οικονομικα

Δημοσιευτηκε σε ελαφρως διαφορετικη εκδοση στα Νεα

Πως γίνεται αυτή η κυβέρνηση να συνεχίζει να’χει κάποια πολιτική αποδοχή; Και γιατί κριτική και παραιτήσεις, όπως του Γ. Σακελλαρίδη, έρχονται για ελάσσονες λόγους;

Περίεργα δουλεύει ο ανθρώπινος εγκέφαλος. Ακόμα και το χειρότερο τραύμα, μπορεί να ξεπεραστεί με τον χρόνο. Ειδικά αν σε απασχολούν συνεχώς νέα τραύματα, ταχύτατα ξεχνάς τα παλιά. Αν μάλιστα η πηγή του τραύματος είναι κρυφή και η διαδικασία τραυματισμού περίπλοκη, μπορεί να μην το προσέξεις καν την στιγμή που τραυματίζεσαι. Να δεις μόνο τα συμπτώματα, να ξεχαστείς μέσα στα συνεχή προβλήματα που φέρνουν, και να μην αναζητήσεις ποτέ την πραγματική αιτία.

Έτσι εξηγείται πώς δεν καταρρέει ακόμα η συγκυβέρνηση. Και μάλιστα, πώς φθείρεται για παραπτώματα, για γρατζουνιές και όχι για τα πολύ βαρύτερα τραύματα που προκάλεσε.

Read moreΤο δάσος της οικονομικής καταστροφής και τα δεντράκια της καθημερινής ανικανότητας

Δημοσιεύτηκε σε λίγο διαφορετική έκδοση στο protagon.gr

Mια προσωπική ιστορία: πριν κάποια χρόνια, πετούσα από το Οχάϊο προς Αθήνα, μέσω Νέας Υόρκης και Λονδίνου. Ταξιδεύοντας ώρες –όχι για ευχάριστο λόγο- και ξενυχτισμένος, επιβιβάστηκα στο Λονδίνο για το τελευταίο κομμάτι της πτήσης. Δίπλα μου, μια νέα Ελληνίδα, υγιής και προφανώς ξεκούραστη. Στα 10-15 λεπτά πτήσης άρχισε να στριφογυρίζει δυσανασχετώντας, στα 30 λεπτά πτήσης ξεστόμισε την απίστευτη ατάκα: «άντε, πότε θα φτάσουμε!» Ίσως ήταν η ιδέα μου, αλλά νομίζω ότι όσοι γύρω της είχαμε τουλάχιστον 10ωρο ταξίδι από Αμερική στην πλάτη, δεν πιστεύαμε τα αυτιά μας. Μεμονωμένη περίπτωση, σκεφτόμουν, μέχρι που προσγειωθήκαμε και επαναλήφθηκε ευθύς ο γνώριμος σουρεαλιστικός χορός, σχεδόν όλοι οι Έλληνες να λύνουν ζώνες και να τινάζονται απ’τις θέσεις τους σαν ζεματισμένοι, ενάντια στους διεθνείς κανονισμούς, στοιχειώδεις σκέψεις προνοητικότητας αλλα και τις ατελείωτες παρακλήσεις των αεροσυνοδών.

Ο Άγγελος Βλάχος (ενορατικός διπλωμάτης, συγγραφέας και ανιψιός του ιδρυτή της «Καθημερινής») έλεγε ότι είμαστε λαός με πολλά χαρίσματα και λίγες αρετές. Αγνοούμε σε τι βαθμό ισχύει, μια και οι σχετικές επιστήμες μόλις τώρα αρχίζουν να μετράνε σωστά τέτοια χαρακτηριστικά και την αλληλεπίδραση τους σε κοινωνικόοικονομικό επίπεδο. Υπάρχει όμως ισχυρή υπόνοια ότι η υπομονή και η στωϊκότητα δεν ανήκουν στις αρετές μας.

