Το αρχαιότερο επάγγελμα, η πορνεία, η επ’ αμοιβῄ έκδοση ή όπως αλλιώς το αποκαλέσουμε κατά πολιτικήν ευπρέπειαν λαθροβιοί στην σημερινή Ελλάδα σε ένα ιδιότυπο καθεστώς μεταξύ νομιμοφανούς παρανομίας και ημιπαράνομης νομιμότητας. Η πορνεία είναι μεν νόμιμη, οι προϋποθέσεις όμως που της επιβάλλονται αρμόζουν περισσότερο σε μια κοινωνικώς επιβλαβή συμπεριφορά που κατ’ ανοχήν επιτρέπεται και καλύτερα θα ήταν να μην υπήρχε καθόλου παρά σε αυτό που πράγματι είναι, προσφορά ερωτικών υπηρεσιών μεταξύ συναινούντων υποκειμένων, όπου κάθε ηθική αξιολόγηση εκ μέρους του κράτους περιττεύει. Επιχειρηματολογώ συνεπώς ότι η ισχύουσα κρατική ρύθμιση είναι υποκριτική, διότι, ενῴ ισχυρίζεται ότι εκλαμβάνει την πορνεία ως μια οποιαδήποτε οικονομική δραστηριότητα, στην πραγματικότητα, αφορμώμενη όχι λίγο από παλαιού τύπου ηθικισμό, επιχειρεί να την περιορίσῃ με κάθε είδους περιττούς διοικητικούς περιορισμούς και να θέσῃ τον πληθυσμό των συγκεκριμένων επαγγελματιών υπό έλεγχο, με ότι αυτό μπορεί να συνεπάγεται για το δικαίωμά τους να εργάζωνται και για την διαφθορά των αρμόδιων ελεγκτικών οργάνων. Στα επόμενα σχολιάζω κάποιους από αυτούς τους περιορισμούς και επιχειρώ να εξαγάγω τα σχετικά συμπεράσματα.
Το ισχύον νομοθετικό πλαίσιο είναι ο Ν. 2734/1999 (ΦΕΚ Α-161) περί εκδιδόμενων επ’ αμοιβῄ προσώπων. Μερικά από τα περιεχόμενα του νόμου αυτού που με προβληματίζουν είναι τα ακόλουθα:
Στο κατά τ’ άλλα λογικό άρ. 1 προβλέπεται ότι για να μπορέσῃ κάποιο πρόσωπο, συνήθως γυναίκα, να ασκήσῃ το συγκεκριμένο επάγγελμα πρέπει να είναι άγαμη, χήρα ή διαζευγμένη. Δεν πρόκειται για κανένα πολύ σημαντικό προαπαιτούμενο από πρακτική άποψη, αλλά νομίζω το διέπει ένας αδικαιολόγητος ηθικισμός: αν κάποια δεν ενδιαφέρεται για τον γάμο της αρκετά, ώστε να προτιμᾴ να είναι πόρνη ή, πολύ περισσότερο, συναινῄ ο άντρας της, δεν είναι δουλειά του κράτους να προμαχῄ υπέρ ενός γάμου ήδη νεκρού ή, εν πάσῃ περιπτώσει, ανορθόδοξου. Όποιου το δικαίωμα σε αποκλειστική γενετήσια συνάφεια προσβάλλεται, ας υποβάλῃ αγωγή διαζυγίου.
