Ο προεδρος Λουλα ανετρεψε ολα τα προγνωστικα για να γινει απο τους πιο επιτυχημενους ηγετες της Λατινικης Αμερικης στην μνημη των κατοικων της. Πλουσια τα διδαγματα για Λατινοαμερικανους και μη
Οταν ο Λουίζ Ινάσιο Λούλα Ντα Σίλβα εξελεγη 35ος προεδρος της Βραζιλιας πριν 8 χρονια, πολλοι οικονομικοι αναλυτες πανικοβληθηκαν. Υπηρξε διαχυτος φοβος για μια πιθανη αναστροφη της σχετικα καλης πορειας που ειχε δει η Βραζιλια υπο τον προεδρο Καρντοζο, με ανοιγμα αγορων, υπευθυνη δημοσιονομικη πολιτικη και αποκλιμακωση του πληθωρισμου.
Οι συγκρισεις με τον Τσαβεθ στην Βενεζουελα και την πολυ μεγαλη αναταραχη στην Αργεντινη ερχοντουσαν αυτοματα στο μυαλο και η απαισιοδοξια ηταν γενικευμενη. Το ρεαλ υποτιμηθηκε αποτομα και οι δεικτες εκτιμωμενου ρισκου για την βραζιλιανικη οικονομια απογειωθηκαν. Κιομως, ο Λουλα απογοητευσε τους βιαστικους και ενιοτε κακοπιστους μαντεις κακων. Το εβδομο απο τα οχτω παιδια φτωχων ανθρωπων που εμαθε να διαβαζει στα 10 του, χειριστης εργοστασιακης πρεσας χωρις ιδιαιτερη μορφωση, συνδικαλιστης του εργατικου κινηματος, προεδρος ενος κομματος με μαρξιστικες ριζες και σημα ενα κοκκινο αστερι… κιομως ειχε ψυχραιμια και πραγματισμο που υπερισχυσε της ιδεοληψιας.
Σε αντιθεση με την Αργεντινη που ειχε ερθει σε ρηξη με την διεθνη κοινοτητα και το ΔΝΤ το 2001, σε αντιθεση με την Βενεζουελα που ειχε αρχισει να βυθιζεται στον βουρκο του λαϊκισμου και της κομματοκρατιας, ο Λουλα ανανεωσε ολες τις συμφωνιες με το ΔΝΤ και συνεχισε την πορεια σταθεροποιησης. Δεν εθνικοποιησε μαζικα εταιρειες οπως ηλπιζαν καποιοι οπαδοι του, δεν γεμισε το βραζιλιανικο δημοσιο με αναξιοπαθεις μπουφους και ηλιθιους ανιψιους, δεν προτιμησε να ξοδεψει μυωπικα τους πορους της χωρας για παροδικη καταναλωση και εφημερες πολυτελειες, αλλα κοιταξε προς το μελλον.
Προχωρησε τα εργα υποδομης, συνεργαζομενος και με ιδιωτικες εταιρειες σε 7 νεους αυτοκινητοδρομους, ανοιξε περισσοτερα πανεπιστημια απο καθε προκατοχο του, ξεκινησε πρωτοποριακα προγραμματα για την καταπολεμηση της φτωχειας, οπως το Μπολσα Φαμιλια (Bolsa Familia), εκανε την Βραζιλια αξιοπρεπη και αξιοπιστη δυναμη στην διεθνη σκηνη αντι για τον μεγαλο ασθενη γιγαντα, καθρεφτη μιας οπισθοδρομικης Λατινικης Αμερικης.
Η οικονομια βοηθηθηκε σιγουρα απο την διεθνη συγκυρια, τα χαμηλα διεθνη επιτοκια και την πεινα της Κινας για βραζιλιανικες πρωτες υλες. Και παλι, η διακυβερνηση Λουλα πετυχε στοχους που δεν μπορουσαν να φανταστουν οτι θα επιαναν οι προκατοχοι του ή οι συναδελφοι του στην περιοχη.
Η φτωχεια μειωθηκε δραματικα χωρις να διαλυθει το κρατος ή να ξεσκιστει η δημοσια τσεπη, το μεσο πραγματικο εισοδημα των Βραζιλιανων ανεβηκε κατα περιπου 24%, η χωρα καταφερνει να αναθρεψει πρωτοπορους υψηλης τεχνολογιας οπως η Εμπραερ, το κοπαδι των διεθνων επενδυτων γραφει διθυραμβους για την ανερχομενη Βραζιλια που ξεπερασε ακομα και την διεθνη οικονομικη θυελλα ευκολοτερα απο ολους.
Την ιδια εποχη η γειτονικη Αργεντινη παρ’ολο τον αφθονο φυσικο της πλουτο και το παραδοσιακα πολυ πιο μορφωμενο ανθρωπινο δυναμικο περναει βαθια δυσκολες ωρες, πολιτικη αναστατωση και οικονομικο τελμα. Η δε Βενεζουελα παει απο το κακο στο χειροτερο, με τον Τσαβεθ να καλλιεργει την προσωπολατρεια ως αντιπερισπασμο στα οικονομικα χάλια που εχει φερει την χωρα. Και μια χωρα της Νοτιας Ευρωπης με υπερτριπλασιο εισοδημα απο την πλουσιοτερη λατινοαμερικνικη -που συμφωνα ομως με τους πιο κακιασμενους επικριτες ταιριαζει πιο πολυ στην Νοτια Αμερικη παρα στην ΕΕ- ειναι στο χειλος της χρεοκοπιας.
Θα ηλπιζε κανεις οι ηγετες ανωριμων δημοκρατιων ανα τον πλανητη να μαθουν καποια βασικα διδαγματα απο τον Λουλα: ενα ατομο μπορει να κανει την διαφορα. Ακομα και στα δυσκολοτερα περιβαλλοντα και τα πιο αδυναμα πολιτικα συστηματα η πολιτικη γενναιοτητα ανταμοιβεται, η αξιοπρεπεια κερδιζεται και δεν χαριζεται, ενας ηγετης μπορει να ειναι δημοφιλης χωρις να ειναι δημαγωγος…
——————————–
Πολυ ενδιαφερον κειμενο του Εκονομιστ με αποτιμηση της θητειας Λουλα
Συμπαθητικά τα λες, αλλά ποιο είναι το συγκεκριμένο δίδαγμα για εμάς από τη βραζιλιάνικη αυτή εμπειρία; Φαντάζομαι έχουμε κάτι να διδαχθούμε. Και όχι απλά ότι πρέπει να δείξουμε πολιτική γενναιότητα, να ανανεώσουμε το συμβόλαιό μας με το ΔΝΤ, να χτίσουμε αυτοκινητοδρόμους και πανεπιστήμια.
Δυο παρατηρησεις.
α)Για την Αργεντινη(ιδιως) και για τη Βενεζουελα μπορεις να παραθεσεις στοιχεια που δειχνουν οτι πανε χαλια?Δεν θελω να μου δωσεις αρθρα καποιας αγγλοσαξωνικης εφημεριδας ουτε να επικαλεστεις τη βαθμολογια των οικων αξιολογησης αλλα οικονομικα στοιχεια.Δεν παιρνω θεση στο ζητημα ομως η κριτικη αυτη μου φαινεται ατεκμηριωτη.
β)Ο Λουλα σου αρεσει,ο Τσαβες ομως οχι οπως και η περονιστικη κυβερνηση της Αργεντινης,ομως μου φαινεται οτι η Βραζιλια περα απο το οτι ευνοειται απο οσα αναφερεις στο αρθρο,ειναι αληθεια οτι ειχε περισσοτερο σταθερο πολιτικο περιβαλλον.Ο Λουλα εκλεχτηκε,εφαρμοσε μαλλον σοσιαλδημοκρατικες πολιτικες με λιγα λογια τον ευνοησε και η τυχη του.Αλλιως θα μπορουσε να ανατραπει η να ακολουθησει και αυτος τον δρομο του Τσαβες.
γ)Στο αρθρο σου εμμεσως παραδεχεσαι εστω και αθελα σου οτι οταν καποια “ενοχλητικη”κυβερνηση αναλαμβανει τα ηνια μιας χωρας και το νομισμα υποτιμαται ξαφνικα και τα σπρεντς ανεβαινουν και η πιστοληπτικη ικανοτητα υποβαθμιζεται κλπ…
δ)Τελος ενα ερωτημα που με καιει προσωπικα.Οι εν ελλαδι φιλελευθεροι η εστω φιλελευθεριζοντες κατηγορειτε το Τσαβες.Ομως δεν μπορειτε να κατανοησετε σε ποιο πλαισιο λειτουργει?Ο Τσαβες οντας εκλεγμενος το 2001 αντιμετωπισε ενα στρατιωτικο πραξικοπημα.Προεδρος μετα το πραξικοπημα ανελαβε ο προεδρος του ΣΕΒ Βενεζουελας ενω το πραξικοπημα χρηματοδοτηθηκε απο τις ΗΠΑ.Πριν το Τσαβες οι κυβερνησεις ηταν εντελως διεφθαρμενες η ακομη χειροτερα στρατιωτικες δικτατοριες.Ταυτοχρονα οι κοινωνικες ανισοτητες ηταν τεραστιες.Θα προτιμουσα και εγω ο Τσαβες να ακολουθησει το δρομο του Λουλα ομως δεν μπορει και να θελει.
Υ.Γ Νομιζω οτι το μελανο σημειο της θητειας Λουλα ειναι η ανεπαρκεια στο βαθμο που υπηρξε να αντιμετωπισει την αποψιλωση του δασους στον Αμαζονιο.Δεν ειναι τυχαιο το υψηλο ποσοστο των Οικολογων στις εκλογες.Βεβαιως για την αποψιλωση ευθυνονται οικονομικα συμφεροντα στους χωρους των ορυκτων και της ενεργειας.
α) Ένα βασικό στοιχείο για την σύγκριση Βραζιλίας-Αργεντινής-Βενεζουέλας
β) Η τύχη είναι πάντα μέρος του παιχνιδιού. Το θέμα είναι ότι ο Λούλα έκανε αυτά που έκανε. Το “τι θα έκανε αν” δεν με πολυενδιαφέρει.
γ) Τα σπρεντς ανεβαίνουν όποτε οι επενδυτές αισθάνονται ότι η πορεία που ακολουθείται ή που πρόκειται να ακολουθηθεί δεν είναι η επιθυμητή γι’αυτούς. Τίποτα το συνωμοσιολογικό δεν υπάρχει σε αυτό. Η υποτίμηση συμβαίνει για τους ίδιους λόγους. Η πιστοληπτική ικανότητα συνήθως ακολουθει τα σπρεντς, τις υποτιμήσεις και τα αρνητικά αποτελέσματα των πολιτικών μιας κυβέρνησης. Το ίδιο συμβαίνει και όταν έχουμε μείωση των σπρεντς, ανατιμήσεις, και θετικά αποτελέσματα. Η υποτίμηση για μια αναπτυσσόμενη χώρα δεν είναι απαραίτητα κακή βέβαια.
δ) Για το πλαίσιο στο οποίο λειτουργεί ο Τσάβεσ/θ/ζ έχεις δίκιο, είναι πολύ διαφορετικό από αυτό που ξέρουμε και ίσως η κριτική να είναι υπέρμετρα αυστηρή εξαιτίας της άγνοιας των κρινόντων. Για να το πούμε αυτό με βεβαιότητα όμως, πρέπει να έχουμε βαθιά γνώση των τεκταινομένων στην Βενεζουέλα, κάτι που αμφιβάλλω αν έχει οποιοσδήποτε από εμάς.
ΣΓ o Chavez, παρά τα λάθη του και τον λαϊκισμό του, έχει και σημαντικά επιτεύγματα
Το link ειναι μεγιστη απατη.Δειχνει το ονομαστικο ΑΕΠ σε δολλαρια.
