Αθ. Αναγνωστόπουλος

Σε προηγούμενη ανάρτησή μου για την απεργία των δικαστικών λειτουργών, εθίγησαν διάφορα ζητήματα, προβλήματα μάλλον, που αντιμετωπίζει ο κλάδος. Ο δικαστής giati τα κατέγραψε όπως τα βιώνει, οπότε τα αναδημοσιεύω εδώ για περαιτέρω συζήτηση (άφησα να παρέλθη αρκετός χρόνος, για να αποφορτιστή κάπως το κλίμα). Προσπάθησα επιπλέον να τα τους δώσω μια στοιχειώδη κατάταξη, ενώ έχω προσθέσει και δικά μου σχόλια.

Θα εκτιμούσα σχόλια από όλες τις πλευρές, δικαστές, λοιπούς νομικούς, παρανθρώπους μη νομικούς σε ύφος χαλαρό και παιχνιδιάρικο. Για κάποια άλλα θεματάκια που είχα σχολιάσει στο παρελθόν, δήτε εδώ, εδώ και εδώ.

[Να πω και το παράπονό μου, νομικός είμαι και γράφω συνήθως για νομικά θέματα. Οι δικαστές όμως μοιάζουν να εμφανίζωνται στα μέρη μας μόνο όταν ο λόγος είναι για τα επιδόματά τους. Ας είναι.]

Read moreΠερί δικαστικών λειτουργών ΙΙ

Πριν 3,5 χρόνια είχα προτείνει μια προφανή λύση της συμφόρησης του σωφρονιστικού συστήματος της χώρας: κατασκευή νέων καταστημάτων κράτησης. Φυσικά αυτό δεν συνέβη, είτε για λόγους αντικειμενικούς είτε για λόγους υποκειμενικούς, αδιάφορο. Το αποτέλεσμα το πληροφορούμαστε από την επίκαιρη δημοσιογραφία.

Οι κρατούμενοι στα ελληνικά καταστήματα κράτησης, υπόδικοι και κατάδικοι, εγγίζουν πλέον τις 13.000, που είναι ο μεγαλύτερος αριθμός που έχει υπάρξει ποτέ σε ομαλή πολιτική περίοδο. Στην σχετική παγκόσμια κατάταξη βέβαια βρισκόμαστε ακόμη κάπου ανάμεσα στην Αυστρία και την Γαλλία αφενός και στο Βέλγιο και την Ιρλανδία αφετέρου, ισόβαθμοι του ΗΒ, μόλις στην 143η θέση της παγκόσμιας κατάταταξης (και 37η επί 56 ευρωπαϊκών). Όχι και πολύ τιμωρητικό σύστημα εδώ που τα λέμε ε;

Ακόμη και στις επιμέρους κατηγορίες, και παρά τα θρυλούμενα, η Ελλάδα δεν συνιστά καμιά ιδιαίτερη ιδιαιτερότητα. Οι υπόδικοι είναι περίπου 31%, λιγώτεροι παρά στο Βέλγιο ή την Δανία. Οι αλλοδαποί είναι βέβαια πολλοί, όχι πολύ περισσότεροι όμως από χώρες εισόδου μεταναστευτικών ρευμάτων όπως η Κύπρος, η Ιταλία και η Ισπανία, για να μην μιλήσουμε για την Ελβετία. Οι δε γυναίκες, άλλη υποτιθέμενη ευπαθής ομάδα, είναι δεν είναι το 5% των κρατουμένων.

Read moreΠερί του σωφρονιστικού ΙΙ

Μια συζήτηση περί φορολογίας μοιάζει κάπως άκαιρη σήμερα, που η Κυβέρνηση φορολογεί ό,τι ιστολογεί, ζη, κινείται, μιλάει, αγοράζει, περπατάει. Αλλά ίσως θα έπρεπε να γίνη ακριβώς γιαυτό.