Στο άρ. 2 του νόμου προβλέπεται ότι «Πρόσωπα, που κατέχουν πιστοποιητικό που προβλέπεται στο προηγούμενο άρθρο, υποχρεούνται, κάθε δεκαπέντε (15) ημέρες, να υποβάλλονται σε ιατρική εξέταση, με μέριμνα των υγειονομικών υπηρεσιών των Νομαρχιακών Αυτοδιοικήσεων». Και πού είναι το πρόβλημα, θα αναρωτηθῄ ο κάθε αναγνώστης. Πρόκειται για στοιχειώδες μέτρο προστασίας της δημόσιας υγείας, σωστά; Όσο και αν ακουστῄ παράξενο όμως, δεν είμαι καθόλου βεβαιος ότι η υποχρεωτική δεκαπενθήμερη ιατρική εξέταση έχει κάποιο νόημα. Δεν αμφισβητώ το γεγονός φυσικά όχι μόνο της ύπαρξης και μακροημέρευσης του AIDS, αλλά περισσότερο ίσως της έξαρσης των γενετικώς μεταδιδόμενων νοσημάτων, από τα κονδυλώματα ως την ηπατίτιδα. Απλώς μου γεννάται η εντύπωση ότι εδώ έχουμε να κάνουμε με ένα κατάλοιπο της εποχής της σύφιλης και ότι η ιατρική εξέταση, το βιβλιάριο και όλα αυτά δεν είναι παρά ένα ακόμα μέσο ελέγχου και εξουσίασης του συγκεκριμένου πληθυσμού. Αν δηλαδή η αιτία είναι ότι οι συγκεκριμένες επαγγελματίες έρχωνται σε ερωτική επαφή με πολλούς άνδρες, για να είμαστε ειλικρινείς ακριβώς το ίδιο συμβαίνει και με όσες (και όσους!) μη επαγγελματίες κάνουν το ίδιο. Κανείς δεν σκέφτηκε βέβαια να επιβάλῃ κάτι τέτοιο στον μπήχτη ή στην παρτόλα της γειτονιάς. Στο κάτω κάτω οι παράνομες πόρνες έχουν την νοημοσύνη να ελέγχωνται μόνες τους και η διάδοση ασθενειών δεν οφείλεται τόσο σε αυτές όσο στους πιεστικούς, μερακλήδες πλην αμβλύνοες πελάτες τους…
Στο άρ. 3 προβλέπονται μεταξύ άλλων τα εξής: «Οι δήμοι και οι κοινότητες καθορίζουν, με απόφασή τους, τον αριθμό των εν λόγω αδειών που επιτρέπεται να χορηγούνται στην περιφέρειά τους, με βάση τις ιδιαίτερες τοπικές συνθήκες και ανάγκες, που σχετίζονται κυρίως με τον πληθυσμό τους και τη σύνθεση αυτού, την ύπαρξη στρατοπέδων, λιμανιών και βιομηχανικών μονάδων, καθώς και με την ανάπτυξη εμπορικών ή άλλων δραστηριοτήτων που επιβάλλουν απασχόληση ή διέλευση ατόμων από άλλες περιοχές. […] Δεν επιτρέπεται η εγκατάσταση σε κτίρια που απέχουν, σε ακτίνα λιγότερο από 200 μέτρα, από ναούς, σχολεία, νηπιαγωγεία, φροντιστήρια, παιδικούς σταθμούς, νοσηλευτικά ιδρύματα, κέντρα νεότητας, αθλητικά κέντρα, οικοτροφεία, βιβλιοθήκες και ευαγή ιδρύματα, καθώς και από πλατείες και παιδικές χαρές». Κατ’ αρχάς, ο περιορισμός της απόστασης από πλατείες, σχολεία, ναούς κ.λπ. δεν νομίζω ότι ωφελεί. Εντάξει, έχει κάποιο νόημα, αλλά όχι σήμερα, που η πορνογραφία π.χ. είναι μέσα σε κάθε σπίτι μέσῳ του Διαδικτύου∙ αν υπάρχῃ κάποιος κίνδυνος, ας τον αναζητήσουν εκεί οι ηθικολογούντες. Επιπλέον, οι περιορισμοί δεν είναι νομίζω και συνταγματικώς ανεκτοί. Δεν είναι δυνατόν να τίθενται τέτοιοι που να απαγορεύουν στην πράξη την άσκηση μιας νόμιμης δραστηριότητας σε ολόκληρο το κέντρο της Αθήνας! Όσο για τον περιορισμό στην έκδοση των αδειών, είναι προφανές ότι είναι δώρο ουρανόσταλτο στα κάθε λογής ανεξέλεγκτα μασατζίδικα: αφού υπάρχει η ζήτηση για αγοραίο έρωτα, θα καλυφθῄ ούτως ή άλλως. Ο νόμος απλώς προτιμᾴ να στρουθοκαμηλίζει και να ευνοῄ κατ’ αποτέλεσμα τους σκοτεινούς καναπέδες κάποιων μπαρ από τα νόμιμα πορνεία.