Πως μπορει να γινει συγκριση των χωρων με βαση το ονομαστικο ΑΕΠ?
Θα κοβοσουν σε μαθημα αν εκανες τετοια γκαφα…
α)Ευχαριστω για το λινκ.Θα του ριξω μια ματια.
β)Δε διαφωνω,εξαλλου σαν συμπληρωματικο του κειμενου σχολιο το εκανα.
γ)Δε διαφωνω με οσα γραφεις σε γενικες γραμμες,διαφωνω ομως στο οτι στην οικονομια δεν υπαρχει το στοιχειο της συνομωσιας.Δεν ειναι η οικονομια ενας υπολογιστης,ενα πλεγμα ανθρωπινων σχεσεων ειναι,οποτε ειναι λογικο αυτο.
δ)Αρα θεωρεις οτι το να χαρακτηριζουμε τον Τσαβες ετσι απλα λαικιστη η δικτατορα ειναι λαθος?Αν συμφωνεις,αποδεχεσαι μια αποψη μου.
Eπειδη τωρα το προσεξα.Ζηταω στοιχεια που να δειχνουν οτι η Βενεζουελα και η Αργεντινη δεν πανε καλα γενικα και οχι συγκριτικα με τη Βραζιλια.Στα στοιχεια(τα πρωτα τουλαχιστον)βλεπω οτι το ονομαστικο ΑΕΠ της Βενεζουελας και της Αργεντινης εχει μια αυξηση τα τελευταια χρονια.Βεβαιως μιλαμε για ονομαστικο ΑΕΠ.Τελος παντων,συνεχιζω.
marie,
γιατί η σύγκριση να είναι σε απόλυτα και όχι σχετικά μεγέθη? Μπορεί μια χώρα να πάει καλά όχι εξαιτίας των πολιτικών της αλλά λόγω κάποιων ευνοϊκών παγκόσμιων συγκυριών. Για αυτό και οι σχετικές μελέτες κάνουν normalization, προσπαθούν να δουν δηλαδή πόσο καλά τα πάει μια χώρα σε σχέση με το ποσο καλά θα μπορούσε να τα πάει, και υπό αυτήν τη σκοπιά η σύγκριση με άλλες χώρες της ίδιας περιοχής είναι χρήσιμη.
Δε διαφωνω οτι μπορει να γινει μια συγκριση με αλλες χωρες της ιδιας περιφερειας.Ομως με ποιες?Με τη Βραζιλια που ειναι τεραστια χωρα σε εκταση και πληθυσμο και εχει περισσοτερους ενεργειακους πορους?Επιπλεον ειναι σημαντικο να κανουμε και διαχρονικες συγκρισεις.Π.χ η Βενεζουελα του 2000 να συγκριθει με τη Βενεζουελα του 2010.Δε μπορουμε να λεμε οτι απετυχε η Βενεζουελα επειδη η Βραζιλια τα παει καλυτερα και εχει υψηλοτερο ΑΕΠ.Ειναι σα να λεμε οτι η Ελλαδα απετυχε επειδη η Γερμανια τα παει πολυ καλυτερα.Δεν μου φαινεται λογικο αυτο.Αλλο το δυνητικο ΑΕΠ της μιας χωρας και αλλο της αλλης.Ετσι δεν ειναι?
Πάντως η πορεία της Ελλάδας αξιολογείται συνήθως σε σχέση με τον Ευρωπαϊκό μέσο όρο, και όχι σε απόλυτους αριθμούς. Παρεπιπτόντως πάντα γίνεται αναγωγή σε κατά κεφαλήν (π.χ. εισόδημα) ώστε να λαμβάνουμε υπ’ όψη πληθυσμιακές διαφορές.
To θεμα ειναι ομως κατα ποσον μια χωρα μικροτερη σε πληθυσμο και με λιγοτερους πορους απο οτι μια αλλη μπορει να εχει το ιδιο ΑΕΠ(και κατα κεφαλην φυσικα) δηλαδη την ιδια παραγωγικοτητα με αυτην.Για την ακριβεια ποσο πιθανο ειναι αυτο.Επομενως ισχυριζομαι οτι το να βλεπουμε τα στοιχεια της Γερμανιας π.χ και να βγαζουμε συμπερασματα για το που μπορει να φτασει η Ελλαδα ειναι ατοπο.Πρεπει να κοιταμε κυριως τα στοιχεια της Πορτογαλιας,της Αυστριας η της Σερβιας π.χ.Τωρα η αξιολογηση με βαση τον ευρωπαικο μεσο ορο ειναι ισως καταλληλη για να βοηθησει στη ληψη αποφασεων εντος της ΕΕ.Ομως δεν ειναι και η τελειοτερη κατα τη γνωμη μου παντα.
φυσικα μπορει! τοσο η Ελβετια οσο η Ολλανδια αλλα και η Αυστρια ειναι πλουσιοτερες κατα κεφαλην απο την Γερμανια!
Παρομοιως αν συγκρινεις Τσεχια-Πολωνια, Ιρλανδια-Αγγλια κτλ
Το μεγεθος μιας χωρας ή οι φυσικοι της ποροι λιγο μετρανε σε μια συγχρονη οικονομια. Ακομα και η γεωγραφικη τους θεση δεν μετραει ιδιαιτερα, αν και θα ισχυριζοταν κανεις οτι αν η Αυστραλια ηταν λιγο εξω απο την Καλιφορνια θα ειχε 30% υψηλοτερο εισοδημα.
Τha.lys επειδη το δευτερο λινκ που εβαλες δεν το διαβαζει ο υπολογιστης βρηκα μια αλλη ερευνα παλι απο το CEPR για το θεμα με τιτλο “Τhe Chavez Administration at 10 Years:The Economy and Social Indicators”.Προτεινω σε οποιον ενδιαφερεται και εχει χρονο να το αναζητησει και να το διαβασει.
Το δεύτερο λινκ είναι η ανανεωμένη έκδοση του:
The Venezuelan Economy in the Chávez Years
Γούγλαρε και θα το βρεις διαθέσιμο.
Ο Τσάβεσ/θ/ζ δεν είναι δικτάτορας, εκλεγμένος είναι ο άνθρωπος σε σχετικά καθαρές εκλογές. Λαϊκιστής είναι και κατηγορείται για έλλειψη σεβασμού κάποιων ελευθεριών. Λάθος είναι να λέμε ότι θα έπρεπε να λειτουργεί σαν πρόεδρος της Νορβηγίας, ενώ βρίσκεται και δρα στην Βενεζουέλα. Έχω αμφιβολίες για το μέγεθος της κριτικής, όχι για την κατεύθυνση της.
Με βρισκεις συμφωνο και δεν εχω να προσθεσω κατι.Ευχαριστω για την επισημανση σχετικα με το αρθρο.
Καλά, το ποιος άρχισε με τα πραξικοπήματα είναι ας πούμε λεπτό θέμα.
Αυτή τη στιγμή εκλεγμένος είναι. ΣΓ έχει πιάσει η σπαμοπαγίδα ένα σχόλιο με μερικά λινκ. Ρίξε μια ματιά.
Τακη
το κυριως διδαγμα ειναι βεβαια για τους Λατινομερικανους, αυτο το ιστολογιο εχει και διεθνη ενδιαφεροντα, δεν κοιταμε μονο το χωριο μας :)
Βεβαια υπαρχουν και διδαγματα για τους πολιτικους της Ευρωπης, ειδικα για τις χωρες που εχουν οικονομικα προβληματα. Οι λαϊκιστικες πολιτικες που απαλυνουν προσκαιρα τον πονο και αποφευγουν αναγκαιες μεταρρυθμισεις ειναι αντιλαϊκες με την εννοια οτι μεσομακροπροθεσμα βλαπτουν τον λαο. Δουλεια του ηγετη ειναι να δειχνει γενναιοτητα και να κανει αυτο που νομιζει οτι ειναι καλο για την χωρα, οχι για την καθημερινη του δημοτικοτητα. Και τελικα θα κριθει συμφωνα με τα πραγματικα του επιτευγματα, οπως νομιζω κρινονται και οι πολιτικοι της Ελλαδας σημερα (και πολλοι δυστυχως βγαινουν ελατωματικοι)
Στο περιβαλλον εχει προβληματα η Βραζιλια, αλλα δεν ξερω ποσο ευκολο ειναι για εναν προεδρο να τα λυσει. Και φυσικα τα προβληματα δεν τα προκαλουν αποκλειστικα (ουτε καν κυριως νομιζω) τα ορυκτα και η ενεργεια αλλα η ανεξελεγκτη δραση αγροτων που καινε το δασος, σπερνουν χωραφια και οταν πεσει η γονιμοτητα καινε ακομα ενα κομματι.
Για την Βενεζουελα, τι να πω, κατα διαολου παει οικονομικα, αλλα οχι μονο αυτο, εχει και τεραστια πολιτικα προβληματα. Η αντιπολιτευση μολις κερδισε πολυ περισσοτερες ψηφους απο τους τσαβιστας αλλα και παλι αυτοι χαρη στην χαραξη των εκλογικων περιφερειων (που φυσικα δεν εγινε στην τυχη) πηραν πολυ παραπανω απο τις μισες εδρες. Ο ιδιος ο Τσ αλλαζει οποιον νομο και κανονα της χωρας μπορει για να μεινει με το ζορι στην εξουσια, σε αντιθεση με την αξιοπρεπεστατη σταση του Λουλα (να δουμε τι θα κανει βεβαια τωρα που αποχωρει).
Και δεν καταλαβαινω τελοσπαντων τι υποχρεωσε τον Τσαβεθ να ειναι τοσο ασχετος με τα οικονομικα, τοσο αυταρχικος, ξεροκεφαλος και γενικα κακη απομιμηση του Παπανδρεου του 1980.
Η Αργεντινη εχει και αυτη τεραστια προβληματα, πολιτικη και οικονομικη ασταθεια και δεν μπορει να αποφασισει τι πολιτικη θελει να χαραξει.
Και αυτα μου τα λεει συνεχως ο Αργεντινος συναδελφος μου, που και οικονομικα ξερει και αγαπη για την χωρα του εχει.
Σωτηρη στο δευτερο μερος νομιζω οτι απαντας σε εμενα οποτε θα κανω και εγω το ιδιο.Οχι δεν ειναι θεμα μονο του Λουλα και του καθε Λουλα να σταματησει την αποψιλωση του δασους γυρω απο τον Αμαζονιο,εχει ομως ενα μεριδιο ευθυνης.Μπορει να μην το επετρεψαν οι αντικειμενικες συνθηκες να κανει κατι για αυτο,γραφω ομως οτι αποτελει ενα μελανο σημειο της θητειας Λουλα.Δηλαδη πολυ απλα ενοσω ηταν ο προεδρος ο Λουλα αυτο το προβλημα απασχολησε αρνητικα την επικαιροτητα.Απο την απαντηση σου βλεπω οτι δεν αμφισβητεις τη συμβολη των εταιρειων εξορυξης και ενεργειας στην οικολογικη αυτη κατστροφη.Οι αγροτες παλι εχουν και αυτοι μεριδιο βεβαια.Πολλοι απο αυτους κατεχουν μεγαλες εκτασεις αν αυτο λεει κατι.Σημασια εχει πως συμφωνα με τους διεθνεις αναλυτες καθως αυξανονται οι αναγκες για παραγωγη ενεργειας μεσα απο τα βιοκαυσιμα και καθως αυξανει η τιμη των τροφιμων το ιδιο συμβαινει και με το κινητρο για τους καταπατητες της περιοχης αυτης για να καταστρεψουν το δασος.Οποτε εδω βρισκεται η ριζα του προβληματος και εδω πρεπει να υπαρξει μια κρατικη παρεμβαση για την επιλυση του προβληματος.
