Η απονομή ιθαγένειας δεν είναι ατομικό δικαίωμα. Το κράτος διαμονής έχει νομικά απεριόριστο δικαίωμα να κρίνη το ίδιο εάν και πότε θα απονείμη την ιθαγένειά του στον αλλοδαπό που κατοικεί σε αυτό. Ωστόσο, υπάρχουν και κάποια εύλογα ηθικά όρια: κάποιος που διαβιοί ήδη 10, 20, 30 χρόνια, που ζη και ζώνεται στο κράτος υποδοχής, έχει πλέον μια καθ’ όλα εύλογη ηθική αξίωση να του απονεμηθή η ιθαγένειά του κράτους. Κι αν όχι αυτός, πολύ περισσότερο τα παιδιά του.
Ωστόσο, σε καμία χώρα του κόσμου η ιθαγένεια δεν αποδίδεται αυτόματα στον μετανάστη. Παντού προϋποτίθεται μια σχετική διαδικασία, που έχει ένα υπολογίσιμο κόστος, διαρκεί κάποιο χρονικό διάστημα και, το κυριώτερο, περιλαμβάνει μια εξέταση. Τι είδους εξέταση είναι αυτή; Τι είδους γνώσεις εξετάζονται και πρέπει να εξετάζωνται; Αυτό θέλω και εγώ να εξετάσω με την σειρά μου.
Εδώ είναι η κατάλληλη στιγμή να θυμίσω ότι χονδρικά μπορούμε να διακρίνουμε δύο διαφορετικά πρότυπα αντιμετώπισης των μεταναστών: το ένα είναι το αφομοιωτικό, ενώ το άλλο το ενσωματωτικό. Για λόγους που έχω εκθέσει εδώ, προσωπικά τάσσομαι υπέρ της ενσωμάτωσης (η οποία, θυμίζω, οροθετείται σαφώς από την άλλη πλευρά προς τον αποτειχισμό). Κατά συνέπεια, εκείνο που πρέπει να εξετάζεται για την απονομή της ιθαγένειας είναι ο βαθμός ενσωμάτωσης του μετανάστη στην ελληνική κοινωνία.
Ενσωμάτωση όμως σημαίνει το εδώ και το τώρα. Ενσωματώνεται κανείς στην σύγχρονή του κοινωνία, στις ιδιοτροπίες και στα ελαττώματά της, και όχι στην κοινωνία των αρχαίων ημών προγόνων ή της καθ’ ημάς ρωμιοσύνης. Δεν μπορούμε να απαιτούμε από τους μετανάστες εγκυκλοπαιδικές γνώσεις που δεν κατέχουν ούτε καν οι ημεδαποί, μπορούμε όμως και πρέπει να τους απαιτούμε γνώσεις του καθ’ ημέραν βίου που αποδεικνύουν ότι διάγουν μια λειτουργική, ωφέλιμη κοινωνικά ζωή από κοινού με τους ημεδαπούς.
Έτσι, προσέχουμε ότι κανένας φυσιολογικός άνθρωπος δεν συζητεί με τον πλησίον του για την Εικονομαχία ή τον θεσμό του Προέδρου της Δημοκρατίας. Αντιθέτως, καθένας Έλληνας γνωρίζει ότι κάνουμε τον σταυρό μας, όταν μπαίνουμε στην εκκλησία, και ότι δεν ψηφίζουμε ποτέ για Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Υπάρχει μια ουσιώδης διαφορά ανάμεσα στην σχολική και αφηρημένη και στην βιωμένη, πρακτική γνώση του καθημερινού βίου.
