maikwl

(Το κείμενο αποτελεί ένα μικρό σχόλιο στο πάνω στο κείμενο “Όμηροι των στερεοτύπων” του κ. Νίκου Ξυδάκη)

Σε learn video pokerwinning at video pokerblackjack casino gametop rated online gambling casino,online casino gambling,online casino sports gamblingplay baccarat online,play baccarat,baccarat learn playinternet roulettecasino en language onlineplay roulette online free,online roulette strategy,roulette onlinefree casino game,free online casino game,free casino video gamedouble bonus video pokerfree no download casino,download casino slots,casino downloadfree online casino slots,casino slots internet,casino slotsfree cash casinobest casino gamble internet online,online casino gamble,casino gamblefree online video pokervideo poker machinedownload casino gameinternet baccaratvideo poker download,video poker,video poker gameplay black jack online freeblackjack 21best video pokerfree online casino game craps,casino game online,casino blackjack game onlinecasino no deposit bonus codetournament backgammonroulette game free online,play roulette online free,free online roulettebackgammon downloadblackjack bettingfree online baccaratplaytech online casinobest online casino sitewin video pokerbest online casino bonusonline gambling casino,casino online real gambling,casino download gambling game onlinefree internet casino,free casino,free no deposit casino bonusno deposit casino bonus,free no deposit sign up bonus casino,best no deposit bonus casinoplay craps online,how to play craps,play craps for funbackgammon gambling,online backgammon gamblingno deposit online casinoadd casino link onlinebingo casino info online rememberblack jack gamblingcasino online gambling guidefree casino card gamevirtual online casinoblack jack casino game,black jack game download,black jack gamevideo poker downloadscasino gambling,free online casino gambling,gambling casino onlineonline game gambling casinoplay video poker ένα πρόσφατο ποστ του, ο Νίκος Ξυδάκης περιγράφει την εικόνα του Έλληνα πολίτη που προσπαθεί να κατανοήσει τις αιτίες της καθημερινής ταλαιπωρίας και δυσφορίας του:

Αυτός ο ταλαιπωρημένος και δύσθυμος συχνά είναι όμηρος ποικίλων κοινοτοπιών και δοξασιών, εν πολλοίς αβάσιμων: οι δημόσιοι υπάλληλοι είναι τεμπέληδες, οι τραπεζικοί είναι προνομιούχοι, οι σκουπιδιάρηδες είναι εκβιαστές, οι γιατροί παίρνουν φακελάκια, οι ταξιτζήδες είναι κλέφτες κ.λπ. Αυτή η ισοπεδωτική γενίκευση, η συνάθροιση ολόκληρων επαγγελματικών και κοινωνικών ομάδων κάτω από δυσφημιστικές και διόλου τεκμηριωμένες ταμπέλες, κυριαρχεί στις αναπαραστάσεις του κοινωνικού, στον τρόπο που προσεγγίζει την κοινωνική δυναμική μέγα μέρος του πληθυσμού.

Οταν όμως οι πολίτες αντιλαμβάνονται μερικευμένα, αποσπασματικά, στερεοτυπικά και διαστρεβλωμένα την πραγματικότητα, τα υποσύνολα, τις συγκρούσεις, τη δυναμική της κοινωνίας εντέλει, όταν αντιλαμβάνονται την κοινωνική δυναμική μέσα από τηλεοπτικές σκιαμαχίες, κραυγές και ξόρκια, τότε πράγματι υπονομεύεται η κοινωνική συνοχή, όλοι στρέφονται εναντίον όλων και γι’ αυτό δεν φταίνε μόνο οι στερεοτυπικά κακοί, οι σκληροί απεργοί ή οι φθαρμένοι συνδικαλιστές· τότε φταίνε και όλοι όσοι αδυνατούν να καταλάβουν τις πραγματικές πηγές της δυσφορίας τους – αυτοί ίσως περισσότερο απ’ όλους.

Μια κερματισμένη κοινωνία, έρμαιο στερεοτύπων, δοξασιών, άγνοιας, προπαγάνδας και προκάτ σχημάτων, αδυνατεί να κατανοήσει και τις συγκρούσεις, και τις απεργίες, και τη δυναμική των συμβάντων, και τον εαυτό της τον ίδιο: αυτόν πάνω απ’ όλα.

