Σωτήρης Γεωργανάς (Senior Lecturer Οικονομικών στο Royal Holloway-Πανεπιστήμιο του Λονδίνου) και Κωνσταντίνος Καλλίρης (δικηγόρος και Διδάκτωρ του Παν/μίου της Οξφόρδης)
Δημοσιευτηκε σε λιγο διαφορετικη εκδοση στα Νεα, ως Οπερα αντι για Σαπουνοπερα.
Όταν κατακαθίσει ο κουρνιαχτός που προκάλεσαν οι μαύρες οθόνες και η διαδικασία με την οποία καταργήθηκε αιφνιδιαστικά η ΕΡΤ, το ελληνικό κράτος θα κληθεί να πάρει μία πολύ σοβαρή απόφαση για το μέλλον της δημόσιας ραδιοτηλεόρασης. Η απόφαση αυτή, είναι απαραίτητο να στηριχθεί σε ορισμένες βασικές αρχές που αφορούν τόσο τις υποχρεώσεις του κράτους προς του πολίτες όσο και τη δίκαιη κατανομή των πεπερασμένων πόρων που διαθέτει. Η ένταση που κυριάρχησε στο δημόσιο διάλογο επιβάλλει, πριν σκιαγραφήσουμε τις αρχές αυτές, να σταθούμε κριτικά σε δύο κεντρικά επιχειρήματα: το ένα αναφέρεται στα δικαιώματα και το άλλο στις προτιμήσεις των πολιτών.
Λέγεται, κατ’ αρχάς, ότι η κατάργηση της ΕΡΤ παραβιάζει την ελευθερία της έκφρασης, τόσο των εργαζομένων όσο και όσων ενημερώνονται από αυτήν. Τούτη όμως είναι μία πρόχειρη προσέγγιση της έννοιας «ελευθερία». Η μεν αρνητική ελευθερία εξασφαλίζεται με την απουσία εξαναγκαστικής παρεμβολής: όταν δεν με εμποδίζουν να κάνω κάτι, είμαι ελεύθερος να το κάνω. Το κλείσιμο της ΕΡΤ δεν καταργεί την αρνητική ελευθερία της έκφρασης, διότι εξακολουθούμε να είμαστε όλοι ελεύθεροι να πούμε την άποψή μας, με τις δικές μας δυνάμεις. Όπως έλεγε ο Ελβέτιος, η ελευθερία δεν συνίσταται στο να μπορεί να πετάει ο άνθρωπος σαν αετός και να κολυμπά σαν δελφίνι.
Η δε θετική ελευθερία εξαρτάται από τα μέσα που διαθέτω: χρειάζομαι επιλογές για να είμαι ελεύθερος. Χωρίς ΕΡΤ, έχουμε μία επιλογή λιγότερη, γεγονός που θα μπορούσε να καταργεί τη θετική ελευθερία έκφρασης των μεν και ενημέρωσης των δε. Αλλά δεν είναι έτσι: είναι παράλογο να υποστηρίζει κανείς ότι για να είναι ελεύθερος να εκφράζεται ή να ενημερώνεται θα πρέπει να μπορεί να το κάνει μέσω ΕΡΤ. Αυτό που μπορούμε να αξιώσουμε είναι αρκετές επιλογές έκφρασης/ενημέρωσης και όχι κάθε δυνατή ή μία συγκεκριμένη επιλογή. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι στην εποχή μας έχουμε στη διάθεσή μας πληθώρα μέσων τόσο για την έκφραση όσο και για την ενημέρωσή μας. Το κράτος υποχρεούται να φροντίζει να εξακολουθούμε να τις διαθέτουμε, αλλά δεν καταργεί την ελευθερία έκφρασης κλείνοντας την ΕΡΤ.
Όμως, η δημοκρατία, αφού εξασφαλίσει τον σεβασμό στις ελευθερίες των πολιτών, οφείλει να διανείμει τους πόρους ανάλογα με τις προτιμήσεις τους.
Το ετήσιο τέλος υπερ του οργανισμού κόστιζε στους Έλληνες περίπου 300 εκ ευρώ. Σε εποχές που κάθε επιπλέον ευρώ φορολογίας είναι ιδιαιτέρως οδυνηρό, πώς μπορούμε να ξέρουμε αν οι πολίτες όντως θέλουν να ενισχύουν τόσο την ΕΡΤ;
Μια εύκολη λύση στο πρόβλημα των κρατικών επιδοτήσεων που κυκλοφόρησε και στον δημόσιο διάλογο είναι να υπολογίζουμε την τρέχουσα ζήτηση για την επιδοτούμενη δραστηριότητα. Πόσοι Έλληνες βλέπουν ΕΡΤ; Η τηλεθέαση όντως αποκαλύπτει κάτι για τις προτιμήσεις των πολιτών. Το γεγονός, λοιπόν, ότι η συνολική τηλεθέαση της ΕΡΤ είχε πέσει κάτω από το 15% ειναι ανησυχητικό. Η τηλεθέαση, όμως, δεν αποκαλύπτει πλήρως τις προτιμήσεις αυτές. Πρώτον, δεν μετράει την ένταση της επιθυμίας να παρακολουθήσει κάποιος ένα κανάλι. Το 85% των τηλεθεατών ίσως προτίμησαν να δουν ένα άλλο κανάλι από την ΕΡΤ, αλλά αυτό δεν μας λέει πόση αξία δίνει ο καθένας στην επιλογή του. Μπορεί ο μέσος θεατής τούρκικης σαπουνόπερας να είναι σχεδόν αδιάφορος για το κανάλι που βλέπει, ενώ ο μέσος θεατής της ΕΡΤ να αξιολογεί πολύ υψηλά το παρεχόμενο πρόγραμμα. Ένα δεύτερο πρόβλημα είναι οι λεγόμενες εξωτερικότητες. Μπορεί να βλέπω σπανίως ΕΡΤ, άρα να μην καταγράφομαι ως θεατής της, αλλά να θέλω να υπάρχει ως επιλογή, είτε για μένα, είτε ακόμα και για τρίτους. Ένα κανάλι που προβάλει τον πολιτισμό μπορεί να κάνει τους γείτονες μου καλύτερους, βελτιώνοντας την καθημερινή μου ζωή.