Στο άρ. 5 προβλέπεται ότι «Η χρήση οικημάτων για άσκηση επαγγελματικού ομαδικού εταιρισμού με οποιοδήποτε μορφή, όνομα ή τίτλο απαγορεύεται». Και αυτή η διάταξη δεν προσφέρει τίποτα και μου είναι ακατανόητη.
Τέλος πάντων, το χειρότερο έρχεται στο άρ. 6: «1. Η άδεια εγκατάστασης και χρήσης οικήματος αφαιρείται για χρονικό διάστημα από έναν (1) έως τρεις (3) μήνες και σε περίπτωση υποτροπής μέχρι έξι (6) μήνες, ύστερα από γνώμη της Επιτροπής της παραγράφου 2 του άρθρου 3, στις εξής περιπτώσεις: […] β. Όταν μέσα στο οίκημα ή εξαιτίας της χρήσης αυτού τελούνται στην περιοχή εγγύς του οικήματος αξιόποινες πράξεις ή εκδηλώνονται αταξίες αντικοινωνικού χαρακτήρα, που προκαλούν το κοινό αίσθημα ή δημιουργούν κίνδυνο για τη δημόσια τάξη ή ασφάλεια ή τη δημόσια υγεία ή τη νεολαία ή τα ήθη». Ξέχασαν το δημοκρατικό πολίτευμα… Στο ίδιο πνεύμα πνεύμα εντάσσεται και η ποινική διάταξη του άρ. 5: «4. Με φυλάκιση μέχρι τριών (3) μηνών τιμωρείται όποιος δημοσία παρενοχλεί το κοινό, προκαλώντας αυτό σε σαρκική συνάφεια με άσεμνες στάσεις, φράσεις ή κινήσεις». Ως προς το τι προστατεύει ακριβώς αυτή η διάταξη, ο ευρών αμειφθήσεται…
Για να μην παρεξηγηθώ, κανείς δεν υποστηρίζει ότι η πορνεία δεν πρέπει να υπόκηται σε απολύτως κανενός είδους περιορισμό. Υποστηρίζω όμως ότι οι περιορισμοί αυτοί αφενός δεν πρέπει να είναι ασφυκτικοί, ώστε εν τοις πράγμασιν να καταπνίγουν μια καθ’ όλα νόμιμη δραστηριότητα, αφετέρου να είναι πρακτικοί, να υπηρετούν δηλαδή κάποια σκοπιμότητα του 21ου αιώνα και των προβλημάτων που αυτός αντιμετωπίζει.
Από οικονομικής άποψης, το αποτέλεσμα όλων αυτών των περιορισμών θα μπορούσε να περιγραφῄ ως εξής: ο νόμος ανεβάζει το κόστος εισόδου στην αγορά της πορνείας σε επίπεδο ανώτερο του σημείου ισορροπίας προσφοράς και ζήτησης χωρίς αποχρώντα λόγο. Αυτό έχει ως συνέπεια να δημιουργήται αναπόφευκτα μαύρη αγορά. Γυναίκες ανατολικοευρωπαϊκής κυρίως και αφρικανικής προέλευσης εξαναγκάζονται να μπουν στο κύκλωμα της παρανομίας και να αναζητήσουν προστάτη από τους αστυνομικούς ελέγχους και την απειλή της απέλασης. Δεν οφείλεται μόνο εδώ βέβαια φυσικά το φρικτό φαινόμενο του λεγόμενου trafficking, η σημερινή υποκριτική κατάσταση όμως οπωσδήποτε δεν βοηθάει: σε ποιον να αποταθῄ η παράνομη πόρνη, η πόρνη που εξαναγκάζεται από την πληθώρα των διοικητικών περιορισμών να γίνῃ παράνομη;
Δεν νομίζω λοιπόν ότι κάνω λάθος υποστηρίζοντας ότι το πιο ελεύθερο σεξ είναι δίχως αμφιβολία καλό για όλους μας και πρώτα μάλιστα για τις ιέρειες του έρωτα…
ωραιο κειμενο θαναση (αν και η οικονομικη σου αναλυση εχει καποια ανακριβεια μεσα :-) ). Γενικα ειναι σιγουρο οτι η υπερβολικη ρυθμιση οδηγει στην ανεξελεγκτη παρανομια και οχι στον ουσιαστικο περιορισμο μιας δραστηριοτητας, ποσο μαλλον οταν μιλαμε για το (οντως?) αρχαιοτερο επαγγελμα.
