην συνολικη οικονομια? Αυτο προσπαθουν να δειξουν αυτες οι μελετες.
Ισως για σας να ειναι τετριμμενο το ερωτημα, φυσικα η εξυπναδα των πολιτών μετραει. Ε δεν ειναι τοσο απλο, πρεπει να διερευνηθει συστηματικα και σοβαρα.
Ακριβώς!
Η αντίληψη των δυτικών λαών για τη φύση της νοημοσύνης δεν είναι διαπολιτιστικά έγκυρη. Κάθε κουλτούρα δίνει έμφαση σε διαφορετικά γνωσιακά χαρακτηριστικά και δεξιότητες προσαρμογής (Stern-berg & Kaufman, 1998).
Κατ’ επέκταση οι έρευνες που δείχνουν χαμηλότερη εθνικά νοητική επίδοση ερμηνεύονται υποχρεωτικά με τον περιορισμό της σύγκρισης ως πρός το “δυτικό” ορισμό της νοημοσύνη. Αν χρησιμοποιούσαμε άλλον ορισμό της νοημοσύνης θα έβγαινε το αντίθετο;
Η νοημοσύνη δεν είναι ένα αυστηρά κληρονομούμενο χαρακτηριστικό, αλλά επηρεάζεται και από το περιβάλλον (γονότυπος- φαινότυπος”Θεωρία του εύρους αντίδρασης” Gottesman, 1963) Δές μελέτες υιοθετημένων διδύμων.
Κατ΄επέκταση ευνοημένα σε σχέση με ερεθίσματα περιβάλλοντα υπερέχουν σε σχέση με λιγότερο ευνοημένα, χωρίς ωστόσο αυτό να υποδηλώνει κληρονομική κατωτερότητα
Ήδη από πολύ νωρίς έχει επιχειρηθεί να συνδεθεί η εθνικότητα – φυλή με το νοητικό δυναμικό. Hernstein, 1973 και Jensen, 1981, οι οποίοι απέδειξαν ερευνητικά την κατωτερότητα της μαύρης φυλής νοητικά.
Τα ευρήματα των ερευνών θεωρήθηκαν έγκυρα. Η ερμηνεία τους όχι, καθώς παραγνώρισαν πέρα από την κοινωνικο-οικονομική στέρηση των έγχρωμων και την επίδραση της αυτοεκτίμησής τους, όπως αυτή προσδιορίζονταν από το αρνητικό κοινωνικό τους στερεότυπο. Το φαινόμενο της αυτο-εκπληρούμενης προφητείας Cohen. Τέλος, πέρα από την ατομική αυτοεκτίμηση υπάρχει και η συλλογική αυτοεκτίμηση collective self- esteem, η οποία συνδέεται με τα επιτεύγματα της ομάδας στην οποία κάποιος ανήκει με σχέση κυκλικής αιτιότητας.
Σε κάθε περίπτωση θα ήταν καλό να έχουμε προλάβει να δούμε το paper ώστε να κάνουμε ένα μεθοδολογικό confrontation.
Τέλος αυτό που για μένα είναι ενδιαφέρον είναι ο τρόπος που εξηγείς την αναντίστοιχη σε σχέση με την νοημοσύνη “παραγωγικότητά” μας. Θα μπορούσα να υποθέσω ότι συνδέεται ίσως με την εσωτερίκευση ενός στερεοτύπου “ενοχής” ή “κατωτερότητας” του λαού μας, που αφενός επηρεάζεται από τη συλλογική μας αυτοεκτίμηση και αγγίζει πιθανά σε πτυχές του συλλογικού μας ασυνειδήτου και τα αρχέτυπα του ραγιά που έχουν εγγραφεί σε αυτό. Χρειαζόμαστε πολύ περισσότερο χρόνο και live κουβέντα (καθώς και οι δύο είμαστε biased λόγω θέσης).