Τελος για την Βενεζουελα δεν μου απαντας.Το αν ο Τσαβες χαραξε οπως χαραξε τις περιφερειες το εκανε μεσω δημοψηφισματος.Εξαλλου οπως λεει ο tha.lys το Τσαβες εκλεγμενος εξαρχης ειναι.Πραξικοπημα εχουν κανει οι αντιπαλοι του.Και αν ο Τσαβες ειναι λαικιστης,το ιδιο ειναι και οι αντιπαλοι του.Οπως επισης οι αντιπαλοι του ειναι εντονα διεφθαρμενοι και υποκινουμενοι απο το εξωτερικο(γνωστο απο που αλλα ας μην το αναφερω γιατι θα θεωρηθω ως ρατσιστης).Δεν υπαρχει απο οτι φαινεται στη χωρα αυτη μια αλλη λυση.Αν ο Παπανδρεου ειναι ο Τσαβες τοτε στην αντιπολιτευση βρισκεται ο Αβερωφ.Το λιγοτερο κακο δηλαδη πρεπει να επιλεγει.
Eπειδη δε βλεπω τη δυνατοτητα απαντησης κατω απο το τελευταιο σχολιο του Σωτηρη ας συνεχισω εδω.Ωραια δεν στηριζεται η συγχρονη οικονομια στον πληθυσμο και τους πορους.Σε τι στηριζεται λοιπον?Στο ανθρωπινο κεφαλαιο?Δεν εχουν εκει προβαδισμα οι πολυπληθεις χωρες?Π.χ τα τελευταια χρονια η Κινα και η Ινδια βγαζουν πολλους ερευνητες εξαιτιας του πληθυσμου τους.Στο φυσικο κεφαλαιο?Απο μονη της καμια μηχανη δεν παραγει κατι.Χρειαζεται και τους ανθρωπους και τις πρωτες υλες.Τις οποιες η θα τις βρει καποιος φτηνα στο δικο του εδαφος ειτε θα τις εισαγει με υψηλο κοστος.Οσον αφορα την τεχνολογια παλι,δεν νομιζω οτι και εκει το προβαδισμα μπορουν να το εχουν οι μικρες χωρες.Τωρα οσον αφορα τη γεωγραφικη αποσταση αυτο μαλλον δειχνει οτι μια μικρη χωρα στηριζει την αναπτυξη της στην πορεια μιας αλλης μεγαλης χωρας.Θελω να καταληξω στον ισχυρισμο μου οτι σε ενα υποθετικο παραδειγμα οπου δυο χωρες με διαφορα στον πληθυσμο και στους πορους οπως π.χ Βραζιλια-Βενεζουελα ειναι περισσοτερο πιθανο να αναπτυχθει αυτη που εχει τον περισσοτερο πληθυσμο και τους περισσοτερους πορους.Αν η μια χωρα π.χ ειναι μικροτερη σε πληθυσμο και εκταση αλλα εχει περισσοτερους πορους τοτε τα πραγματα αλλαζουν.Αρα οταν κανουμε τη συγκεκριμενη συγκριση πρεπει να το εχουμε κατα νου αυτο.Ετσι πιστευω εγω τουλαχιστον.
Μάριε,
αν αυτό το οποίο ενδιαφέρει είναι το κατά κεφαλή εισόδημα τότε υπάρχει γενικότερη συμφωνία μεταξύ οικονομολόγων για τους προσδιοριστικούς παράγοντες.
α) Ποσότητα φυσικού κεφαλαίου ανα εργαζόμενο (μηχανήματα, κτήρια, υποδομές, κ.λπ.)
β) Ανθρώπινο κεφάλαιο ανά εργαζόμενο, το οποίο εξαρτάται και από το μέσο όρο σπουδών ανά εργαζόμενο. Άρα Κίνα και Ινδία υπολοίπονται διότι μπορεί να έχουν πολλούς ερευνητές αλλά ο μέσος όρος ετών σπουδών ανά άτομο είναι εξαιρετικά χαμηλός με αποτέλεσμα η παραγωγικότητα του μέσου εργαζομένου να είναι επίσης χαμηλή.
γ) Η αποτελεσματικότητα με την οποία χρησιμοποιούνται οι ανωτέρω πόροι, γεγονός που εξαρτάται από τους θεσμούς και τις πολιτικές, και τα κίνητρα που αυτοί δίνουν. Μάλιστα ο τελευταίος παράγοντας, με βάση μελέτες (π.χ. Hall and Jones, 1999), είναι ο πιο σημαντικός διότι επηρεέαζει και τους άλλους δυο.
Η τεχνολογική γνώση δεν εξαρτάται από τον πληθυσμό διότι εύκολα αγοράζεται ή και αντιγράφεται.
Οι φυσικοί πόροι επίσης δεν θέτουν περιορισμούς για δυο λόγους. Είτε αγοράζονται μέσω διεθνούς εμπορίου και όχι απαραίτητα με υψηλό κόστος ή διότι μια χώρα μπορεί να επενδύσει σε τεχνολογίες που αξιοποιούν εγχώριους πόρους. Στην πρώτη κατηγορία ανήκουν χώρες όπως η Ιαπωνία και η Ισλανδία που έχουν υψηλό κατά κεφαλή εισόδημα έστω και αν δεν έχουν φυσικούς πόρους, τους οποίους αποκτούν πουλώντας άλλα προϊόντα (π.χ. η Ιαπωνία αυτοκίνητα). Στην δεύτερη κατηγορία ανήκει η Δανία που είναι πρωτοπόρος στην παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας από αιολική (π.χ. Vestas). Αντίθετα η Σαουδική Αραβία, αν και έχει πολλούς φυσικούς πόρους έχει σχετικά χαμηλό κατά κεφαλή εισόδημα.
Λιγες παρατηρησεις.
Α.Δεν συμπεριελαβα την αποτελεσματικοτητα της ασκουμενης πολιτικης και αυτο ειναι λαθος.Οπως υπαρχει και αντικειμενικος παραγοντας,υπαρχει και ο υποκειμενικος.
Β.Εγω να σου απευθυνω ενα ερωτημα.Το φυσικο και ανθρωπινο κεφαλαιο ειναι περισσοτερο πιθανο να παραχθει σε χωρες με τα χαρακτηριστικα που περιγραφω(υψηλος πληθυσμος,μεγαλη εκταση,πολλοι ποροι)?Η απαντηση σου θα ηταν ενδιαφερουσα.Η δικη μου προς το παρον ειναι πως ναι.
Γ.Το θεμα ομως ειναι οτι η τεχνολογια πρεπει και να εξελισσεται,οχι μονο να αντιγραφεται.
Δ.Η Ισλανδια εχει πτωχευσει.Η Ιαπωνια μια μεγαλη χωρα οσον αφορα τον πληθυσμο,αντιμετωπιζει το προβλημα της μειωσης του πληθυσμου της.Φτανουν στο σημειο να σκεφτονται να χαλαρωσουν τη μεταναστευτικη τους πολιτικη(σωστο κατα τη γνωμη μου).
Στο Β η απάντηση είναι ότι ο πληθυσμός δεν παίζει ρόλο. Πολυπληθείς χώρες όπως Κίνα, Ινδία, Ρωσία, κ.α. έχουν χαμηλότερο κατά κεφαλή εισόδημα από μικρές χώρες όπως Ελβετία, Ν. Κορέα, Ταιβάν, Σιγκαπούρη, κ.ο.κ. Γενικά πολλές μελέτες έχουν δείξει ότι δεν υπάρχει καμία θετική συσχέτιση μεγέθους (είτε πληθυσμιακού είτε εδαφικού) με κατά κεφαλή εισόδημα. Το ίδιο ισχύει και για τους φυσικούς πόρους. Μάλιστα στην Αφρική παρατηρείται το αντίθετο, χώρες πλούσιες σε φυσικούς πόρους να τα πηγαίνουν χειρότερα (το λεγόμενο resource curse).
Στο Γ ασφαλώς και πρέπει να εξελίσσεται, αυτό όμως δε σημαίνει ότι μια χώρα που δεν την εξελίσσει έχει απαραίτητα μειονέκτημα, καθώς μπορεί να την αντιγράψει. Αυτό προσπάθησα να πω. Άσε που σύμφωνα με τελευταίες μελέτες αυτό που μετράει για την τεχνολογική εξέλιξη είναι όχι οι πόροι που αφιερώνονται σε Έρευνα και Ανάπτυξη, αλλά οι πόροι σε σχέση με το μέγεθος της οικονομίας. Άρα μια μικρή και μια μεγάλη χώρα μπορεί να έχουν τον ίδιο ρυθμό τεχνολογικής ανάπτυξης αν αφιερώνουν το ίδιο ποσοστό του ΑΕΠ τους σε Ε&Α.
Για το Δ δεν καταλαβαίνω τι εννοείς με το ότι η Ισλανδία έχει πτωχεύσει. Παρά τα όποια προβλήματα παραμένει στην πρώτη 12άδα άντε 13άδα (2009) με βάση το κατά κεφαλή εισόδημα και υψηλότερα από χώρες όπως η Γερμανία, η Γαλλία, και φυσικά η Ελλάδα παρόλο που είναι μια πολύ μικρότερη χώρα, ένα νησί ουσιαστικά στο μέσο του Βόρειου Ατλαντικού με λίγους κατοίκους, δυσμενές κλίμα και καθόλου φυσικούς πόρους. Φυσικούς πόρους δεν έχει ούτε η Ιαπωνία η οποία παρόλα αυτά είναι ανάμεσα στην πρώτη 23άδα. Επαναλλαμβάνω ότι αυτά τα λέω όχι για να δείξω ότι οι χώρες αυτές δεν έχουν προβλήματα, αλλά για να δείξω ότι οι φυσικοί πόροι και το μέγεθος απλούστατα δεν παίζουν ρόλο.
Nα συμπληρώσω ότι η Βενεζουέλα είναι μια χώρα πλούσια σε φυσικούς πόρους και η Αργεντινή έχει καλύτερο ανθρώπινο κεφάλαιο από τη Βραζιλία.
Oι μελετες λοιπον δειχνουν οτι δεν υπαρχει θετικη συσχετιση μεταξυ πληθυσμων-πορων απο τη μια και κατα κεφαλην ΑΕΠ απο την αλλη.Το γεγονος ομως οτι η Ολλανδια εχει υψηλοτερο κατα κεφαλην ΑΕΠ απο τη Γερμανια δε σημαινει οτι εχει και υψηλοτερο ΑΕΠ.Αυτο ειναι λογικο εφοσον η Ολλανδια εχει μικροτερο πληθυσμο αρα ο επιμερισμος του ΑΕΠ της ανα κατοικο μπορει να οδηγησει σε ενα μεγαλυτερο αποτελεσμα απο οτι στη Γερμανια.Το ιδιο μπορει να συμβαινει και με το ανθρωπινο και το φυσικο κεφαλαιο οποτε αυτο σημαινει οτι μια ερευνα μπορει να καταληξει πως η Γερμανια εχει υψηλοτερο φυσικο και ανθρωπινο κεφαλαιο απο την Ολλανδια και υψηλοτερο ΑΕΠ.Αρα μπορει να καταληξει καποιος στο οτι ο συλλογισμος που εχω ηδη εκφρασει ειναι ορθος.Επειδη ισως εγω δεν εχω εξηγησει σωστα τι εννοω υποστηριζω οτι ειναι περισσοτερο πιθανο(και οχι σιγουρο)μια χωρα με υψηλοτερο ΑΕΠ και περισσοτερους πορους(να ισχυουν και οι δυο προυποθεσεις δηλαδη)να εχει υψηλοτερο ΑΕΠ απο μια αλλη χωρα με χαμηλοτερα μεγεθη η αν αρχισουν απο το ιδιο σημειο(αρα να υπαρχει και ενας συγχρονισμος στις πολιτικες) να εμφανισει υψηλοτερο ρυθμο αναπτυξης.