Θα προσπαθήσω να κάνω κατανοητό αυτό που έχω κατά νου με μερικά παραδείγματα. Αν ήμουν εγώ εξεταστής ιθαγένειας, θα ρωτούσα πράγματα όπως τα εξής:
Ποιες είναι οι μεγαλύτερες ελληνικές ομάδες στο ποδόσφαιρο; Τι είναι η Σαρακοστή; Ποιο μέρος βγάζει καλό λάδι; Τι ώρα κλείνουμε τραπέζι στην ταβέρνα Παρασκευή βράδυ; Πόσες φορές φιλάμε στα μάγουλα ένα φιλικό πρόσωπο όταν το συναντάμε; Πώς γίνεται η βάφτιση; Πόσο κάνει ένα μπουκάλι κρασί; Πού είναι ο Λευκός Πύργος; Τι τρώμε το Πάσχα; Ποια είναι η καρναβαλική πρωτεύουσα της Ελλάδας; Επιτρέπεται να μένουν μαζί ένας άντρας και μια γυναίκα που δεν είναι παντρεμένοι;
Δεν θα ρωτούσα πάλι πράγματα όπως τα εξής:
Ποιος είναι ο Υπουργός Δικαιοσύνης; Πότε έκανε δικτατορία ο Μεταξάς; Πόσα χιλιόμετρα είναι τα σύνορά μας με την Βουλγαρία; Πότε ενώθηκαν τα Επτάνησα με την Ελλάδα; Πότε έγινε η Μεταπολίτευση; Τι γιορτάζουμε στο Πολυτεχνείο; Τι λέει ο Εθνικός Ύμνος; Ποιο είναι το πιο ψηλό βουνό της Ελλάδας;
Το νόημα δηλαδή, κατ’ εμέ τουλάχιστον, δεν είναι να έχουμε μια θεωρητική, βαρετή και στην τελική αδιάφορη εξέταση Πολιτικής Αγωγής, Γεωγραφίας και Ιστορίας (ρίξτε για να καταλάβετε μια ματιά στο σχετικό βοήθημα του Υπουργείου εδώ), αλλά μια πρακτική εξέταση στην σύγχρονη ελληνική κοινωνία, όπου ο εξεταζόμενος καλείται να αποδείξη ότι έχει ζήσει τόσα χρόνια μέσα στην ελληνική κοινωνία και όχι εκτός αυτής. Δεν με ενδιαφέρει αν είναι καλό σχολιαρόπαιδο, με ενδιαφέρει αν ενσωματώνεται στα ήθη και στα έθιμα αυτής εδώ της κοινωνίας.
Η “ενσωμάτωση” είναι μια διαδικασία αμφίδρομη και έχει δύο παραμέτρους:
α) Τη διάθεση και την ετοιμότητα του “σώματος” να αποδεχθεί το νέο μέλος στους κόλπους της.
β) Τη διάθεση του νέου μέλους να εγκαταλείψει παγιωμένες συνήθειες μη αποδεκτές όμως από το σώμα στο οποίο καλείται να “ενσωματωθεί”
Όσον αφορά το πρώτο, τα δεδομένα του παρόντος δείχνουν ότι η ελληνική κοινωνία είναι παντελώς ανέτοιμη και απρόθυμη να δεχτεί την ενσωμάτωση προσφύγων. Κι αυτό γιατί ο μοναδικός συνεκτικός δεσμός των πολιτών του σύγχρονου ελληνικού έθνους είναι η ψευδαίσθηση της κοινής εθνικής καταγωγής (και -εν πολλοίς- το θρήσκευμα).
