Χτες το Κοσσυφοπέδιο της ιστορίας, των μεσαιωνικών σερβικών θρύλων και της μυθικής μάχης του 1389 έγινε Κόσοβο του σήμερα και του μέλλοντος, της Λίγκας του Πρίζρεν και της πλειοψηφίας του 90% των κατοίκων του. Το τι προηγήθηκε, δίκαιο ή άδικο, όχι μόνο τα τελευταία εννιά χρόνια, αλλά μάλλον τα τελευταία ενενήντα χρόνια δεν είναι της στιγμής. Αν θεωρήσουμε δεδομένη την ανεξαρτησία, τι μέλλει γενέσθαι στο κοντινό μέλλον; Ο Γ΄ Βαλκανικός Πόλεμος ή η Έκτη Διεύρυνση της Ευρωπαϊκής Ένωσης;
Μερικές παρατηρήσεις:
α. Η μακρά διαδικασία των διαπραγματεύσεων ώδινεν μυν και έτεκεν όρος. Το σχέδιο Αχτισάρι, το οποίο αποδέχθηκαν οι Κοσσυφοπέδιοι, προέβλεπε μια ολίγον έγκυο και υφ’ όρους ανεξαρτησία (πολύ πραγματικώτερη εκείνης που προέβλεπε το σχέδιο Άναν βέβαια). Η πλήρως αρνητική στάση των Σέρβων ασφαλώς συνετέλεσε σε αυτό. Ούτε όμως η μονομερώς ανακηρυχθείσα ανεξαρτησία της 17 Φεβ 08 δεν είναι στην πραγματικότητα πλήρης, καθότι εξαρτάται από την ευρωπαϊκή αποστολή, την νατοϊκή προστασία και την διεθνή οικονομική βοήθεια, είναι όμως κάτι παραπάνω. Το Κοσσυφοπέδιο χρειάζεται πολλή δουλειά ακόμη για να μην γίνῃ το κοσσυφοπεδικό, ακόμα ένα χρονίζον πρόβλημα της διεθνούς πολιτικής.
β. Η αναλογία και η ομοιότητα με την Κύπρο είναι διπλή: οι Τουρκοκύπριοι μπορούν να παραλληλιστούν όχι μόνο με τους Κοσσυφοπέδιους σε σχέση με την Σερβία, αλλά ακόμη περισσότερο με τους Σέρβους του Β. Κοσσυφοπεδίου σε σχέση με το Κόσοβο. Οι πλειονότητες που γίνονται μειονότητες σαν μπάμπουσκες περιπλέκουν την κατάσταση. Οι εγκλωβισμένοι Σέρβοι οδηγούνται σε μια εθελοντική «απομόνωση» παρόμοια εκείνης των Τουρκοκυπρίων∙ τι θα συμβῄ αν 11 χρόνια μετά ακολουθήσῃ μια ανάλογη σερβική «ειρηνευτική επιχείρηση»;
γ. Το αλβανικό κράτος έχει επιδείξει έως σήμερα υπευθυνότητα και ψυχραιμία αξιέπαινη. Ούτε πανζουρλισμός στους δρόμους ούτε εθνικιστικές μεγαλοστομίες ούτε αλβανικός στρατός στην Πρίστινα. Δεδομένου όμως ότι ο Κόσοβο δεν είναι το αντίστοιχο μιας «μικράς Ελλάδος», αλλά μάλλον μια «δεύτερη Αλβανία», είναι ενδιαφέρον να δούμε προς τα πού θα κινηθῄ το πράγμα. Κι αν η Αλβανία γίνῃ ένα «δεύτερο Κόσοβο»;
δ. Η βόρεια ακατονόμαστη γείτων ανησυχεί. Και εύλογα. Οι Κοσοβάροι έχουν τον ενθουσιασμό του νεοφώτιστου και του ζηλωτή, έχουν εκλέξει πολέμαρχους για αρχηγούς τους, νιώθουν ότι οι μεγάλοι της Γης θα τους υποστηρίξουν σε ό,τι και να κάνουν. Η σταθερότητα της βόρειας Μακεδονίας θα έπρεπε να είναι πρώτιστος στόχος της βαλκανικής πολιτικής μας∙ αντ’ αυτού εμείς κουτσαβακικώς αρνησικυρούμε.
