Νομικα, οικονομικα, φιλοσοφια, επιστημες
Διαβασα προσφατα οτι η ΕΥΔΑΠ εχει πολυ σημαντικα κερδη. Λογικο αλλωστε καθως οι τιμες του νερου ειναι αρκετα πανω απο το απλο κοστος μεταφορας και καθαρισμου του νερου (και καλα κανουν*, γιατι αλλιως εχουμε φρικτη σπαταλη).
Αφου εχει ομως τετοια κερδη η ΕΥΔΑΠ γιατι δεν φροντιζει να μην ξεσκιζει τους δρομους της Αθηνας? Τα μισα σαμαρακια στους δρομους της Αθηνας, αν προσεξετε, ειναι λογω των συνδεσεων ΕΥΔΑΠ προς νεες οικοδομες!
Η Ελλαδα πρεπει να ειναι απο τις χωρες που οι πολιτες γκρινιαζουν περισσοτερο για το περιβαλλον και την κατασταση του. Απο την αλλη παλι πρεπει να ειναι η χωρα της ΕΕ που οι πολιτες κανουν τα λιγοτερα για να το προστατευσουν! Θελουμε μειωση των ρυπων, αλλα κανεις δεν δεχεται αυξηση στην τιμη της βενζινης (την φτηνοτερη στην ΕΕ15). Οδηγουμε ΙΧ με μανια ακομα και για διαδρομες 500 μετρων, δεν ανακυκλωνουμε, δεν προσεχουμε την ενεργειακη σπαταλη, δεν χτιζουμε κτιρια σε αρμονια με το περιβαλλον (καιμε τα δαση μας, μπαζωνουμε τα ποταμια μας, πνιγουμε τις παραλιες μας στην βρωμα)… Αυτην την αναντιστοιχια λογων και εργων δειχνει πια και ξεκαθαρα ερευνα που δημοσιευτηκε στην Καθημερινη.
Μια σημειωση περι του ελληνικου εισοδηματος – γιναμε επιτελους Ευρωπη?
Περιηγουμενος τις σελιδες του ΟΟΣΑ προσεξα οτι δεχτηκαν την αναθεωρηση του ελληνικου ΑΕΠ. Μια αρκετα περιεργη ειδηση ειναι οτι σε μοναδες αγοραστικης δυναμης το ελληνικο ΑΕΠ κατα κεφαλην ειναι πια με 29.578 δολλαρια πολυ υψηλοτερο της Πορτογαλιας (19.889), υψηλοτερο Ισπανιας και Ιταλιας και ελαχιστα πιο χαμηλα απο Γαλλια (30.266) και Γερμανια (30.777)! Δηλαση, σε περιπτωση που δεν το ξερατε, ανηκετε στους πλουσιοτερους λαους στον κοσμο.
Ειναι δυνατον, πιστευει κανεις οτι το μεσο εισοδημα ενος Ελληνα ειναι το ιδιο με ενος Γαλλου? Για καποιον που επισκεπτεται τις δυο χωρες αυτο νομιζω φαινεται πολυ απιθανο, οποτε παραθετω καποιες πιθανες εξηγησεις:
α) η αναθεωρηση του ελληνικου ΑΕΠ εγινε λανθασμενα
Αυτη η εξηγηση δεν με ικανοποιει γιατι η αναθεωρηση εγινε αποδεκτη απο ολους τους διεθνεις οργανισμους. Παρολο που ειναι σιγουρο οτι δεν θα κατσουν να εξετασουν εξαντλητικα την μεθοδο, επι της αρχης φαινεται οτι εγινε σωστα. Επισης οι δραστηριοτητες της παραοικονομιας που προστεθηκαν στο επισημο ΑΕΠ μας ειναι συμφωνα με την στατιστικη υπηρεσια λιγοτερο απο 1% του ΑΕΠ, αρα δεν ειναι απλα οτι μετραμε αυτα που δεν μετρουν οι αλλοι.