Read moreΗ Ανυπομονησία των Ελλήνων και η κρίση που δεν ήταν αναγκαία

Με τόσα που έχουν γραφτεί, πίστευα όλοι βλέπουμε ακριβώς τι διακυβεύεται στο δημοψήφισμα. Δυστυχώς άκουσα απόψεις από πολύ έξυπνους και καλλιεργημένους ανθρώπους που με τρόμαξαν. Ορίστε μια τελευταία προσπάθεια να δώσω την οπτική ενός ανθρώπου (οικονομολόγου του εξωτερικού; δεν ξέρω αν μαρέσει αυτή η ταμπέλα) που βλέπει ανήμπορος την χώρα του να ριψοκινδυνεύει ένα ιστορικό λάθος.

Ακόμα και ο θερμότερος υπέρμαχος της κυβέρνησης δεν μπορεί να αρνηθεί ότι το ερώτημα στις κάλπες της Κυριακής δεν είναι απλά αυτό που γράφεται στο χαρτί. Δεν κάνουμε ολόκληρο δημοψήφισμα, το πρώτο εδώ και 40 χρόνια, για να αποφασίσουμε σχετικά με μια τεχνική πρόταση των δανειστών (που έχουν άλλωστε αποσύρει!), αλλά για να δηλώσουμε ποιά θέλουμε να είναι η θέση της Ελλάδας, οικονομίας και κοινωνίας, τα επόμενα 40 χρόνια.

Read moreΚαι Ναι να πούμε, τα ίδια χάλια δεν θα έχουμε πάλι;

Δημοσιευτηκε σε λιγο διαφορετικη εκδοση στο protagon

Πολλοί Έλληνες και ξένοι οικονομολόγοι δε μπορούν να καταλάβουν το οικονομικό επιτελείο της Ελληνικής κυβέρνησης. Όταν οι έτεροι συμμετέχοντες στην ‘Ευρωομάδα’ των υπουργών οικονομικών περίμεναν προτάσεις με αριθμούς, οι Έλληνες έδιναν γενικόλογες διαλέξεις για τη φύση της Ευρωπαϊκής ενοποίησης. Δεν είναι λίγες οι φορές που οι οικονομολόγοι στους οποίους η Ελληνική κυβέρνηση έχει δώσει τις τύχες της χώρας χρησιμοποίησαν φράσεις όπως «η τρόικα είναι ένας φαιδρός θεσμός», εξοργίζοντας τους άλλους υπουργούς οικονομικών.

Όσο ο χρόνος περνά, το επίπεδο συνεννόησης δείχνει να χειροτερεύει και η πιθανότητα να βρεθούμε εκτός ευρωζώνης από ένα ατύχημα μεγαλώνει. Η ένταση με τους ισχυρούς της Ευρώπης φτάνει σε οριακά επίπεδα.

Read more‘Οικονομικά με ποίηση’, ή πώς να χάνεσαι στη μετάφραση και να βαδίζεις προς το Graccident

Οι αγορές έχουν τη δυνατότητα να τιμολογούν σε πολύ σύντομο χρόνο τόσο τις εξελίξεις όσο και τις συνθήκες μιας οικονομίας. Αυτό το κάνουν άλλοτε σωστά, και άρα αποτελεσματικά, άλλοτε δε μυωπικά και ως εκ τούτου στρεβλωμένα. Θεωρητικά τα κριτήρια τους είναι συνυφασμένα με την δυνητική απόδοση και τον αναλαμβανόμενο κίνδυνο. Ωστόσο, πριν την έναρξη της ελληνικής κρίσης η εικόνα που είχαν για την ελληνική οικονομία ήταν μυωπική, με αποτέλεσμα μετέπειτα και καθ’ όλη την διάρκεια της κρίσης να ψάχνουν για νέες ισορροπίες. Αυτή η αναζήτηση οδήγησε στη βίαιη αναπροσαρμογή τους, με την κίνηση των αγορών να είναι απότομη, αλλά και αποτελεσματική, αφού έθεσαν νέα επίπεδα ισορροπίας κινδύνου και απόδοσης στις αποδόσεις τόσο των ελληνικών ομολόγων, όσο και των μετοχών.

