Βγηκε στην δημοσιοτητα το σχεδιο νομου που φιλοδοξει να ρυθμισει (ή να απορρυθμισει) την αγορα των ταξι. Θα σχολιασω καποια σημεια. Συγγνωμη που επαναλαμβανω σημεια απο προηγουμενα κειμενα, αλλα μου ζητηθηκε ενα αρθρο τετοιου τυπου για καποιο εντυπο. Σχολια παντα ευπροσδεκτα.
Ο υπουργος Μεταφορων εχει προφανως δικιο οταν λεει οτι στην αγορα των ταξι πρεπει να κοιταξουμε το συμφερον της κοινωνιας και οχι μιας μεμονωμενης συντεχνιας. Επι χρονια οι ελληνικες κυβερνησεις συμπεριφερονταν λες και λογοδοτουν σε 5 συνδικατα και οχι σε ολους τους Ελληνες. Το αποτελεσμα ηταν ενα πλεγμα περιορισμων και ρυθμισεων υπερ συντεχνιων, εις βαρος της λοιπης κοινωνιας. Καθε μεταρρυθμιση ομως αυτου του κακου συστηματος πρεπει να γινεται προσεκτικα, ωστε να μην καταπατωνται τα δικαιωματα κανενος πολιτη, μελους συντεχνιας ή μη. Και βεβαια η συγκρουση με τις συντεχνιες δεν ειναι αυτοσκοπος. Αν μια μεταρρυθμιση μπορει να ικανοποιει την κοινωνια αλλα και την συντεχνια, τοσο το καλυτερο.
Περιορισμενος αριθμος αδειων? Με τι κριτηρια?
Το μισθωμα και ο αριθος των αδειών ταξι πρεπει κατα κανονα να ρυθμιζονται, για να αποφευγουμε την υπερβολικη επιβαρυνση των πολεων (εξωτερικοτητες). Χωρις ορια στον αριθμο των οχηματων, η ρυπανση και συμφορηση που θα προκληθει θα ειναι πολυ βαρυτερη απο τα τυχον οφελη που φερνει η υπαρξη των επιπλεον ταξι, οπως χαμηλοτερες τιμες. Αυτο γιατι σε αντιθεση με τις περισσοτερες αγορες, η αγορα ταξι ειναι απο την φυση της μη ανταγωνιστικη. Οι πιεσεις στις τιμες ειναι ασθενεις επειδη τυπικα δεν υπαρχει μεγαλη ευχερεια επιλογης, ο πελατης μισθωνει το πρωτο ταξι που βλεπει στον δρομο.
Απο την πλευρα των οδηγων ταξι ακουγονται αιτηματα για πληθυσμιακα κριτηρια στον καθορισμο του αριθμου αδειων. Τετοια κριτηρια θα ηταν πολυ ελλιπη, μια και θα εδιναν πιθανοτατα πολυ λιγες αδειες π.χ. στην Μυκονο (μικρος μονιμος πληθυσμο-πολλοι επισκεπτες), ενω υπερβολικα πολλες στην Αθηνα (μεγαλος μονιμος πληθυσμο-ανεπτυγμενα ΜΜΜ).
Ο υπολογισμος του αριθμου των αδειων πρεπει να περιλαμβανει καθε σχετικο κριτηριο που περιγραφει την ζητηση για υπηρεσιες ταξι αλλα και την επιβαρυνση που φερνουν στην συγκεκριμενη περιοχη. Συνοπτικα μιλαμε λοιπον για πληθυσμο (μονιμο ή μη), κυκλοφοριακη συμφορηση, μεσο εισοδημα, διαθεσιμοτητα ΜΜΜ κτλ
Αλλο αιτημα των οδηγων ειναι οι αδειες ταξι στα θερετρα να ειναι λιγες, για να μην μενουν αεργοι οι οδηγοι τον χειμωνα. Ασθενεστατο επιχειρημα. Κατ’αναλογια, γιατι να μην περιοριζουμε και τον αριθμο ξενοδοχειων το καλοκαιρι, για να μην ειναι άδεια τον χειμωνα? Σκοπος της οικονομικης πολιτικης δεν ειναι να εξασφαλιζει σιγουρη πελατεια για καθε επαγγελματικη ομαδα, αλλα να διασφαλιζει ενα καθαρο πεδιο ανταγωνισμου για ολους.
Ακριβη άδεια αντι περιορισμενου αριθμου?
Το νομοσχεδιο προβλεπει αδειες που θα κανουν απο 15.000 εως 40.000 ευρω. Θεωρητικα, ο προκαθορισμος της τιμης της αδειας ειναι ισοδυναμος με τον προκαθορισμο του αριθμου των αδειων. Αν η άδεια κοστιζει παρα πολλα χρηματα, ειναι σαν να οριζουμε εναν πολυ μικρο αριθμο αδειών. Αν η άδεια κοστιζει λιγο, ειναι σαν να επιτρεπουμε να υπαρχουν πολλα ταξι. Στην πραξη ομως ειναι δυσκολο να κρινεις ποια ειναι η σωστη τιμη της άδειας για να υπαρχει ο σωστος αριθμος ταξι στον δρομο. Και αν αλλαζουν οι συνθηκες στην αγορα, πρεπει να αλλαζει και η τιμη της αδειας, κατι πρακτικα δυσκολο. Ειναι πιθανως πιο απλο να προκαθοριζουμε τον αριθμο των αδειων, και η τιμη τους να καθοριζεται σε μια τακτικη δημοπρασια, οπως γινεται με τις αδειες ηλεκτρομαγνητικου φασματος σε ΕΕ και ΗΠΑ.
Απαγορευση μεταβιβασης αδειων
Η αιτιολογηση της απαγορευσης μεταβιβασης που προβλεπει το νομοσχεδιο ειναι* οτι οι αδειες ειναι “ένα δημόσιο αγαθό που, όπως όλα τα δημόσια αγαθά, ανήκει σε ολόκληρη την κοινωνία, τελικά στους φορολογούμενους πολίτες”.
Δεν ξερω τι ειδους ορισμο του “δημοσιου αγαθου” εχει υποψιν του ο υπουργος, σιγουρα δεν ειναι ο οικονομικος ορισμος (αγαθα μη ανταγωνιστικα/μη αποκλεισιμα στην καταναλωση τους). Οπως και να εχει ομως, η κυβερνηση πρεπει να ασκει δικαιη και συνεπη πολιτικη. Οταν το δημοσιο πουλαει μια εκταση ή εταιρεια, τυπικα δεν βαζει περιορισμους στην μεταπωληση. Γιατι να επιβαλλουμε τετοιους περιορισμους στις αδειες ταξι, που μπορει να βλαπτουν δυσαναλογα καποιους ατυχους αγοραστες? Αν ενας πολιτης αγορασει με τις οικονομιες της οικογενειας του μια άδεια και πεθανει την επομενη μερα, γιατι να χασει η οικογενεια αυτοματα το περιουσιακο στοιχειο που με κοπο απεκτησε? Επιπροσθετα η απαγορευση μεταβιβασης πασχει και απο προβληματα εφαρμοσιμοτητας. Το κρατος δυσκολα μπορει να επιβλεπει ποιος πραγματικα ειναι ο τελικος αποδεκτης των εσοδων που απορρεουν απο μια αδεια, αρα και ποιος ειναι ο ιδιοκτητης πρακτικα.
