Auschwitz

Πριν λιγο καιρο επισκεφτηκα με 6 Γερμανους φιλους και εναν Πολωνο την Νοτια Πολωνια, μεταξυ αλλων και το Οσβιέντσιμ, γνωστοτερο κυριως για το στρατοπεδο συγκεντρωσης Αουσβιτς-Μπιρκεναου. Εχουν γραφτει πολλα για το θεμα και δεν εχω κατι να προσθεσω ιστορικα ή φιλοσοφικα. Ομως εκανα καποιες λιγες παρατηρησεις:

Τα εγκληματα των ναζι για μενα ειναι σπανια αν οχι μοναδικα, οχι ομως για τον λογο που συχνα παρουσιαζεται συνηθως, δηλαδη το πληθος των θυματων. Το μεγεθος και η κλιμακα της σφαγης στο Αουσβιτς ειναι οπωσδηποτε τεραστιο. Δεν ξερω ομως αν ειναι μεγαλυτερο απο την σφαγη στην Δρεσδη (εως και 150 χιλιαδες ατομα σε μια νυχτα) ή στο Ναγκασακι, ή τα θυματα του Σταλιν (10 εκατομμυρια +) και του Μαο (20 +) ή καν απο την εθνοκαθαρση στην Ρουαντα πιο προσφατα. Εν τελει η ανθρωπινη ιστορια ειναι γεματη φρικτες πραξεις και ειδικα η ευρωπαϊκη ιστορια ειναι γεματη με αντισημιτισμο και πογκρομ. Οι Γερμανοι εκαναν αυτο που εκαναν οι αλλοι Ευρωπαιοι, αλλα απλα πιο συστηματικα και μεθοδικα, οπως τους ταιριαζει? Ισχυριζομαι πως οχι. Η διαφορα δεν ειναι στην κλιμακα, η διαφορα για μενα ειναι στην φρικτη νοοτροπια και ελλειψη ανθρωπιας. Σε εναν πολεμο υπαρχουν συχνα θυματα, η βια κλιμακωνεται και απο τις δυο πλευρες με τραγικα αποτελεσματα. Και εμεις οι Ελληνες εχουμε κανει φρικτες πραξεις για να διατηρησουμε την επικρατεια μας ακεραιη (βλ. πχ Βουλγαροκτονο) ή ακομα και για να την αυξησουμε, εχουμε εγκληματησει για τα σπιτια και τα χωραφια μας.

Αλλα οι ναζι δεν ειχαν πολεμο με τους Εβραιους, οι Εβραιοι που εξοντωθηκαν ηταν κατα κανονα ειρηνικοι, συχνα ακομα και πατριωτες Γερμανοι πολιτες! Οι ναζι δεν σκοτωναν για να κερδισουν κατι, δεν σκοτωναν για να κλεψουν, κατι που ειναι απαισιο αλλα γινεται συχνα και ειναι ισως καπως κατανοητο. Οι ναζι σκοτωναν τους Εβραιους για να τους εξαλειψουν απο το προσωπο της γης! Αν απλα τους θεωρουσαν προδοτες ή στεγνα ηθελαν τις περιουσιες τους, θα μπορουσαν να τους εξοριζαν απο τις περιοχες που ειχε υπο τον ελεγχο του το τριτο Ραϊχ. Οχι ομως, επρεπε να τους μαζεψουν σε στρατοπεδα συγκεντρωσης, δημιουργωντας μια απιστευτη και μοναδικη υποδομη συλλογης και εξοντωσης ανθρωπων.

Στο Αουσβιτς μπορεσα να δω ποσο ψυχρα προμελετημενη ηταν αυτη η συνειδητη εξολοθρευση ενος ολοκληρου λαου, το Ολοκαυτωμα, και να απαντησω και καποιες παλιες μου αποριες.

Μια ερωτηση που παντα ειχα ηταν γιατι οι Εβραιοι μπροστα σε αυτην την επιθεση δεν αντιδρουσαν. Η απαντηση ειναι οτι οι Ναζι συχνα εκαναν οτι μπορουσαν για να κρυψουν την αληθεια. Παραδειγμα:

Στο Μπιρκεναου το 1944, με το που εβγαιναν απο το τρενο οι Εβραιοι, μετα απο ημερες στιβαγμα σε κλειστα βαγονια, διαλεγοντουσαν απο εναν “γιατρο”. Οι ανικανοι για εργασια πηγαιναν κατευθειαν στον θαλαμα αεριων, αλλα τους ελεγαν οτι πανε για λουσιμο και απολυμανση. Η διαστροφη ομως ηταν τετοια που η αιθουσα πριν τον θαλαμο αεριων ειχε αριθμημενα κρεμασταρια για να μπορουν υποτιθεται οι κρατουμενοι να βρουν τα ρουχα τους μετα!