ε. Το νεογνό κράτος χρειάζεται βοήθεια για να σταθῄ στα πόδια του. Και θα ευγνωμονῄ για αυτήν για πολύ. Είναι προς το συμφέρον της Ελλάδας να αναγνωρίσῃ μεταξύ των πρώτων το Κόσοβο, πιέζοντας ταυτόχρονα για την προστασία της σερβικής και των άλλων μειονοτήτων. Η φιλία της Ελλάδας προς την Σερβία μπορεί να εκφραστῄ με την αποστολή υπαλλήλων, διοικητικών και αστυνομικών, στην Μιτρόβιτσα και την προώθηση της ευρωπαϊκής υποψηφιότητας της Σερβίας.
στ. Στο μυαλό πολλών υπάρχει η σκέψη του ασκού του Αιόλου. Αν ναι στο Κόσοβο, γιατί όχι στην Τσετσενία, στην Ταταρία, την Αμπχαζία, το Κουρδιστάν; Αλλά και: γιατί όχι στην Φλάνδρα ή στην Καταλωνία; Η καθυστέρηση του Κοσόβου εξαναγκάζει την Ευρώπη να ασχοληθῄ ξανά με το πρωτοεθνικιστικό στάδιο, την στιγμή που νόμιζε ότι είχε φτάσει πλέον στο μεταεθνικιστικό. Αν μπορεί να συναχθῄ ένας κανόνας από την «μοναδικότητα» του Κοσόβου, είναι ότι η εδαφική ακεραιότητα μιας χώρας προϋποθέτει τον σεβασμό των ατομικών δικαιωμάτων των μελών των μειονοτήτων της που τυγχάνουν τοπικές πλειοψηφίες. Το πού θα εφαρμοστῄ ο κανόνας αυτός όμως μάλλον δεν πρόκειται να το αποφασίσουμε εμείς.
ζ. Δυο λόγια για την Ευρωπαϊκή Ένωση. Οι διαδηλωτές Κοσοβάροι κρατούσαν αμερικανικές (περισσότερες) και ευρωπαϊκές (λιγώτερες) σημαίες. Είναι στο χέρι της Ευρωπαϊκής Ένωσης να αντιστραφῄ αυτή η αναλογία∙ θα έλεγα μάλλον ότι είναι καθήκον της να το επιτύχῃ αυτό. Έναν τρόπο μπορώ να σκεφτώ εύκολα: Η Σερβία, το Μαυροβούνιο, η Βοσνία, το Κοσσυφοπέδιο, η Αλβανία, η Μακεντονίγια θα ενταχθούν στην Ένωση ως μέλη του ίδιου κύματος διεύρυνσης και όχι χωριστά. Ας διασπαστούν όσο θέλουν και ας κάνουν όσους μικροεμφύλιους ανταρτοπόλεμους θέλουν∙ η μοίρα τους θα είναι κοινή και ευρωπαϊκή.
η. Κρατούσαν και βρετανικές σημαίες οι Κοσοβάροι. Αυτή η σημαία θα ανήκῃ μάλλον σε κάποια χώρα εκτός Ε.Ε.
θ. Εμείς οι Έλληνες έχουμε μια συναισθηματική ροπή προς τους Σέρβους και δεν εξαιρώ φυσικά ούτε τον εαυτό μου (το αξίζουν μόνο και μόνο για το μπάσκετ, διάολε!). Πρέπει όμως να συνειδητοποιήσουμε όχι μόνο τα εγκλήματα του εθνικισμού τους, όχι μόνο τα τακτικά διπλωματικά τους λάθη, αλλά και να προσαρμοστούμε στην πραγματικότητα και να κοιτάξουμε μπροστά. Μόνο έτσι θα βοηθήσουμε αποτελεσματικά και τους φίλους μας τους Σέρβους.
