και η μεγαλη απαγοητευση που περιμενει τον πλανητη
Σε λιγες μερες εχουμε προεδρικες εκλογες στις ΗΠΑ. Δεν μπορω να θυμηθω αλλη προσφατη περιπτωση που οι εκλογες να θεωρουνται τοσο σημαντικες μεσα στις ΗΠΑ αλλα και που ο υπολοιπος πλανητης να εχει τοσο ισχυρη γνωμη για το ποιος πρεπει να κερδισει. Μεσα στις ΗΠΑ, ειδικα στα λεγομενα swing states η πρωτοφανης εκλογικη μηχανη του Ομπαμα δουλευει στο κοκκινο (μαζεψε 150 εκατομμυρια δολλαρια, μονο τον Σεπτεμβριο!). Στους δρομους εδω στο Κολομπους Οχαϊο, εκατονταδες εθελοντες εχουν ερθει απο καθε πολιτεια των ΗΠΑ για να επηρεασουν την ψηφο μας. Σταματανε καθε περαστικο, συνηθως χαμηλου εισοδηματος, για να τον πεισουν να γραφτει στους εκλογικους καταλογους. Κολλεγιοπαιδα, αστεγους, ανεργους, Ευρωπαιους μεταδιδακτορικους, δεν αφηνουν κανεναν. Βλεπετε στις ΗΠΑ φαινεται να ειναι σημαντικο προβλημα οτι μεγαλες μεριδες πληθυσμου δεν εχουν γραφτει ποτε στους εκλογικους καταλογους. Και αυτες οι μεριδες συνηθως ειναι και οι πιο καταφρονεμενες, τελειος στοχος για τον Ιησου, συγγνωμη, Μπαρακ Ομπαμα.
Τις προαλλες ημουν με εναν Γαλλο φιλο σε ενα κλαμπ που επαιζε ρεγκε. Αφου μπηκαμε βαθια μεσα στο κλαμπ συνειδητοποιησαμε οτι ειμασταν οι μονοι λευκοι μαζι με τον μπαρμαν και μια αλλη κοπελα που χορευε. Το ενδιαφερον της υποθεσης ειναι οτι καποια στιγμη ο τραγουδιστης εκοψε την μουσικη και αρχισε να μιλαει στον κοσμο για τις εκλογες, υποθετοντας οτι μιλαει μονο σε μαυρο κοινο. Μου κανε εντυπωση ποσο ζεστα το ειχαν παρει. Μιλουσαν για ευθυνη του καθενα να παει να ψηφισει, για ιστορικη στιγμη, λεγανε οτι εδω θα τελειωσουν αιωνες αδικιων κτλ Λες και ο Ομπαμα ξαφνικα θα μειωσει την ανεργια των μαυρων, θα βρει αντρες για τις ανυπαντρες μητερες, θα τους μοιρασει πτυχια, δολλαρια και χαβιαρι.
Ειναι εντυπωσιακο πως εχει πεισει ο Ομπαμα τοσες κοινωνικες ομαδες στην χωρα να τον στηριζουν με καθε τροπο, ως εθελοντες, με λεφτα, με τραγουδια, με βιντεο στο youtube ή κατεβαινοντας στην Φλωριδα να πεισουν την γιαγια τους να τον ψηφισει (βλεπε the great schlep.)
Παρομοιως βλεπω στην Ευρωπη ο Ομπαμα να ειναι τρομακτικα δημοφιλης (στους Ευρωπαιους αναγνωστες του Εκονομιστ χτυπαει 90%!). Σε διαφορα ευρωπαικα ΜΜΕ ο Ομπαμα παρουσιαζεται να ειναι το αντιδοτο σε καθε προβλημα, Παλαιστινιακο, Αφγανισταν, Ιρακ, Ιραν, Βορεια Κορεα. Θα πεισει και τους Αμερικανους να απαγορευσουν την οπλοκατοχη, να τρωνε καλυτερα, να μαθαινουν ξενες γλωσσες, να αναγνωριζουν καθε ευρωπαϊκη χωρα στον χαρτη και να εκτιμουν γαλλικες ταινιες.