Αυτες οι ιστοριες που εβλεπες εδω και κει σε διαφορα εκθεματα ηταν τα σημεια που ανατριχιαζα περισσοτερο (γιατι μετα απο την παραθεση των αριθμων των νεκρων ο εγκεφαλος μουδιαζει και το μερος απο μονο του δεν σε τρομαζει πια). Μια αλλη λεπτομερεια διαστροφης ειδαμε οταν μας εδειξαν καποιες βαλιτσες με γραμμενα επανω με μπογια ονοματα και διευθυνσεις των κατοχων τους. Οι περισσοτεροι πηγαν κατευθειαν στον θαλαμο αεριων και εμειναν αυτες οι βαλιτσες σαν τρομαχτικα φαντασματα. Εντυπωση μου εκανε που μερικοι, σαν καλοι Γερμανοι ειχαν γραψει τα ονοματα τους με ομορφα, ευαναγνωστα γραμματα. Πραγματικα δεν φανταζοντουσαν οτι το γερμανικο κρατος θα τους το εκανε ποτε αυτο…

Μια επισης φρικτη λεπτομερεια που δεν ειχα ακουσει πριν ηταν οτι οι δικοι μας Εβραιοι, της Θεσσαλονικης κυριως (που εξολοθρευτηκαν σε ποσοστο 95%), ειχαν αγορασει εισιτηρεια για να πανε στο Αουσβιτς! Νομιζαν οτι απλα τους μεταφερουν σε αλλο μερος για να δουλεψουν, κατι στο οποιο ηταν λιγο πολυ συνηθισμενοι οι Εβραιοι της Ευρωπης…

Επισης διεστραμμενα αποδοτικο ηταν πως χρησιμοποιουσαν μερικους κρατουμενους κατα ολων των αλλων, ωστε η πραγματικη αναγκη χρησης στρατιωτων και SS να μενει στον ελαχιστο δυνατο αριθμο. Γιατι ακομα και στην κολαση του Αουσβιτς, η ανθρωπινη ελπιδα υπαρχει και υπαρχουν διαβαθμισεις εξαθλιωσης. Ετσι μερικοι κρατουμενοι ειχαν “ειδικα προνομια” (δηλαδη λιγο καλυτερες συνθηκες κρατησης και θα τους εξοντωνων μερικες βδομαδες αργοτερα), με ανταλλαγμα να μεταφερουν τα πτωματα των συντροφων απο τους θαλαμους αεριων στα κρεματορια και παρεμφερεις δουλειες.

Τελος για να δειτε ποσο αποδοτικα δουλευε το συστημα και ποσο ψυχρα το εβλεπαν πια οι υπευθυνοι ας ακουσουμε τα λογια του ιδιου του Rudolf Höss, επικεφαλης του στρατοπεδου για αρκετο καιρο (μετα τον πολεμο συνεληφθη και κρεμαστηκε εξω απο ενα κρεματοριο):

I visited Treblinka to find out how they carried out their exterminations. The camp commandant at Treblinka told me that he had liquidated 80,000 in the course of one-half year. He was principally concerned with liquidating all the Jews from the Warsaw Ghetto. He used monoxide gas, and I did not think that his methods were very efficient. So when I set up the extermination building at Auschwitz, I used Zyklon B, which was a crystallized prussic acid which we dropped into the death chamber from a small opening. It took from 3-15 minutes to kill the people in the death chamber, depending upon climatic conditions. We knew when the people were dead because their screaming stopped. We usually waited about one-half hour before we opened the doors and removed the bodies. After the bodies were removed our special Kommandos took off the rings and extracted the gold from the teeth of the corpses.

