Φετος Περυσι ηταν η χρονια του εντεχνου, ακουγαμε συνεχως Διεση στο ραδιοφωνο και με συρανε και σε 3-4 συναυλιες (Χαρουλης, Θ. Παπακωνσταντινου, Μαλαμας, Μ. Ζαμανη).
Θα κανω μια κριτικη χωρις ελεος κι ας με βρισουν.
To “εντεχνο” ειναι ενα μετρια ενδιαφερον μουσικο ειδος (αν ειναι χωριστο ειδος), που εχει υπερτιμηθει τρομακτικα σε καποιους κυκλους στην Ελλαδα.
Ειναι ατεχνο
Λειπει δεξιοτεχνια, χωρις να εχουν την δικαιολογια του cantautor. Πού ειναι το σολο, το παθος του μουσικου, το ξεσκισμα της κιθαρας, τυμπανου, whatever γρατζουνας τελοσπαντων? Δεν νομιζω οτι πρεπει να δειξω ιδιαιτερως οτι λειπει δεξιοτεχνια, φανταζομαι και οι ιδιοι οι “εντεχνοι” θα το δεχοντουσαν.
Τωρα, το να παιρνεις μια κιθαρα και να τραγουδας ειναι ωραιο αν εχεις κατι να μας πεις. Αλλα…
Εχει κακη στιχουργικη
Οι στιχοι τεινουν απο το ελαφρως ΟΚ, προς το μπαναλ, προς την εξεζητημενη χαζομαρα.
Παραδειγματα:
Bάρα καλή, βάρα γερή, μια ντουφεκιά ζαχαρωτή
κι άσε να νιώσει η γαλαρία του χαρτοπόλεμου τη βία
για ονομα του θεου, αυτος ο στιχος φανηκε τοσο εξυπνος που τον επαναλαμβανει και 15 φορες??
Bάστα το νού, βάστα το νου να μην γκρινιάξει του καιρού
πού `φτιαξε με τον πόνο κλίκα και τσιγκουνεύεται στη γλύκα
νγκχ
Συγκρινεται αυτο το πραμα με τους μεγαλους τραγουδοσυγγραφεις του πλανητη? Νομιζω οχι.
Παρεπιμπτοντως, ο σημαντικοτερος ισως τραγουδοσυγγραφεας, ο Μπομπ βεβαια, μπορει να εχει συνταρακτικα καλο στιχο (ποιητικο, επικο-σουρεαλ, ειρωνικο, επαναστατικο, τα παντα ολα), μπορει να δηλωνε οτι All I’ve got is a red guitar, three chords and the truth, αλλα εχει φτιαξει και μερικα απο τα πιο πρωτοποριακα (μουσικα μιλωντας, οχι στιχουργικα), δημοφιλη και διασκευασμενα τραγουδια στην ροκ (Knocking on Heavens Door, Don’t Think Twice, It’s Alright, Like a Rolling Stone, Mr Tambourine Man, Blowing in the wind, All Along The Watchtower). Α και το πρωτο τραγουδι της χιπ χοπ.
Και δεν ειναι ρε παιδι μου μονο το Γιουζα και το Βροχερο Νησακι Στην Ακρης της Ευρωπης που βγαζουν στιχο. Πιο κοντα σε μας, ο Σιδηροπουλος εχει πει τεραστιες ατακες, τα Διαφανα Κρινα καναν ωραιες μελοποιησεις, ο Παπαζογλου εχει και χάρη και χιουμορ, να μην μιλησω για τους μεγαλους ποιητες και πως εγιναν δημοφιλεις χαρη σε 3-4 συνθετες. Και ερχομαι στο επομενο ποϊντ.
Ειναι αυτοαναφορικο, εσωστρεφες, επαρχιωτικο
Ωρες ωρες νομιζω οτι δεν εχουν ακουσει τιποτα εκτος απο τους αλλους εντεχνους και αντε κανα νησιωτικο και καμμια μαντιναδα. Δηλαδη κινουνται και τραγουδανε λες και δεν εχει συμβει τιποτα στην παγκοσμια μουσικη απο το 1930 και ενθεν.
