Τις τελευταίες μέρες λυσσομανούσε η δημόσια διαβούλευση για το σχέδιο νόμου σχετικά με την τροποποίηση του Κώδικα Ελληνικής Ιθαγενείας. Μια μεγάλη μερίδα ανησυχούντων συμπολιτών μας έθεσε με έμφαση στο προσκήνιο το αίτημα για δημοψήφισμα. Μια εξίσου μεγάλη απέρριψε το αίτημα όχι μόνο με επιχειρήματα πολιτικά, αλλά και νομικά: το δημοψήφισμα θα ήταν συνταγματικώς ανεπίτρεπτο, επειδή “δεν χωρεί δημοψήφισμα σε θέματα δικαιωμάτων”.
Είναι όμως έτσι;
Καταρχάς, όποιος τυχόν υποστηρίξη την ανωτέρω ευρεία διατύπωση ως έχει, σφάλλεται. Για παράδειγμα, προ ετών άλλαξαν οι ώρες έναρξης και λήξης της εκλογικής διαδικασίας από μεταξύ ανατολής και δύσης του ηλίου σε μεταξύ 0700 και 1900. Υποστηρίζει κανείς σταλήθεια ότι δεν θα μπορούσε να αποτελέση αυτό αντικείμενο δημοψηφίσματος;
Αυτό βέβαια, έρχεται ο αντίλογος, δεν αφορά το δικαίωμα καθαυτό, αφορά το πώς και το πότε και το πού κ.λπ., αφορά δηλαδή εξωτερικούς όρους απόλαυσης του δικαιώματος. Θεωρώ όμως ότι και ζητήματα αναγόμενα στην ουσία του δικαιώματος μπορούν να τεθούν σε δημοψήφισμα. Για παράδειγμα, όταν μία ημέρα των ημερών δεήση ο Θεός της Ελλάδας να καταργήση το ν.δ. 794/1971 περί δημοσίων συναθροίσεων και αποκτήσουμε ένα σύγχρονο θεσμικό κείμενο για το ποια συνάθροιση είναι ήσυχη και άοπλη, ποιος την περιφρουρεί, ποιος την διαλύει, πότε και πώς, θα απαγορευόταν ένα σχετικό δημοψήφισμα; Όχι βέβαια, μάλλον θα επιβαλλόταν.
(Αυτό δεν σημαίνει φυσικά ότι επιτρέπονται κάθε είδους δημοψηφίσματα).
Σύμφωνα με το άρ. 44 παρ. 2 του Συντάγματος, “2. Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας προκηρύσσει με διάταγμα δημοψήφισμα για κρίσιμα εθνικά θέματα, ύστερα από απόφαση της απόλυτης πλειοψηφίας του όλου αριθμού των βουλευτών, που λαμβάνεται με πρόταση του Υπουργικού Συμβουλίου. Δημοψήφισμα προκηρύσσεται από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας με διάταγμα και για ψηφισμένα νομοσχέδια που ρυθμίζουν σοβαρό κοινωνικό ζήτημα, εκτός από τα δημοσιονομικά, εφόσον αυτό αποφασιστεί από τα τρία πέμπτα του συνόλου των βουλευτών, ύστερα από πρόταση των δύο πέμπτων του συνόλου και όπως ορίζουν ο Κανονισμός της Βουλής και νόμος για την εφαρμογή της παραγράφου αυτής”.
Από το άρθρο αυτό μόνο του δεν προκύπτει κάποιος περιορισμός. Ο συσχετισμός του με τα άρθρα περί ατομικών δικαιωμάτων μπορεί να αποβή καθοριστικός, εάν και μόνον εάν η κτήση της ελληνικής ιθαγενείας συνιστά ατομικό δικαίωμα.
Από τα διεθνή κείμενα προστασίας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων προκύπτει ότι υπάρχει ατομικό δικαίωμα στο έχειν ιθαγένεια γενικώς, το οποίο το σέβεται ήδη ο ΚΕΙ στο άρ. 1 παρ. 2 (“Την Ελληνική Ιθαγένεια αποκτά από τη γέννηση του και όποιος γεννιέται σε ελληνικό έδαφος, εφόσον δεν αποκτά με τη γέννηση του αλλοδαπή ιθαγένεια ή είναι άγνωστης ιθαγένειας”). Το διεθνές δίκαιο απεχθάνεται τους ανιθαγενείς και θεωρεί ότι η ιθαγένεια, μία κάποια ιθαγένεια, αποτελεί ατομικό δικαίωμα [ταυτόχρονα αποτελεί μάλλον και υποχρέωση. Άλλο ζήτημα αυτό].
