Αθ. Αναγνωστόπουλος

Οι διαβολικοί κρεοφάγοι σκαρφίζονται συνεχώς μάταιες προφάσεις για να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα. Μερικές τέτοιες προφάσεις είχα ξετινάξει σε προηγούμενη ανάρτηση εδώ. Πιάνοντας το νήμα της διήγησης από εκεί, εξετάζω κάποια από τα αξιοθρήνητα επιχειρήματά τους καθ’ ημών.

8. Οι χορτοφάγοι είναι ιεραπόστολοι μιας θρησκευτικής αίρεσης.

Ο ποιητής θέλει να πη εδώ ότι οι χορτοφάγοι είναι ζηλωτές, είναι φανατικοί, είναι μονόπλευροι και προσκολλημένοι στον αγώνα τους και μόνον. Θα χαρή να μάθη λοιπόν ότι έχουμε ζωή και πέραν της χορτοφαγίας, ασκούμε κάποιο επάγγελμα, έχουμε γυναίκα και τρία παιδιά, διαβάζουμε βιβλία, ταξιδεύουμε όσο μπορούμε και αναπτύσσουμε κοινωνικές σχέσεις με ανθρώπους κάθε διατροφικής προτίμησης. Πληροφορώ επίσης ότι συνήθως οι κρεοφάγοι είναι εκείνοι που ανοίγουν την κουβέντα, θέλουν να μάθουν πώς και γιατί, άλλοι με ειλικρινές ενδιαφέρον, άλλοι πειρακτικά, όλοι με την περιέργεια που γεννά η επαφή με κάτι ασυνήθιστο. Οπότε, πάτε γυρεύοντας, γιατί εσείς ζητάτε να ακούσετε τον Λόγο του Θεού.

Αλλά, σκέφτομαι: ο χορτοφάγος είναι κάποιος που δεν γεννήθηκε χορτοφάγος. Είναι ένας άνθρωπος ο οποίος ἐν τῷ πορεύεσθαι ἐγένετο αὐτὸν ἐγγίζειν τῇ Δαμασκῷ καὶ ἐξαίφνης περιήστραψεν αὐτὸν φῶς ἀπὸ τοῦ οὐρανοῦ. Είναι ένας άνθρωπος που έζησε μια δαμασκηνή εμπειρία και μετεστράφη, όχι βέβαια, επειδή είδε ένα φως στον ουρανό, αλλά επειδή διήλθε από την όμορφη και σπάνια εμπειρία που λέγεται αναστοχασμός. Ψηλάφησε μία μία τις καθεστημένες του αλήθειες, διερεύνησε τα ξόανα των θεών του, ανέγνωσε επί το κονίαμα του τοίχου το μανή, θεκέλ, φάρες.

Και εκείνος που είναι τυφλός και άβουλος πιστός της θρησκείας του, πρόβατον λογικόν, είναι ο χορτοφάγος; Σοβαρά τώρα;

Read moreΥπέρ της χορτοφαγίας VI: ενστάσεις και διευκρινίσεις ΙΙ

Έστω ο Α. Ο Α διαθέτει κάποιο ακίνητο προς ενοικίαση, ας πούμε ένα δυάρι στην Κυψέλη.

Έστω ο Β. Ο Β αναζητεί ακίνητο προς ενοικίαση, ας πούμε ένα δυάρι στην Κυψέλη.

Στον βαθμό που οι δικαιοπρακτικές τους βουλήσεις κατατείνουν στην αυτή έννομη συνέπεια, έστω και από αντίθετες οδούς, μπορεί να συναφθή μια μισθωτική σύμβαση.

Για μισό λεπτό όμως: ο Α τυγχάνει Έλλην, ο Β όμως Πακιστανός. Για την ακρίβεια, ο Β είναι ένας Πακιστανός εργάτης του μεροκάματου, φτωχός άνθρωπος, εργατικός, αλλά ταλαιπωρημένος.

Ο Έλλην Α αρνείται την μίσθωση στον Πακιστανό Β.

Είναι ο Α ρατσιστής;

Για να είναι ρατσιστής ο Α, που δεν βάζει τον Πακιστανό μέσα στο σπίτι του, αν μιλάμε στα σοβαρά και δεν χαζολογούμε σαν τίποτα δικαιωματιστές δικηγόρους, απαιτείται ο ρατσισμός να είναι η αιτία της άρνησης της μίσθωσης και, αντιστρόφως, η άρνηση μίσθωσης να προκλήθηκε αιτιωδώς από τον ρατσισμό. Αν, αφαιρουμένου του ρατσισμού, η μίσθωση δεν θα συναπτόταν για κάποιον άλλο λόγο, ήτοι εξαιτίας κάποιας άλλης αιτίας, τότε η άρνηση δεν είναι ρατσιστική.

