Το πρόσφατο ζήτημα που δημιουργήθηκε με την «αποχή» των οργανωμένων οπαδών του Παναθηναϊκού από τους αγώνες της, κατά τ’ άλλα, αγαπημένης τους ομάδας μου θύμισε 2-3 ζητήματα που συζητούσαμε και παλιότερα στο Συνιστολόγιο. Όπως θα φαντάστηκε ήδη ο συχνός επισκέπτης τούτου του μπλογκ δε θα τον απασχολήσω με το αν είναι καλός παίχτης ο Equi ή αν «έκαψε» τον Σωτήρη Νίνη το ιατρικό επιτελείο του ΠΑΟ –αυτά θα τα βρει εύκολα και σε καλύτερες αναλύσεις στα fora των οπαδών. Τα θέματα που ανακύπτουν εδώ εκ νέου είναι τα κάτωθι: 1) το περίφημο ζήτημα των προσωπικών δεδομένων 2) το επίσης περίφημο ζήτημα των καμερών ασφαλείας και 3) το απολύτως γελοίο ζήτημα των καλουμένων «οργανωμένων οπαδών».
Το πρώτο θέμα οφείλω να ομολογήσω ότι είναι αρκετά λεπτό αλλά δεν σκοπεύω εδώ να το συζητήσω εκτενώς. Το μόνο που θέλω να τονίσω είναι ότι υπάρχουν τουλάχιστον κάποιες περιπτώσεις στις οποίες η απλή καταγραφή κάποιων προσωπικών δεδομένων είναι απολύτως θεμιτή. Τα κριτήρια θα πρέπει να είναι, σε αυτές τις περιτώσεις, δύο: 1) η ανάγκη καταγραφής των συγκεκριμένων δεδομένων και 2) η φύση τους. Και εξηγούμαι: κατ΄αρχάς, η καταγραφή των «στοιχείων» κάποιου (ονόματος, αριθμού ταυτότητας κλπ) σε απλές δημόσιες και –κυρίως- πολιτικές εκδηλώσεις είναι απαράδεκτη και θα πρέπει να απαγορεύεται. Το να σου ζητάει ένας αστυνομικός τα στοιχεία σου ενώ λαμβάνεις μέρος σε μία διαδήλωση ή μία πολιτική εκδήλωση ή, απλώς, πίνεις τον καφέ σου στην πλατεία είναι και παραβίαση θεμελιωδών δικαιωμάτων αλλά και αφόρητη καταπίεση του εκάστοτε θύματος – διότι, σίγουρα, δεν μπορεί κανείς να πιστέψει ότι τον ρωτούν από περιέργεια! Η δε μεροληψία στη λήψη αυτών των πληροφοριών είναι ακόμα χειρότερη: αν, δηλαδή, μόνο στις συγκεντρώσεις ή εκδηλώσεις συγκεκριμένων κομμάτων ή οργανώσεων αυμβαίνει κάτι τέτοιο, τότε δεν απέχουμε πολύ από τα πιστοποιητικά κοινωνικών φρονημάτων. Το να σου ζητάει, όμως, ένας αστυνομικός τα στοιχεία σου όταν σε βλέπει να κόβεις βόλτες έξω από μία τράπεζα για τρίτη, κατά σειρά, νύχτα είναι μία εντελώς διαφορετική υπόθεση. Όσον αφορά τα κριτήρια: η ανάγκη καταγραφής υπονοήθηκε ήδη ότι θα πρέπει να είναι εύλογη και όχι στη βάση ιδεοληψιών και πολιτικής ή κοινωνικής μεροληψίας, ενώ, όσον αφορά τη φύση των στοιχείων, αυτά θα πρέπει να είναι τα απολύτως απραίτητα για την ταυτοποίησή του πολίτη: μία ταυτότητα, δηλαδή, φτάνει και όλα τα υπόλοιπα συνιστούν αχρείαστη υπερβολή. Εννοείται, φυσικά, ότι η είσοδος σε ιδιωτικούς χώρους μπορεί πάντοτε να γίνεται υπό τους όρους που θέτει ο ιδιοκτήτης τους – ειδικά όταν δεν παρίσταται έκτακτη ανάγκη, όπως θα συνέβαινε, για παράδειγμα, στην περίπτωση που ο ιδιοκτήτης μίας ιδιωτικής κλινικής απαιτούσε από έναν αιμόφυρτο που ζητεί βοήθεια να κάνει δύο τούμπες για να τον περιθάλψει! Αν, λοιπόν, ο Βαρδινογιάννης θέλει να ξέρει τα ονόματα των πελατών της επιχείρησής του που μπαίνουν να δουν μπάλα στη Λεωφόρο, κανείς δεν μπορεί να τον κατηγορήσει – ειδικά από την στιγμή που και έυλογη αιτία υπάρχει (οι κατά καιρούς φασαρίες) αλλά και «φακέλωμα» από ιδιώτες, όπως το ξέρουμε και το εννοούμε όταν γίνεται από τα κράτη, δεν υφίσταται.
