Η γονική μέριμνα ως ατομικό δικαίωμα Ι

Ερωτάται:

Μπορεί το κράτος να αποφασίση αύριο μεθαύριο ότι οι γονείς, όλοι οι γονείς γενικώς, δεν κάνουν καλά την δουλειά τους και ότι το συμφέρον των τέκνων επιβάλλει να τα μαζέψουμε σε ένα στρατόπεδο ανατροφής τέκνων, ένα Τεκνοτροφείο ας πούμε;

Πράγμα το οποίο θα με διευκόλυνε εξαιρετικά, οφείλω να σημειώσω, αρκεί να είχε συχνά επισκεπτήρια!

[Προσοχή: κάτι παρόμοιο το κράτος μπορεί να το κάνη και όντως το κάνει και σήμερα, αλλά όχι ασφαλώς γενικά, αλλά “αν ο πατέρας ή η μητέρα παραβαίνουν τα καθήκοντα που τους επιβάλλει το λειτούργημά τους για την επιμέλεια του προσώπου του τέκνου ή τη διοίκηση της περιουσίας του ή αν ασκούν το λειτούργημα αυτό καταχρηστικά ή δεν είναι σε θέση να ανταποκριθούν σ’ αυτό” (άρ. 1532 ΑΚ)].

Στο τεκνοτροφείο έχει ειδικά εκπαιδευμένους Τεκνοφύλακες, τι ψυχολογίες, τι παιδαγωγικές, τι της Παναγιάς τα μάτια, τα πάντα όλα. Τα υλικά μέσα είναι άφθονα, το αποτέλεσμα εγγυημένο. Να φανταστήτε υπάρχει μέχρι και ειδικότητα Αγαπητή, αποφοίτου ΑΤΕΙ: ο Αγαπητής είναι ο εντεταλμένος υπάλληλος να αγαπά τα παιδάκια, 24/7/365.

Δείγμα αγαπήτριας.
Δείγμα αγαπήτριας.

Οι φυσικοί γονείς δεν πιάνουν χαρτωσιά! Το κράτος, ασκώντας την υποχρέωσή του προς προστασία της ανηλικότητας κατ’ άρ. 21 Σ, όχι απλώς δικαιούται να ανακαλέση την παραχώρηση, το χατιράκι βρε που είχε κάνει στους γονείς, αλλά υποχρεούται να δώση στα παιδάκια το καλύτερο δυνατόν που προσφέρει η σύγχρονη τεχνολογία, προς το συμφέρον των τέκνων πάντοτε. Αφού δεν υπάρχει κανένα αντίθετο δικαίωμα, ώστε να το περιορίση!

Read moreΗ γονική μέριμνα ως ατομικό δικαίωμα Ι