Βασικος λογος της απαγορευσης μεταβιβασης ειναι υποθετω να μην αποκομιζουν οι αδειουχοι παραλογα υψηλα (και αφορολογητα!) κερδη οταν ανεβαινει η ζητηση για υπηρεσιες ταξι. Η λυση του προβληματος ομως ειναι μαλλον απλη:
(α) οι αδειες να εχουν περιορισμενη χρονικη διαρκεια (οπως προβλεπεται ηδη στο νομοσχεδιο, αλλα για 7-10 αντι 3 ετη ωστε να μην αποτρεπονται οι επενδυσεις) (β) οταν η ζητηση για υπηρεσιες ταξι ανεβαινει, το κρατος να εκδιδει νεες αδειες
και
(γ) οι αδειες να μεταβιβαζονται στην δευτερογενη αγορα υποχρεωτικα μεσα απο εναν κεντρικο και ανωνυμο** ηλεκτρονικο μηχανισμο (διπλη δημοπρασια).
*Απο συνεντευξη Γ.Ραγκουση στην Καθημερινη.
**Για να μην εχουμε πληρωμες κατω απ’το τραπεζι.
Επίσης, δεν αντιλαμβάνομαι για τι είδους “απελευθέρωση” μιλάμε όταν οι επιχειρήσεις θα πρέπει να είναι υποχρεωτικά ΕΠΕ ή ΑΕ, που μεταξύ άλλων σημαίνει μετοχικό κεφάλαιο, έδρα (ενοίκιο), βιβλία Γ’ κατηγορίας κλπ. κλπ., καθεστώς που αν δεν κάνω λάθος προβλέπεται και για τις οδικές μεταφορές (φορτηγατζήδες), και ποιος ξέρει για τι άλλο στο μέλλον. Μήπως τελικά η “απελευθέρωση” δεν είναι τίποτε άλλο παρά απογόρευση της ατομικής άσκησης επαγγέλματος;
Πολύ καλό. Υποθέτω λόγω χώρου δεν έγραψες δυο λόγια για τις ειδικές περιπτώσεις της αγοράς, όπως προμισθωμένα ταξιά, αεροδρόμιο κ.λπ.;
Για εξήγησε λίγο το γ.
βρεννο
αυτο να πω την αληθεια δεν το ειχα προσεξει μεταξυ αλλων γιατι δεν βρηκα το πληρες κειμενο του νομοσχεδιου πουθενα! Εχεις καποια πηγη?
Ζητανε οντως φυσικη εδρα κτλ? (καλα αυτο γενικοτερα δεν τοχω καταλαβει γιατι στην Ελλαδα δεν μπορεις να βαζεις εδρα το σπιτι σου, το διαβοητο γκαραζ που λενε στη Σιλικον Βαλλεϋ. Γιατι τετοιο μισος στην μικροπεπιχειρηματικοτητα ρε παιδι μου)
θαναση
ναι, οι περιορισμοι χωρου στα εντυπα ειναι πολυ ενοχλητικοι. Αρχιζω να βλεπω τα κειμενα εφημεριδων με λιγο καλυτερο ματι, ειναι σχεδον αδυνατο να ειαι ακριβης και ικανοποιητικα εξαντλητικος σε 600 λεξεις. Απο την αλλη για μενα καλυτερα ενα καλο κειμενο 1000 λεξεων, παρα δυο ανακριβη 600. Τεσπα.
Ειμαι ανοιχτος σε προτασεις παντως αν θεωρειτε οτι υπηρχαν ζητηματα υψηλοτερες προτεραιοτητας που θα επρεπε να μπουν.
Οσο για το (γ). Στην πρωτογενη αγορα εχουμε το κρατος να πουλαει αδειες καθε 10 χρονια μεσα απο δημοπρασιες, οπως γινεται με τις αδειες κινητης τηλεφωνιας ή τις αδειες φασματος στις ΗΠΑ και αλλου. Οι μεταβιβασεις μετα επιτρεπονται (ενω σε αρκετες δημοπρασιες φασματος δεν επιτρεποντουσαν, παρεπιμπτοντως μεγαλο μερος της ερευνας μου ειναι να δω τι γινεται σε δημοπρασιες αν επιτρεπεται η μεταπωληση) σε μια δευτερογενη αγορα.
Αυτο που λεω ειναι οτι για να ειναι νομιμη η μεταβιβαση θα πρεπει υποχρεωτικα να περναει απο εναν κεντρικο μηχανισμο. Σε αυτον τον μηχανισμο δηλωνεις οτι θες να πουλησεις ή αγορασεις, και σε τι τιμη. Φυσικα αυτο θα γινεται ανωνυμα, για να μην μπορεις να δηλωνεις ασχετες τιμες και μετα κατω απο το τραπεζι να πληρωνονται διαφορετικα ποσα.
Καθε ενα μηνα πες θα παιρνουν ολες τις διαφορετικες προσφορες και θα κανουν αυτο που λεμε διπλη δημοπρασια, που θα βγαζει μια τιμη και θα δεχεται τις προσφορες που καλυπτονται απο αυτην την τιμη.
Σωτήρη,
Τα περί ΕΠΕ & ΑΕ τα διάβασα στα ρεπορτάζ των ΜΜΕ. Το κείμενο του Ν/Σ το δημοσίευσε μάλιστε η Ελευθεροτυπία (να πω την αλήθεια μόνο διαγωνίως το πέρασα). Πάντως στην Ελλάδα μπορείς – ακόμη – να δηλώνεις έδρα το σπίτι σου, νομίζω όμως μόνο για ατομική επιχείρηση), αλλιώς δεν θα είχαμε τα “μπλοκάκια” (Άμα είσαι στο ενοίκιο έχεις μύρια όσα προβλήματα αφού σου ζητάνε άδεια από τον ιδιοκτήτη του σπιτιού, ο οποίος με τη σειρά του ζητάει ενοίκιο επαγγελματικού χώρου!)
Δεν ξέρω αν υπάρχει “μίσος προς την μικροεπιχειρηματικότητα” όπως λες, αυτό όμως που βλέπεω να συμβαίνει είναι η “απελευθέρωση” των “κλειστών” επαγγελμάτων να χρησιμοποιείται προσχηματικά ώστε να επιτευχθεί συγκέντρωση των “απελευθερωμένων” επαγγελμάτων σε μερικές μεγάλες επιχειρήσεις. Κακά τα ψέμματα, επενδύσεις στην Ελλάδα γίνονται σχεδόν αποκλειστικά στο λιανεμπόριο (άντε και τον τουρισμό, που είναι το ίδιο), και δεν νομίζω ότι ενδιαφέρεται κανείς να επενδύσει σε οτιδήποτε νέο, οπότε μια σίγουρη οδός για το κεφάλαιο είναι να “λεηλατήσει” τις αγορές όπου λειτουργούν μικρές και κατακερματισμένες επιχειρήσεις (φορτηγά, ταξί, φαρμακεία) και τις κερδοφόρες δημόσιες επιχειρήσεις που λειτουργούν μια χαρά και χωρίς ούτε ένα ευρώ πρόσθετης επένδυσης (ΔΕΗ, ΕΥΔΑΠ)
Γράφω εδώ αυτά που είπα και κατ’ιδίαν στον ΣΓ.
Το υπουργείο κάνει μια σοβαρή και δυνητικά επαναστατική μεταρρύθμιση χωρίς να έχει μελετήσει τον κλάδο και χωρίς να έχει διερευνήσει τις πιθανές συνέπειες της μεταρρύθμισης. Βασίζονται σε ένα απλοϊκό και αφελές δόγμα περί αυτορρύθμισης της αγοράς που ούτε ο πιο σκληροπυρηνικός της σχολής του Σικάγο δεν θα υιοθετούσε.