Στο ζήτημα των κλειστών κυκλωμάτων ασφαλείας έχω ταλαντευθεί αρκετά κατά το παρελθόν, αλλά το παρακάτω παράδειγμα με κάνει να ξεπερνώ τις όποιες διαισθητικές αναστολές μου: φανταστείτε ένα σούπερ μάρκετ που επιλέγει να τοποθετήσει έναν ιδιωτικό φρουρό σε κάθε διάδρομο. Θα μας φαινόταν, ίσως, υπερβολή αλλά με εξαίρεση όσους τσεπώνουν ενίοτε καμιά κονσέρβα, οι υπόλοιποι θα συνέχιζαν τα ψώνια τους αμέριμνοι. Η κάμερα κάνει ακριβώς την ίδια δουλειά – με τη διαφορά ότι μπορεί να αναπαράγει τις εικόνες που καταγράφει. Εδώ το πρόβλημα θα μπορούσε να είναι η αναπαραγωγή της εικόνας μας –της οποίας τη διαχείριση θα πρέπει να έχουμε μόνο εμείς- από τους χειριστές των καμερών: σκεφτείτε, για παράδειγμα, έναν περίεργο που βγάζει τις κοπέλες με κοντές φούστες σε έναν ιστότοπο στο διαδίκτυο. Φυσικά, οι περισσότερες δημόσιες δραστηριότητές μας είναι ούτως ή άλλως ορατές από τον καθένα: είναι, λοιπόν, επιεικώς ανόητο το να υποστηρίζει κανείς –ειπώθηκε και αυτό από πολιτευόμενο αθλητικογράφο- ότι «καταγράφεται η ιδιωτική του ζωή» από τις κάμερες των γηπέδων! Παρ’ όλα αυτά, πρέπει να ομολογήσει κανείς ότι κάποιες κατά τ’ άλλα καθημερινές και «αθώες» εικόνες μπορούν να αναπαραχθούν με χυδαίο τρόπο και να θίξουν την αξιοπρέπεια του καθενός. Ακόμα, μπορούν να αποτελέσουν τη βάση ακόμα και για εκβιασμούς: ο ιδιωτικός αστυνομικός του σούπερ μάρκετ καταγράφει τις ερωτοτροπίες της κυρίας Σούλας με το παιδί που κόβει το ζαμπόν και την εκβιάζει για να μην στείλει το dvd στον σύζυγο. Σε κάθε περίπτωση, η λύση είναι εύκολη: καταγραφή της εικόνας που θα γίνεται αυτόματα και αποκωδικοποίηση, σε περίπτωση ανάγκης, από τις δικαστικές αρχές. Χωρίς «περιέργους» μπροστά από τις οθόνες και χωρίς αυτοδικίες. Φυσικά, σε χώρους όπως το μετρό, όπου η παρακολούθηση της αποβάθρας έχει ως σκοπό και την πρόληψη ατυχημάτων, κάποιες εξαιρέσεις είναι αυτονόητες. Επίσης αυτονόητη είναι η προειδοποίηση όσων εισέρχονται σε παρακολουθούμενους χώρους.