Φυσικα υπαρχουν παραδειγματα χωρων οπως η Σιγκαπουρη που ειναι ιδιαιτερα ανεπτυγμενη παρα το μικρο μεγεθος της αλλα και αλλες οπως το Ζαιρ που ειναι υπαναπτυκτο.Ομως εδω παιζει ρολο και η γεωπολιτικη.Το γεγονος οτι η Σιγκαπουρη βρισκεται στα στενα της Μαλακα και μπορει να λειουργει ως transit μεταξυ Aσιας και Ευρωπης ενω το Ζαιρ ουσιαστικα δεν ανεξαρτητοποιηθηκε ποτε μπορει να αποτελει μια εξηγηση.Οπως επισης το οτι η Ελβετια αποτελει καταφυγιο για τους μαφιοζους ολου του κοσμου(βλ τραπεζες) ενω στη Ρωσια οι ιδιοι ανθρωποι την οδηγησαν κατα το παρελθον σε περιπετειες…
Τωρα για την Ιαπωνια καταρχας ειναι χωρα μεγαλη σε πληθυσμο,συνεπως ειναι εξω απο το πλαισιο που θετω ως παραδειγμα.Και παλι ομως αν τη συγκρινεις με τις ΗΠΑ υπολειπονται σαφως.Οσον αφορα την Ισλανδια,η ειδησεογραφια(ελληνικη και ξενη)αναφερει διαδηλωσεις σε τακτικη βαση 8000 ατομων στο Ρεικιαβικ.Αυτο αντιστοιχει με 300.000 και βαλε στην Ελλαδα.Αν καθε λιγο λιγακι αυτο συνεβαινε στη χωρα μας,προφανως θα σημαινε οτι ο μεσος Ελληνας δεν ειναι ικανοποιημενος απο τη ζωη του.Αρα δεν μπορουν να αγνοουνται οι συνεπειες της χρεοκωπιας στη ζωη του μεσου Ισλανδου.
marios δεν τα ξερεις σωστσ. ο ιδιος ο τζαβεζ αρχες δεκαετιας 90 προσπαθησε να κανει στρατιωτικο πραξικοπημα αλλα απετυχε. το 1999 αποφασισε να βαλει κανονικα υποψηφιος!αρα στην αρχη κανεναν σεβασμο δεν ειχε για τη δημοκρατια!
επισης εχει φερει κουβανους πρακτορες και υπουργους και αυτοι εχουν θεση σε διαφορα κρισιμα ποστα της βενεζουελανικης κυβερνησης. αρα και αυτος εχει “φιλους” απο το εξωτερικο και οχι μονο οι αντιπαλοι του.
ειναι στην εξουσια 11 χρονια και εχει καταφερει να παρει σχεδον ολες τις εξουσιες πανω του καταργωντας σταδιακα τη δημοκρατια. επισης εχει εφαρμοσει οικονομικες πολιτικες που θυμιζουν πασοκ δεκαετιας 80 και πολυ πολυ χειροτερες!!
εχω φιλο μου που ειναι ελληνας απο τη βενεζουελα και ζει πια μονιμα στην ελλαδα. εχει πολυ ασχημη γνωμη για τον τσαβεζ!μου ανεφερε για τις ομαδες του τους τσαβιστας που πανε με οπλα και τρομοκρατουν και απειλουν τον κοσμο!! παρολαυτα παραδεχεται και ο φιλος μου οτι ειναι αρκετα δημοφιλης στην πλειοψηφεια του πληθυσμου διοτι ηταν αρκετα φτωχοι και πιστευουν οτι ο τσαβεζ υα μπορουσε να κανει κατι καλυτερο! αν εχεις παρατηρησει ομως σταδιακα η κοινη γνωμη στρεφεται εναντιον του (κυριως λογω του αντιδημοκρατικου τροπου που κυβερναει) και πιστευω οτι αν δεν καταργησει τις εκλογες σε μερικα χρονια θα χασει την εξουσια του.
Θανο καταρχην δεν ειμαι οπαδος του Τσαβες.Το οτι εκανε πραξικοπημα το 1992 το γνωριζω.Οπως γραφεις και εσυ ομως αυτην την στιγμη στην εξουσια βρισκεται επειδη ειναι εκλεγμενος.Το αν εχει η δεν εχει σεβασμο για τη δημοκρατια ας κριθει απο τις πραξεις του ως κυβερνοντας.Μην μπαινουμε στη λογικη να ψυχολογησουμε και τον Τσαβες.Το οτι εχει στηριξη απο το εξωτερικο και ιδιως απο Κουβα,Κινα,Ρωσια,Ιραν δεν το αρνειται ουτε ο ιδιος.Αλλα ο Τσαβες εχει την διαφορα ομως οτι κατελαβε την εξουσια και εψαξε μετα συμμαχιες.Παιζει δηλαδη αυτονομα στο διπλωματικο παιχνιδι,θα μπορουσε να ειναι και συμμαχος των ΗΠΑ.Οι αντιπαλοι του δε θα μπορουσαν να ειναι εχθροι των ΗΠΑ γιατι πολυ απλα αυτες ειναι η πηγη της εξουσιας τους.Και αυτο ειναι ενας λογος που ο Τσαβες ειναι δημοφιλης.Οτι ο μεσος κατοικος Βενεζουελας ετον θεωρει ως εναν ανθρωπο που δεν εχει παρει καποιο χρισμα απο τις ΗΠΑ αλλα εχει εκλεγει απο αυτον.Τωρα το αν παραπλανει το λαο,με συγχωρεις αλλα οταν οι αντιπαλοι του χρησιμοποιουν αυτο το επιχειρημα,ουσιαστικα κανουν οτι κατηγορουν.Παριστανουν δηλαδη τον εαυτο τους ως ενα πεφωτισμενο ατομο,που ηρθε να ανοιξει τα ματια της φτωχολογιας και να τους λυτρωσει απο τον τυρρανο.Με φυσικη συνεπεια να καταληξουν οι ιδιοι τυρρανοι καποια στιγμη.Γιατι πολυ απλα αμα χασει ο Τσαβες την εξουσια,ποιος θα αναλαβει?Σιγουρα παντως δε θα γινει μεταβαση προς μια δυτικου τυπου δημοκρατια.Το αν ο Τσαβες εχει ενοπλους υποστηρικτες,τελος,δεν το εγκρινω αλλα δεν ειναι ο πρωτος στη Λατινικη Αμερικη…Εδω στην Ελλαδα ζουμε και κατα καιρους ακουμε ειδησεις του τυπου”Μπραβοι της ΔΑΠ και της ΠΑΣΠ τσακωθηκαν στην ΑΣΟΕΕ”(υπαρκτο γεγονος).Και η τελευταια δικτατορια που ειχαμε επεσε το 1974.
marie σκεψου οτι ο τσαβες σε ολα τα θεματα ειναι κατι σαν το ανδρεα παπανδρεου της δεκαετιας του 80 αλλα ακομα πιο ακραιος και με πιο στρατιωτικο στυλ.
εγω διακρινω απο αυτα που γραφεις μια ευνοια προς τον τσαβεζ.δικαιολογεις τα παντα σε αυτον ενω αρκεισαι να χαρακτηριζεις τους αντιπαλους του σαν τυρρανους, υποκινουμενους κτλ!αυτο ελαχιστα ισχυει!υπαρχει πραγματικα σοβαρη και ανεξαρτητη αντιπολιτευση (οπως μαθαινω και απο τον φιλο μου) αλλα δεν μπορει να κανει και πολλα διοτι:a) ο τσαβεζ εχει φοβερα μεγαλη απηχηση κυριως στα φτωχα στρωματα και β) εχει παρει τοσες πολλες εξουσιες πανω του και καταργει σταδιακα την ελευθεροτυπια αρα ειναι δυσκολο η αντιπολιτευση να τον αντιμετωπισει!
γενικα δεν καταλαβαινω τα σχολια σου για τις ΗΠΑ. απο τη δεκαετια του 80 σταδιακα ολες σχεδον οι λατινοαμερικανικες χωρες εχουν γινει δημοκρατικες και οι ηπα ελαχιστα αναμειγνυονται!!μαλιστα οι περισσοτερες εχουν αριστερες ή κεντροαριστερες κυβερνησεις.
Δεν εκρυψα εξαρχης οτι προτιμω τον Τσαβες απο τους αντιπαλους του.Τωρα για τα υπολοιπα εχεις δικιο στο οτι η κατασταση στη Λ.Αμερικη εχει ομαλοποιηθει.Η ετσι φαινεται.Οι ΗΠΑ εχουν παρεμβει πολλακις κατα το παρελθον και ισως και στο παρον(θυμιζω το πραξικοπημα στην Ονδουρα).Παντως φαινεται οτι εχουν διαλεξει διαφορετικο μοντελο πολιτικης,καθως δειχνουν να προτιμουν τις πιο μετριοπαθεις κυβερνησεις(με εξαιρεσεις εννοειται).Ισως επειδη κρινουν οτι ο κομμουνιστικος κινδυνος εχει εκλειψει.Για του λογου το αληθες στην Κολομβια οπου υπαρχει το ανταρτικο του FARC η πολιτικη τους παραμενει σκληρη.
http://www.epikairo.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=5277:o-tsaves-kiryssei-oikonomiko-polemo-stoys-katastimatarxes&catid=48:diethni&Itemid=27
http://www.marxist.com/venezuela-struggle-against-food-shortages-greek.htm
Μάριε,
δεν καταλαβαίνω που αποσκοπεί η σύγκριση συνολικού ΑΕΠ μιας χώρας με αυτό μιας άλλης. Πάντα αυτό που κοιτάμε είναι το κατά κεφαλή ΑΕΠ, και σε αυτό πήγαινε η αναφορά μου. Το γεγονός ότι η παραγωγή (ΑΕΠ) της Κίνας είναι ίδιο με αυτό των ΗΠΑ δε σημαίνει ότι ο μέσος κινέζος έχει ίδιο εισόδημα με τον μέσο αμερικάνο, καθώς το ΑΕΠ της Κίνας μοιράζεται σε τρεις φορές περισσότερο κόσμο. Να το πω αλλιώς, ας υποθέσουμε ότι στο χωριό Α κατοικούν 10 αγρότες που παράγουν 40 τόνους πορτοκάλια το χρόνο ενώ στο χωριό Β που είναι μεγαλύτερο κατοικούν 100 αγρότες που παράγουν 200 τόνους. Η παραγωγή στο χωριό Β είναι μεγαλύτερη διότι ο αριθμός των κατοίκων είναι μεγαλύτερος. Σε ποιο χωριό όμως είναι καλύτρερα να ζει κανείς? Στο Α ο μέσος αγρότης παράγει 4 τόνους το χρόνο ενώ στο Β ο μέσος αγρότης παράγει μόνο 2. Προφανώς η απάντηση είναι ότι οι κάτοικοι του μικρού χωριού Α είναι σε καλύτερη μοίρα και ας έχουν μικρότερο συνολικό εισόδημα, διότι το κατά κεφαλήν εισόδημα είναι μεγαλύτερο. Αυτό κοιτάν όλοι(!) όταν κάνουν διεθνείς συγκρίσεις, και όχι το συνολικό!
Για την Ισλανδία, μάλλον δεν διάβασες πώς έκλεισα το προηγούμενο σχόλιο. Είπα ακριβώς ότι δεν ισχυρίζομαι ότι όλα είναι τέλεια στην Ισλανδία. Κοίτα, και στο Θιβέτ οι βουδιστές μοναχοί μπορεί να είναι πιο ευτυχισμένοι από το μέσο Έλληνα παρόλο που ακολουθούν έναν πολύ φτωχό τρόπο ζωής. Happiness is a state of mind. Απόδειξη, με βάση τη λογική σου, ότι οι Έλληνες διαδηλώνουν όλη την ώρα ενώ οι Θιβετιανοί όχι. Αν όμως ακολουθήσουμε αυτή τη λογική τότε ας σταματήσουμε να ενδιαφερόμαστε πώς να αυξήσουμε το εισόδημα του μέσου Έλληνα και ας αρχίσουμε να προσπαθούμε να τον πείσουμε να ακολουθήσει το παράδειγμα του Βουδιστή ώστε να ευτυχισμένος επειδή είναι φτωχός. Αυτό που λέω εγώ είναι ότι στο βαθμό που κάποιος δεν ασπάζεται αυτή τη Ζεν-φιλοσοφία και πιστεύει ότι το εισόδημα κάποιου είναι προσδιοριστικό του επιπέδου διαβίωσης, ε, ο μέσος Ισλανδός το έχει μεγάλο σε σχέση με αυτό που θα περίμενε κανείς που πιστεύει ότι η έκταση, ο πληθυσμός, ή η τοποθεσία μετράνε!