Ειναι παιδιαστικο και οπισθοδρομικο πολιτικα
Νταξει, δεν τρελαινομαι για τραγουδοποιους που το παιζουν πολιτικοι προφητες (εκτος απ’τον Μπομπ, το παμε αυτο) αλλα μια τεχνη που εχει στιχο αναποφευκτα αγγιζει και πολιτικα θεματα. Οι εντεχνοι εχουν συνηθως μια εντελως παιδιαστικη αντιμετωπιση πολιτικων θεματων, συνηθως ενημερωμενη απο καθοδηγητικα εντυπα του ΚΚΕ του 1976.
Ειναι ψευτικο
Το παιζουν οτι μιλανε δημοτικια, ειναι νησιωτες και ωραιοι τυποι. Δεν ειναι ομως. Σε πολεις μενετε, συνηθως στην Αθηνα, τι το παιζετε, γκρουβαλοι στην Ικαρια?
(Εκτος απο καποιους που οντως μενουν εκτος Αθηνων και εχουν ιδιαιτερα συντηρητικα ενστικτα, δηθεν εναντια στην “σαβουρα των Αθηνων”, αλλα στην πραγματικοτητα υπερ ενος οπισθοδρομικου βουκολισμου*)
Ειναι μικρο
Σε 3 μερες εχεις ακουσει ολα τα κομματια! Ειναι γελοιο να λες “ακουω εντεχνο” αν ειναι τοσο περιορισμενο τελικα. Δεν μπορεις να ακους μονο εντεχνο, εκτος αν θες να κανεις λοβοτομη δια της ακουστικης οδου.
Τρομερα αλαζονικο
δηλαδη ποσο ψωναρα πρεπει να εισαι για να ονομαζεις τον εαυτο σου εντεχνο? Ο Μοτσαρτ δηλαδη τι διαολο ηταν? Μου θυμιζει λιγο το eonomic science association που ειναι συλλογος πειραματικων οικονομολογων (και θεωρουν οτι ολοι οι αλλοι δεν κανουν επιστημη?). Η Ματουλα εκανε κανει συχνα απ’οτι φαινεται, ενα θαυμασιο πειραμα, παιζοντας με χαλαρα πληκτρα, λυρες και βιολια μια ωραια μακρια εισαγωγη χωρις στιχο σε ενα απροσδιοριστα γνωριμο τραγουδι.
Οταν μπηκε στον στιχο και αποκαλυφθηκε οτι ηταν το Απορω αν αισθανεσαι τυψεις** αντι να ξενερωσει ο κοσμος, εγινε χαμος, χοροπηδημα, ΟΛΟΙ ηξεραν και τραγουδουσαν τους στιχους.
Γιατι πετυχαινει τελικα το εντεχνο?
Η κυνικη θεωρια: Γιατι οι Ελληνες το ζητανε το σκυλαδικο αλλα μερικοι εχουν τυψεις και θελουν μια νομιμοτερη κοινωνικα εκδοχη του.
————————–
*Καλα, γιατι να αισθανεται τυψεις που αγγιζει ξενα χερια? Πες εστω χειλια ρε. Μα ακομα και το σκυλαδικο να το παιζει σεμνοτυφο στον στιχο ρε παιδι μου.
**Βλεπε και Μια κοινοτιστική ουτοπία
Σωτήρη συμφωνώ σε όλα και προσθέτω το στυλ, που σε κάθε ποπ είδος παίζει τον ρόλο του. Εμφάνιση, artwork κτλ είναι όλα μα όλα για σφαλιάρες.
Βασικά, όσο μεγαλώνω διαπιστώνω ότι η εμφάνιση ενός ανθρώπου λέει πολύ συχνά τα πάντα για τον εαυτό του (βλέπε και πρόσφατη επίσκεψη Ολάντ –> η πολιτική ελίτ ήταν ντυμένη αυτό ακριβώς που είναι, κακομοίρηδες τυρόβλαχοι).
Οι έντεχνοι επισης σε εμφάνιση είναι αυτό ακριβώς που είναι: 45χρονοι καθηλωμένοι στην έφηβεια. Αλογοούρα με λευκές τρίχες, λευκό τσαλακωμέο τ-σερτ, τριμμένη βερμούδα, σανδάλι/τραγικα σνήκερς και η αποθέωση ΜΠΑΝΑΝΑ στην μέση ρε φίλε…οι μόνοι που συνεχίζουν να φοράνε το άθλιο αξεσουάρ των 90ς… Κλασικά στριφτό τσιγάρο.
Έχουν αποκοίκησει και το αιγαίο και είναι από τουλ λόγους που δεν την παλεύω και πολύ πλεόν με ελληνικά νησιά το καλοκαίρι.