Προσωπικά βέβαια είμαι μάλλον ο λιγώτερο ικανός να σχολιάσω σχετικά. Ξέρω πολύ λίγα πράγματα από Φορολογικό, αλλά και στην πράξη η εμπειρία μου από φόρους και εφορείες δεν είναι μεγάλη (ευτυχώς!). Όσο από οικονομικά, μην τα ξαναλέμε, δεν ξέρω τίποτις. Αυτή εδώ η καπτάτιο λοιπόν έχει το νόημα της έκκλησης για βοήθεια: όσοι ξέρετε περισσότερα, διαφωτίστε.

Read moreΠερί φορολογίας

Ωωτός: Νενίκησά σε, ωώδη!

Επιτέλους! Μόλις διαβάσατε την νέα τελευταία λέξη όλων των ελληνικών λεξικών από καταβολής κόσμου! Όλα τα λεξικά της ελληνικής αρχίζουν από τον τιμημένο αάατο και λήγουν με τον ωώδη. Όλος ο πλούτος της Υπερτρισχιλιετούς οροθετείται μεταξύ των δύο αυτών στύλων. Μέχρι τώρα όμως.

Δηλώνω την βαθεία μου συγκίνηση που μπόρεσα να συνεισφέρω ένα ελάχιστο λιθαράκι στην λεξικογραφική μας παράδοση και δεσμεύομαι ότι θα συνεχίσω με τον ίδιο αταλάντευτο ζήλο.

Οφείλω να ομολογήσω βέβαια ότι ο αάατος συνιστά γλωσσοπλαστική πρόκληση άλλης τάξης μεγέθους…

[Α ναι: Ωωτός είναι φυσικά ο αβγουλωτός στο σχήμα].

Read moreΚαινούργιες λέξεις Χ

Ιστολογική πενία τέχνας κατεργάζεται. Εν προκειμένω, άμα δεν υπάρχει έμπνευση, καλή είναι και η αντιγραφή.

Μεταφράζω λοιπόν και διασκευάζω εν τω άμα μια σελίδα από το Anarchy, State and Utopia του Nozick, σελ. 160-161:

Ας υποθέσουμε ότι πραγματοποιείται μια κατανομή που ευνοείται από κάποια από τις θεωρίες περί δικαιοσύνης που δεν στηρίζονται στις αξιώσεις. Ας υποθέσουμε ότι είναι η αγαπημένη σας κατανομή, ας την ονομάσουμε δε κατανομή Κ1. Σε αυτήν, μπορεί όλοι να έχουν ίσο μερίδιο, μπορεί όμως και τα μερίδια να κυμαίνωνται σύμφωνα με κάποια μεταβλητή που εκτιμάτε πολύ. Τώρα ας υποθέσουμε ότι ο Βίλτων Σαμβερλαίνος Βασιλεύς ΛεΒρόνος έχει μεγάλη ζήτηση στις ομάδες μπάσκετ, καθώς είναι μεγάλος κράχτης (ας υποθέσουμε επίσης ότι τα συμβόλαια είναι μονοετή και ότι οι παίκτες μετά γίνονται ελεύθεροι). Υπογράφει λοιπόν με κάποια ομάδα το ακόλουθο συμβόλαιο: για κάθε εντός έδρας παιχνίδι εισπράττει 1 ευρώ από την τιμή κάθε εισιτηρίου (αγνοούμε στο μεταξύ το ερώτημα αν η συμφωνία αυτή γδύνει τους ιδιοκτήτες της ομάδας, αφήνοντάς τους να ρυθμίσουν μόνοι τους τα του οίκου τους). Το λοιπόν, η αγωνιστική περίοδος αρχίζει και ο φίλαθλος κόσμος πηγαίνει στο γήπεδο για τους αγώνες της ομάδας του κατενθουσιασμένος. Όλοι αγοράζουν τα εισιτήριά τους, βάζοντας κάθε φορά 1 ευρώ από την τιμή εισόδου χωριστά σε ένα ειδικό κουτί στο όνομα του ΛεΒρόνου. Ενθουσιάζονται βλέποντάς τον να παίζη, γιατί για αυτούς αξίζει όλα τα λεφτά του εισιτηρίου.

Read moreΜικρό περί διανεμητικής δικαιοσύνης