αναΜορφωση - συνΙστολογιο

Μερικά μουσικά σχόλια στην εθνική μας ταυτότητα από το πρόσφατο αλησμόνητο παρελθόν:

Ένα τραγούδι που πια έχει περάσει στην καθομιλουμένη, στην λαϊκή παράδοση, στην καθημερινή ζωή, μεγαλώσαμε ακούγοντάς το, υπήρχε πάντα, κανείς δεν το έγραψε, κανείς δεν ξέρει ποιος το έγραψε, το έχει πει και ο Σαββόπουλος πάντως. Η απρόσωπη αγάπη που μας κατατρέχει, των Ελλήνων οι κοινότητες που γράφουν ιστορία σαν παρέες, εμείς που ανταμώνουμε και ξεφαντώνουμε με τους κυκλωτικούς χορούς μας, εμείς που έχουμε όνομα, σώμα και θρησκεία, όλα μαζί, κιόμως τόσο απλά, τόσο όμορφα και εορταστικά.

Αθώος πατριωτισμός.

Read moreΈξι μουσικές σπουδές της ελληνικότητας

Στην ‘Καθημερινή’ σήμερα δημοσιεύεται ένα ενδιαφέρον θέμα για την άνοδο και την πτώση της Ενωσης Αγροτικών Συνεταιρισμών Ροδόπης. Ενας παλιός συνεταιριστής, ο πρώτος που εκανε ενυπόγραφη καταγγελία στην κυβέρνηση για την οικονομική κακοδιαχείριση, λέει, μεταξύ άλλων: “Για την κατάρρευση του συνεταιριστικού φταίνε όλες οι κυβερνήσεις, αλλά και οι αντιπρόσωποι … Το συνεταιριστικό είχε μια δομή λειτουργίας και ελέγχου. Η ΑΤΕ ήλεγχε τις πράξεις και τα καμώματα των διοικήσεων. … Η αρμόδια υπηρεσία καταργήθηκε … και εκείνη στη στιγμή οι συνεταιρισμοί βρέθηκαν στο έλεος του θεού.” Ούτε λίγο ούτε πολύ, λέει οτι φταίει το κράτος επειδή δεν έκανε ελέγχους. Θεωρεί αυτονόητο ότι οι συνεταιρισμοί ήταν ανίκανοι να ελέγξουν τις διοικήσεις από μόνοι τους. Σύμφωνα με το ρεπορτάζ, τα μέλη δεν ήθελαν να τα χαλάσουν με τις διοικήσεις, γιατί οι συνεταιρισμοί προσλάμβαναν πολύ κόσμο (συγγενεις των μελών), με προνόμια που εκτείνονταν από πλασματικά επιδόματα ανεργίας, μέχρι συντάξεις από τα 45.

Το απόσπασμα αφιερώνεται σε όσους επιμένουν οτι κυρίως οι πολιτικοί φταίνε για την κατάρρευση της οικονομίας. Φταίει εξίσου η οικονομική νοοτροπία του καιροσκοπισμού (με την παιγνιοθεωρητική έννοια, αυτού που δεν τηρεί τους κανόνες της συνεργασίας που θα απέδιδαν το μεγαλύτερο ώφελος στο σύνολο) που χαρακτηρίζει την πλειονότητα των Ελλήνων.

Read moreΚράτος, συνεταιρισμοί, καταδότες

Που λέτε, έχω και ένα λογαριασμό στο γιουτιούμπι. Εκεί ανεβάζω διάφορα βιντεάκια της πιο αγαπημένης μου οικογένειας στην αποδώ μεριά του γαλαξία, τουτέστιν της δικιάς μου, για να βλέπουν οι άλλοι τι ωραίοι που είμαστε και να μας ζηλοφθονούν και να πρασινίζουν.

Μέχρι που ψες ανακάλυψα ότι δύο εκ των βιντεακίων είχαν αφαιρεθή, λόγω παραβίασης των όρων χρήσης. Μήνα προσέβαλλαν την πνευματική ιδιοκτησία κανενού; Μήνα ήσαν εξυβριστικά ή δυσφημητικά; Μήνα έστω περιείχαν τραγουδοποιία του ΚΤ;

Ουδέ την πνευματική ιδιοκτησία κανενού προσέβαλλαν ουδέ εξυβριστικά ή δυσφημητικά ήσαν, όσο για την τραγουδοποιία του ΚΤ, μπορεί να κοιμάται ήσυχη, δεν ενδιαφέρεται κανείς για αυτήν.

Read moreΠερί βρεφονηπιακής γυμνότητας

Η απάντησή μου στο ερώτημα του τίτλου του σημερινού άρθρου είναι σαφώς και πολύ έντονα όχι. Για μένα η σημαία δεν είναι απλώς ένα κομμάτι ύφασμα, όπως ακριβώς ο τάφος του πατέρα μου δεν είναι ένα κομμάτι μάρμαρο και το πατρικό μου σπίτι δεν είναι ένας σωρός από κεραμίδια, πέτρες και ξύλα.

Το ζήτημά μου όμως δεν είναι αυτό και θέλω να το ξεκαθαρίσω εξαρχής. Δεν συζητώ ένα θέμα αισθητικής ή πολιτικής φύσης. Δεν με ενδιαφέρει αν το κάψιμο της σημαίας είναι εθνικιστικό ή διεθνιστικό, αν είναι ευγένεια ή αγένεια, αν θα διώξη τις βάσεις του θανάτου ή θα πετάξη τους Τούρκους στην θάλασσα της Κερύνειας. Αδιαφορώ πλήρως, καθόσον αφορά την παρούσα θεματική, αν καίνε την σημαία οι φασίστες ή οι μασίστες, οι αναρχοαυτόνομοι ή οι αναρχοχαρούμενοι. Το μόνο που διαφέρει εδώ νομικώς είναι ποιος βλάπτεται από μια τέτοια συμπεριφορά.

Read moreΦαντάζει ωραία καμμένη η σημαία;