Ε οχι. Μπορει ο Ομπαμα να μην ειναι Μπους, αλλα ουτε Ιησους Χριστος ειναι. Και βεβαια δεν ειναι δικτατορας. Θα γινει (με το καλο) απλα προεδρος μιας χωρας με πολυ ισορροπημενο πολιτικο συστημα, το οποιο σημαινει οτι εχει μικρη δυνατοτητα για ουσιαστικες αλλαγες. Ειναι μια χωρα με δυνατους θεσμους, χιλιαδες υπηρεσιες και μια δυνατη, εμπειρη γραφειοκρατια με δικες της ιδεες και σκοπους. Ο Ομπαμα δεν μπορει ξαφνικα να τα γυρισει ολα αναποδα, απλα δεν εχει αρκετη εξουσια. Και με αυτην του την σχετικα μετρημενη εξουσια, ακομα δεν εχω καταλαβει τι θελει να κανει και τι περιμενει ο κοσμος απο αυτον! (εκτος απο αυτην την Αλλαγη, που καπου αλλου την εχουμε ακουσει)
Δεν μπορω να πω με σιγουρια που θα ειναι οι ΗΠΑ σε εναν χρονο, απο πολιτικης (ή οικονομικης) αποψεως. Αλλα ειμαι σιγουρος οτι στον ενα χρονο απο την εκλογη του, ο αγαπημενος του πλανητη θα εχει απαγοητευσει παρα πολυ κοσμο…
How fynny! Οι μόνοι αναγνώστες του Economist που ψηφίζουν McCain είναι του Ιράκ και της Κούβας. Οι υπόλοιποι επικροτούν (86% στις ΗΠΑ) για πρώτη φορά υποψήφιο που τόσο ανοικτά έχει καταφερθεί εναντίον της απορρύθμισης και των CEO. Και σίγουρα οι αναγνώστες του Economist δεν θα είναι άνεργοι αύριο ούτε πιστεύουν ότι θα
επηρεάσει την ύφεση.
Πιστεύουν όμως ότι ο Ομπάμα είναι Ιησούς μπροστά στον Μακαίην και στον Μπούς και απλά
δεν μπορούν άλλο τη σαπίλα των σκανδάλων (απολύσεις εισαγγελέων, διαπλοκές με εταιρείες, ψευδή προπαγάνδα και απόκρυψη από Γερουσία και Βουλή, κάρφωμα στον τύπο πρώην πρακτόρων της CIA) και τις ολιγαρχικές/μή φιλελεύθερες μεθόδους. Εγραψες πολύ σωστά ότι το πολιτικό σύστημα των ΗΠΑ περιορίζει την εξουσία του προέδρου
δεδομένου όμως ότι δεν θα είναι κάποιος σαν τον Μπούς ο οποίος
έκανε κατάχρηση όλων των παραθύρων (και μή) του συστήματος.
Αυτή η καταστροφική δαχείριση της εξουσίας και του δημόσιου χρήματος πρέπει να σταματήσει.
Ο Ομπάμα έχει δείξει ότι έχει καλούς συνεργάτες και θα βάλει καλούς υπουργούς και έχει κάποιο συνετό πλάνο για τον κρατικό προυπολογισμό, το Ιράκ, και για το θέμα της υγείας. Στο τι θα κάνει για τη ρύθμιση της αγοράς θα ακούσει τον Πόλσον και τον Λάρυ Σόμμερς. Δεν πρόκειται να τα ρίξει κανείς στον Ομπάμα επειδή η ύφεση θα κορυφωθεί το 2010.
Ο λόγος για τον οποίο φαντάζει σαν Ιησούς είναι όλοι αυτοί που τον έχουν υποστηρίξει βλέπουν σαν καταστροφή την εκλογή ενός παρωχημένου πολιτικού που διαλέγει χειρότερους συνεργάτες από ότι ο Μπούς.
Δαγκωτό στον Ιησού λοιπόν!!
Έχεις δίκιο για τις υπερβολές… αλλά αμφισβητείς την ιδέα του great leader; Για πολιτικούς που μπορούν να “τα γυρίσουν όλα ανάποδα” (ok, όχι όλα αλλά πολλά); Δεν έχουν περάσει από τον πλανήτη δημοκρατικά εκλεγμένοι μεγάλοι ηγέτες; Lincoln, JFK, Churchill, Mandela, FDR, Thacher κ.ο.κ. (http://www.time.com/time/magazine/article/0,9171,879377-1,00.html)
Για εμένα το μεγαλύτερο πρόβλημα που αντιμετωπίζει δεν είναι το status quo, αλλά το γεγονός που τον βοηθάει σήμερα να γίνει ο 44ος πρόεδρος… αν η οικονομία δεν κάνει μεταστροφή κατά την διάρκεια της θητείας του, μάλλον δεν θα υπάρξει δεύτερη τετραετία.
