Είχα γράψει τον παλιό καλό καιρό μερικά πράγματα για τις προϋπόθεσεις απονομής της ιθαγένειας.
Με αφορμή την νέα παράπλευρη ιστοσκόπηση τα επαναφέρω με μερικές διευκρινίσεις.
Τα δύο βασικά συστήματα σχετικά με την αυτόματη κτήση της ιθαγενείας, δηλαδή χωρίς αίτηση πολιτογράφησης, είναι το σύστημα της καταγωγής (ius sanguinis) και το σύστημα της επικράτειας (ius soli). Υπό το πρώτο την ιθαγένεια κτώνται όσοι γεννώνται από ημεδαπό, ενώ υπό το δεύτερο όσοι γεννώνται επί ημεδαπού εδάφους. Τα δύο συστήματα δεν τίθενται σε αυστηρή διάζευξη μεταξύ τους, δεδομένου ότι πάντοτε και παντού ισχύει τουλάχιστον το ius sanguinis. Ζητούμενο είναι αν και κατά πόσον πρέπει να ισχύη επιπλέον και το ius soli, τάση που ενισχύεται διεθνώς, μετά μάλιστα την νομοθετική αλλαγή στην Γερμανία.
Το πρώτο σύστημα αρμόζει σε χώρες παραγωγούς μετανάστευσης, που με αυτόν τον τρόπο προσπαθούν να συγκρατήσουν τους δεσμούς των ομογενών με την πατρίδα. Τα ξαδέρφια όλων μας στα πέρατα του κόσμου και μέχρι νιοστής γενεάς έχουν και θα έχουν την (ανενεργό) ελληνική ιθαγένεια, μπορούν όμως οποτεδήποτε να επιδιώξουν την εγγραφή τους στα δημοτολόγια της χώρας, χωρίς να χρειάζεται να πολιτογραφηθούν εκ νέου Έλληνες.
Το δεύτερο σύστημα συνηθίζεται σε χώρες εισαγωγούς μεταναστών. Θεωρείται κατάλληλο για λόγους ανθρωπιστικούς, πρακτικούς, πολιτικούς και συχνά διαφημίζεται ως “προοδευτικώτερο”. Λέγεται μάλιστα συχνά ότι η αρχή του αίματος (ius sanguinis), που κατ’ αρχήν ακολουθεί το ελληνικό δίκαιο, είναι ρατσιστική. Όμως το δίκαιον του αίματος δεν έχει τίποτα φυσικά να κάνη με το αίμα, παρά μόνο με την ιθαγένεια: δεν είναι ius sanguinis, είναι ius nationalitatis, υπό την έννοια ότι την ιθαγένεια αποκτά όποιος έχει γονέα με την ιθαγένεια και όχι όποιος έχει γονέα συγκεκριμένης καταγωγής.
Ένα σημείο ακόμη που θέλω να εξάρω είναι το εξής: η ιθαγένεια δεν απονέμεται υποχρεωτικά σε κανένα αλλοδαπό, ας μην ξεχνάμε άλλωστε ότι συνεπάγεται και υποχρεώσεις (στρατιωτική θητεία!), και το ελληνικό κράτος, όπως κάθε κράτος, έχει κάθε δικαίωμα να ορίζη απεριορίστως, πλην των γνωστών περιπτώσεων απηγορευμένων διακρίσεων, τα κριτήρια της ιθαγενείας, αλλά και να την απονέμη in concreto σε όποιον εκείνο επιθυμή και μάλιστα με αναιτιολόγητη άρνηση στις, πολύ συνήθεις, περιπτώσεις της απόρριψης. Αυτή η ανυπαρξία υποχρέωσης αιτιολογίας, μοναδική και εξωτική για κράτος δικαίου, δύσκολα μπορεί να δικαιολογηθή, δείχνει όμως κάτι που πρέπει να έχουμε κατά νου: η ιθαγένεια ανήκει στον πυρήνα της κρατικής εξουσίας, κανείς αλλοδαπός δεν έχει αξίωση σε αυτήν, ακόμη και αν, όπως ο πρόσφυγας, έχη αξίωση εισόδου και διαμονής στο ελληνικό έδαφος. Ειδικά σε μια εποχή στην οποία η ζήτηση για ελληνική ιθαγένεια είναι υψηλή και η χώρα μας αναλαμβάνει ευθύνες έναντι πολλών ευρωπαϊκών κρατών βάσει της Συνθήκης Σένγκεν πρέπει να είμαστε διπλά προσεκτικοί.
