αναΜορφωση – συνΙστολογιο – Page 46 – Νομικα, οικονομικα, φιλοσοφια, επιστημες

Ο Τσιπρας πρωθυπουργος ή Τι περιμενουμε απτον Συριζα?

02/02/201525/01/2015 by S G

Μια σειρα προβλεψεων (χαζων και μη), αν βγει ο ΣΥΡΙΖΑ κυβερνηση.

Κυριως για να μπορεσω να πω σε λιγους μηνες, “σας τα παμε εμεις”, κουνωντας τον δεικτη ενοχλητικα μπροστα στην μυτη του συνομιλητη.

-Διαπραγματευσεις
Το αν και τι θα καταφερουν οι υπερδιαπραγματευτες των 5 ηπειρων και των 7 θαλασσων, το χουμε συζητησει ηδη.

Παντως, οπως ειπε και ο σναποραζ, σε συνατηση Τσιπρα με Σοϊμπλε, παιζει να ειναι η πρωτη φορα στην ζωη του Σ που θα γελασει.

Περα απο την πλακα, φυσικα θα γινουν παραχωρησεις, τις ετοιμαζουν ηδη, επιμηκυνση, ισως μειωση επιτοκιων κτλ Αυτο ειναι πολιτικα εφικτο (δεδομενου οτι κανεις φορολογουμενος δεν θελει να μας χαρισει λεφτα, αλλα λιγοι θα καταλαβουν οτι η επιμηκυνση σημαινει ακριβως το ιδιο), αυτο θελουμε και μεις ουσιαστικα, να μην πληρωνουμε πολλα καθε χρονο. Τωρα, αν θα χρωσταμε υποτιθεται ακομα σε 50 ή 70 χρονια, τι μας νοιαζει? Θα ειναι αστεια η δοση τοτε, μακαρι να μου δινανε στεγαστικα δανεια με τετοιους ορους.

Αλλα αυτο δεν θα γινει φυσικα χαρη στην οποιανδηποτε κυβερνηση βγει, αλλα χαρη στο συμφερον των εταιρων μας να μην διαλυθει η Ελλαδα. Μπορει οι ταγοι της πολιτειας μας να θελουν να τραδουδησουν my flow, my show, brought me the dough, αλλα στην πραγματικοτητα ειναι their dough, their flow, saving the show.

Μυωπικη εσωστρεφεια και μνημη χρυσοψαρου

04/02/201523/01/2015 by Σωτηρης Γεωργανας

Δημοσιευτηκε σε λιγο διαφορετικη εκδοση στο Books Journal

Αν τις εκλογές που έρχονται τις ακολουθήσει σοβαρή ζημιά για την χώρα, θα είναι πιθανότατα ατύχημα και όχι αποτέλεσμα δόλου. Είμαι έτοιμος να πιστέψω ότι σχεδόν κανείς πολίτης δεν ψηφίζει με σκοπό να διαλυθεί η χώρα, κανείς υποψήφιος δεν πολιτεύεται για να κάνει συνειδητά ζημιά. Κιόμως όλα τα σημάδια δείχνουν ότι η Ελλάδα κινδυνεύει να κάνει άλλο ένα μνημειώδες λάθος, να προσθέσει μια ακόμα μαύρη σελίδα στην οικονομική της ιστορία: το χρηματιστήριο κατέρρευσε, τουριστικές κρατήσεις ακυρώνονται, ο δείκτης οικονομικής συγκυρίας ανέστρεψε απότομα την θετική του πορεία, τα διεθνή ΜΜΕ ξέθαψαν φράσεις όπως «ελληνική τραγωδία» και το κακόηχο «grexit”.

Όταν κάποιος ετοιμάζεται να κάνει ζημιά στον εαυτό του και τους άλλους, αν δεν το κάνει επίτηδες, αναγκαστικά το κάνει λόγω κακών υπολογισμών, ίσως αποτέλεσμα διανοητικών περιορισμών. Δύο βασικούς διανοητικούς περιορισμούς βλέπω στην πολιτική συμπεριφορά μας: αδυναμία να μπούμε στο μυαλό των άλλων και να καταλαβαίνουμε τα κίνητρα τους (συνοπτικά, μυωπική εσωστρέφεια) και εξαιρετικά βραχεία μνήμη.

