Στην Αθηνα ο νομος της ζουγκλας ζει και βασιλευει. Ως ποτε θα ανεχεστε να ζειτε σαν τα αγρια ζωα, ω ανδρες Αθηναιοι? Ως ποτε θα ψηφιζετε κυβερνησεις και δημαρχους που αφηνουν την πολη σε τετοια χάλια?
Σκοτωθηκε σημερα μια αρχαιολογος στο κεντρο της Αθηνας περπατωντας σε πεζοδρομο απο καφρο με μοτοσυκλετα. Δεν θα μπω σε πολλες λεπτομερειες για την γυναικα που ηταν αποτι φαινεται σημαντικο και ενεργο μελος της αρχαιολογικης κοινοτητας. Οποιος και να σκοτωνεται ετσι αδικα, ειναι ενα τεραστιο κριμα.
Θα παρατηρησω ομως την τραγικη ειρωνεια οτι αυτη η γυναικα ειχε μιλησει συχνα για το χάλι του πεζοδρομου μεταξυ Πολυτεχνειου και Μουσειου ως μελος του Αρχαιολογικου Συμβουλιου. Ποια ηταν η απαντηση της Αθηνας σε ενα ατομο που αγωνιστηκε για την βελτιωση της πολης? Μα φυσικα να της προσφερει τον θανατο κατω απο τις ροδες ενος καφρου. Που οχι μονο δεν ξερει τι σημαινει πεζοδρομος, αλλα πηγαινε μαλιστα και τοσο γρηγορα που δεν μπορεσε να αποφυγει να δολοφονησει εναν πεζο!
Δεν βρισκω την παραμικρη δικαιολογια για αυτον τον καννιβαλο αλλα ουτε και για τους συναδελφους του που τρομοκρατουν τους πεζους σε καθε πεζοδρομο της χωρας. Δεν μπορω να διανοηθω πως σε μια δυτικη χωρα με κρατος και νομους, οι πεζοι πρεπει να μετακινουμαστε στα πεζοδρομια με τρομο για την φυσικη μας ακεραιοτητα. Ειμαι πραγματικα εξω φρενων και οχι μονο με τους καφρους οδηγους (στους οποιους αξιζει παραδειγματικη τιμωρια) αλλα ακομα περισσοτερο με την Τροχαια και την δημοτικη αστυνομια. Την αστυνομια που οχι μονο δεν κοβει ποτε κλησεις ακομα και για τις χειροτερες παραβασεις του ΚΟΚ, αλλα που κανει η ιδια χοντρες παραβασεις χωρις λογο!
Για παραδειγμα εχω βγαλει φωτογραφια να οδηγει αστυνομικος μηχανη σε πεζοδρομο στου Ψυρρη. Οταν με πηρε ειδηση, ντραπηκε και ζητησε συγγνωμη απο τους πεζους? Οχι βεβαια, εκανε σουζα επιδεικτικα μπροστα στους εντρομους περαστικους, ντοπιους και τουριστες*! Και καποιοι συναδελφοι του που ετυχε να ειναι εκει “για την προστασια των πολιτων” επεσαν επανω μου να μου παρουν την καμερα με χιλιες παρανομες δικαιολογιες.
Οσες Ολυμπιαδες και να κανει αυτη η χωρα, οσα Μεγαρα Μουσικης και να χτισει, σε οσους δυνατους διεθνεις οργανισμους και να ανηκει, οσο και να ανεβει το εισοδημα της και η υλικη ευμαρεια των κατοικων της, οσα χριστουγεννιατικα στολιδια και να βαλουμε στις πολεις μας, η ποιοτητα του πολιτισμου μας κρινεται καθημερινα στους δρομους και τα πεζοδρομια μας, στην λειτουργια των νομων και των θεσμων μας. Στις πολεις μας που πραγματικα δεν εχουν καμμια σχεση με πολιτισμενη χωρα αλλα ισχυει ο νομος της ζουγκλας. Κερδιζει οποιος εχει περισσοτερο θρασος και βαρυτερο οχημα. Εχεις μηχανη? Σκοτωνεις τους πεζους. Εχεις ΙΧ? Χτυπας μηχανακια. Εχεις φορτηγο? Θεριζεις ΙΧ.
Κατι τετοιες μερες ειναι που σε κανουν να ντρεπεσαι για την αθηναϊκη σου καταγωγη…
———————————
*Και μετα αναρωτιουνται υπουργοι, δημαρχοι και ξενοδοχοι γιατι δεν ενδιαφερονται οι υπολοιποι Ευρωπαιοι να επισκεφτουν την Αθηνα! Μα για ονομα του θεου, αν θελουν να κανουν διακοπες με κινδυνο της ζωης τους καλυτερα να πανε στην Κενυα να δουν και κανα λιονταρι!
Αγαπητέ κ. S G
Είμαι αναγνώστης του συνΙστολογίου και όχι της Αναμορφώσεως (το λέω για να μετράτε σωστά τα κουκιά, καθώς θα υπολογίζετε την «μετακίνηση ψηφοφόρων» μετά την συγχώνευση), αποφάσισα όμως να κάνω την παρθενική μου εμφάνιση στο blog σας για να ενώσω την φωνή μου με την δική σας πάνω στο σοβαρό θέμα που θίγετε.
Εκφράζω την λύπη μου για το αποτέλεσμα και την αγανάκτησή μου για την πράξη.