Κατά την γνώμη μου η αναγκαία μεταρρύθμιση του ελληνικού Δικαίου Ιθαγενείας και η λύση του προβλήματος πρέπει να δοθή από την μεταβολή των περί πολιτογραφήσεως διατάξεων και όχι από την τυχαιότητα και την αυθαιρεσία του ius soli, τουλάχιστον στην αμιγή μορφή του. Η εδαφική αρχή, εφόσον δεν συνδέεται με κανενός είδους έλεγχο, αλλά με το απλό πραγματικό γεγονός της γέννησης, δεν εξασφαλίζει καθόλου ότι το τέκνο έχει τον οποιονδήποτε δεσμό με τον λαό αυτής της χώρας. Η επιδίωξή μας όμως δεν πρέπει να είναι να γίνη η ελληνική μια ιθαγένεια ευκαιρίας για τους γείτονες, αλλά να χορηγήται με σχεδιασμό, σεβασμό, κατανόηση και σοβαρότητα σε όλους όσοι θέλουν να αποτελέσουν μέρος της δικής μας πολιτικής ή εθνικής κοινωνίας, εκδηλώνοντας σχετικά σπουδαία και σταθερή βούληση. Ας αποκτάνε αξίωση πολιτογράφησης όσοι κατοικούν στην Ελλάδα επί επτά ή οκτώ έτη, δεν έχουν καταδικαστή για σοβαρά αδικήματα, αποποιούνται την ιθαγένεια που ήδη έχουν, είναι ψηλές και ξανθιές κ.λπ. και ας μην φορτώνουμε ιθαγένειες σε αθώα μωρά που έχουν ήδη καναδυό.
Μετά από όλη αυτήν την κατήχηση είστε έτοιμοι να απαντήσετε σωστά στην ιστοσκόπηση!
Loading ...
δεν με επεισες εδω. οταν οι ιθαγενεις ειναι ολοι της ιδιας καταγωγης οπως μαλλον συμβαινει στην Ελλαδα, η αρνηση ιθαγενειας σε οποιονδηποτε δεν εχει γεννηθει απο ελληνα υπηκοο, ακομα και αν ζησει 50 χρονια στην Ελλαδα, ειναι προφανως ρατσιστικη.
ενας καλος λογος να την δινουμε ευκολοτερα. Πραγματικα δεν καταλαβαινω την λογικη του ελληνικου κρατους, να εχουμε παιδια μεταναστων να ενηλικωνονται στην Ελλαδα, να ζουν και σπουδαζουν μαζι με Ελληνες υποηκοους, αλλα να μην εχουν υποχρεωσεις οπως στρατιωτικη θητεια!
Γενικα νομιζω παραβλεπουμε συνχεως οτι η ελληνικη ιθαγενεια δεν ειναι μονο ενα “δωρο” που δινει ενα κρατος σε εναν πολιτη αλλα και ενα δεσμος που φερνει τον πολιτη πιο κοντα στο κρατος.
να σημειωσω οτι οι ΗΠΑ εχουν την εδαφικη αρχη για τον απλο λογο οτι ελαχιστοι Ευρωπαιοι οι Ασιατες θα πανε να κανουν παιδι στις ΗΠΑ μονο και μονο για να παρει υπηκοοτητα, ενω στην Ελλαδα αν ειχαμε εδαφικο δικαιο τα μαιευτηρια της Βορειας Ελλαδας θα γεμιζαν με ξενους που ηρθαν να γεννησουν και να φυγουν!
