Π. Καμμένος. Έχουν αρχίσει και του μοιάζουν

Αναδημοσιευση απο protagon.gr για ευνοητους λογους. Λεπτομερειες τις αφηνω στους νομικους μας, αλλα προσωπικα το βρισκω απαραδεκτο υπουργος εν ενεργεια να κανει τετοιο bullying σε δημοσιογραφους, και μαλιστα εξυπνους και σωστους, οπως ο Ανδρεας Πετρουλακης.

H συμμετοχή του κ. Καρατζαφέρη στην κυβέρνηση Παπαδήμου ήταν κάρφος στο μάτι των κομμάτων που τη στήριξαν. Ουδέποτε ξέπλυναν την ντροπή εκείνη, κυρίως το ΠΑΣΟΚ, αλλά και η ΔΗΜΑΡ αργότερα, που υποχρεώθηκε να συγκυβερνήσει με τον γνωστού φιλοχουντικού και τραμπούκικου παρελθόντος κ. Βορίδη. Όπως ήταν φυσικό όλοι οι αριστεροί αναλυτές, δημοσιογράφοι και πολιτικοί, επί μία τριετία άρχιζαν και τέλειωναν κάθε σκέψη τους με την αναφορά στο όνειδος αυτό. Και δικαίως. Το κόμμα του κ. Καρατζαφέρη ήταν ένα τυπικό ακροδεξιό εθνολαϊκίστικο κόμμα που οι θέσεις του για το μεταναστευτικό, τα εθνικά θέματα, τα θέματα της κοινωνίας και τον ρόλο της εκκλησίας, λογικά θα έκαναν κάθε αριστερό να ανατριχιάζει.

Read moreΠ. Καμμένος. Έχουν αρχίσει και του μοιάζουν

‘Οικονομικά με ποίηση’, ή πώς να χάνεσαι στη μετάφραση και να βαδίζεις προς το Graccident

Δημοσιευτηκε σε λιγο διαφορετικη εκδοση στο protagon

Πολλοί Έλληνες και ξένοι οικονομολόγοι δε μπορούν να καταλάβουν το οικονομικό επιτελείο της Ελληνικής κυβέρνησης. Όταν οι έτεροι συμμετέχοντες στην ‘Ευρωομάδα’ των υπουργών οικονομικών περίμεναν προτάσεις με αριθμούς, οι Έλληνες έδιναν γενικόλογες διαλέξεις για τη φύση της Ευρωπαϊκής ενοποίησης. Δεν είναι λίγες οι φορές που οι οικονομολόγοι στους οποίους η Ελληνική κυβέρνηση έχει δώσει τις τύχες της χώρας χρησιμοποίησαν φράσεις όπως «η τρόικα είναι ένας φαιδρός θεσμός», εξοργίζοντας τους άλλους υπουργούς οικονομικών.

Όσο ο χρόνος περνά, το επίπεδο συνεννόησης δείχνει να χειροτερεύει και η πιθανότητα να βρεθούμε εκτός ευρωζώνης από ένα ατύχημα μεγαλώνει. Η ένταση με τους ισχυρούς της Ευρώπης φτάνει σε οριακά επίπεδα.

Read more‘Οικονομικά με ποίηση’, ή πώς να χάνεσαι στη μετάφραση και να βαδίζεις προς το Graccident

Το κόστος της αναποφασιστικότητας

Οι αγορές έχουν τη δυνατότητα να τιμολογούν σε πολύ σύντομο χρόνο τόσο τις εξελίξεις όσο και τις συνθήκες μιας οικονομίας. Αυτό το κάνουν άλλοτε σωστά, και άρα αποτελεσματικά, άλλοτε δε μυωπικά και ως εκ τούτου στρεβλωμένα. Θεωρητικά τα κριτήρια τους είναι συνυφασμένα με την δυνητική απόδοση και τον αναλαμβανόμενο κίνδυνο. Ωστόσο, πριν την έναρξη της ελληνικής κρίσης η εικόνα που είχαν για την ελληνική οικονομία ήταν μυωπική, με αποτέλεσμα μετέπειτα και καθ’ όλη την διάρκεια της κρίσης να ψάχνουν για νέες ισορροπίες. Αυτή η αναζήτηση οδήγησε στη βίαιη αναπροσαρμογή τους, με την κίνηση των αγορών να είναι απότομη, αλλά και αποτελεσματική, αφού έθεσαν νέα επίπεδα ισορροπίας κινδύνου και απόδοσης στις αποδόσεις τόσο των ελληνικών ομολόγων, όσο και των μετοχών.

