Στις 21 Δεκεμβρίου 2016, αυτής της δίσεκτης χρονιάς, πέθανε αιφνιδιαστικά, αναπάντεχα και άδικα στο χωράφι του ο διαδικτυακός φίλος Τάσος Καρκαντζέλης. Ο Τάσος, μηχανικός στο επάγγελμα, έχοντας δουλέψει πολλά χρόνια στον χώρο του τροφίμου, τα τελευταία χρόνια της ζωής του είχε επιδοθή με πάθος και επιστημοσύνη στην ωοπαραγωγή, έχοντας αφιερώσει ατελείωτες ώρες μελέτης, διαβασμάτων και φροντίδας στο έργο του, την Φάρμα Δοξάτου. Εκεί φιλοδοξούσε να δημιουργήση μια πρότυπη και επικερδή μονάδα ωοπαραγωγής, όπου η ποιότητα και ο σεβασμός στο περιβάλλον και στις όρνιθες θα συνδυάζονταν με την οικονομική αποδοτικότητα και την αξιοποίηση της εγκαταλελειμμένης και υποβαθμισμένης αγροτικής γης μας.
Δεν πρόλαβε. Δυστυχώς.
Είχα επικοινωνήσει με τον Τάσο δύο ή τρεις φορές, χωρίς να έχω την τύχη να τον συναντήσω προσωπικά. Πάντα πρόθυμος να λύση τις απορίες μου, απορίες ενός αδαούς. Θαύμαζα τις δημοσιεύσεις του, το πάθος του, την ελπίδα του, το όραμά του για την πρωτογενή παραγωγή.
Γράφω αυτό το κειμενάκι αξιοποιώντας πράγματα που μου έμαθε και ερεθίσματα που μου έδωσε. Βλέπω φυσικά τα πράγματα από την δική μου φιλοζωική οπτική γωνία, όπως ακριβώς και ο Τάσος από την δική του μεριά αγαπούσε τις “πριγκήπισσές” του. Ας είναι κάτι σαν ένας μικρός επικήδειος για τον ωραίο αγώνα του.
Μπορείτε να βοηθήσετε τα ορφανά παιδιά του, που το 2015 έχασαν την μητέρα τους και το 2016 τον πατέρα τους, μέσω της σχετικής ομάδας στο φατσαμπούκι “Οι φίλοι του Τάσου Καρκαντζέλη”. Υπάρχει τραπεζικός λογαριασμός στο όνομα της αδερφής του Ξανθής στην Πειραιώς με ΙΒΑΝ GR 7801710670006067138420221. Αξίζει τον κόπο.
Τα ηθικά προβλήματα της ωοπαραγωγής είναι τα εξής τρία:
1. Οι συνθήκες διαβίωσης των ωοτόκων ορνίθων.
2. Η σφαγή των ωοτόκων ορνίθων μετά το πέρας της ωοπαραγωγής.
3. Η δολοφονία των αρσενικών νεοσσών μετά την εκκόλαψή τους.
Ας τα δούμε ένα ένα και πώς θα μπορούσαν να παραχθούν ηθικώς ανεπίληπτα αβγά:
1. Οι συνθήκες διαβίωσης των ωοτόκων ορνίθων.
Μια κότα που γεννά αβγά δεν είναι η χαρούμενη οικόσιτη κότα στο χωριό, με την οποία όλοι μεγαλώσαμε και την οποία βλέπουμε στις διαφημίσεις. Είναι ένα δυστυχισμένο ζώο, φυλακισμένο με μερικές άλλες δυτυχισμένες κότες μέσα σε ένα στενό κλουβί με συρμάτινο πάτωμα, που ζη μέσα σε μια οικοδομή χωρίς παράθυρα, με συνεχή τεχνητό φωτισμό, χωρίς καμία πρόσβαση σε φυσικό αερισμό. Η Ευρωπαϊκή Ένωση κατήργησε τις παραδοσιακές κλωβοστοιχίες από το 2012, επιτρέπονται όμως ακόμη οι νεώτερες και κάπως πιο ευρύχωρες εκδόσεις τους, οι λεγόμενες αναβαθμισμένες κλωβοστοιχίες. Σε αυτές αναλογούν σε κάθε κότα 750 τετραγωνικά εκατοστά. Σαν να λέμε λιγώτερο εμβαδόν από την οθόνη του φορητού υπολογιστή στον οποίο γράφω αυτό το κείμενο.
Δήτε και εδώ το πτηνοτροφείο μιας πρότυπης μονάδας, της Αμερικανικής Γεωργικής Σχολής:
Ένα φιλοζωικό ορνιθοκομείο συνεπώς δεν μπορεί παρά να είναι ανοιχτό: οι κότες πρέπει να βόσκουν έξω, όπως τους αρέσει, να τινάζουν τα φτερά τους, όπως τους αρέσει, να κυλιούνται στο χώμα, όπως τους αρέσει, να κοινωνικοποιούνται, όπως τους αρέσει, να χαίρωνται τον ήλιο και τον άνεμο.
Στο Ορνιθοκομείο κάθε κότα ζη σύμφωνα με την φύση της.
Ξέρετε τώρα τι είναι αυτό;
Ως γνωστόν, οι κότες είναι κοινωνικά ζώα, με αυστηρή ιεραρχία, όπου η ραμφιστική τάξη υποδηλώνει την κοινωνική δομή. Σε συνθήκες υπερπληθυσμού, προκαλείται άγχος, που εκδηλώνεται με τους ραμφισμούς: οι ανώτερες κότες ξεσπάνε στις κατώτερες, συχνά μέχρι θανάτου. Η λύση που βρέθηκε στο πρόβλημα αυτό είναι αποκαλυπτική της στρεβλής αντίληψης της μισοζωικής σχέσης του ανθρώπου με τις κότες που επικρατεί: πονάει ράμφος, κόψη ράμφος. Η πραγματική αιτία του προβλήματος έμεινε άθικτη. Έτσι, τα κακόμοιρα τα πουλάκια καυτηριάζονται στο ράμφος τους, που συνιστά για αυτά και ένα ουσιώδες προσληπτικό όργανο.
Στο Oρνιθοκομείο κάθε κότα έχει ακέραιο το ράμφος της.
Ένα ενδιαφέρον στοιχείο εδώ είναι ότι η απελευθέρωση των ορνίθων δεν συνιστά σοβαρή οικονομική επιβάρυνση για τους εξής λόγους: πρώτον, οι κότες δεν απομακρύνονται πολύ από την κούρνια τους και συνεπώς η έκταση που απαιτείται είναι σχετικά μικρή. Σε κάθε περίπτωση, η διαφορά είναι πολύ μικρότερη από την διαφορά έκτασης που απαιτεί η εντατική σε σχέση με την βιολογική γεωργία. Και δεύτερον, η έκταση αυτό μπορεί πολύ εύκολα να χρησιμοποιηθή για την διατροφή των κοτών, με το σύστημα της αμειψισποράς και βόσκησης: ένα μέρος του κτήματος σπέρνεται με ζωοτροφές, ενώ το άλλο βόσκεται από τις κότες και τούμπαλιν (όπως ακριβώς σχεδίαζε να κάνη και ο Τάσος στην Φάρμα Δοξάτου).
2. Η σφαγή των ωοτόκων ορνίθων μετά το πέρας της ωοπαραγωγής.
Οι κότες είναι γυναίκες, άτιμα θηλυκά. Κάποια στιγμή είναι κορίτσια, μετά τους έρχεται η περίοδός τους, την οποία την κλέβουμε και την τρώμε (εντυπωσιακό πόσοι άνθρωποι νομίζουν ότι μαζί με το αβγό τρώνε και κάποιο αγέννητο πουλάκι), και κάποια στιγμή περνάνε την εμμηνόπαυσή τους. Είναι προφανές ότι μόνο στην μία από αυτές τις ηλικίες είναι αποδοτικές οικονομικά οι κακόμοιρες οι κοτούλες. Είναι επίσης προφανές ότι από τις δύο μη αποδοτικές ηλικίες της κότας η μία περισσεύει εντελώς: σκοτώνουν τις κότες, όταν γεράσουν.
