Uncategorized

Δεν ειμαστε ολοι αφεντικα

by

…αλλα ουτε και δημοσιοι υπαλληλοι

Με αφορμη την επεκταση ωραριων στο μετρο παρατηρω παλι μια πολυ περιεργη νοοτροπια σε καποιους Ελληνες. Αυτη η νοοτροπια θελει κατα καποιον τροπο ολους τους πολιτες να ειναι εναντιοι στο κρατος, ολους τους εργαζομενους να ειναι εναντιοι στο “κεφαλαιο”, ολοι οι ΠΑΣΟΚοι να ειναι φανατικα εναντιον των πραξεων της ΝΔ, ολοι οι Παναθηναϊκοι να ειμαστε φανατικα εναντιον των Ολυμπιακων* κτλ

Ειδα ας πουμε την ενδιαφερουσα αποψη οτι στην περιπτωση των ωραριων του Μετρο πρεπει ολοι να στηριζουμε τους εργαζομενους, τουλαχιστον ολοι που “δεν ειμαστε αφεντικα” και δεν ειμαστε φανατικοι ΝΔοφιλοι. Αυτη η λογικη πασχει απο 5-6 μεριες τουλαχιστον! Ας δωσω λιγα επιχειρηματα:

α) το ποιον στηριζω σε μια διαμαχη (ελπιζω οτι) δεν εχει να κανει με τις προκαταληψεις μου, τα στενα συμφεροντα μου και τις κομαμτικες μου προτιμησεις αλλα με τις γενικες αντιληψεις μου του τι ειναι σωστο, συμβατο με την ηθικη μου κτλ (Αν νομιζετε οτι στην πολιτικη δεν χωρα ηθικη δειτε αυτο).

β) δεν ειμαστε ολοι αφεντικα αλλα ουτε ειμαστε ολοι δημοσιοι υπαλληλοι!

Οι δημοσιοι υπαλληλοι πληρωνονται απο την τσεπη των ιδιωτικων, εχουμε λοιπον ευθεστατη συγκρουση συμφεροντων. Αν μιλαμε με βαση το συμφερον του καθενος λοιπον και οχι το αντικειμενικα σωστο κανενας ιδιωτικος υπαλληλος δεν εχει το παραμικρο συμφερον να εχουν οι δημοσιοι υπαλληλοι προνομια! Καθε προνομιο τους ειναι στην πλατη ενος ιδιωτικου υπαλληλου!

Read moreΔεν ειμαστε ολοι αφεντικα

Η κριση της Παναθας

by

Η συνεχιζομενη παρακμη της ιστορικοτερης ελληνικης ομαδας πρεπει να σταματησει. Ιδου μια προταση: να σταματησουν οι ομαδες να λειτουργουν σαν τσιφλικια και να αρχισουν οι φιλαθλοι να συμμετεχουν

Ναι, φυσικα ειμαι Παναθηναϊκος, οπως και καθε φυσιολογικο παιδι στο μερος που γεννηθηκα (Πεδιο του Αρεως, κανα δυο χιλιομετρα απο το ιστορικο γηπεδο της Λεωφορου). Και μπορει να απεχω αρκετα απο το γιγνεσθαι στο ελληνικο ποδοσφαιρο (η βια, το κακο θεαμα και η λέρα δεν με ελκυουν ιδιαιτερα), αλλα η καταντια της ομαδας σημερα δεν μπορει να αφησει κανενα φιλο της ομαδας αδιαφορο.

