Μια φορά κι έναν καιρό ήταν το Όμορφο Ψαράκι. Το Όμορφο Ψαρακι ζούσε με τον μπαμπά του και την μαμά του στην θάλασσα και έπαιζε με τους φίλους του τα άλλα ψαράκια ανάμεσα στις πέτρες, με τους αχινούς και τους αστερίες. Πιο πολύ παίζανε κρυφτό μέσα στα φύκια.
Ώσπου μια μέρα, το Όμορφο Ψαράκι, εκεί που κολυμπούσε, είδε από πάνω του τον Παράξενο Άνθρωπο. Πρώτη φορά έβλεπε τέτοιο πράγμα το Όμορφο Ψαράκι! Γιατί ο Παράξενος Άνθρωπος φορούσε μάσκα και κρατούσε απόχη. Αλήθεια, τι παράξενος! Πιο πολύ έμοιαζε με κλόουν, σκέφτηκε το Όμορφο Ψαράκι.
Ο Παράξενος Άνθρωπος όμως δεν το έβαλε κάτω. Παρακολουθούσε το Όμορφο Ψαράκι από πολύ κοντά και όλο έπαιζε την απόχη του. Ώσπου κάποια στιγμή, κατέβασε την απόχη του σιγά σιγά σιγά σιγά πάνω στο Όμορφο Ψαράκι και, χραπ, το έκλεισε μέσα της!
Το Όμορφο Ψαράκι τρόμαξε πάρα πολύ! Πρώτη φορά του συνέβαινε αυτό και φοβήθηκε ότι ο Παράξενος Άνθρωπος ήθελε να το τηγανίση ή να το φάη στον φούρνο με πατάτες. Δεν θα ξαναέβλεπε την μαμά του και τον μπαμπά του ούτε θα ξαναέπαιζε κρυφτό μέσα στα φύκια με τα άλλα ψαράκια!
