Τα πανεπιστημια μας εχουν καταντησει οασεις βιας. Χειροτερα δεν γινεται…
Με αφορμη διαφορα γεγονοτα επανερχεται στο προσκηνιο το θεμα του ακαδημαϊκου ασυλου. Καταρχας πρεπει να πει κανεις οτι το ασυλο εχει ενα νοημα που ειναι παντα επικαιρο. Ενας ερευνητης να μπορει να αναζητει και να δουλευει χωρις να φοβαται για την ερευνα του, την ελευθερια του ή την σωματικη του ακεραιοτητα. Οι κοινωνιες μας αποφασισαν αρκετα νωρις οτι οι ακαδημαϊκοι μας πρεπει να ειναι ελευθεροι απο οποιαδηποτε επεμβαση της ασυνομιας ή πολιτων που δεν συμφωνουν με το θεμα της ερευνας*. Αυτο φυσικα βγαινει απο την πικρη εμπειρια μας οποτεδηποτε καποιοι προσπαθησαν να λογοκρινουν την ερευνα, με διασημοτερο παραδειγμα τον Γαλιλαιο (Κιομως γυριζει!) αλλα και πολλα λιγοτερο γνωστα παραδειγματα.
Στην Ελλαδα της μεταπολιτευσης ομως, απο ενα ιστορικο ατυχημα, το ασυλο παρερμηνευθηκε ως ελευθερια των φοιτητων να κλεινονται μεσα στα πανεπιστημια και να κανουν ο,τι θελουν. Πηγη αυτης της απεριοριστης ανοχης στην αυθαιρεσια των φοιτητων -γιατι περι αυτου προκειται- ηταν φυσικα τα γεγονοτα στο Πολυτεχνειο και αλλες Σχολες το 1973. Με την πτωση της δικτατοριας υπηρχε αυξημενη ευαισθησια και καμμια κυβερνηση δεν ηθελε να φανει οτι υιοθετει “δικτατορικες” τακτικες. Η ταξη και ασφαλεια στα πανεπιστημια επεσε θυμα της συσχετισης της με την χουντα, οπως και τοσες αλλες απολυτα συμβατες με την δημοκρατια τακτικες, βλεπε χτισιμο ψηλων κτιριων κτλ (αναρωτιεμαι αν ο Παπαδοπουλος ετρωγε κρουασαν καθε μερα, θα μας ειχαν απαγορευσει μετα τα κρουασαν?).
Read moreΑσυλο στα ΑΕΙ – Ακαδημαϊκη ελευθερια εναντιον αμυαλων τραμπουκων