εε

Συντομευμενη εκδοση δημοσιευτηκε στα Νεα

Upon this battle […] depends our own British life,
and the long continuity of our institutions and our Empire.
[…] if the British Empire and its Commonwealth last for a thousand years,
men will still say, This was their finest hour.
W. Churchill

The best argument against democracy is a five-minute conversation with the average voter.
παλι, W. Churchill

Ποτέ στην ιστορία της Ευρωπαϊκής Ένωσης δεν έγινε τόση ζημιά, σε τόσο πολλούς, από τόσο λίγους. Για λίγες ψήφους λοιπόν, η Βρετανία μπαίνει στον δρόμο για το άγνωστο. Με κακή διαχείριση του ζητήματος πανευρωπαϊκά (και δεν έχουμε δει πολύ καλή ώς τώρα) τα σκοτεινά σενάρια κυριολεκτικά τρομάζουν: από διάλυση της Βρετανίας μέχρι αποσάθρωση της ΕΕ.

Read moreNot their finest hour ή οι ψεκασμενοι κερδιζουν στην πατριδα της κοινοβουλευτικης δημοκρατιας

Με τόσα που έχουν γραφτεί, πίστευα όλοι βλέπουμε ακριβώς τι διακυβεύεται στο δημοψήφισμα. Δυστυχώς άκουσα απόψεις από πολύ έξυπνους και καλλιεργημένους ανθρώπους που με τρόμαξαν. Ορίστε μια τελευταία προσπάθεια να δώσω την οπτική ενός ανθρώπου (οικονομολόγου του εξωτερικού; δεν ξέρω αν μαρέσει αυτή η ταμπέλα) που βλέπει ανήμπορος την χώρα του να ριψοκινδυνεύει ένα ιστορικό λάθος.

Ακόμα και ο θερμότερος υπέρμαχος της κυβέρνησης δεν μπορεί να αρνηθεί ότι το ερώτημα στις κάλπες της Κυριακής δεν είναι απλά αυτό που γράφεται στο χαρτί. Δεν κάνουμε ολόκληρο δημοψήφισμα, το πρώτο εδώ και 40 χρόνια, για να αποφασίσουμε σχετικά με μια τεχνική πρόταση των δανειστών (που έχουν άλλωστε αποσύρει!), αλλά για να δηλώσουμε ποιά θέλουμε να είναι η θέση της Ελλάδας, οικονομίας και κοινωνίας, τα επόμενα 40 χρόνια.

Read moreΚαι Ναι να πούμε, τα ίδια χάλια δεν θα έχουμε πάλι;

Στην τελικη ευθεια πριν τις εκλογες, εχεις την εντυπωση οτι τιποτα που γραφεται δεν εχει οριζοντα πανω απο λιγες μερες ή εστω βδομαδες. Ετσι, με την τυπικη αισθηση επικαιροτητας, χρονισμου και στρατηγικης που χαρακτηριζει το ιστολογιο μας, μου’ρθε να κανω καποιες σκεψεις με οριζοντα δεκαετιων.

Λοιπον το πιο χαρμοσυνο νεο που ακουσα για την μακροχρονια πορεια του ελληνισμου ειναι οτι, παρ’ολη την κριση, παρ’ολη την ταλαιπώρια, παρ’ολη την συγκρουση συμφεροντων με αρκετους απο τους Ευρωπαιους εταιρους μας, παρ’ολο τον πολεμο των φυλλαδων με τις αντιστοιχες γερμανικες, η μεγαλη πλειονοτητα των συμπολιτων μας παραμενει ευρωφιλη.
80% λεει ειναι υπερ του ευρώ, παρ’ολο που στα ματια πολλλων ανθρωπων το ευρω ειναι μερος του οικονομικου μας προβληματος.
Νομιζω οτι η αποφαση υπερ του ευρω ειναι ενστικτωδης, ειναι μια αποφαση υπερ της Ευρωπης.

Ειναι ξεκαθαρο νομιζω πια στην ελληνικη κοινωνια οτι η θεση μας ειναι στην Ευρωπη, οχι φιλοι της Ευρωπης, ή στο πλάι της Ευρωπης, αλλα μερος της Ευρωπης, της φιλελευθερης συγχρονης Ευρωπης, αυτης που ακολουθει δηλαδη την παραδοση του σχηματισμου που ονομαζαμε καποτε Δυτικη Ευρωπη, Εσπερια ή οπως αλλιως θελετε.