Τώρα μπορεί κάποιος να εστιάζεται στις ιδιαιτερότητας της κάθε χώρας για να εξηγήσει γιατί παραβιάζει αυτό που εκείνος πιστεύει. Π.χ. η Ελβετία έχει μαφιόζους τραπεζίτες, η Σιγκαπούρη είναι στα στενά της Μαλακα, η Ισλανδία έχει ηφαίστεια και άλογα που καλπάζουν με τρεις διαφορετικούς τρόπους, η Δανία συνορεύει με τη Βαλτική και τη Βόρεια Θάλασσα, η Ολλανδία έχει αποποινικοποιήσει τη Μαριχουάνα, και δεν ξέρω εγώ τι άλλο. Δημιουργώντας λοιπόν έναν κόσμο στον οποίο η εξαίρεση αποτελεί τον κανόνα μπορεί πράγματι να αποφύγει να αναλογιστεί ότι το λάθος δεν βρίσκεται στον κόσμο αλλά στον συλλογισμό του (βέβαια τότε γεννιέται το ερώτημα γιατί η Νότια Κορέα και όχι η Βόρεια, ή γιατί το Χογκ-Κογκ και όχι το Μακάο). Είναι όμως αυτός ο σωστός τρόπος προσέγγισης?
Μαλλον εχουμε μπερδευτει.Αν διαβασεις τα σχολια απο την αρχη,ο tha.lys μου παραθετει ενα στοιχειο για να δειξει οτι η Βενεζουελα τα παει ασχημα οσον αφορα τα οικονομικα,το οποιο ειναι το εξης.Ενα διαγραμμα οπου δειχνει οτι η Βραζιλια εχει υψηλοτερο ΑΕΠ και υψηλοτερους ρυθμους αναπτυξης του.Εγω λοιπον δεν το δεχομαι αυτο σαν στοιχειο διοτι γινεται συγκριση μεταξυ δυο χωρων(Βραζιλιας-Βενεζουελας)που διαφερουν παρα πολυ οσον αφορα τον πληθυσμο και τους πορους τους.Συνεπως αν εξετασουμε τον αντικειμενικο παραγοντα η συγκριση δεν ειναι η καλυτερη δυνατη.Εσυ φερνεις στη συζητηση τον παραγοντα”κατα κεφαλην ΑΕΠ” ο οποιος αποτελει ενα δεικτη μετρησης της ευημεριας.Το θεμα ομως ειναι οτι αποτελει ενα κλασμα οπου το ΑΕΠ διαιρειται με τον πληθυσμο.Αρα εφοσον μια χωρα στην προκειμενη περιπτωση η Βραζιλια-κατα τη γνωμη μου- εχει περισσοτερες πιθανοτητες λογω ευνοικοτερων συνθηκων να αποκτησει ενα υψηλοτερο ΑΕΠ απο μια χωρα οπως η Βενεζουελα θα εχει αποκτησει και μεγαλυτερη ποσοτητα πλουτου που θα μπορει να μοιρασει στους κατοικους της.Επομενως αν το κατα κεφαλην ΑΕΠ της Βραζιλιας ειναι υψηλοτερο της Βενεζουελας οφειλεται σε πολυ μεγαλο βαθμο στην διαφορα μεταξυ τους στον πληθυσμο και στους πορους.
Τωρα οσον αφορα την Ισλανδια,δεν μου απαντας αφου ο μεσος Ισλανδος εχει υψηλο ΑΕΠ γιατι γκρινιαζει.Φαντασου μια κατασταση οπου επι δυο χρονια βλεπεις στην Πλατεια Συνταγματος 300.000 διαδηλωτες.Αυτο τι σημαινει οτι οι Ελληνες παρανοησαν μαζικα και πανε σε διαδηλωσεις?Προφανως κατι βλεπουν να αλλαζει οσον αφορα τους ορους διαβιωσης τους.Και το κατα κεφαλην ΑΕΠ στο κατω κατω ειναι ο μεσος ορος του εισοδηματος.Η στατιστικη ομως μας προσφερει και αλλα εργαλεια για να βγαζουμε συμπερασματα οπως η διακυμανση και ο συντελεστης ασσυμμετριας.
Τελος,απο οσο γνωριζω το κοινο προβλημα που αντιμετωπιζουν οι επιστημονες ολων των κλαδων ειναι η δημιουργια μιας ενιαιας θεωριας.Επισης για καθε ενα ζητημα ακουγονται διαφορες αποψεις απο διαφορετικους ανθρωπους.Οποτε το να κατηγορουμαι εγω οτι κανω εξαιρεσεις σε ενα λανθασμενο γενικο συλλογισμο για να τον υποστηριξω ειναι λαθος απο τη στιγμη που δεν υπαρχει ενιαια θεωρια που να τα εξηγει ολα στα οικονομικα και τελος απο τη στιγμη που ετσι και αλλιως δε ζηταω εγω ο ιδιος να θεωρηθει (ο συλλογισμος μου) ως πληρης,σωστος και να τον αποδεχτουν ολοι.
Υ.Γ Οσον αφορα την Ελβετια αναφερομαι στις καταθεσεις που γινονται στις ελβετικες τραπεζες απο ανθρωπους που ασκουν παρανομες δραστηριοτητες η θελουν να κρυψουν μερος των εισοδηματων τους.
Επισης εφοσον οι ποροι δεν εχουν σημασια γιατι γινονται γεωπολιτικες συγκρουσεις που φτανουν ακομη και στον πολεμο(βλεπε Ιρακ)για την εξασφαλιση τους?Εφοσον το μεγεθος του πληθυσμου δεν παιζει ρολο γιατι αλλες χωρες οπως η Ρωσια και η Ιαπωνια ανησυχουν για τη μειωση ενω αλλες οπως η Ινδια προσπαθουν να τον σταθεροποιησουν?Και εν τελει η η θεωρια για το φθινον οριακο προιον της εργασιας απο τη μικροοικονομικη δεν μπορει να μεταφερθει και στην μακροικονομικη?
βγαινω λιγο εκτος θεματος αλλα θελω να μου πεις marios τι εννοεις οταν λες οτι ο πολεμος στο ιρακ εγινε για τα πετρελαια! θελω να μου αποδειξεις πώς αυτη τη στιγμη οι ΗΠΑ ελεγχουν το πετρελαιο του ιρακ.
Εννοω οτι οι ΗΠΑ εισεβαλαν στο Ιρακ για να αποκτησουν τον ελεγχο των πετρελαιοπηγων αφενος και αφετερου για να ελεγξουν τη ροη μιας σημαντικης ποσοτητας πετρελαιου απο τη συγκεκριμενη χωρα προς το εξωτερικο.Τωρα επειδη ζητας αποδειξεις υπαρχουν και συμβολαια που εχουν υπογραψει αμερικανικοι πετρελαικοι ομιλοι εκει αλλα περα απο αυτο εγω θελω να ρωτησω τη δικη σου αποψη επι του θεματος.Ειναι δυνατον ξαφνικα το 2003 να θυμηθηκαν οτι ο Σανταμ παραβιαζει τα ανθρωπινα δικαιωματα?Οταν τον εξοπλιζαν δηλαδη για να πολεμησει το Ιραν ηταν καλος?Και αν υπηρχε αλλο γεωπολιτικο συμφερον των ΗΠΑ στην περιοχη ποιο μπορει να ηταν περα απο το πετρελαιο?Επειδη υποψιαζομαι τι σκεφτεσαι εγω θελω να γραψω τα εξης.Οτι πρωτον αυτη τη στιγμη κανω μια αναλυση καθαρα με ορους γεωπολιτικης και αντικειμενικη και δευτερον αναφερομαι στις ΗΠΑ σαν κρατος,δεν κανω καποια επιδειξη αντιαμερικανισμου.
Μάριε,
το γράφημα δεν το είδα. Αν παραθέτει όντως συνολικό ΑΕΠ και όχι κατά κεφαλή τότε το λάθος είναι του Θοδωρή και όχι δικό σου. Επαναλλαμβάνω ότι το σωστό μέτρο σύγκρισης είναι το κατά κεφαλήν ΑΕΠ.
Να σου απαντήσω γιατί γκρινιάζει ο μέσος Ισλανδός δε μπορώ με βεβαιότητα, διότι είμαι οικονομολόγος και όχι ψυχολόγος, όπως δε μπορώ να σου πω γιατί ΔΕΝ γκρινιάζει ο μέσος Θιβετιανός. Αυτό που μπορώ να πω ως οικονομολόγος είναι ότι το εισόδημα του μέσου Ισλανδού τον κατατάσσει 12ο στον κόσμο. Αν πάντως έπρεπε να μαντέψω θα σου έλεγα ότι ο Ισλανδός μάλλον γκρινιάζει διότι θεωρεί (καλώς ή κακώς) ότι το εισόδημά του θα μπορούσε να είναι ακόμα μεγαλύτερο αν κάποιοι πολιτικοί είχαν λάβει διαφορετικές αποφάσεις. Με άλλα λόγια γκρινιάζει διότι μέτρο σύγκρισής του είναι όχι ο υπόλοιπος κόσμος αλλά ο καλύτερος εαυτός του.
Αυτό που λες περί ενιαίας θεωρίας δεν αφορά την απάντησή μου. Για να σου φέρω ανάλογο παράδειγμα, οι ιατροί δεν γνωρίζουν ακριβώς τι προκαλέι καρκίνο. Γνωρίζουν όμως αρκετά για να ξέρουν τι δεν τον προκαλεί. Το γεγονός ότι δεν έχουν καταλήξει στα αίτια δε σημαίνει ότι μπορώ εγώ να βγω και να πω ότι το να αφήνει κανείς χαίτη στα μαλιά προκαλεί καρκίνο, διότι απλούστατα στα δεδομένα δεν στοιχειοθετείται κάτι τέτοιο. Αν βέβαια αρχίσει αυτός που το υποστηρίζει να λέει ότι αυτός που είχε χαίτη και δεν έπαθε είναι επειδή έτρωγε πολλά φρούτα και λαχανικά, ο άλλος που δεν είχε χαίτη αλλά έπαθε είναι επειδή έμενε στο κέντρο της Αθήνας και ανέπνεε το νέφος, ο τρίτος που δεν είχε χαίτη και έπαθε είναι επειδή είχε γονιδιακή προδιάθεση, κ.ο.κ. προφανώς θα βρει τρόπο να δικαιολογήσει στον εαυτό του γιατί τα δεδομένα δεν δίνουν βάση στην άποψή του. Κανένας ιατρός όμως δε νομίζω να δεχόταν κάτι τέτοιο σαν επιχείρημα. Η ουσία είναι, επαναλλαμβάνω, ότι οι στατιστικές μελέτες, που μάλιστα έχουν κοντρολάρει για άλλους πιθανούς παράγοντες, δεν βρίσκουν συσχέτιση μεταξύ μεγέθους ή φυσικών πόρων και κατά κεφαλήν ΑΕΠ, ή μαλλον για το δεύτερο μάλιστα να έχει αρνητική επίπτωση (δες αν θες τη μελέτη στην οποία έκανα λινκ σε προηγούμενο σχόλιο). Στο δε ερώτημα που θέτεις, η απάντηση είναι απλή. Έλεγχος των φυσικών πόρων μπορεί να οφελεί εκείνη την ομάδα που έχει τον έλεγχό του, παρόλο που το αποτέλεσμα είναι χειρότερο για τον μέσο πολίτη ακριβώς διότι περισσότεροι πόροι αφιερόνωνται στον αγώνα για το ποιος θα αποκτήσει τον έλεγχο αντί για άλλες παραγωγικές δραστηριότητες. Υπό τέτοιες συνήκες μάλιστα το άνοιγμα στίς διαθνείς αγορές μπορεί να κάνει το αποτέλεσμα ακόμα χειρότερο.
