Σύμφωνα με το άρ. 78 Ν. 4146/18 Απριλίου 2013 “Διαμόρφωση φιλικού αναπτυξιακού περιβάλλοντος για τις στρατηγικές και ιδιωτικές επενδύσεις και άλλες διατάξεις”
Δεν συνιστά απιστία κατά την έννοια των άρ. 256 και 390 ΠΚ για τον Πρόεδρο, τα μέλη του ΔΣ και τα στελέχη των τραπεζών η σύναψη δανείων πάσης φύσεως με νομικά πρόσωπα δημοσίου ή ιδιωτικού δικαίου, μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα, του ευρύτερου δημοσίου τομέα, όπως αυτός οριοθετείται κατά νόμο, καθώς και η εν γένει παροχή πιστώσεων σε αυτά, εφόσον πληρούνται οι ακόλουθες προϋποθέσεις: α) υφίστανται αποφάσεις των θεσμοθετημένων εγκριτικών επιτροπών ή οργάνων κάθε τράπεζας, και β) τηρήθηκαν κατά την χορήγησή τους οι σχετικές κανονιστικές πράξεις της Τράπεζας της Ελλάδος (ΠΔΤΕ).
Σύμφωνα όμως και το άρ. 47 παρ. 3 και 4 Σ
3. Αμνηστία παρέχεται μόνο για πολιτικά εγκλήματα, με νόμο που ψηφίζεται από την Ολομέλεια της Βουλής με πλειοψηφία των τριών πέμπτων του όλου αριθμού των βουλευτών.
4. Αμνηστία για κοινά εγκλήματα δεν παρέχεται ούτε με νόμο.
Αμνηστία λοιπόν δεν χωρεί στα κοινά εγκλήματα ούτε και με τυπικό νόμο. Η Βουλή δεν είναι παντοδύναμη εν προκειμένω. Kαι ορθώς, για να μην γίνεται ακριβώς αυτό που πάει να γίνη: για να μην μπορή η κάθε κοινοβουλευτική πλειοψηφία να αμνηστεύη αντ χοκ τα εγκλήματα των δικών της παιδιών.
