Νομικά

Σύμφωνα με το άρ. 218 παρ. 1 ΚΠΔ

Κάθε μάρτυρας οφείλει, πριν εξεταστεί στο ακροατήριο, να ορκιστεί δημόσια, θέτοντας το δεξιό του χέρι του στο ιερό ευαγγέλιο, τον εξής όρκο: “Ορκίζομαι στο Θεό, να πω με ευσυνειδησία όλη την αλήθεια και μόνο την αλήθεια, χωρίς να προσθέσω ούτε να αποκρύψω τίποτε”. Αν δεν τηρηθεί η διάταξη αυτή, η διαδικασία είναι άκυρη

.

Εξάλλου, σύμφωνα με το άρ. 220 παρ. 2 ΚΠΔ

Αν ο μάρτυρας πιστεύει σε θρησκεία που δεν επιτρέπει τον όρκο, καθώς και αν εκείνος που ανακρίνει ή το δικαστήριο πειστεί ύστερα από σχετική δήλωση του μάρτυρα ότι αυτός δεν πιστεύει σε καμία θρησκεία, ο όρκος που δίνεται είναι ο ακόλουθος: “Δηλώνω επικαλούμενος την τιμή μου και την συνείδησή μου ότι θα πω όλη την αλήθεια και μόνο την αλήθεια, χωρίς να προσθέσω ούτε να αποκρύψω τίποτε

.

Read moreΜη ομόσαι όλως

Οι ραπισματοδέκτες είναι οι εργαζόμενοι σε εκείνο τον εξειδικευμένο κλάδο υπηρεσιών οι οποίοι, με το αζημίωτο φυσικά, δέχονται ραπίσματα, προπηλακισμούς και λοιπές απλές σωματικές βλάβες και έργω εξυβρίσεις από ανθρώπους που θέλουν να εκτονωθούν. Δεν σου μάνταρε τις κάλτσες η γυναίκα σου; Την σκρόφα, πετάγεσαι στον ραπισματοδέκτη της γειτονιάς σου και του αστράφτεις δυο χαστούκια, 19,95 ευρώ, συμπεριλαμβάνεται ΦΠΑ. Και γλυτώνεις και την μήνυση για ενδοοικογενειακή βία.

Read moreΟι ραπισματοδέκτες

Παράδοξος και δυσοίωνος ο σημερινός μου τίτλος. Τι είναι τάχα ήπιο και ανελέητο ταυτόχρονα; Και γιατί να είναι ανελέητο;

“Ήπια” και “ανελέητα” είναι τα δύο παραγγέλματα της ορθής αντεγκληματικής πολιτικής. Το πρώτο αναφέρεται στην νομοθεσία και αποδέκτη έχει τον φορέα της νομοθετικής λειτουργίας. Το δεύτερο απευθυνεται στον εφαρμοστή του νόμου και γενικώτερα στους φορείς του κρατικού κατασταλτικού μηχανισμού. Αυτά είναι γνωστά πράγματα βέβαια, τουλάχιστον από τότε που τα έγραφε ο παππούς Καίσαρ: η νομοθεσία πρέπει να είναι φιλάνθρωπη, επιεικής, χαλαρή, μετρημένη, η εφαρμογή της όμως ανεξαίρετη, απόλυτη, αδιάλειπτη, αδυσώπητη, άγρυπνη.

Read moreΉπια. Ανελέητα.

Σύμφωνα με το άρ. 61 παρ. 1 Συντ. “Ο βουλευτής δεν καταδιώκεται ούτε εξετάζεται με οποιονδήποτε τρόπο για γνώμη ή ψήφο που έδωσε κατά την άσκηση των βουλευτικών καθηκόντων”.

Ας υποθέσουμε ότι αγορεύει στο βήμα της Βουλής των Ελλήνων κάποιος βουλευτής. Ο βουλευτής αυτός δεν συμπαθεί ιδιαίτερα τους μετανάστες και προβλέπει φοβερά και τρομερά για το μέλλον, όταν οι γυναίκες τους, που, ως γνωστόν, γεννάνε σαν κουνέλες, θα μας έχουν πνίξει με μικρά μουσουλμανάκια. Τα μικρά μουσουλμανάκια θα κάνουν άλλα μουσουλμανάκια και ούτω καθεξής. Σύντομα, η Ελλάδα θα χαθή!

Read moreΤο Ιδεοδικείο του Στρασβούργου V: νέο επεισόδιο!

Σύμφωνα με το άρ. 189 παρ. 1 ΠΚ “Όποιος συμμετέχει σε δημόσια συνάθροιση πλήθους που με ενωμένες δυνάμεις διαπράττει βιαιοπραγίες εναντίον προσώπων ή πραγμάτων ή εισβάλλει παράνομα σε ξένα σπίτια, κατοικίες ή άλλα ακίνητα κτήματα τιμωρείται με φυλάκιση μέχρι δύο ετών”.