Αναφορικά σε αυτό το ποστ στο Reality Tape, θέλω να επιστήσω την προσοχή στην πολύ ενδιαφέρουσα πρωτοβουλία HTCI (ένα σημείο που ίσως “χάνεται” στην ανακοίνωση). Αντιγράφω από το site της HTCI:
Η Ελληνική Πρωτοβουλία Τεχνολογικών Συνεργατικών Σχηματισμών (HTCI) είναι μια υποστηριζόμενη δραστηριότητα υπό την αιγίδα του Ελληνικού Υπουργείου Ανάπτυξης, η οποία έχει σαν στόχο τη δημιουργία και ανάπτυξη ανταγωνιστικών τεχνολογικών συνεργατικών σχηματισμών σε εξαγωγικά προσανατολισμένους τομείς της βιομηχανίας με υψηλές γνωσιακές απαιτήσεις.
Οι επιλεγμένοι συνεργατικοί σχηματισμοί αποτελούνται κατά κύριο λόγο από ΜΜΕ [μικρομεσαίες επιχειρήσεις] και έχουν ιδρυθεί σε τομείς όπου η Ελλάδα έχει τη δυνατότητα να επιτύχει στο προσεχές μέλλον ένα διεθνές ανταγωνιστικό πλεονέκτημα, ενώ τα αντίστοιχα μέλη των συνεργατικών σχηματισμών μπορούν να αυξήσουν τα μερίδιά τους στην αγορά και, μακροπρόθεσμα, να γίνουν διεθνείς πρωταγωνιστές στους αντίστοιχους τομείς της βιομηχανίας.
Το παράθυρο των ευκαιριών για τους ανταγωνιστικούς συνεργατικούς σχηματισμούς επιχειρήσεων τεχνολογίας στην Ελλάδα είναι πλέον ανοικτό και παρουσιάζει μια σημαντική δυνατότητα ενίσχυσης της ανταγωνιστικότητας και δημιουργίας ευκαιριών ανάπτυξης στην τοπική και διεθνή αγορά.
Το HTCI υποστηρίζει την Ελλάδα στους εξαγωγικά προσανατολισμένους βιομηχανικούς τομείς με υψηλές γνωσιακές απαιτήσεις.
Διαβάστε περισσότερα εδώ και εδώ. Και το ερώτημα που αναπόφευκτα δημιουργείται… πότε θα δούμε συνεργατικούς σχηματισμούς και στους τομείς: ‘Τεχνολογίες Πολιτισμού & Γλωσσών’, ‘Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας’ και ‘Βιοτεχνολογική & Φαρμακευτική Έρευνα’; Πέρα δηλαδή από τον τομέα των ημιαγωγών & των ενσωματωμένων συστημάτων…
Η ανακοίνωση του event στο Στάνφορντ ακολουθεί:
Turning your dream into a business
Join us next Wednesday evening at Stanford for a panel discussion by accomplished entrepreneurs, investors and academics on how you can turn your ideas into a successful business. Focusing primarily on the early stages of a new venture, the panel will shed light on key issues such as when and how to pursue funding; how to build a winning team; and what are the pitfalls to avoid.
Read moreΕπιχειρηματικότητα στο Στάνφορντ και η πρωτοβουλία HTCI
…σχόλιο στο «Ελληνική επιχειρηματικότητα: Χθες, σήμερα, αύριο…» του Βασίλη Θεοχαράκη
Το σχετικά (πλέον) πρόσφατο άρθρο του κ. Θεοχαράκη στην Καθημερινή αποτελεί κατά την γνώμη μου διαφωτιστικό για τον προσδιορισμό του προβλήματος του ελλείμματος επιχειρηματικότητας στην Ελλάδα.
Πόσοι από τους νέους μας τολμούν να δημιουργήσουν τη δική τους επιχείρηση και να αφοσιωθούν σε αυτή; Κι αν επιχειρήσουν, έχουν ως στόχο τους την παγκόσμια αγορά; Φοβάμαι πως όχι. Η πρώτη μας σκέψη είναι η επιλογή “ασφαλών” λύσεων που συχνά ενισχύονται ή και ακόμη επιβάλλονται από το οικογενειακό μας περιβάλλον. Πιο συγκεκριμένα, αν εγκαταλείψουμε το όνειρο για μία από τις περιορισμένες θέσεις του Δημοσίου, αναζητούμε απεγνωσμένα μία καθώς πρέπει δουλειά σε ένα μεγάλο οργανισμό όπως κάποια τράπεζα ή πολυεθνική.