Πάμε και στους αγαπημένους μου οργανωμένους… Είχα υποστηρίξει μετά τα γεγονότα της Λαυρίου ότι οι σύνδεσμοι οργανωμένων οπαδών δεν έχουν παρά ελάχιστη σχέση με το ποδόσφαιρο ή τον αθλητισμό γενικότερα. Αρκεί να δει κανείς ένα τέτοιο «κλαμπ» και θα κατάλαβει: ούτε οθόνες για να βλέπουν τους αγώνες όλοι παρέα, ούτε εντευκτήριο για να πιεις ένα καφέ με τους «ομοϊδεάτες» σου, ούτε καν αναμηνηστικά για όσους θέλουν να αγοράσουν κάτι τέτοιο. Με τις εφόδους της αστυνομίας επιβεβαιώθηκε ότι στους περισσότερους συνδέσμους το μόνο σίγουρο είναι ότι θα βρει κανείς εισιτήρια για τις «άγριες» θύρες σε χαμηλές τιμές (αλλά με «καπέλο» για να βγάλουν και κάτι οι λεβέντες που κάνουν κουμάντο), πολεμοφόδια για τις καλές στιγμές και ναρκωτικά. Ενιότε, μπορεί να βρει και διάφορους “ακραίους” που βρίσκουν έδαφος και πρόθυμους συντρόφους για να βγάλουν τα κόμπλεξ τους. Αυτό, φυσικά, δεν σημαίνει ότι όλοι όσοι γράφονται σε έναν σύνδεσμο, έχουν τέτοιες βλέψεις ή συνήθειες – ας μην παρεξηγηθώ. Η ΠΑΕ Παναθηναϊκός έπαψε να αναγνωρίζει τους συνδέσμους που δεν πληρούν τις προϋποθέσεις του νέου νόμου καθώς και να τους προμηθεύει με εισιτήρια για να πηγαίνουν τα παληκάρια ομαδικώς να βλέπουν το ματς – και στην πορεία να σπάνε τρένα, να δέρνουν «αντιπάλους», να τρομοκρατούν πολίτες και να καίνε και κανένα γήπεδο εν μέσω ύβρεων και άλλων χαριτωμένων ενεργειών. Αποτέλεσμα: δεν πάνε στο γήπεδο! Φυσικά, και επειδή στην Ελλάδα τα ευήκοα ώτα για τέτοιες σαχλαμάρες αφθονούν, η διαμαρτυρία των οργανωμένων επικεντρώνεται στην απαραίτητη για την αγορά εισιτηρίου κατάθεση των στοιχείων ταυτότητας: η ΠΑΕ μας φακελώνει και λοιπά γραφικά! Άλλωστε, όπως είναι εδώ και χρόνια γνωστό, ο οπαδός έχει δικαίωμα να τα σπάει και να δέρνει αν η ομάδα δεν πάει καλά ενώ είναι αυτονόητο ότι οι ύβρεις είναι πλέον έως και απαραίτητες. Αυτά, όμως, είναι εφικτά μόνο όταν συγκροτούνται οργανωμένες ομάδες υβριστών, εμπρηστών και βιαιοπραγούντων: φανταστείτε έναν κακομοίρη να βρίζει μόνος του ή να προσπαθεί να πετύχει τον αντίπαλο ποδοσφαιριστή με ένα και μοναδικό κέρμα. Οι δε τσαμπουκάδες στα τρένα και τις πλατείες αποκλείονται, καθότι χωρίς εισιτήρια και «καπέλα» οι σύνδεσμοι θα εξαφανιστούν. Τέρμα και τα ναρκωτικά στην υγειά των κορόιδων επίσης. Επιμένει κανείς στα σοβαρά ότι όλοι αυτοί είναι φίλαθλοι; Για να το πω στη γλώσσα του γηπέδου: όποιος γουστάρει να δει βάζελο παίρνει το εισιτηριάκι του και πάει γήπεδο. Όποιος γουστάρει φασαρίες, θα πρέπει, απλά, να πάει αλλού – μόνο που εκεί πιθανότατα δε θα προστατεύεται ούτε από την ανωνυμία ούτε από την ιδιότυπη υποκουλτούρα του γηπέδου.