Another improvement we made over Treblinka was that we built our gas chamber to accommodate 2000 people at one time whereas at Treblinka their 10 gas chambers only accommodated 200 people each. The way we selected our victims was as follows: We had two SS doctors on duty at Auschwitz to examine the incoming transports of prisoners. The prisoners would be marched by one of the doctors who would make spot decisions as they walked by. Those who were fit for work were sent into the camp. Others were sent immediately to the extermination plants. Children of tender years were invariably exterminated since by reason of their youth they were unable to work. Still another improvement we made over Treblinka was that at Treblinka the victims almost always knew that they were to be exterminated and at Auschwitz we endeavored to fool the victims into thinking that they were to go through a delousing process. Of course, frequently they realized our true intentions and we sometimes had riots and difficulties due to that fact. Very frequently women would hide their children under the clothes, but of course when we found them we would send the children in to be exterminated. We were required to carry out these exterminations in secrecy but of course the foul and nauseating stench from the continuous burning of bodies permeated the entire area and all of the people living in the surrounding communities knew that exterminations were going on at Auschwitz.

Διαβαζοντας και βλεποντας ολα αυτα η απορια που μου εμεινε ηταν η εξης: αποδοθηκε δικαιοσυνη για αυτα τα εγκληματα? Υπαρχει επαρκης τιμωρια για οποιον φτασει σε τετοιο σημειο απανθρωπιας? Κοιταζοντας του Γερμανους φιλους μου σκεφτηκα οτι η Γερμανια δεν κανει ποτε να ξεχασει αυτα τα εγκληματα, αλλα οτι οι σημερινοι Γερμανοι δεν εχουν καμμια σχεση πια με τον λαο που εχτισε το Αουσβιτς. Οχι μονο επειδη πια λιγοι ζουνε απο εκεινη την εποχη, οχι μονο επειδη δεν πιστευω στην ευθυνη των παιδιων για τις αμαρτιες γονεων αλλα και επειδη απλα οι σημερινοι Γερμανοι ειναι κατα κανονα πολυ συνειδητοι και σωστοι ανθρωποι… Παρολαυτα η πικρη γευση που αφηνει το Αουσβιτς δυσκολα φευγει…

Κλεινω με μια περιεργη φωτογραφια, το Μπιρκεναου απο την περιοχη που ηταν τα κρεματορια και ειναι σημερα το διεθνες μνημειο. Οι περισσοτεροι απο τους θαλαμους εχουν γκρεμιστει απο την πολωνικη κυβερνηση (για οικονομικους λογους) και το μερος μοιαζει σημερα με ενα μεγαλο παρκο, αν εξαιρεσεις τα συρματοπλεγματα. Αριστερα στην φωτογραφια με λιγη προσοχη θα δειτε αρκετα ατομα παραταγμενα. Ηταν Ισραηλινοι, μαλλον σχολειο, με σημαιες που σταθηκαν κανα μισαωρο σε κατι που πρεπει να ηταν προσευχη. Πραγματικα δεν μπορω να φανταστω τι περναει απτο μυαλο σου οταν εισαι στο μερος που πριν 60 χρονια προσπαθησαν καποιοι δια παντος να εξολοθρευσουν την φυλή σου, και παραλιγο το πετυχαν…
auschwitz.JPG

13 thoughts on “Auschwitz”

  1. Κοιταζοντας του Γερμανους φιλους μου σκεφτηκα οτι η Γερμανια δεν κανει ποτε να ξεχασει αυτα τα εγκληματα, αλλα οτι οι σημερινοι Γερμανοι δεν εχουν καμμια σχεση πια με τον λαο που εχτισε το Αουσβιτς. Οχι μονο επειδη πια λιγοι ζουνε απο εκεινη την εποχη, οχι μονο επειδη δεν πιστευω στην ευθυνη των παιδιων για τις αμαρτιες γονεων αλλα και επειδη απλα οι σημερινοι Γερμανοι ειναι κατα κανονα πολυ συνειδητοι και σωστοι ανθρωποι… Παρολαυτα η πικρη γευση που αφηνει το Αουσβιτς δυσκολα φευγει…

    Είναι αλήθεια… αλλά ως πότε θα κοιτάμε τους νέους Γερμανούς στερεοτυπικά; Ως πότε θα τους κατηγορούμε για τα εγκλήματα των παππούδων και προπαππούδων τους;

    Είμαι της γνώμης πως πρέπει να προχωρήσουμε. Ναι, με σεβασμό στην Ιστορία και κέντρα πληροφόρησης για το Ολοκαύτωμα, αλλά λαμβάνοντας υπόψην ότι οι σημερινοί Γερμανοί έχουν εξελιχθεί- με ελάχιστες εξαιρέσεις- σ’έναν απ’τους πιο ειρηνικούς και φιλήσυχους λαούς της υφηλίου.