Βασίλη,
δεν ξέρω γιατί κατηγορούμαι για bias. Πρόκειται για ένα θέμα για το οποίο δεν είχα άποψη, βασικά ούτε καν με είχε απασχολήσει πριν διαβάσω τη μελέτη. Έχω παραθέσει σύνδεσμο και στο αρχικό κείμενο και σε σχόλιο-απάντηση στον Vrennus σε περίπτωση που ενδιαφέρεσαι. Εγώ όταν τη διάβασα δεν μπόρεσα να βρω κάτι δεοντολογικά μεμπτό, και απλώς μοιράστηκα κάποιες σκέψεις που μου προκάλεσε.
Αν έχω καταλάβει καλά πάντως, και ως ψυχολόγος μπορείς να με διαφωτίσεις, υπάρχουν διαφορετικές απόψεις στον κλάδο σας σχετικά με το IQ? Διότι ο ένας από τους δυο συγγραφείς είναι ψυχολόγος. Επιπλέον, θέλω να κάνω και σε εσένα καλόπιστα κάποια ερωτήματα που έχω κάνει και σε άλλους αλλά δεν έχω λάβει ακόμα απάντηση. Αφού πρώτα επαναλάβω για χιλιοστή φορά (δες τα σχόλια πιο πάνω) ότι δεν θεωρώ το IQ απαραίτητα μέτρο κάποιας γενετικά καθορίσμένης νοημοσύνης (δηλαδή δέχομαι την επίδραση περιβαλλοντικών παραγόντων),
Α) Αν το μέτρο είναι πολιτισμικά bias προς τη δυτική κουλτούρα πώς εξηγείς ότι όλες οι χώρες τις Απω Ανατολής σκοράρουν πολύ πιο πάνω από τις Ευρωπαϊκές χώρες και τις ΗΠΑ?
Β) Πώς εξηγείς ότι, βάση της μελέτης που η ανάρτηση αυτή έχει ως αφετηρία, το IQ της χώρας προέλευσης εξηγεί κατά το ένα τέταρτο τη διαφορά στους μισθούς που κερδίζουν στις ΗΠΑ μετανάστες με το ίδιο επίπεδο εκπαίδευσης?
Γ) Πώς εξηγείς ότι σε άλλη μελέτη (δες το σύνδεσμο στο σχόλιο-απάντησή μου προς τον Ηλία) το εθνικό IQ έχει πολύ υψηλή συσχέτιση με τις επιδόσεις των μαθητών σε διεθνή τεστ μαθηματικών και επιστημών (PISA) όπου και εκεί η Άπω Ανατολή τα πάει καλύτερα από τη δυτική Ευρώπη?
Η μόνη εξήγηση που δίνω εγώ είναι ότι το IQ κάτι μετράει, είναι δηλαδή συσχετισμένο με αυτό που οι οικονομολόγοι ονομάζουν ανθρώπινο κεφάλαιο. Το γιατί, είναι βεβαίως δική σας δουλιά να μας το πείτε. :)
Δεν καταλαβαίνω την παρέμβαση σου Vassilis S . Έστω ότι ισχύει πως διαφορετικοί πολιτισμοί δίνουν έμφαση σε διαφορετικά “γνωσιακά χαρακτηριστικά και δεξιότητες προσαρμογής”. Ας ονομάσουμε τη νοημοσύνη για την οποία ενδιαφέρεται ο δυτικός πολιτισμός N1 και το instrument που χρησιμοποιείται για την εκτίμηση της IQ1. Διαπιστώνουμε η παρατηρούμενες τιμές του δείκτη IQ1 συνδέονται συστηματικά με διάφορους δείκτες οικονομικής ευμάρειας. Τι σχέση ακριβώς έχει το ότι ενδεχομένως υπάρχουν διαφορετικού είδους “νοημοσύνες” N_i ενδεχομένως εκτιμώμενες με (επί του παρόντος) με ανύπαρκτα Instruments ΙQ_i κατά πάσα πιθανότατα ασυσχέτιστα με την οικονομική ευμάρεια;
Σωτήρη νομίζω πως αυτό που γράφεις είναι ταυτολογικό και μερικώς λανθασμένο. Ναι οι εξυπνότεροι άνθρωποι συμπεριφέρονται (ταυτολογία) σαν να αντιλαμβάνονται (λάθος – όχι απαραιτήτως συνειδητά) τα οφέλη της συνεργασίας. Ωστόσο το IQ δεν εκτιμά όλες τις διαστάσεις της ανθρώπινης νοημοσύνης. Η ενσυναίσθηση (empathy), λόγου χάρη, ή η ικανότητα του ατόμου να συγκρατήσει τα ενστικτώδη πάθη του προκειμένου να ικανοποιήσει κάποιον ανώτερο σκοπό (Deferred gratification) δεν εκτιμούνται με το IQ. Σημειωτέον πως διάφορες έρευνες δείχνουν πως τα παραπάνω συνδέονται σε στενότερο βαθμό με το achievement από ότι το IQ score (δες π.χ.αυτό το άρθρο) Από την άλλη ατυχήματα σαν αυτά του Phineas Gage (στον προμετωπιαίο φλοιό) δεν επηρεάζουν καθόλου την απόδοση στα IQ tests αλλά όμως αφαιρούν την ικανότητα από το άτομο να νοιώσει συναίσθημα, να συνεργαστεί και να αποδώσει.