Δεν υπάρχει όμως ατομικό δικαίωμα στο έχειν την ελληνική ιθαγένεια ή στο έχειν την ιθαγένεια του τόπου κατοικίας ή του τόπου διακοπών ή του τόπου του οποίου την ποδοσφαιρική ομάδα υποστηρίζω. Αφής στιγμής κάποιος είναι ιθαγενής ενός κράτους, δεν έχει δικαίωμα, αξίωση, απαίτηση να αποκτήση την ιθαγένεια της αρεσκείας του. Απεναντίας, και οι πιο προοδευτικές [ή “προοδευτικές”] διεθνείς συμβάσεις καθιστούν σαφές ότι η χορήγηση ιθαγενείας αποτελεί προνομία του κράτους ως χαρακτηριστική έκφραση της κυριαρχίας του.
Για παράδειγμα, σύμφωνα με το άρ. 1 παρ. 2-3 της Σύμβασης του ΟΗΕ κατά των φυλετικών διακρίσεων “2. This Convention shall not apply to distinctions, exclusions, restrictions or preferences made by a State Party to this Convention between citizens and noncitizens. 3. Nothing in this Convention may be interpreted as affecting in any way the legal provisions of States Parties concerning nationality, citizenship or naturalization, provided that such provisions do not discriminate against any particular nationality.
Παρομοίως, σύμφωνα με το άρ. 16 ΕΣΔΑ (pdf) “Ουδεµία διάταξις τωv άρθρωv 10 [ελευθερία της έκφρασης], 11 [ελευθερία του συνέρχεσθαι και του συνεταιρίζεσθαι] και 14 [απαγόρευση διακρίσεων] δύvαται vα θεωρηθή ως απαγoρεύoυσα εις τα Υψηλά Συµβαλλόµεvα Μέρη vα επιβάλλωσι περιoρισµoύς εις τηv πoλιτικήv δραστηριότητα τωv ξέvωv” [και πολλώ μάλλον στην χορήγηση σε αυτούς ιθαγενείας, που συνεπάγεται αναγκαστικά συμμετοχή στην πολιτική ζωή].
Τα ίδια υπαινίσσεται και η κλασσική υπόθεση Nottebohm του Διεθνούς Δικαστηρίου το μακρινό 1955: “It is for Liechtenstein [διάβαζε: Greece], as it is for every sovereign State, to settle by its own legislation the rules relating to the acquisition of its nationality, and to confer that nationality by naturalization granted by its own organs in accordance with that legislation. It is not necessary to determine whether international law imposes any limitations on its freedom of decision in this domain”.
Συνεπώς, η χορήγηση ιθαγενείας επαφίεται κατά 90% στην διακριτική ευχέρεια του κράτους [εκτός από την περίπτωση ανιθαγένειας θα προσέθετα εδώ και κάποιες περιπτώσεις ανενεργού ιθαγενείας].
Ως εκ τούτου, το αίτημα για δημοψήφισμα είναι νόμιμο και δεν μπορεί να γίνη καμία σύγκριση με ταυτότητες, μιναρέδες και όσες άλλες χαζομάρες διαβάζω αυτές τις ημέρες. Οι μετανάστες τους οποίους αφορά το σχέδιο νόμου έχουν στην συντριπτική τους πλειοψηφία την ιδιότητα του πολίτη κάποιας χώρας, δηλαδή της χώρας καταγωγής τους, που είναι το μόνο ανθρώπινο δικαίωμα που υπάρχει. Την ιδιότητα του Έλληνος πολίτου δεν την έχουν μερικά δισεκατομμύρια άνθρωποι. Μήπως και εκείνων παραβιάζονται τα ανθρώπινα δικαιώματα;
Σε όποιον πάλι καταλαβαίνει ότι επειδή λέω ότι είναι νόμιμο, λέω ότι πρέπει να γίνη δημοψήφισμα ή ότι θα ψήφιζα σε αυτό κατά της αλλαγής, του εύχομαι ασφαλώς καλή χρονιά με πολλή συμπάθεια.