Πέρα βέβαια από την γενική κουλτούρα ασφαλών επιλογών (δημόσιο, υπάλληλος, κτλ.), το πρόβλημα μεγενθύνεται από τις δυσκολίες που επέρχονται από την γραφειοκρατεία του ελληνικού κράτους, τις αντιλήψεις του πληθυσμού της χώρας περί της αγοράς (μικρή/εγχώρια και όχι παγκόσμια αγορά) καθώς επίσης, σε λίγο διαφορετικό επίπεδο, τις αποτυχίες των χρηματοοικονομικών αγορών, τις εξωτερικότητες στην παραγωγή της γνώσης και άλλες παραμέτρους οι οποίες σε ένα σύστημα αγοράς οδηγούν σε χαμηλά – μη κοινωνικά βέλτιστα – επίπεδα έρευνας και ανάπτυξης (Ε&Α). Ο συνδυασμός αυτών των παραγόντων δυστυχώς επιβάλλει μια δυναμική που περιορίζει δημιουργικές επιχειρηματικές ιδέες νέων ανθρώπων. Ο βαθμός δυσκολίας αντιμετώπισης αυτών των εμποδίων βέβαια διαφέρει. Η κουλτούρα είναι κάτι που μεταβάλλεται πολύ δύσκολα, πολιτικές του ελληνικού κράτους αλλάζουν με αρκετή δυσκολία (αλλά συγκριτικά πιο εύκολα και γρήγορα από την κουλτούρα μας) ενώ το θέμα του μεγέθους της αγοράς είναι πιθανώς τεχνητό θέμα – υπόθεση εκπαίδευσης του πολίτη – μιας και το εμπόδιο τίθεται από την αντίληψή μας για την δυνατότητά μας να διεισδύσουμε στην παγκόσμια αγορά. Το κράτος, όπως και σε άλλες εκφάνσεις οικονομικής δραστηριότητας, συνεπώς λειτουργεί παράλληλα ως εμπόδιο (γραφειοκρατία) αλλά και ως βοηθητικός τροχός (δημόσια επένδυση σε Ε&Α) αλλά δεν κρίνεται ως απαραίτητα ο κυριότερος παράγοντας για την ύπαρξη ή και την δυσκολία λύσης του προβλήματος.
Κάτι που βρίσκω πως λείπει από το άρθρο – και το βασικό θέμα του παρόντος – είναι η αναφορά στο θέμα του πνεύματος καινοτομίας στην Ελλάδα.
Ενδιαφεροντα παλι τα αποτελεσματα του ευρωβαρομετρου αλλα και η παρουσιαση τους απο τις εφημεριδες.
…μόνο το 3% των Ελλήνων βοηθούν το έτερο ήμισυ στην καθαριότητα του σπιτιού. Το 97% το παίζουν πασάδες. Παρέα, στο 3%, που φυσικά είναι το χαμηλότερο ποσοστό στην Ε.Ε., έχουμε τους Ισπανούς.
Οι πιο πρόθυμοι είναι οι Λουξεμβούργιοι (17%), ενώ καλές επιδόσεις έχουν οι Ιταλοί με τους Γάλλους (11%) και οι… Κύπριοι (10%).
Τελευταίοι, χωρίς «συγκάτοικο» αυτή τη φορά, είναι οι Ελληνες και στη μαγειρική*.
