S G

Με μεγαλες πορειες να ταραζουν την ησυχη ζωη του Λονδινου, πολλοι Ελληνες βλεπουν στα αγγλικα προβληματα μια αφεση των αμαρτιων μας. Που αρχιζουν και που τελειωνουν οι ομοιοτητες μεταξυ των δυο κρατων?

Οποιοσδηποτε εχει δουλεψει ποτε με λεφτα που δεν του ανηκουν το ξερει σιγουρα: οσο πιο πολλα σου δινουν, τοσο ευκολοτερα ξοδευεις. Δεν θα αρνηθω οτι και γω ο ιδιος πεφτω σε αυτην την αμαρτια. Απο τοτε που οι εργοδοτες μου πληρωνουν τα ταξιδια μου, τα εξοδα μου ανεβαινουν σταθερα. Λιγο ακριβοτερες πτησεις, πιο ευκολα ταξι απο το αερδρομιο, λιγο κεντρικοτερο ξενοδοχειο, καπως λιγοτερο προσεκτικος στο εστιατοριο.

Οι μεγαλοι οργανισμοι εχουν μια εμφυτη ταση προς την σπατάλη. Δινουν πορους προς διαχειριση σε ατομα που δεν κοπτονται και ιδιαιτερα για το συμφερον του οργανισμου. Αν ο οργανισμος αποτυχει εντελως, θα πρεπει να μπουν σε κοπο να βρουν αλλη δουλεια. Αν ο οργανισμος παει εξαιρετικα καλα, θα εχουν ισως μια μικρη αυξηση μισθου. Μεταξυ των δυο ακρων, η επιτυχια ή η αποτυχια του οργανισμου ελαχιστα τους αγγιζουν. Τα αποκλινοντα συμφεροντα διαχειριστων και ιδιοκτητων προκαλουν σημαντικα προβληματα στον ιδιωτικο τομεα και ολοκληροι επιστημονικοι υποκλαδοι ασχολουνται με την αναζητηση λυσεων. Αλλα πουθενα δεν ειναι εντυπωσιακοτερο το προβλημα της διαχειριστικης σπαταλης εξαιτιας κακων κινητρων απο τον δημοσιο τομεα.

Read moreΠερικοπη δημοσιων δαπανων σε Αγγλια και Ελλαδα: παρομοια λιτοτητα, διαφορετικες αντιδρασεις

Ειναι οι οικονομολογοι κατοχοι της μοναδικης Αληθειας? Αν μιλαμε για επιστημονικη αληθεια, σιγουρα αυτο αποσκοπουν. Αλλα σιγουρα δεν αναζητουν απαντησεις στα μεταφυσικα μας ερωτηματα.

Ακουσα ενα επιχειρημα που συνοψιζεται περιπου ως εξης:

αν στα οικονομικα πραγματικα νομιζετε οτι υπαρχουν αντικειμενικες αληθειες, ειναι σαν να μας λετε οτι δεν χρειαζομαστε δημοκρατια πια, εκλογες και βουλευτες, θα μας πουν τα οικονομικα πως να φτιαξουμε την κοινωνια μας!

Φυσικα υπαρχουν αντικειμενικες αληθειες στην οικονομικη επιστημη, ασχετα με το ποσες εχουμε ανακαλυψει εως τωρα. Αυτο ομως δεν σημαινει οτι το περιεχομενο τους ειναι κανονιστικο, δεν θα μας πει δηλαδη η οικονομικη επιστημη ποια ειναι η ιδανικη πολιτεια! Άλλο οικονομικη επιστημη, αλλο πολιτικη φιλοσοφια. Ως πολιτικος φιλοσοφος μιλουσε κυριως ο Πλατωνας οταν εγραφε την Πολιτεια του, οχι ως οικονομολογος.

Οι οικονομολογοι μπορουν να σου πουν πώς να φτιαξεις μια οικονομια για να ερθει στα μετρα που την θες. Δεν μπορουν ομως να σου πουν ποια ειναι αυτα τα μετρα. Εκει που μπερδευεται ο κοσμος ειναι οταν οι οικονομολογοι σου λενε οτι δεν μπορεις να κανεις κατι. Δεν κανουν αξιολογητικη κριση, δεν λενε οτι δεν ειναι καλο να το κανεις παρολο που το θες με παθος. Σου λενε απλα δεν γινεται ή δεν συμβιβαζεται με άλλους στοχους σου. Δεν γινεται και πληθωρισμος στο 0% και ανεργια στο 0% και αναπτυξη στο 15%. Διαλεξε!

Read moreΟ Οικονομολογος ως Πεφωτισμενος Μοναρχης?

Ας ξεκινησουμε με μια βασικη παραδοχη. Οι δρομοι ανηκουν στο κρατος. Το κρατος οχι μονο δικαιουται, αλλα οφειλει να τους διαχειριζεται με τον τροπο που προσφερει τα μεγαλυτερα οφελη στην κοινωνια. Αν αυτο σημαινει ακριβα διοδια, τοτε αυτο πρεπει να γινει. Αν σημαινει δωρεαν αυτοκινητοδρομους, τοτε ας γινει αυτο.

Εστω οτι το κρατος κατειχε ενα ξενοδοχειο 200 κλινων σε ενα απομονωμενο νησι, τι θα επρεπε να κανει? Να δινει δωρεαν πακετα διακοπων με αεροπορικη μεταφορα προς/απο το νησι σε οποιον προλαβει? Να δινει δωρεαν δωματια σε οποιον τυχερο εχει σκαφος και μπορει να παει στο νησι? Νομιζω η απαντηση ειναι προφανης, το κρατος πρεπει απλα να νοικιαζει τα δωματια οσο πιο ακριβα μπορει και με τα εσοδα να ενισχυει την δημοσια τσεπη.

Το ιδιο ισχυει με σχεδον καθε περιουσιακο στοιχειο του κρατους, πρεπει να το εκμεταλλευομαστε με τον πιο κερδοφορο τροπο και τα κερδη πρεπει να πηγαινουν για την καλυψη σημαντικων υποχρεωσεων του κρατους, ειτε μιλαμε για συνταξεις, ειτε για επενδυσεις, ειτε για μισθους υπαλληλων.

Καποια περιουσιακα στοιχεια του κρατους βεβαια εχουν μεγαλες εξωτερικοτητες: η χρηση τους μπορει να οφελει την κοινωνια γενικα και οχι μονο τους χρηστες.

Read moreΠοιος (να) πληρωνει τις δημοσιες υποδομες/υπηρεσιες: Παραχωρησεις και διοδια

Ενδιαφερουσα εκδηλωση για το βιβλιο του Π. Τηνιου σχετικα με το ασφαλιστικο συστημα. Μιλησαν διαφοροι οικονομολογοι και ερευνητες.

Ξεκινω με τα σχολια του Αριστου, οπως παντα μετρημενα αλλα ευστοχα και χωρις να χαριζει καστανα (ριζοσπαστικο κεντρο που λεει και ο ΓΠ). Ενδιαφεροντα τα σημεια για την ελλειψη στοιχειων αλλα ακομα περισσοτερο το θεμα των ανισοτητων που υπαρχουν στο συστημα: νεο και παλιο ασφαλιστικο, δηλαδη μεγαλες διαφορες στα οφελη που εχουν οι 60ηδες και αυτα που θα εχουν στο μελλον οι σημερινοι 30ηδες, μεγαλες ανισοτητες ακομα και μεταξυ ατομων ιδιας ηλικιας κτλ

Read moreΑσφαλιστικο: νεο βιβλιο και μια ενδιαφερουσα παρουσιαση