Παράλληλα, όμως, θα ήθελα να τονίσω μία ακόμη παράμετρο, που νομίζω ότι είναι εξίσου αποδεικτική της «κυκλοφοριακής καφρίλας» μας (ημών των Ελλήνων). Πρόκειται για την απαράδεκτη, ζουγκλοειδή και καταδικαστέα κυκλοφοριακή συμπεριφορά των πεζών. Παρακαλώ, μην παρεξηγηθώ – αντιλαμβάνομαι ότι δεν προσήκει αυτήν την ώρα και σε αυτόν τον τόπο να εκφράζομαι για την συμπεριφορά των πεζών (δεδομένου ότι πεζή ήτο και το θύμα). Ακριβώς όμως επειδή αισθάνομαι αποτροπιασμό για την πράξη του καννιβάλου με το δίτροχο και επειδή η νομοταγής πολίτης όδευε ανυποψίαστη επί του πεζοδρομίου, αξίζει νομίζω μια αναφορά στο πρόβλημα αυτό.
Αναμφίβολα “καννίβαλος” είναι ο μοτοσυκλετιστής που καβαλάει πεζοδρόμια – η απόλυτη χαρά του Χάρου.
“Καννίβαλος” είναι και ο ταξιτζής που με εκλιπαρεί να μην σημειώσω τον αριθμό του (πράγμα που κάνω επειδή αρνήθηκε την μίσθωση της “κούρσας” για το αεροδρόμιο), γιατί, λέει, είναι 70 χρονών, έχει λήξει η άδειά του και αν τον υποχρεώσω να με πάει στο αεροδρόμιο θα τον τσακώσει η Αστυνομία που την έχει στημένη εκεί (την έχει πράγματι;) και κάνει ελέγχους (πού γίνονται αυτοί οι έλεγχοι ρε παιδιά; Στο Ελ Μπενιθέλος; Εγώ δεν έχω πάρει χαμπάρι…).
“Καννίβαλος” είμαι κυρίως εγώ που του κάνω το χατίρι και δεν τον καταγγέλλω, αφήνοντας στα τρεμάμενα χέρια του τις τύχες των επιβατών του (και των κυκλοφορούντων στους δρόμους), τις τύχες τις δικές μας (και θέτοντας εν κινδύνω τις διακοπές της γυναίκας μου, που δουλεύει σαν το σκυλί όλο τον χρόνο – αυτό θα συνέβαινε αν δεν σταμάταγε ο αντιπαραμεθεπόμενος ταξιτζής να μου κάνει την χάρη και να μην χάσω την πτήση μου…).
“Καννίβαλος” όμως είναι κι ο παππούς που αγνοεί το κόκκινο και περνάει (πεζός) εκτός διάβασης, υποχρεώνοντάς με να δοκιμάσω το ABS του αυτοκινήτου μου ή τα καινούρια Metzeler του scooter μου… κι όλα αυτά για να πάει μια ώρα νωρίτερα στον καφενέ για ούζα.
Επί τη ευκαιρία, υποβάλλω (πρόχειρα) τις ακόλουθες προτάσεις που μου έρχονται στο μυαλό σχετικά με την οδική κυκλοφορία:
– Πρώτον, εντατικοποίηση της διδασκαλίας του μαθήματος της κυκλοφοριακής αγωγής στα σχολεία, σε συνδυασμό με την καλλιέργεια κοινωνικής συνείδησης, αισθήματος κοινωνικής ευθύνης κ.λπ.
Με την πρόταση αυτή στοχεύω στην δημιουργία συνειδητοποιημένων πολιτών.
– Δεύτερον, ετήσια επιβράβευση των οδηγών που δεν υποπίπτουν σε οδικές παραβάσεις. Το μέτρο είναι απλό, το έχω προτείνει αρμοδίως αλλά δεν εισακούομαι: Αν οι αρμόδιοι θέλουν να μας πείσουν ότι οι παραβάσεις που βεβαιώνονται δεν έχουν στόχευση εισπρακτική, ας δημιουργηθεί ένα ταμείο όπου θα συγκεντρώνονται τα ποσά των διοικητικών προστίμων και των εκ της μετατροπής σε χρηματική ποινή στερητικών της ελευθερίας ποινών που θα επιβάλλονται, ας δημιουργηθεί ένα μητρώο όλων των οδηγών που διαθέτουν άδεια οδήγησης στην Ελλάδα, ας εξαιρούνται οι παραβάτες, εν συνεχεία δε ας διαιρείται το σύνολο του εισπραχθέντος ποσού διά του αριθμού των υπολοίπων (μη παραβατών), οι οποίοι έτσι θα έχουν λαμβάνειν στο τέλος του έτους ένα γερό μέρισμα!
Με την πρόταση αυτή στοχεύω τουλάχιστον να ρεφάρω τα τέλη κυκλοφορίας και ένα ποσοστό των ασφαλίστρων μου. (Αν και, πιστεύω, αν γίνει σωστά η δουλειά και τα πιστολάκια πάρουν φωτιά, πολλοί από τους νομοταγείς δεν θα χρειαστεί να ξαναδουλέψουν).
Παράλληλα, με την πρόταση αυτή στοχεύω στην δίκαιη αναδιανομή του πλούτου.
