Νομικά

Η νομοθετική διάταξη

Σύμφωνα με το άρ. 10 Ν. 2447/1996:

1. Εκείνος που, έχοντας υιοθετήσει ανήλικο, τον μεταχειρίζεται σε ασχολίες ανήθικες ή επικίνδυνες για τη σωματική ή την πνευματική του υγεία, τιμωρείται, εφόσον δεν συντρέχει αξιόποινη πράξη, που τιμωρείται βαρύτερα, με φυλάκιση τουλάχιστο δύο ετών και με χρηματική ποινή μέχρις ενός (1) εκατομμυρίου δραχμών.

2. Με φυλάκιση τουλάχιστον ενός έτους και με χρηματική ποινή μέχρις ενός εκατομμυρίου δραχμών τιμωρούνται: εκείνος που δίνει σε υιοθεσία το παιδί του, καθώς και εκείνος που μεσολαβεί στην υιοθεσία, αποκομίζοντας οι ίδιοι ή προσπορίζοντας σε άλλους αθέμιτο όφελος.

3. Εκείνος που τελεί κατ’ επάγγελμα ή με πρόθεση κερδοσκοπίας τις αξιόποινες πράξεις, που προβλέπονται από τις δύο προηγούμενες παραγράφους του παρόντος άρθρου, τιμωρείται με κάθειρξη μέχρι δέκα ετών και με χρηματική ποινή μέχρι 5 εκατομμυρίων δραχμών.

Η πραγματική ιστορία

Πριν αρκετά χρόνια. Ένα σχετικά εύπορο ζευγάρι που δεν μπορεί να τεκνοποιήση. Μια μικρή πόλη της Δ. Ελλάδας. Μια πολύτεκνη οικογένεια. Κάποια εκατομμύρια δραχμές. Ένα ασαράντιστο μωρό. Μια ψευδής ιατρική πιστοποίηση περί τοκετού. Μια καινούργια ζωή. Μια καινούργια οικογένεια.

Read moreΠερί υιοθεσίας

Συνέχιση και ολοκλήρωση της νομολογίας του Ιδεοδικείου μέχρι των ημερών μας:

Η υπόθεση Ivanov κατά Ρωσσίας (Φεβ 2007) αφορούσε την καταδίκη για διέγερση σε εθνοτικό μίσος ενός δημοσιογράφου που ήταν αντισημίτης στα όρια του παραληρήματος. Πράγματι, φαντασιωνόταν μια παγκόσμια εβραϊκή συνωμοσία, απέδιδε όλα τα κοινωνικοοικονομικά κακά στους Εβραίους, ηρνείτο στους Εβραίους την ιδιότητα του έθνους και διάφορα τέτοια. Το θέμα ήταν όμως ότι δεν καλούσε σε πράξεις βίας εναντίον τους ή οτιδήποτε παρόμοιο. Το Ιδεοδικείο όμως έχει ως αποστολή του να καθορίζη ότι τα συναισθήματά μας και γενικά ο εσωτερικός μας κόσμος δεν θα περιέχουν μίσος και τέτοια κακά πράγματα που είναι αντίθετα στην κατ’ Ιδεοδικείο δημοκρατία και έκρινε την αίτηση απαράδεκτη, επικαλούμενο το άρ. 17 ΕΣΔΑ. Πρόεδρος, εννοείται, ο Ροζάκης.

Η μισαλλόδοξη νομολογία του Ιδεοδικείου σε θέματα μισαλλόδοξου λόγου συνεχίστηκε με την υπόθεση Soulas και λοιποί κατά Γαλλίας (Ιουλ 2008). Το instrumentum sceleris εδώ ήταν ένα βιβλίο με τίτλο «Η αποικιοποίηση της Ευρώπης» και τίτλους κεφαλαίων όπως «Η μετανάστευση καταστρέφει την δημόσια εκπαίδευση», «Το Ισλάμ κατακτά την Ευρώπη» και «Το νέο φυλετικό και εθνικό ζήτημα».