Άλλα χαρακτηριστικά είναι η πλήρης μα πλήρης απουσία χιούμορ.
Για Θανάση Παπακωνσταντίνου διαφωνώ σε μεγάλο βαθμό, έχει κάνει φάουλ και έχει έντεχνα στοιχεία αλλά είναι κάπου 100 κλάσεις πάνω από τους άλλους. Διαφωνώ σε πολλά με το άρθρο του Πολλάτου, αν και έχει σε κάποια σημεία δίκιο (π.χ. όντως οι πολιτικές αναφορές του Θ. είναι πρόχειρες και μη επεξργασμένες). Και εντάξει, μπορεί να έλκεται από τον οριενταλισμό ο Θ., αλλά ο ρουσσοϊσμός δεν γεννήθηκε στην ανατολή, οι δε αναφορές σε αναρχικούς λ.αμερικής και ρωσσίας εχώ την εντύπωση ότι απαντώνται πολύ συχνότερα σε δυτικούς μουσικούς, παρά σε σε ανατολίτες. Επίσης έχει επηρεαστεί από progressive rock των 70ς.
ΥΓ1.Ωραία η Ματούλα δεν την ήξερα. Χωρίς πλακά όμως, το σόλο κλαρίνο 3΄47″ – 4’15” είναι το lux aeterna από το σαουντρακ του Requiem for a dream??? Αν ναι, προσκυνώ εδώ και τώρα τον μέγιστο ντανταϊσμο…
ΥΓ2. Τεράστιος ο Ντύλαν, αλλά πάρε και λίγο ποιοτικό “έντεχνο” γαλλικό αριστερισμό να γουστάρουμε
https://www.youtube.com/watch?v=ouaytC9njFU
Το σήμα της εμφάνισης είναι ισχυρό όταν το σήμα των υπόλοιπων διαστάσεων της προσωπικότητας δεν είναι. Αρκετές δε φορες επιλέγεται εσκεμμένα η εμφάνιση που εκπέμπει (expensive/δαπανηρό) σήμα διαφορετικής ποιότητας ως ένδειξη δύναμης – της δυνατότητας που έχει κανείς να σπαταλήσει χωρίς να του στοιχήσει π.χ. παρουσιάσεις προϊόντων από CEO με ξεβαμμένα jeans και φαρδιά πουλόβερς (το έχει κάνει και ο Steve Jobs). Το πρόβλημα είναι όταν κάνεις ακριβώς το ίδιο χωρίς να έχεις τη δύναμη – από ανοησία, ψευδαίσθηση σε σχέση με τις δυνατότητες σου ή μιμητισμό (βλέπε Βαρουφάκης).
Όντως Lux aeterna μου μοιάζει και μένα. Έργο τέχνης το κλιπάκι.
Και μόνο για την ΜΠΑΝΑΝΑ προσκυνώ Σναπ. Δεν ξέρω γιατί δέρνουμε χωριά κι επαρχίες όμως. Τι κακό έκαναν τα καημένα; (Δεν είναι έντεχνο, αλλά υπάρχουν κι αυτές οι επιρροές από την παραδοσιακή μουσική, δεν είναι απαραίτητα κακές).
Θέλω να διαφωνήσω τόσες μέρες και να υπερασπιστώ το έντεχνο, ποιος εγώ;! Αλλά δεν προλαβαίνω, επιφυλάσσομαι λοιπόν.
Θαναση αντε γραψε αν τολμας. Ειδικα για τον συνονοματο σου ;)
Σναπ ξεχασα να στο αφιερωσω, εσενα σκεφτομουν οταν εγραφα.
Ναι ναι Λουξ ειναι. Η Ματουλα εχει χιουμορ, απτους ελαχιστους του κλαδου. Απτην αλλη ο Θανασης σε συναυλια στο Λονδινο ελεγε κατι πραγματα, λες και μιλουσε ρε παιδι μου σε μεταναστες στην φαμπρικα το 1970.
μα και ο οριενταλισμος δυτικο ρευμα ειναι. Αυτο ειναι το γελοιο που λεω, μου το παιζουν ετσι αυθεντικοι τυποι (το οποιο αναγκαστικα συνδεεται με κατι μη δυτικο, γιατι η δυση δεν μπορει ποτε να ειναι αυθεντικη), ενω στην τελικη στην δυση μενουν και τα καλα της απολαμβανουν.