Ενδιαφεροντα ολα τα σημεια, ξεκινω απο αυτο που με ανησυχει προσωπικα:
στην Ελ Παϊς διαβαζα ενα αρθρο που μιλουσε για αναζωπυρωση των κεντροφυγων τασεων στην πρωην Σοβιετικη Ενωση. Πραγματικα αν εγκαταλειψουμε την αρχη οτι τα συνορα δεν αλλαζουν πια, που θα σταματησει το θεμα? τι θα κανουμε αν αποφασισει η Τσετσενια να ανακηρυξει ανεξαρτησια? Το Ναγκορνο-Καραμπαχ? H Τρανσδνιεστρια?
Δεχομαι οτι αυτο δεν ειναι επιχειρημα για να καταπιεζονται ατομα, αλλα ητνα πραγματικα τοσο καταπιεσμενοι οι Κοσσοβαροι απο την στιιγμη που εφυγε ο Μιλοσεβτις απο την μεση? Αν ο Μιλοσεβτις ηταν δικτατορας (οπως ανακριβως ισχυριζονταν πολλα δυτικα ΜΜΕ) τι φταιει ο Σερβος πολιτης να του διαλυουν την χωρα για τα λαθη ενςο δικτατορα?
θα προτεινα τον ορο πλειονοτητα μια και δεν εχουμε ψηφοφοριες. Θα δικαιολογουσε αυτος ο κανονας αυτονομηση της Κυψελης λογω καταπατησης των θρησκευτικων δικαιωματων των Κυψελιωτων (που σε 30 χρονια θα ειναι ισως μονο μουσουλμανοι και ακομα τζαμί δεν θα εχουν?)
ωραιο αυτο αλλα οσυ φαινεται δικαιο? Δηλαδη αν η Σερβια παρει τον εθνικιστικο δρομο και δεν μπει ποτε στην ΕΕ τι φταινε οι Βοσνιοι?
ωραιο αυτο αλλα οσυ φαινεται δικαιο? Δηλαδη αν η Σερβια παρει τον εθνικιστικο δρομο και δεν μπει ποτε στην ΕΕ τι φταινε οι Βοσνιοι?[/quote]
Όχι μόνο μου φαίνεται δίκαιο, αλλά τώρα που το σκέφτομαι συμπεριλαμβάνω και την Κροατία σε αυτην την ομάδα, την χώρα που διεξήγαγε την τελευταία επιτυχημένη εθνοκάθαρση του αιώνα. Σοβαρά τώρα, θεωρώ ότι μόνο έτσι καμία χώρα δεν θα επιλέξη τον μοναχικό εθνικιστικό δρόμο και θα έχη κίνητρα να συμπεριφέρεται έτσι.
Και επειδή με συγκίνησες με τις υπόλοιπες απορίες σου, επίτρεψέ μου να παραπέμψω σε ένα κλασσικό εικονογραφημένο, με σούπερ ήρωες και κακές μάγισσες!
χαχα ατιμε. πηγα να κανω τον δικηγορο του διαβολου και γω :-)
η δικη μου γνωμη ειναι βασικα κοντα στην θεση του Εκονομιστ. Το μονο που με τσαντιζει ειναι οτι επιμενουν μεκεινον τον χαρτη που δειχνει αλβανικη πλειονοτητα σε μερη της ΠΓΔΜ και Σερβιας αλλα ποτε δεν δειχνει οτι στην Νοτια Αλβανια δεν ειναι πλειονοτητα οι Αλβανοι, τουλαχιστον ιστορικα (γιατι βεβαια σημερα δεν ξερω αν εχει μεινει Ελληνας εκει)
δυστυχως σημερα ψιλοπνιγομαι για να προσθεσω θεσεις αλλα απαντα αν θες για αρχη στο πως μπορουμε γενικα να αποφασιζουμε σε τετοιες περιπτωσεις. Τι γινεται ας πουμε με το φαινομενο της μουσουλμανικης Κυψελης, αξιζει αυτονομια?
