Οικονομική κρίση και αυτοκτονίες: η κομματική εκμετάλλευση

Η ανθρώπινη δυστυχία που συνοδεύει την τόσο απότομη πτώση του εθνικού εισοδήματος ειναι υπερβολικά σημαντικό θέμα για να γίνεται αντικείμενο υστερικών αντιπαραθέσεων ή υστερόβουλων διαστρεβλώσεων

Αθανάσιος Αναγνωστόπουλος, Δρ. Ποινικού Δικαίου
Σωτήρης Γεωργανάς, Αν. Καθηγητής Οικονομικών στο City University Λονδίνου – επισκέπτης καθ. στο New York University

Δημοσιευτηκε σε λιγο διαφορετικη εκδοση στο protagon.gr

Η τραγικότερη ίσως όψη της κρίσης που ταλανίζει την Ελλάδα την τελευταία πενταετία είναι οι αυτοκτονίες που συνδέονται με αυτήν. Αυτοκτονίες ανθρώπων που ένιωσαν το βάρος του οικονομικού αδιεξόδου να τους συνθλίβει. Σημάδια της αποτυχίας της κοινωνίας μας να τους βοηθήσει.

Όπως όλα τα κοινωνικά φαινόμενα, έτσι και οι αυτοκτονίες μπορούν (πρέπει!) να μελετηθούν επιστημονικά. Αποσκοπώντας όχι να αποστειρώσουμε ένα δυσάρεστο κοινωνικό φαινόμενο, αλλά να προσδιορίσουμε τις σωστές του διαστάσεις.

Καταρχάς λοιπόν, εξακολουθούμε να έχουμε τον χαμηλότερο δείκτη αυτοκτονιών στον ΟΟΣΑ. Κατά δεύτερον, κιας ακούγεται κυνικό, κάποιοι άνθρωποι πάντοτε αυτοκτονούσαν και πάντοτε θα αυτοκτονούν. Για παράδειγμα, την δεκαετία 2000-09 αυτοκτονούσαν ετησίως (συμφωνα με επίσημα στοιχεία Ελ.Στατ.) περίπου 366 συμπολίτες μας κατά μέσο όρο. Η κορυφή μάλιστα, με 402 θανάτους, σημειώθηκε, χωρίς καμία προφανή αιτία, το 2006, έτος οικονομικής μεγέθυνσης και πολιτικής σταθερότητας!

Η παρατήρηση αυτή καταδεικνύει ότι η αυτοκτονία είναι φαινόμενο πολυπαραγοντικό, όπου η σχέση αιτίου και αιτιατού δεν ανιχνεύεται εύκολα και όπου θα ήταν πλάνη να αποδώσουμε αιτιακή σχέση σε μια απλή στατιστική συσχέτιση.

Read moreΟικονομική κρίση και αυτοκτονίες: η κομματική εκμετάλλευση

Την Ισπανια μην την κλαις

Γιατι τα παει κατα διαολου ο ευρωπαϊκος Νοτος?

Στο φετινο Μουνδιαλ, σε 5 παιχνιδια, εχουμε 4 ηττες για τον ευρωπαϊκο Νοτο.
Η πρωταθλητρια κοσμου, κοντρα σε μια μικρη επιπεδη χωρα στις ακτες του Ατλαντικου, παιζει λιγο σαν τον Παναιτωλικο εναντια στην Μπαρσα.
Ιβηρες εναντιον ευρυτερης Γερμανιας, 8-1.
Μεσογειος εναντιον γερμανοφωνων βαρβαρων, οριακα καλυτερα, 9-3. Τι σημαινουν ολα αυτα? Εξηγουν την οικονομικη καταρρευση του Νοτου? Ειναι ενδειξη οτι στην Νοτια Ευρωπη πανε καλα οι ιδιωτες (η Ρεαλ πχ) αλλα οχι το δημοσιο, παμε καλα μονο οταν μας ενωνει ενα οργανωμενο οικονομικο συμφερον, αλλα δεν ξερουμε να συνεργαζομαστε αφιλοκερδως για το κοινο καλο?

Read moreΤην Ισπανια μην την κλαις

Τα καταφερνουμε σας λεω!

Συνεχεια των παλιοτερων κειμενων, 1, 2 και 3

Συνεχιζοντας την παραδοση, αυτο το κειμενο εχω αρχισει να το γραφω πριν μηνες, αλλα οι εξελιξεις τρεχουν τοσο που αναγκαζομαι να το δημοσιευσω ελαφρως ημιτελες, παρα να περιμενω να μας ξεπερασουν παλι οι εξελιξεις.