Read moreΤο κόστος της αναποφασιστικότητας

Δημοσιευτηκε σε λιγο διαφορετικη εκδοση στο capital.gr

Το ευκολότερο πράγμα που μπορούσαν να κάνουν οι Ρωμαίοι αυτοκράτορες για να κερδίσουν την εύνοια του πλήθους, ήταν να προσφέρουν δωρεάν άρτο και θεάματα. Εκστασιαζόταν ο όχλος, έσβηναν οι επαναστατικές σκέψεις — λίγοι θυμόντουσαν ότι τα δώρα που μοιράζει ο αυτοκράτορας δεν βγήκαν από την προσωπική του τσέπη, αλλά από τον μόχθο εκατομμυρίων ανθρώπων, τον οποίο έκλεβε χωρίς πολλές περιστροφές. Ευτυχώς οι πολιτείες μας έχουν προχωρήσει πολύ από τότε, οι πολίτες έχουν αυξημένη προστασία απέναντι στην αυθαιρεσία του κράτους (χάρη και στην ΕΕ!) και αυξημένη μόρφωση για να καταλαβαίνουν ότι δεν υπάρχει ενέργεια εκ του μηδενός, όλα κάπως πληρώνονται. Φαίνεται όμως να έχει παραμείνει η εντύπωση σε κάποιους πολίτες ότι οι «παροχές» που μοιράζει ένας ηγέτης είναι από την δική του τσέπη. Και η ύψιστη μορφή παροχών, στον στίβο του λαϊκισμού, είναι αυτές που παρέχονται εντελώς δωρεάν.

Read moreΗ απατηλή γοητεία του δωρεάν και η υποκρισία της «κοινωνικής ευαισθησίας» μας

Παλι τα ιδια, παλι κινδυνευουμε απο ελεγχους στην κινηση κεφαλαιων, κατασχεση καταθεσεων ή ακομα και εξοδο απο την Ευρωζωνη. Αυτα δεν τα λεω για να κινδυνολογησω, δεν θα επιχειρηματολογησω καν σχετικα, αλλα επειδη με ρωτανε πολλοι που αισθανονται τετοιο κινδυνο τι να κανουν*. Ακομα και αν οι αλλοι νομιζουν οτι ειναι βρεγμενοι και δεν φοβουνται την βροχη, οι πιο προνοητικοι απο μας ψαχνουν για αδιαβροχο. Θα προσπαθησω λοιπον να δωσω μια καλη, φιλελληνικη, φιλοευρωπαϊκη και φιλικη στην τσεπη επενδυτικη συνταγη. Ολα οσα πω βεβαια, με την σαφη προειδοποιηση οτι δεν φταιω αν χασετε λεφτα, εκτιμησεις κανω, βασισμενος στην ιδια πληροφορια που εχουμε ολοι μας.

Ποιος να επενδυσει
Αν εχει καποιος πανω απο 2000-5000 ευρω στην τραπεζα και δεν τα χρειαζεται αμεσα, πρεπει να σκεφτει τις επενδυτικες του επιλογες (ναι και με πεντε χιλιαρικα μπορεις να κανεις επενδυσεις και να αυξησεις το κεφαλαιο σου). Σε καμμια εποχη δεν ειναι η εξυπνοτερη επενδυση να τα’χεις ολα σε καταθεσεις, σημερα με τα αστεια επιτοκια καταθεσεων και τους κινδυνους που αναφερα, ειναι ακομα πιο χαζο.

Πως να επενδυσει
Η αποσυρση των καταθεσεων και απλα φυλαξη σημαντικων ποσων σε ρευστο καπου στο σπιτι, δεν ειναι απλα γελοια (2015 εχουμε!), δεν ειναι απλα μη προσοδοφορα, δεν σε κανει απλα στοχο για ληστες, αλλα ειναι και αντικοινωνικη.

Read moreΑδιαβροχος και πατριωτικος επενδυτικος οδηγος