δεν ξερω ποιο ειναι το ζητημα με την αποχη των οργανωμενων οπαδων αλλα οι καμερες σε ενα γηπεδο ειανι οχι μονο επιτρεπτες αλλα θα ελεγα θα επρεπε να ειναι και υποχρεωτικες! Οταν σε εναν ιδιωτικο χωρο καποιος δεν μπορει να μου εγγυηθει την ασφαλεια μου, δεν εχω δικαιωμα να του ζητησω ευθυνες?
Πως γινεται τοτε να ειναι τα γηπεδα μας μπουρδελα, να γινονται καθε ΠΣΚ εγκληματα, να μην τολμαει κανονικο ατομο να πατησει χωρις αστυνομικη συνοδεια και τα χουλιγκανια να ζητανε και τα ρεστα? Ισα ισα, κανονικα αν ως θεατης ετρωγα εως και ενανομισμα θα επρεπε να μηνυσω την υπευθυνη ομαδα στην οποια ανηκει το γηπεδο! Και να τα βρουν αυτοι με τους “οργανωμενους οπαδους”, βλεπε χουλιγκανια.
Πολυ καλα εκανε η ΠΑΕ Παναθηναϊκος να κλεισει τους συνδεσμους, ή πιο σωστα να κοψει τις εμμεσες επιδοτησεις προς αυτους. Ποτε δεν καταλαβα γιατι θα επρεπε να αγοραζει κανεις εισιτηρεια απο τους χουλιγκανους αντι ας πουμε απτο Ιντερνετ.
Βεβαια η διοικηση της ποδοσφαιρικης Παναθας εχει κανει πολλα μεγαλα λαθη (εχει ξεφτιλισει την ιστορικα καλυτερη ελληνικη ομαδα), οποτε δεν θα βρει ιδιαιτερη στηριξη σε αυτο το θεμα που βασικα πραττει σωστα.
Συμφωνώ, Σωτήρη, και νομίζω είναι προφανές ότι κάποιες ομάδες (αν όχι οι περισσότερες) είναι όμηροι των οργανωμένων οπαδών – στην υπόθεση του ΠΑΟ φαίνεται, επιπροσθέτως, πόσο δύσκολο είναι να απαγκιστρωθούν. Αλλά αυτό που πρέπει να μας απασχολεί περισσότερο απ’ όλα δεν είναι το τι κάνει κέφι ο κάθε μυστήριος, αλλά το πως μεγάλο μέρος της ελληνικής κοινωνίας είναι πρόθυμο να “τσιμπήσει” στην γελοία ρητορική περί δήθεν ατομικών δικαιωμάτων. Και είναι αυτή ακριβώς η ρητορική που αποδυναμώνει και τα σοβαρά επιχειρήματα υπέρ της προστασίας της ιδιωτικής ζωής και της ατομικότητας σε μία χώρα που έχει πολλά περιθώρια βελτίωσης σε αυτόν τον τομέα. Τώρα, τα χάλια της ποδοσφαιρικής Πανάθας σίγουρα δε βοηθούν τη διοίκησή της να φέρει εις πέρας ορισμένες αξιόλογες πρωτοβουλίες της.