Read moreΤο Ιδεοδικείο του Στρασβούργου ΙV

Συνεχίζω την παρουσίαση της νομολογίας του Ιδεοδικείου με πέντε ακόμη αποφάσεις:

Τον Απρίλιο 1999 το Ιδεοδικείο έκρινε για μία ακόμη φορά στην υπόθεση Witzsch κατά Γερμανίας ότι απειλείται η δημοκρατία από την αμφισβήτηση των ναζιστικών θαλάμων αερίων και εφήρμοσε το άρ. 17 ΕΣΔΑ. Η συγκεκριμένη περίπτωση έχει μάλιστα την ιδιαιτερότητα ότι ο αιτών είχε καταδικασθή για προσβολή μνήμης τεθνεώτος, μια και ακόμη δεν είχε εισαχθή η σχετική μισαλλόδοξη γερμανική νομοθεσία. Η προσβολή μνήμης τεθνεώτος είναι ένα ιδιόρρυθμο έγκλημα, χωρίς εμφανές έννομο αγαθό και κατά την γνώμη μου στα όρια της θεμιτής εγκληματοποίησης, μάλλον εκείθεν. Λίγο δύσκολο όμως να εφαρμοστή και σε κάποιον νεκρό εδώ και δύο γενιές.

Η υπόθεση Schimanek κατά Αυστρίας (Φεβ 2000) αφορούσε καταδίκη σε οκταετή κάθειρξη ενός ηγετικούς μέλους των Αυστριακών εθνικοσοσιαλιστών. Στον αιτούντα δεν αποδίδονταν ούτε βίαιες πράξεις ούτε τίποτε παρόμοιο. Αρκούσε για την καταδίκη του ότι ήταν ηγετικό μέλος οργάνωσης που εμπνεόταν από τα εθνικοσοσιαλιστικά ιδεώδη. Η αλήθεια είναι ότι στον συγκεκριμένο αιτούντα αποδόθηκαν και ενέργειες όπως κατάρτιση ένοπλης ομάδας ή δραστηριότητες υπέρ της ενσωμάτωσης της Αυστρίας στην Γερμανία, αλλά το θέμα παραμένει: κάποιος καταδικάστηκε σε βαρύτατη ποινή καθείρξεως σε καιρό ειρήνης για μη βίαιες πράξεις που συνδέονταν με τις πολιτικές του απόψεις.

Read moreΤο Ιδεοδικείο του Στρασβούργου ΙIΙ

Αρχίζω την έκθεση της νομολογίας του Ιδεοδικείου χρονολογικά. Ιδού οι πρώτες 7 αποφάσεις:

Αν μετράω καλά, στην υπόθεση Glimmerveen και Hagenbeek κατά Ολλανδίας (Οκτ 1979) για πρώτη φορά το ΕΔΔΑ [δεν] εφήρμοσε το άρ. 10 σε συνδυασμό με το άρ. 17 ΕΣΔΑ. Ειδικώτερα, έκρινε απαράδεκτη την αίτηση δύο Ολλανδών ακροδεξιών, οι οποίοι τιμωρήθηκαν με φυλάκιση επειδή απλώς κατείχαν προεκλογικά φυλλάδια όπου εξέθεταν το πρόγραμμά τους και στους οποίους οι ολλανδικές αρχές αρνήθηκαν την συμμετοχή στις εκλογές ως υποψηφίους. Τα φυλλάδια κρίθηκε ότι διήγειραν σε φυλετικές διακρίσεις, την σύγχρονη laesio maiestatis. Η υπόθεση έχει διάφορα ευτράπελα: τα φυλλάδια δεν καλούσαν σε πράξεις βίας, αλλά απλώς περιείχαν έκκληση στους «λευκούς Ολλανδούς» και διελάμβαναν ότι, αν έλθουν στα πράγματα, θα διώξουν από την Ολλανδία τους Σουριναμέζους και τους Τούρκους, ο αποκλεισμός τους από τις εκλογές έγινε δεκτός, καίτοι το κόμμα τους δεν είχε κηρυχθή παράνομο και καίτοι η εκλογική νομοθεσία δεν προέβλεπε αποκλεισμό για λόγους ουσίας, ένα διοικητικό όργανο μάλιστα για να δικαιολογήσῃ την απόφασή του επικαλέστηκε τις «άγραφες νομικές αρχές που είναι ριζωμένες στην συνείδηση του ολλανδικού λαού», καίτοι το ολλανδικό Σύνταγμα προέβλεπε ότι τον αποκλεισμό των υποψηφίων αποφασίζει δικαστής, εκείνοι αποκλείστηκαν με απόφαση μιας διοικητικής επιτροπής. Όλα καλώς καμωμένα, απεφάνθη το ΕΔΔΑ και αρνήθηκε να εξετάσῃ επί της ουσίας την αίτηση. Ήταν η πρώτη φορά που έγινε επίκληση στο άρ. 17 ΕΣΔΑ για να φαλκιδευθούν τα δικαιώματα κάποιου. Δυστυχώς δεν θα ήταν η μόνη.