Προτείνουν κάποιοι τις εθελοντικές συνδρομές ως λύση. Όσοι θέλουν δημόσια τηλεόραση, αν και είναι σχετικά λίγοι, θα είναι διατεθειμένοι να πληρώσουν πολλά χρήματα ο καθένας, ώστε ο οργανισμός να είναι βιώσιμος. Δυστυχώς σε ανθρώπινες κοινωνίες, σε αντιδιαστολή με ιδεατές κοινωνίες αγγέλων, ένα τέτοιο μοντέλο χρηματοδότησης είναι πάντα επιρρεπές στους «λαθρεπιβάτες». Κάθε πολίτης χωριστά έχει κίνητρο να μην συνεισφέρει τον οβολό του, αφήνοντας το βάρος στους άλλους. Όπως και με την εθνική άμυνα, έχουμε καταλήξει ότι πληρώνουμε όλοι όσοι μπορούμε να απολαύσουμε το συγκεκριμένο αγαθό. Έτσι στην Γερμανία και στην Αγγλία π.χ. πληρώνει κάθε κάτοχος τηλεόρασης σχετική εισφορά. Ακόμα και στις ΗΠΑ, με την μακρόχρονη παράδοση εθελοντικών εισφορών, ο δημόσιος φορέας PBS στηρίζεται σε ποσοστό άνω του 35% από κρατικές επιδοτήσεις.
Η κυβέρνηση είναι, λοιπόν, αναγκασμένη να αφουγκραστεί τις επιθυμίες της κοινωνίας και να στηρίξει την δημόσια τηλεόραση με τους αντίστοιχους πόρους (ειδική εισφορά ή γενική φορολογία). Θέλουμε όμως για αυτές τις εξωτερικότητες να θυσιάζουμε 46 ευρώ από κάθε μισθό και σύνταξη στην Ελλάδα (διαρώ τα 300 εκ ευρώ κόστος δια τον αριθμό εργαζομένων και συνταξιούχων στην χώρα, που εκτιμάται στα περίπου 6,5 εκ.) ; Θέλουμε να συντηρούμε δημόσια ΜΜΕ μόνο και μόνο για να μεταδίδουν προγράμματα τοπικού ενδιαφέροντος;
Με τα σημερινά δεδομένα, φαίνεται λογικό να μειωθεί δραστικά η κρατική επιδότηση των δημοσίων ΜΜΕ στην Ελλάδα, με αντίστοιχο περιορισμό της δραστηριότητάς τους στους τομείς που δεν προσφέρουν τα εμπορικά ΜΜΕ: αντικειμενική ενημέρωση αντί για τηλεοπτικούς καυγάδες, όπερα αντί για σαπουνόπερα. Μοιάζει εύλογη μία τέτοια προσέγγιση, αλλά, σε κάθε περίπτωση, είναι σημαντικό οι κυβερνητικές αποφάσεις να ληφθούν στη βάση όχι ιδεοληψιών περί δήθεν παραβίασης των δικαιωμάτων των πολιτών, αλλά μιας ορθής εκτίμησης των προτιμήσεών τους.
Την όποια, επιθυμητή πάντα, εξυγίανση όμως, αποφάσισαν να την κάνουν με έναν καθόλου ορθόδοξο και πολύ απολυταρχικό τρόπο. Γιατί άραγε;
Η απάντηση είναι μάλλον “επίδειξη ισχύος” και ολίγο από “Χρυσή Αυγή”, η δεύτερη γιατί παίρνει πολύ τα πάνω της και έτσι μπορεί και να έχουν θετικό αντίκτυπο προς το κυβερνόν κόμμα πράξεις τέτοιου είδους, η πρώτη γιατί μόνο μέσω ισχύος και φόβου επικρατεί το αγοραίο μοντελάκι που πασάρεται για τέλειο, έναντι της δημοκρατικής κοινωνίας των πολιτών.
Και στο τέλος να δεις που σε αναλογία 2 προς 1 οι εργαζόμενοι στη νέα έρτ (έδτ;;; ψευδίζουμε βλέπω…) θα είναι οι ημέτεροι των δύο φεουδαρχών!
Μήπως έχασες αυτό; Θα σε μαλώσω!