Την Κυριακή στο κέντρο του Λονδίνου γινόταν χαμός με τις κόρνες και τις σημαίες των αλβανόφιλων στα αυτοκίνητα. Το ζούσαν!
Αυτό που δεν πολυκαταλάβαινα ποτέ στο θέμα του Κοσσυφοπεδίου ήταν τι σχέση έχει η παρ’ ολίγον εθνοκάθαρση με το αίτημα της ανεξαρτησίας. Θέλω να πω, έχουμε δύο συμπαγείς πληθυσμούς, με κοινό πολιτισμό, σε μια αρκετά εκτεταμένη εδαφική περιοχή (μεγαλύτερη από την Κυψέλη!). Ο πρώτος υπέστη τα πανδεινα από την εθνική πλειοψηφία της χώρας του, ο δεύτερος όχι. Και οι δύο θέλουν σε συντριπτικό ποσοστό την ανεξαρτησία τους. Γιατί παραχωρείται στον πρώτο (π.χ. Κόσοβο) και όχι στο δεύτερο (π.χ. Σερβοβόσνιοι);
Η θέση μου μάλλον είναι η εξής: αν θέλουμε πραγματικά να εφαρμόσουμε την αρχή της αυτοδιάθεσης με τον παλιό καλό εθνικιστικό τρόπο (ένα κράτος για κάθε έθνος, ούτε λιγώτερο ούτε περισσότερο) στην Ευρώπη του 21ου αιώνα ας αρκεστούμε στην σχετική σταθερή και δημοκρατικά εκπεφρασμένη βούληση της συντριπτικής πλειοψηφίας του πληθυσμού, λαμβανομένων υπόψιν και κάποιων ιστορικών παραγόντων (π.χ. η πλειοψηφία να μην δημιουργήθηκε με -πρόσφατη;- εθνοκάθαρση). Ο πληθυσμός αυτός πρέπει να κατοική κάποια ευμεγέθη εδαφική περιοχή και κατά προτίμηση κάποια ιστορική περιοχή, εννοώ μια περιοχή που να έχη αποτελέσει ιστορικώς μια εδαφική μονάδα. Ασαφές κριτήριο βέβαια, αλλά αυτό που έχω στο μυαλό είναι ότι π.χ. το Μαυροβούνιο είναι μια τέτοια ιστορική περιοχή, η Κύπρος ήταν επίσης ενιαία (και η Ιρλανδία!).
Αναρωτιόμουν: ο Εκόνομιστ θα δημοσίευε ποτέ χάρτη με τις ολλανδόφωνες περιοχές, όπου με τα χρώματα της Ολλανδίας θα ήταν ζωγραφισμένες η βελγική και η γαλλική Φλάνδρα; Θα χαρακτήριζε ποτέ “εθνικιστική ηγέτη” τον Μπλαιρ, που είπε τα γνωστά φρικτά κατά την τελευταία ομιλία του ως πρωθυπουργός; Ερωτήσεις, ερωτήσεις…
Τα θυμήθηκα και συγχύστηκα:
This country is a blessed country. The British are special. The world knows it, we know it, this is the greatest country on earth
http://www.guardian.co.uk/politics/2007/may/10/tonyblair.labour.
Άμα εκτός από το να μην έχουν τζαμί, είχανε και καμιά δεκαριά χιλιάδες μπάτσους και παραστρατιωτικούς να τους βιάζουνε, να τους σφάζουνε και να τους πετάνε από τα σπίτια τους, ναι.