Αθανάσιε,
εμένα πάντως με έπεισες!
Δεν ξέρω που βλέπει κανείς την μεγάλη μερίδα των συμπολιτών μας; Μιλάμε για όχι πάνω από 3000 σχόλια συνολικά στο νομοσχέδιο για την ιθαγένεια μέχρι στιγμής, με πολλαπλά σχόλια από τους ίδιους χρήστες και κάποιους με εμμονές . Η δε διαβούλευση μέσω διαδικτύου είναι ανέκδοτο. Άμα κάποιος επιθυμεί πραγματική διαβούλευση για ένα ζήτημα η μόνη λύση είναι η ταχυδρόμηση του νομοσχεδίου καθώς και των ανάλογων ερωτηματολογίων προς το σύνολο του πληθυσμού (όπως ας πούμε συμβαίνει στο εξωτερικό για τοπικά ζητήματα).
δεν καταλαβα, οποιος δεν μπορει να κανει τον κοπο να ανοιξει τον υπολογιστη του (ή εστω του φιλου ή γιου του) και να κοιταξει το νομοσχεδιο πρεπει να επιβραβευεται με ενα νομοσχεδιο στο γραμματοκιβωτιο, με ολο το οικονομικο και οικολογικο κοστος μιας τετοιας πραξης?
Ξέρεις Σωτήρη υπάρχουν άνθρωποι στην Ελλάδα που ζούν κάτω από το όριο της φτώχειας οι οποίοι δεν διαθέτουν τις βασικές υποδομές στα σπίτια τους και προφανώς δεν έχουν λεφτά για τηλέφωνο και internet. Επίσης υπάρχουν άνθρωποι στην Ελλάδα που δεν γνωρίζουν να χρησιμοποιούν Η/Υ και οι οποίοι αποκλείονται από την ηλεκτρονική διαβούλευση. Τέλος να σου υπενθυμίσω ότι υπάρχουν αγροτικές περιοχές στην Ελλάδα που δεν έχουν ακόμα υποδομές για διαδίκτυο (εκτός βέβαια και αν είσαι της άποψης “και τι μας νοιάζει τι πιστεύουν οι χωριάτες για το νομοσχέδιο”).
Προσωπικά είμαι εναντίον της καθολικής δημόσιας διαβούλευσης σε θέματα νομοσχεδίων, άμα η κυβέρνηση ενδιαφέρεται τόσο πολύ για feedback στην διαμόρφωση νομοσχεδιών ας ακολουθήσει την αγγλική πατέντα των public inquiries (επίσης πολυέξοδη αλλά με ποιό καλά αποτελέσματα).
υπαρχουν και ανθρωποι που δεν εχουν γραμματοκιβωτιο ή δεν ξερουν να διαβαζουν, μηπως να στειλει το κρατος εναν υπαλληλο σε καθε πολιτη να του εξηγησει ατομικα το νομοσχεδιο? Βρισκω λογικο το κρατος να διαλεγει την μεθοδο ενημερωσης με το χαμηλοτερο κοστος και ο πολιτης που ενδιαφερεται να κουναει και αυτος το χερακι του.
περιεργως λεφτα για κινητο εχουν, γιατι η διεισδυση στην Ελλαδα ειναι πανω απο το 100%. Αλλα τελοσπαντων αν το προβλημα μας ειναι οι 5-10 που δεν εχουν καμμια προσβαση σε σχετικες υποδομες, ας φροντισει το κρατος ειδικα αυτους αντι να στελνει στο σπιτι του καθενος χαρτινα γραμματα.
Καλά κάνεις και ξεκαθαρίζεις τα πράγματα, Θανάση, διότι φαίνεται πως το δημοψήφισμα (ως έννοια) έχει πλέον καταχωριθεί ως πάγιο…αγωνιστικό αίτημα της εθνικόφρονος δεξιάς, προκαλώντας ακραίες (όπως αποδεικνύεις) αντιδράσεις. Έτσι καταλήγουμε σε γηπεδισμούς που εμποδίζουν μια νηφάλια και σοβαρή συζήτηση (αν μπορεί να γίνει κάτι τέτοιο στην Ελλάδα για τέτοια θέματα).