– Πρόβλεψη αλκοτέστ για τον συνεπιβάτη μοτοσυκλέτας (εν γένει διτρόχου): Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι αυτός συμβάλλει τα μέγιστα στην ισορροπία του δίτροχου οχήματος. Εκεί δεν έχει ο οδηγός την δυνατότητα να τον δέσει στην ζώνη του, να του ρίξει δυο σφαλιάρες και να τον πάει στον προορισμό του χωρίς να κινδυνεύει τουλάχιστον ο ίδιος (ο οδηγός).
Με την πρόταση αυτή στοχεύω στην προστασία των οδηγών.
– Κατάργηση των φιμέ κρυστάλλων: Φοράνε, άραγε, ζώνη οι ντουλάπες που οδηγούν τα αυτοκίνητα με τα φιμέ τζάμια; Αν ναι, πώς διαπιστώνεται; Θα σταματήσει ποτέ το «όργανο» για έλεγχο ένα… «τρελό φορτηγό» με φιμέ τζάμια που κάνει ελιγμούς στην Κηφισίας στις 3 τα ξημερώματα; Αν ναι, πώς ξέρει ο αστυφύλαξ ότι ο τύπος πίσω απ’ το βολάν δεν οπλοφορεί;
Με την πρόταση αυτή στοχεύω στην προστασία των αστυνομικών, αλλά κυρίως στην ισονομία – είναι προφανές ότι ο νόμος δεν εφαρμόζεται το ίδιο για όλους, φιμέδες και μη-φιμέδες.
Με εκτίμηση
Ewig… ewig
Καλως μας ηρθες λοιπον ewig και ελπιζω να μεινεις in aller Ewigkeit :-)
το οτι οι πεζοι στην Ελλαδα συμπεριφερονται ασχημα ισχυει και ειμαι υπερ της μειωμενης ευθυνης των οδηγων που χτυπανε πεζο που εκανε παραβαση. Αλλα οι παραβασεις των πεζων απλα δεν συγκρινονται σε επικινδυνοτητα με τους ΙΧηδες. Εν τελει, ο πεζος ρισκαρει την δικη του ζωη μονο.
Κατα δευτερον, οι παραβασεις των πεζων ειναι συχνα απαντηση στις παραβασεις αλλων και στην γενικη αναρχια. Οταν ας πουμε η διαβαση εχει μπει σε λαθος μερος, συχνα μαλιστα ας πουμε μακρια απο την ραμπα των αναπηρων, τοτε ο πεζος φταιει που διασχιζει τον δρομο εκτος διαβασης? Οταν τα λεωφορεια συστηματικα σταματουν 5 μετρα απο το πεζοδρομιο, οι πεζοι φταινε που περιμενουν το λεωφορειο πανω στο οδοστρωμα?
ας κανω και μια σημειωση σε αυτα που λες
το οτι πρεπει να δοκιμασεις το ABS σου μηπως σημαινει οτι ειχες ξεπερασει τα ορια ταχυτητας και ασφαλους οδηγησης? ποσοι αθηναιοι αραγε τηρουν εστω για μια μερα τα ορια ταχυτητας στην πολη (50 χαω εκτος απο σπανιες εξαιρεσεις!)? Ποσοι κατανοουν την χρησιμοτητα των οριων αραγε και καταλαβαινουν οτι δεν τα εβαλαν οι συγκοινωνιολογοι για να μας βασανιζουν αλλα για να σωζουν ζωες, να μειωνουν την κυκλοφοριακη συμφορηση κτλ?
Και ερχομαι στα περι κυκλοφοριακης αγωγης: ποιος θα την διδαξει καλε, οταν δεν εχω δει ουτε εναν αστυνομικο, δασκαλο ή οτιδηποτε αλλο δημοσιο λειτουργο να τηρει πληρως τον ΚΟΚ? Και δυστυχως συχνα δεν ειναι μονο οτι δεν θελουν, δεν ξερουν τον ΚΟΚ!
Ποσοι ξερουν τι ειναι η Λωριδα εκτακτης αναγκης, ποτε επιτρεπεται προσπερασμα απο τα δεξια, ποια ειναι τα ορια ταχυτητας κτλ? (τεραστια η ευθυνη του Υπουργειου Μεταφορων που ανεχεται την αδιανοητη για δυτικη χωρα χρηση λαδωματος για αποκτηση αδειας οδηγησης)
Τα επιπλεον μετρα που προτεινεις, χρησιμα μεν αλλα μαλλον δεν θα προσφερουν και κατι ιδιαιτερο. πχ η επιβραβευση οσων δεν βλεπει η αστυνομια να παραβαινουν τον ΚΟΚ θα ηταν συχνα τραγικα ειρωνικη δεδομενης της ελλειψης αστυνομευσης : ατομα που τον παραβιαζουν καθε μερα θα επαιρναν και βραβεια απο πανω.
η δικη μου απαντηση για το θεμα του τροπου οδηγησης των Ελληνων ειναι μια και μονο μια: Αυστηροτατη και συχνοτατη αστυνομευση με εκλογικευση των προστιμων. Το βρισκω ακατανοητο να γινονται τοσο συστηματικα καθε ειδους παραβιασεις σε μια πολη εκατομμυριων κατοικων και το κρατος να ξυνεται. εν τελει αν επιτηρουσαν τον ΚΟΚ θα μαζευαν αρκετα προστιμα για διπλασιασμο των εσοδων του κρατους!