Η αλήθεια βέβαια είναι ακόμη χειρότερη: οι κότες δεν σφάζονται για σκυλοτροφή (και όχι για ανθρωποτροφή, γιατί, αντίθετα από την παλιά λαϊκή σοφία, που ήθελε την γριά κότα να έχη το ζουμί, ο δικός μας ουρανίσκος καλόμαθε σε τρυφερά κρέατα κοτόπουλων 45 ημερών και όλα τα άλλα θεωρούνται από την βιομηχανία σκληρά) όταν γεράσουν, αλλά μόλις πλέον δεν συμφέρει οικονομικά η διατήρησή τους. Το χρονικό αυτό σημείο υπολογίζεται με αξιοθαύμαστη ακρίβεια, δεδομένου ότι είναι ο λόγος κόστους συντήρησης προς τα έσοδα από τα αβγά της. Σε γενικές γραμμές, μια κότα που γεννά λιγώτερα από 0,7 – 0,9 αβγά την ημέρα βάζει μέσα τον ορνιθοτρόφο εργοδότη της. Οπότε, πολύ απλά, την πουλάει για κρέας σε κάποιο σφαγείο. Είπαμε, τα δικά του τα χέρια μένουν πάντα καθαρά.
Το προφανές ηθικό πρόβλημα είναι τι δέον γενέσθαι με την απόμαχη κοτούλα μας. Πώς θα καλυφθή το οικονομικό κόστος συντήρησής της από το χρονικό σημείο της ασύμφορης ωοπαραγωγής μέχρι τον φυσικό της θάνατο; [οπότε θα μπορούμε επιτέλους να την φάμε χωρις τύψεις; ;-)] Ποιος πληρώνει τις συντάξεις;
Είδατε που όλα τα προβλήματα μιας οικονομίας περί το ασφαλιστικό περιστρέφονται… Έτσι και εδώ, στο κόστος του αβγού πρέπει να συνυπολογιστή το κόστος συντήρησης (διατροφής, στέγασης, ιατρικό κλπ) της μη ωοτόκου όρνιθας. Οπότε, ας πιάσουμε χαρτί και μολύβι: οι παράγοντες που πρέπει να βάλουμε στην εξίσωσή μας είναι το μηνιαίο κόστος συντήρησης της κότας επί τους μήνες ζωής που της απομένουν μείον το εισόδημα από όσα αβγά γεννήση ακόμα (το οποίο τώρα δεν απολαμβάνουμε, επειδή την σφάζουμε πριν την εμμηνόπαυση).
Το κόστος συντήρησης μιας κότας είναι κυρίως η διατροφή της, οπότε ας το περιορίσουμε σε αυτό για λόγους απλοποίησης (το κόστος στέγασης και φύλαξης αποσβέννυται σχετικά γρήγορα και είναι αμελητέο όταν μιλάμε για χιλιάδες όρνιθες). Το ετήσιο διατροφικό κόστος είναι περί τα 40 κιλά ζωοτροφής (110 γραμμάρια ημερησίως) προς 80-90 λεπτά το κιλό, άρα το ετήσιο κόστος είναι 36 ευρώ και το μηνιαίο γύρω στα 3 ευρώ.
Η διάρκεια ζωής μιας φυσιολογικής κότας κυμαίνεται εξαιρετικά, μεταξύ 72-120 μηνών. Είναι δύσκολο να το υπολογίσουμε με ακρίβεια, μεταξύ άλλων και επειδή πουθενά στον κόσμο οι κότες δεν πεθαίνουν από γηρατειά… Οι ωοτόκες όρνιθες συναντούν τον αιματηρό τους θάνατο πάντως πολύ πολύ νωρίτερα, γύρω στον 18ο μήνα. Ας πούμε ότι τους μένουν γύρω στους 80 μήνες ζωής.
Συνεπώς, πρέπει κάθε ωοτόκος κότα να συντηρήση τον μελλοντικό συνταξιούχο εαυτό της παράγοντας όσο γεννά αβγά ένα πρόσθετο εισόδημα της τάξης των 3 Χ 80 = 240 ευρώ περίπου. Που θα αξιοποιηθή από το ασφαλιστικό της ταμείο.
Κάθε ωοτόκος γεννά, με διακυμάνσεις ανά εποχή, φυλή, τροφή κλπ, περί τα 280 αβγά ετησίως (σχετικά συντηρητικός υπολογισμός), διατηρεί δε αυτόν τον ρυθμό για ενάμισυ χρόνο περίπου, ξεκινώντας από τους έξι μήνες της ζωής της. Ας υπολογίσουμε περί τα 350 εμπορεύσιμα αβγά από κάθε κότα μας (τα πρώτα που γεννά είναι μικρά και ακατάλληλα για εμπόριο).
Οι υπολογισμοί αυτοί είναι προφανώς αδροί, αλλά μας δίνουν μια εικόνα. Για να καλυφθή το συνταξιοδοτικό κόστος της κότας η χονδρική του αβγού ανεβαίνει κατά 240 ευρώ / 350 αβγά = περίπου 70 λεπτά ανά αβγό, πράγμα που σημαίνει ότι η λιανική ίσως είναι ένα ευρώ. Για να έχετε ένα μέτρο σύγκρισης, τώρα η χονδρική του συμβατικού αβγού είναι γύρω στα 7 λεπτά και του βιολογικού 20 με αντίστοιχες λιανικές τιμές, χτες που κοίταξα, 21 έως 67 λεπτά αντιστοίχως. Περιττό να πω ότι το περιθώριο κέρδους του λιανέμπορου είναι πολύ πιο μεγάλο στα βιολογικά αβγά.
Δεν είπα ότι είναι φτηνό, όμως ισχυρίζομαι ότι μπορεί να γίνη. Και μια μικρή έστω ζήτηση θα τα τιμήση.
Στο Ορνιθοκομείο δεν σκοτώνουμε τις κότες που γεννούσαν τα αβγά μας.
3. Η δολοφονία των αρσενικών νεοσσών μετά την εκκόλαψή τους.
Πολλοί υποθέτω δυσανασχέτησαν με την χρήση του όρου “δολοφονία”. Εντάξει, ίσως υπάρχει κάποιος όρος ακόμη πιο έντονος για να περιγραφή η εξής πρακτική: αμέσως μετά την εκκόλαψη, οι εργάτες διαλέγουν τα αρσενικά κοκκοράκια, τα οποία ευθύς αμέσως τεμαχίζονται ή συνθλίβονται ζωντανά. Αλλά κάντε τον κόπο να το δήτε με τα μάτια σας:
Σε άλλες, λιγώτερο φρικτές παραλλαγές, τα πουλάκια απλώς μαζεύονται σε σακούλες σκουπιδιών και πετιούνται σαν απορρίμματα ή υφίστανται ασφυξία (πώς το λένε το εύηχο γερμανικό vergasen στα ελληνικά;) με διοξείδιο του άνθρακα. Που είναι και πιο ανθρωπιστικό [τι παράδοξη λέξη για να χαρακτηρίση ένα έγκλημα των ανθρώπων…]
Σημειωτέον ότι, ένεκα εξειδίκευσης, οι μονάδες που παράγουν κότες, είτε κρεατοπαραγωγής είτε ωοπαραγωγής, είναι διαφορετικές από τις μονάδες όπου οι κότες αυτές μεγαλώνουν για σφαγή ή για να γεννούν αβγά. Η φρίκη είναι σημειακή και απομονωμένη. Το μυστικό το ξέρουν λίγοι.
Το ζήτημα εκκρεμεί ήδη ενώπιον του γερμανικού Ομοσπονδιακού Διοικητικού Δικαστηρίου. O Ιωάννης Ρέμμελ, Πράσινος Υπουργός Περιβάλλοντος της Βόρειας Ρηνανίας – Βεστφαλίας, επιχειρεί να απαγορεύση την επιχειρηματικότητα που συνίσταται στην κατακρεούργηση ή ασφυξία των αρσενικών κοτόπουλων, επειδή δεν είναι ηθικώς εν τάξει και επειδή τα ζώα δεν είναι απορρίμματα, αλλά προστατεύονται από τον νόμο και το (γερμανικό) Σύνταγμα.