    Reply
  2. Το κείμενό σου και τα συναισθήματα που περιγράφεις μου θύμισαν έντονα την περσινή μου επίσκεψη στο στρατόπεδο συγκέντρωσης στο (κατά τ’άλλα πολύ γραφικό χωριουδάκι) Dachau.
    Η αλήθεια είναι ότι είναι τρομερά δύσκολο να “χωνέψει” κανείς το μέγεθος της θηριωδίας και μάλιστα, όπως πολύ σωστά σημείωσες, όχι από άποψη αριθμού των θυμάτων (σίγουρα πολυ λιγότερα από όσα “έφαγε” ο Πολ Ποτ), αλλά από την άποψη των κριτηρίων της επιλογής τους και του λόγου εξόντωσής τους.
    Για να μην περιοριζόμαστε στους Εβραίους, πρέπει να θυμίσουμε ότι στα στρατόπεδα αυτά εκτός από Εβραίους εξοντώθηκαν ομοφυλόφιλοι, κομμουνιστές, τσιγγάνοι, άεργοι, ζητιάνοι και άλλοι “περιθωριακοί”, οι οποίοι δεν εντάσσονταν στο πρότυπο του “άρειου” Γερμανού, το οποίο προσπαθούσε να επιβάλει το καθεστώς. Και αυτό είναι το πιο ανατριχιαστικό, ότι είχε σχεδιαστεί μία “ιδανική” κατά τα εθνικοσοσιαλιστικά πρότυπα κοινωνία, από την οποία έπρεπε να αποβληθούν και μάλιστα μέσω και της φυσικής εξόντωσής τους όσοι δεν μπορούσαν ή δεν επιθυμούσαν να ενταχθούν και προσαρμοστούν στα πρότυπα αυτά.
    Γενικά τα κύρια συναισθήματα που ένιωθα μέσα στο στρατόπεδο του Dachau – πέρα από τη φρίκη από τις μεθόδους (είχε κι εκεί τα “ντους”-θαλάμους αερίων με κανονικές ντουσιέρες στον τοίχο μάλιστα) και από τις φωτογραφίες θυμάτων βασανισμού και στοιβαγμένων πτωμάτων – ήταν αφενός το αίσθημα της αδικίας. Πόσο άδικα δηλαδή βασανίστηκαν και εξοντώθηκαν τόσοι άνθρωποι, μόνο και μόνο επειδή η καταγωγή τους ή οι προσωπικές τους επιλογές δεν ταίριαζαν/συμμορφώνονταν με το προς επιβολή πρότυπο (κάτι το οποίο βέβαια δεν θα πρέπει να μας φαίνεται τόσο ξένο και μακριά από τη δική μας κουλτούρα και νοοτροπία – αρκεί να θυμηθεί κανείς πόσες φορές έχει φάει ξύλο κάποιος επειδή π.χ. πρεσβευε κάποια άλλη άποψη ή επειδή δεν ήθελε να ασκήσει το δικαίωμά του στην απεργία). Και αφετέρου το αίσθημα της αγανάκτησης απέναντι σε όλους εκείνους που ισχυρίζονται ότι αυτά δεν συνέβησαν ποτέ και ότι είναι μια καλά οργανωμένη “συνομωσία” για την επικράτηση κάποιων στον πλανήτη… Έλεος…

    Reply
  3. καταρχας καλωστην σπεης, καιρο εχουμε να σε δουμε…

    “Για να μην περιοριζόμαστε στους Εβραίους, πρέπει να θυμίσουμε ότι στα στρατόπεδα αυτά εκτός από Εβραίους εξοντώθηκαν ομοφυλόφιλοι, κομμουνιστές, τσιγγάνοι, άεργοι, ζητιάνοι και άλλοι “περιθωριακοί”,”

    ναι και ειδικα στο Αουσβιτς αρκετοι Πολωνοι και Ρωσοι στρατιωτες. Ξεχασα το απαισιο πειραμα που εκαναν για να δοκιμασουν το Zyklon B, το αεριο δηλαδη για τους θαλαμους αεριων. Εβαλαν σε μια υπογεια φυλακη 600 ρωσους στρατιωτες και εβαλαν αεριο. Μετα απο μια μερα ανοιξαν τις πορτες και ειδαν οτι καποιοι επιζουσαν, εκλεισαν παλι τις πορτες και περιμεναν αλλη μια μερα…