Νταξει υπαρχουν νησια που δεν εχουν τετοιους, αλλα εχουν χειροτερους, βλαχογκλαμουρους δηθενιαρηδες που ο,τι μουσικη και να παιζει, οσο δυνατα και ναναι (και θελουν να ειναι δυνατα) δεν κουνανε τιποτ παρα το χερι του ποτου και το χερι του τσιγαρου.
Επ
εγω παντως στο Λονδινο κυκλοφορω με λιωμενο τζην με την ελπιδα να με θεωρησουν σταρταπ μπιλιοναιρ :)
Λοιπόν, πάμε:
Παντόφλα οσφραίνομαι.
Μμμ, ας πούμε ναι και ναι.
Σίγουρα έχεις πάει σε συναυλία του Θηβαίου;
Αν θες σολαρίσματα, τράβα χέβι μέταλ ρε μάνα μου.
Εγώ, καίτοι άμουσος, θα έλεγα ότι, ίσα ίσα, το έντεχνο είναι πολύ ενδιαφέρον μουσικά. Δεν αποτελεί δουλική μίμηση κάποιας ξένης μόδας. Συνδυάζει στοιχεία και επιρροές. Αναζωογονεί το ενδιαφέρον για παραδοσιακά όργανα και μελωδίες.
Εντάξει, ειδικά εμάς τους ροκάδες δεν νομίζω ότι μας παίρνει να μιλάμε για κακό ή εύκολο στίχο.
Μου αρέσει.
Με της Ελλάδας; Νομίζω ναι.
Και πάλι διαφωνώ. Δεν είναι ροκ ο Αλκίνοος; Έλα τώρα.
Αυτό ναι, εννοείται. Αλλά θες να σου πω τι ψήφισε ο Θάνος Ανεστόπουλος;
Όσοι όμως ψάχνουν για γραμμή στα τραγούδια, κάποιο λάθος κάνουν.
Εγώ θα έλεγα ότι συνήθως είναι απλά βαρετό. Έχει λίγες καλές στιγμές και πολλή τυποποίηση, δηθενιά και καταραμένη αυταρέσκεια. Είναι κάτι που θα μπορούσε να είναι πολύ καλύτερο από ό,τι είναι.
Αυτό είναι και θέμα ορισμού φαντάζομαι. Τα άπαντα των Πυξ Λαξ μόνα θέλουν τρεις μέρες.
Καλά, ποιος σου είπε ότι η ονομασία είναι των ιδίων και όχι των κριτικών ή των δημοσιογράφων; Δεν ωνόμασε γκραντζ τον εαυτό του ο Κομπέιν.
Ωραία, ίσως δεν είναι τραγούδι του χαβαλέ, αλλά της εσωστρέφειας, όπως είπες και συ, ή της κλάψας. Εμείς που ακούμε Διάφανα Κρίνα είμαστε οι τελευταίοι που θα τους κατηγορήσουμε.
Μία λέξη: φοιτήτριες.
Υπόψιν ότι αναλόγως ορισμού πιάνουμε από Κατσιμιχαίους μέχρι Μποφίλιου. Υπάρχουν επαφές με ροκ, λαϊκό, δημοτικό.
Μπαλάς (-ντος):
Μελίνα Κανά, Ζέφυρος, τραγούδι του Θ. Παπακωνσταντίνου
https://www.youtube.com/watch?v=oGrWlsG4APo
Αλκίνοος, Προσκυνητής
https://www.youtube.com/watch?v=wTrESDwOuyg&list=PL12O4GdBoroFiGHLqUfPPRJSIxmzWV06c&index=19
Λαϊκό:
Παπάζογλου, Κανείς εδώ δεν τραγουδά
https://www.youtube.com/watch?v=lokMwhP7DNg&list=PLA03C0AD72DAE1069
Δημοτικό:
Π. Θαλασσινός, Αναθεμά σε
https://www.youtube.com/watch?v=utVHhD77_XI
Δεν σου αρέσουν οι στίχοι στα Μεταξωτά ωρέ παλιόγερε;
https://www.youtube.com/watch?v=rmvbHk5o3KM
Όσο για τον αναρχοάπλυτο τον Θ Παπακ, είπαμε, δεν πάμε για να πάρουμε γραμμή στους τραγουδιάρηδες.