Ε ναι.
[Όπως είπε και ένας συγγενής: όσοι δεν τρώνε κρέας, είναι “παθημένοι”. :-)] Ο κόσμος μάς έλεγε τρελούς. Δεν πειράζει.
Ευτυχώς, αυτού του είδους η φρίκη φαίνεται να είναι κοντά στο τέλος της. Στο Πολυτεχνείο της Δρέσδης αναπτύσσεται μια διαγνωστική τεχνική που επιτρέπει την εξακρίβωση του φύλου κατά την τρίτη ημέρα της επώασης, πολύ πριν την εκκόλαψη. Έτσι, τα θηλυκά αβγά θα εκκολάπτωνται, ενώ τα αρσενικά θα απορρίπτωνται (ασφαλώς απομένει και εδώ ένα υπόλοιπο αδίκου, αλλά η πρόοδος θα είναι τεράστια). Αξιοπρόσεκτο είναι επίσης ότι εδώ ηθική επιταγή και οικονομικό συμφέρον ευθυγραμμίζονται: και ο ίδιος ο επιχειρηματίας καταναλίσκει αχρείαστους πόρους για την εκκόλαψη των αρσενικών αβγών, πόροι οι οποίοι χρηματοδοτούν πολύ εύκολα την αγορά και χρήση του σχετικού μηχανήματος. Η λύση της προεκκολαπτικής διάγνωσης του φύλου παρίσταται συνεπώς ως όχι μόνο εφικτή και ώριμη τεχνολογικά (ίσως και εντός του 2017), αλλά και αμφικερδής.
Στο Ορνιθοκομείο δεν σκοτώνουμε τα αγοράκια.
Συνοψίζοντας, από τα τρία ως άνω σημεία, το πρώτο είναι αμέσως εφικτό με χαμηλό σχετικά και πάντως διαχειρίσιμο κόστος, το δεύτερο είναι αναμφίβολα το πιο ακριβό, ενώ το τρίτο είναι σχεδόν ώριμο τεχνολογικά και με διαχειρίσιμο επίσης κόστος.
Νομίζω ότι δεν απέχει πολύ η ημέρα στην οποία θα διατίθενται στην αγορά ανεπίληπτα αβγά.
Θέλω να καταλήξω με μερικές ακόμα σκέψεις σχετικά με την αγορά αβγού: Στην Ελλάδα καταναλώνονται περίπου 1,5 δισ. αβγά ετησίως. Η κατανάλωση αυτή αντιστοιχεί σε κατά κεφαλήν κατανάλωση 144 αβγών (όπου περιλαμβάνονται και τα αβγά της ζαχαροπλαστικής κλπ). Ένας φόρος δέκα λεπτών ανά αβγό ίσως απέφερε έσοδα λίγο κάτω από 150 εκ. ευρώ, δεδομένου ότι μια πολύ βασική τροφή σαν το αβγό δεν εμφανίζει μεγάλη ελαστικότητα ζήτησης, ενώ ακόμη και μετά τον φόρο η μηνιαία επιβάρυνση του μέσου καταναλωτή ζήτημα είναι αν θα κυμαίνεται περί το ένα ευρώ (144 αβγά επί 10 λεπτά φόρου διά 12 μήνες). Και για να προλάβω την μουρμούρα, η επιβολή φόρου στα αβγά χάριν των ωοτόκων ορνίθων έχει οικονομικά το ίδιο ακριβώς αποτέλεσμα που έχει η απαγόρευση των παλαιών κλωβοστοιχιών ή, γενικώτερα, οποιαδήποτε διάταξη απαγορεύει τον βασανισμό των ζώων. Αν συνεπώς δικαιολογείται μια ρύθμιση υπέρ της ευζωίας των ζώων, όπως είναι η κατάργηση των παλαιών κλωβοστοιχιών, τότε δικαιολογείται και ένας φόρος.
Αλλά για αυτά θα τα πούμε πιο αναλυτικά άλλη φορά.
Δηλαδη με δυο λογια η τιμη του αυγου θα τετραπλασιαστει και απο 0,21 ευρω θα παει στα 0,91 ευρω. Το κοστος για την εθνικη οικονομια 0,7Χ 1,44 δισ. = 1 δισεκατομμυριο ευρω.
“ενα μερος του κτημστος σπερνεται με ζωοτροφες, ενω το υπολοιπο βοσκεται απι τις κοτες”
Τι ειδους ζωοτροφες ακριβως θα σπειρει ο αμοιρος πτηνοτροφος; Χορτονομη; Η κοτα δεν ειναι κατσικα να βοσκησει χορτα, τα οποια εχουν μικρη θρεπτικη αξια για αυτην.
Χερ Αναγνωστοπουλε, εχετε δει την ταινια City slickers με τον Μπιλυ Κρυσταλ; Μου θυμιζετε τους ηρωες της τσινιας.Αν ειχατε δει κοτες που ζουν ελευθερες στην υπαιθρο, θα ξερατε οτι τρωνε ΤΑ ΠΑΝΤΑ. Και σπορακια, και χορταρακι. Αλλα και σκουληκακια, και ποντικακια, και ακριδουλες, και μικρες σαυρες. Οι κοτουλες δεν ειναι vegeterians οπως εσεις. Ειναι παμφαγοι θηρευτες. Ειστε βεβαιος οτι παραγουν οικολογικοτερα αυγα για να ταισετε τα παιδακια σας;
Εχετε δει κοτα μετα το ραμφισμο της απο τις συγκατοικους; Θα παθετε ενα μικρο σοκ.Γιστι δηλσδη να μην αφοπλιζονται προληπτικως οι νταηδες;
Χερ Αναγνωδτοπουλε, αρχικως ειχα την εντυπωση οτι τρολαρετε, για να δειξετε με χιουμοριστικο τροπο ποσο κακο πραγμα πραγμα ειναι η ρυθμιση των αγορων, οι φοροι και τα ρεστα, ως καλος “φιλελευθερος”. Η αναφορα ομως στο οραμα του ατυχου εκλιποντος, υποδηλωνει οτι τις εννοειτε σοβαρα ολες αυτες τις παπαριες.
Σας ευχομαι λοιπον ταχεια προσγειωση στην πραγματικοτητα. :)
ΥΓ: Αμαν πια, μας εχετε ζαλισει με τους φιλευσπλανους και ευαισθητους Γερμανους.
Λες να είμαστε τόσο τυχεροί και όλοι να σπεύσουν να αγοράσουν τα ανεπίληπτα αβγά; Μακάρι. Αλλά πώς θα κινηθούν τότε όλοι οι συντελεστές του κόστους;
Κόστος; Μα τι λες τώρα. Μεταφορά πόρων από ένα κλάδο στον άλλο το πολύ πολύ. Άσε που υπολαμβάνεις τέλεια ανελαστικότητα της ζήτησης.
Εεεε, γκούχου γκούχου, οι κότες ξέρεις τρώνε ας πούμε καλαμπόκι, λέω τώρα εγώ.
Άντε πάλι τα ίδια. Οι κότες δεν έχουν τα ηθικά καθήκοντα που έχουν οι άνθρωποι. Για την ακριβολογία και με βάση το σχόλιό σου, θα προσέθετα κάποιοι άνθρωποι.
Ξέρωγω, μήπως επειδή είναι ακρωτηριασμός χωρίς αναισθητικό;
Το κομμάτι των φόρων είναι αποκλειστικά δική μου έμπνευση, ευχαριστώ.