Αυτό προκύπτει και από την διατύπωση του άρ. 2 παρ. 2 Ν. 4443/2016:

2. Για τους σκοπούς των διατάξεων του Μέρους Α’:

α) ως «άμεση διάκριση» νοείται όταν ένα πρόσωπο υφίσταται, για λόγους φυλής, χρώματος, εθνικής ή εθνοτικής καταγωγής, γενεαλογικών καταβολών, θρησκευτικών ή άλλων πεποιθήσεων, αναπηρίας ή χρόνιας πάθησης, ηλικίας, οικογενειακής ή κοινωνικής κατάστασης, σεξουαλικού προσανατολισμού, ταυτότητας ή χαρακτηριστικών φύλου μεταχείριση λιγότερο ευνοϊκή από αυτήν της οποίας τυγχάνει, έτυχε ή θα ετύγχανε άλλο πρόσωπο, σε ανάλογη κατάσταση, β) ως «έμμεση διάκριση» νοείται όταν μία εκ πρώτης όψεως ουδέτερη διάταξη, κριτήριο ή πρακτική μπορεί να θέσει πρόσωπα με συγκεκριμένα χαρακτηριστικά φυλής, χρώματος, εθνικής ή εθνοτικής καταγωγής, γενεαλογικών καταβολών, θρησκευτικών ή άλλων πεποιθήσεων, αναπηρίας ή χρόνιας πάθησης, ηλικίας, οικογενειακής ή κοινωνικής κατάστασης, σεξουαλικού προσανατολισμού, ταυτότητας ή χαρακτηριστικών φύλου, σε μειονεκτική θέση συγκριτικά με άλλα πρόσωπα.

Ένας πολύ απλός τρόπος να ελέγξουμε την αιτιώδη συνάφεια είναι να ασκηθούμε με την υποθετική αιτιότητα: τι θα συνέβαινε αν απολειπόταν ο κρίσιμος όρος, εν προκειμένω ο ρατσισμός; Αν τίποτε δεν θα άλλαζε, τότε ο όρος τον οποίο εξετάζουμε συνιστά όντως και αιτία του αποτελέσματος. Διαφορετικά, δεν είναι. Κάπου αλλού πρέπει να τον αναζητήσουμε.

Read moreΟ Πακιστανός μισθωτής

“Και δεν φοβηθήκατε; Και πήρατε και τα παιδιά μαζί;” Φυσικά και δεν φοβηθήκαμε, είμαστε πολύ σκληροί άντρες εμείς οι Καλαβρυτινοί. Μα τι βλακείες χαίρουν άκρας υγείας μέσα στον εγκέφαλο του μέσου Έλληνος για την Αλβανία.

Ας παραθέσω μερικούς σταθμούς αυτού του ταξιδιού, μερικά στιγμιότυπα:

1.

Μια από τις σπουδαιότερες πράξεις της εξωτερικής πολιτικής είναι η κατάργηση των συνοριακών διαβάσεων. Ζω για την ημέρα που θα περνάμε από το Μαυρομάτι στην Κονίσπολη χωρίς ούτε καν τον υποτυπώδη έλεγχο που υπάρχει τώρα.

Στο Μαυρομάτι, πάνω στα σύνορα, μας υποδέχεται στο φυλάκιο η αλβανική σημαία. Όχι μόνη της όμως: δίπλα της κυματίζει και η ευρωπαϊκή. Η Αλβανία επαίρει μια σημαία που δεν της ανήκει ακόμη. Αυτό λέγεται ήπια ισχύς.

2.

ΑΠΛΗΤΗ-163: Το αλβανικό νόμισμα, το λεκ, πήρε το όνομά του από τον Μ. Αλέξανδρο. Ο οποίος, ξέρετε τώρα, ήταν γυιος της μάγισσας της Ολυμπιάδας, που ήταν κόρη του βασιλιά της Ηπείρου, του Νεοπτόλεμου. Το πιάσατε το υπονοούμενο.

Read moreΜικρό πλην εικονογραφημένο οδοιπορικό στο αλβανικό Ιόνιο

Έχουμε φθάσει πλέον στην καρδιά του ζητήματος: με ποια άλλα αγαθά (;) προσομοιάζουν τα πυροβόλα όπλα; Διότι εξ ομοίων τα όμοια δει τέμνεσθαι και συνεπώς, αν η έννομη τάξη ακολουθεί μια συγκεκριμένη νομοθετική αντιμετώπιση έναντι των αγαθών που παρουσιάζουν την Χ ιδιότητα έναντι της Ψ, τα όπλα πρέπει να ενταχθούν όπου ταιριάζουν καλύτερα.

Αναρωτήθηκα λοιπόν στην προηγούμενη ανάρτηση αν τα όπλα προσεγγίζουν κανονιστικά τα αυτοκίνητα ή τα ραδιενεργά υλικά. Ας το σκεφτούμε λίγο.