Ενώ συμφωνώ με το προφανές της υπόθεσης (δεν μπορείς να γενικεύεις από τις πράξεις μέρους του συνόλου), το κείμενο του κ. Ξυδάκη, ξεγράφει στα γρήγορα, χωρίς ιδιαίτερη ανάλυση, το γεγονός πως στη χώρα μας αντιμετωπίζουμε πράγματι τρομακτικές πολιτικές, οικονομικές και κοινωνικές παθογένειες που πηγάζουν από μια ιδιαίτερη κουλτούρα και στάση ζωής σε διάφορα επίπεδα. Ναι, μπορεί να μην είναι όλοι οι δημόσιοι υπάλληλοι τεμπέληδες, όλοι οι τραπεζικοί “προνομιούχοι”, όλοι οι γιατροί ανήθικοι, ή όλοι οι ταξιτζήδες κλέφτες αλλά υπάρχουν πολλοί (και ισχυροί) στην εκάστοτε κατηγορία ούτως ώστε να αποτελούν βαρίδι για την κοινωνικοοικονομική ευημερία του συνόλου (πολλοί πάντα συγκριτικά με εμπειρίες άλλων κρατών).

Read moreΌμηροι στερεοτύπων;

(Σχόλιο στο άρθρο ‘Παγκόσμιο Χωριό – Οι θεωρίες της στέρησης’ του Πασχου Μανδραβελη)

Πρόσφατα είχα την ευκαιρία να ακούσω μια διάλεξη από τον (διάσημο) οικονομολόγο Sir Partha Dasgupta (On Discounting Climate Change) ο οποίος στο τέλος της παρουσίασής του ερωτήθηκε από το κοινό για την έρευνα που γίνεται στους κλάδους της οικολογίας και των οικονομικών και την δυνατότητα καλύτερης σύνδεσης των γνωστικών αντικειμένων. Ο Dasgupta χρησιμοποίησε το διάσημο στοίχημα/διαμάχη μεταξύ του Έρλιχ και του Σάιμον ως ένα παράδειγμα για την αξία μιας ολιστικής αντιμετώπισης προβλημάτων – υποστήριξε ουσιαστικά πως ο Έρλιχ σκεφτόταν στο παρελθόν απλά ως οικολόγος και σχετικά αφελώς για τα στάνταρντ ενός οικονομολόγου – νομίζω το αντίστροφο μπορεί να υποστηρίζουν και οι οικολόγοι :) Λόγω αυτής της ελλειπούς γνώσης οικονομικής, ο Έρλιχ έκανε το λάθος να βάλει το στοίχημα έχοντας στο μυαλό του μια τρομερά προβληματική υπόθεση: πως οι επιπτώσεις της κατανάλωσης φυσικών πόρων στο περιβάλλον και στα οικοσυστήματα του πλανήτη θα εμφανιστεί στις τιμές των πόρων. Αυτό φυσικά δεν έγινε και ακόμα και σήμερα επιστήμονες πασχίζουν να βρουν τρόπους για την ενσωμάτωση αβέβαιων, πολύπλοκων επιπτώσεων (ή εξωτερικοτήτων όπως λένε οι οικονομολόγοι) σε αγοραίες τιμές. Συνεπώς, κατά τον Dasgupta, και την δική μου κατανόηση των λεγομένων του, το στοίχημα χάθηκε λόγω normative αντί για positive thinking.

Θεωρώ πως πρέπει να αρχίσουμε πλέον να αποφεύγουμε προβληματικά στοιχήματα τύπου Έρλιχ vs Σάιμον (ή διαμάχες τύπου Lomborg vs The World) για την πληρέστερη κατανόηση θεματων που βρίσκονται στην διακλάδωση οικολογίας και οικονομίας, δύο βασικών τομέων γνώσης για την επίλυση πολλών σημερινών προβλημάτων της ανθρωπότητας. Καταπληκτικές συνεργασίες που υπερπηδούν τα “σύνορα” των επιστημονικών κλάδων έχουν ήδη παράγει αποτελέσματα.

Read moreΠερί Θεωριών Στέρησης (και μη)