Ξέχασα επίσης να πω κύριε ότι μου αρέσει που στο έντεχνο τόσοι πολλοί είναι τραγουδοποιοί, ήτοι τα κάνουν όλα, στίχο και μουσική και ενορχήστρωση μόνοι τους.
Δεν ξέρω τι ορίζουμε ως έντεχνο. Δυσκολεύομαι να κατατάξω στο ίδιο είδος από Πυξ Λαξ μέχρι Παπάζογλου ας πούμε.
Υπάρχουν και καλά κομμάτια του είδους, σύμφωνοι. Υπάρχουν και καλά σκυλάδικα όμως, δηλαδή τέτοια που δεν χρειάζεσαι μισό λίτρο σίβας για να τ’αντέξεις.
Το έντεχνο υποφέρει από αχρείαστα περιπλεγμένους στίχους, κενούς νοήματος. Λέξεις τοποθετημένες στην σειρά όχι γιατί μεταδίδουν κάποιο καλά μελετημένο μήνυμα αλλά γιατί κάπως πρέπει να βγει το μέτρο και, στην καλύτερη των περιπτώσεων, ο ήχος τους τέρπει τον ακροατή. Είναι κάποιο είδος τέχνης κι αυτό, αλλ’υποθέτω όχι ιδιαίτερα αγαπητό σ’όποιον έχει συνηθίσει στην στιχουργική του Ντύλαν ή του Κοέν.
Όσο για τ’ότι είναι τραγούδι της κλάψας, εντάξει, τα μισά παραδοσιακά τέτοια είναι.
Παρεμπιπτόντως βλέπω θετικά την εξερεύνηση γεφυρών μεταξύ τοπικών/παραδοσιακών μουσικών μορφών και διεθνών ειδών.
Θα ψηφίσω Σώτο εδώ (σπάνιο αυτό, να σημειωθή στα πρακτικά). Το έντεχνο είναι το κοινό έδαφος μεταξύ ροκ και ελληνικής ποπ(δλδ σκυλάδικου). Μπορούν να το ακούσουν όλοι δίχως τύψεις. Και στο γκομενικό δίνει μεγαλύτερα περιθώρια επιλογής. Αντί να διαλέγεις μεταξύ μόνο σκυλάδων ή μόνο ροκάδων, έχεις σχεδόν τους πάντες.
Τον Παπαζογλου δεν τον βαζω στο εντεχνο (γιατι φτιαχνει επιστημονικο τσιφτετελι), και βασικα μαλλον ουτε τον Αλκινοο (γιατι ειναι ψιλοροκας)
φρικτα εξεζητημενο, χωρις να λεει απολυτως τιποτα. Και ξαναλεω, το πιο ενοχλητικο ειναι οτι το θεωρει τοσο γαματο που το λεει 50 φορες στο τραγουδι. Ρε φιλε, αν θες να πεις κατι εξεζητημενο, πες το απαξ και αστο.
γιατι να με νοιαζει η συγκριση με Ελλαδα? Δεν νιωθω ιδιαιτερη αναγκη να ακουω κατι μονο και μονο επειδη ειναι ελληνικο, ειδικα οταν δεν μιλαει στα βιωματα μου αλλα σε μια πλαστη βουκολικη λαγνεια για μια αθωα αμολυντη Ελλαδα που ποτε δεν υπηρξε.
ναι αλλα εφτιαξε μουσικη που μπορει να στεκει παγκοσμιως νομιζω (το μονο ελληνικο σιντι που μου ζητησε ποτε ξενος να αντιγραψει ηταν Κρινα).
η γραμμη βγαινει θες δεν θες. Το ολο πραγμα συντελει σε (και τρεφεται απο) αυτη την χαζοαριστερη σαχλαμαρα των πιτσιρικιων.
βεβαια τα μισα τραγουδια ειναι variations on a single theme, και τεσπα, ουτε Πυξ Λαξ δεν ξερω αν ειναι “εντεχνο”. Να το πω αλλιως, τα τραγουδια τους που μαρεσουν καπως, σιγουρα δεν ειναι εντεχνο. Εντεχνο δεν ειναι απλα το ελληνοροκ fusion, τοτε θα ηταν και ο Σιδηροπουλος!
σωστα, αλλα ακομα και η εσωστρεφης κλαψα διακρινεται αναμεσα σε φτηνη και ουσιαστικη.
ναι βρε, γιατι το ακουν ομως οι φοιτητριες? Αυτα που λεει ο θαλυς.