Το κερδισμενο στοιχημα του Κωνσταντινου Καραμανλη

21/01/201521/01/2015 by S G

Στην τελικη ευθεια πριν τις εκλογες, εχεις την εντυπωση οτι τιποτα που γραφεται δεν εχει οριζοντα πανω απο λιγες μερες ή εστω βδομαδες. Ετσι, με την τυπικη αισθηση επικαιροτητας, χρονισμου και στρατηγικης που χαρακτηριζει το ιστολογιο μας, μου’ρθε να κανω καποιες σκεψεις με οριζοντα δεκαετιων.

Λοιπον το πιο χαρμοσυνο νεο που ακουσα για την μακροχρονια πορεια του ελληνισμου ειναι οτι, παρ’ολη την κριση, παρ’ολη την ταλαιπώρια, παρ’ολη την συγκρουση συμφεροντων με αρκετους απο τους Ευρωπαιους εταιρους μας, παρ’ολο τον πολεμο των φυλλαδων με τις αντιστοιχες γερμανικες, η μεγαλη πλειονοτητα των συμπολιτων μας παραμενει ευρωφιλη.
80% λεει ειναι υπερ του ευρώ, παρ’ολο που στα ματια πολλλων ανθρωπων το ευρω ειναι μερος του οικονομικου μας προβληματος.
Νομιζω οτι η αποφαση υπερ του ευρω ειναι ενστικτωδης, ειναι μια αποφαση υπερ της Ευρωπης.

Ειναι ξεκαθαρο νομιζω πια στην ελληνικη κοινωνια οτι η θεση μας ειναι στην Ευρωπη, οχι φιλοι της Ευρωπης, ή στο πλάι της Ευρωπης, αλλα μερος της Ευρωπης, της φιλελευθερης συγχρονης Ευρωπης, αυτης που ακολουθει δηλαδη την παραδοση του σχηματισμου που ονομαζαμε καποτε Δυτικη Ευρωπη, Εσπερια ή οπως αλλιως θελετε.

Πολιτική ωριμότητα και δημοκρατία α λα Ελληνικά

21/01/201514/01/2015 by Κώστας

Το καλοκαίρι που βρισκόμουν στην Ελλάδα παρακολούθησα ολόκληρη, μη με ρωτήσετε γιατί, τη συζήτηση στη βουλή για τις μεταρρυθμίσεις που προωθούσε στη δημόσια διοίκηση ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Η στάση του ΣΥΡΙΖΑ, και συγκεκριμένα των Κωνσταντοπούλου και Λαφαζάνη, ήταν αρνητική. Αυτό που δεν κατάλαβα ήταν το γιατί. Και οι δύο παρέθεσαν κάποιους λόγους για τους οποίους, κατά την άποψή τους, η μεταρρύθμιση δεν θα έχει τα θεμιτά αποτελέσματα, αλλά παρά τις παραινέσεις του υπουργού δεν είχαν να αντιπροτείνουν κάτι. Ουσιαστικά παρέμειναν απολογητές του στατους κβο. Στην τελευταία του παρέμβαση ο Λαφαζάνης πρότεινε επιτέλους μια λύση η οποία συνοψίζεται ως, “να φύγετε εσείς για να έρθουμε εμείς”. Κατά την άποψή του το πρόβλημα δεν είναι θεσμικό, αλλά θέμα προσώπων. Οι κυβερνώντες είναι ανίκανοι ή δεν έχουν τη βούληση να λύσουν τα προβλήματα, και αν έρθουν οι του ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία θα βελτιωθούν τα πράγματα. Τι διάολο, έχει η ριζοσπαστική αριστερά τέτοιο πλεονέκτημα στην προσέλκυση ικανών στελεχών?

Ο Λαφαζάνης ήξερε τι έκανε. Το κύριο σκεπτικό του Έλληνα ψηφοφόρου επί δεκαετίες κάθε φορά που καταψήφιζε μια κυβέρνηση ήταν, “ας δούμε και τους άλλους”.