Αν η δημόσια τηλεόραση είναι συνδρομητική αλά νόβα , δεν λύνεται το πρόβλημα του λαθρεπιβάτη ; Προτείνω δε και δωροεπιταγές για συνδρομή ΕΔΤ για όσους θέλετε να έχουν τη δυνατότητα να βλέπουν ΕΔΤ για να γίνουν καλύτεροι άνθρωποι( άλλο που τελικά θα δουν “με τα παντελόνια κάτω” )
Αν δηλαδή δεν είχαμε και ΕΡΤ τόσα χρόνια , φαντάζομαι πόσο χειρότεροι άνθρωποι θα είμασταν ….
Υποθέτω πως όχι, γιατί τις όποιες θετικές εξωτερικότητες τις καρπώνονται και όσοι δεν είναι συνδρομητές.
Έχουν διατυπωθή τεράστιες υπερβολές…
Μπορείς να βρείς εξωτερικότητες (και άρα να επιδοτείς υποχρεωτικά μέσω φόρων) κυριολεκτικά στο οτιδήποτε Αθανάσιε. Δεν νομίζω οτι μια δημόσια ραδιο-τηλεόραση παρέχει σημαντικές εξωτερικότητες ώστε να θεωρείται απαραίτητο να χρηματοδοτείται με υποχρεωτικό τέλος Ούτε πρόβλημα πολυφωνίας στην ενημέρωση υπάρχει , ούτε είναι τόσο σημαντικός πυλώνας του πολιτισμού ( εξαιρείται η Βίκη Φλέσσα και η Σαλαγκούδη ) . Με ενοχλεί να αποφασίζει κάποιος κεντρικά τι είναι “πολιτισμός” και τι είναι “υποκουλτούρα” και να απαιτεί να το πληρώνουμε όλοι.
Ας μην ξεχνάμε οτι εκτός από τις θετικές υπάρχουν και οι αρνητικές εξωτερικότητες . Όποιος πατάει και λίγο γη μπορεί να αντιληφθεί οτι όσο προχώ και να γίνει αυτή η χώρα , μια ελληνική δημόσια ραδιοτηλεόραση θα έχει πάντα σοβαρά κουσούρια αμεροληψίας , διαφθοράς και συμφερόντων. Πιο πολύ κακό κάνει στη δημοκρατία παρά καλό
Όσο για το επιχείρημα οτι κάθε δημοκρατικό κράτος έχει δημόσια τηλεόραση , το έχεις απαντήσει εσύ αλλού . Το ίδιο ισχύει και για κάθε χούντα .Ας πρωτοτυπήσουμε και μια φορά ευχάριστα.
ΥΓ Άντε να δεχτώ οτι κρατά συντροφιά στους ακρίτες μας τις κρύες νύχτες του χειμώνα και τους βοηθά να μην ξεχνούν τα ελληνικά τους . Δωρεαν συνδρομή για όλους τους ακριτικούς νομούς .
ΥΓ2 Εκτός από τις συνδρομές υπάρχουν φυσικά και άλλοι τρόποι , μη υποχρεωτικοί , για να συντηρηθεί με λογικό κόστος
μια χαρα το απαντησε ο θανασης και νομιζα οτι ηταν και ξεκαθαρο στο κειμενο: με εθελοντικες συνδρομες δεν μπορουν να συντηρηθουν τετοιοι οργανισμοι, τουλαχιστον στο επιπεδο που θα ηθελε η ιδια η κοινωνια να ειναι.
πολυφωνιας ισως οχι, σοβαροτητας ναι.
Και οσο για τον πολιτισμο, αυτο λεμε, οτι αν εχουμε ΕΡΤ πρεπει να ειναι για να προσφερει και λιγο πολιτισμο.
ΟΚ, τυπικα αυτες οι συγκρισεις δεν προσφερουν πολλα, ειδικα δεδομενων των πολυ ιδιαιτερων συνθηκων στις οποιες βρισκεται η Ελλαδα, αλλα ετσι ενα μικρο χιντ μπορει και να το δινουν.
Ποιός είναι το επίπεδο που θέλει η κοινωνία και , κυρίως , ποιος ρώτησε την κοινωνία και αυτή απάντησε;
Για ποιό λόγο δεν μπορούν να συντηρηθούν τέτοιοι οργανισμοι με συνδρομές ; Αν υποθέσουμε οτι αφορούν αρκετό κόσμο τότε προφανώς μπορούν , αν αφορούν λίγο κόσμο τότε γιατί τέτοιος ελιτισμός ;Εν τέλει , ποιό είναι το κόστος πια ενός σταθμού που θα είχε στόχο βασική ενημέρωση και πολιτισμό ; Ποιά τα κόστη για δικαιώματα θεατρικών , ντοκιμαντέρ , αρτ χάους ταινιών , τοκ σόου άντε και αθλητικών πέρα από μπάσκετ ποδόσφαιρο και στίβο ;Δεν χρειάζεται ούτε τσάμπιονς λιγκ , ούτε μπλοκμπάστερ , ούτε λάιτ – μαγκαζίνο , ούτε σειρές να προβάλλονται , αυτα τα αναλαμβάνουν και τα ιδιωτικά κανάλια ή εν τέλει τα τόρεντς βρε αδερφέ.