Και τελικα (φουλ γκρινια τωρα) ειναι ενα ακομα δειγμα του insularity των ελληνικων πανεπιστημιων, της φτηνης επιφανειακης ψευτοαριστεροεπαναστατικοτητας τους, πιτσιρικια δεν εχουν ακουσει ποτε Ντυλαν (που θριαμβευε σε πανεπιστημια στις καλυτερες εποχες της νεανικης επαναστασης) αλλα θεωρουν τον Θαναση Παπ μεγαλο ποιητη. Για ονομα.
(και οχι, Ντυλαν δεν εχουν ακουσει οχι λογω ηλικιας, αλλα απλα επειδη ειμαστε αποκομμενοι)
θαλυς
ναι βρε, αλλα αυτο λεω, αυτα εχουν δικαιωμα να ειναι ετσι, ο τυπας που μενει στα Εξαρχεια του 2015 οχι! Δεν εχουμε τουρκοκρατια, δεν στελνεις τα παιδια σου να δουλεψουν απτα 12 στα καραβια, δεν χρειαζεται να κλεψεις την κοπελα σου για να κανετε σεξ ησυχοι, 100 χρονια λειπετε πια απο την Μικρασια (δεν εχει μεινει ουτε κοκος αμμου απο την τελευταια φορα που πατησε εκει προγονος σας), αφηστε την διαολεμενη κλαψα!
Υπάρχει και η πολιτισμική συνέχεια. Δεν μπορεί να προκύψει μακαρένα σε χώρα με παράδοση στην κλάψα. Κλαψιάρικα είναι και τα σκυλάδικα. Ή τα Κρίνα(εντάξει, αυτά είναι σε άλλο επίπεδο, είναι αυτοκτονικά). Υπάρχει ένα υπόβαθρο εδώ και δεν θ’αλλάξει εύκολα ή και καθόλου. Ούτε βλέπω γιατί θα έπρεπε. Έτσι εκφράζονται αυτοί που τα γράφουν. Όποιος θέλει πιο χαρούμενα κομμάτια, ας τα γράψει μόνος του.
Κάτι που ξέχασα να σχολιάσω του Θανάση: Θεωρώ αρνητικό για το έντεχνο το ότι έχει τόσους πολυτεχνίτες γιατί καταλήγουν ερημοσπίτες. Η ποιότητα θα ήταν πολύ καλύτερη αν η αγορά ήταν αρκετά μεγάλη για να επιτρέψει στους δημιουργούς να επικεντρωθούν στο κομμάτι που είναι πραγματικά καλοί(σύνθεση, στίχοι, εκτέλεση, παραγωγή, ενορχήστρωση, κτλ).
Μάλαμας: “Δούλεψα σε σκυλάδικα 18 χρόνια. Τραγουδούσα όλη νύχτα.”
“απλα επειδη ειμαστε αποκομμενοι”
Δηλαδή τι ακούει η -μη αποκομμένη- νεολαία στην Ευρώπη;
“αφηστε την διαολεμενη κλαψα”
Δεν είσαι φαν του μπλουζ ε;
οχι τοσο ωστε να λεω οτι ακουω μονο μπλουζ. σε αντιθεση με πολλους εντεχνους.
(τι λεει η επιτυμβιος στηλη ενος μπλουζα? I didn’t wake up this morning :) )
διαφορα, αλλα σπανιως επικεντρωνεται σε ενα μοναδικο μουσικο στυλ που το παραγει μια περιοχη καπου 10 εκ. ανθρωπων. Και ρε παιδι μου μπορει να μην ακουν Ντυλαν ευκολα (ή κατι τετοιο) αλλα συνηθως ειναι aware οτι κατι τετοιο υπαρχει.
“Και ρε παιδι μου μπορει να μην ακουν Ντυλαν ευκολα (ή κατι τετοιο) αλλα συνηθως ειναι aware οτι κατι τετοιο υπαρχει”
Ο Μάλαμας δηλώνει πάντως φαν του Ντύλαν. Δεν κάνει δηλαδή καλό στη νεολαία να μαθαίνει για τον Ντύλαν από συνέντευξη του Μάλαμα; Από αυτή την άποψη οι έντεχνοι σου ανοίγουν τους ορίζοντες δεν σου τους κλείνουν, όσο να ‘ναι έχουν -ή έστω δηλώνουν ότι- έχουν πιο κουλτουριάρικες επιρροές.