Από την άλλη, οι μουσουλμάνοι πολύ δύσκολα (όπως έχει δείξει η διεθνής εμπειρία) εξοικειώνονται με τον δυτικό τρόπο ζωής. Ούτε τη μαντίλα θα πετάξουν (δικαίωμά τους), ούτε την ισότητα των δύο φύλων θα δεχτούν εύκολα, πόσω μάλλον την ομοφυλοφυλία, ή την ελευθερία στη σάτιρα ακόμα και των θρησκευτικών συμβόλων. Η κοινωνία πχ της Μανωλάδας δεν θα μπορούσε να συγχωρήσει έναν Πακιστανό μετανάστη που βίασε έναν έφηβο ομοεθνή του επειδή απλά γνώριζε “ποιο μέρος της Ελλάδας βγάζει καλό λάδι”…
Και ο όρος “ενσωμάτωση” είναι από μόνος του προβληματικός καθώς το μέλος που καλείται να ενσωματωθεί στο νέο σώμα θα βρίσκεται σε μειονεκτική θέση σε σχέση με τα μέλη του υπάρχοντος σώματος, παντού, στο σχολείο, στη γειτονιά, στην εργασία, στις δημόσιες υπηρεσίες: θα είναι ή θα αισθάνεται πάντα ως ένα ξένο “μόσχευμα”…
Νομίζω ότι το σωστό μοντέλο θα ήταν η ενθάρρυνση πολλών διαφορετικών σωμάτων που δεν θα αυτοπεριχαρακώνονται σε μια κοινωνία όπου η ιδιότητα του πολίτη της κοινότητας και του κράτους θα είναι αυτή που θα συνιστά συνεκτικό δεσμό και όχι αυτή του πολίτη του έθνους. Κάτι, δηλαδή, σαν το πετυχημένο μοντέλο των ΗΠΑ. Εδώ όμως αυτά δεν γίνονται. Οπότε, η ιθαγένεια πρέπει να δοθεί για να εξασφαλίσουν όλοι αυτοί οι άνθρωποι τα δικαιώματα του Έλληνα και μέσω αυτού του Ευρωπαίου πολίτη – απλά.
Εδώ ρε Θανάση, δεν αποδεχόμαστε ως Έλληνα τον πιο διάσημο Έλληνα παγκοσμίως, τον Αντετοκούμπο…
Πιστεύω ότι η ελληνική κοινωνία θα δεχτεί τους μετανάστες και τους πρόσφυγες μόνο όταν βρεθεί σε κατάσταση που το δημογραφικό θα αποτελεί άμεση απειλή, όταν πχ ο πληθυσμός πέσει στα 8 εκ.
Παρουσιάζονται δύο Αλβανοί για εξέταση ιθαγένειας. Μέχρι εκείνη την στιγμή έχουν δώσει τις ίδιες, επαρκέστατες απαντήσεις. Ο εξεταστής τους ρωτάει “Πώς βλέπετε τις ελληνοαλβανικές σχέσεις;” (απαγορευμένη ερώτηση, τζιζ κακό).
Ο πρώτος Αλβανός απάντα ότι Έλληνες και Αλβανοί είμαστε ξαδέρφια, ότι δεν έχουμε τίποτα να χωρίσουμε, ότι η ελληνική μειονότητα στην Αλβανία είναι γέφυρα φιλίας και ότι προσδοκά την ημέρα που θα προσχωρήση η Αλβανία στην Συνθήκη Σένγκεν και που η συνοριακή γραμμή θα αποβή άνευ αντικειμένου (αυτές είναι οι δικές μου απόψεις παρεμπιπτόντως).
Ο δεύτερος Αλβανός απαντά ότι η Ελλάδα κατέχει παράνομα την Άρτα και την Πρέβεζα, ότι ο διωγμός των Τσάμηδων πρέπει να ανταποδοθή με ανάλογη εθνοκάθαρση της ελληνικής εθνικής μειονότητας και ότι το καλύτερο θα ήταν αν η Τουρκία έφτανε μέχρι την Θεσσαλονίκη.
Εσύ λες ότι πρέπει να δώσουμε ιθαγένεια και στους δύο, επειδή και ο δεύτερος δεν απαιτείται να είναι “πολίτης του έθνους”, αλλά φτάνει που είναι “πολίτης της κοινότητας”. Στο κάτω κάτω, Έλληνες χρυσαυγίτες έχουμε, γιατί να διώξουμε και τους αντίστοιχους Αλβανούς;
Πλάκα κάνεις…Είναι δυνατό να πιστεύεις ότι υπάρχει περίπτωση μια στο τρισεκατομμύριο σε διαδικασία συνέντευξης (!!!!!) να μην απαντήσει ο συνεντευξιαζόμενος αυτά που ο συνεντευκτής θέλει ή πρέπει να ακούσει; Ακόμα κι αν όμως πρόκειται για ουγκανό μετανάστη που δεν του κόβει τί πρέπει να απαντήσει και τί όχι…ιδού πεδίο δόξης α)για τον Μπόνια – Φροντιστήρια σε πρόσφυγες για την διαδικασία απόδοσης ιθαγένειας!, β) για κανα εξτραδάκι – φακελάκι στους τυχερούς συνεντευκτές!