Απο το τελευταιο σχολιο σου καταλαβαινω ομως οτι αποδεχεσαι πως ο μεσος Ισλανδος κρινει πως θα μπορουσε να ειναι καλυτερα κοιτωντας ποιος ειναι ο καλυτερος εαυτος του και οχι καποια αλλη χωρα.Ομως αυτο δεν βλεπω να το αναγνωριζεις στην περιπτωση της Βενεζουελας,ενω εγω αυτο το υποστηριζω.Αρα θελω μια διευκρινιση σε αυτο.
Δεν είμαι σίγουρος τι είδους διευκρίνιση ζητάς. Η συζήτηση ξεκίνησε για τις οικονομικές επιδόσεις της Βενεζουέλας σε σχέση με τη Βραζιλία. Εσύ είπες ότι οι διαφορές οφείλονται στο μέγεθος του πληθυσμού, τη διαφορά στους φυσικούς πόρους, ή τη γεωγραφική θέση. Το παράδειγμα της Ισλανδίας το έφερα απλώς για να δείξω ανέκδοτα αν θες αυτό που δείχνουν και οι μελέτες, ότι δηλαδή αυτά δεν φαίνονται να επηρεάζουν το κατά κεφαλή ΑΕΠ καθώς η Ισλανδία έχει υψηλό κατά κεφαλή ΑΕΠ παρά το γεγονός ότι δεν έχει φυσικούς πόρους, είναι μικρή σε πληθυσμό, και βρίσκεται στη μέση του Βόρειου Ατλαντικού Ωκεανού. Τώρα, το αν οι Ισλανδοί δυσανασχετούν διότι θεωρούν ότι θα μπορούσαν και θα έπρεπε να τα πηγαίνουν ακόμα καλύτερα δεν είμαι σίγουρος πώς σχετίζεται με το ζήτημα που πραγματευόμαστε.
To ερωτημα μου εχει να κανει με το αν αποδεχεσαι ως σωστο τον τροπο σκεψης των Ισλανδων αν ειναι αυτος που αναφερεις.Ειναι σωστο να κοιτανε τις επιδοσεις της χωρας τους πρωτα και να κρινουν βαση των δυνατοτητων σας η πρεπει πρωτα να δουν τι κανουν οι αλλες χωρες οποιεσδηποτε πληθυσμιακες διαφορες η διαφορες πορων εχουν με τη δικη τους?Απο εκει εχει ξεκινησει η συζητηση και αυτο το ερωτημα εχω θεσει απο την αρχη,προσωπικα.
To link δειχνει την πορεια του ΑΕΠ των τριων χωρων. Δεν ειναι το καλυτερο, ηταν το πρωτο γραφημα που βρηκα και δινει μια εικονα του ρυθμου αναπτυξης. Ψαχνοντας λιγο παραπανω βρηκα αυτο το γραφημα, οπου εχουμε αποπληθωρισμενο ΑΕΠ.
Για το κατα κεφαλην ΑΕΠ σε μοναδες αγοραστικης ισοδυναμιας κοιταμε εδω, εδω κι εδω.
Η εικονα της Βενεζουελας δεν φαινεται να ειναι τοσο ασχημη, κατι που ηδη μας εχουν πει οι αναφορες του CEPR. Το σημαντικοτερο ερωτημα για την Βενεζουελα ειναι η δομη της οικονομιας της. Ο Λουλα εκμεταλλευτηκε τη διεθνη συγκυρια για να κανει δομικες αλλαγες που λογικα διασφαλιζουν την μελλοντικη αναπτυξη της χωρας. Ταυτοχρονα δεν αμελησε την καταπολεμηση της φτωχειας. Απο την αλλη ο Τσαβεσ/ζ/θ(ποιο ειναι το σωστο ειπαμε Σωτηρη; ) αν και εδωσε ελευθεριες αρχικα στις γυναικες και στους ιθαγενεις, εκανε μεταρρυθμισεις που θετουν σε κινδυνο την μακροπροθεσμη αναπτυξη της Βενεζουελας.
Το οτι η ηγεσια της Βενεζουελας κινδυνευει να εκφυλιστει απο δημοκρατικη σε ολιγαρχικη, το αφηνω απ’εξω εδω. Το ιδιο και τα σκανδαλα του περιγυρου του Λουλα.
Σε επιπεδο μακροοικονομικης μας ενδιαφερει ο ρυθμος αυξησης του πληθυσμου και οχι το απολυτο νουμερο αυτου. Η Ινδια και η Κινα εχουν πολυ υψηλο ρυθμο αυξησης και θελουν να τον μειωσουν, ενω η Ιαπωνια και η ΕΕ εχουν χαμηλο και θελουν να τον αυξησουν, μεσω της μεταναστευσης.
Για το οτι δε βαζω τονους φταιει το οτι κολλαει ο chrome οταν μπαινω στην αναμορφωση και αναγκαζομαι να χρησιμοποιησω την οπερα. Οι φημες οτι με εχει αλυσοδεσει ο ΣΓ ειναι απολυτως ψευδεις.
marios κανω απλα μια ειλικρινη ερωτηση. δεν γνωριζω να υπαρχει καμια αμερικανικη εταιρεια που να εχει κανει συμβολαιο στο ιρακ. ακομα και αν υπαρχε καπου ειχα ακουσει οτι η πλειοψηφεια των εταιρειων ειναι ευρωπαικες, ρωσικες και ασιατικες! καπου αλλου ειχα ακουσει οτι δεν εχουν γινει ακομα διεθνεις διαγωνισμοι!τι ισχυει τελικα?εχεις καποιες εγκυρες πηγες?
επισης γνωριζεις αυτη την στιγμη σε ποιες χωρες κανει εξαγωγες το ιρακ???
οσο για τα αλλα που λετε συμφωνω με τον κωστα!!
για τις εταιριες δες εδω:
http://www.time.com/time/world/article/0,8599,1948787,00.html
και εδω:
http://blogs.forbes.com/brianwingfield/2010/08/31/as-u-s-troops-move-out-of-iraq-oil-companies-move-in/
εκτος απο την exxonmobile δεν υπαρχει καμια αλλη αμερικανικη εταιρεια που να εχει κερδισει συμβολαια.
Θα διαβασω αυριο τα αρθρα Θανο.Απο εκει και επειτα δεν ειναι αναγκη να παρουν τα πετρελαια με ανοιχτους διαγωνισμους.Εγω γνωριζω π.χ οτι ενα μεγαλο μερος τους ανηκει στην κρατικη εταιρεια πετρελαιου η οποια εδωσε υπεργολαβικα καποιες εργασιες στους Αμερικανους.Περα απο αυτο πες μου εσυ ενα λογο για τον οποιον εκαναν τον πολεμο.Και οποιος αλλος θελει να απαντησει ας το κανει.Εχω την αισθηση χωρις να κανω προσωπικη αναφορα σε εσενα οτι οι φιλοαμερικανοι της Ελλαδος ανταγωνιζονται στην υπερβολη τους αντιαμερικανους μερικες φορες.Εγω δεν ειμαι τιποτα απο τα δυο.Δεν εχω δικαιωμα να κανω την κριτικη απεναντι στις ΗΠΑ?Οπως και απεναντι στη Ρωσια,στην Κινα αλλα και στην Ελλαδα?
δες και εδω απο ποιες χωρες εισαγουν πετρελαιο οι ΗΠΑ.
http://www.eia.doe.gov/pub/oil_gas/petroleum/data_publications/company_level_imports/current/import.html
ο πολεμος στο ιρακ εγινε για λογους εθνικης ασφαλειας. καποιοι λογοι ηταν λαθος αλλα δεν νομιζω οτι εγινε για να κλεψουν τα πετρελαια του ιρακ. τα στοιχεια τουλαχιστον δεν δειχνουν κατι τετοιο! το κλεινω το θεμα διοτι ειναι ασχετο και με το αρχικο ποστ!
Εξηγησε σε παρακαλω τους λογους εθνικης ασφαλειας.Επισης οπως ανεφερα πρωτυτερα ενας απο τους στοχους τους ενδεχομενως να ηταν ο ελεγχος της ροης του πετρελαιου απο το Ιρακ προς το εξωτερικο(π.χ προς Κινα).Τελος ενταξει συγγνωμη αν φαινομαι αποτομος αλλα σιγα μην υπηρχαν και αποδειξεις.Δηλαδη θα εκαναν τη βρωμια τους και θα το ανακοινωναν κιολας?
απλα σου δειχνω οτι ελαχιστες αμερικανικες εταιριες εχουν παρει συμβολαια στο ιρακ! οπως επισης σου δειχνω οτι το πετρελαιο που εισαγουν οι ηπα απο το ιρακ ειναι ελαχιστο σε σχεση με χωρες οπως ο καναδας,η βενεζουελα, το μεξικο και αλλες χωρες!
οι κυριοτεροι λογοι ηταν λογοι εθνικης ασφαλειας!ασχετα αν ηταν σωστοι ή λαθος!
ο λογος που αναφερεις για την ροη πετρελαιου ειναι πιθανος και εχει σχεση με τους λογους εθνικης ασφαλειας και τον εχει αναφερει και ο γκρηνσπαν!
προφανως απο μονος του αυτος ο λογος δεν ειναι επαρκης για να ξεκινησει ενας πολεμος! και προφανως αυτος ο λογος δεν εχει σχεση με εταιριες πετρελαιου και με καποιο υποτιθεμενο ¨κλεψιμο των πετρελαιων του ιρακ.
H βενεζουελα ειναι αποτυχια η αργεντινη ουτε κατα διανοια.Ειχε ρυθμους αναπτυξης γυρω στο 10%! μετα την σταση πληρωμων και την υποτιμηση του πεσο.
Eπίσης το αρθρο ειναι παραπλανητικο παρουσιαζει τον λουλα ως οπαδο της ορθοδοξιας του ΔΝΤ ή του νεοφιλελευθερισμου ή κατι τετοιο το οποιο δεν εχει σχεση με την πραγματικοτητα.Αφου πολλες φορες χρησιμοποιησε πολιτικες αντισυμβατικες και αντιθετες με τις συμβουλες των διεθνων οργανισμων.
Αν κατι χρακτηριζει τον λουλα ειναι οτι ειναι πραγματιστης επραξε με βαση το συμφερον της χωρς του περα απο δογματα και υποδειξεις…
Stugman, αν δεις το διάγραμμα στο πρώτο σχόλιο του th.alys θα διαπιστώσεις πως με τη στάση πληρωμών το ΑΕΠ της Αργεντινής πήγε από τα 268 δις δολάρια το 2001 στα 93 το 2002, μείωση περίπου 65%. Για να κάνεις μια πρόχειρη σύγκριση, η μείωση του ελληνικού ΑΕΠ υπολογίζεται για το 2010 στο 4%. Η ανεργία την ίδια περίοδο στην Αργεντινή πέρασε το 40% όταν στην Ελλάδα υπολογίζεται στο 12%.. Μην παραβλέπουμε το γεγονός πως η Αργεντινή έπιασε πάτο (που η Ελλάδα ούτε για αστείο δεν έχει πλησιάσει) πριν ξεκινήσει η ανάκαμψη.
thanos
Η έννοια της “εθνικής ασφάλειας” είναι πολύ διευρυμένη στις ΗΠΑ. Στην περίοδο του ψυχρού πολέμου για παράδειγμα, η αποτροπή της εξάπλωσης της σοβιετικής επιρροής (η περίφημη <a href=”http://en.wikipedia.org/wiki/Domino_theory”>θεωρία ντόμινο</a>) ήταν ζήτημα εθνικής ασφάλειας για τις ΗΠΑ. Στο όνομα αυτής της εθνικής ασφάλειας υποστηρίχθηκαν επεμβάσεις στις εσωτερικές υποθέσεις κρατών, πραξικοπήματα (Λατινική Αμερική, Ελλάδα) και πόλεμοι (Κορέα, Βιετνάμ).