Παραλληλα θα ηθελα να δω ετσι μια φορα για αλλαγη οι δημοι να ασχολουνται με την ποιοτητα του οδοστρωματος και των διαγραμμισεων πριν αρχιζουν να χασκουν τρυπες στον δρομο. Αυτο που ανεχονται οι Ελληνες σαν δρομους, δεν θα περναγε καν για χωματοδρομος στην πολυ φτωχοτερη Γερμανια του 1980…
Όσον αφορά τη Γερμανία. Εδώ και δύο μήνες πηγαίνω από το σπίτι μου στο πανεπιστήμιο με το ποδήλατο – μια απόσταση 2 χλμ περίπου. Στη μέση της διαδρομής χρειάζεται να διασχίσω έναν κόμβο, παρόμοιο με τον κόμβο που είναι πάνω στην Εθνική στο Ηράκλειο Κρήτης (ένας κόμβος κυριολεκτικά απροσπέλαστος από τους πεζούς, για όσους ξέρουν).
Για να διασχίσω τον κόμβο περνάω κάτι-σαν-διάβαση που είναι μία κόκκινη γραμμή πάχους μισού μέτρου πάνω στο οδόστρωμα, χωρίς φανάρι. Ούτε μία φορά δεν έχει χρειαστεί, όχι να σταματήσω, αλλά ούτε καν να κόψω φόρα. ΟΥΤΕ ΜΙΑ ΦΟΡΑ, σε δύο μήνες. Είτε πλησιάζει παπάκι, είτε ΙΧ, είτε τριαξονικό ή ρυμουλκό με πέντε κοντέινερ, σταματάει ευλαβικά για να περάσω. Σε έναν δρόμο σαν την Εθνική!
Η εμπειρία είναι τόσο εντυπωσιακή που μερικές φορές φορτίζομαι ακόμα και συναισθηματικά. Και το χάσμα με την Ελλάδα μοιάζει αγεφύρωτο.. ¨/
Ψιτ, κύριος, άσε κάτω τους συνιστολογίτες μου και παίζε με τους αναμορφωσίτες σου μόνο! :-)
Τα φιμέ τζάμια απαγορεύονται ήδη. Όπως πολλά πράγματα στην Ελλάδα όμως, σημασία δεν έχει η απαγόρευση, αλλά η εφαρμογή.
Όσον αφορά τους πεζούς, ως κατ’ εξοχήν πεζός και ο ίδιος, συμφωνώ απολύτως και με την βασική θέση του Ewig και με την διευκρίνιση του ΣΓ. Κάποιο φεγγάρι είχε πέσει και η τυπικά νεοελληνική ιδέα να κόβωνται πρόστιμα και στους πεζούς. Και μη χειρότερα…
Αρχίσαμε με τους δικούς μας και τους δικούς σας… Θα αφορίσω πολύ κόσμο. Επί της ουσίας,συμφωνώ, σε γενικές γραμμές, με τα προφανή: οι Έλληνες δεν έχουν απολύτως καμμία κυκλοφοριακή αγωγή (ούτε καλή ούτε κακή ούτε ελλιπή ούτε τίποτα) και η ελληνική αστυνομία -και κυρίως η τροχαία- περιορίζεται στους κλασικούς ελέγχους στα ίδια πάντα μπλόκα που έχει μάθει -και αποφεύγει- όλος ο κόσμος. Ποιος δεν έχει δει αστυνομικούς να συζητούν αμέριμνοι όταν ο κάθε πρωτόγονος γκαζώνει με το παπάκι στο πεζοδρόμιο ή περνά με κόκκινο;
Θα προσθέσω όμως και κάτι ως προεπισκόπηση ενός μικρού κομματιού που θα ανεβάσω σύντομα: ο μέσος Έλληνας είναι απαράδεκτα επιθετικός. Δεν είναι απλά αγενής -όπως ο νότιος Ιταλός πχ ή κάποιοι Γάλλοι- αλλά αυθεντικά και ανεπιτήδευτα επιθετικός. Και ένα παράδειγμα που θα χρησιμοποιήσω και στο εν λόγω αρθρίδιον: ο Ρωμαίος οδηγός πάει να “κλέψει” την σειρά του πεζού στη διάβαση αλλά σταματά απρόθυμα όταν ο τελευταίος κατεβαίνει στη διάβαση και διεκδικεί το δικαίωμά του στην προτεραιότητα – αυτό είναι αγένεια. Στην Ελλάδα, όμως, ο οδηγός επιταχύνει και περνά ξυστά από το δύσμοιρο που το αποτόλμησε – αυτό είναι καφροειδής και πρωτόγονη επιθετικότητα. Και όπως ο άνθρωπος των σπηλαίων με το μεγαλύτερο ρόπαλο κερδίζει έτσι και ο Ελληνάρας με το αυτοκίνητο νικά τον πεζό. Η συνέχεια την επόμενη εβδομάδα, ειστήρια προπωλούνται στο γραφείο του Αναγνωστόπουλου.
Έτσι ορίζει το ζήτημα ο Καντ και νομίζω πως εδώ υπάρχουν σημαντικές ιδέες.
