Πριν χρόνια και καιρούς είχα ασχοληθή με το ζήτημα της αναγκαστικής σίτισης απεργών πείνας που δεν τυγχάνουν κρατούμενοι σε μια μνημειώδη ανάρτηση, που συμπληρώθηκε με μια μνημειωδέστερη συζήτηση στα σχόλια. Αίφνης, προέκυψε στην (ακροαριστερή) επικαιρότητα νέα περίπτωση απεργίας πείνας με τον Νίκο Ρωμανό. Ερωτάται λοιπόν ολίγον διαφοροποιημένα:
επιτρέπεται η αναγκαστική σίτιση κρατούμενου απεργού πείνας;
[άσχετο, πώς μου ήρθε τώρα: ο τέως απεργός πείνας Σακκάς με τις μη αναστρέψιμες βλάβες πού να είναι, χάθηκε αυτό το παλληκάρι, ώπα, θυμήθηκα, την έχει κοπανήσει]