Welcome back Epa!
Στο θέμα της συνεργασίας, η δική μου αίσθηση είναι ότι το κόστος της συνεργασίας είναι μικρότερο όταν τα άτομα έχουν αυξημένη αντίληψη και δυνατότητα επικοινωνίας. Επιπλέον, δεν θεωρείς ότι άτομα που σκοράρουν υψηλότερα σε τεστ λογικής είναι πιο πιθανό να πράξουν βάσει cost-benefit analysis και λιγότερο συναισθηματικά? Η δική μου παρατήρηση είναι ότι όσοι πράττουν συναισθηματικά, πολύ συχνά το κάνουν από intellectual laziness, διότι δηλαδή δεν θέλουν να μπουν στην επίπονη διαδικασία της νοητικής ανάλυσης του προβλήματος.
Ευχαριστώ για το καλωσόρισμα Κώστα :)
Το ότι το κόστος της συνεργασίας είναι μικρότερο όταν τα άτομα έχουν αυξημένη αντίληψη και δυνατότητα επικοινωνίας προφανώς ισχύει. Όμως τα άτομα που σκοράρουν υψηλά σε τεστ λογικής αλλά στερούνται συναισθηματικής νοημοσύνης δεν λαμβάνουν απαραίτητα τις βέλτιστες αποφάσεις. Ο λόγος είναι πως διάφορα προβλήματα δεν είναι πάντα τόσο καλά καθορισμένο ώστε να εξηγούνται σε σημαντικό βαθμό από μια ανάλυση κόστους-οφέλους.
Σε αντίθεση με την συνηθισμένη άποψη το συναίσθημα και η λογική (αναφέρομαι στον Αγγλικό όρο “rationality”) σε κάποιο βαθμό συνδέονται. Ο συλλογισμός (reasoning) μας δίνει τη δυνατότητα να δρούμε συνειδητά ορθολογικά. Το συναίσθημα μας επιτρέπει να κάνουμε πολύ συχνά το ίδιο αλλά ασυνείδητα. Βέβαια θα συμφωνήσω πως διαφορετικές αποφάσεις απαιτούν διαφορετικό μείγμα reasoning και emotion και είναι λάθος να βασιζόμαστε αποκλειστικά στο συναίσθημα σε προβλήματα που απαιτούν στυγνό reasoning. Πάντως σε real-life προβλήματα και τα δύο φαίνονται πως είναι εξαιρετικά απαραίτητα.
Σχετικά με παραπάνω έχω διαβάσει στα Emotional Intelligence του Goleman, το Descartes Error του Damasio και το The Emotional Brain του Ledoux. Το πρώτο από τα τρία διαβάζεται περισσότερο ευχάριστα από τα άλλα δύο (τουλάχιστον από non Neuroscientists).
Χμμ, ενδιαφέρον!
Βλέπω ότι ανέβασε ο Noah Smith ένα κείμενο συναφές με το θέμα. Σχολιάζω εκεί ως CA.