    “Πόσο άδικα δηλαδή βασανίστηκαν και εξοντώθηκαν τόσοι άνθρωποι, μόνο και μόνο επειδή η καταγωγή τους ή οι προσωπικές τους επιλογές δεν ταίριαζαν/συμμορφώνονταν με το προς επιβολή πρότυπο”

    οντως αυτο ειναι ισως ενα μεγαλο θεμα και το μεγαλυτερο διδαγμα. Η αδικια ηταν τεραστια, προς κατι απλα κοριτσακια που εβλεπα σε φωτογραφιες στο Α. Και δεν μπορω να διανοηθω πως ανθρωποι δεχτηκαν ετσι ξερα την θυσια αυτων των μικρων παιδιων.

    “το αίσθημα της αγανάκτησης απέναντι σε όλους εκείνους που ισχυρίζονται ότι αυτά δεν συνέβησαν ποτέ και ότι είναι μια καλά οργανωμένη “συνομωσία” για την επικράτηση κάποιων στον πλανήτη”

    μπραβο ξεχασα να γραψω και αυτο. Οι αρνητες του Ολοκαυτωματος στηριζονται στην γελοια ιδεα οτι οσοι δεν καταγραφηκαν δεν πεθαναν! Στο Αουσβιτς-Μπιρκεναου οπως ειπα παρα πολλοι κρατουμενοι πηγαν απο το τρενο κατευθειαν στον θαλαμο αεριων και στα κρεματορια! Δεν καταγραφηκαν ποτε, ουτε θαφτηκαν, ειναι σαν να μην υπηρξαν. Αλλα ολα τα αντικειμενα που αφησαν πισω τους, οι συγγενεις τους, ακομα και τα ιδια τα πυκκνοτατα δρομολογια των τρενων ειναι πολυ καλοι μαρτυρες για τον αριθμο των θυματων…

    Κενσαι
    “Είμαι της γνώμης πως πρέπει να προχωρήσουμε.”

    ε ναι βεβαια, αλλα το ολοκαυτωμα δεν πρεπει και δεν μπορει να ξεχαστει.

    Reply
  4. Ήθελα να προσθέσω ότι παρ’όλο που νιώθω τρομερή αγανάκτηση για όσους αρνούνται όσα φρικτά έγιναν, ακόμα μεγαλύτερη αγανάκτηση νιώθω για την απαγόρευση που ισχύει σε αρκετά κράτη (π.χ. Γαλλία, Γερμανία), και τώρα τελευταία πάει να υιοθετηθεί και από την Ε.Ε., σχετικά με την άρνηση του Ολοκαυτώματος, της Αρμενικής Γενοκτονίας κλπ.
    Είναι εντελώς φασιστικό να ποινικοποιείς πεποιθήσεις, όσο χυδαίες κι αν είναι αυτές. Ο καθένας θα έπρεπε να έχει δικαίωμα να εκφράζει ελεύθερα την πεποίθησή του, ακόμα και αυτήν που μας προκαλεί αγανάκτηση ή αποτροπιασμό. Θέτοντας τέτοιες απαγορεύσεις και αντίστοιχες ποινές για τους παραβάτες, τα κράτη τιμωρούν το φρόνημα και καταλήγουν να μοιάζουν στο παράδειγμα προς αποφυγή, το οποίο θέλουν να θέσουν με αυτές τις απαγορεύσεις: οι ναζι ήταν εκείνοι που έκαιγαν βιβλία και καταδίωκαν ανθρώπους με διαφορετικές πεποιθήσεις και σίγουρα ο νομοθέτης των κρατών αυτών αντί να επιστήσει την προσοχή στα εγκλήματα των ναζί μέσω αυτών των απαγορεύσεων μάλλον κατέληξε να μιμείται τις πρακτικές τους.

    Reply
  5. Κοιτα να δεις, η αρνηση του Ολοκαυτωματος αγγιζει τα ορια της απατης (ξερω ξερω, τεχνικα δεν λεγεται απατη αλλα καταλαβαινεις).