Με δεδομένο πάντως πως δημοψήφισμα δεν πρόκειται να γίνει ποτέ για τίποτα ή αν γίνει, θα προκηρυχθεί για πολιτικές σκοπιμότητες από όσους θα προδικάζουν το αποτελεσμά του, δεν θα ήταν καλύτερο να καταργήσουμε την σχετική διάταξη; Χωρίς να κυνηγάμε δημοψηφίσματα ίσως συγκεντρωθούμε πιο πολύ στην ίδια την συζήτηση των σοβαρών θεμάτων.
θα ηθελα, αν γινεται, να μου ξεκαθαρίσεις κάποια πραγματα (διοτι δεν γνωριζω :)):
“Οι μετανάστες τους οποίους αφορά το σχέδιο νόμου έχουν στην συντριπτική τους πλειοψηφία την ιδιότητα του πολίτη κάποιας χώρας, δηλαδή της χώρας καταγωγής τους, που είναι το μόνο ανθρώπινο δικαίωμα που υπάρχει.”
δλδ, ενα παιδι που γεννιεται στην ελλαδα απο γονεις – παρανομους μεταναστες, λαμβανει την ιθαγενεια των γονιων του; Αν ναι, ειναι μια “αυτοματη” διαδικασια ή απαιτουνται επισημες ενεργειες/”σφραγιδες” απο την χωρα καταγωγης των γονιων του (ή και την Ελλαδα ως χωρα στην οποια γεννηθηκε); Σε καθε περιπτωση, η ελλαδα αναγνωρίζει αυτη του την ιδιότητα; Αν οντως εχουν αυτη την ιδιοτητα, πως τους αντιμετωπιζει η ελλαδα; Ως παρανομους; Ως προσωρινους; Εχουν τα δικαιωματα που εχει ενας νομιμος μεταναστης στην ελλαδα; Αν όχι, γιατί;
Ρωτω εχοντας στο νου το ερωτημα μηπως η ιθαγενεια ειναι η μονη λυση για αυτους τους ανθρωπους.. ‘Η αν υπαρχει μια καποια αλλη ρυθμιση που μπορει να γινει ωστε ανθρωποι που γεννιουνται και μεγαλωνουν σε μια χωρα να εχουν τα ιδια δικαιωματα με καθε αλλο κατοικο που γεννηθηκε κ μεγαλωσε σε αυτη τη χωρα.. Νομιζω, χωρις να ειμαι σιγουρος, οτι η γερμανια ενω δεν δινει την γερμανικη ιθαγενεια σε ΚΑΝΕΝΑ ξενο, ανεξαρτητως το που γεννηθηκε, μεγαλωσε κτλ κτλ, εχει μια τετοια ρυθμιση οπου οι ξενοι nevertheless απολαμβανουν τα ιδια, σχεδον, δικαιωματα με τους “ντοπιους” (εξαιρεση οι τουρκοι κατοικοι της γερμανιας). Κατι που η ελλαδα, απο οσο γνωριζω, δεν εχει..
“το αίτημα για δημοψήφισμα είναι νόμιμο και δεν μπορεί να γίνη καμία σύγκριση με ταυτότητες, μιναρέδες και όσες άλλες χαζομάρες διαβάζω αυτές τις ημέρες.” = το δημοψηφισμα για τους μιναρεδες ηταν απολυτως νομιμο!! Η συγκριση τιθεται οχι στα πλαισια της νομιμοτητας ή μη. αλλα ενος ειδους ηθικης (οσο γενικο ή επικινδυνο και αν ειναι αυτο). Νομιζω πως η συγκεκριμενη φραση ηταν ατυχης..
φιλικα..
Εγώ πάντως δε γνωρίζω καμία χώρα που να ΜΗΝ αναγνωρίζει στα παιδιά υπηκόων του την ίδια ιθαγένεια επειδή γεννήθηκαν στο εξωτερικό. Άρα το κάθε παιδί δικαιούται αυτόματα την ιθαγένεια των γονιών του. Υπό αυτό το πρίσμα κάθε άνθρωπος “κληρονομεί” μια κάποια ιθαγένεια.