Εν τέλει , ξαναλέω , ποιός αποφασίζει τι είναι πολιτισμός και τι υποκουλτούρα ;
Και , σοβαρά τώρα , η ερτ ήταν η όαση σοβαρότητας στην ενημέρωση και χωρίς αυτή χάθηκε ; Αλήθεια ;
Από την κατάληξη του σχολίου σου δεν κατάλαβα τίποτα
Θα ήθελα να ακούσω μια πρόταση.
Βασικά, κανείς δεν προτείνει επίσης την λιγώτερο παρεμβατική πολιτική, ήτοι αντί για τρεις τηλεοράσεις και πέντε ραδιόφωνα με πλήρες πρόγραμμα, να υπάρχουν αυτές οι 5-6 εκπομπές που οι περισσότεροι θέλουν και θεωρούν ποιοτικές, εμφυτευμένες στα προγράμματα των ιδιωτικών σταθμών.
Μία ιδέα (όπου έχω προφανώς και τις διαφωνίες μου αλλά είναι μια βάση ) :
http://www.market-talk.net/index.php/id/11307
Επίσης , ειδικό λαχείο , λότο , φρουτάκια , μπαρμπούτι τελοςπάντων όπου εξ αρχής θα ξεκαθαρίζεται οτι όλα τα έσοδα ή μερος αυτών πάνε υπερ δημοσίας ραδιοτηλεοράσεως
Για να στηρίξεις τόσο μεγάλους οργανισμούς με δωρεές, πρέπει να υπάρχει ανάλογη κουλτούρα. Η Ελλάδα σήμερα δεν είναι τέτοια περίπτωση.
Επίσης ίδρυμα με board of trustees και δημόσια επιχορήγηση ως συμπλήρωμα του προϋπολογισμού του και μόνο ήταν το Μέγαρο Μουσικής Αθηνών. Ξέρουμε πώς κατέληξε.
Ο τρόπος χρηματοδότησης πρέπει να αλλάξει. Είναι απαράδεκτο να πληρώνουν όλοι το ίδιο. Μπορούμε να δοκιμάσουμε και κάποιο υβριδικό σχήμα ίσως, με μείωση της βασικής συνεισφοράς και δυνατότητα εθελοντικής αύξησης της πχ. Ο βασικός μηχανισμός όμως δεν βλέπω γιατί είναι καλό να αλλάξει.
Και βασική προϋπόθεση για την επίτευξη των στόχων της δημόσιας τηλεόρασης είναι η ελεύθερη πρόσβαση όλων σε αυτήν, επομένως το συνδρομητικό μοντέλο δεν μπορεί να εφαρμοστεί.
ΑΑ το να ενσωματώσεις μέρος του προγράμματος της ΕΡΤ στα ιδιωτικά κανάλια ούτε σοφό είναι(σε ποιο κανάλι, με ποια κριτήρια, θα μπερδεύεται ο κόσμος με το ζάππινγκ), ούτε λιγότερο περιοριστικό(μειώνεις τις επιλογές του τηλεθεατή αφαιρώντας αντίστοιχης διάρκειας ιδιωτικά παραγόμενο πρόγραμμα). Δεν είναι ότι έχουμε τόσο λίγες συχνότητες δα που δεν μπορούμε να δεσμεύσουμε μερικές για την δημόσια τηλεόραση ή το ραδιόφωνο.
Thaly να ξαναπουμε λίγο ποιοι είναι (υποτίθεται) οι στόχοι της δημόσιας τηλεόρασης ; Να κάνει καλύτερους ανθρώπους το 1 – 3% του πληθυσμού που βλέπει εκπομπές που δεν θα προβάλλονταν σε ιδιωτικά κανάλια ; Η να είναι προμαχώνας της σοβαρότητας ( και αμεροληψίας βεβαίως βεβαίως ) της ενημέρωσης; Στην εποχή του DSL;
Το μέγαρο κατέληξε διότι πολύ απλά υπήρχε η δυνατότητα της κρατικής επιχορήγησης ιφ γιου νοου γουατ αι μιν
Μοντέλο αποκλειστικά με δωρεές δεν υπάρχει ούτε στις ΗΠΑ που έχουν παράδοση σε αυτές. Κι εκεί η ομοσπονδιακή κυβέρνηση κάτι τσοντάρει.
Στην Ευρώπη, ακόμα και στην Σκανδιναβία, έχουν τέλη και επιδοτήσεις από τον προϋπολογισμό. Να συζητήσουμε το ύψος του τέλους και το αν θα μπορούσε να υπάρχει επιλογή εθελοντικής αύξησης του πέραν της βασικής εισφοράς. Αλλά να εφαρμόσουμε σύστημα που θα βασίζεται αποκλειστικά στις δωρεές το θεωρώ αδιανόητο στην Ελλάδα σήμερα.
Η δημόσια τηλεόραση έχει πολλούς λόγους ύπαρξης. Από την ανάδειξη του έργου της Βουλής και διαφόρων πολιτικών φορέων, την έμφαση στις διεθνείς ειδήσεις, την προβολή εκπομπών ανώτερου πολιτισμικού επιπέδου(ναι, δικαιούται να δει Μπέργκμαν και κάποιος που δεν έχει να πληρώσει συνδρομητικά κανάλια) μέχρι την θεία λειτουργία κάθε Κυριακή για όσους δεν μπορούν να πάνε στην εκκλησία(κάπου 150.000 άτομα κάθε Κυριακή).