    για την σταση της Γερμανιας στο θεμα, δεν ξερω. Πολλες ταινιες ας πουμε στην Γερμανια απαγορευονται ή αλλαζονται πληρως γιατι απαγορευονται τα ναζιστικα συμβολα! Ειναι καπως σαν να θεσμοθετειται η παροιμια “στο σπιτι του κρεμασμενου δεν μιλανε για σκοινι”. Ειμαι σιγουρα υπερ της ελευθεριας λογου και σκεψης, αλλα δεν ξερω κατα ποσο μια τετοια απαγορευση δεν ειναι στηριξιμη στην Γερμανια. Ποια ειναι τα επιχειρηματα της αλλης πλευρας? ειμαι σιγουρος οτι κατι θα εχουν να πουν…

    Reply
  6. Επισκεύτικα το Άουσβιτς τον Μάιο που πέρασε. Η αρχική του εικόνα θύμιζε κατασκήνωση για παιδιά. Το κλίμα και η φύση ήταν εκείνες τις μέρες άψογα.

    Εντός συνειδητοποιείς τη θηριωδία. Αν μπορέις να χρησιμοποιήσεις τη λέξη συνείδηση για το Άουσβιτς. Ήταν ακριβώς η έλειψη κάθε λογικής, κάθε συνείδησης, κάθε συναισθήματος. Όλα αυτά με άκρίβεια, στόχο και μέθοδο. Αυτό που καταλαβαίνεις είναι οτι η τρέλα ερχόταν στους κρατούμενους ως λογική συνέχεια αυτών που βίωναν. Έπρεπε να χάσεις τα λογικά σου για να μπορέσεις να επιβιώσεις σε αυτό το περιβάλλον.

    Εντύπωση μου έκαναν τα μηνύματα και οι ζωγραφιές στους τοίχους για την “αξία της καθαριότητας” το “ποσο καλό ειναι να πλένεσαι με άφθονο νερό¨” κτλ. Από την άλλη κρεματόρια. Ένας κόσμος που τα αντικρουόμενα μηνύματα σε κάνουν να χάνεις κάθε λογικό ειρμό. Να ζεις σε σύγχηση.

    Λένε οτι οι εβραίοι δεν επαναστάτησαν. Λάθος. Εξεγέρσεις έγιναν δύο φορές. Η δεύτερη από έλληνες και ρώσους εβραίους που ανατινάχτηκαν με δυναμίτη. Όμως αυτό που κρατούσε τους περισσότερους από την εξέγερση, ήταν η προειδοποίηση οτι θα έχαναν όλη την οικογένειά τους έτσι και έκαναν κάτι. Και βέβαια οι περισσότεροι αγνοούσαν την τύχη της οικογένειάς τους ή απλά έλπιζαν.

    Να μην ξεχνάμε οτι πολλοί δεν ήξεραν ούτε καν το όνομα Άουσβιτς ή το που ήταν αυτό γεωγραφικά. Το έμαθαν μετά. Επίσης τραγικό παράδειγμα οι εβραίοι της Κέρκυρας. 27 μέρες ταξίδι. Κανείς δεν έφτασε ζωντανός.

    Στο Άουσβιτς προσωπικά βρήκα ακόμη πιο τρομαχτικά τα πειράματα που έκαναν οι Γερμανοί στους Τσιγγάνους. Πειράματα για το πως να ζει το ανθρώπινο γένος με θαλασσινό νερο, ή χωρίς οξυγόνο. Οι ελάχιστοι που επέξησαν τρελάθηκαν.

    Θέλω να πω οτι βρίσκω ιδιαίτερα άδικη τη συζήτηση για τους Γερμανούς. Αυτό που μαθαίνει κανείς είναι οτι ο καθένας θα μπορούσε να είναι Γερμανός και ο καθένας εβραίος. Όλα ήταν θέμα ενός καλά οργανωμένου συστήματος, από το οποίο σχεδόν κανείς δεν μπορούσε να ξεφύγει από το ρόλο του.

    Για να το πάω παραπέρα: Ένα παράδειγμα για την ανθρώπινη φύση: Oι εβραίοι έφταναν τόσο εξαντλημένοι στο Άουσβιτς, που οι Γερμανοί (ήδη συναισθηματικά αποστειρωμένοι από την προπαγάνδα) δεν μπορούσαν να συνειδητοποιήσουν οτι είναι συν-άνθρωποι. Η κατάστασή τους, με βάση τη σχέση αιτίου – αιτιατού που υπάρχει και κατευθύνει το ανθρώπινο μυαλό, τους έκανε να πιστεύουν οτι “για να είναι τόσο διαφορετικοί, για να μοιάζουν λιγότερο από άνθρωποι, δεν μπορεί, για να καταλήξουν εδώ με αυτό τον τρόπο κάπου πρέπει να έχουν φταίξει” Οτι η κατάστασή τους είναι συνέπεια ίσως κάποιου έγκληματος ή φριχτής πράξης που απέδωσαν και τώρα πληρώνουν.