Ως «συμμετοχή» στο άρ. 189 παρ. 1 ΠΚ δεν νοείται η συμμετοχή με την τεχνική έννοια των άρ. 45 επ. ΠΚ (ηθική αυτουργία, συνέργεια κ.λπ.). «Συμμετοχή» εδώ, όπως και στο άρ. 170 ΠΚ περί στάσεως, είναι «συνδρομή στη συγκρότηση φορέα συλλογικής επιθετικότητας, σωματική και ψυχική (υπο)στήριξη του πλήθους στην έκνομη ενέργειά του» (Μανωλεδάκης, Επιβουλή, β΄ έκδοση, σελ. 166). Δεν αρκεί η απλή παρουσία εντός του πλήθους ούτε φυσικά η μακρόθεν συμπαράσταση, επικοινωνία ή καθοδήγηση, αλλά απαιτείται η συμμετοχή στον σκληρό πυρήνα του (Κωστάρας, Ειδικό Μέρος, γ΄ έκδοση, άρ. 189, πλαγιάρ. 15), χωρίς όμως να απαιτούνται και πράξεις συνδρομής που συνιστούν ταυτόχρονα απλή συνέργεια, έστω ψυχική, στις συλλογικά διαπραττόμενες βιαιοπραγίες (έτσι όμως ο Μανωλεδάκης, Επιβουλή, β΄ έκδοση, σελ. 166). Συνεπώς, απαιτείται άμεση τοπική επαφή (Μανωλεδάκης, Επιβουλή, β΄ έκδοση, σελ. 167, Κωστάρας, Ειδικό Μέρος, γ΄ έκδοση, άρ. 189, πλαγιάρ. 15).

Read moreΣημείωση περί διατάραξης της κοινής ειρήνης

Άλφα

Επιτέλους δικαιοσύνη για τις γυναίκες! Το κακό είχε παραγίνει πια.

Τo στρινγκ είναι το σύμβολο της υποταγής της γυναικείας σάρκας στο ανδρικό εξουσιαστικό βλέμμα. Σφραγίζει την ιδιαίτερη θέση της γυναίκας στην φαλλοκρατική κοινωνία [δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι οι άνδρες δεν φοράνε στρινγκ, καθόλου τυχαίο!]: την θέση του πορνογραφικού αντικειμένου, της σπερματοδόχου, της παιδοποιού. Οι στρινγκοφορούσες, έχοντας υποστή ολοκληρωτική πλύση εγκεφάλου από την κοινωνία της ευδαίμονος κατανάλωσης, έχουνε πειστή και οι ίδιες, αν είναι δυνατόν, ότι τάχα τις καθιστά θελκτικές, ποθητές, πιο θηλυκές [όταν όλοι ξέρουμε ότι όλες οι γυναίκες είναι όμορφες, για να μην πω το ίδιο όμορφες]. Δεν έχουν καμία απολύτως ελευθερία βούλησης, δεν μπορούν να συναινέσουν, όχι περισσότερο από τα κορίτσια που υφίστανται κλειτοριδεκτομή. Νομίζουν ότι θέλουν να φοράνε αυτό το σύμβολο καταπίεσης, αλλά στην πραγματικότητα δεν θέλουν. Μπορεί να είναι ικανές να νυμφευθούν, να συντάξουν διαθήκη, να ψηφίσουν, να μεταναστεύσουν, να αλλάξουν το όνομα ή το φύλο τους, αλλά, προς Θεού, δεν είναι ικανές να διαλέξουν το περιεχόμενο της ιματιοθήκης τους.

Read moreΠερί γυναικείας ενδυμασίας αντιαπαγορευτικός

Το σημερινό μου άρθρο αναφέρεται στις νήσους του Αρχιπελάγους και ειδικώτερα στο νομικό καθεστώς που διέπει την εγκατάσταση σε ωρισμένες από αυτές στρατιωτικών δυνάμεων. Κοινώς, θίγω το περιώνυμο ζήτημα της αποστρατιωτικοποίησης των νήσων, το οποίο περιφέρεται από δελτίων ειδήσεων σε εφημερίδες την τελευταία τριακονταετία, χωρίς να εξηγούνται εγγύτερα οι λεπτομέρειές του.

Διευκρινίζω εξαρχής ότι το Διεθνές Δίκαιο δεν είναι ειδικότης μου, οπότε με μεγάλη χαρά θα υποδεχόμουν ένα χριστιανό που θα εξέθετε καλύτερα το ζήτημα.

Αρχίζω από το βασικό ελληνοτουρκικό νομικό κείμενο, την Συνθήκη της Λωζάννης.

Read moreΑποστρατιωτικοποίηση;