Γιαυτο βεβαια η γεννηση πρεπει να συνδυαζεται με καποια ελαχιστη παραμονη στην χωρα.
Τελος, εδω ενας συνδεσμος περι αποκτησης ιθαγενειας στην παραδοσιακα δυσκολη Γερμανια.
Κόρη φίλων μου γέννηθηκε στη Σουηδία από Έλληνα πατέρα και Αμερικανίδα μάνα. Για την ώρα έχει σουηδικό και αμερικάνικο διαβατήριο, περιμένοντας το ελληνικό.
Συμφωνώ μαζί σου για την παραμονή (και το πρόβλημα που δύναται να υπάρξει στη Βόρεια Ελλάδα), αλλά γιατί οι Αμερικανοί χωρίς καν να έχει πάει και οι Σουηδοί χωρίς καν να τη ρωτήσουν πόσο ακόμα θα μείνει της έδωσαν έτσι την υπηκοότητα;
ΝΤΡΟΠΗ!
Διαβάστε στο Buzz και ΔΙΑΔΩΣΤΕ ΤΟ
Προς γνώση και συμμόρφωση
Η WORDPRESS κατεβάζει ιστολόγιο μετά από καταγγελία ιστολόγου δικηγόρου και ο δικηγόρος ιστολόγος προειδοποιεί: Να τι παθαίνει όποιος μου βγάζει γλώσσα.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΣΤΟ ΚΑΛΤΣΟΒΡΑΚΟ
Χεχ, όντως μιας που και η υιοθεσία (ή το δανεικό σπέρμα!) δίνει ιθαγένεια.
Βέβαια, τα παλαιότερα (και κυρίως τα αρχαία!) δίκαια έδιναν πολύ σημασία στον τρόπο εναλλαγής των γενεών για την επαλήθευση θεμάτων καταγωγής και κληρονομιάς. Κάποτε δε μιλούσαν και για «νομιμοποιημένο» τέκνο αν προερχόταν αποκλειστικά από παντρεμένους γονείς και έχοντας συλληφθεί μετά το γάμο τους; Αλλιώς ήταν «ξώγαμο» ή «μπάσταρδο»…
Ευτυχώς δεν έχουμε πλέον τέτοια προβλήματα με την ιθαγένεια… έχουμε άλλα.
ΣΓ,
Αν ένα σύστημα που δίνει ιθαγένεια σε απογόνους Τούρκων της Θράκης, ελληνοποιημένων Γιουγκοσλάβων καλαθοσφαιριστών κλπ κλπ είναι ρατσιστικό, πώς θα ωνομάζαμε ένα σύστημα που θα την έδινε υπό την προϋπόθεση ότι ο ιθαγενής είναι και ελληνικής εθνικότητας; Ο εννοιολογικός πληθωρισμός δεν λειτουργεί διαφορετικά από τον νομισματικό: στην τελική βρισκόμαστε σε χειρότερη θέση.
Εγώ συμφωνώ, δεν είμαι όμως εντελώς βέβαιος κατά πόσον το έχουν αναλογιστή όσοι ζητούν μαζικώτερες απονομές ιθαγένειας.
