Με αφορμή το προηγούμενο ποστ μου, ο Αλέξιος Παπασταύρου, δικηγόρος ειδικός στα εργασιακά, μού έστειλε μια πολύ ενδιαφέρουσα επιστολή. Με την άδεια του, την δημοσιεύω.
Δύο σχόλια αναφορικά με το επιβληθέν πρόστιμο:
(1) Πίσω από όλη αυτή την ιστορία κρύβεται η Ομοσπονδία Τραπεζοϋπαλληλικών Οργανώσεων Ελλάδος (ΟΤΟΕ), αλλά και η Υπουργός Εργασίας. Ειδικότερα:
a. Λόγω της αποδιοργάνωσης της υποχρεωτικής διαιτησίας, η ΟΤΟΕ χρειάζεται συνομιλητή με τον οποίο να συμφωνήσει κλαδική συλλογική σύμβαση εργασίας (σσε). Διαφορετικά δεν έχει τρόπο να επιτύχει συλλογική ρύθμιση του κλάδου, με αποτέλεσμα να μη δικαιολογεί την ίδια της την ύπαρξη. Επειδή οι τράπεζες δεν έχουν εργοδοτική συνδικαλιστική οργάνωση με την οποία θα μπορούσε να συμφωνήσει η ΟΤΟΕ (η Ένωση Ελληνικών Τραπεζών, κατά νόμο, δεν είναι τέτοια), η ΟΤΟΕ κατόρθωσε και πέρασε μια νομοθετική ρύθμιση το α΄ εξάμηνο του 2010, σύμφωνα με την οποία αν συνομιλήσουν με την ΟΤΟΕ οι 5 μεγαλύτερες τράπεζες (Εθνική, Alpha, Εμπορική, Eurobank, Πειραιώς), τότε η σσε που θα καταρτιστεί με αυτές ισχύει ως κλαδική και δεσμεύει όλον τον τραπεζικό κλάδο. Όμως, η Eurobank αρνείται να συμφωνήσει με την ΟΤΟΕ, εκτός κι αν συμφωνηθούν μειώσεις αποδοχών. Κι η διαπραγμάτευση συνεχίζεται …
b. Η Eurobank είναι «κόκκινο πανί» για την ΟΤΟΕ από παλιά. Κατά τους συνδικαλιστές, η Eurobank έχει φτιάξει «κίτρινο» (= ελεγχόμενο από τον εργοδότη) σωματείο, χάρη στο οποίο τροποποίησε τους εσωτερικούς της κανονισμούς επί το δυσμενέστερο για τους μισθωτούς της. Καταλαβαίνεις τι σημαίνει αυτό για το «βαθύ ΠΑΣΟΚ» που ελέγχει την ΟΤΟΕ …