Η αναπτυξη της Κηφισσίας τα τελευταια 15-20 χρονια ειναι η βιτρινα της αθηναϊκης αναπτυξης. Η μεγεθυνση του ιδιωτικου τομεα, η στροφη στις υπηρεσιες, η αναπτυξη των τραπεζων και των τηλεπικοινωνιων, οι Ολυμπιακοι Αγωνες, ολα καθρεφτιζονται στα 3-4 χιλιομετρα της λεωφορου απο τον Φαρο μεχρι το Μαρουσι. Ειτε μας αρεσει ειτε οχι, αυτη η λωριδα γης με την συνηθως συντηρητικη, εσωστρεφη και καπως χοντροκομμενη αρχιτεκτονικη της, ειναι το καλυτερο συμβολο της νεας Αθηνας. Των Αθηναιων που φευγουν οσο πιο γρηγορα μπορουν προς προαστια που πριν 20 χρονια ηταν χωρια και εργαζονται σε καποια μεγαλη εταιρεια που πιθανοτατα πριν 20 χρονια δεν υπηρχε καν.
Δυστυχως στο ιδιο αυτο κομματι γης καθρεφτιζεται και η απιστευτη ελλειψη προνοητικοτητας του ελληνικου κρατους. Ολη η αναπτυξη της Βορειας Αθηνας εχει στηριχτει σε εναν δρομο 3 λωριδων με ισοπεδους κομβους! Η κυκλοφορια των αυτοκινητων γινεται καθε χρονο και δυσκολοτερη. Πριν 15 χρονια η κινηση περιοριζοταν στους Αμπελοκηπους, σημερα σε ωρες αιχμης η Κηφισσιας ειναι στα ορια της απο το Μαρουσι μεχρι την Αλεξανδρας. Μεχρι και πριν 5-6 χρονια οι παραδρομοι της ηταν ελευθεροι και με ανετο παρκαρισμα, σημερα η επελαση των καννιβαλων εχει ολοκληρωθει, σχεδον καθε εκατοστο της νησιδας μεταξυ λεωφορου και παραδρομου ειναι πιασμενο απο ΙΧ. Με τετοιους ρυθμους σε 2-3 χρονια η Κηφισσιας θα ειναι πηγμενη ολη μερα σε ολο το μηκος της.
Το κρατος ολα αυτα τα χρονια με το προβλημα να ειναι εμφανεστατο, εχει κανει ουσιαστικα μονο μια παρεμβαση (και μονο χαρη στους Ολυμπιακους), τις γεφυρες σε Μαρουσι και Φαρο. Μαλιστα αυτες οι γεφυρες δεν εγιναν καν ολοκληρωμενα (λειπει η γεφυρα στην Α.Βαρβαρα) με αποτελεσμα να μην βοηθανε ιδιαιτερα. Η επεκταση του μετρό που ειχε προγραμματιστει για τους Ολυμπιακους τελικα δεν εγινε με το σκεπτικο οτι δεν ηταν αναγκαια! Τα λεωφορεια ειναι γεματα οσο ποτε και η τροχαια απουσα οπως παντα.
Μια περιοχη που παραγει πολυ σημαντικο κομματι του αθηναϊκου ΑΕΠ και κατ’επεκταση του ελληνικου δεν εχει κριθει αξια δημοσιων επενδυσεων απο τους ταγούς της πολιτειας μας! Ετσι στην Κηφισσιας εξωτερικευεται εντυπωσιακα η κύρια κακοδαιμονια του ελληνικου μοντελου. Η περιοχη δεν υποφερει απο ελλειψη οικονομικης αναπτυξης ή ιδιωτικων επενδυσεων. Ισα ισα ειναι θυμα της ταχειας ιδιωτικης αναπτυξης και του τροπου που την αντιμετωπιζει το κρατος, ως μια ανεπιθυμητη ενοχληση που οι γραφειοκρατες θα προτιμουσαν να μην συμβαινει και τους βγαζει απο τον ληθαργο.