Η πρόταση οι άδειες να λήγουν δεν είναι απαραίτητα κακή, πρέπει να συνοδευτεί με εύρυθμη λειτουργία της δευτερογενούς αγοράς όμως, γιατί διαφορετικά μπορεί να καταλήξει να είναι μεγάλο εμπόδιο στις επενδύσεις στον κλάδο και σίγουρα το τελευταίο που θέλουμε είναι γερασμένος στόλος ταξί. Υποθέστε ότι είστε ιδιοκτήτης άδειας ταξί που λήγει σε δύο χρόνια. Το κίνητρο σας για να αγοράσετε νέο αυτοκίνητο μειώνεται όσο αυξάνεται η πιθανότητα να μην ανανεώσετε την άδεια σας. Οι άδειες πρέπει να έχουν αρκετά μεγάλη χρονική διάρκεια, ώστε να προλαβαίνουν οι ιδιοκτήτες τους να αποσβέσουν τυχόν επενδύσεις πέρα από την αγορά της άδειας.
Από την άλλη αν οι μεγάλες δημοπρασίες γίνονται κάθε 10 χρόνια πχ, άτομα που είναι κατάλληλα για τον κλάδο, δεν θα παίρνουν την άδεια, γιατί η δημοπρασία έτυχε να γίνει λίγο πριν ή λίγο μετά τη στιγμή που θα μπορούσαν να συμμετέχουν, γεγονός που βρίσκω άδικο. Θα πρέπει λοιπόν να έχουμε αρκετά μεγάλη δευτερογενή αγορά, ώστε να διασφαλίζουμε ότι αν κάποιος θέλει να αγοράσει άδεια στα ενδιάμεσο των δημοπρασιών διάστημα, θα μπορεί να το πράξει.
Η ακριβής διατύπωση των κανόνων λειτουργίας της δευτερογενούς αγοράς δεν είναι τόσο εύκολη υπόθεση. Ας πούμε πρέπει να βρεθεί τρόπος να συμμετέχουν οι πωλητές, αρκετοί εκ των οποίων δεν είναι τόσο καλοί γνώστες ούτε της τεχνολογίας ούτε των αγορών. Μια καλή ιδέα εδώ θα ήταν να υποχρεώνονται όλοι να δηλώνουν μιαν ελάχιστη τιμή πώλησης, με το που αποκτήσουν την άδεια τους.
βρεννο
δεν καταλαβα πως λιανεμποριο και τουρισμος ειναι το ιδιο?
οι επενδυσεις πανε σε τομεις που εχουν προοπτικες κερδοφοριας και αν δεν υπαρχουν τετοιες προοπτικες στην Ελλαδα ειναι δικο μας λαθος…
Παντως αν στις κατακερματισμενες αγορες υπαρχουν προοπτικες κερδοφοριας αυτο πιθανοτατα σημαινει οτι αυτες οι αγορες δεν λειτουργουν καλα και οτι η εισοδος μεγαλυτερων επιχειρησεων θα μειωνε λειτουργικα εξοδα κτλ, προς οφελος ολων τελικα.
Αυτο που δυσκολευεται να καταλαβει ο κοσμος ειναι οτι αν βρισκαμε τροπο το λιανεμποριο (σε οτιδηποτε προϊον) να γινεται με μηδενικο κοστος και χωρις να απασχολειται κανεις ανθρωπος, θα ειχαμε τελικα πολυ μεγαλο κερδος ολοι μας.
θ.α.
το σημειο περι επενδυσεων ειναι καλο και το δεχομαι.
απο την μια αμφιβαλλω οτι υπαρχει τοση ετερογενεια στην καταλληλοτητα καποιου να παρει μια αδεια, απο την αλλη αν υπαρχει οντως τοση διαφορα αξιας, τοσα gains from trade ο νεος δεν θα βρει τροπο να πεισει τον παλιο ιδιοκτητη να κανουν την συναλλαγη?
και να την ανανεωνουν καθε 6 μηνες πες. Ωραιο nudge.
Σωτήρη,
Αν υπάρχουν ή όχι προοπτικές κερδοφορίας (=επενδύσεων) στην Ελλάδα είναι τεράστιο ερώτημα και εν πάση περιπτώσει ευθύνη, έτσι αφηρημένα, δεν είναι δυνατόν να καταλογιστεί σε κάποιους.
Για την κατακερματισμένη αγορά των ταξί (όπως και των φορτηγών και των φαρμακείων κλπ) το ζήτημα δεν είναι αν υπάρχει ή όχι περιθώριο οικονομιών κλίμακας (υπάρχει, αλλά θα οδηγήσει σε ολιγοπωλιακές καταστάσεις όπως στο λιανεμπόριο) αλλά ότι η συγκέντρωση του κλάδου επιβάλλεται νομοθετικά, κάτι σαν αναγκαστική απαλλοτρίωση υπέρ των μεγάλων επιχειρήσεων.
Μόνο που το ΑΕΠ θα έπεφτε κατά το μέρος που αναλογούσε τους απασχολούμενους στο λιανεμπόριο. Και όχι, δεν θα απελευθερώνονταν “πόροι”, το πρόβλημα ειδικά στις σημερινές οικονομίες δεν είναι η έλλειψη ανθρωπίνων πόρων.
γιατι το λες αυτο?
χμ οχι, το ΑΕΠ δεν θα επεφτε, τουλαχιστον ακολουθωντας την ουσια του ΑΕΠ (συνολο αγαθων και υπηρεσιων που παραγονται).
ποροι καθε μορφης, απο ανθρωπινους μεχρι μηχανηματα που μενουν αδρανη. Και φυσικα ολα αυτα θα φανουν αργα ή γρηγορα χρησιμα σε καποιον αλλο κλαδο. Αλλιως θα φτιαχναμε αυτοκινητοδρομους με κουταλακια αντι για μπουλντοζες. ;)
1. Η συγκέντρωση επιβάλλεται νομοθετικά αφού άδειες θα δίνονται μόνο σε ΑΕ και ΕΠΕ, τα ταξί πρέπει να διαθέτουν πρόσβαση στο internet (?) και… τηλεόραση (!!!) πράγματα απλησίαστα για ένα φτωχό και μόνο αυτοκινητιστή. Να συμπληρώσω ότι μια ατομική επιχείρηση μόνο λίγους μήνες τη βγάζει με ζημιές, μια μεγάλη επιχείρηση με μπόλικο κεφάλαιο έχει την άνεση να περιμένει μέχρι να σκάσουν όλοι οι μικροεπιχειρηματίες (και να τους κάνει υπαλλήλους της).
2. Θα έπεφτε, γιατί θα έπαυε να υπάρχει το προϊόν που παρήγαγαν οι εμποροϋπάλληλοι (υποτίθεται ότι θα έπεφταν οι τιμές των εμπορευμάτων, αλλιώς σε τι θα μας συνέφερε) με όλες τις πολλαπλασιαστικές επιπτώσεις.
3. Στην Ε.Ε. το 9,5% του ανθρώπινου δυναμικού παραμένει αδρανές (=ανεργία), στις Η.Π.Α. το 9%. Πόσος χρόνος θα χρειαστεί ακόμη μέχρι να χρησιμεύσουν σε κάποιους αυτοί οι αδρανείς πόροι;
οκ, ειπες ομως ατομικη εταιρεια ειναι ευκολη υποθεση?
