Elias

Αποδόμηση του ΣΥΡΙΖΑ σε τέσσερα τραγούδια

Θα έχετε ακούσει ιστορίες με Γιαπωνέζους στρατιώτες που συνέχιζαν να κρύβονται στα δάση, ακόμα και δεκαετίες μετά τη λήξη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, πιστεύοντας ότι η χώρα είναι υπό κατοχή, ότι ο πόλεμος δεν τέλειωσε, ότι σύντομα θα συγκροτηθεί απελευθερωτικός στρατός κ.λπ. Ή με αριστερούς στη μεταπολίτευση που επέμεναν να μη δίνουν διεύθυνση και τηλέφωνο, ακόμα και το ’77 ή το ’78, θεωρώντας ότι η χούντα δεν τέλειωσε με τον Καραμανλή αλλά μετασχηματίστηκε σε κάτι πιο light, και συνεχίζεται κανονικά η αντίσταση ενάντια στην τυραννία, στην αστυνομοκρατία, στους εγχώριους πράκτορες των Αμερικανών κ.λπ.

Λοιπόν, σε μία παρόμοια εξωπραγματική ανάγνωση της πραγματικότητας κύλισε και ο ΣΥΡΙΖΑ τα τελευταία χρόνια. Προκειμένου να βρίσκεται συνεχώς με το όπλο παρά πόδας, έβλεπε γίγαντες εκεί που υπήρχαν απλώς ανεμόμυλοι και αυτο-υπνωτίστηκε σε μία υπερεπαναστατικότητα Πολυτεχνείου. «Έχουμε πόλεμο, μην το γελάς, μωρό μου» λέει το τραγούδι του Πανούση και ο ΣΥΡΙΖΑ φρόντιζε να το επιβεβαιώνει διαρκώς, με επιλεκτικές σταχυολογήσεις των γεγονότων και φιλτράρισμα όσων δε συμφωνούσαν με τη στρατευμένη του ανάγνωση της πραγματικότητας. Θέλω να αναφερθώ εδώ σε δύο τέτοια παραδείγματα:

1) Η αποτυχία του ΣΥΡΙΖΑ να διαβάσει σωστά τα γεγονότα του Δεκεμβρίου. Εντάξει, όλοι ακούσαμε τη φωνή των νέων τότε. Φωνάζει όμως ο καταπιεσμένος όταν αντιδρά, φωνάζουν και τα μαυρομακιγιαρισμένα πιτσιρίκια στις συναυλίες των Evanescence όταν ακούνε το «My Last Breath». Για το ΡΙΖ του ΣΥΡΙΖΑ δεν υπήρχε καμία αμφιβολία: o Δεκέμβρης ήταν η έκρηξη μιας συσσωρευμένης καταπίεσης, ενός αδιεξόδου στο οποίο οδηγήθηκε η νεολαία από την ανεργία, τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές Σημίτη και Καραμανλή, τη μεθοδευμένη υποβάθμιση της δημόσιας παιδείας κ.λπ. Το κόμμα δε θορυβήθηκε όσο έπρεπε από την ανυπαρξία αιτημάτων• οι νέοι του Δεκέμβρη μπορεί μεν να ζήταγαν απλώς «έναν καλύτερο κόσμο» ή κάτι άλλο εξίσου ασαφές, όμως κατόπιν θα συγκεκριμενοποιούσαν τους πολιτικούς τους στόχους. Εύκολα προσπέρασε και τη διάχυτη βία των ημερών• ήταν ένα σύμπτωμα, είπε, ένα παραπροϊόν κάθε εξέγερσης, η οποία από τη φύση της είναι άναρχη και εκρηκτική, δεν μπορεί να μπει σε καλούπια κ.λπ. Ούτε καν προβληματίστηκε από τον ιδιαίτερα emo χαρακτήρα του νεανικού λόγου• πρώτη φορά στην Ιστορία, τόσοι πολλοί ευφυείς άνθρωποι πήραν στα σοβαρά τον κόσμο που επαναλάμβανε ένα σύνθημα όπως το: «Μη μας πετάτε άλλα δακρυγόνα, εμείς κλαίμε κι από μόνοι μας».