Αλλες πολεις δινουν γη και υδωρ για να προσελκυσουν επιχειρηματικη δραστηριοτητα, στην Αθηνα ακομα και η Μποϊνγκ να ηθελε να ερθει θα την διωχναμε. Οι ανταγωνιστικες πολεις της Αθηνας χτιζουν εντυπωσιακα επιχειρηματικα κεντρα απο το μηδεν (βλεπε Βαρκελωνη, Μαδριτη, Βιεννη, ακομα και Κωνσταντινουπολη). Η Αθηνα καταδικαζει το επιχειρηματικο της κεντρο στο χαος και την μιζερια.
Το τι πρεπει να γινει για να αλλαξει η κατασταση ειναι προφανες:
– Αμεση επεκταση του μετρό, με βαση την σχεδιαζομενη γραμμη 4 (που ακομα δεν εχει βρει χρηματοδοτηση, ενω προβλεπεται να εξυπηρετει 400.000 πολιτες την ημερα! Σε κανει να απορεις για τις χρηματοδοτικες προτεραιοτητες της κυβερνησης.). Γενναια επεκταση των γραμμων λεωφορειων μεχρι τοτε.
– Μαζικη και αυστηρη αστυνομευση. Τα πεζοδρομια ειναι για τους πεζους, το παρανομο παρκαρισμα οχι μονο εμποδιζει την κινηση υπαρχοντων ΙΧ και πεζων αλλα προκαλει και ακομα μεγαλυτερη κινηση ΙΧ (αν δεν μπορεις να περπατησεις προφανως παιρνεις ΙΧ). Τελος ειναι και εξαιρετικα αντιαισθητικο…
– Υποχρεωση των νεων κτιριων να εχουν επαρκεις χωρους σταθμευσης. Φορολογια στα παλαιοτερα κτιρια για δημιουργια δημοσιων χώρων σταθμευσης.
– Απελευθερωση των οριων υψους των κτιριων με ταυτοχρονη αυστηροποιηση των απαιτησεων για μεγαλους ελευθερους χωρους, φαρδια πεζοδρομια κτλ
– Προαιρετικα: Απαγχονισμο των αρχιτεκτονων που αντιγραφουν ο ενας τα γυαλινα κυβακια του αλλου. Λιγη φαντασια και καινοτομια επιτελους!
Αυτα τα μέτρα ειναι αυτονοητα θα ελεγα. Το οτι δεν γινονται εχει να κανει με διαφορα προβληματα αλλα βασικο εξ αυτων μου φαινεται ειναι η ελλειψη μητροπολιτικης διοικησης στην Αθηνα. Γιατι οι 4-5 απλες, αναγκαιες κινησεις ειναι αρμοδιοτητα τουλαχιστον 3 υπουργειων (ΥΠΕΧΩΔΕ, Δημοσιας Ταξης, Μεταφορων) και καμποσων υπηρεσιων. Μηπως ειναι καιρος να ενωθουν οι δημοι της Αττικης κατω απο εναν Υπερ-δημο και να αποκτησουν ολες αυτες τις αρμοδιοτητες?
Καλέ μου φίλε SG,
Επειδή γνωριζόμαστε έστω και διαδικτυακά, διαδικτυακά χρόνια, επέτρεψε μου να σου πω δυο-τρία πράγματα:
1. Όπως έχω γράψει και σε άρθρο μου σχετικά με το γιατί δεν χτίζονται ουρανοξύστες στην Αθήνα, η Λ. Κηφισίας δεν χτίστηκε όπως η Paseo de La Castillana στη Μαδρίτη ή η Buyukdere Avenue στην Κωνσταντινούπολη. Δεν αποτελεί αποτέλεσμα δημιουργικότητας αλλά αποτέλεσμα συμβιβασμών μεταξύ των περιοίκων, των επιχειρηματιών, των δημοτικών αρχών και των κρατικών αρχών όπως το Συμβούλιο της Επικρατείας. Μιλώντας για την Ελλάδα, αυτό που βλέπεις είναι ο κοινός παρονομαστής άπειρων καυγάδων μεταξύ αυτών των τεσσάρων μερών, οπότε είναι θαύμα που χτίστηκαν και αυτά που χτίστηκαν, έτσι όπως χτίστηκαν. Χτίστηκαν δηλαδή by default που λένε και στην επάρατη Αγγλοσαξωνία
2. Όσον αφορά την ανάγκη δημιουργίας ενός επιχειρηματικού κέντρου, αυτή είναι παραπάνω από εμφανής στην Αθήνα του 2008. Το θέμα έχει τεθεί και επίσημα πάνω στο τραπέζι, εφόσον υπάρχουν καταγεγραμμένες οι προθέσεις Σουφλιά και της κυβέρνησης για ένα μικρό επιχειρηματικό πάρκο στο Ελληνικό με ψηλά κτίρια αν και, εγώ βλέπω ότι γίνει να γίνει κατά Κηφισσό/ Ελαιώνα μεριά. Το πρόβλημα όμως είναι καθαρά ιδεοληπτικό εφόσον όταν έχεις να κάνεις με αρχηγούς κομμάτων που εκφράζονται με αυτή τη συλλογιστική, και έχουν τέτοιες απόψεις δεν υπάρχουν και πολλά περιθώρια να συνδέσεις τέτοια αβυσσαλέα κενά απόψεων αλλά και αδιαλλαξίας.