Οι χρυσαυγίτες δεν γεννιούνται, γίνονται… Και οι Γάλλοι προσπάθησαν να “ενσωματώσουν” τους μαροκοαλγερινούς και παρήγαγαν λεπενιστές και τζιχαντιστές. Γιατί άραγε; Από την άλλη, γιατί όλες οι φυλές του Ισραήλ μπόρεσαν και συμπεριλήφθηκαν στο αμερικάνικο “έθνος”, εύκολα και χωρίς προβλήματα; Η απάντηση είναι πολύ εύκολη…
Εγώ υποστηρίζω ότι όλα τα παιδιά που γεννιούνται στην Ελλάδα πρέπει να είναι ελληνόπουλα χωρίς κανένα αστερίσκο. Για λόγους πρώτα εθνικούς στη συνέχεια οικονομικούς και δευτερευόντως ανθρωπιστικούς. Αυτό όμως άντε βάλτο στο μυαλό του 80% των Ελλήνων που αν τους πεις ότι έχουν και αλβανικό αίμα στις φλέβες τους θα σε σκυλοβρίσουν.
Όλα αυτά είχαν νόημα μέχρι προχθές, όσο δηλαδή η επιτροπή πολιτογράφησης είχε τη διακριτική ευχέρεια να επιλέγει τί θα ρωτάει. Με τον πρόσφατο ν. 4604/2019, η συνέντευξη αντικαθίσταται από εξέταση επί τη βάσει προδιαγεγραμμένων ερωτήσεων, προδημοσιευόμενων μαζί με τις σωστές απαντήσεις! Από εγκύκλιο του Υπουργείου http://www.ypes.gr/UserFiles/f0ff9297-f516-40ff-a70e-eca84e2ec9b9/eggr38788-26072018.pdf προκύπτει ρητά ότι η αλλαγή αποσκοπεί: πρώτον, στην αντιμετώπιση φαινομένων ανισότητας («υπήρχαν επιτροπές που θεωρούσαν ότι λίγες απλές ερωτήσεις αρκούσαν για να κριθεί θετικά ο αιτών»), δεύτερον, στην έλλειψη εμπιστοσύνης λόγω ελλιπούς κατάρτισης ή υποκειμενισμού («υπάλληλοι χωρίς προηγούμενη εκπαίδευση σχετικά με το πώς συνδιαλεγόμαστε με άτομα που προέρχονται από λιγότερο ή περισσότερο διαφορετικά πολιτισμικά περιβάλλοντα»), τρίτον και καλύτερο, στην αποτροπή προσφυγών («το υφιστάμενο σύστημα επιτρέπει την προσφυγή όσων απέτυχαν στο Συμβούλιο Ιθαγένειας και στα διοικητικά δικαστήρια, κάτι που επιβαρύνει πολλαπλώς τη διοίκηση και επιβραδύνει περαιτέρω τη διαδικασία»). Δες και σχετικό σχόλιο της ΕθνΕπΔΑ http://nchr.gr/images/pdf/apofaseis/ithageneia/EEDA%20TROPOLOGIA%20ITHAGENEIA.pdf (σελ. 16-18), που ορθά κάνει λόγο για «φορμαλισμό».
Καλά, νόμοι είναι και ξαναλλάζουν. :-)
Μου φαίνεται αδιανόητο να μην υπάρχη συνέντευξη. Εδώ διανομέα με μηχανάκι παίρνεις και τον περνάς πρώτα από μια σύντομη εξέταση, να δης αν γυαλίζει το μάτι του.
Δεν διαφωνώ κατ’ ανάγκην με το σύστημα των 300 ερωτήσεων ως ταμείου θεμάτων. Συζητώ τι είδους θα έπρεπε να είναι οι ερωτήσεις αυτές, γιατί μου φαίνεται ότι είναι πολύ εγκυκλοπαιδικές, με την κακή έννοια. Επίσης, η βάση των 20/30 είναι απαράδεκτη.