Μικρή εμπειρική έρευνα περί της λεπτής τέχνης του νομοθετείν, μέρος Γ

14/01/201513/01/2015 by Αθ. Αναγνωστόπουλος

Μετά το πρώτο και το δεύτερο μέρος της μικρής εμπειρικής μου έρευνας και έχοντας τώρα ένα αρκετά μεγάλο εμπειρικό δείγμα, μιας δεκαπενταετίας περίπου, μπορούμε να αποτολμήσουμε κάποια σχόλια σχετικά με την νομοθετική παραγωγή της Βουλής μας:

Το ποσοστό των διεθνών συμβάσεων είναι συγκλονιστικά μεγάλο.

Οι διεθνείς συμβάσεις είναι βασικά δύο ειδών: διμερείς ή πολυμερείς.

Οι διμερείς, όπως είναι προφανές από το όνομά τους, αναφέρονται σε σύμβαση μεταξύ δύο κρατών, της Ελλάδας αφενός και κάποιας άλλης χώρας, συνήθως ευρωπαϊκής, βορειοαμερικανικής ή μεσογειακής αφετέρου (οι πιο εξωτικές χώρες που συνάντησα ήταν η Ουγκάντα με τον Ν. 2852/2000 και κάτι φορολογικοί παράδεισοι της Καραϊβικής, τύπου Νήσων Καϋμάν). Οι συμβάσεις αυτές καλύπτουν ένα πλήθος θεμάτων, από συνδρομή σε ποινικές υποθέσεις μέχρι αεροπορικές μεταφορές μέχρι περιβαλλοντικές καταστροφές μέχρι πολιτιστικές ανταλλαγές μέχρι αποφυγή διπλής φορολογίας μέχρι δικαστική συνδρομή και ό,τι άλλο. Με λίγα λόγια, είναι φρικτά και βαρετά γραφειοκρατικά κείμενα της υπαλληλίας του ΥπΕξ, που δεν αφορούν απολύτως κανένα (πλην κάποιων εξαιρέσεων, όπως ο Ν. 3558/2007 για τον μακαρίτη αγωγό Πύργου-Αλεξανδρούπολης). Σπανιώτερα, έχουν ευρύτερη πολιτική σημασία, όταν σηματοδοτούν μια νέα περιφερειακή συμμαχία, όπως ο Ν. 3786/2009 για την οικονομική και τεχνολογική συνεργασία με το Κατάρ.

Ελάχιστα καλύτερα είναι τα πράγματα με τις πολυμερείς συμβάσεις, συνήθως στο πλαίσιο του ΟΗΕ ή κάποιου από τους θυγατρικούς οργανισμούς του, π.χ. Γιούνισεφ (αλλά και άλλων, του Συμβουλίου της Ευρώπης ή του ΝΑΤΟ π.χ.). Ενίοτε παρουσιάζονται εδώ συμβάσεις με κάποιο πραγματικό διακύβευμα και ευρύτερη νομική σημασία, με πολιτικές προεκτάσεις ή ηθικό προβληματισμό, όπως το Καταστατικό του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου (Ν. 3003/2002), το Πρωτόκολλο του Κιότου (Ν. 3017/2002), η Σύμβαση κατά της φαρμακοδιέγερσης (Ν. 3516/2006) ή η Σύμβαση του Συμβουλίου της Ευρώπης για θέματα αστικού δικαίου περί διαφθοράς (Ν. 2957/2001).

Βαθυστόχαστη πολιτική ανάλυση περί των επερχόμενων εκλογών

12/01/201510/01/2015 by Αθ. Αναγνωστόπουλος

Γιατί, ως γνωστόν, ρηχοστόχαστες εγώ δεν κάνω. :-)

Σήμερα, όπως και το 12, οι αντιμνη ξέρουν τι να ψηφίσουν: οι αριστεροί ΣΥΡΙΖΑ, ΚΚΕ κλπ, οι δεξιοί ΑΝΕΞΕΛ, ΛΑΟΣ (κατεβαίνουν αυτοί ή επέστρεψαν στην πολυκατοικία;) ή ακόμα και ΧΑ. Πολύ ωραία.

Το πρόβλημα, όπως και το 12, το έχουν οι μνη.