Read moreΗ κριση της Παναθας

Ηθική και πολιτική

by

Αφορμή για την μικρή παρέμβαση που ακολουθεί αποτέλεσε το άρθρο του Πάσχου Μανδραβέλη στην “Καθημερινή” της 12/1/2008 με τίτλο “Ηθικολογία αντί αποτελεσματικότητας”. Είναι προφανές, λοιπόν, ότι για την καλύτερη κατανόηση όσων ακολουθούν προαπαιτείται η ανάγνωση του εν λόγω άρθρου στο οποίο παραπέμπω αμέσως παραπάνω (έναν κλικ στον τίτλο θα σας οδηγήσει εκεί). Ξεκαθαρίζω εκ των προτέρων το εξής: δεν έχω λόγο να μην εκτιμώ τον κ. Μανδραβέλη όσο δε διεκδικεί παρά το στάτους ενός καλού δημοσιογράφου – έστω σχολιογράφου. Η έντονη διαφωνία μου με τα όσα γράφει στο συγκεκριμένο άρθρο έγκειται πρωτίστως στην ουσία του αυτή καθ’ αυτή και ακολούθως στην αναπάντεχη προχειρότητα της εν λόγω προσέγγισης.

Πριν από οτιδήποτε άλλο, νιώθω υποχρεωμένος να επαναλάβω κάτι που λέω τόσο συχνά ώστε να έχω καταντήσει κουραστικός: όταν χρησιμοποιούμε έννοιες με αφηρημένο και ενδεχομένως κανονιστικό περιεχόμενο είναι απολύτως απαραίτητο να τις ορίζουμε. Συζητώντας, λοιπόν, την “ηθικολογία” στο πλαίσιο του άρθρου πελαγοδρομούμε από την ηθική στην ηθικότητα και από την ηθικότητα στην “ηθικολογία”, όπως ορθά, κατά τη γνώμη μου, παρατήρησε ένας σχολιαστής του κειμένου. Από την πρώτη κιόλας φράση μεταφέρεται η συζήτηση στην ηθική και την απαίτηση να είναι οι κυβερνώντες ηθικοί. Γιατί αυτή η απαίτηση είναι ενοχλητική ή και “οπισθοδρομική”/”συντηρητική” όμως; Η έννοια ηθική συνήθως ορίζεται με δύο τρόπους: 1) τον περιγραφικό, για να δηλώσει έναν κώδικα συμπεριφοράς και 2) τον κανονιστικό, για να περιγράψει έναν κώδικα συμπεριφοράς τον οποίο, υπό ορισμένες (πιθανότατα φυσιολογικές) συνθήκες, όλοι οι λογικοί (rational) άνθρωποι θα ασπάζονταν (εδώ περισσότερες εξηγήσεις με πολύ απλά λόγια). Την πρώτη περίπτωση τη γνωρίζουμε όλοι: λέμε, για παράδειγμα, ότι “η χριστιανική ηθική ορίζει αυτό” ή ότι “η δική μου προσωπική ηθική επαναστατεί με κάτι τέτοια”. Στη δεύτερη περίπτωση περιλαμβάνονται ηθικοί κανόνες όπως το “είναι ανήθικο να φονεύσεις έναν αθώο”: κανείς λογικός άνθρωπος δε θα υποστήριζε ποτέ το αντίθετο. Η ηθική ως απλή περιγραφή κανόνων συμεπριφοράς δεν μας ενδιαφέρει καθώς κανείς δε θα απαιτούσε ποτέ από έναν πολιτικό να συμπεριφέρεται ηθικά αν δεν πίστευε ότι αυτή η ηθική είναι πράγματι μία που δεν μπορεί κανείς να απορρίψει με επιχειρήματα. Αυτό σημαίνει ότι απομακρυνόμαστε αυτόματα από την “ηθικολογία” της Α ή της Β κοινωνικής ομάδας. Άρα, η απαίτηση για ηθική λειτουργία των κυβερνώντων δεν συνεπάγεται απαίτηση για διαιώνιση της “κατεστημένης λειτουργίας” – κάθε άλλο. Σε αυτό θα επανέλθω προς το τέλος του παρόντος.