ολα τα ταξι στην ΝΥ εχουν κατι τετοιο, στην δε Σεουλ λεει εχουν κατι αντιστοιχο εδω και καμμια δεκαετια. Δουλεια μας δεν ειναι να φροντιζουμε να την βγαζει ανετα ο αυτοκινητιστης, αλλα να προσφερει ικανοποιητικες υπηρεσιες. Σημερα εχουν κινητο 500 ευρω αλλα οχι GPS, εχουν GPS και δεν το ανοιγουν, ολα αυτα τα αστεια πρεπει να κοπουν.
μα βρε συ και το χαμηλο κοστος κεφαλαιου ειναι ενα πλεονεκτημα των μεγαλων εταιρειων, που ειναι καλο για ολους μας! Το επιπλεον κοστος των μικρων το πληρωνουμε ολοι, μεσα απο τις τιμες.
αυτο ειναι καπως αναλογο με την ιστορια του σπασμενου παραθυρου. Μια εργασια που ειναι αχρηστη δεν μας κανει πλουσιοτερους. Αν βρισκαμε ευκολοτερο τροπο να μεταφερουμε εμπορευματα, πχ με την τηλεμεταφορα, το να τα μεταφερουμε μεσω σουπερμαρκετ θα ηταν ζημια.
πρωαταπολα υπαρχει μεγαλη ετερογενεια σε αυτο το 9%. Μερικοι δεν θελουν ιδιαιτερα να δουλεψουν, αλλοι ειναι μεταξυ δυο θεσεων εργασιας, αλλοι πραγματικα δεν μπορουν να βρουν.
Η κατασταση στις αγορες εργασιας περασε εκτακτη αναγκη κατα το 08, απο τοτε εξομαλυνεται σχετικα αργα, καποια στιγμη θα ερθει σε ισορροπια.
Αν η μόνη επιτρεπόμενη συναλλαγή είναι η απόκτηση της άδειας μέσω της δημοπρασίας, τότε θα πρέπει να περιμένεις τη νέα έκδοση.
Γι’αυτό λέω ότι πρέπει να υπάρχει εύρυθμη δευτερογενής αγορά. Στην πράξη, ακόμα και χωρίς δευτερογενή αγορά, κάποια πατέντα θα βρεθεί, θα μπορούσε πχ ο νέος ιδιοκτήτης τυπικά να εμφανίζεται ως υπάλληλος του παλιού. Θέλουμε όμως να ενθαρρύνουμε τέτοιες πατέντες;
Ο ΣΓ σε νεώτερες περιπέτειες στην Free Sunday.
σε αυτην την περιπτωση επεσε ακομα περισσοτερο πετσοκομα μου φαινεται, παρολο που προσπαθησα ηδη να κανω το κειμενο πολυ συνοπτικο. Ισως τελικα τα μπλογκ ειναι οντως η καλυτερη πηγη ενημερωσης, τουλαχιστον εχουν τους μικροτερους περιορισμους…
ΥΓ Επρεπε να εχω πιστεψει τον Κωνσταντινο οταν μου ειπε “there is no such thing as a free sunday” :)
Όλα γίνονται στο όνομα της ελεύθερης αγοράς και του ανταγωνισμού, αλλά αυτό είνα ταμπέλα, όπως όλα γίνονται σήμερα. Αν κάτι είχε ανεβάσει τις άδειες των ταξί ήταν η ανεργία και το υποτιθέμενο καλό μεροκάματο (με τι συνθήκες όμως, 12 ώρες δουλειάς, αργίες κλπ). Αλλιώς αν κάποιος έβρισκε μια δουλειά σωστή, κανεις δεν είχε όρεξη να δίνει τόσα χρήματα για να αγοράσει ταξί. Το κράτος αντί να προστατέψει επί τόσα χρόνια όπως όφειλε τον κάθε πολίτη απο μια τέτοια κατάστασηπου η άδεια ταξί είχε γίνει κάτι σαν μετοχή χρηματιστηρίου, εθελοτυφλουσε. Τώρα ξύπνησε? Δεν το ξέρανε. Στην πλήρη απελευθέρωση, η αυτορίθμηση, τα λέει όλα. Ο κάθε άνεργος θα σπεύσει να αγοράσει ένα ταξί, να βγάλει ένα μεροκάματο, θα εισπράξει το κράτος το μερίδιό του, αλλά ποιός θα μπορέσει να αντέξει από μια τέτοια κατάσταση, δύσκολα θα βγάζει πέρα, θα δοκιμάζει άλλος την τύχη του, δώσε πάρε η άδειες που θα τις πουλάει πια το κράτος αφού δεν θα μπορεί να γίνεται μεταβίβαση από ιδιώτη σε ιδιώτη. Δηλαδή στο τέλος και πάλι το κράτος αντί να προστατέψει δηλαδή θα προσπαθήσει με τρόπο να του βουτήξει τα χρήματα νόμιμα ωραία και κουτοπόνηρα στο όνομα (ταμπέλα) της απελευθέρωσης και του ανταγωνισμού. Κανείς δεν έχει πει που και πώς είναι πιο ποιοτικά τα ταξί στην Ευρώπη. Είναι πιό φτηνό στην Γερμανία (Διάιρεση κατώτατου μισθού δια ταρίφας ή καλύτερη η εξυπηρέτηση και μάλιστα σε δρόμους χωρίς διπλοπαρκαρισμένα και στενά σοκάκια. Προσωπικά δεν το είδα πουθενά στην Ευρώπη ίδια κατάσταση με την Ελλάδα και χειρότερη, και έχω αρκετά παραδείγματα). Χώρια ότι όλα είναι ελεγχόμενα εδώ από το κράτος, μπορεί αύριο να πει μισή η ταρίφα αν έτσι θέλει το κράτος, ή έτσι να είναι τα ταξί, έτσι θα γίνει άντε να υπάρξει καμιά διαμαρτυρία ή απεργία και πέρασε. Εκείνο που πρέπει να αλλάξει είναι η νοοτροπία και το ήθος ορισμένων τατξιτζήδων που χαλανε και τους υπόλοιπους, αλλά με τα ραδιοταξί είχε γίνει κάποια πρόοδος σε αυτό, όμως φυσικά αυτό θα μπορούσε να αλλάξει δραματικά προς το ακόμη καλύτερο. Ϊσως ορισμένες ώρες την ημέρα να υπηρχε κάποια σχετική έλειψη σε ορισμένες πόλεις, όμως με τον ίδιο αριθμό υπήρχε υπερπροσφορά άλλες ώρες. Φυσικά για τώρα δεν το συζητάμε. Ο χμ κύριος υπουργός είπε ότι από τις αγοραπωλησίες έχασε το κράτος κάτι δισεκατομύρια. Ωραία, οι άδειες υπάρχουν, οι μεταβιβάσεις ειναι καταγραμμένες, ας ορίσει μια αξία για τις άδειες που ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα και ας εισπράξει το φόρο από τις μεταβιβάσεις αυτές, πόσα δισεκατομύρια θα μαζέψει αμέσως. Από την άλλη είναι αμαρτία. Ο κάθε ένας να έχει δώσει μια περιουσία (γιατί αυτοί που τις πήραν τζάμπα πριν τόσα χρόνια ήδη τα εχουν πουλήσει, άντε και να έχει δώσει κάνενας στο παιδί του) και να έρχεται έτσι το ίδιο το κράτος να στην εξαφανίζει. Εδώ για 100 ευρώ μείωση στους μισθούς βγαίνουν στους δρόμους και φωνάζουν, τι θα λέγανε αν χάναν χιλιάδες ευρώ και λίγο πολύ και τη δουλειά τους. Και από την άλλη είναι πρόκληση, άνθρωποι στο δημόσιο που δεν δώσανε μία από την τσέπη τους, που καλοπληρώνονταν, και που συντέλεσαν το μέγιστο στην κατάσταση αυτή του χρέους, εθελουσία έξοδος σου λεέι, πάρε κάτι χιλιάδες ευρώ σαν αποζημίωση. Δουλευε εσύ ταξιτζή και φορτηγατζή σε τι συνθήκες (γιατί άλλο στο δρόμο και άλλο πίσω από ένα γραφειάκι), που δεν σου έδωσε μία το κράτος και συνέχεια στα παίρνει δούλευε 20 χρόνια τζάμπα να σου τα εξαφανίσει το κράτος σε ανύποπτο χρόνο. Και μετά σου λέει και κράτος δικαίου. αλήθεια γιατί κηνηγούν τόσο όλους αυτούς που δουλεύουν. Τα μαγαζιά, ταξιτζήδες, φορτηγατζήδες, οικοδομές, όσοι δουλεύουν τους κηνηγάει μετα μανίας το κράτος. Τα μαγαζιά κλείνουν,τα φορτηγά και τα ταξί τα εξαφανίζουν, η οικοδομή σταμάτησε. Αφού τόσα χρόνια λένε για διαφάνεια, γιατί δεν βγάζουν στην τηλεόραση τους μισθούς των δημόσιων υπαλλήλων, εμείς τους πληρώνουμε, δεν πρέπει να ξαίρουμε? Γιατί είναι τοπ σήκρετ?