Kakaka, συγνώμη για την καθυστερημένη απάντηση, αλλά δεν μπρούσα να μπω στην σελίδα για καναδυό μέρες (και παραλίγο να πάθω εγκεφαλικό ;-) )
Ποπο, πολλά ερωτήματα.
Ναι.
Ναι, αυτόματα. Τώρα προσοχή: το κράτος προέλευσης δεν υποχρεούται να ξέρη τι κουτσούβελα γεννά ο πολίτης του στο εξωτερικό, έτσι δεν είναι; Άρα, για να καταστή ενεργός η ιθαγένεια όντως πρέπει να γίνουν κάποια πράγματα, π.χ. να δηλωθή το παιδί στο προξενείο. Πρόκειται όμως για γραφειοκρατικές ενέργειες που πρέπει να κάνη ο πολίτης και όχι για κάποιου είδους έγκριση του κράτους. Υπό αυτήν την έννοια και ειδικά για κάποιους Αφρικανούς ιδίως μετανάστες λέμε ότι δεν έχουν ιθαγένεια (έχει προξενείο η Σιέρρα Λεόνε; τρέχα γύρευε). Δεν είναι ακριβολογία, αλλά λέγεται.
Υπενθυμίζω πάντως και πάλι ότι τα 2/3 των μεταναστών είναι Αλβανοί, που, δόξα τω Θεώ, δίπλα είναι οι πόλεις και τα χωριά τους και προξενείο έχουν και όλα τα καλά.
Δεν μπορεί να κάνη κι αλλιώς. Προσοχή πάλι: η Ελλάδα αναγνωρίζει ό,τι της επικαλούνται. Πολύ συχνά κάποιος δεν θέλει να επικαλεστή την υπαρκτή, αλλά άχρηστη σε αυτόν ιθαγένειά του και την αποσιωπά. Το παίζει ας πούμε Παλαιστίνιος αντί για Σύρος, ελπίζοντας σε ευνοϊκώτερη μεταχείριση.
Το αν κάποιος είναι νόμιμα ή όχι στην Ελλάδα δεν έχει καμία σχέση με το αν έχει αλλοδαπή ιθαγένεια και ποια. Ειδικά οι ανήλικοι καλύπτονται από τους γονείς τους μέχρι τα 18: αν είναι εκείνοι νόμιμοι, είναι και αυτοί.
Πλήρης ταύτιση ημεδαπών και αλλοδαπών δεν πρόκειται να υπάρξη ποτέ, και καλώς. Από κει και πέρα, υπάρχει όντως προϊούσα προσέγγιση των δύο κατηγοριών.
Η Γερμανία εδώ και δέκα χρόνια δίνει ιθαγένεια, με κάποιες προϋποθέσεις, σε όποιον γεννάται σε γερμανικο έδαφος. Δες εδώ.
Όχι, κατά την γνώμη μου δεν ήταν νόμιμο το αίτημα. Θα ήταν νόμιμο αν είχε άλλη διατύπωση, αν αναφερόταν π.χ. γενικά σε εμφανή και περίβλεπτα θρησκευτικά οικοδομήματα, ανεξαρτήτως θρησκείας [αλλά τότε θα κατελάμβανε και τους Χρισιτανούς] ή αν αφορούσε την διατήρηση του οικιστικού και πολιτιστικού περιβάλλοντος κάποιων περιοχών, οπότε πάλι δεν θα αφορούσε όλην την χώρα.
Ομολογουμένως κατατοπιστικότατη η ενημέρωση σχετικά με το ζήτημα του δημοψηφίσματος για το μεταναστευτικό.
Διάβαζα χθες τοποθέτηση του κ. Τραϊανού του ΕΑΜ Β σχετικά, όπου αναφέρει πως θεωρεί εσφαλμένο το “αίτημα για δημοψήφισμα” μιας και το ζήτημα της ιθαγένειας και της “ιδιοκτησίας” της Ελλάδας από τους Έλληνες κατοχυρώνεται συνταγματικά.
Μάλιστα θεωρεί πως το σχετικό νομοσχέδιο αποτελεί καταπάτηση του Συντάγματος και πως μια μήνυση ενάντια στην κυβέρνηση αποτελεί το πιο αποτελεσματικό μέσο στο ζήτημα.