Το εν λόγω μπέρδεμα -η παλινδρόμηση, δηλαδή, από την μία έννοια στην άλλη χωρίς σαφή αντίληψη της κάθε μίας εξ αυτών- έχει ολέθρια αποτελέσματα στην συνάφεια του άρθρου. Αρχικά, διολισθαίνουμε στον ηθικό σχετικισμό λέγοντας πως το κάθετι είναι ή μπορεί να θεωρηθεί ανήθικο. Αυτό δε διαρκεί για πολύ καθώς πιο κάτω επανερχόμαστε στον, κατ΄εμέ, ορθό δρόμο μιλώντας για “πραγματικές ή φανταστικές ανηθικότητες”. Το παράδειγμα των απολύσεων στην Ολυμπιακή ως παράδειγμα “ανήθικης συμπεριφοράς” που θα απέκλειε την επιθυμητή εξυγίανση είναι ατυχές ακριβώς επειδή στηρίζεται στην αντίληψη ότι όλα όσα έχει κανείς κατακτήσει και χάνει, κάθε “ξεβόλεμα” εν ολίγοις, είναι άδικο. Το να αδικείς είναι, φυσικά, σε κάποιες αλλά όχι όλες τις περιπτώσεις ανήθικο, αλλά αυτή είναι μία ορολογική συνέπεια που δεν απαιτώ από αυτού του είδους τα γραπτά. Αν, τελος πάντων, δεχθούμε ότι αυτό το ξεβόλεμα θα ήταν ανήθικο λόγω της αδικίας του, σκοντάφτουμε στην περιγραφική αντίληψη της ηθικής που δεν μας ενδιαφέρει: αν οι εργαζόμενοι στο δημόσιο τομέα θεωρούν ότι είναι ηθικό να κατασπαταλώνται τα χρήματα όλων των υπολοίπων για να απολαμβάνουν εκείνοι το προνόμιο της μονιμότητας και της οκνηρίας, κάνουν απλά λάθος. Τηρουμένων των αναλογιών, τα κεκτημένα τους αδικούν πολλούς και, σε πολλές περιπτώσεις, είναι αδίκως κτηθέντα ούτως ή άλλως.

Read moreΗθική και πολιτική

Λιμανια και παραχωρησεις

by

Ξεπουλημα ή επιτελους μια γερη κλωτσια για να αρχισει σκληρος ανταγωνισμος?

Στα δυο μεγαλα λιμανια της χωρας μας ετοιμαζεται το κρατος να παραχωρησει καποιους χωρους σε ιδιωτικες εταιρειες με συγκεκριμενα ανταλλαγματα. Αυτες οι εταιρειες θα ειναι δηλαδη υποχρεωμενες να κανουν καποιες επενδυσεις, να παρασχουν καποιες υπηρεσιες και να πληρωνουν καποιο τιμημα στο κρατος για καποιες δεκαετιες.

Η κυβερνηση προσπαθει να κανει το ολο εργο χρησιμοποιωντας το σχετικα νεο (για την Ελλαδα) μοντελο των παραχωρησεων. Κατι παρομοιο εχει χρησιμοποιηθει σε ολα τα μεγαλα εργα που εγιναν στην χωρα, απο την Γεφυρα Ριου-Αντιρριου μεχρι το Αττικο Μετρο. Μπορει η μεθοδος να εχει καμποσες ελλειψεις οπως χρησιμοποιειται, αλλα δυστυχως ο δημοσιος διαλογος απεχει πολυ απο το να απευθυνθει σε αυτες τις ελλειψεις και να καταληξουμε σε καλυτερες λυσεις.

Οι ανακριβειες που γραφονται για το θεμα δεν φαινεται να εχουν τελειωμο. Δινω τα πιο απλα και τρανταχτα λαθη αλλα και ενα σημειο που θελει συζητηση:

α) ιδιωτικοποιηση των λιμανιων

Οχι βεβαια, το κρατος δεν πουλαει τα λιμανια αλλα παραχωρει την χρηση καποιων χώρων σε καποιους επενδυτες για συγκεκριμενο χρονικο διαστημα. Γενικα οι παραχωρησεις, συμπραξεις δημοσιου και ιδιωτικου τομεα, συνηθως ειναι ετσι. Το κρατος δεν πουλα την κυριοτητα, απλα ουσιαστικα νοικιαζει τους χωρους σε εναν ιδιωτη.

