Έχουμε λοιπόν την Σρι Λάνκα. [Που κανονικά θα έπρεπε να την λέμε Σριλάγκα δηλαδή, τέλος πάντων τώρα, μην κρανιοφορτώσω τώρα]. Έχετε περάσει μέχρι τώρα μια ήσυχη ζωή, χωρίς να ξέρετε τίποτα για την χώρα αυτή. Το πολύ πολύ να θυμάστε κάτι ασπρόμαυρα δελτία της δεκαετίας του 80, όπου η ατυχής χώρα πρωταγωνιστούσε με τον εμφύλιό της, μαζί με τον πόλεμο Ιράν-Ιράκ.
Πληροφοριακά, τον εμφύλιο τον κέρδισαν οι της κυβερνητικής πλειονότητας [και το Ιράν-Ιράκ έληξε ισοπαλία στους 1 εκ. νεκρούς]
Μισό λεπτό όμως. Τι είδους εμφύλιος πόλεμος διεξήχθη σε αυτό το παραδεισένιο νησί του Ινδικού Ωκεανού;
Λοιπόν, πρώτα λίγο μάθημα.
Η Σρι Λάνκα έχει πληθυσμό πάνω από 20 εκ. (κάτι παραπάνω από την Ρουμανία) και έκταση της τάξης της Λιθουανίας, γύρω στα 65.000 τ.χλμ. Είναι λοιπόν μια πυκνοκατοικημένη χώρα, όπου κυριαρχούν δύο εθνοτικές ομάδες.
Αφενός μεν οι πλειονοτικοί Σιναλοί, που είναι βουδιστές, μιλούν μια ινδοευρωπαϊκή γλώσσα και αποτελούν γύρω στο 75% του πληθυσμού, ενώ αφετέρου οι ινδουιστές Ταμίλ, που είναι δραβιδικός λαός και συνιστούν το 11% [Ο πρώην παγκόσμιος πρωταθλητής σκακιού Άναντ είναι Ταμίλ]. Σε αυτούς πρέπει εξ επόψεως πολιτιστικής να προστεθούν ίσως και άλλοι 4% Ινδοί Ταμίλ, πιο πρόσφατοι μετανάστες δηλαδή Ταμίλ από τα ξαδέρφια τους στην ηπειρωτική Ινδία. Ας πούμε λοιπόν ότι η αναλογία είναι κάτι σαν 75% με 15% (το υπόλοιπο είναι κυρίως αραβικής και ευρωπαϊκής καταγωγής).
Οι Ταμίλ πάλι έχουν την πολιτιστική αναφορά τους πέρα από τον Μαννάρειο Κόλπο, εκεί που τα αδέρφια τους έχουν το δικό τους (ομόσπονδο) κράτος: το Ταμίλ Νάντου, την Χώρα των Ταμίλ, εκεί που 70τόσα εκατομμύρια Ταμίλ κυβερνάνε την δεύτερη μεγαλύτερη οικονομία της ινδικής υποηπείρου.
Ρε σεις, τι μου θυμίζουν εμένα όλα αυτά.
Οι αναλογίες είναι προφανείς: Σρι Λάνκα ίσον Κύπρος, Σιναλοί ίσον Ε/Κ, Ταμίλ ίσον Τούρκοι, Ινδία ίσον Τουρκία. Μόνο η Ελλάδα λείπει από το έργο. Μέχρι και οι αναλογίες των δύο βασικών κοινοτήτων είναι παρόμοιες: 75-15% στην Σρι Λάνκα, ήτοι 10 προς 2, 83-15% στην Κύπρο, ήτοι 11 προς 2. Και το υπόλοιπο διαμοιράζεται σε μικρότερες εθνοτικές κοινότητες (Αρμένιους, Μαρωνίτες, Λεβαντίνους ή Άραβες και Ευρωπαίους), οι οποίοι συμμάχησαν με την πλειονοτική κοινότητα.
Ένα ακόμα ενδιαφέρον σημείο είναι ότι οι Ταμίλ ήταν (και είναι) συγκεντρωμένοι στα Β και Α της χώρας, όπου έχουν την πλειοψηφία σε συγκεκριμένα διαμερίσματα. Ιδού:
Οι Ταμίλ λοιπόν πλειοψηφούν στα βόρεια, απέναντι από την μητέρα πατρίδα, και στα ανατολικά από αρχαίων χρόνων. Δεν τους μάντρωσε εκεί το 1963 κανένας εθνικιστής ηγέτης ούτε εθνοκάθαραν τους πλειοψηφικούς, κατασκευάζοντας τοπικές πλειοψηφίες, σαν σε κάτι άλλα νησιά που ξέρω. Πάντα εκεί ζούσαν. Και όχι ένας και δυο, αλλά 3 με 4 εκατομμύρια νομάτοι.
Έχουμε λοιπόν ένα κράτος, όπου δύο κοινότητες, που διαφέρουν μεταξύ τους πολιτιστικά όσο δεν πάει σχεδόν, βρίσκονται σε συνεχή προστριβή. Η μικρότερη, που νιώθει, μάλλον δικαίως, ότι καταπιέζεται, έχει την τοπική πλειοψηφία σε μεγάλες εκτάσεις της χώρας, ενώ αριθμεί μερικά εκατομμύρια πληθυσμό. Θα έλεγα ότι συγκεντρώνει αρκετά καλό βαθμό στα καλλιστεία αυτοδιάθεσης, έτσι δεν είναι;
Ωστόσο, τι παράξενο, τελικά δεν δημιουργήθηκε ούτε ομοσπονδία ούτε συνομοσπονδία. Κανείς στην Σρι Λάνκα δεν έμαθε τι είναι το πράγμα που λέγεται “διζωνική δικοινοτική”. Δεν υπάρχουν συνιστώσες εθνότητες, μόνο πλειοψηφία και μειοψηφίες.