Τα όπλα είναι επικίνδυνα αντικείμενα, και μάλιστα με την έννοια της προσετερότητας: είναι επικίνδυνα πρώτα και κύρια για τον πλησίον, όπως ακριβώς τα ραδιενεργά υλικά (σε αντίθεση πχ με τα ψυχοτρόπα). Κατ’ αυτόν τον τρόπο, η ίδια η ύπαρξή τους προξενεί αρνητική εξωτερικότητα, η οποία είναι καταλογιστέα στον οπλοκάτοχο: κάθε όπλο συνιστά εν δυνάμει κίνδυνο για τον συγκοινωνό του δικαίου κατά τρόπον που δεν συνιστά το αυτοκίνητο του οπλοκατόχου. Διότι σκοπός του αυτοκινήτου και λειτουργικός του προορισμός δεν είναι να προσκρούη στο αυτοκίνητου του συγκοινωνού. Τα όπλα προορίζονται αντιθέτως για να σκοτώνουν ή να τραυματίζουν άλλους ανθρώπους. Αυτή είναι μια δραστηριότητα που μόνο κατ’ εξαίρεσιν και όλως οριακά είναι νόμιμη, τόσο στατιστικά όσο και κανονιστικά. Στατιστικά για τους προφανείς λόγους, κανονιστικά διότι το Σύνταγμα προστατεύει πρώτα και κύρια την ζωή (απολύτως μάλιστα υποτίθεται), ενώ η αφαίρεσή της προβλέπεται μόνο στην κοινή νομοθεσία ως λόγος άρσεως του αδίκου.

Read moreΚατά της οπλοκατοχής: το ατομικιστικό επιχείρημα, μέρος Β

ΑΠΛΗΤΗ-141: Δεν υπάρχει μετρό ούτε στην υποσαχάρια Αφρική ούτε στην Ωκεανία.

ΑΠΛΗΤΗ-142: Ανθρωπίδες και νυχτερίδες έχουμε κάτι κοινό: δεν μπορούμε μόνοι μας να συνθέσουμε την βιταμίνη C.

ΑΠΛΗΤΗ-143: Ο Θεσσαλονίκης προσφωνείται “Παναγιώτατος” μόνο εντός των ορίων της επισκοπής του.

ΑΠΛΗΤΗ-144: Οι πρώτοι άνθρωποι εποίκισαν την Νέα Ζηλανδία περίπου την εποχή του αυτοκράτορα Μιχαήλ Παλαιολόγου.

ΑΠΛΗΤΗ-145: Ο Ινδός ποταμός κατά 97% *δεν* διαρρέει την Ινδία.

ΑΠΛΗΤΗ-146: Δεν υπάρχει σημείο της Ελλάδας απέχον από την θάλασσα περισσότερα από περίπου 140 χιλιόμετρα.

ΑΠΛΗΤΗ-147: Η Βλαχία ιστορικά χωρίζεται σε δύο περιοχές, την Μουντενία και την Ολτενία.

Read moreΑΠΛΗΤΗ 141-160

Η έγκυος που ζυγίζει το ενδεχόμενο έκτρωσης δεν υπέχει καμία νομική υποχρέωση ενημέρωσης του καταστήσαντος αυτήν έγκυο ανδρός. Ο καταστήσας είναι αδιάφορος νομικά. Η έγκυος μόνη μπορεί να καταστήση τον καταστήσαντα διαφέροντα, είτε αν αυτοπροαιρέτως τον ενημερώση για τα αποτελέσματα της γονιμότητάς του είτε αν τελικά κρατήση το παιδί. Κατά τα λοιπά, ο καταστήσας υπάρχει μόνο για μην του πέφτη λόγος για τίποτα. Θεωρητικά, ακόμη και η έγγαμος έγκυος μπορεί να ρίξη το παιδί, χωρίς να το μάθη ποτέ ο σύζυγός της.

Μάλιστα. Μπορούμε να σκεφτούμε και άλλη διαμόρφωση του αμοιβαίου πλέγματος δικαιωμάτων και υποχρεώσεων, μια διαμόρφωση που θα σέβεται τον καταστήσαντα ως δυνητικό πατέρα, που θα αναγνωρίζη ότι το κύημα δεν συνιστά παρθενογονία, που θα πραγματώνη τελικά την έμφυλη ισότητα που τάχα επιδιώκουν, στα λόγια μόνο, οι φεμινιστές.

[Για να μην μπερδεύεστε: οι γυναίκες έχουν γνώμη για τα στρατιωτικά θέματα, γιατί ισότητα. Οι άνδρες *δεν* έχουν γνώμη για τις εκτρώσεις. Πάλι γιατί ισότητα.]

Read moreΕκτρωτικό V: η απλή γνώμη του καταστήσαντος

Στο Πρωτοδικείο της Γοσλάρης εκκρεμεί αυτόν τον καιρό μια πολύ ιδιαίτερη υπόθεση. Ένα δίχρονο αγοράκι ζητεί από το δικαστήριο την άδεια να προβή σε εμφύτευση κοχλιακού βοηθήματος, μιας μαγικής συσκευής που επιτρέπει σε μωρά με συγγενή κώφωση να ακούνε και να μάθουν κανονικά να μιλάνε, να διαβάζουν και να γράφουν. Το κρίσιμο ερώτημα που τίθεται λοιπόν είναι: να παρακαμφθή η γονική μέριμνα χάριν της ακοής του τέκνου ή να επικρατήση εις βάρος της;

Read moreΥπέρ κωφού τέκνου λόγος εμφυτευματικός