Που πάνε και δίνουν τα ωραία τους κονδύλια για την έρευνα για να μην διαμελίζωνται κοτοπουλάκια ε; Μα πού ακούστηκε, όλοι τους
πρωτοπόροι στην προστασία των ζώωνπαθημένοι είναι.Το οποίο συνεπάγεται ότι δεν έχουν και τα ίδια δικαιώματα με τους ανθρώπους. Το βασικό δικαίωμα που δεν έχουν είναι το δικαίωμα στη ζωή. Μην τα σκοτώνεις άμα σου πέφτει βαρύ, αλλά με το 2 και το 3 σοβαρό ηθικό ζήτημα δεν υπάρχει. Το 2 θα αλλάξει επειδή είναι οικονομικά ασύμφορο.
Το 1 είναι πρόβλημα πέρα από κάποια όρια, αλλά πρέπει να σταθμίσουμε και την ανάγκη των ανθρώπων να φάνε κάτι. Το πρόβλημα θα λυθεί όταν με το καλό προοδεύσει αρκετά η παραγωγή τεχνητού κρέατος. Οι ανοιχτές φάρμες είναι και θα ειναι προϊόντα πολυτελείας.
Παρεμπιπτόντως, ο μέσος όρος σε ζητήματα όπως η κατανάλωση στοιχειωδών τροφίμων δε μας λέει πάρα πολλά από πλευράς δημόσιας πολιτικής. Το κατώτερο 10% του εισοδήματος μπορεί να καταναλώνει πολλά περισσότερα αυγά απ’όσα το ανώτερο 10%. Ο φόρος στ’αυγά προφανώς πλήττει δυσανάλογα τους σε μεγαλύτερη ανάγκη ευρισκομένους. Θα μου πεις τώρα ότι αυγολαϊκίζω και σιγά τι είναι €3 το μήνα (που είναι παραπάνω). Ξέρω κόσμο που τα σκέφτεται τα €3 απαντώ και δεν θεωρώ ότι η δημόσια πολιτική μπορεί ελαφρά τη καρδία να αλλάζει με τρόπο που τους επηρεάζει αρνητικά. Σίγουρα δε η ευημερία των ορνίθων δεν είναι επαρκές επιχείρημα.
Υπάρχουν και καθήκοντα που δεν αντιστοιχούν σε δικαιώματα, καλούνται βάρη, βλ. α΄ εξάμηνο νομικής, Γενικές Αρχές Αστικού Δικαίου. Ακόμη λοιπόν και αν δεν αναγνωρίζης οποιαδήποτε ηθικονομική προσωπικότητα στα ζώα, δεν απαλλάσσεσαι από το καθήκον σου προς αυτά να μην τα τεμαχίζης ζωντανά, γιατί έτσι σε συμφέρει.
Πάσχεις από κάποιο ηθικό νόσημα; Δεν έχεις συναισθηματικό κόσμο; Πες μου, τι σου συμβαίνει; Είναι το ίδιο ηθικά είτε πετάξω ένα βατόμουρο στην συνθλιπτική μηχανή είτε ένα ζωντανό κοτόπουλο;
Μιλάμε για τα αβγά και όχι για τις φακές. Έχεις κανένα έστω διαισθητικό στοιχείο; Εγώ έχω: η ζαχαροπλαστική, που είναι είδος πολυτελεία, απαιτεί μεγάλη κατανάλωση αβγών.
Εξήγησέ μας λοιπόν πώς θα τους έπληττε. Δεν είναι για όλους μας τόσο προφανές.
Κι οι άνθρωποι υποχρεούνται να μεριμνούν για την ευημερία των ζώων. Το ότι αυτή περιλαμβάνει το δικαίωμα τους να μη τεμαχίζονται είναι λογικό άλμα.
Γιατί έτσι προκύπτει από το συνεπές κριτήριο που έχω προτείνει. Σε αντίθεση με τους χορτοφάγους ας πούμε.
Ασε την συνθλιπτικη μηχανή. Αν το κοτόπουλο είναι αναίσθητο, μπορώ να το σκοτωσω, ναι. Από τη στιγμή που επιτρέπεται η θανάτωση επι της αρχής, η ακριβής μέθοδος είναι λεπτομέρεια.
Σου έγραψαν κι άλλοι αλλού ότι υπάρχουν οικογένειες με δύο ανέργους που το μόνο κορεάτικο που τρώνε είναι τ’αυγα. Παραδοσιακά το αυγό είναι το κατώτερο υποκατάστατο του κρέατος. Επιπλέον, το βάρος του υπολογισμού των συνεπειών το έχει αυτός που προτείνει αλλαγές στην φορολογία.
Στα έχω γράψει και δε διαβάζεις.
Η τιμή δεν αυξήθηκε, γιατί να επηρεαστούν οι καταναλωτές; Υποψιάζομαι ότι έπεσαν κι επιδοτήσεις για να γίνει αυτό. Ο φόρος που προτείνεις είναι στο 60-80% της τρέχουσας τιμής στις λαϊκές. Λες να μην επηρεάσει;
Αν πραγματικά ενδιαφέρεστε για την ευημερία των ζώων οι χορτοφάγοι, επενδύστε στις σταρτ απς τεχνητού κρέατος. Έτσι θα γλιτώσουν τα ζωντανά τη σφαγή, δια της ανυπαρξίας.
Δεν μας είπατε όμως, αγαπητοί μισόρνιθες, καλά έκανε η ΕΕ και απαγόρευσε τις παλαιές κλωβοστοιχίες; Κάπου διάβασα ότι το κόστος της μετάβασης μόνο στο ΗΒ ήταν 400 εκ. λίρες. Πόσα παιδάκια λιποθύμησαν στα σχολεία τους, επειδή τους έλειψαν οι πολύτιμες αβγοπρωτεΐνες; Ακούω.
Χαλαρωσε χερ Αναγνωστοπουλε. Η Κτηνιατρικικη Επιτροπη της ΕΕ εξετασε το ζητημα με αμιγως επιστημονικα και οχι ιδεολογικα κριτηρια,
και εκρινε σωστο να κανει λιγο πιο ανετα τα κλουβια.Λιγα τετραγωνικα παραπανω εδωσε στις κοτες, δεν τους εδωσε ολοκληρα χωραφια οπως εσυ.Αλλο να δινεις πιο ευρυχωρα κελλια στους κρατουμενους, κσι αλλο να τους αμολας για διαρκη κατασκηνωση στην υπαιθρο.
Κόστος; Μα τι λες τώρα. Μεταφορά πόρων από ένα κλάδο στον άλλο το πολύ πολύ. Άσε που υπολαμβάνεις τέλεια ανελαστικότητα της ζήτησης.
Μετσφορα πορων απο την τσεπη μας στο στομαχι των συνταξιουχων ωοτοκων ορνιθων. Εκτος και αν επιθυμειτε να εξωθησετε τους καταναλωτες στη χορτοφαγια.
Εεεε, γκούχου γκούχου, οι κότες ξέρεις τρώνε ας πούμε καλαμπόκι, λέω τώρα εγώ.
Την περιμενα την απαντηση. Αρα ο πτηνοτροφος να σπειρει καλαμποκι. Αλλα αυτο δεν ειναι οπως η απλη χορτονομη. Ο εκτροφεας πρεπει να το καλλιεργησει, συγκομισει, αλωνισει, αλεσει….Ολα αυτα θελουν εξοπλισμο, εφοδια, χρονο, εργασια, ΧΡΗΜΑΤΑ……….Ειναι σαν να υποχρεωνουμε τον Μπουταρη να εχει δικα του αμπελια για να παραγει τα σταφυλια που οινοποιει. Ειναι σαν να υποχρεωνουμε τη ΦΑΓΕ να αρμεγει δικες της αγελαδες για να παιρνει το γαλα για τα γιαουρτια…..
Άντε πάλι τα ίδια. Οι κότες δεν έχουν τα ηθικά καθήκοντα που έχουν οι άνθρωποι.
Ουτε και οι ανθρωποι εχουν απεναντι στις κοτες τα ηθικα καθηκοντα που εχουν απεναντι στους γηραιους συνανθρωπους τους. Αφου οι κυριες δεν παραγουν, γιατι να τρωνε; Οστις μη εργαζεται, μηδε εσθιετω, που λεει και ο Αποστολος Παυλος!