Read moreΤο Ιδεοδικείο του Στρασβούργου ΙI

Συνέλληνες, αρκετά! Το τελευταίο δημοσίευμα του γερμανικού περιοδικού Φόκους ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι! Πολλοί πατριώτες έχουν ήδη διαμαρτυρηθή, αλλά δεν αρκεί! Δεν θα ανεχθούμε να εξυβριζώμεθα, να λοιδορούμαστε και να προσβαλλώμαστε λόγω της εθνικής μας καταγωγής! Απαιτούνται δραστικά μέτρα, απαιτούμε την προστασία της δικαιοσύνης!

Για τον λόγο αυτό συνέταξα και θέτω στην διάθεση των μισαλλόδοξων κάθε χρώματος και κάθε επιδότησης την κάτωθι μήνυση:

ΕΝΩΠΙΟΝ ΤΟΥ κ. ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΩΣ ΠΛΗΜΜΕΛΕΙΟΔΙΚΩΝ

ΜΗΝΥΣΗ

Του Αθανάσιου Αναγνωστόπουλου, κατοίκου Αθηνών.

ΚΑΤΑ

Των κατά νόμον υπεύθυνων του γερμανικού περιοδικού με την επωνυμία Φόκους.

Κύριε Εισαγγελεύ,

Read moreΑντιρατσιστική μήνυση

Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου εδρεύει στο Στρασβούργο της Αλσατίας. Είναι ένα δικαστήριο πολύ γνωστό για τους αγώνες του υπέρ των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και τις λαμπρές αποφάσεις του, μοναδική καταφυγή για χιλιάδες ανθρώπους σε όλη την Ευρώπη.

Δεν είναι ευρύτερα γνωστό όμως ότι στην ίδια πόλη εδρεύει και ένα ακόμη πανευρωπαϊκό δικαστήριο, που στελεχώνεται από τους ίδιους δικαστές, εφαρμόζει το ίδιο δίκαιο, αλλά είναι πολύ λιγώτερο φημισμένο στην πατρίδα μας.

Είναι το Ιδεοδικείο του Στρασβούργου.

Αποστολή του Ιδεοδικείου είναι να εξασφαλίση ότι οι πολίτες των ευρωπαϊκών χωρών δεν αναπτύσσουν πολιτικές ή κοσμοθεωρητικές ιδέες μη αρεστές στο ίδιο ή εν πάση περιπτώσει ανατρεπτικάς προς το κρατούν νομικοπολιτικόν καθεστώς που κατοχυρώνει άπαξ διά παντός η ΕΣΔΑ. Κυρίως και πρωτίστως απαγορεύεται οι Ευρωπαίοι πολίτες να επιδιώκουν την εφαρμογήν ιδεών εχουσών ως εκδηλον σκοπόν την διά βιαίων μέσων ανατροπήν του κρατούντος κοινωνικού συστήματος κατ’ άρ. 17 ΕΣΔΑ.

Read moreΤο Ιδεοδικείο του Στρασβούργου Ι

Σήμερα το ΕΔΔΑ καταδίκασε την Ελλάδα για την κακή εφαρμογή από την Βουλή των Ελλήνων του θεσμού της βουλευτικής ασυλίας (άρ. 63 παρ. 1 εδ. α΄ Συντ.: “Όσο διαρκεί η βουλευτική περίοδος, ο βουλευτής δεν διώκεται ούτε συλλαμβάνεται ούτε φυλακίζεται ούτε με άλλο τρόπο περιορίζεται χωρίς άδεια του Σώματος”). Πρόκειται για την δεύτερη καταδίκη της Ελλάδας για το θέμα αυτό τα τελευταία τρία χρόνια, θέμα που έχει προξενήσει και πρόσφατα πολλές αντιδράσεις.

Ο αιτών Συγγελίδης ήταν σύζυγος της βουλεύτριας με το απαστράπτον χαμόγελο Μιλένας Αποστολάκη και χωρίσανε. Και ετσακωνόσαντο. Σπουδαία τα λάχανα, ύλη μεσημεριανάδικων. Ο αιτών υποστήριξε όμως ότι η Αποστολάκη παραβίασε την απόφαση που ώριζε τον τρόπο άσκησης της επιμέλειας του τέκνου, πράγμα που συνιστά και ποινικό αδίκημα κατ’ άρ. 232Α ΠΚ (παραβίαση δικαστικών αποφάσεων). Την μήνυσε, η μήνυση διαβιβάστηκε στην Βουλή και…. Και τέρμα, με ψήφους 107-68. Η Βουλή των Ελλήνων παγίως και συντεχνιακώς απορρίπτει, πλην σπανιωτάτων περιπτώσεων, τις αιτήσεις άρσεις της ασυλίας.

Read moreΠερί βουλευτικής ασυλίας