Read moreΤο κερδισμενο στοιχημα του Κωνσταντινου Καραμανλη

Δημοσιευτηκε σε λιγο διαφορετικη εκδοση στα Νεα

Κωνσταντίνος Καλλίρης – Σωτήρης Γεωργανάς

Και τι φρικτή η μέρα που ενδίδεις, (η μέρα που αφέθηκες κ’ ενδίδεις)

Την ώρα που η Κύπρος βρισκόταν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων με τους ευρωπαίους εταίρους της και λίγο πριν τελικά ενδώσει, ήρθε αντιμέτωπη με ασυνήθιστα επικριτικά σχόλια. Ο υπουργός Οικονομικών της Γαλλίας Μοσκοβισί μίλησε για μια εξωφρενική οικονομία καζίνο, τονίζοντας την απέχθεια του απέναντι στις ανεύθυνες επιλογές της Κυπριακής ηγεσίας και δήλωσε απρόθυμος να στείλει τον λογαριασμό στον ευρωπαίο φορολογούμενο. Τα ευρωπαϊκά ΜΜΕ μετέφεραν την παρεμφερή θέση της γερμανικής κυβέρνησης, σύμφωνα με την οποία η κυπριακή οικονομία είναι σάπια μέχρι το κόκκαλο. Η πρωτοφανούς σκληρότητας στάση της Ενωμένης Ευρώπης απέναντι σε ένα μέλος της αναδεικνύει ένα δομικό πρόβλημα του ευρωπαϊκού οικοδομήματος: την απουσία ενός σαφούς πλαισίου κανόνων για την αντιμετώπιση ζητημάτων τα οποία αναπόφευκτα προκαλούν σύγκρουση συμφερόντων ανάμεσα στα κράτη μέλη.

Υπό το ισχύον καθεστώς, τι συμβαίνει κάθε φορά που προκύπτει ένα τέτοιο ζήτημα; Ελλείψει κανόνων, η διαδικασία που βλέπουμε να επαναλαμβάνεται είναι περίπου η εξής: οι αρμόδιοι υπουργοί των μελών και η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, συνεπικουρούμενοι από διεθνείς οργανισμούς όπως το ΔΝΤ, διασκέπτονται υπό μεγάλη χρονική πίεση για να καταλήξουν σε μια ad hoc λύση. Οι αποφάσεις λαμβάνονται με ελλιπή πληροφόρηση και χωρίς εγγύηση οριστικής ή εστω βιώσιμης επίλυσης του προβλήματος. Στο παιχνίδι υπεισέρχονται συγκυριακά αλληλοσυγκρουόμενα εθνικά συμφέροντα και γραφειοκρατικές διαμάχες. Το αποτέλεσμα είναι οι λύσεις που προτιμώνται να μην στηρίζονται σε παγιωμένες κοινές αρχές της Ένωσης, λαμβάνοντας τελικά τον χαρακτήρα που εκάστοτε επιτάσσει η στιγμή. Είναι αναμενόμενο λοιπόν, χώρες που έτυχαν αυστηρότερης (σε κάποιες περιπτώσεις τιμωρητικής) αντιμετώπισης, να εμφορούνται από ένα βαθύ αίσθημα αδικίας. Οι λαοί της Ευρώπης δικαίως αισθάνονται ότι οι αποφάσεις για καίρια ζητήματα που τους αφορούν, λαμβάνονται πίσω από κλειστές πόρτες, με διαδικασίες που δεν αντιλαμβάνονται και κριτήρια που δεν γνωρίζουν παρα μόνο –ίσως- εκ των υστέρων.

Read moreΗ φρικτή μέρα της Κύπρου και η επόμενη μέρα της Ευρώπης

Σε μια σειρα αρθρων θελω να εξετασω ποικιλα επιχειρηματα που ακουγονται σχετικα με την συνεργασια της Ελλαδας με διεθνεις οργανισμους για την αποφυγη μιας χρεοκοπιας του ελληνικου δημοσιου. Επιγραμματικα, θελω να μελετησω την πραγματικη και ουσιαστικη αξια του Μνημονιου για την Ελλαδα

Τι εστι εθνικη κυριαρχια και γιατι πρεπει να ενδιαφερομαστε για αυτην?

Οπως το καταλαβαινω, στα πλαισια της συζητησης για την σχεση της Ελλαδας με το ΔΝΤ, την ΕΕ και την ΕΚΤ (τους τρεις οργανισμους που αποτελουν την τροϊκα δηλαδη) μιλαμε για κατι σαν εθνικη αυτονομια. Μελετουμε δηλαδη τη δυνατοτητα μιας χωρας (εθνους?) να αποφασιζει για τον εαυτο της, χωρις εξωγενεις περιορισμους.

Βρισκω οτι η συνεργασια της Ελλαδας με την τροϊκα δεν βλαπτει πραγματικα την εθνικη μας αυτονομια, ακομα λιγοτερο δε την αυτονομια των πολιτων.

Ξεκινω με το δευτερο. Δεν με ενδιαφερει τοσο η εθνικη αυτονομια, οσο η ατομικη αυτονομια. Ιδανικο για μενα ειναι καθε ανθρωπος να μπορει να εκπληρωνει τους στοχους της ζωης του ελευθερος και απερισπαστος. Η αυξημενη εθνικη αυτονομια μπορει να ενισχυει την ατομικη αυτονομια για πολλους πολιτες (οπως εκανε η επανασταση του 1821 για τους περισσοτερους Ελληνες Ορθοδοξους) μπορει και να την εμποδιζει (οπως εκανε η ιδια επανασταση για μουσουλμανους που κατοικουσαν στις εξεγερμενες περιοχες). Σε μερικες περιπτωσεις η προστασια της εθνικης κυριαρχιας/αυτονομιας μπορει να σημαινει βαρια καταπατηση της ατομικης, βλεπε ας πουμε την Λιβυη υπο τον Κανταφι.