Αφού όμως η παραμονή είναι που δημουργεί τους δεσμούς, τότε τι μας νοιάζει η γέννηση; Τι διαφορά έχει ένα αλβανάκι που ήρθε στην Ελλάδα βρέφος και ενηλικιώθηκε εδώ από ένα που γεννήθηκε και μεγάλωσε εδώ; Έχει το δεύτερο κάτι περισσότερο από το πρώτο;
Επίσης, όσο έχουμε κατά νου ανήλικους ή νέους ανθρώπους, δεν νομίζω ότι είναι όλες οι περίοδοι ίδιες. Μέχρι τα 4-5 ας πούμε, όταν το παιδάκι είναι μέσα στα φουστάνια της μάννας του (τσ, τσ, τσ, κι άλλο κλειτοριδοκρατικό στερεότυπο :-) ), δεν αλληλεπιδρά ιδιαίτερα με την κοινωνία, είτε μεγαλώνει στην Ελλάδα είτε στην Βουλγαρία δεν έχει μεγάλη διαφορά, γιατί με τους γονείς του στην μητρική γλώσσα θα μιλά και εκείνη θα μάθη πρώτη. Καθοριστικό είναι το επόμενο διάστημα μέχρι την ενηλικίωση, όταν κοινωνικοποιείται, κάνει φιλίες, παρακολουθεί τηλεόραση κ.λπ. Να ένας λόγος ακόμη για τον οποίο η γέννηση και το αμέσως επόμενο διάστημα δεν έχουν δα και καμιά μεγάλη βαρύτητα.
Κενσάι, αναδεικνύεις ένα άλλο πιθανό ζητηματάκι: όσο ανεπιθύμητη είναι η ανιθαγένεια, τόσο προβληματική είναι μερικές φορές και η πολυϊθαγένεια (π.χ. διπλές στρατιωτικές θητείες!).
Και κάτι ακόμα: παρατηρώ ότι το ισχνό ιστοσκοπικό μας δείγμα μέχρι στιγμής τάσσεται υπέρ της αυστηροποίησης των προϋποθέσεων απονομής ιθαγένειας. Όχι και πολύ πραγματιστικό κατά την γνώμη μου.
Δε νομίζω να ισχύει το παράδειγμα που λες. Απ’όσο ξέρω αν κάνεις στρατιωτική θητεία σε μια χώρα απαλάσσεσαι αυτόματα από τις υπόλοιπες. Ουσιαστικά αυτοί είναι που δε σε θέλουν…
—
Να μην σας επηρεάσω, αλλά εγώ νομίζω ότι το (α) γόνος Έλληνα ή (β) μια σχετικά μικρή (ολιγόχρονη) παρανομή στην Ελλάδα πρέπει να φτάνουν και να περισσεύουν για να απονέμενεται η ελληνική ιθαγένεια.
Ένα άλλο θέμα που δεν αγγίζεις (αρκετά ακανθώδες θα έλεγα και το έχω ακούσει να προτείνεται σε άλλες χώρες) Θανάση είναι αυτό των «εξετάσεων» για την αναγνώριση ενός αλλοδαπού ως Έλληνα πολίτη.
Δε μιλάω για τα παιδιά του, αλλά για την περίπτωση (β) που έλεγε το poll για «παραμονή στη χώρα». Φτάνει μονάχα η παραμονή ή θα έπρεπε να δίνουν και βασικές εξετάσεις ελληνομάθειας και ελληνικής ιστορίας;
Μπορεί να σας φαίνεται ρατσιστοϋπερβολικό το δεύτερο αλλά δύναται να βοηθήσει στην ελάττωση της «γκετοποίησης». Μη φτάσουμε στην αθλιότητα ορισμένων δευτέρας γενιάς μεταναστών που ενώ βρίσκονται στην Αγγλία ή Γερμανία εδώ και 15-20 χρόνια μιλάνε μόνο με το clan τους και δε μπορούν καλά καλά να συνεννοηθούν με τις βασικές υπηρεσίες του κράτους-ξενιστή.
Ήθελα να ‘ξερα ποιος ψήφισε το χάλκινο μετάλλιο.
εγω θαθελα να ξερα γιατι δεν το ψηφιζουν περισσοτεροι ενω ειναι ξεκαθαρη τακτικη του ελληνικου κρατους. Πιο ευκολα παιρνει υπηκοοτητα ενας δευτεροκλασατος αθλητης παρα ενας Νομπελιστας ή ενας πολιτικος προσφυγας που παλευε για δημοκρατια στην χωρα του. Κατι λεει αυτο για τις προτεραιοτητες μας γενικα και ειδικα στην μεταναστευτικη πολιτικη.
