Αθ. Αναγνωστόπουλος

Η αγορά ενέργειας είναι η αγορά με τις τεράστιες στρεβλώσεις, την διαφθορά και το κρυμμένο δυναμικό. Εκεί θα κριθούν πολλά.

Η λατρεμένη μας ΔΕΗ, η φορτωμένη 22.000 υπαλλήλους στην αρχή της κρίσης (την στιγμή που η αντίστοιχη πορτογαλική εταιρεία έχει 12.000 και η αντίστοιχη φιλλανδική μόλις 10.000), εξακολουθεί να δεσπόζη στην εγχώρια αγορά ενέργειας. Παρά το γεγονός ότι η αγορά έχει τύποις απελευθερωθή με σειρά νομοθετημάτων (ήδη με τον Ν. 2773/1999 επί Ευ. Βενιζέλου), ο κλάδος της προμήθειας ηλεκτρικής ενέργειας παραμένει κρατικό μονοπώλιο (αναφερόμενο μερίδιο 98% για το 2013). Εις βλάβην των καταναλωτών φυσικά.

Για τον λόγο αυτό είναι αναγκαία η πώληση της λεγόμενης μικρής ΔΕΗ (Ν. 4273/2014), με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, στην μία ή στην άλλη συσκευασία, προκειμένου να ανοίξη πραγματικά η αγορά. Το ζήτημα δηλαδή δεν είναι απλώς εισπρακτικό, αλλά βαθύτατα μεταρρυθμιστικό και θεσμικό. Η διαιώνιση της παρούσας κατάστασης διαιωνίζει τον βρόχο της κρατικής ΔΕΗ επί της αγοράς ενέργειας. Από το μονοπώλιο ωφελείται μόνο ο μονοπωλητής.

Η ΔΕΗ αποτελεί όμως και σεσημασμένη και διαβόητη εστία διαφθοράς. Και το πρόβλημα δεν εντοπίζεται μόνο στην συμμορία που λέγεται ΓΕΝΟΠ ΔΕΗ, εκλεκτά μέλη της οποίας οδεύουν προς το εδώλιο του ΤριμΕφΚακ.

Read moreΠερί της αγοράς ενέργειας

Η πολιτική επικαιρότητα μάς κρατά με κομμένη την ανάσα. Θα χρεωκοπήσουμε ή δεν θα χρεωκοπήσουμε; Θα εισβάλουν οι λαφαζανιστές στα Χειμερινά Ανάκτορα του Νομισματοκοπείου ή θα ζήσουμε να δούμε κι άλλη μέρα; Θα πληρώσουμε 29% φόρο εισοδήματος ή μήπως να το πάμε στο 99% να τελειώνουμε; Πέτυχε το πραξικόπημα των δανειστών ή συνετρίβη από την αντίσταση της Νεολαίας ΣΥΡΙΖΑ; Και τι γνώμη έχει για όλα αυτά η Ραχήλ Μακρή;

Ενόσω συμβαίνουν όλα αυτά όμως, στον πλανήτη αναΜόρφωση μπορούμε να σχολιάζουμε και τα τραγελαφικά δικά μας. Τα νομικά.

1. Αντισυνταγματικότητα του δημοψηφίσματος.

Δημοψήφισμα επί δημοσιονομικού θέματος είναι αντισυνταγματικό, ακόμη και αν μεταμφιεστή σε κρίσιμο εθνικό θέμα. Την άποψη αυτή διετύπωσα ήδη τον Νοε 2011, την επανέλαβα τώρα και χαίρομαι που την ασπάστηκε και ο Βενιζέλος (ο οποίος τότε βέβαια έλεγε τα ακριβώς αντίθετα, δεν ξεχνώ!). Δυστυχώς κανείς δεν μοιάζει να αντιλαμβάνεται το θεσμικό προηγούμενο που δημιούργησαν οι τσιπροκαμμένοι: πλέον μπορεί να τεθή σε δημοψήφισμα ακόμη και το προσχέδιο του προϋπολογισμού.

Εν προκειμένω μάλιστα, η αντισυνταγματικότητα του δημοψηφίσματος ενισχύθηκε με το γελοίο ερώτημά του, ένα ερώτημα που μέλλει να έχη τραγικές πολιτικές συνέπειες (Ας είχατε τα μέζεα του Λαπαβίτσα τουλάχιστον να προτείνετε ευθέως στον λαό την δραχμή).