“Δεν εχουμε τουρκοκρατια, δεν στελνεις τα παιδια σου να δουλεψουν απτα 12 στα καραβια”
Τι σχέση αυτό, αν είσαι καλλιεργημένος άνθρωπος μπορείς να συγκινηθείς από διάφορα πράγματα, η τουρκοκρατία ή ό,τι άλλο είναι το περιτύλιγμα.
Το τραγούδι “I hung my head” το είχα ακούσει σίγουρα όταν βγήκε, δεν μου έλεγε απολύτως τίποτα τότε και το ξέχασα τελείως. Όταν το άκουσα στη διασκευή του Cash είκοσι χρόνια μετά ανατρίχιασα. Και τι είναι; Ένα τραγούδι που έγραψε ο Στινγκ, ένα εγγλεζάκι που έβλεπε γουέστερν όταν ήταν παιδί. Αντικειμενικά, μια βλακεία.
Θέλω να πω, περί ορέξεως, κολοκυθόπιτα.
Για τον Μαλαμα μου το πε η ΑΚΜ, και η αληθεια ειναι οτι ειναι απο τους συμπαθεστερους (κιας εχει αυτη την ενοχλητικη συνηθεια να λεει τους ακροατες “πουλακια”). Βεβαια παλι παιζει η καταρα του Ελληνα μεταπρατη, οσο Ντυλαν και να ακουγε, απεχει πααααρα πολυ απο το να ειναι ΝΤυλαν, ή να δινει ετσι εστω μια γευση σε αυτους που τον ακουνε.
(εχει παιξει ποτε καμμια διασκευη του? δεν νομιζω)
ναι αλλα μετραει και το περιτυλιγμα, δηλαδη δεν μπορει να ακους/τραγουδας πρωϊ μεσημερι βραδυ πραγματα τοσο ασχετα με την καθημερινοτητα σου. Γιαυτο μας τρωνε οι σκυλαδες, απευθυνονται απευθειας στην καθημερινοτητα (με τον φτηνοτερο και γελοιοτερο τροπο).
και εχει τρελο μουσικο ταλεντο, ωραιο χιουμορ, ηταν φροντμαν στους Πολίς, επαιξε στο Dune, α και ειναι σουπερσταρ εδω και δεκαετιες. Νταξει, κατι ξερει κιαυτος απο τεχνη.
Ξαναλεω, δεν περιμενω απιστευτο βαθος, εστω την ενεργεια των Πολίς να ειχαν, θα ηταν κατι.
ΥΓ εντωμεταξυ κανεις δεν σχολιασε οτι το “απορω αν αισθανεσαι τυψεις” ειναι οντως κομματαρα και παρακαλαει για καλη διασκευη. Βγαλε τον ασθματικο, βγαλει το γελοιοτατο συνθεσαϊζερ, και εχεις πρωτο πραμα.
Το λες αυτό και το παράδειγμα σκυλάδικου που φέρνεις λίγο παρακάτω είναι το “Απορώ”. Μέσα στην κλάψα και στην μίρλα είναι το σκυλάδικο. Αλλά το κάνει με στίχους απλούς, κατανοητούς, εύκολα απομνημονεύσιμους, και με μουσική πολύ πιο κοντά στην παράδοση(ναι, το κλαρίνο είναι παραδoσιακό όργανο).
Η ασθμαίνουσα φωνή του Καρρά είναι σήμα κατατεθέν. Από διασκευές θα πάρω αυτή μάλλον.
“πραγματα τοσο ασχετα με την καθημερινοτητα σου”
τα περισσότερα τραγούδια έτσι κι αλλιώς είναι καψουροτράγουδα. Και ο Μάλαμας χάρη στην Πριγκηπέσσα έγινε σταρ στα 50 του. Ο Θανάσης μόνο ντρέπεται να γράψει ερωτικό τραγούδι. Οπότε εκεί πας για θάνατο, υπαρξιακά κλπ.
Πάντως και Γαλλία αν σκεφτώ, ενδεικτικά, τι είναι το τόσο φοβερό που έχει βγάλει τελευταία; Κάρλα Μπρούνι και ραπ των μπανλιέ. Και κάτι ραμολιμέντα του γαλλικού ροκ που ακόμη κόβουν εισιτήρια σε συναυλίες. Και φυσικά τους δικούς τους έντεχνους, τίγκα στο ακορντεόν. Τι να ζηλέψουμε; Διασκευές του Ντύλαν δεν νομίζω. Αλλά τον ίδιο τον Ντύλαν μπορεί να τον δεις σε συναυλία.