β) ξεπουλημα

Εχω φτασει πια σε μια θεωρια, στην Ελλαδα οποτε ακους καποιον να μιλα για ξεπουλημα δημοσιας περιουσιας, αναζητα με ποιον ακριβως τροπο λυμαινεται αυτος την δημοσια περιουσια σημερα. Ειτε ως χαραμοφαης υπαλληλος, ειτε ως προμηθευτης, καπου θα ειναι χωμενος. Ενταξει, προφανως η θεωρια ειναι υπερβολικη, ισως υπαρχουν και λιγοι παραπλανημενοι ιδεαλιστες, αλλα κατα κανονα εχουμε την πρωτη περιπτωση.

Βασικα οπως εξηγησα, στα λιμανια δεν εχουμε πωληση, οποτε δεν μπορουμε να μιλαμε για ξεπουλημα. Αλλα και γενικοτερα, τι σημαινει ξεπουλημα? Τι ειναι αυτο που κανει την απλη πωληση μιας επιχειρησης, στο πλαισιο ας πουμε της γενικης πολιτικης ιδιωτικοποιησεων, να ειναι ξεπουλημα? Μην ψαχνετε να βρειτε καποιο νοημα ή καποια συνοχη στα λογια αντι-ξεπωλητων. Για αυτους τους ανθρωπους, ξεπουλημα ειναι οποιαδηποτε πωληση.

β1) μα πουλανε κερδοφορες επιχειρησεις

Φυσικα θα πουλαμε κερδοφορες επιχειρησεις!

Read moreΛιμανια και παραχωρησεις

And now for something completely different

by

Ειπα να δοκιμασω τις μεταφρασεις του γκουγκλ και γω ο φτωχος. Κοιταχτε πως διαβαζει ενας αγγλοφωνος ενα τυπικο κειμενο μας:

Recently I had the misfortune to fly with Olympic Aviation for Germany. [ως εδω μια χαρα] I say misfortune because each traveler with little experience avoids the Olympic as the devil in holy water [χαχα αυτο ακουγεται σαν κινεζικη παροιμια].

At the time, went on the plane was obviously hired by Hungarian company, in gyrismo from petty ftinometaforea [ε? ε? τρομερη μεταφραση!] Spanish Hola Airlines

With this Olympic behavior not only shows tremendous disrespect to the Greeks customers (not not know Hungarian most [αυτο μου θυμιζει το μυθικο triple negative: “is it not true that the water is not not undrinkable?”] ), not only our xeftilizei even more (to enjoy the “national airline” you [αυτο θυμιζει Μπορατ στα καλα του] ) but embarking on a very dangerous path.

Το κειμενο συνεχιζει με παρομοιο χιουμορ και ασυναρτησιες…

Read moreAnd now for something completely different

Γιατι ειναι πανακριβη η ζωη στην Ελλαδα?

by

Γιατι πληρωνετε τις διακοπες στο ξερονησι περισσοτερο απο διακοπες στο Μοντε Καρλο? Περι “ακριβειας” και αλλων μυθων σχετικα με την λειτουργια των ελληνικων αγορων

ξεκινω με απαραιτητη διευκρινηση: Η λεξη ακριβεια ειναι απολυτα ανακριβης, μαλλον για την ακριβεια η λεξη ακριβεια δεν βγαζει νοημα! Γιατι η λεξη ακριβος ειναι συγκριτικη, εχουμε ακριβεια σε σχεση με τι? Η μεταβολη των τιμων απο ετος σε ετος λεγεται εδω και καποιους (νομιζω) αιωνες πληθωρισμος, δεν υπαρχει λογος για εφευρεση νεων ανακριβων λεξεων.

Ας μπουμε τωρα στο ψητο.

