Νομικα, οικονομικα, φιλοσοφια, επιστημες
Λίγες ημέρες πριν το αμερικανικό Ανώτατο Δικαστήριο δημοσίευσε την σημαντική απόφαση Δήμος Ελλάδος κατά Γκάλλογουεϊ κ.λπ..
Η Γκρης λοιπόν μόνο τυχαίο όνομα δεν έχει. Ωνομάστηκε έτσι προς τιμήν του εθνικοαπελευθερωτικού μας αγώνα, που μαινόταν το 1822, όταν ιδρύθηκε η πόλη αυτή στο άλλο ημισφαίριο. Συγκινητικό ε;
Σκεφτόμουνα…
Πολλοί θαυμάζουν τον Κεμάλ Ατατούρκ, μεταξύ άλλων και για τις θρησκευτικές του μεταρρυθμίσεις. Καλύτερα, για την αυστηρή εκκοσμίκευση του νέου τουρκικού κράτους που ίδρυσε από το Ισλάμ. Και κατ’ επέκτασιν, θρηνωδούν που κάτι παρόμοιο δεν συνέβη στην Ελλάδα την ίδια περίπου περίοδο ή και αργότερα.
Όχι από τον κοντό, αλλά από τον λαιμό θέλουν να βγάλουν τον σταυρό οι νεοεικονομάχοι ευπρεπιστές.
Τελευταίο θύμα της ουδετερόθρησκης σαχλαμάρας υπήρξε μια Νορβηγίδα τηλεπαρουσιάστρια, η Siv Kristin Sællmann [πώς προφέρεται αυτό;]:
Η κυρία παρουσιάζει τις ειδήσεις στην νορβηγική δημόσια τηλεόραση [έτσι, έτσι, οι σοβαρές χώρες έχουνε κρατικές ειδήσεις!]. Προ ημερών ο αντιπρόσωπος του εργοδότη της την μάλωσε επειδή φόρεσε κατά την παρουσίαση του δελτίου τον ως άνω σταυρό. Πρόκειται προφανώς για δράκουλα που φοβάται μήπως λειώση από το σημείο του σταυρού, αλλά, για να καλυφθή, της είπε τάχα ότι η πολιτική της εταιρείας είναι οι παρουσιαστές να μην φοράνε θρησκευτικά σύμβολα.
Έλα ρε, σοβαρά.
Καταρχάς κοιτάξτε καλά αυτές εδώ τις εκπληκτικές εικόνες.
Οι εικόνες είναι σκληρές. Όχι πιο σκληρές από εκείνες που έχει δει όποιος έχει παρευρεθή στην σφαγή του πασχάλιου αμνού, αλλά τέλος πάντων σκληρές.
Μεσαίωνας, βαρβαρότητα, σκοταδισμός και τα λοιπά. Τόση πίστη και ενέργεια σπαταλημένες σε ακατανόητα, για εμάς, πράγματα. Μα τι είδους άνθρωποι κάνουνε τέτοια πράγματα;
Είναι κάτι σκαγιωμένοι τύποι, που τους λένε Ραελιανούς. Αυτοί λοιπόν πιστεύουνε, λέει, ότι ο πολιτισμός στην Γη δημιουργήθηκε από εξωγήινους, τους οποίους οι τότε ημιβάρβαροι πρόγονοί μας θεώρησαν θεούς, δαίμονες ή αγγέλους. Και ότι κάποια μέρα οι ιπτάμενοι δίσκοι θα ξαναέρθουν και τότε οι Ραελιανοί θα τους καλωσορίσουν σε μια Πρεσβεία που θέλουν να χτίσουν. Ή κάτι τέτοιο. Διαβάστε τα μόνοι σας.
Εντάξει, οι τύποι είναι ηλίθιοι, δεν τίθεται θέμα (βασικά, μου μυρίζει μηχανή για να χτυπάνε γκόμενες, τέλος πάντων…). Αλλά έχουν και δικαιώματα.
Read moreΤο Ιδεοδικείο του Στρασβούργου VIΙ: μικροί πράσινοι Ραελιανοί
Ανυπομονώντας να παρακολουθήσω την σημερινή εκδήλωση της Ελληνικής Ένωσης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου, σκέφτηκα να γράψω δυο πράγματα για το αδίκημα της καθύβρισης θρησκευμάτων, που τόσο επίκαιρο έγινε τον τελευταίο καιρό, αφενός λόγω της υπόθεσης Παστίτσιου, αφετέρου λόγω της παράστασης Corpus Christi στο θέατρο Χυτήριο.
Καταρχάς, να θυμηθούμε τι λέει ο ελληνικός ΠΚ στο άρ. 199:
Όποιος δημόσια και κακόβουλα καθυβρίζει με οποιονδήποτε τρόπο την Ανατολική Ορθόδοξη Εκκλησία του Χριστού ή άλλη θρησκεία ανεκτή στην Ελλάδα τιμωρείται με φυλάκιση μέχρι δύο ετών.
Έχουμε ένα αδίκημα λοιπόν πολύ ευρύ (“με οποιονδήποτε τρόπο”), με ένα δυσεξιχνίαστο υποκειμενικό στοιχείο του αδίκου (“κακόβουλα”, υπάρχουν δηλαδή και καλόβουλες καθυβρίσεις;) και, κυρίως, με ένα πολύ ύποπτο προστατευόμενο έννομο αγαθό: την θρησκευτική ειρήνη.
Το μόνο εύκολο είναι να αρχίσουμε να ουρλιάζουμε: “Μεσαίωνας! Μεσαίωνας!” Όντως, ψιλομεσαίωνας είναι. Αλλά έχουμε εκλεκτή συντροφιά μαζί μας.
Some thoughts on Californian religion, politics and, yes, some amateur theology too.
a. Ever heard of this one?
So, some ECHR judge walks into a classroom and meets the teacher. She has a PhD in Science. But she wears a headscarf. Sad, but true.
This is no joke though. If she were a teacher in some european countries, say Switzerland, she would have been ordered prohibited to do so. The authorities would have insisted on the secular character of the state. On the strict separation between public space and private convictions. On the need to preserve religious harmony. On the possibly proselytising effect of her wearing the headscarf. On the freedom of conscience and religion of very young children.
What a bunch of No. 2. I say, wear and let wear!