Ισχύει νομικά κάτι τέτοιο? Μπορεί να στοιχειοθετηθεί μήνυση με βάση όσα καταλογίζει ο Τραϊανού?
Tο πλήρες κείμενο στο οποίο αναφέρομαι εδώ: http://www.eamb.gr/new_text/laos01.htm
Τοξότισσα, όχι, τίποτε από αυτά δεν ισχύει και γενικώς τρικυμία εν κρανίω ο Τραϊανού.
Μάλιστα- ευχαριστώ για την σύντομη τοποθέτηση
Κι εσύ Τοξότισσα πίστεψες αυτήν την απάντηση;
τελικα θαναση εχεις δικιο, το ζητημα συζητιεται αρκετα, πολυ παραπανω αποσο νομιζα ή θα εβρισκα λογικο.
Και μου φαινεται και απο τις δυο μεριες πεφτουν ανουσια επιχειρηματα και αντιπαραθεση. Οι μεν Natives ζητανε δημοψηφισμα νομιζωντας οτι ειναι πλειονοτητα και αυτοματα θεωρωντας πως ο,τι θελει η πλειονοτητα ειναι απραιτητα και δικαιο, οι δε της αλλης ακρης λενε λιγο πολυ οτι αντι να προσπαθησουμε να πεισουμε τον κοσμο για τα οφελη της μεταναστευσης και το δικαιο της αποδωσης ιθαγενειας, πρεπει απλα να τους βριζουμε και να παιζουμε ξυλο στους δρομους της ταλαιπωρης Αθηνας.
Για μια ακομη φορα η ελληνικη κοινωνια παρουσιαζεται ανικανη να διαχειριστει μια διαφωνια με ειρηνικο και παραγωγικο τροπο.
μια απλή ερώτηση:
καθώς η πλειονότητα των μεταναστών στην χώρα μας είναι αλβανοί, και η χώρα τους είναι σε τροχιά εισόδου στην ΕΕ (έστω σε 20 χρόνια, ελάχιστος χρόνος για εθνικά θέματα), δεν είναι καλύτερα να περιμένουμε να γίνουν ευρωπαίοι, από το να τους κάνουμε έλληνες τώρα αμέσως;
καλυτερα απο ποια αποψη?
θεωρεις οτι ειναι δικαιο για ενα ατομο που εχει γεννηθει και μεγαλωσει στην Ελλαδα, δουλευει και πληρωνει φορους, να μην εχει ελληνικη υπηκοοτητα απλα επειδη οι γονεις του γεννηθηκαν απο την λαθος μερια των συνορων? ουτε καν μονιμη αδεια παραμονης?
οπως το βλεπω εγω, δεν “τους κανουμε ελληνες”, ειναι Ελληνες και απλα η πολιτεια μας σταματαει να τους αρνειται αυτην την ιδιοτητα.
ΥΓ θαναση ξεχασα να το πω αλλα το τζαμί που εχεις βαλει σητν φωτο μου θυμιζει τον Ναο των Μορμονων στο Σαν Διεγο.
Προς Θεού, καλύτερα μουσουλμάνοι παρά Μορμόνοι! :-Ρ
ΠΘ, πολλοί από αυτούς τους ανθρώπους και πάντως όσοι θα πληρούν τις προϋποθέσεις για ιθαγένεια είναι ήδη εδώ 10 με 15 χρόνια. Ειδικά τα παιδιά τους λοιπόν είναι ήδη Έλληνες στην εθνικότητα ή έστω και Έλληνες, οπότε η απόδοση ιθαγένειας είναι πράξη δικαιοσύνης και λογικής. Αναγνωρίζει περισσότερο μια κατάσταση.
Από την άλλη μεριά έχεις ένα δίκιο στο εξής: το καθεστώς του επί μακρόν διαμένοντος εξασφαλίζει τα πάντα πλην ψήφου (και θητείας!), δηλαδή ούτε χρειάζεται η οχληρή και ακριβή διαδικασία ανανέωσης της άδειας διαμονής κάθε διετία ούτε θα φοβάται κανείς παρενόχληση από την αστυνομία. Εγώ αν ήμουν μετανάστης θα σκεφτόμουν πρώτα τι θα με συνέφερε, κυρίως οικονομικά.