Σ’ αυτό το πλαίσιο νομίζω πως πρέπει να δούμε την εισβολή των ΗΠΑ και της Βρετανίας στο Ιράκ. Δεν έχει να κάνει άμεσα με την εκμετάλλευση του πετρελαίου όσο με την αλλαγή καθεστώτος που θα καθιστούσε το Ιράκ ελεγχόμενο κράτος (<a href=”http://en.wikipedia.org/wiki/Client_state”>client state</a>) αντί ενός ανεξέλεγκτου και δυνητικά επικίνδυνου κράτους (<a href=”http://en.wikipedia.org/wiki/Rogue_state”>rogue state</a>). Πιθανότατα οι ΗΠΑ δεν ενδιαφέρονται άμεσα για την εκμετάλλευση του πετρελαίου από αμερικανικές εταιρείες όσο για τη βεβαιότητα πως το Ιράκ θα παίζει με τους (αμερικανικούς ή έστω δυτικούς) κανόνες. Δεν θα αγοράσουν οι ΗΠΑ το πετρέλαιο από τη Chevron φτηνότερα από την BP, αυτό που τους νοιάζει είναι να μην υπάρχει ένας ανεξέλεγκτος τύπος που να ελέγχει την κάνουλα.
Μην ξεχνάς πως η αλλαγή καθεστώτος ήταν ένας από τους δεδηλωμένους στόχους του εμπάργκο που ακολούθησε τον πρώτο πόλεμο του κόλπου. Μετά την αποκάλυψη της ανυπαρξίας όπλων μαζικής καταστροφής καθώς και την αδυναμία τεκμηρίωσης των υποτιθέμενων σχέσεων του Σαντάμ με τα τρομοκρατικά δίκτυα της Αλ Κάιντα η “απελευθέρωση” του Ιράκ από τον “τύραννο” έγινε ο επίσημος στόχος της αμερκανοβρετανικής εισβολής.
Βρε Μάριε, λίγο πολύ μου ζητάς να κάνω ψυχανάλυση των Ισλανδών. Ε δεν έχω ούτε τις γνώσεις ούτε τα στοιχεία να το κάνω. Η ουσία είναι ότι η Ισλανδία είναι μια χώρα με υψηλότατη παραγωγικότητα σε παγκόσμιο επίπεδο και άρα μακροπρόθεσμα είναι επιτυχημένγη. Από εκεί και πέρα έχει επηρεαστεί και εκείνη από την χρηματοπιστωτική κρίση και για αυτό ο κόσμος διαμαρτύρεται. Το αν καλώς κάνει να διαμαρτύρεται ή αν θα έπρεπε να λέει πάλι καλά που δεν είμαστε π.χ. Ελλάδα επαναλλαμβάνω ότι δεν είναι της αρμοδιότητάς μου να το κρίνω,
Για το Ιράκ υπάρχουν δυο πολέμοι. Αυτός του 1990 πράγματι έγινε για να αποτρέψει το Ιράκ, καταλαμβάνοντας το Κουβέιτ, να αποκτήσει μεγάλο μερίδιο και άρα έλεγχο της αγοράς πετρελαίου. Ο τελευταίος έγινε όμως για λόγους εθνικής ασφάλειας, διότι ο Μπους και οι περί αυτού δεν ήθελαν να πάρουν το ρίσκο έστω μια στο εκατομμύριο να έχει ή να αποκτήσει ο Σαντάμ βιολογικά όπλα ή βρώμικες (ατομικές) βόμβες και επειδή υποεκτίμησαν τη δυσκολία του εγχειρήματος (κάτι που δεν έκανε ο μπαμπας Μπους, για αυτό και όταν έφυγαν οι Ιρακινοί από το Κουβέιτ δεν μπήκε μέσα να ανατρέψει τον Σανταμ). Με όσα λες δε περί άκρατου φιλοαμερικανισμού αδικείς τους συνομιλιτές σου. Προσωπικά θεωρώ ότι ήταν λάθος των Αμερικανών η εισβολή στο Ιρακ, και είμαι αντίθετος στο ότι έχουν επεκτείνει τις στρατιωτικές τους επιχειρήσεις ανά τον κόσμο, όπως άλλωστε και πολλοί Αμερικανοί και μάλιστα του φιλελεύθερου χώρου. Αυτό όμως δε σημαίνει ότι πρέπει σώνει και καλά να αποδεχτούμε ότι το κίνητρο για τον δεύτερο πόλεμο ήταν το πετρέλαιο, ειδικά όταν κάτι τέτοιο δεν στοιχειοθετείται.
Iσως ευθυνομαι εγω που δεν εξηγω καλα οσα γραφω αλλα ο στοχος μου δεν ειναι να σταθω μονο στην Ισλανδια αλλα τη χρησιμοποιω(οπως και εσυ) σαν ενα παραδειγμα για να δω κατα ποσον ειναι ορθοι καποιοι συλλογισμοι.Στην περιπτωση αυτη λοιπον ο στοχος μου δεν ειναι να καταλαβω πως σκεφτονται οι Ισλανδοι απλα θελω να δω αν ενας τροπος οικονομικης σκεψης ειναι σωστος.Αν δηλαδη ενας Ισλανδος,Ελληνας η καποιας αλλης εθνικοτητας πρεπει να κοιταει περισσοτερο τη διαχρονικη πορεια της χωρας του η να την βλεπει σε σχεση με αλλες χωρες για να βγαλει καποια συμπερασματα για την πορεια της.Αυτο αποτελει πεδιο της επιστημης της ψυχολογιας?Αν ειναι αποσυρω και εγω το ερωτημα μου αμεσως απλως νομιζω οτι ενας οικονομολογος μπορει να δωσει απαντηση για αυτο επιμενω.
Τωρα για το Ιρακ ειναι προφανες οτι διαφωνω καθετα οσον αφορα τα τεκταινομενα του 2003.Ενα σχολιο του Κυριακου μπορω να πω οτι με καλυψε απολυτως.Δε διαφωνω καθολου στο οτι πολλοι Αμερικανοι εχουν αντιδρασει στην διεξαγωγη του πολεμου.Τελος τα οσα ειπα περι φιλοαμερικανισμου δεν ειχαν καποια προσωπικη στοχευση και ζηταω συγγνωμη αν αφησα να εννοηθει αυτο ηταν απλως μια γενικη αναφορα.Ασε που δεν καταλογιζω ουτε στους μεν ουτε στους δε δολο.Απλα η καθε πλευρα για να στηριξει τις αποψεις της καταφευγει μερικες φορες σε υπερβολες.
Κώστα από πού αντλείς τη σιγουριά σου πως ο δεύτερος πόλεμος έγινε για τα βιολογικά όπλα; Εξαρχής οι σχετικές ενδείξεις ήταν ελάχιστες και αμφιλεγόμενες.
Κυριάκο,
σίγουρος για τους λόγους μπορεί να είναι μόνο ο Μπους, και ομολογώ ότι στο κεφάλι του δεν είμαι. Από όσο γνωρίζω όμως ευρισκόμενος στην Αμερική και μιλώντας με νεοσυντηρητικούς στο Ρεπουμπλικανικό κόμμα γνωρίζω ότι μια μερίδα είχε άχτι τον Σαντάμ από το 1990 και θεωρούσε λάθος ότι ο μπαμπάς Μπους άκουσε τότε τον Πάουελ και δεν μπήκε μέσα να τον τελειώσει. Υποστήριζαν ότι ο Σαντάμ θα συνεχίσει να αποτελεί αγκάθι στα πλευρά των ΗΠΑ προσπαθώντας, ακόμα και αν δεν είχε, να αποκτήσει όπλα μαζικής καταστροφής και κάποια στιγμή θα τα κατάφερνε. Θεωρούσαν δε ότι το εγχείρημα θα ήταν εύκολο οπότε γιατί όχι? Αποδείχτηκε βέβαια ότι ο Πάουελ και ο μπαμπάς ήξεραν καλύτερα από τον υιο τις δυσκολίες του εγχειρήματος. Θεωρώ λοιπόν με βάση αυτά που βλέπω ότι αυτοί ήταν πράγματι οι λόγοι για τους οποίους οι νεοσυντηρητικοί μπήκαν στο Ιράκ. Δεν υπάρχει κανένα στοιχείο που να δείχνει ότι οι ΗΠΑ ωφελήθηκαν σχετικά με την εκμετάλευση των πετρελαϊκών κοιτασμάτων.
Κώστα αυτό που μου λες είναι περίπου σαν να λες πως πρέπει να είναι αλήθεια επειδή το έγραψε η Washington Post και το είπε το Fox News :P
Εν πάση περιπτώσει, την άποψή μου την έγραψα σε προηγούμενο σχόλιο. Σε γενικές γραμμές αυτή είναι πως η περιοχή είναι, λόγω του πετρελαίου, στρατηγικής σημασίας και γιαυτό οι ΗΠΑ επιθυμούν ελεγχόμενους ηγέτες που δεν θα κάνουν κόλπα τύπου Σαντάμ (ή Τσάβες). Τι αξία έχει ένα συμβόλαιο με μια οποιαδήποτε εταιρεία όταν στην άλλη πλευρά είναι ένας τύπος που δεν θα διστάσει να το αναστείλει και να εθνικοποιήσει τις εγκαταστάσεις άντλησης πετρελαίου; Εκεί βρίσκεται κατά τη γνώμη μου το ζήτημα και με αυτό το σκεπτικό σαφώς ωφελήθηκαν οι ΗΠΑ από την αλλαγή καθεστώτος. Δεν συνεχίζω τη συζήτηση γιατί είναι χιλιοειπωμένα αυτά τα πράγματα και εξάλλου δεν είναι το θέμα της ανάρτησης.
Την καλημέρα μου από τη συννεφιασμένη Κοπεγχάγη.
Κυριάκο,
δεν ισχύει αυτό που λες για Φοξ (φτου-φτου). Χιλιάδες έντυπα και κανάλια των Δημοκρατικών έχουν ασκήσει δρυμεία κριτική στους Ρεπουμπλικανούς για το ότι είναι, ας μου επιτραπεί η έκφραση, στρατόκαυλοι χωρίς ωστόσο να θεωρούν ότι η όλη φάση έγινε για τα πετρέλαια. Τώρα έτσι όπως θέτεις το θέμα δε μπορώ να αποκλείσω ότι ήταν και αυτός ένας λόγος, όπως και το γεγονός ότι ίσως ήθελαν να στριμώξουν το Ιραν μεταξύ δυο ελεγχόμενων χωρών. Επαναλλαμβάνω ότι οι πιθανοί λόγοι είναι πολλοί και αλλίμονο αν μπορεί κανείς να πει με βεβαιότητα ότι είναι ο Α ή ο Β. Αποκλείεται δηλαδή να είναι ένας συνδιασμός όλων των παραπάνω? Εμένα αυτό μου κάνει εντύπωση, η βεβαιότητα με την οποία ισχυρίζονται κάποιοι ότι όλη η φασαρία έγινε για τα πετρέλαια, λες και είναι μέσα στο κεφάλι του Μπους. Παρεπιπτόντως, δεν νομίζω ότι η επέμβαση τους ωφέλησε στο συγκεκριμένο θέμα. Του χεριού τους τον είχαν το Σαντάμ με το εμπάργκο και το Food for Oil. Ποιο σταθερή ήταν η παραγωγή πετρελαίου επί Σαντάμ παρά μετά την επέμβαση.