σχολιο χειμαρος
εχω μια απορια ομως
εννοεις οτι τα ελληνικα ταξι ειναι τα ποιοτικοτερα και φτηνοτερα στην Ευρωπη? Πριν λιγες μερες πηραμε ταξι στις 3 το πρωϊ, στο Λονδινο, για διαδρομη καπου 40χμ προς μια δυσκολη περιοχη εκτος πολης. Πληρωσαμε καπου 50 λιρες (που βγαινει περιπου 2,5% του μεσου μισθου στην πολη), η εξυπηρετηση ηταν αριστη, το αυτοκινητο μια Mercedes E. Ποσα θα διναμε αντιστοιχα στην Αθηνα, ειδικα ως ποσοστο του μεσου μισθου?
Μπορεί να είναι και έτσι, έχω χρόνια να πάω στην Αγγλία, αλλά τον καιρό που είχα πάει το θεωρούσα ακριβό. Αλλά και πάλι λέω ότι η τιμή, η ταρίφα στην Ελλάδα καθορίζεται από το κράτος. Η δε ποιότητα, δεν βλέπω τι έχει να ζηλέψει από τα άλλα της Ευρώπης, δεδομένου δε ότι ούτε τα αυτοκίνητα κατασκευάζονται στην Ελλάδα, και δουλεύουν σε όχι νορμάλ συνθήκες σε σχέση με την υπόλοιπη Ευρώπη, ανάμεσα σε σοκάκια, διπλοπαρκαρισμένα, τα δε ανταλακτικά μην τα συζητάς από τιμές, παρ’ όλα αυτά τα αυτοκίνητα είναι καινούργια ή σε καλή κατάσταση γενικά. Αλλά να σου πω εγώ στο Λίβερπουλ Σάββατο ξημέρωμα στις 0200 να μην βρίσκω ταξί με τίποτα. Στην Μπαρτσελόνα Αύγουστο μήνα πάλι πρωί 0200 η ώρα να περιμένω στον πεζόδρομο στην πιάτσα 1 ώρα στην ουρά, και επειδή του κυρίου ταξιτζή δεν του άρεσε πού πήγαινα, ήταν κοντά, να μην θέλει να πάει, να έχω φωνάξει την αστυνομία και τελικά να με κάνει βόλτες μέσα στην πόλη μέχρι να βρω άλλον να πάω εκεί πού ήθελα. Στο Μπρίντιζι για διαδρομή από το λιμάνι μέχρι την πόλη να μου ζητάει 30 ευρώ ούτε 10 λεπτά δεν είναι. ΣΤο Αμβρουργο της περίφημης Γερμανίας από το κέντρο (την περίφημη Σαν Παολί), να μην με πηγαίνει στο λιμάνι κανένας, γιατί φοβόταν ο κύριοι, μέχρι να βρω ένα ταξί με οδηγό Αφγανό να με πάει εκεί που ήθελα. Στην Αμερική, στο Χιούστον ας πούμε, με τα διάφορα cab που έχουν εκεί (Yellow cab, fiesta cab κλπ), φτηνά ναι σε σχέση με την Ελλάδα, αλλά για δες πόσο έχει το καύσιμο εκεί, αλλά από ποιότητα, όχι πάντως καλύτερη από εδώ, που θα έπρεπε να είναι τέλεια με τόση φτήνεια εκεί. Και πόσα άλλα. Λόγω δουλειάς, (είμαι ναυτικός σε φορηγά ποντοπόρα), χρησιμοποιούσα και χρησιμοποιώ, στα διάφορα κράτη του κόσμου ταξί και έχω σχημαίσει κάποια γνώμη καθώς και το ότι έχουμε στραβή νοοτροπία για τα ταξί εδώ.
Κάπου είχα δίαβάσει ότι η Ινδία απέλευθερώθηκε από διάφορες δεσμεύσεις που είχαν επί χρόνια και τώρα η Ινδία έχει ανάπτυξη. Ναι, αλλά η ανάπτυξη δεν έγινε επειδή απελευθερώθηκαν τα ταξί, ή οι δικηγόροι, οι φαρμακοποιί, τα φορτηγά ή όποιος άλλος, αλλά γιατί δημιούργησαν προύποθέσεις για να πάνε ξένοι και να επενδύσουν βιομηχανικά και να τα εξάγουν. Εδώ τι κάνουμε. Στο μόνο που έπρεπε να δώσουμε σημασία, αλλά ούτε φωνή ούτε ακρόαση στην προσέλκυση επενδύσεων, στην αρχή μόνο κάτι λίγα λόγια. Άλλα τόσα φορτηγά να μπούνε στην Ελλάδα, άλλα τόσα ταξι, άλλοι τόσοι δικηγόροι, αν δεν έρθουν κάποιοι να επενδύσουν δεν γίνεται τίποτα. Κι όμως παρεπιπτόντως, σ’ αυτό το πράγμα, που έπρεπε να δώσουν σημασία, που έπρεπε να κηνυγήσον μετά μανίας, να δημιουργήσουν κλίμα εμπιστοσύνης, δεν κάναν τίποτε, παρά κάτι ελαφρές κουβέντες και τίποτα. Ενώ έπρεπε να δώσουν όλο το βάρος εκεί, φαγωθήκανε να κηνυγάνε τους ταξιτζήδες, τους φορτηγατζήδες και τα μαγαζιά. Ίσως τους είναι δύσκολο, γιατί αν θέλει κάποιος να επενδύσει εδώ, φυσικά θα έχει να αντιμετωπίσει συνδικαλιστές, τους οικολόγους περιβαντολόγους, τα τοπικά συμφέροντα, τον φόρο που το κράτος αντί να επιβραβεύει την παραωγή, αντιθέτως την τιμωρεί με παρα πέρα φορολογία (και είναι νταβατζιλίκι όχι συναίτερος το κράτος που λένε ορισένοι, ο συνέταιρος΄βάζει ένα κεφάλαιο, χάνει ή κερδίζει ανάλογα, το κράτος έρχεται και τα παίρνει χωρίς να έχει βάλει τίποτα, και τα ξοδεύει όπως θέλει – καί όπως φάνηκε με τον χειρότερο τροπο), τα ξέρουμε αυτά, ας προσπάθησε στο παρελθόν να γίνει μια σοβαρή επένδυση που να μην διαμαρτυρήθηκαν, κλέισανε δρόμους κάπιοι. Εδώ ότι είχαμε Ελληνικό το εξαφάνισαν, κάποτε είχαμε κάτι χιλιάδες βαπόρια με Ελληνικη σημαία πόσα κράτη έχουν το προνόμιο να έχουν τόσα βαπόρια, τα εξαφάνισαν (Πόσο συνάλαγμα χαμένο). Οι επισκευές στο Πέραμα (πάλι συνάλαγμα χαμένο) πάλι οι μάγκες οι συνδικαλιστές, οι οποίοι όμως είναι βολεμένοι ακόμη, πάλι τις εξαφάνισαν με τις απεργίες τους. Τόσες βιομηχανίες που φύγαν και φεύγουνε! Και τους πειράζουν τα ταξί τα φορτηγά και τα μαγαζιά. Ο τουρισμός λένε. Ποιός, μισό χρόνο είναι, τον επόμενο μισό?