Κύριε Βασίλη Κωστή,
Πληρεξούσιε Υπουργέ Α’ Τάξεως
Προσωπάρχη,
Διευθυντή της ΣΤ1 Διεύθυνσης του Υπουργείου Εξωτερικών
Η Αρχή Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα, Κηφισίας 1-3, Αμπελόκηποι, 11523 Αθήνα, με το υπ’ αριθ. πρωτ. 7812 από 14 Νοεμβρίου 2007 έγγραφό της προς τη ΣΤ1 Διεύθυνση Προσωπικού του Υπουργείου Εξωτερικών, σας έθεσε ορισμένα ερωτήματα σχετικά με τα αρχεία των προσωπικών φακέλων των υπαλλήλων του Υπουργείου, η οποία μέχρι σήμερα γίνεται κατά τρόπο που παραβιάζει τις διατάξεις του Ν. 2472/1997 «περί προστασίας προσωπικών δεδομένων».
Σαν διευθυντής της Διεύθυνσης που τηρεί τους φακέλους των υπαλλήλων του Υπουργείου Εξωτερικών, γνωρίζετε πολύ καλά ότι η συλλογή πληροφοριών, με τον τρόπο που γίνεται στο σύστημα των φακέλων της Διεύθυνσής σας, παραβιάζει όλες ανεξαιρέτως τις διατάξεις του Νόμου 2472/1997 που επιβάλλουν ότι η πληροφορία που συλλέγεται πρέπει να είναι:
α. «Σύμφωνη με τους ορισμούς του νόμου» (και δεν είναι όταν το Συμβούλιο Επικρατείας σας έχει απαγορεύσει ρητά να χρησιμοποιείτε «παρωχημένου χρόνου πληροφορίες» με τις αποφάσεις του ΣτΕ 2023/2003, 73/2005, 3554/2006, 3556/2006, 2307/2008 και 2308/2008, τις οποίες η «σκληρή» διπλωματική ηγεσία του Υπουργείου σας αγνοεί συστηματικά).
β. «Ακριβής» (και δεν είναι ακριβής, όταν ενώ στο φύλλο ποιότητας του κρινόμενου υπάλληλου υπάρχει η μνεία του συντάκτου «έχει αντιληφθεί την αξία των κοινωνικών σχέσεων», μεταφέρεται από τον Εισηγητή του Ανώτατου Υπηρεσιακού Συμβουλίου στην από 10.7.2006 εισήγησή του ως «δεν έχει αντιληφθεί την αξία των κοινωνικών σχέσεων», και για την πράξη του αυτή ο Εισηγητής επιβραβεύεται με το να τοποθετείται ως Πρέσβης σε αξιόλογη χώρα, απόστασης από την Ελλάδα μιας ώρας με το αεροπλάνο.
γ. «Ενημερωμένη». Και δεν λέγεται «ενημερωμένη» η πληροφορία όταν αναφέρει ότι « ο κρινόμενος,.. το 1980 δεν είχε αναγράψει στο απουσιολόγιο την απουσία του (μακαρίτη) Αναστάσιου Σακελλαρίου», και η πληροφορία αυτή –που ούτως ή άλλως αποδείχτηκε ανακριβής – τηρείται μέχρι το 2008, επειδή όπως έλεγε ο παλιός προσωπάρχης «δεν υπάρχει νόμος που να μας λέει πώς θα βγει αυτή η μνεία από το φάκελο».