Η μαμά Ινδία βοήθησε τους Ταμίλ στην αιματηρή τους επανάσταση, όμως δεν εισέβαλε τελικά. Η Σρι Λάνκα είναι ένα ενιαίο (άρ. 2) και όχι ομοσπονδιακό κράτος, όπου οι βουλευτές ορκίζονται ότι δεν θα υποστηρίξουν την δημιουργία χωριστού κράτους στην νήσο (άρ. 157Α), με δύο επίσημες γλώσσες, όπου όμως αναφέρονται πρώτα τα σιναλέζικα (άρ. 18), ενιαία ιθαγένεια (άρ. 26), με μονοσωματική νομοθετική λειτουργία (άρ. 62 επ.) και επίσημη θρησκεία τον βουδισμό (άρ. 9), χωρίς εναλλαγές εθνοτικών Προέδρων και Αντιπροέδρων, χωρίς επεμβατικά δικαιώματα και χωρίς στρατιωτικές δυνάμεις τρίτων χωρών στο έδαφός της.
Το 1974 χάσαμε ένα πόλεμο. Αυτό δεν σημαίνει ότι θα ξεμάθουμε κιόλας ποιο είναι το σωστό και το δίκιο.
Την εθνολογική σύνθεση τη γνώριζε καλά ο Καββαδίας:
Ωωωωω, καλό!
Μόνο οι Κριμαίοι έχουν δικαίωμα στην αυτοδιάθεση; Δημοψήφισμα και αν τ’αποφασίσει ο λαός να γίνει κράτος των Ταμίλ. Σκληρό αλλά να ακουστή.
Στα σοβαρά τώρα μου φαίνεται ότι και κρίσιμη μάζα και συγκέντρωση σε υψηλή πυκνότητα σε ενιαία γεωγραφική περιοχή και ξεχωριστή πολιτισμική ταυτότητα έχουν. Αν έχει δικαίωμα απόσχισης η Κριμαία ή η Ανατολική Ουκρανία, ε, το έχουν και οι επαρχίες των Ταμίλ. Οι βόρειες τουλάχιστον σίγουρα και πιθανώς και οι ανατολικές.
Κι αν το έχουν όλοι αυτοί, μάλλον θα το έχει σύντομα και η Βόρεια Κύπρος. Γιατί εμείς μπορεί να μιλάμε για αποφάσεις του ΟΗΕ και να κάνουμε όνειρα επιστροφής, αλλά οι έποικοι εκεί έχουν περάσει στην 3η γενιά και κάποια στιγμή αρχίζουν να δημιουργούνται τετελεσμένα που δεν μπορούν ν’αγνοηθούν.
Κριμαία ναι, Ταμίλ μάλλον ναι, Νοβορωσσίγια δεν είμαι βέβαιος.
Ναι, όπως η εισβολή και η εθνοκάθαρση.
Γιατί η Κύπρος δεν είναι άξια του πολιτεύματος της Σρι Λάνκας; Μην πω τώρα του Βελγίου.
Καλά, οι κόκκοι της άμμου ισως να ειναι λιγότεροι απο τα περιστατικά στα οποία μια εισβολή ή/και μια εθνοκάθαρση επετρεψαν την ενσωματωση μιας περιοχης σε μια εθνική επικράτεια.
Το σχεδιο Ανάν ηταν κακό, αλλα ας μην ξεχνάμε την τροχιά στην οποία βαδιζουμε. Σε 50 χρόνια, αν δεν εχει αλλάξει τίποτα, θα υπάρχει ντε φάκτο ξεχωριστό κράτος και οι οποίες διεκδικήσεις θα θεωρούνται παλιά ιστορία. Οπως θεωρούνται σήμερα οι διεκδικήσεις των Τσάμηδων και των σλαβόφωνων ή των παλαιστινίων.
Αλλά όχι το κατοχικό δάνειο :-Ρ
Δύο κράτη στην Κύπρο δεν είναι βιώσιμα, θα έλεγα. Αν πάλι οι ΤΚ επιλέξουν ένωση με την Τουρκία, αποχαιρετούν για πάντα την Ευρώπη. Ό,τι θέλουν ας διαλέξουν, πρόβλημά τους.
Αρκεί να μην μας ταλαιπωρούν με συνομοσπονδίες, διπλότριπλες ιθαγένειες, πολιτικές ισοτιμίες και λοιπές ανοησίες. Αυτό ήταν το νόημα της ανάρτησης.
Το δικαιο είναι με το μερος μας, αλλα δεν αρκει αυτό.
Η τυχη της κατεχομενης Κυπρου θα καθοριστει από τον διμερη ελληνοτουρκικο συσχετισμο ισχυος, καθως και από τα συμφεροντα των Μεγαλων Δυναμεων. Επομενως τι σχεση εχει η Κυπρος με την Κριμαια, τη Σρι Λανκα, το Κοσοβο κλπ;
Μερικούς μας ενδιαφέρει όμως και τι επιτάσσει η δικαιοσύνη.
Αν ειναι ετσι, τοτε η Δικαιοσυνη επιτασσει ΑΛΛΟ ΠΡΑΓΜΑ, και οχι «Ανεξαρτητη Κυπρο» οπως υπονοεις στο κειμενο.
https://www.youtube.com/watch?v=qNTul6kmhRM
Δεν υπονοώ τίποτα τέτοιο, πίστεψέ με. Δεν πιστεύω να μου κάνης τώρα και μαθήματα κυπριακού πατριωτισμού.