Read moreΗ Ελλαδα επι τροϊκας: εθνικη κυριαρχια και ατοπος νομικιστικος φορμαλισμος

Παντα ημασταν εξαρτημενοι απο την συνεση των ξενων και αυτο εχει κανει την Ελλαδα μια κοινωνια με το συλλογικο μυαλο ενος βρεφους. Αλλα αν ενα μωρο δεν φαει τα μουτρα του, θα μαθει ποτε γιατι δεν πρεπει να τρεχει χωρις να προσεχει?

Διαδοχικες ελληνικες κυβερνησεις, εδω και δεκαετιες, ακολουθουν μια κουτοπονηρη, ευθυνοφοβη και εν τελει στρουθοκαμηλιστικη τακτικη. Αντι να εξηγουν τις μεταρρυθμισεις που (προσπαθουν να) κανουν ως λογικα μετρα βελτιωσης του μελλοντος μας (βλ. ασφαλιστικο, φορολογια κτλ), ως μερος της πορειας προς μια ευνομουμενη και καλοδιαχειριζομενη χωρα, τις προβαλλουν ως μετρα που μας επιβληθηκαν ανωθεν, απο καποιον μπαμπουλα, την ΕΕ, το ΝΑΤΟ, τις αγορες. Αυτο φοβαμαι οτι εχει οδηγησει σε μια εξαιρετικα ανωριμη και μυωπικη κοινωνια και εναν καχεκτικο, εσωστρεφη και συχνα ανοητο δημοσιο διαλογο.

Οι πολιτες εχουν το αισθημα οτι μαχονται συνεχως μια ανωτερη, αλλογενη Αρχη. Ο απαραιτητος βραχυπροθεσμος πονος αντι για παραπλευρο ανεπιθυμητο συμπτωμα μιας ωφελιμης μακροπροθεσμης πορειας βιωνεται ως καταναγκασμος απο καποια σαδιστικα αναλγητα πλασματα που δεν κατοικουν καν στην πατριδα μας και δεν καταλαβαινουν τα παθη μας. Τα ΜΜΕ με τις μισαλλοδοξες εντυπωσιοθηρικες σαχλαμαρες τους (βλ. την προσφατη ανταλλαγη δημοσιευματων μεταξυ χαμηλης σταθμης εντυπων σε Ελλαδα και Γερμανια) και τις μικροψυχες διαμαχες τους κανουν την κατασταση πιο δυσκολη.

Ο χειρισμος της πολυ κακης δημοσιονομικης καταστασης της χωρας μας ειναι τυπικο συμπτωμα αυτης της καταστασης.

Πολλα ΜΜΕ και πολιτες επιστρεφουν σε ξεπερασμενους μυθους και προτυπα που ηλπιζε κανεις να εχουν ξεχαστει. Αντι να αναζητηθουν οι ευθυνες μας, αντι να δουμε καταματα τα λαθη μας και να τα βελτιωσουμε αμεσα, βλεπουν την Ελλαδα ως αναξιοπαθουσα Ψωροκωσταινα που την επιβουλευονται οι σατανικες Μεγαλες Δυναμεις

Read moreΗ εξαρτηση απο την συνεση των ξενων και η ανουσια ανοησια μιας προσφυγης στο ΔΝΤ

Ειμαστε ολοι ξαδερφια στην ΕΕ, απλα δεν το εχουμε καταλαβει ακομα

[η εμπειρια της αναγνωσης σας θα ειναι ανωτερη αν ανοιγετε τους συνδεσμους στις αγκυλες σε νεο παραθυρο]

[μαεστρο παιξε ρομαντικο, αλλα εγκεφαλικο ανοιγμα]
Με την παρουσα κριση και συνακολουθη προσπαθεια για συνετισμο μας απο την ΕΕ, ειναι σιγουρο οτι θα προκυψουν αρκετες αντιευρωπαϊκες αντιδρασεις. Καποιος εφτασε να μιζερολογει οτι ο Ελληνας πρωθυπουργος εγινε νομαρχης της Ευρωπης.

Ε λοιπον, νομιζω οτι περα απο τις κινδυνολογιες, σε αυτον τον δρομο ειμαστε, εχουμε διασχισει ηδη τα μισα της διαδρομης, και πολυ καλα κανουμε:
Η Ελλαδα θα γινει μια πολιτεια της Ευρωπης, με τα πλεονεκτηματα αλλα και τις υποχρεωσεις* που αυτο συνεπαγεται, περιπου οπως μια αμερικανικη πολιτεια.

Μα τι δουλεια εχουν Ελληνες και Γερμανοι σε μια στενη Ενωση, οταν ειναι τοσο διαφορετικοι, θα αντιταξουν μερικοι ψυχραιμοι (εξ αυτων και 2-3 συνιστολογοι).

Read moreΦιλοευρωπαϊκο ή Η Ελλαδα νομαρχια της Ευρωπης