Ξέρωγω, μήπως επειδή είναι ακρωτηριασμός χωρίς αναισθητικό;
Εχεις δει τις πληγες στην πλατη μιας ραμφισμενης κοτας;
Πολύ εύκολα παραδοθήκατε και δεν έχει πλάκα.
th.alys,
Στα σοβαρά σου τα λες αυτά; Η συνθλιπτική μηχανή δεν είναι δική μου εμμονή, είναι η πραγματικότητα. Τα αρσενικά κοτόπουλα δεν είναι αναίσθητα. Αν η ακριβής μέθοδος ήταν λεπτομέρεια, κανείς δεν θα προβληματιζόταν μεταξύ ηλεκτρικής καρέκλας, λαιμητόμου και θανατηφόρας ένεσης για τους θανατοποινίτες, ή, γιατί όχι, ανασκολοπισμού.
Διατροφικά όμως είναι το φακόρυζο, επιτέλους πια.
Αυτό από πού προκύπτει; Εδώ ο σύνδεσμος για τα 400 εκ. λίρες στο ΗΒ. Είτε κατάπιαν ένα τόσο μεγάλο εφάπαξ κόστος οι εταιρείες είτε το μετακύλισαν. Αν όμως συνέβη το πρώτο, τότε ίσως καταπιούν και οι εταιρείες λιανικής κάτι ανάλογο, ίσως δηλαδή μειώσουν το τεράστιο περιθώριο κέρδους έχουν σε οποιοδήποτε αβγό δεν είναι κλωβοστοιχίας. Είδες την διαφορά στα περιθώρια που αναγράφω παραπάνω;
Ένα άλλο ενδιαφέρον στοιχείο είναι ότι οι εισαγωγές αβγού στην Ελλάδα είναι σχετικά χαμηλές (πριν λίγα χρόνια αναφέρεται επάρκεια 90%), άρα λογικά τα περιθώρια διεθνούς λαθρεμπορίου δεν είναι μεγάλα.
Μα μετά θα έχουμε τους παραδοσιακούς κρεοφάγους που θα τρώνε κρεάτινο κρέας επειδή “έτσι γουστάρουν” και επειδή “τα ζώα τα κάνουμε ό,τι θέλουμε”, ακόμη και αν το τεχνητό κρέας έχη ακριβώς τα ίδια χαρακτηριστικά. Όσο οι άνθρωποι σκέφτονται με το στομάχι τους, σωσμός δεν υπάρχει.
ΝΦ,
Πάμε για ένα ακόμα εύκολο γκολάκι:
Στην σκέψη 5 του προοιμίου της Οδηγίας διαβάζουμε:
Ούτε η προστασία του καταναλωτή ούτε η επιχειρηματική ελευθερία του πτηνοτρόφου, αλλά η προστασία των ίδιων των ωοτόκων ορνίθων.
Σκέψη 7:
Άρ. 1:
Και τα λοιπά και τα λοιπά.
Μισό λεπτό γιατί τα μπερδεύεις. Εγώ ψάχνω να βρω πώς μπορούν να παραχθούν ανεπίληπτα αβγά. Εσένα κανένας δεν σε υποχρεώνει να τα αγοράσης.
Ακόμα και αν σου επιβάλω φόρο επιλήψιμης ωοπαραγωγής, δεν μεταφέρεται κανένας πόρος στα αργά κοτοστομάχια, αφού η τιμή των ανεπίληπτων αβγών δεν αλλάζει. Μπορείς σαν μοχθηρός άνθρωπος που είσαι να αγοράζης πάντα τα επιλήψιμα αβγά. Κανείς δεν σου το απαγορεύει. Ασφαλώς θα επιδοτούνται εμμέσως τα δικά μας αβγά, αλλά, μη φοβού, εσένα δεν θα σε υποχρεώση κανείς να κάνης μια καλή πράξη παρά την θέλησή σου.
Το ζήτημα τώρα γίνεται πολύ τεχνικό και οι λεπτομέρειες είναι συζητήσιμες. Η ιδέα είναι του Τάσου και βασίζεται στο ότι οι κότες δεν πρέπει να βόσκουν συνέχεια το ίδιο μέρος του κτήματος, γιατί θα το καταστήσουν κρανίου φύση. Άρα, ένα μέρος του αγρού ορνιθαναπαύεται και ένα αγραναπαύεται εναλλάξ. Το μέρος που δεν βόσκεται μπορεί να δοθή προς καλλιέργεια και σε ένα τρίτο αγρότη με την μέθοδο της επίμορτης αγροληψίας (: το ενοίκιο καταβάλλεται από τον συγκομιζόμενο καρπό). Όσο καλαμπόκι ή βρώμη ή οτιδήποτε και να απολάβη ο πτηνοτρόφος, είναι για αυτόν κέρδος, που συρρικνώνει το κόστος διατροφής και πιθανόν βελτιώνει το προϊόν του. Αυτή είναι η βασική ιδέα.
Ξαναλέω, απαιτείται μια έκταση που ούτως ή άλλως δεν μπορεί να βοσκηθή. Άρα, γιατί να μην καλλιεργηθή;
Προσθέτω ότι ο Τάσος σχεδίαζε να διατρέφη τις κότες του και με φρούτα. Θα φύτευε συγκεκριμένα συκιές και από τα σύκα θα εξασφάλιζε ένα σημαντικό ποσοστό της διατροφής τους (και επιπρόσθετη ποικιλία σε αυτήν). Ούτε αυτό φαίνεται πολύ δύσκολο σε μια χώρα σαν την Ελλάδα: φυτεύεις δέντρα που δεν θέλουν πολύ φροντίδα ή νερό και ζουν πολλά χρόνια.
Όχι, εσένα περίμενα για να δω κοτέτσι. Εδώ μιλάμε για ακραίες συμπεριφορές που προκαλούνται από το άγχος του υπερπληθυσμού, όχι για το σύνηθες μάδημα. Ε, την αιτία πρέπει να πολεμήσουμε, όχι το σύμπτωμα.
Ούτε η προστασία του καταναλωτή ούτε η επιχειρηματική ελευθερία του πτηνοτρόφου, αλλά η προστασία των ίδιων των ωοτόκων ορνίθων.
Η Επιτροπη εννοει την προστασια της υγειας τους, διοτι η κακη υγεια επιδρα δυσμενως στην ασφαλεια και ποιοτητα του προιοντος. Μπορει και να απαγορευθουν τελειως τα κλουβια, και οι κρατουμενες να σταβλιζονται ομαδικως σε θαλαμους, οπως οι συναδελφισσες τους της κρεωπαραγωγης. Αλλο αυτο και αλλο να τις αμολησεις στην υπαιθρο.
Το μέρος που δεν βόσκεται μπορεί να δοθή προς καλλιέργεια και σε ένα τρίτο αγρότη με την μέθοδο της επίμορτης αγροληψίας (: το ενοίκιο καταβάλλεται από τον συγκομιζόμενο καρπό). Όσο καλαμπόκι ή βρώμη ή οτιδήποτε και να απολάβη ο πτηνοτρόφος, είναι για αυτόν κέρδος, που συρρικνώνει το κόστος διατροφής
Εχουν οι πτηνοτροφοι των Μεγαρων εκτασεις; Ακομα και αν τις εχουν, ειναι αυτες κατάληλες γιατ τις απαιτουμενες καλλιεργειες; Το καλαμποκι δεν ευδοκιμει στα κατσαβραχα της Μεγαριδος χερ Αναγνωστοπουλε……..
Προσθέτω ότι ο Τάσος σχεδίαζε να διατρέφη τις κότες του και με φρούτα. Θα φύτευε συγκεκριμένα συκιές και από τα σύκα θα εξασφάλιζε ένα σημαντικό ποσοστό της διατροφής τους (και επιπρόσθετη ποικιλία σε αυτήν).