Εδώ ρε Θανάση, δεν αποδεχόμαστε ως Έλληνα τον πιο διάσημο Έλληνα παγκοσμίως, τον Αντετοκούμπο…
Ιδου ο μεγας εκπροσωπος του ελληνικου εθνους στην υφηλιο, ενας Αφρικανος μπασκετμπολιστας. Καποιοι ειναι επιρρεπεις σε περιεργες φαντασιοπληξιες.
Οσο Κινεζος ειναι ο Λεμπρόν Τζέιμς, αλλο τοσο Ελληνας ειναι και αυτος. Κανενας σοβαρος ανθρωπος στις ΗΠΑ δεν τον θεωρει Ελληνα, ουτε και ο ιδιος, αν κρινουμε απο τις προσφατες συνεντευξεις του. Μονο κατι εγχωριοι αριστεροφιλελεδες πουλανε αυτο το παραμυθι.
Προσφατως ο μεγας Ακιμ Ολαζουγιον, απο τη Νιγηρια επισης, δηλωσε “Δικος μας ειναι αυτος, απο το ονομα του μαλλιστα συμπεραινω οτι ανηκει στη δικη μου φυλη, τη Yaruba!”
Α, εχει βγαλει και νιγηριανο διαβατηριο. Και μπραβο του παλληκαριου, που αγκαλιασε την αληθινη του πατριδα.
Και απο τοτε που κονομησε χοντρα στο ΝΒΑ, οποτε τον φωναζουν στην Εθνικη, παριστανει τον τραυματια. Καλυτερα, γιατι στην Εθνικη Ελλαδος πρεπει να παιζουν μονο Ελληνες.
blockquote>Ιδου ο μεγας εκπροσωπος του ελληνικου εθνους στην υφηλιο, ενας Αφρικανος μπασκετμπολιστας.
Μην πωρώνεσαι με το χρωματάκι του δέρματος, δεστο σαν κάψιμο στο σολαριουμ.
Με τον ιταλικής καταγωγής Έλληνα Giovanni Vittori – Capodistria έχεις επίσης θέμα;
Ασόβαρος ήταν αυτός που του κόλλησε το Greek freak. Aκόμα αναζητείται ο σοβαρός που θα πλασάρει το nigerian devil…Γιατί δεν έψαξαν ακόμα στην χώρα των ψεκασμένων, κατά Μεσόγειο μεριά…
Ένας αφρικανός σέβεται τόσο την ελληνική σημαία ώστε να μην δέχεται να υπογράψει πάνω σε αυτήν (έστω και για επικοινωνιακούς λόγους) την ώρα που άλλοι διεθνείς στο άκουσμα του εθνικού ύμνου βαριούνται ή ξύνουν τα αρχ..ια τους…
Από την άλλη, ένας άλλος “Έλληνας”, ο Calathes, 10 χρόνια στην Ελλάδα δεν καταδέχτηκε ακόμα να μάθει την ελληνική…
Άλλος, ο Διαμαντίδης, την έκανε από τα 30 από την Εθνική για να μη χάσει τα καλοκαιρινά μπάνια… Την ώρα που ο Ζέκα κι ο Θανάσης Αντετοκούμπο δίνουν το παρόν ανελλιπώς.
Για τους περισσότερους υγιείς νεοέλληνες ο Γιάνναρος, με τα όσα λέει και κάνει εντός και εκτός παρκέ είναι από τους ελάχιστους λόγους να νιώθεις εθνική υπερηφάνεια.
Ένας αφρικανός σέβεται τόσο την ελληνική σημαία ώστε να μην δέχεται να υπογράψει πάνω σε αυτήν (έστω και για επικοινωνιακούς λόγους)
“Για επικοινωνιακους λογους”. Συ ειπας. Τον δασκαλεψε καλα το τμημα marketing της ομαδας. Εχει πολλους Ελληνες εκει, και κοβουν εισιτηρια…………
Aκόμα αναζητείται ο σοβαρός που θα πλασάρει το nigerian devil…Γιατί δεν έψαξαν ακόμα στην χώρα των ψεκασμένων, κατά Μεσόγειο μεριά…
“Ψεκασμενος” και ο ΜΕΓΑΣ Ολάζουγιον, που ειχε ψηφιστει μεσα στους 50 μεγαλυτερους παικτες στην ιστορια του μπασκετ; Τι εννοει αυτος ο μεγας παικτης απο τη Νιγηρια, οταν λεει “παιδια δικος μας ειναι αυτος, απο τη δικη μου φυλη!”