Για τον άλλον χαρισματικό άνθρωπο που υποσχέθηκε αλλαγή στην δική μας πραγματικότητα αλλά τα σκάτωσε, δεν θα μιλήσω… μπορεί να συμβεί και αυτό… (Πλάκα πλάκα, το ‘spread the wealth’ πλησιάζει επικίνδυνα το ‘Τσοβόλα δώστα όλα’)
Γράφεις: “Αλλα ειμαι σιγουρος οτι στον ενα χρονο απο την εκλογη του, ο αγαπημενος του πλανητη θα εχει απαγοητευσει παρα πολυ κοσμο…”
Γενικά διαφωνώ έντονα με τις τελευταίες σου δύο παραγράφους… Από την μια πλευρά, δεν μπορώ να καταλάβω τι δεν μπορείς να καταλάβεις για τις αλλαγές που προτείνει! Το πρόγραμμά του έχει συζητηθεί πολύ στον τύπο… Αν έχει και το Κογκρέσο μαζί του, που φαίνεται πως θα το έχει, θα έχει την δύναμη να αλλάξει την χώρα ριζικά. Έβλεπα πριν από δυο μέρες τον Michael Moore στον Larry King, και όταν του τέθηκε η ερώτηση για το αν είναι καλό πράγμα να έχει ο Obama τόση δύναμη, γελάγανε και τα μουστάκια του (του ΜΜ)…
Περί απογοήτευσης, θα έλεγα εξαρτάται πολύ από το πως θα κυβερνήσει τελικά. Έχω πολλές ελπίδες μιας και είμαι και εγώ πεπεισμένος πως ο Ομπάμα είναι “transformational figure”. Σήμερα γράφει ο Haass (http://www.cfr.org/bios/3350/) στο Newsweek πως χρειάζεται πολύ ένα εξυγχρονισμένο fire-side chat (president’s blog?) με τους πολίτες της χώρας: “This is a sobering moment in American history. You begin with a good deal of popular support, but mandates must be replenished. I suggest you think of the Oval Office as a classroom, and explain to the American people what we need to accomplish and what it will require. Some 21st-century version of the fireside chat is called for. My reading of things is that the American people are ready to be leveled with. Once the campaign is over, let the leveling begin.”
Ε εντάξει. Στη χειρότερη περίπτωση θα βγεί Αντρέας Παπανδρέου.
Χεχε, έχει πλάκα σε αυτό το βίντεο που βλέπουν τον Ομπάμα να μιλάει και κλαίνε όπως οι θαυμάστριες των Beatles…
http://www.youtube.com/watch?v=Phs6CwnutoY&watch_response
Τα δυτικά ΜΜΕ πάσχουν από έντονο liberal bias. Το αποτέλεσμα είναι οι Αμερικανοί να τον βλέπουν σαν τον Μεσσία και οι Ευρωπαίοι σαν το αντίδοτο σε ό,τι προκαλεί τον αντιαμερικανισμό τους.
Εγώ συμφωνώ με τον Πιτσιρίκο που είχε γράψει ότι έχει κι ένας μαύρος δικαίωμα να βομβαρδίσει…
danielson οντως ακομα και παραδοσιακοι Ρεπουμπλικανοι ειναι πολ απαγοητευμενοι με την κλικα Μπους. Οχι τοσο για τις πεποιθησεις του ομως, που ειναι αυτες που ενοχλουν στην Ευρωπη (την απφοαση να μπει στο Ιρακ ή να απορριψει το Κυοτο) οσο για την πληρη ανικανοτητα της ολης διακυβερνησης να φερει εις περας τα σχεδια που τελικα διαλεξε να πραγματοποιησει.
Τωρα ο Ομπαμα, οντως εχει καλους συνεργατες, αλλα φαινεται να υποσχεται κατι διαφορετικο σε καθε ομαδα (ρητα ή αρρητα). Καποιοι περιμενουν εξοδο απο την ΝΑΦΤΑ και εγκαταλειψη του Ιρακ στην τυχη του, μαζικη αναδιανομη, ευρυ δημοσιο συστημα υγειας κτλ Οι μετριοπαθεις ψηφοφοροι ομως που θα του δωσουν την νικη, ουτε για αστειο δεν τα θελουν ολα αυτα!