Το ίντερνετ δεν είναι αυτή τη στιγμή και δεν θα γίνει στα επόμενα λίγα χρόνια επαρκές υποκατάστατο της τηλεόρασης. Με το ζόρι στο 54% είναι η διείσδυση του ίντερνετ στα ελληνικά νοικοκυριά.
Οι περισσότεροι θέλουν αλλά δεν βλέπουν ;
Όπως είπα και προηγουμένως , ξέρω οτι η επιδότηση της δημόσιας τηλεόρασης είναι φετίχ παγκοσμίως αλλά δεν θα με πείραζε να πρωτοτυπήσουμε .
Δεν θεωρώ δικαίωμα τη θέαση του Μπέργκμαν ή της θείας λειτουργίας της ορθόδοξης εκκλησίας ;-)
με την έννοια του θετικού δικαιώματος .
Η προβολή της βουλής έχει κάποιο νόημα .
Εξακολουθώ να πιστεύω οτι μια δημόσια τηλεόραση που θα προβάλλει βουλή , Μπέργκμαν , Τσαικόφσκι και διεθνείς ειδήσεις , με τις μοντέρνες τεχνολογίες και έξυπνες συνεργασίες μπορεί να σταθεί οικονομικά άνετα μέσω δωρεών , ενισχυτικών μεθόδων αλά αμερικάνικη προεκλογική εκστρατεία ( fundraisers ) , λαχειοφόρων και ενός μοντέλου εθελοντικής εισφοράς ( άντε για να μην είναι συνδρομητική ) κάτι σαν το μπίζνες μόντελ των καλλιτεχνών του δρόμου .Όλοι έχουν τη δυνατότητα να τους δούν , όποιοι θέλουν τους πληρώνουν .
Ακόμα και σε μια χώρα σαν την Ελλάδα που πράγματι δεν έχει σχετική κουλτούρα , θα ήταν τόσο μικρό το κόστος που τι διάολο , κάποιοι θα συγκινούνταν . Τόσες χιλιάδες κόσμου ξεσηκώθηκε με το κλείσιμο της ΕΡΤ . Από λίγα ευρώ το χρόνο να δίνει ο καθένας συντηρείται μια σεμνή δημόσια τηλεόραση. Καιρός δεν είναι να μάθουν και οι Έλληνες το put your money where your mouth is και να μην κάνουν τους καλούς και τους επαναστάτες με τα λεφτά των άλλων ;
Γιαννη επιμενεις να μιλας για το Ιντερνετ λες και ειναι πληρες υποκαταστατο. αλλα και γω αν γυριζω σπιτι το βραδυ, θα εβλεπα λιγη τηλεοραση, αν ειχε καλο περιεχομενο. Ειναι το ιδιο πραγμα ουσιαστικα, αλλα με μεγαλυτερη οθονη, αραζεις στον καναπε, δεν χρειαζεται να ψαχνεις σκυμμενος σε ενα πληκτρολογιο.
ακομα και αν εριχνες το κοστος της ΕΡΤ κατα 80% θα μιλουσαμε για 60 εκατομμυρια. Αμφιβαλλω οτι απλες δημοσιες συνεισφορες θα επαρκουσαν. Εν τελει οσα και να εδινε ο κοσμος εθελοντικα, δεδομενου οτι δεν εχουμε να κανουμε με αγγελους, θα ηταν υπερβολικα λιγα σε σχεση με το κοινωνικα βελτιστο. Το ξαναλεω, συμφωνα με τις προτιμησεις της ιδιας της κοινωνιας αυτα τα λεφτα δεν θα επαρκουσαν.
ΥΓ παρεπιμπτοντως τα λαχεια οταν χρησιμοποιουνται για να χρηματοδοτουν τετοια πραγματα ειναι μαλλον απλα ενας φορος μασκαρεμενος σαν κατι διαφορετικο. Και ειναι κακος φορος, γιατι επιβαρυνει δυσαναλογα τους ανυπομονους, τους φτωχους και τους αμυαλους, δηλαδη εκεινους που μαλλον χρειαζονται περισσοτερη προστασια απο το κρατος.
Και για να κλείσουμε το θέμα , αν οι Έλληνες (η κενωνία δηλαδή ) δεν θεωρούν αρκετά σημαντική τη ΔΤ ώστε να την ενισχύουν εθελοντικά με λίγα ευρώ το χρόνο , μη σώσει και υπάρχει.
Με όλο τον σεβασμό, δεν βλέπω λόγο πρωτοτυπίας. Και συνήθως είμαι υπέρ πρωτότυπων λύσεων. Ναι, δεν έχουμε λεφτά, αλλά αυτό δε σημαίνει ότι θα αρχίσουμε να κλείνουμε οργανισμούς χωρίς πλάνο γιατί κοστίζουν περίπου όσα θέλουμε να κόψουμε.