Ο εκλιπων ηταν ρομαντικος. Ενα κιλο καλαμποκι κανει 0.25 ευρω, ενα κιλο συκα πωλειται 0.9-1.1 ευρω (τιμες παραγωγου). Θα ηταν τουλαχιστον παραδοξο να κανει κανεις τα φρουτα ζωοτροφες αντι να τα προωθει στην ανθρωπινη καραναλωση σε υπερτριπλασια τιμη. Τα συκα θα του απεφεραν περισσοτερα απο τα “ανεπιληπτα” και
Δεν είναι βρε όλη η παραγωγή κατάλληλη για εμπόριο. Ό,τι δεν θα πωλείτο, θα πήγαινε στις κότες.
Πρόσθετα στοιχεία:
Από εδώ προκύπτει ότι:
1. Οι μεγαλύτεροι παραγωγοί της ΕΕ είναι το ευρωπαϊκό πεντάγωνο συν την Ολλανδία, οι οποίες παράγουν πάνω από τα 2/3 της ΕΕ παραγωγής.
2. Σε Γερμανία και Ολλανδία τα 2/3 των ωοτόκων είναι σε αχυρώνα, ενώ ήδη η κλωβοστοιχία είναι μικρή μειοψηφία.
3. Η Ολλανδία μάλιστα, με 10% κλωβοστοιχίες, είναι ο παγκόσμιος πρωταθλητής εξαγωγών στο αβγό.
4. Στην Ολλανδία υπάρχουν πολύ περισσότερες κότες ελευθέρας παρά κλωβοστοιχίας.
Βλέποντας αυτά τα στοιχεία, διερωτώμαι: τι ακριβώς εμποδίζει την κατάργηση των κλωβοστοιχιών; Ειδικά η απελευθέρωση των ωοτόκων, δηλαδή η υποχρέωση να έχουν πρόσβαση στην ύπαιθρο, δεν θα προσέδιδε συγκριτικό πλεονέκτημα σε μια χώρα σαν την Ελλάδα;
Η σωστή αναλογία είναι ότι κανείς δεν θα προβληματιζόταν για την επιβολή της θανατικής ποινής. Άπαξ και δεν είναι πρόβλημα η θανάτωση των κοτόπουλων, που δεν είναι, η έρευση αποδεκτού τρόπου θανάτωσης είναι τεχνικό ζήτημα. Όπως είναι η συζήτηση για ηλεκτρική καρέκλα, ένεση κλπ μεταξύ αυτών που αποδέχονται την θανατική ποινή.
Δεν έχει πλάκα όταν κάνεις λογικά σφάλματα.
Από το ότι πάμε κι άλλοι σουπερμάρκετ και λαϊκή. Δεν έχω όρεξη να το ψάξω, αλλά πολύ πιθανό να υπήρξαν και επιδοτήσεις. Ο φόρος 60-80% που προτείνεις είναι άλλης τάξης μεγέθους.
Το αυτό κι όσο υποστηρίζουν θέσεις με βάση το συναίσθημα κι όχι την λογική.
Υπάρχει το πρόβλημα της γρίπης των πτηνών (για τα ελευθέρας βοσκής)
Γιατί ειδικά στα ελευθέρας;
Διοτι ειναι εκτεθειμενα. Ο ιος μεραφερεται απο τον αερα μεσω πουλιων αν θυμαμαι καλα. Ολα σχεδον τα κρουσματα ηταν σε κοτες που βοσκανε εξω.
Μισό λεπτό γιατί τα μπερδεύεις. Εγώ ψάχνω να βρω πώς μπορούν να παραχθούν ανεπίληπτα αβγά. Εσένα κανένας δεν σε υποχρεώνει να τα αγοράσης.
Α, ολα αυτα ειναι προαιρετικα λοιπον, κατι σαν τα βιολογικα! Ε, τοτε αλλαζει το πραγμα.
Μου επιβαλλεις φορο ομως. Ωραιος “φιλελευθερος” εισαι.
Ακόμα και αν σου επιβάλω φόρο επιλήψιμης ωοπαραγωγής, δεν μεταφέρεται κανένας πόρος στα αργά κοτοστομάχια, αφού η τιμή των ανεπίληπτων αβγών δεν αλλάζει
Αλλαζει ομως η τιμη των συμβατικων αυγων που εγω τρωγω, διοτι θα αυξηθει κατα το ποσο του φορου ανα αυγο.
Και στο κατω κατω, γιατι να επιβληθει ο φορος στα δικα μας αυγα και οχι στα δικα σας; Γιατι να πληρωσουμε εμεις τη ζωοφιλικη σας ευαισθησια; Where is the justice in that? Να πληρωσετε εσεις τις συνταξιουχους κοτουλες σας, αφου τις αγαπατε τοσο……
Έτσι ακριβώς επιδοτείται η πράσινη ενέργεια έναντι της ρυπογόνου. Μέσω της φορολογίας ασκείται και πολιτική, όπου μάλιστα η προστασία των ζώων αποτελεί γενικώτερο στόχο της νομοθεσίας (με συταγματική περιωπή στην Γερμανία). Θες βρόμικη ενέργεια; Πλήρωνε. Θες αίμα; Πλήρωνε.
Και στις δύο περιπτώσεις υπάρχει αρνητική εξωτερικότητα, που είναι πολύ πιο σαφής και εντοπισμένη στην περίπτωση των ζώων. Για την ακρίβεια, υπάρχει ξεκάθαρα ετεροβλάβη.
Οποιος ρυπαινει, υποβαθμιζει σε περιβαλλον σε βαρος των συμπολιτων του οποτε λογικο ειναι να πληρωνει καποιο λογικο φορο, αρκει αυτος να διατιθεται ωστε να περιοριζονται οι συνεπειες της ρυπανσης.
Οποιος τρωει ομως τα συμβατικα αυγα, με ποιο τροπο επιβαρυνει τους αλλους; Με κανεναν. Αρα γιατι να πληρωσει;
Εβαλλα παγιδες με ποντικοφαρμακο και δυστυχως ψοφησαν κατι αρουραιοι. Θα πληρωσω φορο υπερ της προστασιας των τρωκτικων;
Κοιταζω την ιστοσελιδα του εκλιποντος. Τα περισσοτερα απο συτα που λεει α ανθρωπος στεκουν. Βεβαια ειχε και 400 στρεμματα καλης γης. Η εκτροφη πτοβατων και βοοειδων στεκει ανετα σε τετοια γη. Η εκτροφη πτηνων βεβαια ειναι διαφορετικη υποθεση……
Καμμια σχεση με ζωοφιλικες ανοησιες. Ωραιος συνδυασμος τεχνοκρατη και δουλεμενου πρακτικου ανθρωπου. Πραγματικη μελισσα…….Απωλεια……
http://www.agdaily.com/livestock/poultry/farm-babe-look-at-hen-houses-and-the-egg-production-system/
Νομίζω ότι οι κατηγορίες Enriched caged και Cage free από τον κατάλογο του λινκ καλύπτουν τα βασικά για τον μέσο ευαισθητοποιημένο καταναλωτή.
Η φροντίδα των κοτών μέχρι το τέλος της φυσικής τους ζωής μου φαίνεται ανεδαφικό σαν σενάριο.
To αφελώς πονηρό επιχείρημα της PETA για την περίοδο της κότας που ποντάρει στην αηδία του καταναλωτή υποτιμά τη νοημοσύνη μας.
Όσο για την γρίπη των πτηνών, οι κότες κλπ. που ζουν έξω την κολλάνε από τα άγρια πτηνά. Από επιδημιολογικής άποψης υπάρχει ο κίνδυνος μια επιδημία γρίπης των πτηνών να μεταλλαχθεί σε γρίπη επικίνδυνη για τον άνθρωπο. Όσο πιο πολλά πουλιά εκτρέφουμε έξω τόσο αυξάνεται η πιθανότητα μεταπήδησης ενός ιού από τα άγρια πουλιά στα εκτρεφόμενα και από αυτά στους εκτροφείς και στη συνέχεια στον (ανθρώπινο) πληθυσμό. Δεν ξέρω πόσο μεγάλος είναι αυτός ο κίνδυνος, πάντως λαμβάνεται υπόψη. Τις προάλλες είχαμε θανατώσεις χηνών στην Ευρώπη για αυτόν τον λόγο αν δεν με απατά η μνήμη μου.