Γνωρίζετε καλά ότι η «σκληρή ομάδα» διπλωματών που έφερε βαρέως την απόφαση 2023/2003 του ΣτΕ (που δεν δεχόταν απαρχαιωμένες πληροφορίες στους φακέλους των υπαλλήλων), συνέταξε και μεθόδευσε το Νόμο 3566/2007 «περί Οργανισμού του Υπουργείου Εξωτερικών» ο οποίος περιέχει διάταξη τελείως αντίθετη με τις αποφάσεις του ΣτΕ 2023/2003, 73/2005, 3554/2006, 3556/2006, 2307/2008 και 2308/2008 (Άρθρο «Σε κάθε περίπτωση, για την προαγωγή λαμβάνονται υπόψη όλα τα στοιχεία του ατομικού φακέλου του υπαλλήλου, σχετικά με την υπηρεσιακή εξέλιξή του, από την ημερομηνία διορισμού του»). Η παραπάνω «σκληρή ομάδα» ανώτατων διπλωματών που δεν έχουν προσφέρει απολύτως τίποτα στη συγκρότηση μιας πολιτικής για τα Σκόπια, εκτός από το βέτο, και δεν έχουν προβλέψει κανένα σενάριο για την περίπτωση που τα Σκόπια ,παρόλα τα βέτο εμμείνουν, στη σημερινή θέση τους μέχρις ότου αναγνωριστούν ως Μακεδονία από όλα ανεξαιρέτως, πλην Ελλάδος, τα κράτη του ΟΗΕ, γνωρίζουν πολύ καλά από κρυμμένη αλληλογραφία της Αρχής Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα (έγγραφό της υπ’ αριθ. πρωτ. 170 από 11-01-2007) ότι όποιες διατάξεις και να ψηφίζει περί του αντιθέτου το Υπουργείο Εξωτερικών, αυτές είναι ανίσχυρες αφού υπερισχύει ο ειδικός νόμος 2472/1997 που προστατεύει τα προσωπικά δεδομένα και βασίζεται σε υπερνομοθετικής ισχύος κοινοτική οδηγία για τα προσωπικά δεδομένα.
Γνωρίζετε πολύ καλά κύριε Κωστή ότι η ύπαρξη αυτών των διατάξεων κατά τη συζήτηση του νομοσχεδίου του Υπουργείου Εξωτερικών (που τελικά ψηφίστηκε ως νόμος 3566/2007) προκάλεσε λυσσαλέα αντίδραση της αντιπολίτευσης κατά τη συζήτηση της 10ης Μαϊου 2007 στη Βουλή, και ανάγκασε τελικά το ΠΑΣΟΚ να αποχωρήσει από τη συνεδρίαση.
Καταλαβαίνετε λοιπόν κύριε Βασίλη Κωστή, ότι το να απαντήσετε στο έγγραφο υπ’ αριθ. πρωτ. 7812 από 14 Νοεμβρίου 2007 της Αρχής Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα και στα λοιπά έγγραφα που σας έχει στείλει η Αρχή για το ίδιο θέμα και έχουν μείνει αναπάντητα, έχει πολύ μεγάλη σημασία για τον ελληνικό λαό, για την προάσπιση των ατομικών δικαιωμάτων και ελευθεριών του, για το δικαίωμα των πολιτών να μην φακελώνονται από κριτές που είχαν βάλει πριν από 30 χρόνια την μνεία «έκατσε μύγα στη μύτη του» ή «δεν καταλαβαίνει όταν του μιλάς», αφού μάλιστα υπάρχουν στον 21ο αιώνα διατάξεις σε νόμους όπως στον Οργανισμό του Υπουργείου Εξωτερικών όπου μπορεί κάποιος να κριθεί σε μια μέρα «ανεπαρκής» από το Ανώτατο Υπηρεσιακό Συμβούλιο του Υπουργείου Εξωτερικών, χωρίς να έχει καν το δικαίωμα της ακροάσεως και να απολυθεί, και χωρίς να έχει δικαίωμα παρέμβασης ούτε ο Υπουργός Εξωτερικών.
Είναι γνωστό ότι αντίθετοι στο να απαντήσετε στο έγγραφο υπ’ αριθ. πρωτ. 7812 από 14 Νοεμβρίου 2007 είναι ο ειδικός πρέσβης σύμβουλος της Υπουργού Εξωτερικών ειδικός «σε θέματα ελληνοτουρκικού διαλόγου και γάμου ομοφυλοφίλων σε Πρεσβείες ξένων χωρών στην Αθήνα», και ο ειδικός «σε θέματα ρουλέτας, μπακαρά, σεμέν ντε φέρ και σκληρού πόκερ».
