Ο πρωην αντιπροεδρος των ΗΠΑ Αλ Γκορ πηρε το Βραβειο Νομπελ Eιρηνης για το 2007. Υπηρξαν πολλες αντιδρασεις απο ολες τι πλευρες, Ευρωπαιους και Αμερικανους, αριστερους, δεξιους, φιλελευθερους, κομμουνιστες, μεχρι και γνωστους οικονομολογους*. Ας σκεφτουμε ομως λιγο ποιο ειναι το νοημα ενος βραβειου Νομπελ. Επιβραβευεται η προσπαθεια? Οχι βεβαια, αλλιως θα βραβευοντουσαν οι ανωνυμοι κακομοιρηδες που δουλευουν 23 ωρες την ημερα αλλα και παλι δεν τα καταφερνουν. Ισως ομως το Νομπελ ειρηνης παει στους πιο βασανισμενους ανθρωπους, που θυσιαζουν τις ζωες τους για την ειρηνη. Παλι οχι βεβαια, αλλιως θα επρεπε να το κερδιζουν μονο νεκροι (τι μεγαλυτερη θυσια απο την ιδια την ζωη σου)!
/220B50D7B9B8413FC12572E4004499DA/$FILE/al%20Gore.JPG)
Ενα βραβειο Νομπελ παει για το αποτελεσμα μιας προσπαθειας, το Νομπελ Ειρηνης παει λοιπον σε οποιον καταφερε να φερει τους λαους της Υφηλιου πιο κοντα και να κανει την ζωη τους πιο ομορφη και ειρηνικη.
Ο Αλ Γκορ εχει αφιερωσει την ζωη του μετα την πολιτικη σε εναν σκοπο, την αναδειξη της σημασιας των περιβαλλοντικων προβληματων του πλανητη. Δεν με νοιαζει ποιος ειναι ο σκοπος του και τα κινητρα του (το βιβλιο του ειναι εκνευριστικα αυτοβιογραφιακο, αφιερωνοντας τις μισες σελιδες στον Γκορ και οικογενεια), η αληθεια ειναι οτι εχει κινητοποιησει εναν τεραστιο μηχανισμο υπερ της προσπαθειας, με βιβλια και ταινιες, με συναυλιες κτλ Δεν νομιζω οτι υπαρχει σημερα αλλο ατομο παρομοιας προβολης και εξουσιας που να δουλευει τοσο συστηματικα για εναν παγκοσμιο στοχο, εκτος ισως απο τον Μπιλ Γκεητς (ο οποιος απλα ριχνει τεραστια ποσα στο φιλανθρωπικο ιδρυμα του, αλλα δεν κανει και πολυ προσωπικο εργο). Ολοι πρεπει να παραδεχτουν οτι το λιγοτερο που εχει καταφερει ο Γκορ ειναι πολλη φασαρια και κακο. Η ερωτηση ειναι, θα ειναι πολυ κακο για το τιποτα? Μηπως η επιτροπη του Νομπελ που στα οικονομικα ας πουμε αργει περιπου 40 χρονια για να απονειμει βραβειο, εδω βιαστηκε υπερβολικα για να το δωσει σε ενα φαινομενο μαρκετινγκ και οχι ουσιας?