Αγαπητέ Αθανάσιε, ενώ αναγνωρίζεις πως “η σταθερότητα της βόρειας Μακεδονίας θα έπρεπε να είναι πρώτιστος στόχος της βαλκανικής πολιτικής μας”, αμέσως παρακάτω καλείς για άμεση αναγνώριση του Κοσόβου με το επιχείρημα ευγνωμοσύνης των αλβανόφωνων κατοίκων του. Πιστεύεις πραγματικά πως το πρώτο εξυπηρετείται από το δεύτερο; Εδώ έχουμε μία ιδρυτική διακήρυξη κράτους, η οποία παραβιάζει σωρεία συμφωνιών, ψηφισμάτων και κανόνων του διεθνούς δικαίου. Και γνωρίζεις πως στο διεθνές δίκαιο δεν υπάρχει “sui generis” περίπτωση, υπάρχει μόνο “διεθνές προηγούμενο”. Με την ίδια λογική ας σπεύσουμε από τους πρώτους να αναγνωρίσουμε αύριο και τη Δημοκρατία του Τέτοβο ή ακόμα και το ψευδοκράτος Ντενκτάς, πιέζοντας ταυτόχρονα για την εκεί προστασία των ελληνοκυπριακών συμφερόντων. Οι Τουρκοκύπριοι θα μας ευγνωμονούν για τη βοήθεια μας για πολύ, ενώ η φιλία μας προς την κυπριακή δημοκρατία ας εκφραστεί με την αποστολή δεύτερης διμοιρίας και διοικητικών υπαλλήλων στα κατεχόμενα.
Συγγνώμη αν φαίνομαι δεικτικός, όμως διακρίνω μία μικρή ανακολουθία.
Δεικτικός καθόλου, δηκτικός όσο πρέπει!
Έγραψα ότι η συντριπτική τοπική πλειοψηφία δεν πρέπει να έχη προέλθει από εθνοκάθαρση: αυτό είναι ακριβώς ό,τι έχει γίνει στην Κύπρο και ό,τι θα νομιμοποιείτο με το σχέδιο Άναν. Και γιαυτό δεν είναι ίδιες οι δύο περιπτώσεις. Από κει και πέρα, το ότι η σταθερότητα της Μακεντονίγιας ασφαλώς δεν εξυπηρετείται με την ελληνική τζάμπα μαγκιά δεν σημαίνει ότι εξυπηρετείται από το Τέτοβο. Προ ετών η Ακαδημία τους είχε προτείνει μια περιωρισμένη ανταλλαγή εδαφών με την Αλβανία, χονδρικά Πόγραδετς έναντι Τέτοβου. Αν, ξαναλέω αν, θέλουμε να υιοθετήσουμε την αρχή “όπου έθνος, εκεί κράτος”, πρέπει να σκεφτούμε και τέτοιες λύσεις. Μου έκανε πάντως εντύπωση ότι η σλαβομακεδονική ηγεσία έσπευσε να ρυθμίση τα θέματα των συνόρων με τους Κοσοβάρους πριν την ανακήρυξη της ανεξαρτησίας. Αν εκείνων τους φτάνει, ημών μας περισσεύει!
Ευχαριστώ για την ορθογραφική διόρθωση :)
Μπορεί η τοπική πλειοψηφία του Κοσόβου να μην έχει προέλθει από γενοκτονία, έχει όμως διαπράξει πράξεις γενοκτονίας, τόσο κατά το ν δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο, όσο και πρόσφατα (άρνηση επιστροφής σέρβων προσφύγων, καύση ναών και ένοπλη τρομοκρατία). Όπως οι Ελληνοκύπριοι στο κατεχόμενο τμήμα έφτασαν από τους 20.000 τους 500, έτσι και οι σέρβοι του Κοσόβου έμειναν οι μισοί από το τέλος του πολέμου του 1999 και σήμερα οδεύουν σε αποδεκατισμό.
Έπειτα, και τα δύο μορφώματα στέκουν παρά την ύπαρξη καταδικαστικών ψηφισμάτων του ΟΗΕ. Αν αναγνωρίσουμε το πρώτο από αυτά παραβλέποντας το διεθνές δίκαιο, πραγματικά δε βλέπω με τι έρεισμα θα ζητήσουμε από έναν εταίρο μας να μην αναγνωρίσει το δεύτερο. Venire contra factum proprium το λένε στο χωριό μου. Στο Κόσοβο δε βλέπω έθνος, αλλά εθνότητα. Και αν η ηγεσία των Σκοπίων σπεύδει να ρυθμίσει μαζί της τα σύνορα δε νομίζω πως φτάνει ούτε εκείνους, ούτε και μας.