Read moreΣυνταγματολογικά και εκλογικά άτακτα V

Γιατί ΝΑΙ

Γιατί ανήκουμε στην Ευρώπη γεωγραφικά, πολιτικά, πολιτισμικά.
Γιατί η Ελλάδα πρέπει να ανήκη στην πλουσιώτερη, μεγαλύτερη και δημοκρατικώτερη συμπολιτεία της υφηλίου.
Γιατί μια απομονωμένη Ελλάδα θα είναι έρμαιο της Τουρκίας. Τέλος.
Γιατί θα είμαστε ηλίθιοι, αν βγούμε από την λέσχη στην οποία απαξάπαντες επιδιώκουν να μπουν.
Γιατί ο ελληνικός λαός τάσσεται κατά μεγάλη πλειοψηφία υπέρ του ευρώ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Γιατί μάς επιβλήθηκε ένα αντισυνταγματικό δημοψήφισμα. Αλλά θα το κερδίσουμε.
Γιατί φτάνουν η υπεροψία και η αλαζονεία της κυβέρνησης, που καμώνεται ότι διερμηνεύει την βούληση του ελληνικού λαού σε απευθείας σύνδεση.
Γιατί οι ολοκληρωτικές τάσεις του δικέφαλου τέρατος είναι πλέον ορατές για τα καλά.
Γιατί το ΝΑΙ δίνει προοπτική και διέξοδο. Δύσκολη ασφαλώς, αλλά ορατή.
Γιατί μόνο με το ΝΑΙ υπάρχει σαφής δέσμευση μελλοντικής αναδιάρθρωσης του χρέους (όχι διαγραφής και λοιπών φαντασιοκοπιών, αλλά επιμήκυνσης της ωρίμασης κλπ).
Γιατί όλες ανεξαιρέτως οι μετριοπαθείς πολιτικές δυνάμεις, από τους συντηρητικούς μέσω των φιλελευθέρων ως τους σοσιαλδημοκράτες, το συνιστούν.
Γιατί το ΝΑΙ είναι το μόνο που δεν οδηγεί σε άμεση πιστωτική ασφυξία.
Γιατί δένει το νήμα της ανάπτυξης του β΄ εξαμήνου 2014 που έκοψε η κυβέρνηση του δικέφαλου τέρατος.
Γιατί υποσχέθηκε ο Βαρουφάκης ότι θα παραιτηθή. ;-)
Γιατί εθνική αξιοπρέπεια με άδεια ταμεία, κλειστές τράπεζες, διχασμένο λαό δεν νοείται.

Read moreΓιατί Μένουμε Ευρώπη ΙΙ

Η ανισότητα είναι μια από τις οικονομολογικές και πολιτικές μόδες της εποχής, πιθανώς ορθά. Μέχρι και εγώ έγραψα σχετικά τα δικά μου.

Αλλά δεν μπορώ να βρω την σωστή κατανομή ρε γαμώτο. Προσπάθησα ωστόσο να κατεβάσω μερικές ιδέες:

Η χρυσή κατανομή.

Η ιδέα της χρυσής κατανομής βασίζεται στην χρυσή τομή. Αν θυμάστε από το σχολείο, η χρυσή τομή, που συμβολίζεται με φ, ισούται με το μισό του αθροίσματος 1 + ρίζα5 και δηλώνει την σχέση δύο αριθμών τέτοιων που να ισχύη ότι α+β/α = α/β. Κατά προσέγγιση δηλαδή 1,618.

Η χρυσή τομή θεωρήθηκε ιστορικά ότι αντιπροσωπεύει το άριστο αισθητικό αποτέλεσμα: ένα ορθογώνιο ούτε πολύ στενόμακρο ούτε πολύ μακρόστενο, αλλά χαραγμένο με μέτρο και αρμονία. Εντάξει, ντε κολόριμπους νον ντισπουτάντουμ μεν, αλλά ας προσπαθήσουμε να εφαρμόσουμε την ιδέα αυτή στην εισοδηματική μας κατανομή, να δούμε τι θα βγη.

Δεδομένου ότι η διαίρεση δύο συνεχόμενων αριθμών Φιμπονάτσι μεταξύ τους δίνει κατά προσέγγιση την χρυσή τομή φ, βρίσκουμε μια συνεχόμενη δεκάδα φιβονάκειων αριθμών τέτοια που να συναθροίζεται σε 100 περίπου (γιατί εκατό εκατοστά εισοδήματος θέλουμε να κατανείμουμε). Έτσι, παίρνουμε το σύνολο [5, 8, 13, 21, 34, 55, 89, 144, 233, 377], με άθροισμα 979. Τα υπόλοιπα 21 χιλιοστά (979+21=1000) θα τα χαρίσω κατ’ αναλογίαν στα τέσσερα κατώτερα εισοδηματικά κλιμάκια Ζ, Η, Θ, Ι χάριν επιεικείας, αλλά και επειδή όσο πιο μικροί είναι οι φιβονάκειοι αριθμοί, τόσο χειρότερη η προσέγγιση του φ ούτως ή άλλως (άρα το 5 τελικά γίνεται 7, το 8 γίνεται 12, το 13 γίνεται 19 και το 21 γίνεται 30 με στρογγυλοποίηση). Συμπερασματικά λοιπόν, η χρυσή μας ακολουθία είναι η εξής:

7 + 12 + 19 + 30 + 34 + 55 + 89 + 144 + 233 + 377 = 1000 χιλιοστά εισοδήματος. Κάθε αριθμός αντιπροσωπεύει μία εισοδηματική τάξη κατά φθίνουσα σειρά από τα δεξιά προς τα αριστερά, ήτοι Α προς Ι. Υπάρχει μια αρκετά σοβαρή απομάκρυνση από τον χρυσό κανόνα στην μετάβαση ΣΤ/Ζ (34/30 = 1,133), αλλά τέλος πάντων. Πάρα πολύ ωραία.

Read moreΠερί εισοδηματικής ανισότητας ΙΙ: αναζητώντας την χρυσή κατανομή

Αρχή σοφίας αριθμών επίσκεψις. Οπόταν, αν θέλουμε να καταλάβουμε πέντε πράγματα για το ασφαλιστικό, πρέπει να βάλουμε κάτω τους αριθμούς, που είναι πάνω από τους ανθρώπους.

Πρώτα η προγραμματική μου δήλωση:

Ή οι συντάξεις την χώρα ή η χώρα τις συντάξεις. Το ασφαλιστικό δεν λύνεται, κόβεται.

Το ασφαλιστικό μας πρόβλημα είναι ένας γρίφος μέσα σε ένα αίνιγμα που είναι τυλιγμένα στην ομίχλη. Κεκτημένα δικαιώματα, εκτιμήσεις διαγενεακής δικαιοσύνης, αποφάσεις του ΣτΕ που κρίνουν αντισυνταγματικές τις περικοπές, νομολογία του ευρωπαϊκού δικαστηρίου, κεφαλαιοποιητικό εναντίον αναδιανεμητικού συστήματος, πλασματικές εισφορές, πρόωρες συντάξεις, άγαμες θυγατέρες, βαρέα και ανθυγιεινά, προσδόκιμο επιβίωσης, αναλογιστικές μελέτες συνθέτουν ένα ψηφιδωτό που φέρνει πονοκέφαλο.

Να επικεντρώσουμε λοιπόν σε μερικές ψηφίδες, χρησιμοποιώντας τα τελευταία δημοσιευμένα στοιχεία του προγράμματος Ήλιος για τον Μάρτιο 2015:

Οι συνταξιούχοι 51-60 ετών είναι 283.000 νομάτοι. Με μηνιαίο κόστος 291 εκ. ευρώ. 3,5 δισεκατομμύρια τον χρόνο. Άντε στην υγειά τους.

Read moreΜικρό αριθμολαγνικό περί προώρων συντάξεων

Μόνη λύση για το προσφυγικό: κοινά γραφεία ασύλου της ΕΕ στις χώρες προέλευσης.

Εντάξει, ίσως όχι η μόνη, αλλά μπορεί να είναι μια καλή ιδέα.

Να το σκεφτούμε λίγο, με τον μοναδικό τρόπο του Χανς Ρόσλινγκ:

Η ιδέα υπάρχει και κυκλοφορεί λοιπόν. Γιατί να δρούμε κατασταλτικά, στα σύνορα της Ευρώπης, αν μπορούμε να δράσουμε προληπτικά, στις χώρες προέλευσης (ή διέλευσης);

Read moreΠερί της κοινής ευρωπαϊκής πολιτικής ασύλου

Το Βυκεβούργο είναι μια ασήμαντη μικρή γερμανική πόλη, κάπου στην Κάτω Σαξωνία (τόσο μικρή και ασήμαντη, που δεν τιμήθηκε καν με μεταγλώττιση στον διάσημο Οδηγό Μεταγραφής Γερμανικών Τοπωνυμίων!)

Έλα όμως που το νυσταλέο Βυκεβούργο απολαύει ατιθάσου νεολαίας, νεολαίας που ψάχνεται και την βρίσκει αλλιώς, που κάνει όνειρα και αντιστέκεται, που θέτει όλα τα απαγορευμένα ερωτήματα, που κάνει κοπάνα από το σχολείο, που φορά επαναστατικά ρούχα.

Επαναστατικά ρούχα; Ναι. Ρούχα που αμφιβητούν την καθεστηκυία τάξη, ρίχνοντας γροθιά στο στομάχι των νοικοκυραίων.

Να ας πούμε:

Μια κονκάρδα με την επιγραφή FCK CPS, δεν μπορώ να φανταστώ τίποτε πιο επαναστατικό. Το 1995 εννοώ!

Read moreΗ βυκεβούργειος κονκάρδα