Κύριε Βασίλη Κωστή,
Παρόλες τις διαβεβαιώσεις που καλλιεργεί το νοσηρό αυταρχικό κλίμα των ανώτερων διπλωματών στο Υπουργείο Εξωτερικών, το δίκιο και η αλήθεια δεν θα αργήσουν να λάμψουν, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων θα επιληφθεί του θέματος της παραβίασης των βασικών δικαιωμάτων όπως της πρόσβασης στη δικαιοσύνη αφού θα αντιληφθεί σύμφωνα με την υπάρχουσα νομολογία του ότι δεν ένα υπαλληλικό θέμα, αλλά στην Ελλάδα υπάρχει καν έννοια δικαιοσύνης για τον πολίτη, όταν η Διοίκηση δείχνει τέτοια περιφρόνηση στις αποφάσεις των ανώτατων δικαστηρίων (π.χ. ΣτΕ 2023/2003, 73/2005, 3554/2006, 3556/2006, 2307/2008 και 2308/2008). Θα βγούν αποφάσεις, όσο και να αργήσουν που θα έχουν ένα πολιτικό κόστος για την Υπουργό Εξωτερικών.
Κύριε Βασίλη Κωστή,
Στη σημερινή παραβίαση των ατομικών δικαιωμάτων στο θέμα της συλλογής και χρήσης πληροφοριών, θα υπάρξει και θέμα κίνησης διαδικασίας του Νόμου περί ευθύνης Υπουργών, εκτός αν η Υπουργός έχει καλύψει τα νώτα της και δεν σας έχει δώσει καμία γραπτή οδηγία για να παραβείτε το καθήκον σας. Αν όμως συμβαίνει κάτι τέτοιο, θα κληθείτε να δώσετε λόγο τόσο εσείς όσο και όλοι όσοι διαχειρίζονται κατά παράνομο τρόπο τους φακέλους των υπαλλήλων του Υπουργείου Εξωτερικών και τις συναφείς πληροφορίες που περιέχονται σ’ αυτούς. Η δικαιοσύνη δεν θα δείξει οίκτο στα στελέχη της διοίκησης που θα πληρώσουν το λογαριασμό, όπως δείχνει και η κατεύθυνση της υπόθεσης της Μονής Βατοπεδίου.
Κύριε Βασίλη Κωστή, αγνοείστε τι σας λέει ο Γενικός Επιθεωρητής του Υπουργείου Εξωτερικών.
Αγνοήστε τι λέει η Ολομέλεια του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους (Αυτοί έφτασαν να βγάλουν γνωμοδότηση ότι η λίμνη Βισθωνίδα και οι παραλίμνιες εκτάσεις ανήκουν στη Μονή Βατοπεδίου). Έχετε υποχρέωση να απαντήσετε στην Αρχή και δεν μπορείτε να καλύπτεστε από την όποια περί του αντιθέτου γνωμοδότηση.
Είστε ένα λαμπρό στέλεχος του Υπουργείου Εξωτερικών. Εσείς έχετε προσφέρει πολλά στην Υπηρεσία. Σας χρωστάει η Υπηρεσία και δεν της χρωστάτε.
Κάντε το καθήκον σας κύριε Βασίλη Κωστή. Αν φοβάστε το περιβάλλον σας, φτιάξτε την απάντησή σας χειρόγραφα, μην βάλετε αριθμό πρωτοκόλλου ή βάλτε ένα φανταστικό (το έχουμε κάνει αυτό όλοι στο στρατό), υπογράψτε την απάντησή σας, βάλτε την σε ένα φάκελο Business mail και κάντε μια βόλτα από το Γραφείο σας μέχρι τη γωνία Ακαδημίας και Βουκουρεστίου. Εκεί ρίξτε το φάκελο μέσα στο κουτί «BUSINESS MAIL –ΕΓΓΥΗΜΕΝΗ ΕΠΙΔΟΣΗ ΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ ΜΕΡΑ». Αυτό είναι.