Εδώ έχουμε να κάνουμε με ένα ανακάτεμα μίσους κατά της ιδιωτικής πρωτοβουλίας και των ψηλών ή μεγαλοπρεπών κτιρίων που την εκφράζουν. Μπλέκεται και εκλογικεύεται η προσωπική μιζέρια (να ψοφήσει η γελάδα του γείτονα θεέ μου, δε θέλω τίποτα άλλο) με δανεικά από αριστερών αποχρώσεων ιδεολογίες και φυσικά, αν τα διαβάσεις τους συνδέσμους θα δεις 2 σελίδες καταγγελίες και καμιά πρόταση εκτός από κάποια επίκληση δίκην βουντού στην “αριστερά”.
Εδώ φοβάται το επίσημο κράτος να πει καλά καλά “εδώ σκοπεύουμε να γίνει επιχειρηματικό κέντρο” (το οποίο φυσικά και δεν θέλει δημιουργικούς ανθρώπους στα πόδια του για να μην το “τρέχουν”) φαντάσου πόση είναι η ιδεολογική τρομοκρατία.
3. Όσον αφορά τα ψηλά κτίρια στην Κηφισίας (αλλά και την περαιτέρω ανάπτυξη της) έχω να σου πω ότι ακριβώς επειδή τα μεγάλα κτίρια έχουν και μεγάλες επιφάνειες, έχουν τη δυνατότητα να έχουν και τεράστια πάρκινγκ. Όπως επίσης ότι αν και η Κηφισίας είναι επιβαρυμένη, μερικά ψηλά κτίρια με άπειρες θέσεις πάρκινγκ τα “σηκώνει” ας πούμε γύρω στα 30-40 πατώματα (τζιιιιιζζζζζ, τρία εγκεφαλικά ο ανυποψίαστος αναγνώστης) σε κανα-δυο άχτιστα σημεία. Έλα όμως πο9υ υπάρχει ο Γενικός Οικοδομικός κανονισμος των 27μ ανώτατου ύψους ο οπόιος σε αυτό το σημείο ισχύει απαράβατος (ναι!!! στην Ελλάδα!!!) από το 1985 οπότε κυριαρχούσε το μπαλκόνι αντί για την ψύχραιμη αναλυτική σκέψη; Έλα που θα ξεσηκωθούν οι αρνητιστές να φωνάζουν “ενάντια” σε οτιδήποτε και να ξελαρρυγγίζονται για “πράσινο” το οποίο όμως το θυμούνται ΜΟΝΟ οταν είναι να χτίσει κάποιος ένα επιχειρηματικό κέντρο; (και άσε το περιβαλλοντικό πάρκο του Τρίτση να ξεραθεί, εμάς μας νοιάζει σου λέει να μη βγάλει και άλλα λεφτά η MARFIN).
Δυστυχώς, η Κηφισίας είναι στο όριο για να “κλείσει”. Υπήρχε ευκαιρία μετά το 1980 αλλά βλέπεις έπεσε ο περονόσπορος του λαϊκισμού. Τώρα, τα οικόπεδα πίσω από τη λεωφόρο παραδίδονται για τριώροφες neoploutise μεζονέτες με αποτέλεσμα να επέρχεται κορεσμός χωρίς τουλάχιστον να βλέπουμε κάποια από τα μεγαλεία άλλων Ευρωπαϊκών πόλεων.