Πρώτα από όλα το πρόβλημα είναι πολύ πιο γενικό από την τήρηση των νόμων. Θα προσφέρω και εγώ ένα μικρό κομματάκι ανεκδοτολογικής ‘σαβούρας’. Μια από τις δυσάρεστες εμπειρίες μου στην Ελλάδα, έπειτα από μακροχρόνια απουσία στο εξωτερικό, ήταν η ‘πόρτα στην μούρη’. Για κάποιο περίεργο λόγο οι άνθρωποι στην Βρετανία που εισέρχονται σε ένα κτίριο κρατούν την πόρτα έτσι ώστε να βοηθήσουν την είσοδο του συνανθρώπου τους που περπατά πίσω τους. Στην χώρα μας μια τέτοια συμπεριφορά είναι εξωτική. Και δεν ενδείκνυται ούτε για εκείνον ο οποίος βρίσκεται μπροστά διότι το πιο πιθανόν είναι να καταλήξει να κάνει τον υπηρέτη στον επερχόμενο ο οποίος θα εκμεταλλευτεί την στιγμή για να τρέξει να προφτάσει να του πάρει και την σειρά (πχ στην τράπεζα). Νομίζω πως με αυτό το παράδειγμα γίνεται αντιληπτό ότι το πρόβλημα, ακόμη και αν εμφανίζεται πιο έντονα στην πιο ακραία του μορφή που είναι η παραβίαση των κανόνων, έχει πολύ πιο βαθιές ρίζες και αίτια. Μπορούμε να είμαστε νομοταγείς και ταυτόχρονα άξεστοι και πρωτόγονοι κάφροι. Επίσης δείχνει ότι δεν μπορείς να εκπαιδεύσεις κάποιον με διδαχές. Ορισμένα πράγματα καλλιεργούνται με έμμεσους τρόπους και δεν μαθαίνονται με ευθείς διδασκαλίες.
Και νομίζω πως η καλλιέργεια αυτών των πραγμάτων δεν μπορεί να επιτευχθεί λέγοντας ‘είναι κάφροι’. Συμφωνώ με την περιγραφή του φαινομένου από τους παραπάνω σχολιαστές και εκμεταλλευόμενος την τραγικότητα του περιστατικού ομολογώ πως από την εμπειρία μου στους δρόμους πολύ συχνά έρχομαι στο συμπέρασμα ότι το μηδέν της ανηθικότητας μας έχει ήδη καταπιεί σαν μια σταγόνα νερό. Αλλά λέγοντας ‘είναι κάφροι’ φοβάμαι ότι αναπαράγουμε τις συνθήκες και τα αίτια του προβλήματος. Διότι απαξιώνουμε τις βάσεις πάνω στις οποίες θα μπορούσε να δημιουργηθεί ένα καλύτερο ηθικό ‘υπόστρωμα’: την αμοιβαία αγάπη και τον αμοιβαίο σεβασμό. Χωρίς αυτά είμαστε πραγματικά χαμένοι.
Τώρα πως μπορεί να γίνει αυτό και πως μπορούμε να διατηρήσουμε την απαραίτητη αισιοδοξία μέσα σε ένα τόσο απαισιόδοξο τοπίο, και ταυτόχρονα, να μην παραιτηθούμε από τις προθέσεις μας να βελτιώσουμε τα πράγματα, είναι ένα μεγάλο πρόβλημα και δεν έχω εύκολες απαντήσεις.
1. τί θα πρωτοδιδαχθεί ρε παιδιά στα σχολεία; κυκλοφοριακή αγωγή , υγιεινή διατροφή , σεξολογία , οικολογική συμπεριφορά , πληροφορική τι;
Άλλωστε υπάρχουν πολύ χρησιμότερα μαθήματα ήδη όπως 6 ώρες αρχαία τη βδομάδα στην Α’ Λυκείου και μπόλικα θρησκευτικά
Μη το λές μη το λές .Αν μου πεταχτεί ο πεζός και εγώ αιφνιδιασμένος κάνω μια μικρή μανούβρα στους “τεράστιους” αστικούς μας δρόμουςθα πάρω παραμάζωμα κανά δυο τρείς τουλάχιστον
Κατά τα άλλα , το μέτρο που προτείνει ο ewig , για μοίρασμα των εισπράξεων από πρόστιμα στους “καθαρούς οδηγούς¨ μου φαίνεται και το πιο αποτελεσματικό καθώς money talks ως γνωστόν .Έχοντας δε γνώση και της έφεσης του Έλληνα στο τζόγο θα πρότεινα το ποσόν να μην μοιράζεται αλλά να κληρώνεται κάθε πρωτοχρονιά μαζί με το Εθνικό Λαχείο…
Kε S G
Γράφετε:
«το οτι οι πεζοι στην Ελλαδα συμπεριφερονται ασχημα ισχυει και ειμαι υπερ της μειωμενης ευθυνης των οδηγων που χτυπανε πεζο που εκανε παραβαση.»
Εννοείτε, υποθέτω, ότι είστε υπέρ της απειλής στον νόμο ή/και, εν τέλει, της επιβολής ηπιότερης ποινής στον υπαίτιο οδηγό στις περιπτώσεις κατά τις οποίες υπάρχει συνυπαιτιότητα του θύματος. Γιατί αν ο οδηγός δεν έχει υπαιτιότητα, είναι αυτονόητο ότι δεν μπορεί να του επιβληθεί (ποινική) κύρωση.
«Οι παραβασεις των πεζων απλα δεν συγκρινονται σε επικινδυνοτητα με τους ΙΧηδες. Εν τελει, ο πεζος ρισκαρει την δικη του ζωη μονο.»