    Reply
  7. σευχαριστουμε για το σχολιο Μιχαλη, συμπληρωνει πολυ καλα το κειμενο μου… ειναι πολυ παρομοια τα συναισθηματα που ειχα και εγω, ειδικα το τελευταιο πραγματα με ανησυχουσε:

    οι Ες Ες στο στρατοπεδο πρεπει να εβλεπαν καθε προπαγανδα να επιβεβαιωνεται οταν ερχοντουσαν νεοι κρατουμενοι. εξαθλιωμενοι, υποβιβασμενοι σε ενα μη-ανθρωπινο καθεστως… Πραγματικα δυσκολευεσαι να πιστεψεις οτι αυτα τα πλασματα ηταν κανονικοι ανθρωποι, δυσκολευεσαι να πιστεψεις οτι δεν ειχαν απολυτως καμμια ευθυνη για αυτο που τους ετυχε…

    ΥΓ η δευτερη εξεγερση που λες ηταν μαλλον στο ενα απο τα κρεματορια ε?

    Reply
  8. ΥΓ η δευτερη εξεγερση που λες ηταν μαλλον στο ενα απο τα κρεματορια ε?

    Ελληνες και πολωνοί κρατούμενοι.

    Ενδιαφέρον κείμενο, επιφυλάσσομαι να αναφερθώ σ’αυτό στο μέλλον.

    Reply
  9. ε ναι βεβαια, αλλα το ολοκαυτωμα δεν πρεπει και δεν μπορει να ξεχαστει.

    Φυσικά και ΔΕΝ πρέπει να ξεχαστεί. Αυτό λέω κι εγώ («με σεβασμό στην Ιστορία και κέντρα πληροφόρησης για το Ολοκαύτωμα»). Απλά συμφώνησα με την παρατήρηση του SG ότι οι σημερινοί Γερμανοί δεν έχουν καμία μα καμία σχέση με αυτούς του Εθνικοσοσιαλισμού. Ίσα ίσα, τα μαθήματα της ιστορίας τους- όπως και οι ειρηνιστές Ιάπωνες- φαίνεται να τα έχουν εκλάβει πάρα πολύ καλά και πολύ περισσότερο από άλλους λαούς (πχ Τούρκους).

    Για περισσότερα περιμένω το treating του abravanel.

    Reply
  10. Ελληνες και πολωνοί κρατούμενοι.

    α ναι? Μπραβο τους παντως, πρεπει να εσωσαν αρκετες ζωες. Κατα τα αλλα να μας πεις και την γνωμη σου αν θες, ενδιαφερει.

    Reply
  11. α ναι? Μπραβο τους παντως, πρεπει να εσωσαν αρκετες ζωες. Κατα τα αλλα να μας πεις και την γνωμη σου αν θες, ενδιαφερει.

    Ούτε έναν δεν έσωσαν – πράξη απελπισίας ήταν. Κάποια στιγμή θα κάνω μια ανάρτηση για την εξέγερση, απλώς επειδή έχω πρόσβαση σε ορισμένες μαρτυρίες θα ήθελα να κάνω κάτι καλό και να επιβεβαιώσω ορισμένα γεγονότα όπως αυτό του ελληνικού εθνικού ύμνου.

    Reply
  12. κατσε, λεω οτι εσωσαν κοσμο εμμεσα γιατι ελειπε ενα κρεματοριο και δυστυχως προς το τελος του πολεμου τα κρεματορια δουλευαν συνεχως… δεν ισχυει αυτο?

    Reply
  13. Οτι μικρές ζημιές έκαναν επισκευάστηκαν – επιπλέον οι ίδιοι οι γερμανοί ανατίναξαν μερικά κρεματόρια προς το τέλος του πολέμους ωστε να μην μείνουν αποδείξεις. Προς το τέλος του πολέμου έτσι και αλλιώς με τους σοβιετικούς να πλησιάζουν μετέφεραν όλους τους κρατούμενους προς την Γερμανία με τις περίφημες Πορείες του Θανάτου.

    Reply

Leave a Comment