Σχολίαζα μεταξύ άλλων λίγες ημέρες πριν τα του προκομμένου μας κατά Σκανδαλίδη και Παυλόπουλο εκλογικού νόμου. Του νόμου της υπερενισχυμένης αναλογικής, που τάχα θα διασφάλιζε κυβερνητική σταθερότητα. Την είδαμε την προκοπή του.
Είπαμε λοιπόν τότε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θα δικαιούτο το περιβόητο βραβείο των 50 εδρών, γιατί δεν είναι κόμμα ενιαίο, αλλά συνασπισμός κομμάτων, των περιώνυμων συνιστωσών.
Από τότε κύλησε πολύ νερό στο αυλάκι της πολιτικής και εκλογικής σκοπιμότητας. Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι πλέον ένα ολοκαίνουργιο ενιαίο κόμμα, που διατελεί ασυγχύτως, ατρέπτως, αδιαιρέτως, αχωρίστως ηνωμένος ενώπιον Αρείου Πάγου και εκλογικού σώματος.
Προβλήθηκε η προσπάθεια να δικαιολογηθή η προφανής και πρωτοφανής ιδεολογική κυβίστηση των τέως πρωταθλητών της απλής αναλογικής με το επιχείρημα ότι το βραβείο των 50 εδρών απονέμεται οπωσδήποτε από τον εκλογικό νόμο. Αν όχι δηλαδή στο πρώτο κόμμα, τότε στο δεύτερο.
Διαφωνώ με την ερμηνεία αυτή.