Δεν συμφωνώ. Παραπέμπω στον jinx. Προσθέτω, όμως, ότι ο παραβάτης πεζός θέτει εν κινδύνω και την δική μου την ζωή, την σωματική μου ακεραιότητα κ.λπ., ιδίως όταν είμαι εποχούμενος σε δίκυκλο. Παράλληλα επιτρέψτε μου και το ακόλουθο σχόλιο: Από το παραπάνω παράθεμα του κειμένου σας προκύπτει ότι στην συνείδησή σας (όπως, άλλωστε, και στην συνείδηση των περισσοτέρων εξ ημών) ο παραβάτης πεζός δεν έχει εμπεδοθεί ως μια σοβαρή και καταδικαστέα εστία κινδύνου, τουλάχιστον όχι τόσο σοβαρή και καταδικαστέα όσο ο παραβάτης οδηγός. Με μια μικρή (αλλά, ελπίζω, θεμιτή χάριν του διαλόγου που κάνουμε) δόση υπερβολής, θα σας έλεγα ότι προσωπικά προτιμώ να υποστώ τον ποινικό στιγματισμό που συνδέεται με μια ποινική καταδίκη από ελληνικό δικαστήριο για παράβαση του κόκκινου (ως οδηγός), παρά τον κοινωνικό στιγματισμό σε προηγμένες πόλεις της Δυτικής Γερμανίας, στον οποίο θα με καταδικάσει η γερμανίδα μητέρα που με «ξυρίζει» με την λεπίδα της ματιάς της μόλις τολμήσω να παραβιάσω τον σηματοδότη για τους πεζούς (ιδίως δε αν αυτό το κάνω μπροστά στον επτάχρονο γιο της – εκεί της έχω γκρεμίσει με μιας όσα έχτιζε με κόπο τόσα χρόνια)…
«Κατα δευτερον, οι παραβασεις των πεζων ειναι συχνα απαντηση στις παραβασεις αλλων και στην γενικη αναρχια. Οταν ας πουμε η διαβαση εχει μπει σε λαθος μερος, συχνα μαλιστα ας πουμε μακρια απο την ραμπα των αναπηρων, τοτε ο πεζος φταιει που διασχιζει τον δρομο εκτος διαβασης? Οταν τα λεωφορεια συστηματικα σταματουν 5 μετρα απο το πεζοδρομιο, οι πεζοι φταινε που περιμενουν το λεωφορειο πανω στο οδοστρωμα?»
Φαντάζομαι ότι αυτό κατ’ εξοχήν ισχύει για τα οχήματα… Αν το όριο ταχύτητας στην «Εθνική» οδό είναι 50 χμλ/ώ, ο οδηγός φταίει που «τρέχει» με 80; Αν για να παρκάρει ο καταστηματάρχης (που πρέπει Τρίτη, Πέμπτη και Παρασκευή) να ανοίξει το μιρκομάγαζό του το απόγευμα στην Κυψέλη και στο Παγκράτι, θέλει μια-δυο ώρες να κάνει κύκλους στην γειτονιά, επιβαρύνοντας την τσέπη του και το περιβάλλον, φταίει αυτός που καβαλάει το πεζοδρόμιο; Τέλος πάντων, είναι προφανές ότι φταίει, όχι όμως επειδή κάνει αυτές τις παραβάσεις, αλλά για άλλα πράγματα, που προηγούμνται κατά πολύ της παράβασης…
«το οτι πρεπει να δοκιμασεις το ABS σου μηπως σημαινει οτι ειχες ξεπερασει τα ορια ταχυτητας και ασφαλους οδηγησης?»
Όχι, δεν σημαίνει αυτό. Η ένταση του φρεναρίσματος δεν εξαρτάται μόνο από την ταχύτητα. Αποτελεί συνάρτηση ταχύτητας και απόστασης. Αν, λοιπόν, ο παππούς μου πεταχτεί στα 3 μέτρα γιατί βαριέται να περιμένει στο φανάρι, τότε φοβάμαι ότι δεν μας σώζει το ABS, ούτε εκείνον ούτε εμένα…
«Τα επιπλεον μετρα που προτεινεις, χρησιμα μεν αλλα μαλλον δεν θα προσφερουν και κατι ιδιαιτερο. πχ η επιβραβευση οσων δεν βλεπει η αστυνομια να παραβαινουν τον ΚΟΚ θα ηταν συχνα τραγικα ειρωνικη δεδομενης της ελλειψης αστυνομευσης : ατομα που τον παραβιαζουν καθε μερα θα επαιρναν και βραβεια απο πανω.»
Μα αυτό είναι κάτι που ισχύει σε όλους τους τομείς της κοινωνικής, οικονομικής κ.λπ. ζωής. Και ο μαθητής που αντιγράφει στις πανελλαδικές εξετάσεις (αλλά δεν τον πιάνουν) επιβραβεύεται μπαίνοντας στο Πανεπιστήμιο. Και ο επιχειρηματίας που υποβάλλει πλαστά και εικονικά φορολογικά στοιχεία για δαπάνες που δεν έκανε, επιβραβεύεται (αν δεν τον πιάσουν) απολαμβάνοντας αντίστοιχη μείωση φόρου. Και ο σύζυγος που απατά την γυναίκα του με την Scarlett Johansson, επιβραβεύεται: αν μεν δεν τον πιάσει η σύζυγος, με την ηδονή που θα του προκαλέσει η συνεύρεση (κι αν τον πιάσει, και με την ηδονή –δεδομένη- αλλά και με την… αιώνια ελευθερία του). Το ζήτημα είναι ότι, σε όλες αυτές τις περιπτώσεις, θα υπάρξει μια ανταμοιβή για τον νομοταγή πολίτη – αυτός είναι ο στόχος.