Η Δύση αυτοπαγιδεύτηκε για δεύτερη φορά σε αυτό τον αιώνα (η πρώτη στο Ιράκ). Επιβραβεύτηκε ένας τυπικός και πλέον θρασυδειλος βαλκανικός εθνικισμός. Η ευρωπαϊκή προοπτική θεωρώ ότι θα έπρεπε να δωθεί συνολικά σε Σερβία-Κόσοβο ώς ενιαίο κράτος. Η Ρωσία είναι μάλλον ικανοποιημένη από τις εξελίξεις καθώς ξαναπατάει πόδι σε Βαλκάνια, διασπάει -μήπως και εδαφικά;…- την Ευρώπη και ΄΄ριζώνει΄΄ στον Καύκασο…
Το κουτί της Πανδώρας άνοιξε, όσοι λένε το αντίθετο και μιλάνε για ΄΄μοναδική περίπτωση΄΄ είναι το λιγότερο αφελείς κάτι που ακόμη και Αμερικάνοι Διπλωμάτες αντιλαμβάνονται….
βλ http://www.washingtontimes.com/apps/pbcs.dll/article?AID=/20080131/COMMENTARY/288472699
[quote comment=”5179″]Την Κυριακή στο κέντρο του Λονδίνου γινόταν χαμός με τις κόρνες και τις σημαίες των αλβανόφιλων στα αυτοκίνητα. Το ζούσαν![/quote]
αναρωτιεμαι στην Αθηνα πανηγυρισε κανεις?
Ι95
μισο λεπτο, συμφωνα με τις πληροφοριες που εχω απο καποιαν πιο σχετικη απο μενα (Ισπανιδα μαλιστα, αρα μηδεν φιλοσερβικο αισθημα) τα περισσοτερα περι σφαγων ηταν παραμυθια και στημενα για την επεμβαση του ΝΑΤΟ. Σιγουρα καταπιεζονταν οι Αλβανοφωνοι, αναρωτιεμαι ομως ποσο περισσοτερο απο μερικους μεταναστες στην Ελλαδα που εχουν την ατυχια να ειναι μουσουλμανοι και δεν ειναι καν πολιτες για να εχουν καποια βασικα δικαιωματα (οπως αδεια παραμονης!!).
Κατα τα αλλα νομιζω οτι το Κοσσυφοπεδιο την ανεξαρτησια θα την ειχε. Απλα επρεπε να γινει καπως πιο καθαρα με περισσοτερη συνεννοηση για να μην εχουμε επικινδυνα νομικα προηγουμενα για τοσα αλλα μερη απο την πρωην ΕΣΣΔ εως την ΑΦρικη.
Σημερα αυτο που μαθαμε ειναι οτι για να αποκτησεις δικο σου κρατος η συνταγη ειναι απλη: αρχισε τις φασαριες, μαζεψε οπλα, προκαλεσε και καμμια σφαγη, ελπιζε το κρατος που ανηκεις να εχει κακο διεθνως ονομα και παρακαλα να επεμβει το ΝΑΤΟ.
Α και κατι που ξεχασα πριν (μην με πειτε σχιζοφρενη). Γιατι ειναι φιλοι μας οι Σερβοι? Οπως ελεγε ο τρομερος δασκαλος μου στο Λυκειο: ας ηταν η Σερβια 70 εκατομμυρα και η Τουρκια 10 και θα σας ελεγα εγω ποιος ειναι φιλος και ποιος εχθρος.
ΥΓ Θαναση το λινκ στον Γκαρντιαν ειναι νεκρο.
Εδώ για τον Βλαίρο.