Αλήθεια γιατί κάνουν απεργίες ζητώντας πάντα αυξήσεις, δημιουργώντας έναν φαύλο κύκλο, ενώ δεν κάνουν απεργίες απλά για να μην ακριβαίνει η ζωή, να πέφτει η τιμή των πραγμάτων γενικά.
@Τσαλικίδης Θ
Θα μπορούσα να σας κάνω μερικές ερώτησεις; Στην Ελλάδα ποιο μέσο χρησιμοποιείτε κυρίως για τις μετακινήσεις σας; Διαθέτετε ΙΧ; (είστε οδηγός Ταξί;) Ζήσατε κάποιο διάστημα της ζωής σας στο εξωτερικό (διαθέτατε εκεί ΙΧ;);
Για να μπορέσει κάποιος να σχηματίσει μια σχετικά ακριβή εικόνα για την ποιότητα διάφορων υπηρεσίων οφείλει να είναι τακτικός χρήστης αυτών – δηλαδή το δείγμα του πρέπει να είναι αρκετά μεγάλο. Μικρό δείγμα => μεγάλη πιθανότητα σφάλματος.
Λοιπόν συνήθως χρησιμοποιώ λεωφορείο και δευτερευόντως ταξί αλλά σε μεγάλη συχνότητα, στην πόλη (Θεσσαλονίκη). Αθήνα πάλι ταξί και δευτερευόντως μέσα μαζικής μεταφοράς. ΙΧ διαθέτω, αλλά το χρησιμοποιώ κυρίως για ταξίδια εκτός πόλης συνήθως. Είμαι ιδιοκτήτης μισού ταξί, αλλά το έχω δουλέψει για πολύ λίγο όταν το αγόρασα πριν από πάρα πολλά χρόνια, ούτε έξη μήνες, δουλεύω σε φορτηγά πλοια και αν έχεις κάποιο γνωστό ναυτικό, θα δεις ότι όλοι οι ναυτικοί στα λιμάνια έχουν πολλά πάρε δώσε με ταξί. Στο εξωτερικό και σε πάρα πολλά κράτη έχω ζήσέι όσες μέρες καθόταν το βαπόρι στο λιμάνι, από 1 ημέρα έως και μήνα και χρησιμοποιούσα αποκλειστικά ταξί. Τώρα βέβαια τα βαπόρια κάθονται πια πολύ λίγο στα λιμάνια και οι απαιτήσεις είναι πάρα πολλές, αλλά παρ’ όλα αυτά, αν τύχει, πάλι ταξί χρησιμοποώ. Αλλά όμως έχω χρησιμοιήσει ταξί σε πολλά μέρη παγκοσμίως, από την Ιαπωνία με τους ταξιτζήδες με τα άσπρα γαντάκια και το χαμόγελο, την Ινδία με τα τρίκυκλα μηχανάκια, τα τρίκυκλα ποδήλατα κα τα κάρα, Αμερική. Αυστραλία, Βραζιλία, Ευρώπη, Αφρική, Κίνα, σε πάρα πολλά κράτη. Όσο για την πιθανότητα σφάλματος, το πράγμα φαίνεται. Όταν πηγαίνεις στην Ιαπωνία, φαίνεται αμέσως τι ταξι έχουν. Όταν πηγαίνεις πάλι στην Αμερική, φαίνεται τι ταξί έχουν, και μάλλιστα όταν τα χρησιμοοιείς μερικές φορές. αλλά και γενικά οι συζητήσεις και με άλλους (πχ εκεί είναι φτηνό το ταξί, εκεί είναι κλεφτες, εκεί ούτε να το πλησιάσεις κλπ) Φυσικά στο γενικό σύνολο οι εξαιρέσεις υπάρχουν, καλές ή κακές, αλλά το πράγμα φαίνεται. Η εντύωπση που σχημάτισα είναι ότι τα ταξί στην Ελλάδα τώρα δεν υστερούν σε τίποτα από τα άλλα στην Ευρώπη. Αλλά εδώ στην Ελλάδα έχουμε μια κακή νοοτροπία σχετικά με τα ταξί, φυσικά χωρίς οι ταξιτζήδες να είναι άμοιροι ευθυνών για αυτό.Και ενώ στην Ελλάδα οι δρόμοι, η κυκλοφορία, η συμπεριφορά των οδηγών αυτοκινήτων ιχ δημιουργούν τα προβλήματα αλλά ναι και η κακοήθεια ορισμένων ταξιτζήδων, τα γενικεύουμε και τα ρίχνουμε όλα στα ταξί, ενώ αν σκεφτείς γενικά αυτοκίνητα, υπηρεσίες, σε αυτή την κατάσταση, τα τελευταία χρόνια, είναι ισάξιες της υπόλοιπης Ευρώπης. (Εκέινο που βέβαια έπρεπε να καταπολεμηθεί και χάλασε πάρα πολυ την εικόνα, παλιότερα ήταν το ότι ορισμένς ώρες της ημέρες όρισμένα ταξί σε πηγαίνανε επιλεκτικά όπου τα βόλευε, αλλά αν δεις την γενικη κατάσταση εκέινες τις εποχές, σε πολλά επαγγέλματα και υπηρεσίες υπήρχε το μπάχαλο, και το ταξί δεν έμεινε έξω, πολύ κακώς βέβαια, αλλά αυτά περάσανε) Δηλαδή ένα δρομολόγιο εδώ θα σε μπλέξει με διπλοπαρκαρισμένα, παπάκια που δεν έχουν ούτε κόκκινο ούτε πράσινο και πετάγονται σαν διαόλοι από παντού, σε στενά, ιχήδες που μοντζώνουν, κορνάρουν πριν ακόμη ανάψει το πράσινο, μεγάλη πιθανότητα ατυχήματος, κακοί δρόμοι, μεγάλες φθορές κλπ. Αυτά δημιουργούν μια κατάσταση που ο επιβάτης νομίζει ότι το ταξί δεν είναι τόσο καλό. Ενώ στην Ευρώπη αν πάρουμε για παράδειγμα, ένα παρόμοιο δρομολόγια, δεν υπάρχουν γενικά αυτά. Κατά τα άλλα δεν βλέπω διαφορά. Δηλαδή πάιρνω ένα ταξί εδώ και ένα στο Βέλγιο. Διαφορά δεν βλέπω. Απλά εκεί είνια πιο ακριβό και οι δρόμοι και οι συνθήκες κυκλοφορίας καλύτερες. Αλλά όσο για τις τιμές, άκριβό ή φτηνό, το ξαναλέω, ελέγχονται όλα απόλυτα από το κράτος. Αν θέλει να κατεβάσει κάποος την ταρίφα αύριο μπορεί? Μάλλιστα τώρα που κόβουν αποδείξεις? Αν όμως αύριο το κράτος θέλει ταξί πχ Μερσεντές, με μισή ταρίφα από σήμερα, με ιντερνέτ, τηλεόραση κλπ. έτσι θα γίνει, αυτό έχει τον απόλυτο έλεγχο. Όσο για το συντεχνίες κλπ που λένε ορισμένοι, πρέπει πρώτα να δουμε τον όρο συντεχνία και μετά να προχωρήσουμε, γιατί το έχουν παρεξηγήσει και χρησιμοποιουν τον όρο για δικαιολογια. Το ταξί ούτε λεφτά πήρε από το κράτος ποτέ, ούτε τα υπερβολικά χρήματα έβγαζε, ούτε η τεμπέλικη και απλή δουλειά ήταν, ούτε καλες συντάξεις παίρνουνε, ούτε 45 χρονών παίρνουνε σύνταξη, συν ότι όλοι δώσανε μια περιουσία να το αποκτήσουν με την εθελοτυφλία του κράτους. Πού υπάρχει λοιπόν η συντεχνία και το υπεβολικό κέρδος σε βάρος του συνόλου, του κράτους, και χωρίς να προσφέρουν υπηρεσίες? Απλά το κράτος θέλει να πουλήσει τις άδειές του, και η Ευρώπη τα αυτοκίνητά της. Όλα τα άλλα είναι ταμπέλες στο όνομα των οποίων γίνονται όλες οι αλλαγές, αλλά από πίσω κάτι άλλο κρύβτεαι. Το κράτος λέει θα σου δίνει την άδεια για 5000 παράβολο σύμφωνα με τα πρόσφατα δεδομένα. Ωραία, αν θέλεις να αλλάξεις δουλειά, και την επιστρέφεις, θα σου τα δίνει πίσω?