Read moreΤο κόστος της αναποφασιστικότητας

Το μνημόνιο, οι μεταρρυθμίσεις και οι (δικοί μας) θεσμοί

Δημοσιευτηκε σε λιγο διαφορετικη εκδοση στο protagon.gr

Έπρεπε να παρακολουθήσουμε από την κλειδαρότρυπα μερικά Eurogroups και να ξεθάψουν τα διεθνή ΜΜΕ το περίφημο Grexit για να αρχίσουμε να συζητούμε και πάλι για μεταρρυθμίσεις στην Ελλάδα. Πιστοί στην ελληνοπρεπή συνήθεια που μας θέλει να χωριζόμαστε σε στρατόπεδα, είχαμε αποφασίσει ότι πρέπει να είμαστε «μνημονιακοί» και «αντιμνημονιακοί». Ατυχώς, δεν έχει κανένα απολύτως νόημα να είναι κανείς ούτε το ένα ούτε το άλλο. Η παντελώς ανούσια αυτή διάκριση μας απομάκρυνε από το πραγματικό διακύβευμα: χρειάζεται η χώρα μεταρρυθμίσεις και ποιες; Οι κυβερνήσεις που προσπαθούσαν να κάνουν μεταρρυθμίσεις κατά κανόνα τις απέδιδαν στους όρους του μνημονίου και απεκδύονταν την ευθύνη. Η αντιπολίτευση από την άλλη, αντιστεκόταν σθεναρά σε κάθε αλλαγή όπως κάνουν σχεδόν πάντα οι αντιπολιτευόμενοι στην Ελλάδα, αλλά αυτή τη φορά δεν χρειάζονταν ιδιαίτερα επιχειρήματα: πρέπει να ξεφορτωθούμε το μνημόνιο και ό,τι αυτό προβλέπει.

Εσχάτως, όμως, ανακαλύψαμε ότι το μνημόνιο δεν ήταν και τόσο κακό.

Read moreΤο μνημόνιο, οι μεταρρυθμίσεις και οι (δικοί μας) θεσμοί

Η απατηλή γοητεία του δωρεάν και η υποκρισία της «κοινωνικής ευαισθησίας» μας

Δημοσιευτηκε σε λιγο διαφορετικη εκδοση στο capital.gr

Το πρόγραμμα για την άμεση αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης […] περιλαμβάνει
Δωρεάν ρεύμα και κουπόνια σίτισης για τουλάχιστον, 300.000 νοικοκυριά

A. Τσίπρας, 3.01.2015

[αυτό που θέλουν οι Έλληνες] δεν είναι λεφτά, δεν είναι δουλειές, είναι αξιοπρέπεια!
Γ. Βαρουφάκης, Bloomberg, 26.02.2015

Το ευκολότερο πράγμα που μπορούσαν να κάνουν οι Ρωμαίοι αυτοκράτορες για να κερδίσουν την εύνοια του πλήθους, ήταν να προσφέρουν δωρεάν άρτο και θεάματα. Εκστασιαζόταν ο όχλος, έσβηναν οι επαναστατικές σκέψεις — λίγοι θυμόντουσαν ότι τα δώρα που μοιράζει ο αυτοκράτορας δεν βγήκαν από την προσωπική του τσέπη, αλλά από τον μόχθο εκατομμυρίων ανθρώπων, τον οποίο έκλεβε χωρίς πολλές περιστροφές. Ευτυχώς οι πολιτείες μας έχουν προχωρήσει πολύ από τότε, οι πολίτες έχουν αυξημένη προστασία απέναντι στην αυθαιρεσία του κράτους (χάρη και στην ΕΕ!) και αυξημένη μόρφωση για να καταλαβαίνουν ότι δεν υπάρχει ενέργεια εκ του μηδενός, όλα κάπως πληρώνονται. Φαίνεται όμως να έχει παραμείνει η εντύπωση σε κάποιους πολίτες ότι οι «παροχές» που μοιράζει ένας ηγέτης είναι από την δική του τσέπη. Και η ύψιστη μορφή παροχών, στον στίβο του λαϊκισμού, είναι αυτές που παρέχονται εντελώς δωρεάν.