Κε Sakoulakis
Σας ζηλεύω που κυκλοφορείτε με ποδήλατο, κυρίως όμως σας ζηλεύω που σπουδάζετε στην Γερμανία. Έχω μόνο μία απορία επί της φράσεως «Είτε πλησιάζει παπάκι, είτε ΙΧ…»: Παπάκι στην Γερμανία; Πραγματικά έχω την περιέργεια να μάθω αν αυτό ισχύει, γιατί εγώ, μόλις συνήλθα από το πολιτισμικό σοκ (δεν θυμάμαι τίποτα από τις πρώτες δύο μέρες λόγω της διαφοράς… φάσης), το πρώτο πράγμα που παρατήρησα ήταν ότι στους δρόμους δεν κυκλοφορούσαν παπάκια. Αυτό σε 4 διαφορετικές γερμανικές πόλεις, μεγάλες και μικρές. Αν έχετε την καλοσύνη, επειδή έχω να πάω από τον Μάρτιο του 2006, διευκρινίστε το – είμαι περίεργος να μάθω αν οι «κίτρινοι» κατάφεραν να εισβάλλουν και στην Μητρόπολη… Καλή επιτυχία στις σπουδές σας (ή στο διδακτικό σας έργο, αν διδάσκετε).
Κε Αθανάσιε Αναγνωστόπουλε,
Νομίζω ότι δεν έχετε δίκιο, τα φιμέ τζάμια δεν απαγορεύονται (τουλάχιστον αν αναφερόμαστε στην ελληνική νομοθεσία). Αλλά επ’ αυτού επιφυλάσσομαι.
Κε Giorgos
Αυτά που γράφετε τα θεωρώ πολύ σοβαρά και προσυπογράφω, παραπέμποντας και στις ακόλουθες αγαπημένες μου φράσεις, γραμμένες από έναν πολύ αγαπημένο μου άνθρωπο:
«Το έγκλημα είναι η αδυναμία του ανθρώπου να συν-υπάρχει. Η συνεκτική δύναμη των ανθρώπων είναι η αγάπη, “η πιο ισχυρή δύναμη στο Σύμπαν”.»…
Αγαπητέ Ewig,
τα φιμέ τζάμια απαγορεύονται με το άρ. 81 παρ. 7 ΚΟΚ:
7. Τα διαφανή μέρη των αυτοκινήτων, οχημάτων και των ρυμουλκούμενων, τα οποία αποτελούν τμήμα του αμαξώματος αυτών, περιλαμβανομένου και του ανεμοθώρακα, καθώς και οποιουδήποτε εσωτερικού χωρίσματος, επιβάλλεται να είναι κατασκευασμένα κατά τρόπο ώστε, αφ’ ενός μεν, σε περίπτωση θραύσης τους, ο κίνδυνος τραυματισμού προσώπων να μειώνεται στο ελάχιστο, αφ’ ετέρου δε να είναι ορατός τόσο ο οδηγός όσο και οι επιβαίνοντες αυτού. .
Αλλά όπως είπαμε, σημασία δεν έχει η απαγόρευση…
ΥΓ: Εκτιμώ την ευγένειά σας, αλλά καθ’ ό,τι με αφορά, προτιμώ να μου απευθύνονται στον διαδικτυακό ενικό. Δεν είμαι δα και καμιά σπουδαία προσωπικότητα! :-)
Συμφωνώ σχεδόν σε όλα. Αυτό για το οποίο έχω πολλές επιφυλάξεις είναι η τοποθέτηση σου αγαπητέ ewig για τα φιμέ τζάμια. Πιστεύω πως είναι απαραίτητο να κάνουμε τον διαχωρισμό όσο πιο λογικά γίνεται και δεν βλέπω πως η ζώνη ασφαλείας, το κράνος ή τα φιμέ τζάμια μπορούν να τοποθετηθούν στην ίδια λογική κατηγορία με άλλες αντικοινωνικές παραβάσεις. Η προσωπική μου επιλογή είναι να φορώ ζώνη, αν είχα μοτοσυκλέτα μάλλον θα επένδυα στο καλύτερο κράνος που θα μπορούσα να αγοράσω και στο θέμα με τα φιμέ μάλλον θα ρώταγα τι είδους φιμέ και σε τι τύπο οχήματος. Προσωπικά δεν θα διέγραφα, αν υπήρχε διαθέσιμο, ένα φωτοχρωμικό κρύσταλλο που θα μεταβάλλεται ανάλογα με τις συνθήκες φωτισμού. ‘να είναι ορατός τόσο ο οδηγός όσο και οι επιβαίνοντες αυτού’ μας λέει ο φίλος Αθανάσιος προβλέπει ο κοκ και φαντάζομαι πως το φωτοχρωμικό παρμπρίζ μου θα ήταν νόμιμο ή παράνομο ανάλογα με τον καιρό :) Δεν αισθάνομαι πως η ζώνη, το κράνος και τα φιμέ, αν και περιέχει μια κάποια λογική η υιοθέτηση τους σε προσωπικό επίπεδο, παραβιάζουν την αρχή του αμοιβαίου σεβασμού. Συμφωνώ πάρα πολύ με την ιδέα ότι η αντίληψη των οδικών κανόνων ως εισπρακτικά μέτρα δηλητηριάζει την σχέση του πολίτη με τους κανόνες, το ίδιο όμως κάνουν και κανόνες οι οποίοι είναι υπερβολικοί.
