Οι αγορές έχουν τη δυνατότητα να τιμολογούν σε πολύ σύντομο χρόνο τόσο τις εξελίξεις όσο και τις συνθήκες μιας οικονομίας. Αυτό το κάνουν άλλοτε σωστά, και άρα αποτελεσματικά, άλλοτε δε μυωπικά και ως εκ τούτου στρεβλωμένα. Θεωρητικά τα κριτήρια τους είναι συνυφασμένα με την δυνητική απόδοση και τον αναλαμβανόμενο κίνδυνο. Ωστόσο, πριν την έναρξη της ελληνικής κρίσης η εικόνα που είχαν για την ελληνική οικονομία ήταν μυωπική, με αποτέλεσμα μετέπειτα και καθ’ όλη την διάρκεια της κρίσης να ψάχνουν για νέες ισορροπίες. Αυτή η αναζήτηση οδήγησε στη βίαιη αναπροσαρμογή τους, με την κίνηση των αγορών να είναι απότομη, αλλά και αποτελεσματική, αφού έθεσαν νέα επίπεδα ισορροπίας κινδύνου και απόδοσης στις αποδόσεις τόσο των ελληνικών ομολόγων, όσο και των μετοχών.