1. Το Διεθνές Δίκαιο λέει διάφορα χαριτωμένα, άλλες φορές μας συμφέρουν, τις πιο πολλές νομίζω, άλλες όχι και κάμποσες άλλες είναι τόσο θολό που γίνεται ακόμη πιο γλυκούλικο από ό,τι είναι. Οπότε, καλά τώρα, νταξ, θα σας ειδοποιήσουμε.
2. Το Αιγαίο είναι ελληνική λίμνη, και αυτή η πρόταση είναι και οντική και δεοντική. Είναι μια κλειστή θάλασσα με τέσσερις ακτές, εκ των οποίων οι τρεις είναι ελληνικές, καθώς και όλα τα δεκάδες νησιά του, πλην δύο, που πολύ κακώς δεν μας ανήκουν. Δηλαδή τι άλλο θα θέλατε; Έλληνες καλούνται ο λαός που ζη πέριξ του Αιγαίου.
3. Η Τουρκία θέλει περισσότερα από όσα της αναλογούν, και κυρίως δεν είναι αξιόπιστος συνομιλητής. Πώς το ξέρω; Κοίταξα την κρυστάλλινη σφαίρα μου και μου είπε ότι από τις αρχές της δεκαετίας του 1970 προβάλλει συνεχώς όλο και νέες αεροναυτικές απαιτήσεις. Οπότε, συγνώμη, έκανα λάθος, είναι πολύ αξιόπιστη στις διεκδικήσεις της. Με κάποιο άλλο κράτος θα μπορούσαμε να συμβιβαστούμε, με αυτό εδώ το ντοβλέτι δυστυχώς όχι.
4. Η Ανατολική Μεσόγειος, για την ακρίβεια το μεταξύ Κρήτης/Δωδεκανήσου και Κύπρου ελεύθερο πέλαγος δεν είναι ελληνική πατρίδα. Βασικά, δεν είναι πατρίδα κανενός, είναι το μόνο μέρος στην περιοχή που πραγματικά πάντα ανήκε στα ψάρια του. Λίγη ψυχραιμία.
5. Σημασία ζωτική έχει για την Ελλάδα το Αρχιπέλαγος, ενώ το θέατρο της Ανατολικής Μεσογείου είναι δευτερεύον. Αν υπάρξη κάποιος συμβιβασμός, πρέπει να είναι εις βάρος της δεύτερης και όχι του πρώτου. Καλύτερα να δοθή στην Τουρκία λίγη ανάσα στην άγονη θάλασσα στα νότιά της, παρά οποιοδήποτε αντάλλαγμα στα δυτικά της.
6. Τούτου λεχθέντος, η ΑΟΖ δεν είναι απλώς μια διεθνής θαλάσσια ζώνη με κυριαρχικά απλώς δικαιώματα, είναι ξεκάθαρα προοίμιο χωρικών υδάτων. Για όσους Ελλαδίτες η Κύπρος είναι κάτι παραπάνω από ένα νησί που αρχίζει από Κ, η παρεμπόδιση της ένωσης των ΑΟΖ Τουρκίας και Αιγύπτου είναι εξαιρετικά σημαντικός εθνικός στόχος. Χρειαζόμαστε τον ελληνοκυπριακό διάδρομο. Δύσκολο βέβαια, αλλά ιστορικά πολύ περισσότερα κοινά υπάρχουν μεταξύ Ελλάδας και Κύπρου παρά μεταξύ Τουρκίας και Αιγύπτου.
7. Μέγα το της θαλάσσης κράτος. Χρειαζόμαστε εδώ και χρόνια αεροναυτικούς εξοπλισμούς. Έχουμε αφήσει τα υποβρύχιά μας χωρίς τορπίλες βαρέος τύπου, τις φρεγάτες μας χωρίς εκσυγχρονισμό μέσης ζωής, μείναμε χωρίς αεροσκάφη ναυτικής συνεργασίας, δεν μπορούμε να υποστηρίξουμε μια ομάδα κρούσης στην ανοικτή θάλασσα. (Και) τα κανόνια φέρνουν το βούτυρο.
1.Η Ελλαδα δεν πρεπει να δεχθει τιποτα λιγοτερο και δεν πρεπει να επιδιωκει τιποτα περισσοτερο απο αυτο που της δινει η UNCLOS του 1982, οπως αυτη ερμηνευεται απο το Διεθνες Δικαστηριο για το Δικαιο της Θαλασσας ITLOS.
2. Η UNCLOS του 1982 ρητως και κατηγορηματικως δινει στην Ελλαδα το δικαιωμα να επεκτεινει ΜΟΝΟΜΕΡΩΣ τα χωρικα υδατα στα 12 ναυτικα μιλια. Αυτο το πολυ απλο βημα θα ελυνε αυτοματως ολα τα θεματα του Αιγαιου υπερ ημων, περιλαμβανομενης και της ΑΟΖ. Θεωρω κωμικες τις συζητησεις περι ΑΟΖ οταν δεν μπορουμε ή δεν τολμουμε να κανουμε αυτο το στοιχειωδες πραγμα.
