Το δάσος της οικονομικής καταστροφής και τα δεντράκια της καθημερινής ανικανότητας

Δημοσιευτηκε σε ελαφρως διαφορετικη εκδοση στα Νεα

Πως γίνεται αυτή η κυβέρνηση να συνεχίζει να’χει κάποια πολιτική αποδοχή; Και γιατί κριτική και παραιτήσεις, όπως του Γ. Σακελλαρίδη, έρχονται για ελάσσονες λόγους;

Περίεργα δουλεύει ο ανθρώπινος εγκέφαλος. Ακόμα και το χειρότερο τραύμα, μπορεί να ξεπεραστεί με τον χρόνο. Ειδικά αν σε απασχολούν συνεχώς νέα τραύματα, ταχύτατα ξεχνάς τα παλιά. Αν μάλιστα η πηγή του τραύματος είναι κρυφή και η διαδικασία τραυματισμού περίπλοκη, μπορεί να μην το προσέξεις καν την στιγμή που τραυματίζεσαι. Να δεις μόνο τα συμπτώματα, να ξεχαστείς μέσα στα συνεχή προβλήματα που φέρνουν, και να μην αναζητήσεις ποτέ την πραγματική αιτία.

Έτσι εξηγείται πώς δεν καταρρέει ακόμα η συγκυβέρνηση. Και μάλιστα, πώς φθείρεται για παραπτώματα, για γρατζουνιές και όχι για τα πολύ βαρύτερα τραύματα που προκάλεσε.

Στελέχη πρώτης γραμμής παραιτούνται για να μην ψηφίσουν τα «προαπαιτούμενα» (που ξέραν εκ των προτέρων ότι απαιτούνται!), ο λαός ξεσηκώνεται για το πως ακριβώς χαρακτήρισε ένας υπουργός μια σφαγή εκατοντάδων χιλιάδων συνανθρώπων μας (λες και η ονομασία αλλάζει το έγκλημα ή την συμπόνοια μας) και η όλη «οικονομική» συζήτηση στα ηλεκτρονικά μέσα εξαντλείται στο αν ο φόρος στο κρασί θα ανέβει λίγα λεπτά, αν θα πέσει λίγο ο φόρος στα παλιά ΙΧ.

Χωρίς να παραγνωρίζω την ζημιά απ’τις μικρές καθημερινές αστοχίες της κυβέρνησης, μάλλον χάνουμε το δάσος, της βαθιάς και καθολικής οικονομικής καταστροφής. Όταν κριθούν από την ιστορία οι ταγοί της πολιτείας, δεν θα κριθούν για μικροαλλαγές σε φόρους, πόσες καθαρίστριες προσέλαβαν σε εντελώς ακατάλληλες θέσεις, ή ακόμα για πρωτοκλασάτες διπλωματικές γκάφες, αλλά για το πως συνέβαλαν στο μεγάλο πρόβλημα της εποχής, στην λαβωμένη ευημερία των Ελλήνων.

Δύσκολα βρίσκεις στην πρόσφατη ελληνική ιστορία τόσο μικρή ομάδα ανθρώπων που με τόσο λίγες και συγκεκριμένες πράξεις έκαναν τόσο κακό στην εθνική ευημερία. Ο πιθανότατα χειρότερα καταρτισμένος πρωθυπουργός της μεταπολίτευσης, με το πιθανότατα ιδεοληπτικότερο οικονομικό επιτελείο, κατάφεραν με τρεις συνειδητές αποφάσεις τους να ξαναρίξουν την χώρα σε ύφεση για κάπου 18 μήνες. Από μικρή αλλά επιταχυνόμενη ανάπτυξη που είχαμε το 2014, με πρόβλεψη ισχυρής ανάπτυξης το 2015-2016 κάπου 7%, τώρα η ίδια η κυβέρνηση προβλέπει συνολική ύφεση σχεδόν 2% φέτος και του χρόνου.

Προώρες εκλογές, διαπραγμάτευση και κεφαλαιακοί έλεγχοι, κινήσεις που ήταν 100% στο χέρι της κυβερνητικής ομάδας, ευθύνονται για άμεση καταστροφή εισοδήματος των Ελλήνων άνω των 20 δις, δηλ. κάπου 20.000 ευρώ για κάθε Έλληνα! Δεν μιλάμε για σπατάλες εδώ και κει, ή για κάποιον επιπλέον δανεισμό από τους εταίρους (που ξαφνικά δεν είναι πια επαχθής), αλλά για παραγωγή που καταστράφηκε ανεπιστρεπτί, ανθρώπους που θα μείνουν άνεργοι για ακόμα δύο χρόνια, πολύτιμα χρήματα που εξαφανίστηκαν από τις τσέπες μας για πάντα.

Μ’όλα αυτά, είναι κατόρθωμα της κυβέρνησης (ή δείγμα θεμελιώδους αδυναμίας του εγκεφάλου μας) ότι ασχολούμαστε με τις μικρογκάφες της. Αλλά τελικά στην ιστορία δεν κρίνεσαι για ελλιπείς γνώσεις γεωγραφίας, αλλά για το πως επηρέασες τις ζωές των πολιτών που υπηρετείς. Και εκεί είναι τα μεγάλα κρίματα για τα οποία θα λογοδοτήσουν.

———————–

ΥΓ Και φυσικα οσοι παραιτουνται τωρα για τριχες, δεν απαλλασσονται απο τις ευθυνες τους για τα εγκληματα ως τωρα. Ειδικα ο ΓΣ ειναι λιγο περιπτωση: χωνουμε βαθια το μαχαιρι στην καρδια, αλλα γκρινιαζω μετα επειδη δεν περιποιουνται το πτωμα.