ή απλα σαχλαμαρες που ακουγονται κουλτουρε :)
καλα το δευτερο ειναι απειρως αυθεντικοτερο (και αν ηξερα την γλωσσα επαρκως ισως το βρισκα και ποιητικο)
Αλλα νταξει, η Γαλλια πεθαινει γενικα, το ξερουμε αυτο,
ακριβως
θαλυς
ναι, ειναι μια απο ολες αυτες τις ιδιαιτερες συνηθειες του σκυλαδικου που ρεπουν προς την γλιτσα.
Ισως να πηγαζει απο αναγκη αυτοταπεινωσης?
ΥΓ χριστος και αποστολος, τι ειναι αυτο που λινκαρες.
Υπάρχει κόσμος που απολαμβάνει τις βαθειές αντρικές φωνές. Ειδικά μετά από ένα λίτρο Σίβας/Τζόνυ/Τζέημσον(γούστα είναι αυτά).
“ή απλα σαχλαμαρες που ακουγονται κουλτουρε”
Είπαμε, περί ορέξεως κλπ.
Ειδικά του ΘΠ δεν μου φαίνονται σαχλαμάρες. Του Μάλαμα ναι, είναι και διαφόρων στιχουργών, τις πιο πολλές φορές σαχλαμαροφέρνουν. Αλλά αν βάλω τώρα να ακούσω κάτι που κάποτε μου άρεσε μπορεί και να συμφωνήσω μαζί σου. Κολοκυθόπιτα.
“Ο Θανάσης μόνο ντρέπεται να γράψει ερωτικό τραγούδι. Οπότε εκεί πας για θάνατο, υπαρξιακά κλπ.”
E, οχι και πολύ ντροπαλος ο ΘΠ
“Ομορφούλα μου
ο κακός ο λύκος είμαι
και σε κυνηγώ.
Στων παιδεραστών την όχθη
εξώκειλα θαρρώ.
Η μέλισσα βγάζει κερί
κι ο μάγος θαύμα
και το δικό μου το πουλί
βγάζει φωνή και αλαλάζεi”
Δεν πρεπει να ειναι τα περισσοτερα,αλλα εχει αρκετα ερωτικα ο Θ.Π. Αλλά και τα τραγουδια του Μαλαμα δεν ειναι μόνο ερωτικα. Η Πριγκιπεσσα δε που αναφερθηκε ειναι σχεδον καθολου ερωτικο.
Ποια είναι τα ερωτικά τραγούδια του ΘΠ? Ίσως έχω χάσει επεισόδια, δεν μου πολυάρεσαν οι τελευταίες του δουλειές.
Δεν είναι η Πριγκηπέσσα καψουροτράγουδο; Και μόνο που το είπε ο Καρράς είναι επαρκής απόδειξη.
Εδω ειναι ενα αλλό βιντεάκι από τη Φριντζήλα που καταδεικνύει την απάτη του έντεχνου (οχι πάντα βεβαια για να είμαστε δικαιοι!)
https://youtu.be/EudYTo-nu8E
Να προσθεσω το νεο μου αγαπημενο λοβοτομημενο κομματι
“μα η καρδιά πονάει όταν ψηλώνει”
το λεει καπου 18 φορες στο κομματι, δεν κανω πλακα. Ελεος, δεν ειναι καν καλη μεταφορα διαολε. ΔΕΝ ΒΓΑΖΕΙ ΝΟΗΜΑ, ειναι απλα συναισθηματιστικες κλαψομπουρμπουληθρες.
“και οι άνθρωποι φεύγουν
και εμείς δεν αντιδράμε
μάθαμε να ξεχνάμε
και να μένουμε μόνοι…”
αντιδραμε; σαν κακη εκθεση γυμνασιου λεμε.
Και απο ποτε τα παιδια μαθαινουν να ειναι μονα τους;;;
“από μικροί πρέπει να μοιραζόμαστε
τα γλυκά και τα παιχνίδια με τ’ αδέρφια μας
μάθε πλέον να μοιράζεσαι
έτσι δίνουμε ό,τι παίρνουμε”
γυμνασιου ειπα; καντο δημοτικου.
Τελικα αυτο το κομματι θα επρεπε να ονομαστει
“κλααααψα, πααααντα”