Μόνο το 3% επιδίδεται στην ευγενή αυτή απασχόληση, έναντι 5% των Ισπανών. Οι πιο δραστήριοι στην κουζίνα είναι οι Λουξεμβούργιοι (25%), οι Γερμανοί (18%) και οι Γάλλοι (17%).Ακόμη χειρότερο ποσοστό έχουμε στο σιδέρωμα. Μόνο το 1% των ανδρών στη χώρα μας φροντίζουν να σιδερώσουν τα ρούχα τους και φυσικά είναι το χαμηλότερο ποσοστό στην Ε.Ε. Πρώτοι στο σιδέρωμα στην Ευρώπη των 25 είναι οι Φινλανδοί 12%)…
Αυτα τα ποσοστα αν προεκυπταν απο την ελευθερη επιλογη των γυναικων θα ηταν ουδετερα. Το επιλεγουν, τους αρεσει, τι να κανουμε. Αλλα για καποιον λογο αδυνατω να πιστεψω οτι οι Ελληνιδες ειναι εκ φυσεως διαφορετικες απο τις Φινλανδες και αγαπουνε την μπουγαδα περισσοτερο. Ειτε να πιστεψω οτι οι Κυπριοι ειναι τοσο διαφορετικοι απο τους Ελληνες. Ουτε μπορω να πιστεψω οτι οι Ελληνιδες, που σημερα σπουδαζουν σε μεγαλυτερα ποσοστα απο τους αντρες (περιπου 57% στα ΑΕΙ συμφωνα με την ΕΣΥΕ), ξαφνικα μετα απεχθανονται την δουλεια και γιαυτο εχουν την χαμηλοτερη απασχοληση στην ΕΕ (46,1% εναντι 57,1% στην ΕΕ15 και σχεδον 70% στην Δανια)!
Υπαρχει δυστυχως στην χωρα μας μια κυριαρχη κουλτουρα που σπρωχνει καποιες γυναικες να μενουν στο σπιτι και να ασχολουνται με τα παιδια και το νοικοκυριο, πολυ περισσοτερο απο αλλες χωρες της ΕΕ.
Read moreΚαλυτερα γυναικα στην Σ. Αραβια παρα εργαζομενη μητερα στην Ελλαδα?
Χρηματιστηρια και προβλεψεις ή πως το Βημα και ενας φυσικος δυσφημουν τα οικονομικα
Η προβλεψη ειναι πολυ δυσκολη, ειδικα οταν αφορα το μελλον!
Ετσι λεει τουλαχιστον το κλασικο αστειακι μεταξυ οικονομετρών και χρηματιστων. Ειναι διαβοητα δυσκολο να προγνωσεις το μελλον της οικονομιας, σε μερικες περιπτωσεις οπως στα χρηματοοικονομικα ειναι ισως θεωρητικα αδυνατο. Ο λογος δεν ειναι ομως η υπαναπτυξη της οικονομικης επιστημης οπως συχνα υποθετουν πολλοι, αλλα κατι που θα μπορουσα να ονομασω: η αρχη της αβεβαιοτητας στα χρηματοοικονομικα (γνωριζω οτι πολλοι φυσικοι θα τσαντιστουν, αλλα ας διαβασουν λιγες σειρες ακομα).
Μιλω βεβαια για την υποθεση των αποτελεσματικων αγορων (βλ. την κλασικη εργασια του E. Fama). Η ιδεα ειναι σχετικα απλη: σε εναν ανταγωνιστικο κοσμο οπως οι χρηματαγορες με πολλους παικτες που προσπαθουν να βγαλουν κερδος, καθε προφανης ευκαιρια να κερδισεις χρηματα αξιοποιειται σε δευτερολεπτα (μαλιστα λενε οτι γινεται σε κλασματα του δευτερολεπτου στις αγορες συναλλαγματος). Αυτο σημαινει οτι δεν υπαρχει τροπος να προβλεψεις την πορεια των τιμων αυριο με πληροφοριες που εχεις σημερα. Οτιδηποτε πληροφορια ειναι δημοσια γνωστη* σημερα, εχει ηδη ενσωματωθει στις τιμες! Κινηση στις τιμες μπορει να φερει λοιπον μονο μια νεα, αγνωστη εως σημερα στο κοινο πληροφορια και προφανως ειναι αδυνατο να προβλεψεις μια αγνωστη πληροφορια.