Γιαυτο νομιζω καποιος θα απαγοητευτει σιγουρα. Αν προσθεσουμε αυτο που λεει ο μαϊκωλ, οτι η κριση δεν θα λυθει σε μια μερα, φοβαμαι οτι η πρωτη τετραετια Ομπαμα θα ειναι η τελευταια του και το αποτελεσμα θα ειναι μικρο…
επιστρεφω
Πιστεύω κι εγώ πως ένας σπουδαίος ηγέτης μπορεί να αλλάξει καταστάσεις πολύ πέρα από τον θεσμικό του ρόλο, δεν πείθομαι όμως ακόμα ότι ο Ομπάμα είναι ένας τέτοιος.
Επίσης… το έχετε τόσο σίγουρο ότι θα κερδίσει τελικά τις εκλογές;
(Βρήκα λίγο χώρο, ας γράψω και την εξυπνάδα μου: θεωρούσα πως η καλύτερη περίπτωση επόμενου Προέδρου ήταν ο Rudy Giuliani. Στις προηγούμενες εκλογές, θεωρούσα πως ο καλύτερος όλων των υποψηφίων ήταν ο στρατηγός Wesley Clark)
SG και λοιποί,
για μένα η πιο σημαντική αλλαγή είναι ότι θα έχουμε μετά από 8 χρόνια και πάλι έναν έξυπνο και πραγματιστή πρόεδρο. Πραγματιστής με την έννοια ότι φαίνεται διατεθημένος να χαράξει πολιτικές με βάση τις επικρατούσες επιστημονικές θεωρίες για την αντιμετώπιση των σημαντικών προβλημάτων που αντιμετωπίζει η χώρα, η οποία δεν αντέχει άλλα 8 χρόνια την εθνικιστική, ιδεολογική-στα-πλαίσια-της-υστερίας, anti-intellectual προσέγγιση των νεοσυντηριτικών.
Καλά ο τραγουδιστής της ρέγγε μπορεί να τον βλέπει σαν Ιησού (αν και αυτή η θέση ανήκει δικαιωματικά στον Μπομπ Μάρλεϋ), οι αναγνώστες του εκόνομιστ πάντως μάλλον πιστεύουν ότι (σε θέματα εξωτερικής πολιτικής) με Ομπάμα οι ΗΠΑ θα σταματήσουν να είναι μέρος του προβλήματος κ θα γίνουν μέρος της προσπάθειας για λύση.
Αυτό κατά την γνώμη μου μπορεί να το πετύχει καλύτερα από όλους ο Ομπάμα.
Τώρα για οικονομική πολιτική, νομίζω πολλά που λέει είναι στο πλαίσιο του προεκλογικού hype – εδώ ο Μπους στις προηγούμενες εκλογές απείχε ελάχιστα βήματα από τον λιακοπουλισμό, προσπαθώντας να πείσει τους πολίτες ότι αν δεν τον ψηφίσουν, θα εξαφανίσουν οι εχθροί της αμερικής την χώρα από τον χάρτη.
Βέβαια, έτσι όπως τα έχουν κάνει στην οικονομία, όποιος και να πάει θα έχει τεράστιες δυσκολίες.
Καλά, αυτό είναι μη επιθυμητό στην Ευρώπη, γιατί μετά ποιον θα έχουμε να σνομπάρουμε;
(ΥΓ. Πάντως είναι εντυπωσιακό το πόσο χαμηλή απήχηση έχει ο ΜακΚέυν στην Ευρώπη, ακόμα και μεταξύ των συντηρητικών.
Πάντα με απασχολούσε το ερώτημα, αν τελικά όντως υπάρχει ένας ωκεανός μεταξύ ΗΠΑ και Ευρώπης.)