Είναι φανερό ότι η Τρόικα έπεσε έξω. Γιατί καλή η θεωρία, αλλά εφαρμόζει την ίδια τακτική παντού σαν πρωτόκολο, χωρίς να λαμβάνει υπ’όψιν τοπικές συνθήκες και νοοτροπίες, και μετά απορούν πώς δεν περιμένανε τέτοια . Μα υπήρχε άνθρωπος που δεν περίμενε αυτή την ύφεση? Τότε γιατί απορήσανε και δεν την περιμένανε σε τέτοιο βαθμό.
Ας αναφερθώ λοιπόν και εγώ στις σχετικές εντυπώσεις μου με την υπηρεσία των ταξί. Θεωρώ πως το πρόβλημα δεν είναι τόσο η κατάσταση των οχημάτων αλλά η συμπεριφορά των επαγγελματιών. Δηλαδή: επιλογή πελατών, ταυτόχρονη εξυπηρέτηση πολλαπλών πελατών (συνήθως δίχως την άδεια του πρώτου πελάτη, διπλοκούρσες κτλ.), χρέωση υψηλότερου από το επιτρεπόμενο κομίστρου, ενόχληση εξαιτίας της ηχορύπανσης που προκαλεί ο οδηγός εξαιτίας των ραδιοφωνικών του επιλογών, ενόχληση εξαιτίας του καπνού του οδηγού, καθαριότητα οδηγού (ειδικά στην Αθήνα τους καλοκαιρινούς μήνες) κ.ο.κ. Βέβαια οφείλω να ομολογήσω πως τα Αθηναϊκά ταξί (σε αντίθεση με εκείνα της επαρχίας) δεν είναι και στη καλύτερη κατάσταση. Τα παραπάνω είναι πολύ γνωστά στους τακτικούς χρήστες των ταξί. Επίσης έχοντας ζήσει σε 3 διαφορετικές Ευρωπαϊκές χώρες (και ταξιδεύσει σε πολύ περισσότερες) ομολογώ πως τα παραπάνω περιστατικά δεν αποτελούν καν την εξαίρεση στη δύση – απλά δεν συμβαίνουν (εξαιρώντας πιθανότατα τις οσμές στο εσωτερικό ορισμένων παμπάλαιων London cabs και την ηχορύπανση που προκαλούν)!
Επιπλέον σημειώνω πως η σημαντικότερη υπηρεσία που οφείλουν να προσφέρουν είναι η άμεση πρόσβαση σε αυτά, η ταχύτατη εξυπηρέτηση και η άνεση που υποτίθεται πως προσφέρουν. Όταν οι παραπάνω υπηρεσίες δεν προσφέρονται – για τους λόγους που προανέφερα (διπλοκούρσες, επιλογή πελατών κτλ.) – δεν νομίζω πως μιλάμε για ποιοτικές υπηρεσίες (και ας είναι το ταξί Gold plated Rolls Royce).
Αυτό βέβαια συνεχίζει να συμβαίνει (ίσως σε μικρότερο βαθμό εξαιτίας της πεσμένης πελατείας;) – ή τουλάχιστον συνέβαινε μέχρι το Δεκέμβριο του 2010 (αυτή ήταν η τελευταία φορά που βρέθηκα στην Αθήνα).
Δεν ελέγχονται απόλυτα. Πολύ σπάνια σου ζητούσε (εως προσφάτως και πιθανότατα εως τη στιγμή που μιλάμε) ο οδηγός το προβλεπόμενο κόμιστρο.
Εδώ που τα λέμε το μεροκάματο δεν ήταν καθόλου ευκαταφρόνητο (πολλαπλάσιο του μέσου μισθού αποφοίτων ΑΕΙ) και αυτό αντικατοπτρίζεται και στις τιμές των αδειών.
