Νόμος και εφαρμογή: ένα δίλημμα

Διάβασα την είδηση για το πρόστιμο ύψους 1,5 εκατ. ευρώ που επιβληθηκε στη Eurobank, επειδή η Επιθεώρηση Εργασίας βρήκε σε μια μονάδα της Τράπεζας 150 εργαζόμενους να εργάζονται αδήλωτες ή παράνομες υπερωρίες (“Η έφοδος έγινε στις 19:00 και όπως διαπιστώθηκε, 150 υπάλληλοι που θα έπρεπε να έχουν αποχωρήσει από την εργασία τους το αργότερο έως τις 18:15, εργάζονταν κανονικά.”). Θετικό αυτό που έγινε ή όχι;

Θετικό, κατ αρχάς, γιατί υπάρχει νομοθεσία και πρέπει να εφαρμόζεται. Αλλά: η νομοθεσία για τη διευθέτηση του χρόνου εργασίας (ωράριο, υπερωρίες κτλ) είναι η κλασική περίπτωση ελληνικών νόμων που ψηφίστηκαν για να μην εφαρμόζονται. Είναι πολύ αυστηροί στα χαρτιά, αλλά αν ποτέ εφαρμοστούν κανονικά, το σύστημα θα καταρρεύσει. Δεκάδες χιλιάδες επιχειρήσεις, ιδίως μικρομεσαίες, τους παραβαίνουν, είτε γιατί δεν θα άντεχαν το κόστος της συμμόρφωσης, είτε γιατί οι διαδικασίες που προβλέπονται για να είσαι σύννομος είναι τελείως ανεφάρμοστες.

Read moreΝόμος και εφαρμογή: ένα δίλημμα

Μικρά δικηγορικά ΙΙΙ

Πέρασαν κιόλας τρία χρόνια από τις προηγούμενες δικηγορικές εκλογές και φαίνεται ότι οι τοτινές μου ευχές εισακούονται, κατά το μεγαλύτερο μέρος τους τουλάχιστον.

Τέσσερα είναι τα θέματα που απασχολούν βασικά τον δικηγορικό κόσμο υπό την κοινή ονομασία της απελευθέρωσης του επαγγέλματος:

α. Οι κατώτατες αμοιβές.
β. Οι γεωγραφικοί περιορισμοί.
γ. Η απαγόρευση της διαφήμισης.
δ. Οι υποχρεωτικές παραστάσεις σε κάποιες πράξεις.

Η γνώμη μου επ’ αυτών και επί των προβαλλομένων αντιρρήσεων έχει ως εξής:

Read moreΜικρά δικηγορικά ΙΙΙ