Δημοσιευτηκε σε λιγο διαφορετικη εκδοση στο Ground Euro της Καθημερινης
Αν κοιτάξουμε το κατά κεφαλήν εισόδημα [της Ελλάδας] είναι γύρω στα $18.000, ενώ στη Δυτική Θράκη το ποσό είναι γύρω στα $2.200
Πρόεδρος Ερντογάν, προπαγανδίζει αναπάντητα μέσα στο Προεδρικό Μέγαρο της Αθήνας
Με την μιζέρια που ζούμε εθνικά εδώ και χρόνια, τείνουμε να ξεχνάμε ένα βασικό γεγονός για τον ελληνόφωνο κόσμο: είναι με διαφορά ο πιο επιτυχημένος από όσους ξεπήδησαν από την οθωμανική αυτοκρατορία. Εδώ και δεκαετίες, είναι καλό να είσαι Έλληνας πολίτης λοιπόν (όπως θα έλεγε και ο Σ. Καλύβας) αν η εναλλακτική θα ήταν Βούλγαρος, Σέρβος, Τούρκος, Ρουμάνος ή Αλβανός. Η πτώση των τελευταίων ετών δεν αναιρεί την επιτυχία του ελληνισμού, και με λίγη προσεκτική δουλειά το πλεονέκτημα μας θα διατηρηθεί για πολύ καιρό ακόμα. Η ανακριβής προπαγάνδα του Ερντογάν στην πρόσφατη επίσκεψη του αποτελεί καλή ευκαιρία να επιδείξουμε τα πλεονεκτήματα του να είσαι Έλληνας (μια ευκαιρία που η ελληνική κυβέρνηση απέτυχε παταγωδώς να αδράξει, ίσως λόγω αποστροφής στους «αριθμούς»).
Ακόμα και σήμερα, στο βαθύτερο σημείο της κρίσης, έχουμε την υψηλότερη οικονομική ανάπτυξη της περιοχής, και μερικοί θα ισχυριζόντουσαν ότι σε επίπεδο κοινωνικής ανάπτυξης, εξωστρέφειας και σύνδεσης με τον υπόλοιπο κόσμο τα πάμε ακόμα καλύτερα. Η δημοκρατία μας δε, με όλες τις ελλείψεις της, είναι σχεδόν σίγουρα η ωριμότερη.
Επειδή η βαθιά οικονομική μας πτώση συνέπεσε με μεγάλη άνοδο της Τουρκίας, σε συνδυασμό με τον ιστορικό ανταγωνισμό των δυο εθνών που πολλά συμπλέγματα προκαλεί, πλήθος συμπολίτες μας άρχισαν να βλέπουν το «ελληνικό μοντέλο» με τα μελανότερα χρώματα, και να σκέφτονται την Τουρκία σαν πρότυπο. Ο παλιοδομοδίτικος εθνικισμός, η μεγαλομανία και αλαζονεία του ισχυρού άνδρα της Τουρκίας, μάλιστα έκανε πολλούς να πιστεύουν ότι αυτό είναι το πρόβλημα μας, ότι χρειαζόμαστε έναν «μεγάλο (εθνικιστή) ηγέτη» που να διαμορφώνει την χώρα στα αυταρχικά του πρότυπα.