καλη η παρατηρηση οτι η αποσταση των 200 μετρων ειναι γελοια, οντως ολοα τα σημεια στο κεντρο της Αθηνας απεχουν λιγοτερο απο 200 μετρα απο καποιο σχολειο, ναο κτλ.
?? αυτο δεν το καταλαβα καν ρε συ. Δηλαδη αν συναντουνται ξερω γω κομμουνιστες μεσα στον οικο ανοχης πρεπει να αφαιρεθει η αδεια? Γενικα οι Ελληνες νομοθετες ρε παιδι μου ριχνουν κατι αφηρημενες, ηθικολογικες διαταξεις που δεν αρμοζουν σε μια συγχρονη ελευθερη κοινωνια.
Τελος εχω μια ερωτηση: ποιο αρθρο απαγορευει την δημιουργια των πολλυσμετοχικων οικων ανοχης? Αποτι ξερω επιτρεπεται μονο μια γυναικα ανα οικο, καταστροφικο βεβαια για την οργανωση και ασφαλεια τους. Αν ειχαν δικαιωμα να συνασπιζονται σε μεγαλες επιχειρησεις (στην Γερμανια πχ υπαρχουν 7οροφοι οικοι ανοχης) σιγουρα δεν θα ειχαν τοση αναγκη απο διαφορες προστασιες και προστατες.
Συμφωνῶ κι ἐγὼ μὲ τὸ ἄρθρο. Ἐπίσης νὰ παρατηρήσω ὅτι μοῦ ἀρέσει πολὺ ἡ χρήση τῆς ὑποτακτικῆς ποὺ «ἔχει καταργηθεῖ» :)
Ωραίο άρθρο, αλλά νομίζω ότι σωστότερος τίτλος θα ήταν “laissez baiser”, διότι αφ’ενός η φράση παραπέμπει μέσω της ηχητικής ομοιότητας στο laissez passer και αφ΄ετέρου στα γαλλικά το ρήμα “γαμάω” αποδίδεται ως “se faire foutre” και όχι “foutre”.
@ Ες Τζι: που ακριβως θα κατατασσονταν οι “κομμουνιστες” στο
για να καταλαβω δηλαδη γιατι θα επρεπε να αφαιρεθει η αδεια
;)
@ αρθρο
καλα το πρωτο αρθρο, που αναφερεται στην οικογενειακη κατασταση ειναι οντως γελοιο στην καλυτερη περιπτωση και προτρεπει σε θρησκοκρατουμενα καθεστωτα και συντηρητισμο ως το κοκκαλο.
Στα ιδια επιπεδα κινουνται και τα αρθρα 5 ως 6.
Αν ειναι δυναμον να περιεχονται στο αρθρο :
Μου θυμιζει εκφρασεις οπως “δεν εχεις τσιπα πανω σου, εισαι παστρικια, διωξτε το μπουρδελο απο το χωριο, η χηρα τα φταιει ολα, τεντυμποης” κτλ.
Θα ελεγα οτι ο νομος ειναι τουλαχιστον 50 χρονων και κανεις δεν τον αλλαζει απο φοβο πολιτικου κοστους. ( σιγα μην τον ψηφισω, αυτος μας εφερε ολα τα μπουρδελα και τις που..νες στην γειτονια… )
επισης αστειο μου φαινεται το
τα φανταρακια, τα ναυτακια και η εργατια δηλαδη εχουν ειδικες (μαλλον αυξημενες) αναγκες… :)
για να μην αναφερθω καν στο αν θα πρεπε να καθοριζει ο δημος / η κοινοτητα τον αριθμο των αδειων, κλασικη περιπτωση εντελως αχρειαστου ως ενοχλητικου / παρεμποδιστικου κρατικου παρεμβατισμου.
Σε οτι αφορα ομως το δευτερο αρθρο θα διαφωνησω ριζικα.
Παροτι διαφωνω καθετως με την αποθηκευση ( η ελεγχο ) καθε ειδους προσωπικης πληροφοριας περαν των απολυτως απαραιτητων εδω εχουμε να κανουμε με τον ελεγχο της τηρησης των προδιαγραφων για την παροχη μιας υπηρεσιας, οπως ακριβως γινεται και για ολα τα αντικειμενα (υλικα η μη) μιας οικονομικης/εμπορικης συναλλαγης. Σκοπος ειναι η προστασια και η πληρης πληροφορηση αν θες του καταναλωτη. Οπως π.χ. υπαρχει ενα οριο μεγιστης θερμοκρασιας για το νωπο κρεας σε ολα τα σταδια επεξεργασιας του και τοσες αλλες προδιαγραφες με τον ιδιο σκοπο.