Ρε SG, τα πιστεύεις αυτά που λες; Κι εμείς- οι Ευρωπαίοι- γεννηθήκαμε απλά απ’τη λάθος πλευρά του Ατλαντικού, αλλά δε μας έδωσε κανείς δωρεάν αμερικανική υπηκοότητα και μόνιμη άδεια παραμονής στις ΗΠΑ, handy για περιόδους που περνάει κρίση η Ευρώπη. Και πόσοι από μας έχουν βρεθεί στις ΗΠΑ για σπουδές ή/και δουλειά για αρκετά χρόνια. Δεν είδα να μοιράζει O-3 βίζες ο Ομπάμα πουθενά.
Δε μ’αρέσει καθόλου όμως αυτός ο τρόπος σκέψης. Η υπηκοότητα δεν πρέπει να δίδεται ή να αποζητάται απλά για το συμφέρον, αλλά να είναι συνδεδεμένη και με τις υποχρεώσεις που αυτή επιτάσσει.
Γι’αυτό κιόλας μ’εκνευρίζουν οι Έλληνες της Ομογένειας που για 4 χρόνια δεν τους καίγεται καρφί για την Ελλάδα και κατά τις εκλογές βρίσκουν ευκαιρία να έρχονται για να ψηφίζουν επηρεάζοντας τις τύχες της χώρας.
Μήπως θα έπρεπε να συζητάμε και για άρση υπηκοότητας από ορισμένους Ανθέλληνες εδώ πέρα; Αν σε πιάσουν 3 φορές να φοροδιαφεύγεις για παράδειγμα;
εχεις προειδοποιηθει να μην γραφεις σχολια με ψευδωνυμο αλλου. Προτεινω στους συνιστολογους να μην απαντανε στα σχολια του ανωνυμου 1 οσο δεν σεβεται καποιους βασικους κανονες που εχουμε σε αυτο το ιστολογιο.
υβριστικα σχολια και διαμαχες εντελως εκτος θεματος εχουν κρατηθει για moderation και πιθανως θα σβηστουν. Αρκετα.
Την Ιθαγενεια δεν μπορει να μου την παρε κανεις. Την υπηκοοτητα πως στο διαολο θα την ξεφορτοθω γιατι δεν εχω δευτερη να κρατησω ???
Και ναι και εχω υπηρετησει και θα ξαναπαρω τα οπλα οταν χρειαστει αλα δεν μπορω να ειμαι προβατο για κρεας του ΓΑΠ και της συμμοριας του. Σοβαροτατα πως μπορει κανεις να αρνηθει την υπηκοοτητα ???
Γιώργο, ιθαγένεια και υπηκοότητα είναι το ίδιο πράγμα, νομικώς ακριβέστερος όρος είναι η ιθαγένεια.
Το άρ. 18 του Κώδικας Ελληνικής Ιθαγενείας προβλέπει:
Αλλά δεν καταλαβαίνω τι νομίζεις ότι θα κερδίσης με την αποποίηση. Ούτε είναι καλή ιδέα να αποποιηθής αν δεν έχεις δεύτερη ιθαγένεια.
Την αποκοπη μου απο ενα κρατικο μηχανισμο που δεν εχει καμια σχεση με 3 βασικα “αξιωματα” για μενα. Την Δημοκρατια,την Ελευθερια και την Δικαιοσυνη.
Και δεν σκευτομαι να τα αναζητησω σε Ευρωπη η Αμερικη. Υπαρχουν μικρες χωρες που τα σεβονται ακομα.
Αναγνωστόπουλε Φασίστα, φοβάσαι τους μετανάστες ε;
Είμαι εντυπωσιασμένος! Πραγματικά ενημερωτικό θέση blog εδώ ο φίλος μου. Απλά ήθελα να σχολιάσω και να πω συνεχίσει το έργο ποιότητας.
Α ευχαριστώ πολύ, λόγια σου ενθαρρυντικά. Θέλω και εγώ ευχαριστήσω εσένα μικρό μου καλικαντζαράκι.
καλα ρε θαναση, τωρα εσυ συζητησεις και με μηχανηματα κανεις, ετσι ειναι, δεν ειναι ετσι?
Χαχα, ναι μηχανή DSL της Sony ο υποστηρικτής! :)