Snaporaz στις ΗΠΑ δεν υπαρχει αριστερα και δεξια με την ευρωπαικη εννοια. υπαρχει το φιλελευθερο πολιτικο συστημα και απο εκει εχουμε τους συντηρητικους που ειναι η δεξια πλευρα του φιλελευθερισμου και τους κεντροαριστερους που ειναι η αριστερα πλευρα του φιλελευθερισμου. η ιδεολογικη γραμμη βεβαια δεν συμπιπτει με την κομματικη.o Mc Cain σε πολλα θεματα ελαχιστα διαφερει με πολλους δημοκρατικους. o republican mitt romney σαν κυβερνητης στην Μασαχουσετη δημιουργησε το πρωτο καθολικο συστημα υγειας σε πολιτεια των ΗΠΑ(δηλαδη ακολουθησε μια καθαρα δημοκρατικη πολιτικη)!απο την αλλη η χιλαρυ κλιντον ελαχιστα θα διεφερε απο την πολιτικη μπους ετσι και εκλεγοταν προεδρος! βεβαια οποιοδηποτε αμερικανο φερναμε στην ευρωπη θα μας φαινοτανε κατι μεταξυ φιλελευθερου και δεξιου. παρομοια και για τον ομπαμα.σε πολλες αποψεις του ειναι δεξιοτερα των ευρωπαιων συντηρητικων!
πραγματι τα πολιτικα συστηματα Ευρωπης και ΗΠΑ τα χωριζει ωκεανος.εγω προσωπικα προτιμο το πολιτικο συστημα των ΗΠΑ για παρα πολλους λογους!
προτιμω με ω βεβαια.εκανα λαθος απο βιασυνη!!!
Προσυπογράφω το post του Κώστα απόλυτα. Δεν πάει άλλο, δεν μιλάμε τώρα για ανθρώπους που δεν έχουν ιδέα τι κάνουν και μια τους πετυχαίνει και μια όχι. Μιλάμε για άτομα που σωρεύουν τόσες πολλές ιδεοληψίες ώστε είναι biased προς την αρνητική πλευρά των πραγμάτων.
Ο Obama έχει τη στόφα πολύ μεγάλου ηγέτη. Θα απογοητευτούν πάρα πολλοί από τις ικανότητες που θα δείξει στη διακυβέρνηση της χώρας.
Έχω φαγωθεί να βρω ένα άρθρο του Economist το οποίο στηρίζει απόλυτα την άποψη του thanou, για τους Αμερικανος συγκριτικά με τους Ευρωπαίους. Σύγκριση μεταξύ Αμερικανών και Βρετανών που περιγράφουν τους εαυτούς τους ως αριστερούς-δεξιούς σε διάφορα πολιτικά ζητήματα. Ε, η πλέον δεξιά πλευρά των Βρετανών άγγιζε τους “αριστερούς” της Αμερικής τουλάχιστον στα οικονομικά ζητήματα. Στα υπόλοιπα θέματα, τα πράγματα ήταν λίγο πιο διάχυτα, με τους Αμερικανούς να βρίσκονται πάντα δεξιότερα. Αν κάποιος θυμάται για πιο άρθρο μιλάω παρακαλείται να συνδράμει…
Συμφωνώ απόλτα με τον Κώστα: Πρόκειται για μάχη του πραγματισμού εναντίον της ιδεοληψίας, το GOP και οι επιλογές του θυμίζουν “αριστερά” από την ανάποδη και ένα φοβερό πισωγύρισμα στον πολιτικό χώρο των ΗΠ.
SG, συμφωνώ ότι φαίνεται αντιφατικός διότι τα σλόγκαν του είναι πολύ πιο ιδεοληπτικά από ότι οι προτάσεις του. Οι μετριοπαθείς απλά κλείνουν τα μάτια στα σκλόγκαν του και ως προς τις προτάσεις έχουν εμπιστοσύνη στη Βουλή μιας και αποκλείεται να περάσουν ως έχουν.
JL αν εχεις τον Economist 11-17 αυγουστου 2007 μιλαει για ακριβως αυτο το θεμα.ομως δεν ειναι το λεει μονο ο Economist!!δες τις αποψεις του Seymour Martin Lipset ή λαι του Louis Hartz!