Αυτόν προσπαθώ να αλλάξω :-) Τι είδους ευαίσθητος είναι όταν του κάνει και το κλουβί, του κάνει και το χωρίς κλουβί;
Μπορούμε να σκεφτούμε και ενδιάμεσα, για να μην γκρινιάζη και ο ΝΦ ότι του παίρνουμε τα λεφτά του: να κάνουμε ευθανασία στις κότες σε μια εύλογη ηλικία, ώστε και την ζωή τους να έχουνε ζήσει και τα λεφτά τους να τα έχουνε βγάλει και τα αβγά να μην ακριβύνουν τόσο πολύ και λιποθυμάνε τα παιδάκια στα σχολεία. Ας πούμε μετά από 40 μήνες σύνταξης.
Εσύ υπερτιμάς την νοημοσύνη των καταναλωτών! Πάρα πολλοί δεν το γνωρίζουν και πολλοί εξ αυτών όντως σιχαίνονται μόλις το μάθουν.
Εντάξει, είναι πολύ ειδικό το θέμα και δεν το γνωρίζω. Δεν μοιάζει πάντως να ανήκη στην κατηγορία των ανυπέρβλητων εμποδίων.
Το ίδιο ακριβώς ισχύει και με την κατανάλωση ραδικιών. Να το γυρίσουμε στον αυστηρό καρπισμό αν η ετεροβλάβη από μόνη της αρκεί.
Ποιος θα ορίσει την εύλογη ηλικία; Γιατί να είναι όση λες εσύ κι όχι όση είναι τώρα;
ΝΦ,
Οι άλλοι οι οποίοι επιβαρύνονται, για την ακρίβεια θανατώνονται, είναι προφανώς τα ίδια τα ζώα. Πρόκειται για βλάβη προς έτερον. Τα ζώα προστατεύονται από την νομοθεσία χάριν εαυτών ήδη.
Δεν είναι το ίδιο γιατί εδώ υπάρχει οιονεί άμυνα.
Θαλυς,
Δεν με διαβάζεις προσεκτικά. Όπως έχω εξηγήσει εδώ, στην κείμενη νομοθεσία (και άρα το επιχείρημα αυτό είναι στενά νομικό και όχι ηθικό) προστατεύονται τα σπονδυλωτά και τα κεφαλόποδα. Αυτό είναι τεθειμένο, ισχύον δίκαιο, όχι χορτοφαγική φαντασίωση. Ο νομοθέτης λοιπόν έχει ήδη αξιολογήσει και διαχωρίσει την ζωή αυτών των δύο (ευρύτατων) κατηγοριών έμβιων φίλων μας για ειδική προστασία. Αυτά που γράφω εγώ κινούνται ακριβώς πάνω στην λογική των ισχυουσών ρυθμίσεων.
Αν εσύ τώρα θες να πης ότι τα συνθλιβόμενα κοτοπουλάκια είναι το ίδιο με τα ξεριζωνόμενα ραδίκια, διατύπωσε το επιχείρημά σου. Και θα σε κρίνουμε αναλόγως.
Τώρα σφάζονται περίπου στο 1/5 της ζωής τους. Συγκριτικά, αν ήταν άνθρωποι, περίπου στα 17. Εγώ προτείνω να περιμένουμε μέχρι να εξηνταρίσουν το λιγώτερο. Και να μην σφάζωνται βέβαια.
Αν εσύ τώρα θες να πης ότι ο βίαιος θάνατος στο 1/5 του προσδόκιμου επιβίωσής σου είναι το ίδιο με τον ευθάνατο θάνατο στα 3/5, διατύπωσε το επιχείρημά σου. Και θα σε κρίνουμε αναλόγως.
Οι εν λογω νομοθρτικε ρυθμισεις ειναι παρανομες και αντισυνταγματικες, διοτι ειναι ρατσιστικες, αφου εισαγουν διακρισεις υπερ συγκεκριμενων φυλων ορνιθων, και δη των ωοπαραγωγων. Διοτι οι ορνιθες των κρεοπαραγωγων φυλων θα πουν “Εμεις γιατι δηλαδη να αποδημουμε εις Κυριον μετα απο 50 ημερες ζωης;”
“εδω υπαρχει οιωνει αμυνα”
Δεν νομιζω. Τις παγιδες τις ειχα στους εξωτερικους τοιχους. Οι φουκαραδες οι αρουραιοι εκοβαν βολτες στα περιξ, δεν ειναι βεβαιο οτι θα μπουκαραν. Προληπτικως τους καθαρισα……
Α, πυροβολησα με το αεροβολο και κατι περιστερια που μου ειχαν ρημαξει τη στεγη με τις κουτσουλιες τους. Πληρωσαν την αγενεια τους με τη ζωη τους. Τα προειδοποιησα να μην το κανουν άλλα δεν με ακουγαν. Εχω προβλημα με το Νομο; Αν ναι, μπορειτε να αναλαβετε την υπερασπιση μου;
Οι κότες δεν έχουν περίοδο.
Κανείς δεν θέλει να πνίγονται κοτοπουλάκια και όχι δεν είναι το ίδιο με τα ραδίκια. Ούτε θέλουμε να βασανίζονται ζώα. Η κακομεταχείριση των ζώων είναι σαδισμός και καλά κάνει η Κομισιόν, η Γερμανία κλπ. και παίρνουν τα μέτρα που παίρνουν.
Αλλά η θανάτωση οικόσιτων ζώων που εκτρέφονται με σκοπό την κατανάλωσή τους δεν είναι δολοφονία. Και η δημιουργία δομών φιλοξενίας για συνταξιούχες κότες, αγελάδες κλπ. είναι επιστημονική φαντασία. Μόνο τα νούμερα αν σκεφτείς ζαλίζεσαι. Κάθε μέρα θα κατέφταναν χιλιάδες συνταξιοδοτούμενες κότες. Και ποιο είναι το προσδόκιμο ζωής μιας κότας? Χωρίς κοτέτσι, χωρίς φάρμακα, χωρίς απορραμφωτήρα? Μερικές ώρες έως εβδομάδες.
Τέλοσπάντων, είναι και θέμα μοντέλου. Εγώ -και άλλοι- νιώθω καλύτερα με το μοντέλο του κοτετσιού στην αυλή μας: παίρνουμε τα αβγουλάκια μας το πρωί και κάθε τόσο σφάζουμε καμιά κότα ή κόκορα. Αλλά στο μοντέλο της σύγχρονης γεωργίας τα δεδομένα αλλάζουν.
Είναι θέμα αγοράς: πόσοι καταναλωτές θα ήταν πρόθυμοι να το χρηματοδοτήσουν. Μην ξεχνάς ότι υπάρχει ήδη μια μικρή αγορά αυστηρών χορτοφάγων για προϊόντα σόγιας που απομιμούνται το τυρί ή το λουκάνικο και είναι πολλές φορές πιο ακριβά από το τυρί ή το λουκάνικο. Υποθέτω ότι όσοι περισσότεροι έμπαιναν σε αυτήν την αγορά, τόσο πιο πολύ θα έπεφταν οι τιμές μακροπρόθεσμα.
Ισχύει. Υπάρχει σαφώς πρόσθετο κόστος, απλώς οι εκτάσεις που απαιτούνται δεν είναι και τεράστιες. Δεν μιλάμε για άλογα.
Αλλά ποιο είναι αυτό;
Έχουμε δύο υποδείγματα χονδρικά:
Την εντατική, βιομηχανοποιημένη κτηνοτροφία, χωρίς κανένα σεβασμό στα δικαιώματα των ζώων, που παράγει άφθονο και φτηνό προϊόν.
Την ήπια κτηνοτροφία, που συνδυάζει και παραδοσιακά στοιχεία, αλλά το προϊόν της είναι πιο ακριβό (πολλοί λένε ότι είναι και ποιοτικώτερο).