Τις μερες αυτες που μιλαμε η ελληνικη οικονομια πιθανοτατα σταματησε να καταρρεει. Για την ακριβεια το ΑΕΠ μας, δηλαδη το συνολικο εθνικο εισοδημα, σταματησε να πεφτει. Η πιττα που εχουμε να μοιρασουμε σταματησε να μικραινει. Κριση τελος. Ας συγχαρουμε αλληλους για 1 λεπτο, χτυπηματακι στην πλατη, πατ πατ, ας ανοιξουμε και μια σαμπανια ελληνικη μπυρα να το γιορτασουμε.

Που το ξερω οτι τελειωσε η κριση? Το λεω για αρκετους λογους.
Καταρχας το πρωτο τριμηνο του 2014 το πραγματικο ΑΕΠ υποχωρησε κατα μολις 0,9%. Και λεω μολις, επειδη αυτη ειναι η καλυτερη επιδοση απο το τριτο τριμηνο του 2008, δηλαδη απο την αρχη της κρισης!

Read moreΤα καταφερνουμε σας λεω!

Μικροκλοπες στην Αγγλια

Μου εκλεψαν προσφατα καποια αντικειμενα σε ενα μπαρ στην Αγγλια. Τσαντιστηκα τοσο που πηγα στην αστυνομια. Δεν μπορω να μην ποσταρω το μεηλ που μου εστειλαν:

Dear Mr Georganas

I am sorry to learn that you have become a victim of crime.

I am writing to inform you that your crime is being assigned to a dedicated investigation officer to carry out further enquiries.

This officer will contact you shortly (if they have not done so already) to discuss the details of your crime with you. Part of this discussion will include an agreement on the best method for contacting you during the investigation and the frequency of this contact.

Read moreΜικροκλοπες στην Αγγλια

Αχ αυτες οι αντιεπιστημονικες πανελληνιες

Απ’το ιστολογιο του Ν Σαραντακου θυμηθηκα παλι την Εκθεση των Πανελληνιων (εδω τα θεματα), μια εξεταση την οποια κατηγορω για 12 απο τα 10 μεγαλυτερα προβληματα της συγχρονης Ελλαδας.

Στο ιστολογιο αυτο κριτικαρουν την επιλογη του κειμενου (πολυ παλιο) και της λεξης “κοινοχρηστος” προς αναζητηση αντωνυμου (παρωχημενη χρηση στο κειμενο).

Εγω απτην αλλη βρισκω την ολη εξεταση αρκετα βαρετη. Βρειτε τις μεταφορες, βρειτε συνωνυμα και αντωνυμα, χμμμμ. Αυτο δεν εχει να κανει με κατανοηση κειμενου τοσο αλλα με τις πατροπαραδοτες αξιες της παπαγαλιας, ορισμων και λεξεων.
Προτιμω ερωτησεις στυλ SAT, κατανοησης του κειμενου, δηλαδη τι ειδους θεσεις πραγματικα στηριζει ο συγγραφεας.

Το χειροτερο ομως φαουλ, τυπικο της Εκθεση Πανελληνιων και της σαπιας κουλτουρας που καλλιεργησε σε τοσες γενιες Ελληνων, ειναι παλι η ελλειψη επιστημονικης σκεψης, η πιστη οτι μια θεση εμπειρικου περιεχομενου (π.χ. το πρωϊ εβρεξε) μπορει να αληθευει λογω ρητορικης (στο λεω εγω, με τοσα ωραια λογια. Ποιος εισαι συ να το αμφισβητησεις?), αστηρικτων ισχυρισμων (ολοι ξερουμε οτι βρεχει το πρωϊ στην Αθηνα), ανεκδοτων (η μαμα μου το ειπε), οχι λογω στηριξης απο επαρκη δεδομενα (ο σταθμος μετρησης κατεγραψε 2 μιλιλιτερ νερο ανα τετραγωνικο μετρο). Κατι που οδηγει και στην κλασικη ελληνικη αντιπαραθεση με αντιρητορικη, αντ χομινεμ επιχειρηματα κτλ (Και γιατι λες οτι εβρεξε? Μηπως εισαι πρακτορας των ομπρελοπαραγωγων?).

Read moreΑχ αυτες οι αντιεπιστημονικες πανελληνιες

Έξυπνη διαπραγματεύση ή μυωπικοί εκβιασμοί;

Θα επρεπε να εχουμε εκβιασει την Μερκελ? ή Γιατί το «δώστε μου λεφτά να μην αυτοκτονήσω» δεν είναι καλή στρατηγική

Δημοσιευτηκε σε λιγο διαφορετικη εκδοση στα Νεα. Διαβαζεται και σε συνδυασμο με την σειρα κειμενων στους ΦΤ σχετικα με το παρασκηνια της ευρωδιασωσης.