Σας έλεγε όμως ο δάσκαλός σας αν και οι δύο ήταν δέκα εκατομμύρια ποιος θα ήταν ο φίλος ή το παρέλειπε από το όντως διδακτικό παράδειγμά του;
θαναση αν ηταν και οι δυο 10 εκατομμυρια και η Ελλαδα 11 σημερα στην ΠΓΔΜ και στην Κωνσταντινουπολη θα μιλουσαν ελληνικα :-)
Δεν ξερω, εχω γνωρισει Σερβους και δεν μου φαινονται πολιτισμικα πολυ κοντα μας. Να μην πω οτι τουλαχιστον στην Γερμανια οι Ελληνες ειναι πιο κοντα στους Τουρκους.
Και μια απορια στο θεμα: τι εμποδιζει μια συγχωνευση Κοσσοβου Αλβανιας (εκτος απο την ψυχραιμια των Αλβανων ηγετων)?
ΥΓ ωραια η ατακα του Μπλαιρ. Ε νταξει, επιτρεπεται λιγη υπερβολη οταν κλειενις μια δεκαετια ως πρωθυπουργος.
SG
> ???
Καλύτερα να μην αναρωτιέσαι καθόλου. Μιλάμε για πάρα πολύ περισσότερο.
Χωρίε παρεξήγηση, πρέπει να είναι η πιο αποτυχημένη παρομοίωση που έχω ακούσει ποτέ. SG είναι προτιμότερο να μιλάς για τα οικονομικά που τα ξέρεις καλά και σε αυτά σχεδόν πάντα σε απολαμβάνω.
stingray κατι δεν παει καλα με το κειμενο που πηγες να παραθεσεις.
Επισης ζητω συγγνωμη απο τον Δευκαλιωνα που μολις ειδαμε το σχολιο του, ειχε παραπεσει στα σπαμ. Σας παρακαλουμε αν συμβαινει κατι τετοιο να μας στελνετε μια ειδοποιηση.
ΔΙΟΡΘΩΘΗΚΕ ΕΝΑ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΑΘΟΣ ΟΣΟ ΑΦΟΡΑ ΤΟ ΚΟΣΟΒΟ.
ΑΠΟ ΟΤΙ ΞΕΡΕΤΕ ΟΙ ΑΛΒΑΝΟΙ ΖΟΥΣΑΝ ΚΑΤΑΠΙΕΣΜΕΝΟΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΣΕΡΒΟΥΣ ΓΙΑ 100 ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΙ ΕΖΗΣΑΝ ΕΦΙΑΛΤΙΚΕΣ ΧΡΟΝΙΑ ΜΑΖΙ ΤΟΥΣ.
ΑΠΟ ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ ΠΟΥ ΟΙ ΑΛΒΑΝΟΙ ΑΠΟΤΕΛΟΥΝ ΤΟ 90% ΤΟΥ ΚΟΣΟΒΟΥ ΚΑΙ ΘΕΛΟΥΝ ΑΥΤΟΔΙΑΘΕΣΗ ΔΗΛ. ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑ ΚΑΝΕΝΑΣ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΤΟΥΣ ΤΗΝ ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΕΙ.
ΟΙ ΑΛΒΑΝΟΙ ΖΟΥΝ ΣΤΑ ΒΑΛΚΑΝΙΑ ΠΟΛΥ ΠΡΙΝ ΕΡΘΟΥΝ ΟΙ ΣΕΒΡΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΥΠΟΛΟΙΠΟΙ ΣΛΑΒΟΙ. ΤΟ ΝΕΟ ΚΡΑΤΟΣ ΜΕΧΡΙ ΤΩΡΑ ΤΟ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΑΝ 36 ΧΩΡΕΣ ΚΑΙ ΠΟΛΥ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΑΝΑΜΕΝΕΤΑΙ ΝΑ ΤΟ ΚΑΝΟΥΝ ΣΤΗΝ ΣΥΝΕΧΕΙΑ.ΤΟ ΙΔΙΟ ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ.