Κάθε μάρτυρας οφείλει, πριν εξεταστεί στο ακροατήριο, να ορκιστεί δημόσια, θέτοντας το δεξιό του χέρι του στο ιερό ευαγγέλιο, τον εξής όρκο: “Ορκίζομαι στο Θεό, να πω με ευσυνειδησία όλη την αλήθεια και μόνο την αλήθεια, χωρίς να προσθέσω ούτε να αποκρύψω τίποτε”. Αν δεν τηρηθεί η διάταξη αυτή, η διαδικασία είναι άκυρη
.
Εξάλλου, σύμφωνα με το άρ. 220 παρ. 2 ΚΠΔ
Αν ο μάρτυρας πιστεύει σε θρησκεία που δεν επιτρέπει τον όρκο, καθώς και αν εκείνος που ανακρίνει ή το δικαστήριο πειστεί ύστερα από σχετική δήλωση του μάρτυρα ότι αυτός δεν πιστεύει σε καμία θρησκεία, ο όρκος που δίνεται είναι ο ακόλουθος: “Δηλώνω επικαλούμενος την τιμή μου και την συνείδησή μου ότι θα πω όλη την αλήθεια και μόνο την αλήθεια, χωρίς να προσθέσω ούτε να αποκρύψω τίποτε
Οι ραπισματοδέκτες είναι οι εργαζόμενοι σε εκείνο τον εξειδικευμένο κλάδο υπηρεσιών οι οποίοι, με το αζημίωτο φυσικά, δέχονται ραπίσματα, προπηλακισμούς και λοιπές απλές σωματικές βλάβες και έργω εξυβρίσεις από ανθρώπους που θέλουν να εκτονωθούν. Δεν σου μάνταρε τις κάλτσες η γυναίκα σου; Την σκρόφα, πετάγεσαι στον ραπισματοδέκτη της γειτονιάς σου και του αστράφτεις δυο χαστούκια, 19,95 ευρώ, συμπεριλαμβάνεται ΦΠΑ. Και γλυτώνεις και την μήνυση για ενδοοικογενειακή βία.
Ο κοσμος πρεπει να παψει να ζητα απο οικονομολογους την προβλεψη εφημερων κρισεων. Γιατι απλουστατα, μια τετοια προβλεψη συχνα ειναι αδυνατη και σχεδον παντα ασχετη με τα πραγματικα προβληματα των οικονομικων
Ακομα και στις “σκληροτερες” των επιστημων, η προβλεψη δεν ειναι ευκολη υποθεση. Η ντετερμινιστικη πλανη, δηλαδη η ιδεα οτι ο κοσμος κινειται με απολυτα μηχανικο και προβλεψιμο τροπο σαν ενα τελειο ρολοϊ, ηταν πολυ διαδεδομενη στην αυγη της συγχρονης επιστημης. Μεθυσμενοι απο τις επιτυχιες της κλασικης μηχανικης οι επιστημονες (μεταξυ τους και οικονομολογοι) πιστεψαν οτι συντομα θα μπορουν να προβλεψουν τα παντα. Σημερα ομως αυτο το ουτοπικο ονειρο εχει εγκαταλειφθει.
Η συμπεριφορα μερικων συστηματων ειναι στοχαστικη, δεν μπορει να προβλεφθει με σιγουρια, οσο εξυπνοι και παντογνωστες να ειμαστε. Αυτο εγινε γνωστο το αργοτερο με την επικρατηση της κβαντικης μηχανικης και την συνειδητοποιηση οτι υπαρχουν σωματιδια που ακομα και αν γνωριζουμε πληρως την αρχικη τους κατασταση, δεν μπορουμε να προβλεψουμε σιγουρα την κατασταση τους στο μελλον. Κατι παρομοιο ισχυει και στην εξελικτικη βιολογια, οι μεταλλαξεις των γονιδιων ειναι τυχαιες, η εξελιξη ενος ειδους δεν ειναι πληρως προκαθορισμενη, η ιδια η υπαρξη μας μπορει να ειναι ενα ατυχημα.
Λειτουργει ο κοσμος σαν ενα ρολοϊ, που απλα πρεπει να αναλυσουμε και κατανοησουμε?Ακομα και συστηματα που δεν εχουν εγγενη αβεβαιοτητα, που ολα λειτουργουν σαν ενα ρολοϊ, μπορει να ειναι χαοτικα. Μικρες αλλαγες μπορει να φερνουν κατακλυσμιαια αποτελεσματα, κατι που κανει την προβλεψη του συστηματος σε μια μερα δυσκολη, σε 100 μερες σχεδον αδυνατη. Γνωστο και τετριμμενο το φανταστικο παραδειγμα της πεταλουδας στην Κινα που προκαλει κατακλυσμο στην Αθηνα. Υπαρχουν ομως πραγματικα συστηματα που ειναι σε καποιον βαθμο χαοτικα, στην μετεωρολογια, στην γεωλογια κτλ.
Τι ζηταμε και τι μπορουν να προσφερουν τα οικονομικα
Γιατι νοιαζονται λοιπον τοσοι ανθρωποι για το αν οι οικονομολογοι μπορεσαν να προβλεψουν την χρηματοοικονομικη κριση που ξεκινησε το 2007 και γιατι θεωρουν το ζητημα τοσο βασικη αδυναμια του κλαδου?
Επεσε στα χερια μου ενας καταλογος θεσεων εργασιας για νεους πτυχιουχους στο Ηνωμενο Βασιλειο (Prospects) για το 2008 (που ειχε ξεκινησει η κριση αλλα με χαμηλη ακομα επιπτωση στην ανεργια μαλλον). Μου προκαλεσαν εντυπωση μια σειρα στοιχειων. Πρωτα απο ολα ο αριθμος των εταιρειων που προσφερουν θεσεις εργασιας μεσω του καταλογου (περιπου 200) και ο αριθμος θεσεων ανα εταιρεια (απο 20 εως και 2000!).
Μου εκαναν καποια εντυπωση και οι μαλλον χαμηλοι μισθοι, 18-30 χιλιαδες λιρες τον χρονο (στο Λονδινο δεν φτανουν ουτε για να νοικιασεις γκαρσονιερα), οι 25-26 μερες ετησιας αδειας που δινουν (εναντι μολις 15 στις ΗΠΑ). Επισης ενδιαφεροντα ειναι και τα χρηματα που δινουνε ενιοτε με το καλημερα (γνωστο ως sign up bonus ή golden hello) απο 1000 μεχρι και 7000 λιρες, οπως και τα ατοκα δανεια που δινουν συχνα, 2 με 5 χιλ. λιρες (για να αγορασεις σακακια ή να αποπληρωσεις το πανεπιστημιο?).
Η απορια που εχω ειναι, υπαρχει αντιστοιχη σελιδα ή καταλογος στην Ελλαδα?
Παράδοξος και δυσοίωνος ο σημερινός μου τίτλος. Τι είναι τάχα ήπιο και ανελέητο ταυτόχρονα; Και γιατί να είναι ανελέητο;
“Ήπια” και “ανελέητα” είναι τα δύο παραγγέλματα της ορθής αντεγκληματικής πολιτικής. Το πρώτο αναφέρεται στην νομοθεσία και αποδέκτη έχει τον φορέα της νομοθετικής λειτουργίας. Το δεύτερο απευθυνεται στον εφαρμοστή του νόμου και γενικώτερα στους φορείς του κρατικού κατασταλτικού μηχανισμού. Αυτά είναι γνωστά πράγματα βέβαια, τουλάχιστον από τότε που τα έγραφε ο παππούς Καίσαρ: η νομοθεσία πρέπει να είναι φιλάνθρωπη, επιεικής, χαλαρή, μετρημένη, η εφαρμογή της όμως ανεξαίρετη, απόλυτη, αδιάλειπτη, αδυσώπητη, άγρυπνη.
Ειναι καιρος να σταματησει πια η σαχλη αντιδιαστολη “φιλολαϊκων” και “αντιλαϊκων” μετρων. Αντιθετα με αρκετη μιζερη και ανακριβη αναλυση που γινεται, σημερα δεν εχουμε το τελος της κοινωνικης πολιτικης στην Ελλαδα αλλα ευκαιρια για μια καλη αρχη της
Λιγες συνηθειες περιγραφουν πιο καλα το ιδιοσυγκρατικο ελληνικο προβλημα οικονομικης διαχειρισης, απο την χρηση της φρασης “αντιλαϊκα μετρα”. Στις περισσοτερες γλωσσες που γνωριζω η διακριση ειναι σαφης. Υπαρχουν δημοφιλη μετρα και μη. Κανεις ομως δεν θεωρει οτι μια κυβερνηση εχει επιλογη αναμεσα σε φιλολαϊκα και αντιλαϊκα μετρα, εξυπακουεται οτι ολα τα μετρα ως στοχο τους εχουν το συμφερον του λαου! Η διαφορα ειναι οτι ενιοτε μια κυβερνηση (θεωρει οτι) βλεπει λιγο πιο μακρια απο τους πολιτες και οτι καποια μετρα που δεν ειναι δημοφιλη, ειναι παρ’ολα αυτα προς το συμφερον του λαου μακροπροθεσμα.
Τα μετρα που τοσα χρονια παρουσιαζονται απο πολιτικους και ΜΜΕ ως αντιλαϊκα, συνηθως δεν ηταν δημοφιλη. Ποσο αντιλαϊκα μετρα ομως ηταν αυτα που προσπαθουσαν να συμμαζεψουν την δημοσιονομικη κατασταση του κρατους? Δηλαδη ποσο φιλολαϊκη πολιτικη ηταν η τακτικη διαδοχικων κυβερνησεων να ξοδευουν πολυ μεγαλυτερα ποσά απο τους φορους που συλλεγουν, να δινουν παραλογες αυξησεις, να παραφουσκωνουν το δημοσιο με στρατιες αναξιοπαθουντων μπουφων και τις διοικητικες θεσεις με ηλιθιους ανιψιους? Επρεπε τελικα να φτασουμε ενα βημα πριν την χρεοκοπια για να καταλαβουμε επιτελους ποιο ειναι το πραγματικο συμφερον του λαου, ειδικα των αδυναμων κοινωνικων ομαδων?
Σύμφωνα με το άρ. 61 παρ. 1 Συντ. “Ο βουλευτής δεν καταδιώκεται ούτε εξετάζεται με οποιονδήποτε τρόπο για γνώμη ή ψήφο που έδωσε κατά την άσκηση των βουλευτικών καθηκόντων”.
Ας υποθέσουμε ότι αγορεύει στο βήμα της Βουλής των Ελλήνων κάποιος βουλευτής. Ο βουλευτής αυτός δεν συμπαθεί ιδιαίτερα τους μετανάστες και προβλέπει φοβερά και τρομερά για το μέλλον, όταν οι γυναίκες τους, που, ως γνωστόν, γεννάνε σαν κουνέλες, θα μας έχουν πνίξει με μικρά μουσουλμανάκια. Τα μικρά μουσουλμανάκια θα κάνουν άλλα μουσουλμανάκια και ούτω καθεξής. Σύντομα, η Ελλάδα θα χαθή!