Read moreΈχουμε Πόλεμο, Μην Το Γελάς, Μωρό Μου

Μεταφυσικά – Υπαρξιακά

Δεν μπορείς να λατρέψεις και Θεό και Μαμμωνά. Διάλεξε έναν από τους δύο και κάν’ το καλά.
*
«Θα σε πληρώσω τη Δευτέρα», είπε. Τη Δευτέρα Παρουσία, εννοούσε.
*
Η ζωή είναι ένα διαρκές χρέος που κάποτε ξεπληρώνεται.
*
Αυτοκτόνησα γιατί με πνίγανε τα χρέη. Πήγα να μπω στον Παράδεισο, βρήκα όμως να με περιμένουν οι διαταγές πληρωμής.
*
Η κόλαση έχει ΙΚΑ και εφορία.
*
Κουράγιο: ζωή είναι, θα τελειώσει.
*
Κύριε, δώσε μου υπομονή να αντέξω αυτά που δεν μπορώ να αλλάξω, δύναμη να αλλάξω αυτά που μπορώ, και σοφία να διακρίνω ανάμεσά τους. Στο ενδιάμεσο, δώσ’ μου και €5.000.000 για κάτι έξοδα κίνησης.
*
Η ζωή είναι σαν το Χρηματιστήριο: πάντα μπορεί να πάει πιο κάτω.

Φίλοι

Η φιλία είναι πολύ σημαντικό πράγμα στη ζωή• όποιος έχει καλούς φίλους έχει και πίστωση. Μετά, βέβαια, παύει να έχει καλούς φίλους.
*
Δείξε μου τους φίλους σου να σου πω τα χρέη σου.
*
Το να βάζεις τα λεφτά σου εκεί που βάζεις την καρδιά σου είναι η συντομότερη οδός προς την απώλεια και των δύο.
*
Οι καλές προθέσεις δεν πληρώνουν τις επιταγές.
*
Πιο εύκολο είναι να περάσει καμήλα από το μάτι της βελόνας παρά να κρατήσεις την περιουσία σου αν μπλέξεις με γυναίκες και κολλητούς.

Read moreΟδηγός Ελληνικού Επιχειρείν, μέρος δεύτερο

Εισαγωγή

Το ξυπνητήρι χτυπάει στις 6:00. Μισή ώρα περιθώριο να πλυθείς, να ντυθείς, να πιεις τον πρώτο σου καφέ και να σκεφτείς το πρόγραμμα της ημέρας. Είσαι στους δρόμους όταν οι περισσότεροι κοιμούνται. Φτάνεις στο γραφείο και ρίχνεσαι σ’ ένα σπορ που δε θα συμπεριληφθεί ποτέ στους Ολυμπιακούς Αγώνες: τηλεφωνήματα, ραντεβού, πωλήσεις, αγορές, έξοδα, τράπεζες, δημόσιες υπηρεσίες. Πρέπει να συναντήσεις τον έναν, να αποφύγεις τον άλλον, να είσαι ευγενικός με τον τρίτο και αποφασιστικός με τον τέταρτο. Τα λεφτά πάλι δεν ήρθαν –πώς θα βγάλεις το σαββατοκύριακο; Καλύτερα να μην πληρώσεις σήμερα το λογαριασμό κι αν το κόψουν το κόψαν, τι να κάνουμε… Καθυστέρηση και τρέξιμο διότι ξέχασες την απεργία των ταξιτζήδων. Μέχρι αύριο πρέπει οπωσδήποτε να έχουν βγει τα εμπορεύματα από το τελωνείο και δεν υπάρχει φράγκο να προκαταβάλλεις τον ΦΠΑ. Σε κάποιο διάλειμμα, ίσα-ίσα να κάνεις ένα τσιγάρο, κάθεσαι αποκαμωμένος με το μυαλό σου σαν λιωμένο παγωτό κι αναρωτιέσαι ποιες αμαρτίες πληρώνεις. Μία σκέψη εμφανίζεται τότε αυθόρμητα, μία συνθηματική φράση που συνοψίζει σε λίγες λέξεις τις κολασμένες ώρες που πέρασαν. Δεν το κάνεις εσκεμμένα, δεν έχεις καν διάθεση να φιλοσοφήσεις: είναι ένα παραπροϊόν του υποσυνειδήτου, σαν τον ιδρώτα του αθλητή μετά από σκληρή προπόνηση.