Για μένα μπορεί να μην τρέχει τίποτα αν δεν μπορώ να δω ταινίες της προκοπής στην ΕΡΤ ή την λειτουργία, για τους κατοίκους των νησιών που δεν έχουν ADSL όμως ή τους υπερήλικες που δεν μπορού να μετακινηθούν, αν δεν είχαν ποτέ ξανά την ΕΡΤ θα υποβαθμιζόταν σημαντικά η ποιότητα ζωής τους.
Σύμφωνοι. Για μένα όμως η λύση είναι το κράτος να πει ότι αφού θέλετε ΕΡΤ, τόσο θα πληρώνει ο καθένας σας, λαμβάνοντας υπόψη κριτήρια όπως κάνουν τα άλλα ευρωπαϊκά κράτη. Είναι δημόσιο αγαθό, όπως η εθνική άμυνα. Δεν είναι τηλεφωνική σύνδεση ή πατάτες από την λαϊκή.
Παρεμπ. λόγω του ότι είναι δημόσιο αγαθό λέει ο Σωτήρης ότι θα υπο-παρέχεται αν το αφήσουμε στις εθελοντικές συνεισφορές. Συμβαίνει τυπικά σε κάθε παρόμοια περίσταση και δεν είμαστε κοινωνία αγγέλων για να το αμφισβητήσουμε, ρεαλιστικά μιλώντας.
Εγώ πάλι διαφωνώ ως προς το ότι είναι δημόσιο αγαθό και δεν βλέπω καμία (μα καμία) σύγκριση με την εθνική άμυνα ή την ασφάλεια .Από που και ως που είναι δημόσιο αγαθό η τηλεόραση ;Δηλαδή με την ίδια λογική θα πρέπει να επιδοτείται και η αγορά συσκευής τηλεόρασης για να μην πω να δίνεται με κουπόνια από το κράτος
Και επίσης η ζωή του γέροντα ή του νησιώτη μπορεί να χάνει σε ποιότητα αν δεν βλέπει τις παραστάσεις του εθνικού , τα μπαλέτα μπολσόι , αν δεν έχει ιταλικό εστιατόριο ή ή ή . Η ζωή του ορεσίβιου μπορεί να χάνει σε ποιότητα αν δεν μπορεί να κάνει θαλάσσια μπάνια . Μήπως να του πάμε και θάλασσα ;
Όσο για αυτό το “αφού θέλετε ΕΡΤ” τελικά πόσοι είναι αυτοί που θέλουν ΕΡΤ υπό υποχρεωτική εισφορά , έχει μετρηθεί αυτό ποτέ ή το υποθέτουμε ; Διότι στο δικό μου μικρόκοσμο δεν ξέρω και πολλούς να θέλουν ΕΡΤ .
ΥΓ Όσο για τη Θεία λειτουργία , αν έχει εξασφαλισμένα 150.000 + άτομα τηλεθέαση κάθε Κυριακή πρωί (νεκρή τηλεοπτικά ζώνη) είμαι σίγουρος οτι κάποιο κανάλι θα την καλύψει . Εν τέλει ας δίνει η Εκκλησία της Ελλάδος μια χορηγία .
Είναι τυπικό δημόσιο αγαθό με την τεχνική έννοια του όρου. Είναι και non-excludable(αν είναι μη συνδρομητικό κανάλι-όπως όλοι οι κρατικοί σταθμοί) και non-rivalrous(όση ΕΡΤ και να δω, δεν επηρεάζεται το πόση ΕΡΤ μπορείς να δεις εσύ).
Το κράτος δεν έχει υποχρέωση να μεριμνά για πισίνα στο βουνό και ιταλικό εστιατόριο στην παραλία, αλλά έχει υποχρέωση να μεριμνά για την
καθώς και για την προαγωγή της τέχνης. Η κρατική τηλεόραση μοιάζει σχετικά φτηνός τρόπος εκπλήρωσης αυτών των υποχρεώσεων.
Ας μιλήσει ο ΑΑ(ή ο Κωνσταντίνος που ξέρω ότι τον τρώει το χέρι του με αυτά που γράφω τώρα) για τη νομική θεμελίωση των κρατικών υποχρεώσεων στον τομέα αυτό, την έκταση και το περιεχόμενο τους.
Πόσοι ήταν αυτοί που αρνήθηκαν να καταβάλουν το τέλος της ΕΡΤ στις καμπάνιες που υπήρξαν τα τελευταία χρόνια; Δεν είδα καμμία επανάσταση όσο υπήρχε-κι ας ήταν μάλλον υπερβολικό το τέλος. Αντίθετα είδα μεγάλη δυσαρέσκεια όταν έκλεισε. Δεν είναι αδύνατο να μετρήσουμε πόση ΕΡΤ θέλουμε, αλλά να δούμε ποιος θα εκπλαγεί με το αποτέλεσμα.