επισης δες το κεντρικο αρθρο του Newsweek στις 27 οκτωβριου που υποστηριζει οτι οι ΗΠΑ ειναι κεντροδεξιο εθνος http://www.newsweek.com/id/164656/page/1
επισης δες και το βιβλιο The Right Nation που εγραψαν οι Micklethwait και Wooldridge του Economist!δες π.χ ενα αποσπασμα .συνολικα υπαρχουν 5 στο ιντερνετ αποσπασματα απο το βιβλιο αυτο!http://www.nationalreview.com/comment/micklethwait_wooldridge200406140836.asp
Για τον Ομπάμα ως Μεσσία έχω μιλήσει κι εγώ εδώ. Όσο περισσότερο παραμένουν αδρανείς κοινωνικά και πολιτικά διαρκώς περισσότεροι άνθρωποι, τόσο περισσότερα θα περιμένουν από τον κάθε Ομπάμα…
SG, να σε διαβεβαιώσω οτι περιπου τα ιδια λέγανε και για τον (Μπίλαρυ) Κλίντον circa 1991 KAI …..
ΔΕΝ απογοήτευσε.
Αλλαξε το αρωμα και το χρώμα της Αμερικής, αλλαξε TA ΠΑΝΤΑ, αν και ειχε να αντιπαλέσει το Republican Revolution (“Contract with America” klp klp), πολύ εχθρικο, αντιδραστικό Congress και Senate.
Μετα την απίστευτη ΠΙΚΡΑ του ’89 – ’92 με απίστευτη ανεργία και ανέχεια. Τα πέρασα και στα περιγράφω.
Overall ο Κλίντον για την Αμερική ηταν transformational figure.
Τώρα, εξωτερική πολιτική,…εμπλεξε στα βαλκάνια και στους μουσλιμς και τα ανακάτεψε λίγο, αλλα εκει βάλαν το πουλάκι τους και οι Σοσιαλιστές Ευρωπαίοι που αντιπαθούσαν κάργα τον Μιλόσεβιτς.
Μια συμβουλή, don’t let those malakes οικονομολόγους στο Ohio confuse you.
Θα εκπλαγείς σε εναν χρόνο απο τωρα,
γεροί νάμαστε.
χαιρετώ,
ειδικα για τα πολιτικα ηθη (I did NOT have sexual relations with that woman). περα απο την πλακα, συμπαωθ τον Κλιντον αλλα δεν γυρισε δα και την γη αναποδα. Και ειχε τρομερο συμμαχο την καλη οικονομια, που ο Ομπαμα δεν νομιζω οτι θα εχει.\
γερασιμος
παντως ο Ομπαμα, πρεπει να παραδεχτω, εβγαλε εκατονταδες χιλιαδες ανθρωπους, ισως και εκατομμυρια, απο την πολιτικη αδρανεια.
Να συνεχίσω λίγο ακόμη εδώ, καθότι μέρες κρίσμες ..και πονρές.
Οι “σύγχρονοι” ρεπουμπλικάνοι μας προέκυψαν Μαοϊκοί
(καπιταλιστικό version)
Διχάζουν τις ΗΠΑ με το δίλημα “Χωριό” – “Πόλη”.
Δείχνουν να θέλουν να κουβαλήσουν τη μπουρζουαζία των πόλεων στην επαρχία.
Για πολιτιστικό re-training, αλα μαοϊκό cultural revolution .
Και πάντα με Ανίερη Συμμαχία μεταξύ της επαρχίας με τους αρπαγίτες των financial services και πολυεθνικών, την θρησκευτική ακρο-δεξιά, και τους ορθοδόξους νέο-κονς.
Για τα χρονο-ντούλαπα της Ιστορίας μού ακούγονται τα επόμενα χρόνια
{ Ολοι ξέρουμε πως τελείωσε εκείνο το πείραμα, όταν πέθανε ο Μάο. Τσακίστηκαν οι περισσότεροι ξανά πίσω στις Πόλεις και το παραμύθι έληξε. Ο Στάλιν βέβαια ακολούθησε άλλο δρόμο, βιομηχανικό}.
σου ξαναλέω η οικονομία των ΗΠΑ το ’92 ειχε φτάσει να ειναι για τα μπάζα, basket case.
Την εζησα μέρα με τη μέρα.
Ο πατέρας (του τωρινού καραγκιόζη) Μπους ΚΕΡΔΙΣΕ ΠΟΛΕΜΟ (του Κόλπου) ΚΑΙ ΕΧΑΣΕ ΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ !!
Δεν εχει ξαναγίνει τέτοιο πράμα στην Ιστορία των ΗΠΑ.