Η ελληνική κοινωνία επί δεκαετίες, Μελάνη μου. :-(
Να ένα παράδειγμα του γιατί το νέτο σκέτο ius soli είναι χαζομάρα.
Χαίρω ιδιαιτέρως γιατί το νομοσχέδιο που προτίθεται να καταθέση η κυβέρνηση κινείται προς την σωστή κατεύθυνση.
Αθανάσιε, διαφώτισέ με λιγάκι: συμφωνείς με την πρώτη περίπτωση αναγνώρισης ιθαγένειας (χωρίς πολιτογράφηση), η οποία αρκείται στη γέννηση του παιδιού στην Ελλάδα και την μόνιμη και νόμιμη διαμονή ενός εκ των γονέων του παιδιού στην Ελλάδα επί πέντε έτη; Γιατί το πνεύμα των όσων αναφέρεις στην ανάρτησή σου δεν φαίνεται να επιδοκιμάζει μία τέτοια επιλογή, η οποία εισάγει ius soli με ελάχιστες προϋποθέσεις. Υπάρχει εδώ “σπουδαία και σταθερή βούληση” συμμετοχής στην ελληνική πολιτική κοινωνία; Απλά διερωτώμαι, γιατί κι εγώ δεν έχω ακόμη καταλήξει…
Σίγουρα η δεύτερη περίπτωση αναγνώρισης ιθαγένειας είναι λιγότερο προβληματική, αν και έχει κάποια στοιχεία “πολιτογράφησης” (αίτηση εγγραφής στο δημοτολόγιο…), τα οποία νοθεύουν τον αυτοδίκαιο χαρακτήρα της κτήσης της ιθαγένειας.
Αρχίζω από το τελευταίο: είμαι κατά της αυτοδίκαιης κτήσης ιθαγένειας (πλην ανιθαγενών), γιατί, μεταξύ άλλων, υπάρχει και ο στρατός. Από όσα καταλαβαίνω, ούτε στην πρώτη περίπτωση είναι αυτοδίκαιη η κτήση (“…εφόσον οι γονείς του υποβάλουν κ.λπ.”).
Από κει και πέρα, σαφώς και θεωρώ τον τόπο γέννησης τυχαίο, άρα ηθικώς αδιάφορο. Από την άλλη όμως, ο συνδυασμός των δύο περιπτώσεων δείχνει ότι στη πρώτη υπάγονται όσων τα τέκνα δεν έχουν πάει ακόμη στο Δημοτικό, αλλά είναι οι γονείς τους 5 χρόνια στην Ελλάδα, άρα μιλάμε για νήπια, που μεγαλώνουν στην Ελλάδα και ασφαλώς θα πάνε στο ελληνικό σχολείο.
Πιο πολύ θα ήθελα να υπάρξη κάποιος προβληματισμός για το ζήτημα της διπλής ιθαγένειας, αν δηλαδή θα ήταν σκόπιμο να απαιτηθή αποκήρυξη της πρώτης. Δεν έχω αποφασίσει ούτε γω.
…Το επιχείρημά σου με τον στρατό πάσχει λιγάκι, διότι ούτε εμείς ερωτηθήκαμε σχετικώς:)
Εμείς δεν ερωτηθήκαμε, γιατί αποκτήσαμε την ιθαγένεια αυτόματα με την γέννηση, και καλώς δεν ερωτηθήκαμε, γιατί διαφορετικά θα μέναμε ανιθαγενείς. Εδώ όμως αναφερόμαστε σε ανθρώπους που έχουν ήδη ιθαγένεια, οπότε θα ήταν άδικο να τους φορτώσουμε χωρίς την θέλησή τους μια τόσο βαρειά (καλά, λέμε τώρα…) υποχρέωση όπως η στρατιωτική θητεία.
