Νομικα, οικονομικα, φιλοσοφια, επιστημες
Ομολογώ: είμαι σταλεγάκιας. Όταν τα έλεγα εγώ, κάποιοι δεν κράταγαν σημειώσεις. Αλλά θα τους δείξω εγώ τώρα.
Στην υπόθεση Vinter και λοιποί κατά ΗΒ (Ιούλ 13), η Διηυρυμένη Σύνθεση του ΕΔΔΑ έκρινε ότι η επιβολή πραγματικής ισόβιας κάθειρξης, ήτοι ισόβιας κάθειρξης χωρίς υφ’ όρον απόλυση, παρά μόνο με την δυνατότητα χάριτος, παραβιάζει το άρ. 3 ΕΣΔΑ περί απάνθρωπης και εξευτελιστικής μεταχείρισης. Και μαλιστα με ψήφους 16-1, όπου ακόμη και ο Άγγλος δικαστής υπερψήφισε την διάγνωση της παραβίασης.
[Χοχο, πάντα ήθελα να γράψω ένα τέτοιο τίτλο!]
Σύμφωνα με το άρ. 16 περ. β΄ Ν. 4039/2012
Απαγορεύεται, εξαιρουμένων των περιπτώσεων κινηματογραφικών ταινιών και γενικότερα οπτικοακουστικού υλικού εκπαιδευτικού προσανατολισμού, η πώληση, εμπορία και παρουσίαση – διακίνηση μέσω διαδικτύου οποιουδήποτε οπτικοακουστικού υλικού, όπως βίντεο ή άλλου είδους κινηματογραφικού ή φωτογραφικού υλικού στα οποία απεικονίζεται οποιαδήποτε πράξη βίας εναντίον ζώου, καθώς και σεξουαλική συνεύρεση μεταξύ ζώων ή μεταξύ ζώου και ανθρώπου με σκοπό το κέρδος ή τη σεξουαλική ικανοποίηση ατόμων που παρακολουθούν ή συμμετέχουν σε αυτά. Στην ανωτέρω απαγόρευση συμπεριλαμβάνεται και η περίπτωση της μονομαχίας μεταξύ ζώων.
Σύμφωνα δε με το άρ. 20 παρ. 2 Ν. 4039/2012
Οι παραβάτες των διατάξεων των παραγράφων α’ και β’ του άρθρου 16 τιμωρούνται με ποινή φυλάκισης τουλάχιστον ενός έτους και χρηματική ποινή από πέντε χιλιάδες (5.000) έως δεκαπέντε χιλιάδες (15.000) ευρώ.
Επίσης, σύμφωνα με το Βιβλίον Έκτον, ε΄ Τίτλον, παρ. 4 της Εξαβίβλου του Αρμενόπουλου:
Οι αλογευόμενοι ήγουν οι κτηνοβάται καυλοκοπείσθωσαν.
Οταν η επαρχια ανοιγεται στον πλανητη, πεφτουν θυματα οσοι ειναι ανετοιμοι για τις αυξημενες απαιτησεις του πλανητη.
Παντα ελεγα οτι τα ελληνικα ΜΜΕ ειναι τυχερα που ειναι τοσο ασημαντα σε πλανητικο επιπεδο, αλλιως θα κινδυνευαν με μηνυσεις και διεθνη κατακραυγη καθε δευτερη μερα. Τα πραγματα που γραφονται και λεγονται ειναι τυπικα δειγματα groupthink, πασχουν πολυ συχνα απο πληρη αγνοια του τι ειναι αποδεκτο στην διεθνη κοινη γνωμη.
Απο το 2008 και μετα βεβαια ο κοσμος εχει αρχισει να προσεχει λιγο περισσοτερο τι λεμε και γραφουμε στην Ελλαδα. Πολλοι ομως στο μικρο γαλατικο χωριο δεν το εχουν καταλαβει ακομα, νομιζουν οτι μπορουν να λενε ο,τι θελουν και να περναει απαρατηρητο. Να λενε άλλα στο εσωτερικο και άλλα στο εξωτερικο, αλλα κανεις να μην τους κριτικαρει για αυτην την ασυνεπεια.