{Συνετέλεσε και η εμπλοκή του Perot σίγουρα}
Το Σύστημα που “εφτιαξε” τελικά την Οικονομία το βαλε μπρος ο Κλιντον με τον Rubin και τον Summers, τον μετέπειτα πρόεδρα του Χαρβαρντ. Και τα αλλα “παιδιά” της παρέας.
Πήραν εμπνευση και ιδέες και απο Εργατικούς Αγγλίας,
Μπλαιρ, Μπράουν, Mάντελσον κλπ.
Αυτό ηταν το ‘Κλίντον Economy’.
To ’97 κατέληξαν να ψάχνουν εργατικό δυναμικό στις φυλακές γιατί δεν υπήρχε. Ολες οι κυράτσες και οι συνταξιούχοι βγήκαν ξανα στη δουλειά γιατί γούσταραν και ειχε ζήτηση.
Μέχρι το 2000, που εμφανίστηκε ο γκαραγκιοζο-παίκτης και πάγωσαν ΟΛΑ ξαφνικά εκτός απ’οτι ειχε αυστηρά σχέση με Πόλεμο και Θρησκεία.
Και ύστερα ..ηρθε ο έρωτας.
τα λεμε,
Για την ηθική, ασ’το καλύτερα.
Ασε να κάνει το argument κανας λεβέντης, επαρχιώτης ρεπουμπλικάνος.
Ο ..Joe o Plumber ας πούμε.
Φυσικά και δεν είναι Ιησούς (άσε που τον Ιησού δεν τον κόβω να είχε προσόντα για πρόεδρος), αλλά και μόνο που δεν είναι Μπους, φτάνει και περισσεύει.
Το σύστημα πράγματι δεν αφήνει μεγάλα περιθώρια για αλλαγές, αν όμως ο Μπους κατάφερε μέσα στα περιθώρια αυτά να τα κάνει όσο πιο χάλια γινότανε, ίσως ο Ομπάμα μέσα στα ίδια περιθώρια καταφέρει να τα συμμαζέψει λιγάκι.
Το μόνο κακό είναι ότι αν οι ψηφοφόροι του περιμένουν υπερβολικά πολλά κεράσια και δουν λιγότερα, μπορεί να δυσαρεστηθούν, να απογοητευτούν, όπως λες κι εσύ, και να μην (τον) ξαναψηφίσουν στις επόμενες εκλογές.
δεν ξερω αν εχει γινει αλλο ποστ αλλα θα το γραψω εδω!εχει περασει πανω απο ενας χρονος απο την ορκομωσια του ομπαμα!τελικα ποια ειναι η γνωμη σας για την προεδρια του? σιγουρα ο SG σε πολλα ειχε δικιο αλλα απο την αλλη ο ομπαμα δεν ειναι ακομα η μεγαλη απογοητευση!
θανο τι να σου πω, εγω οσο παει και τον συμπαθω περισσοτερο. Αλλα στις ΗΠΑ τουλαχιστον εχει υπαρξει ηδη πληρης αποκαθηλωση νομιζω, η δημοτικοτητα του ειναι σε πολυ χαμηλα επιπεδα, πολυς κοσμος εχει απαγοητευτει (οπως να μην το παινευτουμε, αλλα προβλεψαμε με καποια ακριβεια) και η bipartisan υποστηριξη εχει παει περιπατο, οι περισσοτεροι Ρεπουμπλικανοι τον θεωρουν υπερβολικα ευρωπαιζοντα, να μην πω σοσιαλιστη (αρα κατι καλο πρεπει να κανει… :) )
εγω πιστευω πως μεχρι τωρα ειναι σοβαρος αλλα και ατολμος.αλλα ουτε εγω θα ηθελα να παρει πολλες ιδεες απο την ευρωπη. οι ΗΠΑ πρεπει να κρατησουν τα δικα τους χαρακτηριστικα!ενδιαφερον εχει και αυτο το λινκ που αναλυει διεξοδικα ποσες υποσχεσεις εχει πραγματοποιησει μεχρι τωρα(γενικα αρκετα ενδιαφερουσα ιστοσελιδα)! φαινεται προς τα δεξια της ιστοσελιδας! http://www.politifact.com/
na kanoume kai ena update.oraio arthro tou fareed zakaria. genika sumfono.
http://www.fareedzakaria.com/home/Articles/Entries/2011/8/12_The_Debt_Deals_Failure_2.html