Κοπεγχάγη μένεις μόνιμα? Έχω ακούσει ότι είναι πολύ όμορφη πόλη και θα ήθελα πολύ κάποια στιγμή να την επισκευτώ.
Κώστα δε διαφωνώ, η σχέση των αμερικανών με τον Σαντάμ είναι παλιά και περίπλοκη.
Όχι μόνιμα, δουλεύω ως freelancer σύμβουλος και αυτόν τον καιρό βγήκα λίγο στη γύρα, μόλις τρεις μήνες είμαι εδώ. Είναι στ’ αλήθεια όμορφη η Κοπεγχάγη και πολύ φιλική.
Πολλές φορές έχει σημασία να συγκρίνουμε την πολιτική ηγεσία μιας χώρας με τις αμέσως προηγούμενες της ίδιας χώρας.
Για παράδειγμα,πόσο χειρότερα ή καλύτερα τα κατάφερε ο Τσάβες απο τους προκατόχους του;
Μάριε,
ΟΚ, τώρα κατάλαβα το ερώτημά σου. Η απάντησή μου είναι ότι και τα δύο είναι χρήσιμα. Αν μας διδάσκουν κάτι τα παραδείγματα της Ισλανδίας, της Φινλανδίας, της Ν. Κορέας, κ.ο.κ. (και νομίζω αυτό είναι ένα αισιόδοξο μήνυμα) είναι ότι με τις κατάλληλες προϋποθέσεις μια χώρα μπορεί να διαγράψει υψηλές καμπύλες οικονομικής ευημερίας ανεξάρτητα από το μέγεθος, το κλίμα, τους φυσικούς πόρους ή την τοποθεσία της. Αυτό σημαίνει ότι αντί να αποδεχτεί μοιρολατρικά μια χώρα ότι είναι καταδικασμένη στη φτώχια θα πρέπει να προσπαθήσει να ανακαλύψει ποιές είναι αυτές οι προϋποθέσεις ώστε να μπορέσει να προσεγγίσει τις άλλες χώρες. Υπό αυτήν την οπτική η σύγκριση της παραγωγικότητας μιας χώρας με αυτήν των άλλων χωρών και κυρίως των πλουσιότερων είναι χρήσιμη διότι δείχνει πόσο μακρία είναι μια χώρα από αυτό που ονομάζουμε τεχνολογικό σύνορο (technological frontier), πόσο μακριά δηλαδή είναι από αυτό που είναι δυνατό βάση των τεχνολογικών δυνατοτήτων που είναι διαθέσιμες.
Από την άλλη ακόμα και αν μια χώρα βρει αυτές τις προϋποθέσεις και τις εφαρμώσει δεν θα φτάσει αμέσως τις πλουσιότερες χώρες. Η διαδικασία πέρνει χρόνο. Άρα λοιπόν ο κάτοικος της Βενεζουέλας δεν θα πρέπει να κρίνει τον Τσάβεζ από το γεγονός ότι η Βενεζουέλα έχει πολύ χειρότερες οικονομικές επιδόσεις π.χ. από τις ΗΠΑ καθώς αυτό μπορεί να είναι αποτέλεσμα κακών πολιτικών δεκαετίες πριν τον Τσάβεζ. Θα πρέπει να τον κρίνει με βάση το άν το χάσμα που χωρίζει τη Βενεζουέλα με τις άλλες χώρες έκλεισε ή μεγάλωσε επί Τσάβεζ. Το ίδιο πιθανόν θα κοιτάξει και ο Ισλανδός. Άρα μετράνε και τα δυο.
Η απαντηση σου με καλυψε απολυτα.Ευχαριστω.
Συγκλονιστική επιστολή από τη Βραζιλία: Εδώ δεν πίνουμε καφέ, ούτε χορεύουμε σάμπα
Μέγεθος κειμένου
Διαδώστε αυτό το άρθρο
31
2
0
0
«Εδώ δεν πίνουμε καφέ, μόνο τον εξάγουμε. Και δε χορεύουμε σάμπα. Τα στερεότυπα τελείωσαν, όπως και η υπομονή» γράφει ο συντάκτης της επιστολής που δημοσιεύει το sombrero.gr.
Το πλήρες κείμενο
Μπέλο Οριζοντε, Δευτέρα 17.06.2013
Αγαπητέ φίλε,
ναι μιλάω σε εσένα που ακούς Βραζιλία και σκέφτεσαι παραλίες, τακουνάκια, ανάποδα ψαλίδια, υπερμεγέθεις κώλους και ατελείωτα πάρτι. Συγγνώμη που σου χαλάω το όνειρο, αλλά το πάρτι τελείωσε. Η μάλλον έχει τελειώσει εδώ και πολλά χρόνια αλλά δεν σου το είπανε. Εδώ εξάγουμε, αλλά δεν πίνουμε καφέ, δεν χορεύουμε σάμπα εκτός των ορίων του Ρίο ντε Ζανέιρο ή μάλλον χορεύουμε σπάνια έτσι κι αλλιώς. Μέχρι και στην μπάλα εξάγουμε πλέον αμυντικά χαφ και στόπερ. Τα στερεότυπα μας τελείωσαν όπως και η υπομονή.
Τελείωσε η υπομονή. Την τελευταία εβδομάδα πήραμε τους δρόμους. Οι διαμαρτυρίες ξεκίνησαν για την αύξηση 7 λεπτών του ευρώ στις συγκοινωνίες αλλά πλέον διαμαρτυρόμαστε για όλη τη σαπίλα πίσω από αυτό. Το πρόβλημα δεν είναι τα επτά λεπτά αλλά τα βασικά δικαιώματα. Η στρατονομία, κατάλοιπο της δικτατορίας, μοιράζει αφειδώς λαστιχένιες σφαίρες και ληγμένα δακρυγόνα. Αλλά είναι πλέον αργά. Ο κόσμος επιτέλους ξύπνησε και ζητά επίπεδο ζωής ανάλογο με την θέση της χώρας στο οικονομικό χάρτη. Βαρέθηκε να βλέπει τους λίγους να γεμίζουν τις τσέπες και να επανεκλέγονται εδώ και δεκαετίες. Βαρέθηκε ο φτωχός αλλά, επιτέλους βαρέθηκε και ο πλούσιος, και θα στο εξηγήσω.
Στην Βραζιλία ο βασικός μισθός είναι 234 ευρώ. Το εισιτήριο του λεωφορείου είναι 1 ευρώ και το ρημάδι έρχεται όποτε γουστάρει. Κάποιος που ζει στο Μπέλο Οριζόντε κερδίζοντας βασικό μισθό, μένει τουλάχιστον 15 χιλιόμετρα από την δουλειά του και θέλει δύο λεωφορεία και μιάμιση ώρα για να φτάσει εκεί όταν δεν έχει κίνηση. Και όταν μιλάμε για κίνηση, μιλάμε για χάος. Στο Σάο Πάουλο για παράδειγμα κάθε μέρα έχουμε ουρές 70 χιλιομέτρων στις ώρες αιχμής. Εκεί συναντιούνται ο φτωχός με τον πλούσιο. Ο φτωχός στο λεωφορείο και πλούσιος στην αμαξάρα του με τα φιμέ τζάμια.
Ο πλούσιος που θα γυρίσει στο σπίτι το οποίο πληρώνει κατά μέσο όρο 1500 ευρώ ενοίκιο και άλλα 400 για κοινόχρηστα. Πληρώνει ιδιωτική ασφάλιση υγείας γιατί το δημόσιο δεν δουλεύει, πληρώνει πανάκριβα σχολεία για τα παιδιά του γιατί στο δημόσιο είναι δύσκολο να μάθουν οτιδήποτε, πληρώνει τα διπλάσια για οποιοδήποτε προϊόν (αυτοκίνητο, ρούχα, υπολογιστής κλπ.) έρχεται απ’έξω γιατί ο φόρος εισαγωγής είναι 60% συν το κέρδος του εμπόρου. Πληρώνει με φόβο, γιατί δεν μπορεί να βγεί απο το «κάστρο» με τον ηλεκτρικό φράχτη όποτε θέλει. Γιατί δεν μπορεί να πάει μια βόλτα όπου και όποτε του γουστάρει. Γιατί φοβάται για την ζωή του καθημερινά. Και σου μιλάω πάντα για το Μπέλο Οριζόντε και τις άλλες μεγαλουπόλεις της χώρας. Αν πάρεις τον δρόμο και πας προς το βορρά ξέχνα τα όλα αυτά, εκεί είσαι πλέον σε στάνταρντς Αφρικής.
Κανείς σχεδόν δεν τα περνάει όσο ωραία φαντάζεσαι στην Βραζιλία. Ναι, έχουμε παραλίες και ήλιο αλλά ο αναλφαβητισμός είναι στο 10% και κάθε μέρα περίπου 13 εκατομμύρια άνθρωποι δεν έχουνε φαΐ στο τραπέζι τους.
Είμαστε η 6η οικονομική δύναμη στον κόσμο και την ίδια στιγμή πολύ χαμηλά στους δείκτες της παιδείας και της δημόσιας υγείας. Οσο αφορά την διαφθορά και την γραφειοκρατία πρέπει να είμαστε στο τοπ 3 εύκολα. Πολύ ψηλά είμαστε και στην εγκληματικότητα με τα νούμερα νεκρών σε Ρίο και Σάο Πάουλο να είναι μεγαλύτερα από εκείνα σε εμπόλεμες ζώνες (49 χιλιάδες μέσα στο 2010). Δυστυχώς το Μουντιάλ και η Ολυμπιάδα δεν θα αλλάξουν τίποτα από όλα αυτά.
Για μια ακόμα φορά μας δούλεψαν ψιλό γαζί. Μας υποσχέθηκαν πως θα αλλάξει η ζωή μας, επιτέλους, προς το καλύτερο. Πως θα έχουμε συγκοινωνίες και δρόμους πρώτου και όχι τρίτου κόσμου και πως θα αλλάξουμε, λέει, επίπεδο σε όλα. Πως όλο αυτό το «φαγοπότι» θα αξίζει τον κόπο. Αντίθετα, μέχρι τώρα όλη αυτή η ιστορία έχει στοιχίσει πάνω από 27 δις δολάρια, περισσότερα από όσο τα τελευταία τρία μουντιάλ μαζί. Εδώ στο Μπέλο Οριζόντε, το Μινεϊράο κόστισε 270 εκ. ενώ αρχικά είχε υπολογιστεί σε 146 εκ. Να σου πω ακόμα πως πήγα στο στάδιο «Ιντεπεντένσια», επίσης εδώ στο Μπέλο Οριζόντε, που κόστισε 45 εκ. ευρώ, παραδόθηκε με 2 χρόνια καθυστέρηση και λόγω κατασκευαστικού λάθους έχει πάνω από 6 χιλιάδες θέσεις που δεν βλέπουν το ένα τέρμα. Ανάλογες και χειρότερες είναι οι ιστορίες και στα υπόλοιπα γήπεδα.
Μιας και μιλάμε για μπάλα, να σου πω πως οι περισσότεροι Βραζιλιάνοι θα δουν το Μουντιάλ από την τηλεόραση. Το φτηνό εισιτήριο για το Κύπελλο Συνομοσπονδιών για τον αγώνα Ταϊτή – Νιγηρία κοστίζει κοντά στα 50 ευρώ. Φαντάσου λοιπόν τι θα πρέπει να πληρώσουμε στο Παγκόσμιο Κύπελλο και μην ξεχνάς, ο βασικός μισθός είναι στα 234 ευρώ.
http://www.newsit.gr/default.php?pname=Article&art_id=216517&catid=7