Και κάτι άλλο: όσοι πολιτογραφηθούν, θα χρειαστή να μεταγράψουν το όνομά τους στα ελληνικά. Δεν ξέρω τι έχει προβλεφθή σχετικώς, σκέφτομαι όμως ότι πολλούς θα βοηθούσε ουσιαστικά ο εξελληνισμός του ονοματεπωνύμου τους και όχι απλώς η μεταγραφή του. Άλλωστε ο Ιλίρ από καιρό είναι Ηλίας σε όλες τις κοινωνικές του επαφές με Έλληνες.
Με τον εξελληνισμό δεν είμαι και τόσο σίγουρος. Σε άλλες χώρες πάντως δεν επιλέγεται, η διατήρηση δε του αρχικού ονοματεπωνύμου δεν δημιουργεί προβλήματα κοινωνικής ανέλιξης: δες εδώ λ.χ. έναν δραστήριο – liberal- μαροκινό μετανάστη, ολλανδό πλέον πολίτη, …που δεν θέλει όμως τα gay bar στον δήμο του (Slotervaart), διερεθίζοντας έτσι τις συνειδήσεις των φιλελεύθερων γηγενών ολλανδών [το θέμα που έχει προκύψει εκεί έχει πολύ μεγάλο ενδιαφέρον και θέτει πολλά ζητήματα για τον φιλελευθερισμό, βλ. μόνον εδώ].
Η διπλή ιθαγένεια και η διπλή στρατιωτική θητεία είναι κι αυτό μεγάλο ζήτημα. Σκέψου μόνον ότι μπορεί να κληθεί κάποιος να συμμετάσχει σε μία πολεμική σύρραξη και από τις δύο αντιμαχόμενες πλευρές!
Δεν πρέπει να παραβλέψουμε κάποια πράγματα:
άλφα, όπως έγραψα, ο εξελληνισμός έχει γίνει ήδη στις κοινωνικές και συναλλακτικές σχέσεις για πάρα πολλούς, μιλάμε συνεπώς για όνομα που ήδη υπάρχει και δεν κατασκευάζεται,
βήτα, αναφέρομαι φυσικά σε προαιρετικό εξελληνισμό, άρα με ποιο δικαίωμα θα το αρνηθούμε σε όσους το επιθυμούν, αν αυτό τους εξασφαλίζει ευκολώτερα δουλειά, κοινωνική αναγνώριση, ιδιωτικότητα;,
και γάμα, τα δύο τρίτα των μεταναστών στην Ελλάδα είναι Αλβανοί, πράγμα που σημαίνει ότι αρκεί να βάλης ένα -ς στα επώνυμα για να γίνουν ηπειρώτικα, άρα είναι κάτι πολύ απλό.
Για τις θητείες υπάρχουν συνήθως διμερείς συμβάσεις με τις χώρες εκτός ΝΑΤΟ, δεν νομίζω ότι αποτελεί πρόβλημα.
ααα) προαιρετικά προφανώς και δεν υπάρχει πρόβλημα(!!), αλλά επειδή μιλούσες παραπάνω για νομοθετική πρόβλεψη χρειαζόνταν η διευκρίνιση.
βου) δεν γνωρίζω αυτές τις συμβάσεις, μιλάω καθαρά θεωρητικά.
γου) δες λίγο τους συνδέσμους, έχουν ενδιαφέρον.
Προφανώς θα έπρεπε να υπάρχουν κάποιου είδους κανόνες σχετικά, για να αποφευχθή π.χ. η υιοθέτηση ενός ολότελα διαφορετικού ονόματος. Ένας κανόνας θα μπορούσε να είναι ας πούμε ότι επιτρέπεται στον αιτούντα να αναγράψη ως μικρό του όνομα την ελληνική εκδοχή του ονόματός του, π.χ. Dhori (αλβ.) = Θεόδωρος. Ή να προσθέση μια ελληνική κατάληξη, π.χ. GJOKA (αλβ.) = Γκιόκας.