ΥΓ. υποψιάζομαι, ελπίζω σωστά, πως έπειτα από το σχόλιο του Αθανάσιου όλοι θα κάνουμε χρήση του ‘διαδικτυακού ενικού’…
ναι και γω ειμαι υπερ του ενικου ευγενειας, οποτε προχωρω ετσι αν δεν εχει αντιρρηση ο εβιγκ.
Συμφωνω απολυτα με τον Κωνστατινο και αναμενω το κειμενο περι επιθετικοτητας των Ελληνων. Να σημειωσω οτι αντιθετα με γνωμη που ακουσα εδω θεωρω οτι η αναρχια στους δρομους, οπως και η ανεξελεγκτη βια στα γηπεδα, ή στα Εξαρχια, αποθρασυνουν τους ανθρωπους και αυξανουν την επιθετικοτητα. αν εχεις μαθει να εισαι επιθετικος στον δρομο, γινεσαι και στην εφορια, στην ουρα για ενα εστιατοριο, στην αναμονη για μια συναυλια κτλ Η Ελλαδα πασχει απο πολυ υψηλη επιθετικοτητα και ταση για επιλυση διαφορων με βια και νομιζω οτι μια πολυ πιο αυστηρη επιτηρηση του ΚΟΚ θα ηταν ενα μεγαλο βημα για βελτιωση της καταστασης. Περνας ρε καφρε με κοκκινο? Αυτοματη φωτογραφια με καμερα και κατευθειαν προστιμο. Περνας με κοκκινο και βριζεις απο πανω? Προστιμο ΚΑΙ αποζημιωση σε αυτον που εβρισες.
Οσο για την παρατηρηση που εγινε οτι και ο πεζος μπορει να κανει επικινδυνες παραβασεις, συμφωνω, αλλα επιμενω οτι δεν ειναι τοσο βαριες οσο ενος ΙΧ. Ετσι λοιπον ewig δεν συμφωνω με αυτο νομιζω
γιατι αν παραβιασεις στην Γερμανια κοκκινο με ΙΧ, η ιδια μανα δεν θα σε κοιταξει απλα αυστηρα, θα φωναξει πιθανοτατα την αστυνομια!
συμφωνω αλλα οπως ειπα υπαρχει ποιοτικη διαφορα στις παραβασεις Ιχ και πεζων. Να σημειωσω εδω οτι τα ορια ταχυτητας στην Ελλαδα συχνα ειναι παρανοϊκα (ας πουμε 10 χαω σε εργα την εθνικη!), απο την αλλη οι Ελληνες αγνοουν κανονικοτατα. Το οριο μπορει να ειναι 50 φιλε φορτηγατζη γιατι εισαι σε κατοικημενη περιοχη και αν πεταχτει κανα παιδακι και πας με 100 το εχεις σκοτωσεις κατευθειαν.
αν ο στοχος σου ειναι απλα να ανταμοιβεται ο νομοταγης, αδιαφορωντας για το αν ανταμοιβεται και ο μη, τοτε ΟΚ. Αν ο στοχος σου ειναι με αυτο το μετρο να αποτρεπεις την κακη οδηγηση, σου ξαναλεω, ειναι πιθανο ακομα και να την ενισχυσεις! Ο Ελληναρας ο μαγκας θα λεει, κοιτα ρε, δεν εχω παρκαρει νομιμα ουτε μιση ωρα και μου στειλαν βραβειο. Μπραβο μου, ειμαι μεγαλο μυαλο.
Ewig… ewig
[quote post=”232″]Έχω μόνο μία απορία επί της φράσεως «Είτε πλησιάζει παπάκι, είτε ΙΧ…»: Παπάκι στην Γερμανία;[/quote]
Χεχε, οντως δεν υπαρχει παπακι ουτε για δειγμα. Ηταν τροπος του λεγειν για να δειξω οτι σταματάει ο,τι κι αν ερχεται. Παντως μερικα σκουτερακια κυκλοφορουν, και σιγουρα αρκετες μηχανες.
Οι “κιτρινοι” ποιοι ειναι; Στο μυαλο μου ερχεται μοναχα η αεκ και μερικες φυλλαδες. :)
Για την ταμπακιέρα, συμφωνω στο οτι η βια φερνει περισσοτερη βια και η καλη συμπεριφορα ακομα καλυτερη συμπεριφορα. Οταν μια μπαλα κυλαει προς μια κατευθυνση ειναι πιο ευκολο να την σπρωξεις προς τα κει που τρεχει παρα προς την άλλη.
Το ερωτημα ειναι, μπορουν μετρα αυστηροτερης απαγορευσης οπως ο νεος ΚΟΚ να σταματησουν τη μπαλα;
Εγω λεω πως οχι, ή πως ισως ναι αλλα με πολυ μεγαλο κοστος (οχι μονο χρηματικο). Σε ολους τους τομεις προοδευουμε με μεγαλη ταχυτητα, οταν ομως θελουμε να επιβαλλουμε τη νομιμοτητα επιστρεφουμε στην αρχαια μεθοδο της απαγορευσης. Και ερωτω: Γιατι; Που πηγε η καινοτομια μας και που η δημιουργικοτητα;
Ο πρωην δημαρχος της Bogotá, Antanas Mockus, δινει το λαμπρο παραδειγμα.