Άλλος, ο Διαμαντίδης, την έκανε από τα 30 από την Εθνική για να μη χάσει τα καλοκαιρινά μπάνια…
Αλλος, ο Αντετοκουνμπο, την εκανε απο τα 22 του, μολις εγινε φιρμα στο ΝΒΑ. Οχι μονο για τα καλοκαιρινα μπανια, αλλα και διοτι ο ατζεντης του ειπε να μην παει, μην τυχον και τραυματιστει και χασει λεφτα απο το συμβολαιο. Και οταν τον καλουν στην Εθνικη, τη μια τον ποναει το γονατο, την αλλη ο ωμος , την παραλλη το δεξι @ρχίδι.
ο Γιάνναρος, με τα όσα λέει και κάνει εντός και εκτός παρκέ είναι από τους ελάχιστους λόγους να νιώθεις εθνική υπερηφάνεια.
Αν τα καρφωματα του “Γιανναρου” ειναι “απο τους ελαχιστους λογους να νιωθουμε εθνικη υπερηφανεια”, τοτε μαλλον ηλθε η ωρα να κανουμε ομαδικο χαρακίρι ως λαος.
Οι Νιγηριανοι παντως μπορουν να ειναι περηφανοι. Αναμφιβολα ειναι πολυ καλος παικτης. Τους τον χαριζουμε, δικος τους ειναι αλλωστε.
Ό,τι εννοεί η wikipedia όταν αναφέρει ότι ο Καποδίστριας ήταν Βενετός στην καταγωγή, όπως κι ο Κορνάρος, ή ο Κάρολος Κουν Εβραίος…
Ιστορίες για ανόητους ή ανήλικους…
Μην πωρώνεσαι με το χρωματάκι του δέρματος, δεστο σαν κάψιμο στο σολαριουμ.
Με τον ιταλικής καταγωγής Έλληνα Giovanni Vittori – Capodistria έχεις επίσης θέμα;
Ασόβαρος ήταν αυτός που του κόλλησε το Greek freak. Aκόμα αναζητείται ο σοβαρός που θα πλασάρει το nigerian devil…Γιατί δεν έψαξαν ακόμα στην χώρα των ψεκασμένων, κατά Μεσόγειο μεριά…
Ένας αφρικανός σέβεται τόσο την ελληνική σημαία ώστε να μην δέχεται να υπογράψει πάνω σε αυτήν (έστω και για επικοινωνιακούς λόγους) την ώρα που άλλοι διεθνείς στο άκουσμα του εθνικού ύμνου βαριούνται ή ξύνουν τα αρχ..ια τους…
Από την άλλη, ένας άλλος “Έλληνας”, ο Calathes, 10 χρόνια στην Ελλάδα δεν καταδέχτηκε ακόμα να μάθει την ελληνική…
Άλλος, ο Διαμαντίδης, την έκανε από τα 30 από την Εθνική για να μη χάσει τα καλοκαιρινά μπάνια… Την ώρα που ο Ζέκα κι ο Θανάσης Αντετοκούμπο δίνουν το παρόν ανελλιπώς.
Για τους περισσότερους υγιείς νεοέλληνες ο Γιάνναρος, με τα όσα λέει και κάνει εντός και εκτός παρκέ είναι από τους ελάχιστους λόγους να νιώθεις εθνική υπερηφάνεια.
Ο Λεόναρντ εσβησε τον Νιγηριανό, αν και επαιζε κουτσος, κυριολεκτικα τον εβαλλε μεσα στα καλαθια, και το Τοροντο που εχανε 0-2 στους τελικους της Ανατολης απο το Μιλγουόκι, κερδισε 4 παιχνιδια στη σειρα, θριαμβευσε 4-2 και περασε στους τελικους του ΝΒΑ.