Εν τω μεταξύ, δόθηκε σε δημόσια διαβούλευση το σχετικό σχέδιο νόμου τροποποίησης του Κώδικα Ελληνικής Ιθαγενείας. Όπου γίνεται το έλα να δης από ανησυχούντες πολίτες…
Ρε μανία με την κτήση ιθαγένειας και την εκπλήρωση των στρατιωτικών υποχρεώσεων. Λες και αυτό καθορίζει ποιός θα γίνει μετά καλός πολίτης ή όχι…
Γιατί όχι και οι παρακάτω απαιτήσεις:
=> να μην διπλοπαρκάρεις ποτέ!
=> να μην φοροδιαφεύγεις ποτέ!
=> να μην λαδώνεις τον πολεοδομία ποτέ!
=> να κάνεις ανακύκλωση πάντα!
Εγώ θα ήθελα να δίδεται η ελληνική υπηκοότητα στον κάθε ξένο (αφρικανό, κινέζο, πακιστανό) που θα προσυπογράφει τα παραπάνω με αίρεση την αυτόματη απέλαση. Μακάρι να πάνε στο διάολο όλοι οι στρατόκαβλοι και να μείνουν άτομα που είναι σε θέση να συζήσουν στην ελληνική κοινωνία χωρίς να βγάζει ο ένας το μάτι του άλλου.
Ανακάλυψα τυχαία το blog σας και θέλω να σας πω την καλησπέρα μου.Μου αρέσει που σας προβλιματίζουν τα προβλιματά μας. Ειμαι 17 χρόνια στην Ελλαδα.Εδω γεννήθηκαν τα δύο παιδιά μου.Σήμερα ειναι 15 και 11.Πάνε πολύ καλά στα μαθήματα, στο μπάσκετ ο γιός μου και ζωγραφική μπαλέτο η κόρη μου.Δεν σας κρύβω που το μόνο που με απασχολούσε ηταν ΄΄τι θα γίνει μετά οταν τελιώσουν τις σπουδές.Η καινούρια νομοθεσία μας δίνει ελπίδα.Μας φέρνει το χαμόγελο.Αυτά τα παιδιά δεν διαφέρουν σε τίποτα απο τα σινομίλικα ελληνόπουλα.Νιώθουν έλληνες ,είναι έλληνες.Ας μη τους πληγώσουμε.Πολλοί απο αυτούς δεν εχούν πάει καν στη χώρα τον γωνέων και τα δικά μου που πήγαν δεν ήξεραν να μιλίσουν αφου δεν ξέρουν καλά την γλώσσα.Οσο για μένα εδώ ειμαι νόμιμη απο το 1998.Εχώ πάρει όλα τα πιστοποιητικά που δίνει το ελληνικό δημόσιο για την ελληνομάθηα την ιστορία και τον πολιτισμό.Μονο που μέχρι τώρα δεν με έχουν χρησιμεύσει πουθενά.
Και με την ευχερία Χρόνια Πόλλα,με υγεία και Ευτυχία η καινούρια χρονιά..Ευχαριστώ που με φιλοξενίσατε στο blog σας.
Να ΄σαι καλά, Λόρα, να χαίρεσαι τα παιδιά σου και χρόνια σου πολλά. Ευχαριστώ πολύ για την αφήγηση της εμπειρίας σου. Σύντομα πιστεύω ότι η ζωή σας εδώ θα βελτιωθή πολύ από νομική άποψη και όχι μόνο, θα γλυτώσετε γραφειοκρατία και θα κερδίσετε σε κοινωνική αποδοχή.