Νομιζω ότι υπάρχει κάποια σύχγυση ή παρεξήγηση και η νοοτροπία που δημιουργήθηκε σχετικά με τα ταξί συντελεί. Έχω πει ότι μια μερίδα επαγγελματιών δημιουργούσε και δημιουργεί αυτά τα προβλήματα, συνήθως οδηγοί αλλά σε καμιά περίπτωση δεν μπορεί να γενικευθεί. Με τα ραδιοταξί έγιναν βελτιώσεις, γιατί υπάρχει τιμωρία, αλλά θέλει πολύ δρόμο ακόμη. Για τις διπλομισθώσες, μην ξεχνάμε ότι το ταξί ήταν κάποτε πολύ φτηνό σε σχέση με σήμερα, το χρησιμοποιούσαν πολλοί και επομένως προσαρμοσμένο στα Ελληνικά δεδομένα και γινόταν με την ανοχή των πελατών, για τον λόγο ότι ο πελάτης που ήταν μέσα την επόμενη φορά μπορεί να ήταν αυτός που θα περίμενε ταξί τις ώρες αιχμής και να ήταν όχι πρώτος αλλά στην ουρά, ή να σταματούσε κάποιο ταξί που είχε άλλον πελάτη μέσα (ή αλλιώς να στριμωχνόταν στα μέσα μαζικής μεταφοράς), και φυσικά και τον ταξιτζή τον συνέφερε αυτό. Όμως ήταν παράνομο και γινόταν με την ανοχή των πελατών, για τον λόγο που προανέφερα, όμως σε κάθε περίπτωση είχε το απόλυτο δικαίωμα ο πελάτης να καταγγέιλει τον ταξιτζή και να το αρνηθεί. Όπως και σε όλα τα υπόλοιπα που αναφέρεις. Πάντως είναι αλήθεια ότι το ήθος και η συμπεριφορά ορισμένων οδηγών, ήταν απαράδεκτα, και όμως κανείς δεν έκανε τίποτε να τους συμορφώσει, γι αυτό λέω ότι οι ταξιτζήδες δεν είναι άμοιροι ευθυνών. Πάντως εδώ μιλάμε για παρανομίες και ο πέλάτης είχε κάθε δικαίμα να αρνηθεί ή να καταγγείλει κάθε τέτοια συμπεριφορά.΄Αλλά ακόμη και άπελευθερωμένες να ήταν οι άδειες, και μεγάλος αριθμός ταξι να υπήρχε, και ετερείες να υπήρχαν πάλι το ίδιο θα συνέβαινε γιατί όποιος δεν εθελοτυφλεί, καταλαβαίνει ότι ήταν και είναι θέμα νοοτροπίας και γεννικής συμπεριφοράς των Ελλήνων, γενικά στην Ελλάδα. Η εξυπηρέτηση σε πολλές δουλειές, από το δημόσιο μέχρι όποια άλλη δουλειά, δεν ήταν πάντοτε η καλύτερη όχι γιατί δεν γινόταν, αλλά λόγω συμπεριφοράς και νοοτροπίας, τα ταξί θα μένανε από έξω. Αλλά και σε άλλα θέματα (Από την υπάλληλο στο δημόσιο που σε άφηνε να περιμένεις κι αυτή μιλούσε για το πώς έβαψε τα νύχια της στο τηλέφωνο, μέχρι το μπάχαλο στους δρόμους με τα διπλοπαρκαρισμένα και τα αναμένα τσιγάρα και τα κουτάκια κοκα κόλας έξω από το παράθυρο εν κινήσει, μέχρι τα σκουπίδια που πετάει από το μπαλκόνιτ ης η κυρία και σημαδεύει τον κάδο κλπ.) δείχνει τη διαφορά με την Ευρώπη. Και φυσικά όσο πιο τριτοκοσμικό είναι το κράτος, αυτές οι συμπεριφορές είναι πιο ανεπτυγμένες, σε σχέση με τα πιο πολιτισμένα (ας πούμε) κράτη. Και δεν συζητούμε για την απόλυτη αισχροκέρδεια, όπου και όσο μπορούσε ο καθένας.
Όσο για το ότι χρεώνει ότι θέλει ο καθένας ταξιτζής, αυτό είναι παρανομία και φυσικά έχει την ευθύνη του και ο πελάτης αφού ανέχεται να πληρώνει. (Αλλά προσωπικά μου συνέβη μόνο μια φορά, έτσι θεωρώ ότι είναι πολύ μικρό το ποσοστό σε αυτούς που προσέχουν τι πληρώνουν). Το ταξίμετρο υπάρχει, το ταμπελάκι δίπλα με τις χρεώσεις υπάρχει, τότε πώς μπορεί να τον υπερχρεώσει ο ταξιτζής. Εν πάσει περιπτώσει, αυτά είναι παρανομίες και τιμωρούνται, μιλάμε για νόμιμη δουλειά, δεν μπορεί να παρέμβει πουθενά, ο ταξιτζής, είναι συγεκριμένες οι τιμές, ότι γράψει το ταξίμετρο και το ταμπελάκι δίπλα.
Το μεροκάματο μπορεί να φαντάζει καλό, αλλά και αυτό φούσκα είναι. Φαίνεται καλό, αλλά πώς, με 12 ώρες δουλειά καθημερινά, το ίδιο αργίες, Σάββατα και Κυριακές. Αν δουλέψει λοιπόν νόμιμα ένας απόφοιτος ΤΕΙ τόσες ώρες όσες ένας ταξιτζής (νόμιμα, όχι να πέσει στην εκμετάλευση κάποιου) πόσα θα πάρει? Και ας μην βάλω το κεφάλαιο που έχει διαθέσει κάποιος να το αγοράσει, γιατί κατά την κυβέρνηση είναι μαύρα λεφτά. Οι συνθήκες στο δρόμο, οι φθορές, τα ανταλακτικά σε σχέση με την Ευρώπη, οι περισσότερες πιθανότητες ατυχήματος στις μεγάλες πόλεις λόγω της κυκλοφοριακής συμπεριφοράς πολλών Ελλήνων και κίνησης, δεν είναι λοιπόν οι συνθήκες ίδιες. Άλλες οι συνθήκες κούρασης όταν κάνεις 200 χιλιόμετρα την ημέρα στην Αθήνα ή Θεσσαλονίκη και άλλο στην Μπαρτσελόνα ή στο Αμβούργο. Οι άδειες ήταν υπερβολικά ψηλές λόγω της ανεργίας, το ότι είσαι αφεντικό στην δουλειά από την πλευρά ότι δεν έχεις αφεντικό να σε δίώξει, είναι συγκεκριμένη δουλειά και δεν έχει γενικά το ρίσκο της επιτυχίας ή αποτυχίας όπως ένα μαγαζί, καθώς και το ότι δουλεύεις όσες ώρες της ημέρας θέλεις. Από την άλλη όμως ρώτα κάποιον οδηγό ή ιδιοκτήτη που το δουλεύει αν δεν φτάνει στα όρια νευρικής κρίσης.
Γενικά πιστεύω ότι δεν πρέπει να συγκρίνουμε απόλυτα τα ταξί στην Ευρώπης με την Ελλάδα, λόγω των τελείως διαφορετικών δεδομέων, και από πλευράς δρόμων, συνθηκών αλλά και νοοτροπίας των Ελλήνων.
Το θέμα είναι ότι Τρόικα και η κυβέρνηση σιγά μην ενδιαφέρονται για την πιο καλή εξυπηρέτηση του Έλληνα. Χρήματα θέλουν να μαζέψουν και δεν καταλαβαίνω γιατί δεν ορίζουν μια αντικειμενική τιμή κοντά στα πραγματικά δεδομένα. Πόσο φόρο θα εισέπραταν σε κάθε μεταβίβαση. Ενώ τώρα θα κάνουν τον έμπορο πουλώντας άδειες και αυτοκίνητα. Γιατί δεν προωθούν μια ανάπτυξη όχι όμως με τις συνθήκες του παρελθόντος, γιατί έχουν να κάνουν με Έλληνες (εννοώ τις επιδοτήσεις που δίναν για βιοτεχνιές και βιομηχανίες με τον τρόπο που γίνονταν και έγιναν πάμπλουτοι τα διάφορα λαμόγια, οι περιφερειάρχες και οι από δίπλα τους με τις επιδοτήσεις και τις υπεραξίες-φούσκες των επενδύσενω που έκαναν), αλλά με την πίεση που ασκούν ας πούμε στις μεταφορές, να ασκούσαν στην ανάπτυξη. Τι κάνανε για τα βαπόρια που έχουν οι Έλληνες, πέραν του ότι λίγο πολύ ο κύριος Βενιζέλος είπε οι Έλληνες εφοπλιστές δεν φέρθηκαν όσο πατριωτικά έπρεπε. Για ποιό λόγο να φερθούν πατριωτικά. Για να τα κηνηγήσουν όπως κηνυγάνε τα ταξί και τα φορτηγά. Εδώ τρεις φορές άλλαξαν όνομα στο υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας, παρά τις αντιρρήσες των εφοπλιστών. Ας τα χαίρονται λοιπόν η Κύπρος, η Μάλτα, ο Παναμάς.