Ο κ. Τσιπρας εχει υποπεσει συστηματικα, απ’οσο εχω παρατηρησει, σε αυτη την τακτικη.
Η υπόθεση Σακκά κρύωσε σχετικά, αλλά, επειδή δεν αξιώθηκα να γράψω την γνώμη μου όταν κόχλαζε, την καταθέτω καθυστερημένη έστω και τώρα.
Καταρχάς, ο απεταξαμηνισμός: καλό είναι να μην βγάζουμε βιαστικά συμπεράσματα, να ακούμε και τις δύο γνώμες σε μια υπόθεση, να μην σκοτωνώμαστε ποιος θα προκάμη να πη το μακρύ του και το κοντό του στο τςιττερ. Την δικογραφία της υπόθεσης δεν την έχω διαβάσει, αλλά με αυτήν την επιφύλαξη έχω σχηματίσει την εξής γνώμη σε νομικό επίπεδο και με βάση τα πραγματικά περιστατικά που συνομολογούνται από όλους:
Επαναφέρω εδώ κάποιες σκέψεις που εν σπέρματι είχα διατυπώσει εδώ.
Δεν απέχουμε πολύ ίσως από την τεχνητή μήτρα. Θα ξημερώση η ημέρα εκείνη που η κάθε πολυάσχολη εγκζέκιουτιβ δεν θα εγκυμονή, αλλά θα τεκνοποιή ωστόσο.
Ω τι ένδοξη ημέρα!
Ένα εκτροφείο εμβρύων, όπου χιλιάδες μικρά ανθρωπάκια θα κλοτσάνε τα τοιχώματα της τεχνητής τους μήτρας, ζυγημένα και στοιχημένα. Νοσηλεύτριες θα περιφέρωνται αθόρυβα, θα τους ψιθυρίζουν και θα βάζουν Μότσαρτ στα ηχεία. Οι μέλλοντες γονείς θα καταφθάνουν σαν επισκέπτες και η επίδοξη μαμά θα χαϊδεύη με συγκίνηση την ψεύτικη κοιλιά. Θα λένε καληνύχτα και θα γυρνάνε σπίτι χεράκι χεράκι. Όχι πια καούρες, όχι λιποθυμίες, όχι περιττά κιλά. Δεν θα σπάνε τα νερά άγρια ξημερώματα, αλλά οι γονείς θα φοράνε τα καλά τους και θα πηγαίνουν στο ραντεβού του τοκετού τους. Η μαμά θα βιντεοσκοπή με το αϊφόν τις ξένες συσπάσεις και σε μισή ώρα θα φεύγουν για το σπίτι με το μωρό αγκαλιά. Τον μικρό θησαυρό τους.
Όχι σε πολύ μεγάλη σχέση με κάποιες άλλες σύντομες σκέψεις που είχα εκθέσει σχετικά με την έκτρωση εδώ και εδώ, σχολιάζω σήμερα το παλαιάς κοπής κλειτοριδοκρατικό επιχείρημα υπέρ της έκτρωσης:
Δικό μου είναι το σώμα μου και ό,τι θέλω το κάνω.
Το πρώτο σκέλος του ως άνω ισχυρισμού επιστηρίζει το δεύτερο: επειδή είναι δικό μου, δεν πέφτει σε κανένα λόγος. Το δεύτερο σκέλος είναι ένα σκέλος σκληρά φιλελεύθερο και ως τέτοιο δεν διαφωνώ ιδιαίτερα.