Ο “Οδηγός” αυτός έχει και μία άλλη λειτουργία: είναι εντελώς αντιδραστικός, φαλλοκρατικός και συντηρητικός• τόσα προοδευτικά κείμενα γράφονται καθημερινά, πρέπει να υπάρχει κάτι διαφορετικό έστω και μόνο για να αναδεικνύει τα πρώτα. Πιστεύοντας λοιπόν ότι ο “Οδηγός” μου καλύπτει ένα σημαντικό κενό στην εγχώρια σύλληψη του επιχειρείν, ή ότι απλώς ψυχαγωγεί, τον παραδίδω με χαρά στη γνώση των μελλοντικών επιχειρηματιών του τόπου και στο ευρύτερο κοινό.

Σε όλους αυτούς που ονειρεύτηκαν• και πόνεσαν• και έμαθαν

Κεφάλαιο – Λεφτά

Είσαι τα λεφτά που βγάζεις και η πίστωση που μπορείς να μαζέψεις.

*

Να ζει κανείς ή να μη ζει; Υπάρχει και η μέση οδός: να δανειστεί.

*

Το να έχεις ψυχή δεν είναι σπουδαία υπόθεση• πιο σημαντικό είναι να έχεις κεφάλαιο.

*

Τα κέρδη θεραπεύουν και την πιο βαριά κατάθλιψη.

*

Υπάρχουν αυτοί που έχουν ιδιοκτησία επί του μεγάλου κεφαλαίου (κεφαλαιοκράτες). Υπάρχουν αυτοί που δεν έχουν παρά μόνο την εργατική τους δύναμη (προλετάριοι). Υπάρχουν και οι Έλληνες.

*

Μη συνεργαστείς με επιχειρηματία που τον βλέπεις να έχει πάντα μετρητά• μόνο οι γύφτοι και οι περιπτεράδες (no offense) έχουν πάντα μετρητά.

*

Ακόμα δεν έχει γραφτεί ούτε ένα τραγούδι για τον έμπορο που κάθεται μόνος στο μαγαζί του και περιμένει μάταια τους πελάτες.

*

Κάλιο 5 και στο χέρι παρά 5.000.000 και καρτέρι.

*

Πήγες στην Αμερική κι έκανες λεφτά; Μην τα φέρεις στην Ελλάδα, τα χρήματα που περνούν πάνω απ’ τον Ατλαντικό πέφτουν μέσα (διαδεδομένη έκφραση στην ελληνοαμερικανική κοινότητα).

Ανθρωπιά – Αξίες – Ψυχικές Αρετές

Έρχονται από τα βάθη της Ιστορίας και συνεχίζουν ως τις μέρες μας, ατιθάσευτοι, νικηφόροι, πάνσοφοι: οι βλάκες.

*

Η αγάπη, η συμπόνια, η φιλία, ο ανθρωπισμός, η φιλανθρωπία, ο αλτρουισμός, όλες αυτές οι αρετές που προάγει η θρησκεία, είναι οι χειρότεροι επενδυτικοί σύμβουλοι

*

Όλοι όσοι ασχολούνται με επιχειρήσεις ξέρουν καλά ότι ο άνθρωπος κατάγεται από τον πίθηκο.

*

Οι άγιοι ήταν όλοι φτωχοί. Αποφάσισε αν θέλεις ν’ αγιάσεις ή να πλουτίσεις• και τα δύο δε γίνονται.

*

Η ελπίδα δεν είναι αναγκαστικά αρετή όταν έχεις να κάνεις με επιχειρήσεις.

Read moreΟδηγός Ελληνικού Επιχειρείν, μέρος πρώτο