Η δική μου εκτίμηση για όσους περιφέρονται πέριξ του κέντρου είναι η εξής:

Το 12 υπήρχε πράγματι επιχείρημα κατά της ψήφου σε μικρό κόμμα: ότι δεν θα έμπαινε στην Βουλή. Το επιχείρημα αυτό εξελίχθηκε φυσικά σε αυτοεκπληρούμενη προφητεία, με αποτέλεσμα να μην βρούμε την ψήφο μας τον Μάιο 12, αλλά να ψηφίσουμε όλοι ΝΔ, ελέω εκλογικού νόμου. Αν ήξερα ότι θα συνέβαινε αυτό, που το υποψιαζόμουνα φυσικά έντονα, μπορεί και να ψήφιζα κάτι άλλο, πιο κοινοβουλευτικό.

Το επιχείρημα αυτό δεν ισχύει όμως σήμερα, γιατί στην Βουλή θα υπάρχη το Ποτάμι (και το ΠΑΣΟΚ, αν επιμένετε παραδοσιακά). Υπάρχει δηλαδή ένα κόμμα που μας παρέχει σχετική ασφάλεια για να το ψηφίσουμε, έστω με τον Τατσόπουλό του, πάντως όχι με Βορίδη, Πλεύρη, Γεωργιάδη από την μια και Γιακουμάτο, Ντινόπουλο, Βούλτεψη από την άλλη. Μια ευπρόσωπη επιλογή. Ο χειρότερος υποψήφιος του Ποταμιού είναι ο Ψαριανός ή ο Τατσόπουλος ξερωγώ. Ο χειροτερος του ΣΥΡΙΖΑ; Ο χειρότερος της ΝΔ; Τι να λέμε τώρα.

Ραχήλ/γερά/για την Αριστερά! (δημώδες)

Τον σταυρό σας ζητεί η Ραχήλ Μακρή. Δεν έχει αρκετούς.

Εβδομαδιαιος Καρολος και Ελευθερια Εκφρασης

09/01/201509/01/2015 by S G

Ειμαι ενστικτωδώς εναντιος στις μαζικες κινησεις και αντιδρασεις. Οχι τοσο απο ελιτισμο, οσο απο κυνισμο, σκεπτικισμο, ταση να φοβαμαι την συμβατικη σκεψη. Οταν καποιος ξεκιναει “ολοι ξερουμε”, υποψιαζομαι οτι τιποτα δεν ξερουμε.

Διαβασα ομως, σχετικα με την φρικτη σφαγη στο Charlie Hebdo, ενα επιχειρημα που με επεισε: οσοι δεν παλευουμε συνεχως υπερ της ελευθεριας εκφρασης, αφηνουμε γυμνους και απροστατευτους, στο προσκηνιο, αυτους που παλευουν για μας. Εκτεθειμενους στις φωνες, απειλες, στην τυφλη οργη εκεινων που νομιζουν οτι εχουν δικαιωμα να μας πουν τι θα λεμε και τι θα σκεφτομαστε (ειτε ειναι ανεγκεφαλοι οπαδοι της σαρια, ειτε αμορφωτοι πουριτανοι στην ζωνη της Βιβλου των ΗΠΑ, ειτε ελληνορθοδοξοι Ταλιμπαν).

Φυσικα αυτοι που αποφασιζουν να παρουν οπλα και να δολοφονησουν ανθρωπους για ενα σκιτσο, δεν ειναι κανονικοι ανθρωποι, ουτε καν αντιπροσωπευτικα δειγματα των φανατικών κοινοτητων απο τις οποιες ξεπηδουν. Αλλα οπως και να εχει, απο καποιον επηρεαζονται, καποια (παρανοϊκη) ιδεολογια ακολουθουν, καποια (απαισια) λογικη εχουν οι πραξεις τους και καποιον απωτερο σκοπο επιτελουν.

Σε αυτους λοιπον που συνδαυλιζουν το μισος (συχνα χωρις να ξερουν που θα φτασει), τους μυαλωμενους μεντορες της αμυαλης βιας, πρεπει να απαντησουμε: ειμαστε περισσοτεροι και ανθεκτικοτεροι απ’οτι νομιζετε. Για καθε δολοφονο που υποκινειτε να τιμωρησει μια απλη πραξη ελευθερης εκφρασης (ενα απλο σκιτσο διαολε!), θα αναδημοσιευουμε 10.

(α κοιταξτε πως λειτουργει και η ελευθερια εκφρασης: αν προσβαλεστε ευκολα, απλα μην διαβαζετε παρακατω!)