Μαλλιστα ειναι προς οφελος και των δυο πλευρων η αποδεδειγμενη υγεια γιατι ανεβαινουν ετσι η ζητηση ( λογω της σιγουριας στην καταναλωση, ποιοτικο προιον ) αρα και και η τιμη και η προσφορα ( θεσεις εργασιας )
Δεν εχει δηλαδη καμια σχεση με τον μπηχτη και την παρτολα της γειτονιας και τι κανουν στην προσωπικη τους ζωη ως πολιτες.
Αναγνωριζω οτι αυτοι οι ελεγχοι ειναι συχνα πηγη διαφθορας, καταπιεσης και εκμεταλλευσης αλλα η καταργηση τους ειναι ενα βημα στην λαθος κατευθυνση.
Έλα αυτό τώρα ήταν χαζό. Ο ένας το κάνει για επάγγελμα ο άλλος για τον χαβαλέ. Στατιστικά δε νομίζω να συγκρίνονται οι δύο ομάδες.
Και να το σκέφτηκε κάποιος δε μπορεί να επιβληθεί κάτι τέτοιο στο γενικότερο πληθυσμό.
παναγιωτη:
οι κομμουνιστες κολλανε στην φραση
Σιγουρα σε καποιες εποχες ο κομμουνισμος θεωρειται αντικοινωνικος.
Η παρατηρηση που εκανες για τα λιμανια και στρατοπεδα εχει οντως πλακα, να πω την αληθεια μου φαινεται ασυνηθιστα ρεαλιστικη παραδοχη του νομοθετη οτι οταν υπαρχει ζητηση πρεπει να εχουμε και αναλογη προσφορα…
Κενσαϊ
δεν συμφωνω, η παρατηρηση του θαναση ειναι πολυ καλη (δυστυχως αποτι ξερω εχει περιορισμενη προσβαση στο δικτυο και ισως αργησει να σου απαντησει). Ο νομος πρεπει να κρινει τα ομοια με ομοιο τροπο. Δεν με νοιαζει τι δουλεια κανει καποιος, αν πρεπει να περναει απο υγειονομικο ελεγχο μια πορνη (που μπορει να ειναι πολυτελειας και να εχει μονο 30 επαφες τον μηνα) θα πρεπει να τον περναει και ο μπηχτης που λεει ο Θανασης (αν εχει τον ιδιο αριθμο επαφων τον μηνα).
ΥΓ οχι εσ τζι, ες γκε αν θες ή εσε χε ή σου τζου ή σου γου.
@ σιγμα γαμα
παντως σιγουρα οχι πλεον. τελοσπαντων ετσι κι αλλιως, προφανως ηταν ενα (ατυχες κατ εμε) παραδειγμα οποτε δεν εχει νοημα να το σχολιασουμε περεταιρω.
Συμφωνω απολυτα. Απλα η πορνη δεν ειναι το ιδιο με τον μπηχτη απο νομικη αποψη και το βρισκω απολυτα λογικο και κατανοητο.
Η γυναικα η ο ανδρας που εκδιδεται (δεν εχει προφανως καμια σχεση το φυλο, για να μην παρεξηγηθω) εχει νομικη υποσταση μιας εταιριας, η οποια θα πρεπει να φορολογηθει και να τηρει καποιες προδιαγραφες, που εντασσονται στο εργασιακο δικαιο. Ασχετα με το αν ειναι ενα προσωπο η εκατο, οι εργαζομενοι σε μια εταιρια θα πρεπει να δουλευουν υπο ορισμενες ανεκτες συνθηκες εργασιας που υπαγορευονται απο το εκαστοτε επαγγελμα.
Επιπλεον (και δη σημαντικοτερο) η καθε εταιρια πρεπει να παρεχει αρκετη διαφανεια ως προς την υπηρεσια που προσφερει μεσα στα ορια του εταιρικου απορρητου για την προστασια απο τον ανταγωνισμο, αλλα ετσι κι αλλιως σαυτη την περιπτωση δεν τιθεται τετοιο θεμα. Και αυτο για την προστασια και πληροφορηση του καταναλωτη. Μην ξεχνας οτι η παραπληροφορηση (του καταναλωτη) ειναι ποινικο αδικημα.