Όσο απομακρύνεται η προοπτική ελληνικής εξόδου από την ευρωζώνη, πληθαίνουν οι φωνές που αμφισβητούν ότι τέτοιος κίνδυνος υπήρξε ποτέ. Όπως ακούσαμε ότι η Ελλάδα ποτέ δεν κινδύνεψε πραγματικά στον Ψυχρό Πόλεμο, έτσι υπάρχουν ήδη οπαδοί της θεωρίας ότι η ΕΕ ποτέ δεν θα επέτρεπε να καταρρεύσουμε.

Απ’τις δηλώσεις […] Μέρκελ [συμπεραίνουμε προφανώς] πως η Ευρωζώνη παραμένει πολύ σημαντική για να αφεθεί να καταρρεύσει [και] όλοι οι κρίκοι της είναι εξ’ ίσου σημαντικοί για τη διατήρησή της
[…]
Ακύρωσε [η καγκελάριος] μονομιάς το περίφημο Grexit, εκθέτοντας […] ως πολιτικά ιδιοτελείς και αναξιόπιστους τους λιγοστούς και απομονωμένους κινδυνολόγους του ευρώ. Εξέθεσε, επίσης, διαδοχικές ελληνικές κυβερνήσεις […] που, αντί να διαπραγματευτούν σκληρά για την Ελλάδα, πειθήνια υπάκουσαν […] στα κελεύσματά της.

Α. Τσίπρας Le Monde

Το επιχείρημα, αν το κατανοώ, είναι ότι αφού η Γερμανία επιθυμούσε να διατηρηθεί η ευρωζώνη ακέραιη, θα πλήρωνε κάθε αναγκαίο κόστος. Οφείλαμε συνεπώς να εκβιάσουμε μέχρις εσχάτων για να αποσπάσουμε το υψηλότερο δυνατό βραχυπρόθεσμο κέρδος. Όποιος δεν το έπραξε αδιαφόρησε για την πατρίδα.

Read moreΈξυπνη διαπραγματεύση ή μυωπικοί εκβιασμοί;

Η πυριτιδαποθήκη των «κόκκινων» δανείων

Να ρωτήσουμε την κοινωνία;

Σωτήρης Γεωργανάς, Αν. Καθηγητής Οικονομικών στο City University Λονδίνου – επισκέπτης καθ. στο New York University
Αντώνης Καραμπατζός, Επ. Καθηγητής στη Νομική Σχολή Αθηνών

Δημοσιευτηκε σε λιγο διαφορετικη εκδοση στην Καθημερινη

Ο τραπεζικός δανεισμός βαρύνει περίπου τον μισό εργαζόμενο πληθυσμό της Ελλάδoς. Σύμφωνα με σχετικές εκτιμήσεις, τα μη εξυπηρετούμενα τραπεζικά δάνεια –τα επονομαζόμενα και «κόκκινα»– ανέρχονται αυτή τη στιγμή στο 35%, ήτοι σε 75 δισ. ευρώ (σχετ. «Καθημερινή», 22.1.14 και 2.3.14). Οι προβολές δείχνουν ότι μέχρι τα τέλη του 2014 ενδεχομένως θα ξεπεράσουν τα 85 δισ. ευρώ (40% του συνόλου των δανείων), ενώ από το μέσον περίπου του 2015 αναμένεται μία σταδιακή αποκλιμάκωση.

Η εικόνα αυτή ασφαλώς δεν είναι ενθαρρυντική. Πολλοί δανειολήπτες δεν αντέχουν άλλο την πίεση των οφειλών και εγκαταλείπουν την προσπάθεια τήρησης των δανειακών τους υποχρεώσεων, με αποτέλεσμα η τρύπα των κόκκινων δανείων να μεγαλώνει όλο και περισσότερο. Είναι αλήθεια δε ότι τα περισσότερα από τα μη εξυπηρετούμενα σήμερα δάνεια δόθηκαν μετά την είσοδό μας στην ΟΝΕ, μία περίοδο κατά την οποία τα χαμηλά επιτόκια δανεισμού, λόγω της σύγκλισης με τα ευρωπαϊκά αλλά και της υπέρμετρης διεθνούς ρευστότητας, εξασφάλιζαν μια πρωτόγνωρη –για τα ελληνικά δεδομένα– ευκολία πρόσβασης σε φθηνό χρήμα. Τράπεζες και δανειολήπτες χόρεψαν μαζί ένα τάνγκο ανεμελιάς και απληστίας. Η αφειδής χορήγηση δανείων βαρύνει σαφώς και τους δύο χορευτές, άλλοτε ισομερώς άλλοτε όχι· φαίνεται, πάντως, ότι αμφότεροι είχαν πιστέψει ότι τα ατομικά εισοδήματα, οι τιμές των ακινήτων και εν γένει η ελληνική οικονομία δεν κινδύνευαν από κάποια σοβαρή πτώση ή ύφεση.

Read moreΗ πυριτιδαποθήκη των «κόκκινων» δανείων