Τα τελευταια χρονια στην Ελλαδα υπαρχει μια πολυ μυστηρια αλλα διαδεδομενη γκρινια που ισχυριζεται οτι εχουμε ασυνηθιστα μεγαλη αυξηση των τιμων. Θεωρω οτι το εναυσμα για αυτο ηταν η εισαγωγη του ευρω. Πανευρωπαϊκα υπαρχει μια σχετικη γκρινια οτι το ευρω εφερε δυσαναλογες αυξησεις τιμων, σε βαθμο που στην Γερμανια πολλοι ονομασαν το ευρω teuro (παιχνιδι με την λεξη teuer=ακριβο και euro=ευρω). Αν δουμε ομως τα επισημα στοιχεια, ο πληθωρισμος στις χωρες της ευρωζωνης ελαχιστα αλλαξε με την εισαγωγη του ευρω! Ειδικα στην Ελλαδα, η προσπαθεια για την εισοδο στην ευρωζωνη, αν μη τι αλλο χαμηλωσε κατα πολυ τον ιστορικα υψηλο πληθωρισμο και εριξε τα επιτοκια στα χαμηλοτερα επιπεδα δεκαετιων!

Πως εξηγειται λοιπον η γκρινια? Μπορει το ευρω να μην εφερε μεγαλη αυξηση στις ελληνικες τιμες, αλλα ειναι γεγονος οτι οι τιμες στην Ελλαδα σημερα ειναι αρκετα πιο υψηλες απο τις τιμες σε αλλες ευρωπαϊκες χωρες με μεγαλυτερα εισοδηματα. Αυτο δεν ειναι μια διαδικασια ενος ή πεντε ετων, ειναι ενα διαχρονικο φαινομενο, ο πληθωρισμος στην Ελλαδα ειναι πιο υψηλος αποτι σε αλλες χωρες. Απλως λογω των διαδοχικων υποτιμησεων της δραχμης αυτο κρυβοταν, ενω σημερα με το ευρω το νομισμα μας πια δεν μπορει να υποτιμηθει σε σχεση με αλλες χωρες. Ετσι οταν επισκεπτομαστε το εξωτερικο και συγκρινουμε τιμες, ο υψηλος ελληνικος πληθωρισμος γινεται ολοφανερος.

Εξηγησεις
Ο υψηλος πληθωρισμος στην Ελλαδα εξηγειται νομιζω με λιγη απλη οικονομικη θεωρια.

Read moreΓιατι ειναι πανακριβη η ζωη στην Ελλαδα?

Αεροπορικες εταιρειες χαμηλου κοστους και δημοσιογραφοι χαμηλης ευθυνης

by

Η επανασταση των αεροπορικων εταιρειων χαμηλου κοστους ξεκινησε με την απορρυθμιση των αερομεταφορων στις ΗΠΑ to 1978. Εκεινη την εποχη για πρωτη φορα ανοιξε η αγορα οποια νεα εταιρεια ηθελε να δραστηριοποιηθει και σιγα σιγα ελευθερωθηκαν τα δρομολογια, τα ωραρια κτλ. Η αγορα που ηταν στασιμη για χρονια αρχισε να παρουσιαζει συνεχη καινοτομια. Εταιρειες οπως η Southwest, αργοτερα η Jet Blue, αρχισαν να προσφερουν νεες ιδεες, αχτυπητες τιμες και απευθειας συνδεσεις σε ολο και περισσοτερες πολεις. Αρκετα χρονια μετα ειχαμε απελευθερωση και στην ΕΕ και δημιουργηθηκαν θαυμασιες εταιρειες οπως Easyjet, Ryanair, Germanwings κτλ Αυτες οι εταιρειες σταματησαν να προσφερουν αχρηστα πραγματα οπως γευμα και ποτα, κατηργησαν τους μεσαζοντες και μπορεσαν να ριξουν τις τιμες κατα μεγαλο ποσοστο. Το αποτελεσμα ειναι μια πρωτοφανης κινητικοτητα για τους Ευρωπαιους πολιτες και νεες μορφες τουρισμου. Τα αεροπορικα ταξιδια που ηταν καποτε προνομιο των πλουσιων τωρα ειναι ψωμοτυρι ακομα και για φοιτητες.

Δυστυχως στην Ελλαδα αυτη η επανασταση εχει εμποδιστει απο τρεις παραγοντες:

Read moreΑεροπορικες εταιρειες χαμηλου κοστους και δημοσιογραφοι χαμηλης ευθυνης