3. Στη Μεγίστη δεν προκειται να παρουμε σε καμμία περίπτωση αυτο που δειχνουν οι υπεραισιοδοξοι χαρτες μας. Το ITLOS ομως θα μας εδινε και εκει ενα καλο μερίδιο, οχι λογω Μεγίστης, αλλα διοτι οι ακτες Ρόδου-Καρπάθου-Κρήτης προβαλλουν ενα οχι αμελητεο αναπτυγμα ανατολικως, ενω οι αχανεις ακτες της νοτιας Τουρκιας προβαλλουν κυριως προς Νότο. Καλα κανουμε και επιδιωκουμε να παμε στο Δικαστηριο με μαξιμαλιστικες θεσεις, οπως κανουν ολοι οι αντιδικοι, αλλα να να μην προσδοκουμε απο τους δικαστες πραγματα που δεν δικαιουμαστε.
4. Ενεκα των ανωτερων η ελλαδικη και κυπριακη ΑΟΖ πιθανοτατα δεν θα ενωθουν. Εν αντιθεσει ομως με οσα λεγονται εδω, η UNCLOS σαφως ΔΕΝ επιτρεπει στην Τουρκια να παρεμποδισει την ποντιση αγωγων, κσλωδιων κλπ στα διεθνη υδατα της ΑΟΖ της, παρα μονο αν αποδειξει οτι συντρεχουν πολυ σοβαροι λογοι, ιδιως περιβαλλοντικοι. Και αν ακομα μπορουσε να το κανει, εμεις μπορουσαμε να τα περασουμε μεσω αιγυπτιακης ΑΟΖ.
5. Θεωρω κωμικο να βλεπω τους φιλελέδες να καταλαμβανονται αιφνης απο δηθεν πατριωτικο οιστρο, ομιλουντες για “αεροναυτικους εξοπλισμους” και “κανονια που φερνουν βουτυρο”.
Αυτοι που επι χρονια εξεφραζαν τη λατρεια τους για τους λαθρομεταναστες, ειναι αυτοι που υπονομευσαν την αμυνα και την ασφαλεια της χωρας. Σε περιπτωση ελληνοτουρκικης συρραξης, οι ανδρες θα φυγουμε στον πολεμο, και θα μεινουν πισω στις πολεις και τα χωρια οι γεροι, τα παιδια, οι γυναικες, μαζι με μια ισχνη αστυνομια, και αμετρητες ορδες απο αλλοφυλους λαθρομουσαφιραίους, στην πλειοψηφια τους νεους ανδρες. Τα υπολοιπα μπορει να τα φανταστει κανεις. Αυτοι που λατρευαν και λατρευουν τους αλλοφυλους λαθροεισβολεις ειναι αυτοι που εξαρθρωσαν σε σημαντικο βαθμο τη δυνατοτητα στρατιωτικης αντιδρασης της χωρας σε περιπτωση τουρκικης επιθεσης, και ερριξαν νερο στο μυλο του Σουλτάνου, βλακωδως υποβοηθησαντες τον υβριδικό πολεμο που διεξαγει εναντιον μας, κυριο στοιχειο του οποιου ειναι η αποσταθεροποιηση της χωρας δια των λαθρομεταναστων, στις ταξεις των οποιων εχει ασφαλως φυτεψει αφθονους τζιχαντιστες, πρακτορες, σαμποτερ, και γενικως εν υπνωσει πυρηνες επιχειρησεων στα μετοπισθεν που θα ενεργοποιηθουν οταν ελθει η ωρα.
Επιπλεον η δουλικοτητα απεναντι στους δανειστες και η αποδοχη των τεραστιων πρωτογενων πλεονασματων επι δεκαετιες, εκ των πραγματων απομειωνει δραματικα το οποιο οικονομικο περιθωριο για ενισχυση της Εθνικης Αμυνας.
Επισης η αναφορα σε “ομαδες κρουσης στην ανοιχτη θαλασσα” δειχνει και παχυλη αγνοια της στρατιωτικης πραγματικοτητας. Λες και συμφερει να παμε να ναυμαχησουμε τον Τούρκο στα ανοικτα της Ατταλειας, ή οτι οι Μπελχαρες θα αποτρεψουν την πτωση του Καστελλοριζου, 2 χιλιομετρα απο την τουρκικη ακτη, και 5 λεπτα απο τα τούρκικα αεροδρόμια.
ΝΦ, τι έπαθες, είσαι καλά; Τα σχόλιά σου υπό 1-4 δείχνουν ένα κανονικό άνθρωπο.
Εγω λεω παντοτε την Αληθεια μαστορα.
Οπως σε πολλους δεν αρεσουν οι αληθειες στο 1-4, ετσι και εσενα δεν σου αρεσουν οι αληθειες στο 5.
Κε Αθ. Αναγνωστόπουλε πιάσατε τον NF εξαπίνης, χα χα
Μια σημείωση. Αν και το 5. ακούγεται προφανές, δεν είναι και τόσο. Πιθανόν το ξήλωμά μας που επιθυμούν οι Τουρκικές ηγεσίες (οι οποίες όσο εμείς αφελώς μιλάγαμε για φιλία λαών κι εξευρωπαϊσμούς αυτοί μας έβλεπαν ως αντίπαλο προς καθυπόταξη ή αφανισμό δλδ ξήλωμα) να είναι πολύ ταχύτερο αν ξεκινήσει απο κει.
Το θέμα είναι ότι εκεί έχουμε προς το παρόν μια απλή προσδοκία, όπως και όλοι οι άλλοι παίκτες. Δεν έχουμε καμία κυριαρχία, άρα δεν έχουμε τόσα να χάσουμε. Αντιθέτως, η περικύκλωση π.χ. της Χίου από τουρκική αιγιαλίτιδα ζώνη είναι μια πολύ σοβαρή απειλή, είναι ύψιστο ζήτημα εθνικής ασφαλείας.