Μαλλιστα ο επιδοξος αστερας του Μιλγουόκι δεν εκατσε καν στη συνεντευξη τυπου, σηκωθηκε και εφυγε. Τον ετσουξε αρκετα φαινεται. Δεν ξερει να κερδιζει αλλα ουτε και να χανει…….
Μάλλιασε η γλώσσα μας να σας λέμε ότι η “ιθαγένεια” ΔΕΝ είναι κάτι που μπορεί να το δώσει το Κράτος, μία κυβέρνηση δηλαδή, μέσω μιας διοικητικής πράξης. Γι’ αυτό φωνάζουμε ότι όποιος θέλει να μένει μόνιμα/νόμιμα στην Ελλάδα να παίρνει ”υπηκοότητα”. Δεν είναι δυνατόν ο κάθε αλλοδαπός, με την υπογραφή ενός δικαστηρίου να θεωρείται ότι προέρχεται απευθείας (ιθύς + γένος) από το ελληνικό γένος όπως εμείς. Διότι την ιθαγένεια άπαξ και την πάρεις δεν μπορεί να στην αφαιρέσει κανείς. Ενώ την υπηκοότητα μπορεί να την αφαιρέσει το Κράτος σε περίπτωση σοβαρής εγκληματικής δραστηριότητας του αλλοδαπού. Και ναι, είναι δικαίωμα του κάθε Έλληνα να μπορεί ο ίδιος να αποφασίζει με τι ποιότητας και κυρίως πόσους αλλοδαπούς θέλει να συμβιώνει στην καθημεριινότητά του.
Λέει ο ρέκτης του κειμένου:
“Ωστόσο, υπάρχουν και κάποια εύλογα ηθικά όρια: κάποιος που διαβιοί ήδη 10, 20, 30 χρόνια, που ζη και ζώνεται στο κράτος υποδοχής, έχει πλέον μια καθ’ όλα εύλογη ηθική αξίωση να του απονεμηθή η ιθαγένειά του κράτους. Κι αν όχι αυτός, πολύ περισσότερο τα παιδιά του”
Ποιός είναι αυτός που θέτει αυτά τα “εύλογα ηθικά όρια”; Και αυτός που “διαβιοί” στην Ελλάδα 10, 20, 30 χρόνια, από πού κι ως πού να έχει την “ηθική αξίωση” για …οτιδήποτε, αντί του σωστού που είναι να μας εξηγήσει πώς βρέθηκε στην Ελλάδα και με ποιό παράνομο τρόπο παραμένει τόσα χρόνια ενώ ποτέ χώρα αυτή δεν τον κάλεσε ως μετανάστη και ουσιαστικά δεν τον δέχτηκε αφού ο ίδιος ποτέ δεν έκανε αίτηση μετανάστευσης, αλλά μπήκε και παραμένει παράνομα. Συνεπώς αντί για την “ηθική αξίωση” περί “ιθαγένειας” το σωστό είναι, έστω και 50 χρόνια μετά, αν μπήκες παράνομα στην χώρα μας, το “εύλογο και ηθικό” είναι να πάρεις τον πούλο και να γυρίσεις από κει που ήρθες. Όσο για τα παιδιά και τα εγγόνια του, αν θέλουν να πολιτογραφηθούν Έλληνες ας υπάρχει μια διαδικασία, αλλά με πολύ αυστηρά κριτήρια ώστε να μπορεί αυτό να γίνεται. Αλλά ιθαγένεια με τίποτα, δεν είναι δυνατόν ο καθ’ όλα αξιοπρεπέστατος και συμπαθέστατος Αντετοκούνμπο (και τα αδέρφια του) να θεωρούνται ότι κατάγονται από το ίδιο γένος με εμάς τους Έλληνες. Δεν είναι και σωστό (ούτε πολιτικώς ορθόν) να επιβάλλεις στον Αφρικανό να γίνει Έλληνας και να απαρνηθεί την καταγωγή του.