Πρώτον θεωρώ το ιντερνετ προς το παρόν συμπληρωματικό , αλλά σε πολύ σημαντικό βαθμό . Αλλά και χωρίς ιντερνετ νομίζω υπάρχουν αρκετά ελεύθερα κανάλια συν τα συνδρομητικά (συν τα έντυπα φυσικά )
Δεύτερον , ποιός σου είπε οτι για να λειτουργήσει μια ΔΤ έτσι όπως την περιγράφω , χρειάζονται 60 εκ ή τέλος πάντων γιατί παίρνουμε ως εκκίνηση τα 300 εκ του παρόντος ;
Τρίτον επιμένεις να μιλάς εξ ονόματος της κοινωνίας , βασισμένος που ;
Τέταρτον τα λαχεία ΔΕΝ είναι μασκαρεμένος φόρος διότι κανείς δεν σε υποχρεώνει να αγοράσεις λαχείο . Με τη (συγνώμη , ελιτίστικη και πατρονίστικη ) λογική οτι λαχεία αγοράζουν οι απόκληροι της κοινωνίας , μήπως να καταργήσουμε τελείως το τζόγο ;
Τέλος , για το θέμα της χρηματοδότησης να μην ξεχνάμε την ομογένεια ;-)
Κατανοήστε δε οτι είμαστε σε μια αρκετά ακραία κατάσταση . Για 300 εκ το χρόνο γίνονται ομηρικές μάχες με την τρόικα . Πέρα από όλα τα άλλα , είναι κατά τη γνώμη μου πολυτέλεια η ΔΤ αυτή τη χρονική στιγμή
αν μπορουσαμε, φυσικα ναι. Stupidity tax το λεμε, και υπαρχει λογος. Φυσικα, οσο υπαρχουν καθικια που εκμεταλλευονται την ανθρωπινη αδυναμια, θα βρισκουν και καποιο τροπο και οι τζογαδοροι να παιζουν. Αλλα δεν ειναι να ειμαστε και περηφανοι για αυτο ως κοινωνιες. Αυτα απο καποιον που παιζει ποκερ με μεγαλη χαρα (αλλα βεβαια δεν ειναι τυχερο παιχνιδι, και ειναι φαουλ να τα τρως απο οποιον δεν το καταλαβαινει αυτο).
ε δωσε ενα νουμερο.
στις περιπου 2000 χιλιαδες λεξεις ευλογων επχιειρηματων που προηγουνται αυτου του σχολιου?
Αν υποθέσουμε οτι τα κανάλια της ΕΡΤ είχαν συνδυαστικά θεαματικότητα 10 με 15 % , έχω την εντύπωση οτι στέκονται χωρίς κρατική επιχορήγηση . Θα πρέπει βέβαια να λειτουργήσουν με βάση ιδωτικοικονομικά κριτήρια ( κοινώς τέρμα τα 60χίλιαρα στο μένουμε ελλάδα ) αλλά τι να γίνει ….
Θαλυς,
Σε όλα τα εθνικής εμβέλειας προφανώς. Σε ώρες αιχμής, αλλά όχι μόνο. Η λειτουργία την Κυριακή το πρωί ;-)
Κριτήρια βρίσκονται.
Θα μείωνες ουσιωδώς, αν όλα εξέπεμπαν το δημόσιο πρόγραμμα ταυτόχρονα. Το ιδιωτικά παραγόμενο πρόγραμμα απλώς θα μετατεθή κάποια άλλη ώρα.
Συχνότητες υπάρχουν, λεφτά δεν υπάρχουν! Ούτως ή άλλως, αν δεν κάνω λάθος δηλαδή, οι περισσότερες από τις ποιοτικές εκπομπές, που θα μας ενδιέφερε να διατηρηθούν, δεν ήταν εσωτερικές παραγωγές της ΕΡΤ, αλλά εξωτερικές, που η ΕΡΤ τις αγόραζε. Ε, γιατί να μην τις αγοράζουμε πάλι, μειώνοντας ίσως με την τιμή που θα ήταν διατεθειμένος να πληρώση ο ιδιώτης στην ελεύθερη αγορά για αυτές ή με τα διαφημιστικά έσοδα που προσελκύουν, και να τις εμφυτεύουμε στην έτοιμη υποδομή του ιδιώτη, αλλά να χρειάζεται να στήσουμε εξαρχής ραδιομέγαρα; Δεν βρίσκω τον λόγο.
Θα έχει πλάκα να ψάχνουν οι γιαγιάδες στα χωριά ποιο κανάλι δείχνει την Μητρόπολη.
-Το σταρ είναι σήμερα; -Όχι, αυτό ήταν την προηγούμενη Κυριακή -Αναθεματισμένε Αθανάσιε που δεν σου άρεσε η ΕΡΤ.
Το να υποχρεώσεις ένα από τα 6-7 κανάλια εθνικής εμβέλειας να παίζει συγκεκριμένο πρόγραμμα, συγκεκριμένη ώρα είναι μείωση των επιλογών του τηλεθεατή. Αν είναι ουσιώδης ή όχι εξαρτάται και από το πόσες ώρες διαρκεί το υποχρεωτικό πρόγραμμα. Ας ρωτήσουμε αυτούς που βλέπουν τηλεόραση να μας πούνε.
Η δημόσια τηλεόραση πρέπει να έχει εσωτερικές παραγωγές. Ας είναι μόνο για την παρουσίαση της δράσης του κοινοβουλίου. Η ελάχιστη υποδομή που απαιτείται για την εκπομπή σήματος θα υπάρχει ούτως ή άλλως. Οπότε λεφτά δεν γλιτώνουμε από εκεί.
Το πόσες εσωτερικές, πόσες εξωτερικές και πόσες συνολικές παραγωγές πρέπει να έχει είναι άλλο θέμα.