Ας μην γίνει το ίδιο με τον Ελαιώνα και κάποια άλλα σημεία που μπορούν να χωρέσουν ΚΑΙ πράσινο ΚΑΙ νέας αντίληψης αναπτύξεις. Η μάχη δε χάθηκε αλλά η υστέρηση είναι τρομερή…
γρηγορη στις δημοκρατικες χωρες καθε μεγαλο σχεδιο ειναι προϊον συμβιβασμου. Το προβλημα στην Ελλαδα νομιζω ειναι οτι δεν ειναι καν προϊον συμβιβασμου αλλα απλα το αθροισμα πολλων αντιθεντα δρωντων δυναμεων, χωρις καμμια συνεννοηση και συμβιβασμο. Με λιγα λογια ο καθενας κανει οτι του κατεβει και που και που το κεντρικο κρατος αντιδρα σπασμωδικα, ας πουμε απαγορευοντας τα ψηλα κτιρια ή χτιζοντας μια γεφυρα.
οσον αφορα το 2 δεν ειναι νομιζω εντελως αδικο να γκρινιαζουν οι πολιτες με την αναπτυξη της Κηφισσιας ή αλλου μερους που επιλεγεται σαν επιχειρηματικο κεντρο, οταν αυτη η αναπτυξη γινεται τοσο αναρχα. Η γκρινια των πολιτων ειναι ευθεως αποτελεσμα της πληρους ανεπαρκειας της πολιτειας! Ας πουμε κοντα στο σπιτι των γονιων μου εγιναν τα κεντρικα της Vodafone. Ενω γενικα χαιρομαι να βλεπω τετοια αναπτυξη, αυτα τα κτιρια εκτος του οτι ειναι πολυ μετριας αισθητικης δεν ειχαν καμμια προβλεψη για την σταθμευση των υπαλληλων! Μια περιοχη που ειχε παντα πλεονασμα θεσεων ξαφνικα επηξε. Και η τροχαια φαινεται να μην πηρε ειδηση, δεν εχω δει ρε παιδι μου να κοβουν μια κληση για δειγμα. Ουτε βεβαια ο ΟΑΣΑ πηρε ειδηση, δεν νομιζω να αυξηθηκαν καθολου τα δρομολογια λεωφορειων.
Η ιδιωτικη αναπτυξη ειναι απαραιτητη για την χωρα. Αλλα οσο το κρατος δεν την στηριζει με υποδομες, η αναπτυξη θα εχει παντα ωφελημενους και χαμενους και οι χαμενοι θα φωναζουν…
Ως προς το 3 συμφωνω οπως ξερεις. Αλλα τονιζω οτι το σχεδιο θα πετυχει αν και μονο αν εχουμε σοβαρη τοπικη αυτοδιοικηση με ευρειες αρμοδιοτητες. Αλλιως, αν χτιστουν ουραοξυστες και δεν αλλαξουν οι θεσμοι, το χαος της Κηφισσίας μαλλον θα χειροτερεψει…
Να και μια ενδιαφερουσα δημοσκοπηση στην Καθημερινη:
65% των Αθηναιων θελουν να αφησουν την Αθηνα
Μα ειναι τοσο φανερα πια τα προβληματα αυτης της πολης…
Μια παρατήρηση: Το πιθανότερο σχετικά με την πρόβλεψη στάθμευσης των αυτοκινήτων των υπαλλήλων είναι ότι ενδέχεται απλά να μην υπάρχει, και το γιατι μπορεί να σηκώνει πολύ συζήτηση. Θυμάμαι όμως, για να τα λέμε όλα, και μια εξομολόγηση-πάράπονο του Βωβού σχετικά με το ότι αν και στο Atrina είχε προβλευθεί ικανός αριθμός θέσεων στάθμευσης, πολλοί από τους υπαλλήλους και εργαζόμενα στελέχη το σνομπάριζαν με αποτέλεσμα να συνεχίζεται η παράνοια στα στενά δρομάκια του Παραδείσου Αμαρουσίου.
Αυτά βέβαια με πάσα επιφύλαξη.
Κατά τα άλλα σχεδόν συμφωνούμε 100%, άντε 99% για να έχουμε κάτι να λέμε.