Read moreΗ απατηλή γοητεία του δωρεάν και η υποκρισία της «κοινωνικής ευαισθησίας» μας

Βαρουφάκης vs. Σόιμπλε ή φαινομενολογία της διαπραγμάτευσης

1.
Αυτός που έχει την δύναμη, είναι αυτός που δεν την δείχνει.
Αυτός που δείχνει δύναμη, είναι αυτός που δεν την έχει.
Πουκάμισα έξω, υφάκι Τσακ Νόρρις, ταπεινώσεις ανθυποανύπακρτων Νταισελπμλουμ, λάγνο βλέμμα στις κάμερες, θεατρινισμοί, τσαμπουκάδες κτλ. κτλ. ενώ από την άλλη
ο βαρετά ντυμένος Δρ.Σόιμπλε, περιμένει στοϊκά με μειδίαμα παιδί-είναι-άστο-να-παίξει-λίγο στο αναπηρικό καροτσάκι του τον ποζερά να τελειώσει στα γουoρχωλικά 15′ το νουμεράκι του, να πάρει όσα τηλέφωνα ξαναμμένων κορασίδων προλάβει, και μετά να πάει -off camera και ασφαλώς βρυχώμενος- με την λευκή σημαία του στον Δρ. και να παραδωθεί άνευ όρων…

2.
Ο ασφαλέστερος τρόπος να αποφύγεις την αυτογελοιοποίηση είναι να μιλάς λίγο και να λες μόνο ό,τι μπορείς να κάνεις.
Ο Σόιμπλε σε όλη αυτήν την διαπραγμάτευση είπε όλη και όλη μια λέξη, που όμως μπορούσε να την υποστηρίξει: όχι. Ο Βαρουφάκης από την άλλη μας είπε τα πάντα – από ρεύματα αλλαγής που θα παρασύρουν όλη την Ευρώπη μέχρι διεθνείς συσκέψεις χρέους – για να καταλήξει ύστερα από περίπου 500 gazillion λέξεις να πει τις εξής δυο: ό,τι πείτε.

Read moreΒαρουφάκης vs. Σόιμπλε ή φαινομενολογία της διαπραγμάτευσης

Αδιαβροχος και πατριωτικος επενδυτικος οδηγος

Παλι τα ιδια, παλι κινδυνευουμε απο ελεγχους στην κινηση κεφαλαιων, κατασχεση καταθεσεων ή ακομα και εξοδο απο την Ευρωζωνη. Αυτα δεν τα λεω για να κινδυνολογησω, δεν θα επιχειρηματολογησω καν σχετικα, αλλα επειδη με ρωτανε πολλοι που αισθανονται τετοιο κινδυνο τι να κανουν*. Ακομα και αν οι αλλοι νομιζουν οτι ειναι βρεγμενοι και δεν φοβουνται την βροχη, οι πιο προνοητικοι απο μας ψαχνουν για αδιαβροχο. Θα προσπαθησω λοιπον να δωσω μια καλη, φιλελληνικη, φιλοευρωπαϊκη και φιλικη στην τσεπη επενδυτικη συνταγη. Ολα οσα πω βεβαια, με την σαφη προειδοποιηση οτι δεν φταιω αν χασετε λεφτα, εκτιμησεις κανω, βασισμενος στην ιδια πληροφορια που εχουμε ολοι μας.

Ποιος να επενδυσει
Αν εχει καποιος πανω απο 2000-5000 ευρω στην τραπεζα και δεν τα χρειαζεται αμεσα, πρεπει να σκεφτει τις επενδυτικες του επιλογες (ναι και με πεντε χιλιαρικα μπορεις να κανεις επενδυσεις και να αυξησεις το κεφαλαιο σου). Σε καμμια εποχη δεν ειναι η εξυπνοτερη επενδυση να τα’χεις ολα σε καταθεσεις, σημερα με τα αστεια επιτοκια καταθεσεων και τους κινδυνους που αναφερα, ειναι ακομα πιο χαζο.

Πως να επενδυσει
Η αποσυρση των καταθεσεων και απλα φυλαξη σημαντικων ποσων σε ρευστο καπου στο σπιτι, δεν ειναι απλα γελοια (2015 εχουμε!), δεν ειναι απλα μη προσοδοφορα, δεν σε κανει απλα στοχο για ληστες, αλλα ειναι και αντικοινωνικη.

Read moreΑδιαβροχος και πατριωτικος επενδυτικος οδηγος