Γενικά δεν βλέπω λόγο να εφεύρουμε τον τροχό. Δημόσια τηλεόραση σημαίνει και κάποια δημόσια υποδομή για την δημιουργία προγράμματος στην Ευρώπη. Σε αυτό τουλάχιστον ακολουθούμε τον κανόνα.
Θαλυς,
μια στριπτιτζού που χορεύει στο Σύνταγμα επίσης δεν είναι ούτε αποκλειστική ούτε ανταγωνιστική στην υπηρεσία που προσφέρει, όσο για θετικές εξωτερικότητες, εμένα τουλάχιστον θα μού’φτειαχνε την μέρα [αν το παράδειγμα σού παραφαίνεται προκλητικό, βάλε έναν τσελίστα να παίζη. Μην ρίχνουμε και το επίπεδο όταν μιλάμε για ιερά πράγματα, όπως η ΕΡΤ]. Αρκούν αυτά όμως πράγματι για να την προσλάβη ο δήμος;
ΣΓ,
εγώ πάντως ακόμη δεν έχω καταλάβει α) ποιες ακριβώς είναι οι θετικές εξωτερικότητες της ΕΡΤ, και β) γιατί δεν εξουδετερώνονταν από τις αρνητικές. Προσοχή: όχι ποιες θα έπρεπε να είναι στον κόσμο των ιδεών, αλλά ποιες παρήγε η Βίκη Φλέσσα.
Επίσης, η αιώνια απορία μου, στην οποία επίσης ζητώ εναγωνίως απάντηση: τι από όλα εκείνα που δικαιολογούν μια κρατική τηλεόραση ή ένα κρατικό ραδιόφωνο δεν δικαιολογούν μια κρατική εφημερίδα ή ένα κρατικό εκδοτικό οίκο;
Υπάρχουν άνθρωποι που δεν έχουν να πληρώσουν για την διασκέδαση τους(θέατρο/κινηματογράφος/μπουζούκια/μέγαρο/ο,τιδήποτε). Οι δήμοι ασκούν κοινωνική πολιτική με τις τοπικές πολιτιστικές εκδηλώσεις. Οι οποίες κάθε άλλο παρά ελιτίστικο περιεχόμενο έχουν συνήθως.
Επομένως ναι, δέχομαι στριπτιζού δημόσια υπάλληλο. Ή δημοτική. Ή έστω με σύμβαση έργου. Αν κρίνεις βέβαια ότι το στριπτίζ (πρέπει να) αντιμετωπίζεται ως πολιτιστική εκδήλωση.
Κοινωνική πολιτική λέγονται όλα αυτα. Μπορεί να είναι καλύτερα να δίνουμε στον κόσμο μετρητά ή κουπόνια, αντί να του παρέχουμε τις υπηρεσίες άμεσα. Αλλά αυτό δεν οδηγεί σε μηδενισμό της δαπάνης. Μάλλον ούτε καν σε σημαντική μείωση.
Το θέμα όμως δεν ήταν αυτό. Το θέμα ήταν ότι εφόσον δέχομαι ότι πρέπει να υπάρχει το Χ, το οποίο είναι δημόσιο αγαθό με την τεχνική έννοια, ο αποτελεσματικότερος τρόπος χρηματοδότησης του είναι μέσω της φορολογίας. Αν το αφήσω στην αγορά ή στους εθελοντές, τυπικά, θα έχω μικρότερη προσφορά από την βέλτιστη.
Κρατικός εκδοτικός οίκος δεν υπάρχει γιατί δεν χρειάζεται. Είναι τεχνολογικά ξεπερασμένος. Ελάχιστοι διαβάζουν βιβλία συγκριτικά με αυτούς που βλέπουν τηλεόραση ή ακούν ραδιόφωνο. Τεχνολογικός είναι ο λόγος, όχι αρχής. Το ίδιο ισχύει με την εφημερίδα(αν και η Εφημερίδα της Κυβερνήσεως εξακολουθεί να τυπώνεται). Σε 10-20 χρόνια μπορεί να μην χρειαζόμαστε πια την τηλεόραση ή το ραδιόφωνο γιατί όλοι θα έχουν ίντερνετ παντού.
Δύσπεπτα όλα αυτά, πολύ δύσπεπτα. Υπάρχει κάτι που δεν μπορεί να κάνη το κράτος επικαλούμενο αόριστες εξωτερικότητες; Μένει πια τίποτα;
Δεν υπάρχει εξωτερικότητα εδώ. Δηλαδή δεν είναι κρίσιμη η ύπαρξη της.
Κρίνουμε ότι πρέπει τα παιδιά να πηγαίνουν στα σχολεία, γι’αυτό έχουμε την δημόσια εκπαίδευση. Κρίνουμε ότι η παροχή κάποιου ελάχιστου επιπέδου υπηρεσιών ενημέρωσης/ψυχαγωγίας είναι απαραίτητη γι’αυτό έχουμε τα δημόσια ΜΜΕ και επιδοτούμε τα μουσεία.
Σε κάποια θεωρία δικαιοσύνης για την αναδιανομή του πλούτου βασίζονται όλα αυτά. Φιλοσοφικό είναι το ζήτημα, όχι οικονομικό.