Όμως το πρώτο; Ανήκει το έμβρυο στην έγκυο κατά τον ίδιο τρόπο με τον οποίο της ανήκουν τα μαλλιά της, τα νύχια της ή το πάγκρεάς της; Ή, ακόμη καλύτερα, η έγκυος είναι το έμβρυο, όπως είναι η μήτρα της, τα πέλματα και τα μάτια της;
Σωτήρης Γεωργανάς (Senior Lecturer Οικονομικών στο Royal Holloway-Πανεπιστήμιο του Λονδίνου) και Κωνσταντίνος Καλλίρης (δικηγόρος και Διδάκτωρ του Παν/μίου της Οξφόρδης)
Δημοσιευτηκε σε λιγο διαφορετικη εκδοση στα Νεα, ως Οπερα αντι για Σαπουνοπερα.
Όταν κατακαθίσει ο κουρνιαχτός που προκάλεσαν οι μαύρες οθόνες και η διαδικασία με την οποία καταργήθηκε αιφνιδιαστικά η ΕΡΤ, το ελληνικό κράτος θα κληθεί να πάρει μία πολύ σοβαρή απόφαση για το μέλλον της δημόσιας ραδιοτηλεόρασης. Η απόφαση αυτή, είναι απαραίτητο να στηριχθεί σε ορισμένες βασικές αρχές που αφορούν τόσο τις υποχρεώσεις του κράτους προς του πολίτες όσο και τη δίκαιη κατανομή των πεπερασμένων πόρων που διαθέτει. Η ένταση που κυριάρχησε στο δημόσιο διάλογο επιβάλλει, πριν σκιαγραφήσουμε τις αρχές αυτές, να σταθούμε κριτικά σε δύο κεντρικά επιχειρήματα: το ένα αναφέρεται στα δικαιώματα και το άλλο στις προτιμήσεις των πολιτών.
Λέγεται, κατ’ αρχάς, ότι η κατάργηση της ΕΡΤ παραβιάζει την ελευθερία της έκφρασης, τόσο των εργαζομένων όσο και όσων ενημερώνονται από αυτήν. Τούτη όμως είναι μία πρόχειρη προσέγγιση της έννοιας «ελευθερία». Η μεν αρνητική ελευθερία εξασφαλίζεται με την απουσία εξαναγκαστικής παρεμβολής: όταν δεν με εμποδίζουν να κάνω κάτι, είμαι ελεύθερος να το κάνω. Το κλείσιμο της ΕΡΤ δεν καταργεί την αρνητική ελευθερία της έκφρασης, διότι εξακολουθούμε να είμαστε όλοι ελεύθεροι να πούμε την άποψή μας, με τις δικές μας δυνάμεις. Όπως έλεγε ο Ελβέτιος, η ελευθερία δεν συνίσταται στο να μπορεί να πετάει ο άνθρωπος σαν αετός και να κολυμπά σαν δελφίνι.
Η δε θετική ελευθερία εξαρτάται από τα μέσα που διαθέτω: χρειάζομαι επιλογές για να είμαι ελεύθερος. Χωρίς ΕΡΤ, έχουμε μία επιλογή λιγότερη, γεγονός που θα μπορούσε να καταργεί τη θετική ελευθερία έκφρασης των μεν και ενημέρωσης των δε. Αλλά δεν είναι έτσι: είναι παράλογο να υποστηρίζει κανείς ότι για να είναι ελεύθερος να εκφράζεται ή να ενημερώνεται θα πρέπει να μπορεί να το κάνει μέσω ΕΡΤ. Αυτό που μπορούμε να αξιώσουμε είναι αρκετές επιλογές έκφρασης/ενημέρωσης και όχι κάθε δυνατή ή μία συγκεκριμένη επιλογή. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι στην εποχή μας έχουμε στη διάθεσή μας πληθώρα μέσων τόσο για την έκφραση όσο και για την ενημέρωσή μας. Το κράτος υποχρεούται να φροντίζει να εξακολουθούμε να τις διαθέτουμε, αλλά δεν καταργεί την ελευθερία έκφρασης κλείνοντας την ΕΡΤ.
Read moreΗ ελευθερια εκφρασης, οι προτιμησεις της κοινωνιας και το μελλον της ΕΡΤ