Όταν ο λόγος είναι για την γεωργία, όχι την κτηνοτροφία, ένας εύλογος φόβος είναι ότι η στροφή προς τα βιολογικά θα επιφέρη πείνα. Εντάξει, αυτό είναι ίσως υπερβολικό σαν δήλωση, αλλά σε πλανητική κλίμακα πιθανόν να είναι αδύνατον να διατραφή όλος αυτός ο πληθυσμός βιολογικά, ήπια κλπ. Επιπλέον, παρά τους ισχυρισμούς του Θαλυς, οι αγκινάρες δεν έχουν δικαιώματα ούτε προσωπικότητα. Τέλος, η γεωργία απαιτεί ήδη τεράστιες εκτάσεις, με αποτέλεσμα η στροφή στα βιολογικά να απαιτήση ίσως ακόμη περισσότερες (λόγω της πιο χαμηλής τους απόδοσης).
Και τα τρία αυτά εύλογα σημεία (για τα οποία δεν είμαι 100% βέβαιος, αλλά είναι σαφώς συζητήσιμα) δεν ισχύουν στο θέμα που συζητάμε εδώ, την πτηνοτροφία.
Πρώτον, ακόμη και αν κάποιοι οριακοί καταναλωτές δεν μπορούν να φάνε τα νέα ανεπίληπτα αβγά, μπορούν να απολάβουν τα θρεπτικά στοιχεία του αβγού από άλλες τροφές εξίσου καλά, που είναι ήδη πιο φτηνές. Δεν υπάρχει καμία μαγική αβγοπρωτεΐνη! Οπότε, κόφτε τον αβγολαϊκισμό.
Δεύτερον, οι ωοτόκες κατέχουν διαφορετική, ανώτερη ηθικονομική βαθμίδα από τις αγκινάρες. Έχουν κάποια δικαιώματα και μια αρχή προσωπικότητας.
Τρίτον, οι κότες δεν βόσκουν μακριά από την κούρνια τους. Οι επιπλέον εκτάσεις που θα απαιτηθούν, αν όλες οι εκμεταλλεύσεις γίνουν ελευθέρας βοσκής, είναι μικρές σχετικά.
Δεδομένων των συνθηκών είναι σχεδόν ιδανικό.
Όχι, δεν είναι. Αν ήταν θέμα αγοράς δεν θα επιθυμούσες την κρατική παρέμβαση μέσω φόρων και κανονισμών. Άρα δεν σου αρκεί η αγορά, χρειάζεσαι την κρατική εξουσία να σε βοηθήσει να πετύχεις τους στόχους σου. Κι εγώ δεν είμαι κάνας ακροφιλελεύθερος να διαμαρτύρομαι και για τα κόκκινα φανάρια. Αν έχεις επιχειρήματα, να δεχτώ την κρατική παρέμβαση. Επιχειρήματα όμως στο βαθμό που απαιτούνται δεν έχεις.
Δεν θα παίζουμε την κολοκυθιά με την ηλικία της κότας. Ή υπάρχει κάποιο κριτήριο που μας λέει πόσο πρέπει να ζήσει ή γινόμαστε Γιάνηδες και πετάμε νούμερα στον αέρα για εντυπωσιασμό.
Το αυστηρά νομικό επιχείρημα δε μας λέει ούτε αυτό που θες απαραίτητα, ο βαθμός προστασίας των ζώων είναι προς ερμηνεία κι η δική σου είναι σίγουρα ελαστική. Ούτε απαραίτητα μας αρκεί όταν επικαλούμαστε την κρατική παρέμβαση. Η ηθική θεμελίωση ενισχύει το επιχείρημα. Τι κρίμα φυσικά που δεν υπάρχει.
Το φυσικό περιβάλλον χαίρει κι αυτό προστασίας. Δεν μπορείς να κόψεις όποιο δέντρο θες. Αν το δούμε στενά νομικά λέω. Αν το δούμε ηθικά, δεν βλέπω ποιο είναι το κριτήριο που επιτρέπει την κατανάλωση ραδικιών κι απαγορεύει την κατανάλωση ορνίθων.
Το “κάτι πρέπει να φάμε” άνετα χρησιμοποιείται για την κατανάλωση και των δύο.
Αγορά υπάρχει ήδη, βλ. τις αυξημένες τιμές των αυστηρά χορτοφαγικών προϊόντων στις οποίες ήδη αναφέρθηκα. Η κρατική παρέμβαση αφορά συγγενή μεν, αλλά διαφορετική αγορά. Εμμέσως βεβαίως και επιδοτεί την δική μου αγορά, αλλά αυτό γίνεται για την αποτροπή σαφούς βλάβης στα ζώα, που είναι ήδη αντικείμενο προστασίας του νόμου. Βεβαίως και προάγω τις συνέπειες της προστασίας των ζώων, αλλά πρόκειται για ποσοτική και όχι ποιοτική διαφορά. Το ίδιο αποτέλεσμα ακριβώς με ένα φόρο επιλήψιμης ωοπαραγωγής θα είχε η ευθεία απαγόρευση των κλωβοστοιχιών π.χ., μέτρο το οποίο κανείς δεν θα θεωρούσε παράνομο ή αντισυνταγματικό, ακόμη και αν το έκρινε άδικο/άσκοπο κλπ.
Στόχος μου είναι αυτό που μνημονεύω στην αρχή της ανάρτησης:
Απέδειξα ότι αυτό είναι καθ’ όλα δυνατόν σε σύντομο χρονικό διάστημα με σημαντική άνοδο της τιμής. Για αυτό, δεν χρειάζεται καμία απολύτως κρατική παρέμβαση και υπάρχει ήδη μια μικρή (αλλά αναπτυσσόμενη) χορτοφαγική ζήτηση.
Δεν είναι πολύ δύσκολο: όσο το δυνατόν περισσότερο. Κάνουμε το καλύτερο που μπορούμε. Ενδεχομένως το καλύτερο είναι κατώτερο από το άριστο. Ξέρουμε πάντως, ακόμη και ένας κρεοφάγος δηλαδή, ότι οι 18 μήνες επί ίσοις όροις είναι χειρότεροι από τους 28 και αυτοί από τους 38 κλπ.
Ο βαθμός σαφώς και είναι προς ερμηνεία, άλλωστε εγώ δεν ζήτησα πχ να κλείσουν τα πτηνοτροφεία που δεν συνταξιοδοτούν τις κότες τους, όπως θα ήθελα. Αυτό που δεν είναι προς ερμηνεία είναι ότι η προστασία των ζώων είναι απολύτως θεμιτό και παλαιό πεδίο κρατικής παρέμβασης.
Κοίτα, αυτό σαφώς και να το κοιτάξης. Ο νόμος πάντως διακρίνει σαφώς μεταξύ των δύο. Ο τεθειμένος και ο ηθικός.
Όχι, πάλι τα ίδια θα λέμε; Το ένα είναι αναγκαίο για την διατήρηση της ζωής μας, το άλλο όχι. Είναι απλή διατροφολογία.
(Πώς μπορεί η αγορά να κάνει τη διαφορά)
https://www.wired.com/2016/01/the-insanely-complicated-logistics-of-cage-free-eggs-for-all/
McDonald’s, the world’s largest fast food chain and one of the biggest egg buyers anywhere, announced it would ditch its conventionally farmed eggs and sell nothing but cage-free eggs in all of its US and Canadian restaurants. By the end of the year, just about every major fast food chain and a handful of multinational food companies had followed suit, including Subway, Starbucks, Nestle and most recently Wendy’s, which joined in just this month. (…)
As more big egg buyers demand cage-free, farmers will really have no choice but to innovate—an irresistible incentive that could lead to a better understanding of how to achieve both commodity-level production and better conditions for animals.
(Η μετάβαση θα πάρει μια δεκαετία είπαν στα ψιλά γράμματα τα McDonalds.)
γιατι, αυγα ειναι αυτα που πουλανε στα ΜκΝτ?
http://smartcanucks.ca/wp-content/uploads/2007/06/mcmuffinnot.jpg
Και για τις κλωβοστοιχίες στην ΕΕ πήρε 13 χρόνια. Ας γίνη η αρχή τουλάχιστον.