Θα γυρίσετε με τη συνείδησή σας ήσυχη. Θα έχετε δώσει μεγαλύτερη αξία στην Αρχή Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα. Θα την βγάλετε από μία Αρχή που κυνηγάει τους θυρωρούς πολυκατοικιών (που βγάζουν παράνομα τους λογαριασμούς κοινοχρήστων έχω από την εξώπορτα ενώ πρέπει να τους βάζουν μέσα για να μη θίγουν τα προσωπικά δεδομένα των κακοπληρωτών). Θα την κάνετε εγγυητή των δικαιωμάτων του πολίτη, που θα ξημερώσει σε ένα πλαίσιο σεβασμού των δικαιωμάτων του που κατοχυρώνονται τυπικά από το Σύνταγμα, αλλά χρειάζονται και ανθρώπινη παρεμβολή για υλοποιηθούν στην πράξη.
tags: ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ, ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΩΝ, ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΕΞΩΤΕΡΙΚΩΝ, ΝΤΟΡΑ ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ, ΒΑΣΙΛΗΣ ΚΩΣΤΗΣ, ΣΥΝΤΑΓΜΑ, ΠΡΟΣΩΠΙΚΕΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΕΣ, ΦΑΚΕΛΟΙ, ΦΑΚΕΛΩΜΑ, ΦΑΚΕΛΟΙ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ, ΑΡΧΗ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΔΕΔΟΜΕΝΩΝ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ, Ν.2472/1997, ΣΤ1 ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ, ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ, ΣΥΛΛΟΓΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΩΝ, ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ, ΣΥΜΦΩΝΗ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΟΡΙΣΜΟΥΣ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ, ΑΚΡΙΒΗΣ, ΕΝΗΜΕΡΩΜΕΝΗ, ΕΙΣΗΓΗΤΗΣ, ΑΝΩΤΑΤΟ ΥΠΗΡΕΣΙΑΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ, ΠΡΕΣΒΗΣ, ΦΑΚΕΛΟΣ, ΣΚΛΗΡΟΙ ΔΙΠΛΩΜΑΤΕΣ, ΣΚΟΠΙΑ, ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ, ΒΕΤΟ, ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗ, ΟΗΕ, ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΕΞΩΤΕΡΙΚΩΝ, ΑΝΩΤΑΤΟ ΥΠΗΡΕΣΙΑΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ, ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΑΚΡΟΑΣΗΣ, ΑΝΕΠΑΡΚΗΣ, ΕΛΛΗΝΟΤΟΥΡΚΙΚΟΣ ΔΙΑΛΟΓΟΣ, ΓΑΜΟΙ ΟΜΟΦΥΛΟΦΥΛΩΝ, ΡΟΥΛΕΤΑ, ΜΠΑΚΑΡΑΣ, ΣΕΜΕΝ ΝΤΕ ΦΕΡ, ΠΟΚΕΡ, ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΑΝΘΡΩΠΙΝΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ, ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ, ΕΝΝΟΙΑ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ, ΑΡΘΡΟ 6, ΝΟΜΟΣ ΠΕΡΙ ΕΥΘΥΝΗΣ ΥΠΟΥΡΓΩΝ, ΜΟΝΗ ΒΑΤΟΠΕΔΙΟΥ, ΒΑΤΟΠΑΙΔΙΟΥ, ΒΙΣΘΩΝΙΔΑ, ΓΕΝΙΚΟΣ ΕΠΙΘΕΩΡΗΤΗΣ, ΝΟΜΙΚΟΣ ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ, ΝΟΜΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ.
Η αλήθεια είναι ότι οι γονείς μου με φωνάζουν καμμιά φορά Κωστή αλλά εσείς πως στο καλό το μάθατε; Το Βασίλης που προηγείται θα πρέπει να φέρει συμβολισμούς που δεν αντιλαμβάνομαι prima facie αλλά θα το μελετήσω και θα επανέλθω.