Ο γυιος σου βέβαια θα πάη και στρατό! ;-)
[Κρίμα πάντως να μην ξέρουν τα παιδιά καλά την γλώσσα των γονιών τους. Ό,τι μαθαίνει κανείς καλό είναι]
Ι. Ενα σταθερό ημεδαπό νομοθετικό πλαίσιο περί αλλοδαπών θα καθιστούσε ίσω λιγότερο ανελαστική τη ζήτηση της ελληνικής ιθαγένειας. Γιατί νομίζω ότι πάμε με την ιθαγένεια να λύσουμε άλλα ζητήματα.
ΙΙ. Εάν το κριτήριο είναι “σπουδαία και σταθερή βούληση συμμετοχής στην ελληνική πολιτική κοινωνία” τότε δεν θα έπρεπε να επιμηκυνθεί το χρονικό διάστημα παραμονής; (Σε καιρούς γενικώτερης επιτάχυνσης το ερώτημα μοιάζει ανεπιεικές. Είναι όμως; )
ΙΙΙ. Το ζήτημα της διασύνδεσης της κτήσης ελληνικής ιθαγένειας του εν Ελλάδι γεννηθέντος τέκνου με την απόκτηση ελληνικής ιθαγένειας των γονιών του – κατ’ αρχήν θεμιτή η αρχή της ενότητας της ιθαγένειας εντός μιας οικογένειας για να αποφεύγονται οι βίαιοι αποχωρισμοί – δεν μας καθιστά αυτόματα ένα δελεαστικό προορισμό για forum (nationalitatis) shopping;
ΙΙΙ. Εδώ οι προβληματισμοί του Στ. Λυγερού: http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_politics_2_03/01/2010_385539
Και το κυριώτερο: Δεν μου εμφανίζεται η ιστοσκόπηση!
Βασικά ένα από τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε νομίζω είναι ότι η ζήτηση της ελληνικής ιθαγένειας είναι αρκετά ελαστική, υπό την έννοια ότι πάρα πολλοί θα ήθελαν μια οποιαδήποτε ευρωπαϊκή ιθαγένεια και όχι απαραίτητα την ελληνική. Και προφανώς κάποιος που δεν έχει ως τελικό του προορισμό την Ελλάδα δεν έχει καμία διάθεση να ενσωματωθή εδώ.
Πράγματι, είναι δύσκολο να ζυγιστή κάτι τέτοιο. Ειδικά ο νεοελληνικός πολιτισμός δεν έχει την αφομοιωτική δύναμη που έχει π.χ. η Γαλλία ή η Ισπανία. Από την άλλη, 5 έτη νόμιμης παραμονής σημαίνουν, όπως γνωρίζουμε καλά, περισσότερα και μάλιστα αρκετά περισσότερα έτη πραγματικής παραμονής. Οπότε στην πραγματικότητα μιλάμε για 7, 8 ή 9 έτη.
Δεν ξέρω, δεν μπορώ να φανταστώ πώς λειτουργεί πρακτικά αυτό.
Την αφαιρέσαμε επειδή δεν μας συνέφεραν τα αποτελέσματα :-) Μάλλον θα χάθηκε στην αναβάθμιση. Χάναμε ούτως ή άλλως ;-)
Ένα άλλο ζήτημα που πρέπει να αναφερθή είναι αυτό της συμμόρφωσης και της πρακτικής της Διοίκησης. Όπως ξέρουμε όλοι, οι νόμοι εφαρμόζονται από την Διοίκηση βάσει εγκυκλίων, πρακτικών, “εθίμων”, νοοτροπιών. Προβλέπω ότι το αποτέλεσμα του νόμου θα νοθευτή σημαντικά για λόγους όπως α) οι υπάλληλοι σε όλες τις βαθμίδες θα τον θεωρούν υπερβολικά γενναιόδωρο, β) η τακτική της φειδωλής χορήγησης καθεστώτος πρόσφυγα ή ιθαγένειας θα αντανακλά και στο μέλλον.
θα επανελθει οταν ο αδμιν βγει απο τον μεταεορταστικο ληθαργο….