Η προσωπικη ζωη του μπηχτη απο την αλλη ειναι και πρεπει να ειναι διαφανης απο καθε αποψη για το κρατος. Αυτη ειναι αλλωστε μια απο της βασικοτερες αρχες του ατομικου δικαιου.
Εγώ, αντίθετα, υποστηρίζω ότι θα έπρεπε να είναι ένα ελεύθερο επάγγελμα, που θα λειτουργεί σε χώρο (αρκεί να είναι μακριά από σχολείο, για λόγους κουτσομπολιού του πελάτη και αποπροσανατολισμού των μαθητών -και αυτό βέβαια συζητήσιμο) που οι πόρνες/νοι θα επιλέγουν. Δυστυχώς, για τις ηθικολογίες έχεις απόλυτο δίκιο και ουσιαστικά ο νόμος έρχεται απλά να αποδεχτεί μια κατάσταση που απλά υπάρχει και να την εξωραΐσει τάχα με ηθικούς κανόνες, χωρίς ωστόσο να καλύπτει την προστασία από νταβατζήδες ή παράνομη είσοδο αλλοδαπών για πορνεία στη χώρα μας. Πέραν τούτων όμως πρέπει να πούμε ότι ο νόμος δεν εξετάζει το αίτιο που μια γυναίκα ή άνδρας θα οδηγούνταν σε ένα τόσο ανήθικο επάγγελμα. Δεν ξέρω καν αν υπάρχει απαίτηση πυρασφάλειας σε ένα τόσο απαρχαιωμένο νόμο ή απαγόρευση ρητή για πιθανές μαγνητοσκοπήσεις.
Παράλληλα, ο ίδιος νόμος απαγορεύει τη δημιουργία εταιριών και μάλιστα σαζομαζοχιστικών και ομοφυλοφιλικών πορνείων και sex shops (κάτι σαν μεγάλα εμπορικά καταστήματα με τα πάντα για το σεξ). Αντιθέτως, μέσα στη φαλλοκρατική νοοτροπία και τον ηθικολογικό παροξυσμό πουθενά δε μιλάει με περιφρόνηση για τον γαμήκουλα πελάτη.
Συγγνώμη για τις καθυστερημένες απαντήσεις, αλλά ακόμα περιμένω την Βιβόντι να με ελεήση με την τριπλή της χάρη…
Σγ, το ξέρεις ότι χαίρομαι να διορθώνωμαι, ειδικά σε τομείς που δεν κατέχω :-) Την απαγόρευση ομαδικού εταιρισμού προβλέπει το άρ. 5, που παραθέτω.
Ασμοδαίε, ευχαριστώ για την διόρθωση, δεν ξέρω γαλλικά! Ο τίτλος μου δεν σημαίνει τίποτα δηλαδή, αν κατάλαβα καλά;
ΠΠ και Κενσάι, μόνο σε πρώτη ανάγνωση είναι όπως τα λέτε. Αναλογιστήτε όμως, ζήτησε κανείς πελάτης υγειονομικό βιβλιάριο σε στριπτιτζάδικο ή από τις μαύρες στην Αθηνάς; Όχι βέβαια, ούτε και ενδιαφέρεται. Η επιβολή αυτής της υποχρέωσης το μόνο αποτέλεσμα που έχει είναι να φοβούνται οι κοπέλες την αστυνομία και να μπουζουριάζονται καμπόσες κάθε βράδυ χωρίς λόγο και αιτία. Τζάμπα μαγκιά για την αστυνομία δηλαδή. Ο μπήχτης και η παρτόλα δεν διάγουν καθόλου προσωπικό βίο αν διαδίδουν σύφιλη ή κονδυλώματα, αλλά βλάπτουν τους άλλους, άρα η ίδια αιτία ελέγχου συντρέχει και σε αυτούς. Αν κάποιος πηδιέται προς το ζην ή για χαβαλέ, δεν έχει σημασία: και οι ταξιτζήδες και εσείς τον ίδιο ΚΟΚ εφαρμόζετε.